Vraag: Hoe kunnen we onze aanpak van besluitvorming aan ‘de ronde tafel’ verbinden met: zoals in een gezin met de basisbehoeften van de mens?

Antwoord: In werkelijkheid – zelfs als sommige demonstranten luiers eisen, anderen goedkope cottage kaas, anderen betaalbare woningen en ga zo maar door – is de hele natie verenigd in het verlangen naar sociale rechtvaardigheid. Ieder mens voelt dat dit afwezig is, dat hij bedrogen is, dat hij niet krijgt wat hij geacht wordt te krijgen in vergelijking met anderen.

De ’taart’ moet worden verdeeld op een manier, die sociale rechtvaardigheid laat zien. Maar wat is sociale rechtvaardigheid? Dat is wanneer iedereen het erover eens is, dat onder de gegeven omstandigheden dit de enige, optimale oplossing is.

Alles wordt altijd beslist aan ‘de ronde tafel’. Je kunt geen enkel probleem oplossen zonder rekening te houden met de andere problemen, want alles heeft betrekking op dezelfde schaarse hulpbron. Als iedereen alleen zijn eigen behoeften ziet, kunnen we niet tot de juiste beslissing komen en dan zullen er morgen nieuwe protesten beginnen. Iedereen moet begrijpen, dat het onmogelijk is om op een andere manier met het probleem om te gaan. Rechtvaardigheid kan alleen worden bereikt met wederzijdse toestemming en onderlinge waarborg.

We zijn niet in staat om onmiddellijk te zien en te horen hoe diep dit principe is, maar het verandert de hele benadering. En het moet worden uitgevoerd in de natie. Het is niet zo belangrijk hoeveel geld je van hier of daar afneemt, maar wat wel belangrijk is, is het gevoel dat je echt samen bent met iedereen.

Mensen wonen momenteel in een situatie waarin ze onderdrukt worden. En in de mate waarin ze geld nodig hebben, is het belangrijk, dat ze het gevoel krijgen, dat ze niet worden genegeerd of ‘in het nauw gedreven’.

Met deze aanpak, veranderen de praktische beslissingen ook. De hele samenleving en de natie gaan anders denken, de situatie op een ander niveau bekijken, en men krijgt het inzicht, dat men alleen kan slagen door beslissingen te nemen aan ‘de ronde tafel’.

Immers, sociale rechtvaardigheid wordt niet beoordeeld naar de hoeveelheid geld, die men ontvangt. Het wordt beoordeeld naar de overtuiging dat we één familie zijn, maar doordat we nu geen andere keuze hebben, delen we de middelen op deze manier.

We moeten op dezelfde manier aan iedereen denken, zoals in een gezin waarin er ouderen en jongeren zijn, zieken en gezonden. Zo bespreken we hoe we elk lid nu kunnen ondersteunen. Dit is rechtvaardigheid.

Er zijn organisaties waaraan kan worden opgedragen om onrust en revoluties in verschillende landen uit te lokken, wij blijven er echter aan werken om de samenleving tot overeenstemming te brengen!

Filed under: Arvut Beweging, Economie, Israel, Nieuws, Wederzijds Garant staan | Add Comment/Ask Question→