Het Machsom is de grens waar ik de kracht van de schenking ontvang. Dit is precies wat ik wil verwerven – eenheid onder ons en de kracht van wederzijdse schenking. Het moment dat we hierin slagen, zal het betekenen dat we het Machsom over zijn gegaan.

Hoe kan ik me deze gemeenschappelijke Kli voorstellen, ons spirituele vat? Laten we zeggen dat elk van ons komt met één glas water en het in een groot emmer gooit. Dan zal het onmogelijk zijn om te onderscheiden welk deel van jou is en welk deel van mij, en welk deel van iemand anders. Dit wordt genoemd eenheid en wederzijds omvatten van de verlangens, wat doorgaat totdat we een bepaald volume verwerven of mate genoemd “Se’a”, waarin we het leven beginnen te voelen.

Het is gelijk aan hoe er een verschil is tussen een aquarium en een groot water reservoir, daar waar voorbij aan een bepaald punt het waterreservoir een eigen leven gaat leiden, daar waar een aquarium kunstmatig ondergehouden moet worden. Iemand moet de vissen voeren, zuurstof aanvoeren en het aquarium schoonmaken. Maar als het water reservoir een bepaalde grootte bereikt, begint het zelfvoorzienend te worden. Je hoeft het niet langer te voorzien van voedsel en zuurstof, het begint op een natuurlijke manier te leven; zelf.

Deze grens is het kritieke punt; eronder gaan dingen dood, en er boven komen dingen tot leven. “Se’a” is de grens die ik bereik als ik van beneden naar boven toe stijg; als ik eenmaal een bepaalde mate aan inspanningen heb geleverd, ga ik de grens over en ga ik een stadium binnen waar het leven zichzelf gaat ondersteunen. Dit is precies hoe we onze verlangens moeten verenigen.

Als we een dood meer of een dood lichaam tot leven willen wekken, moeten we zowel kwalitatief als kwantitatief extra inspanningen leveren, totdat we erin slagen om het opnieuw te doen herleven.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Zohar | Add Comment/Ask Question→