Category Archives: Vrije Wil

Geen Dwang In Spiritualiteit

Onbewust Leven: Bestaat Er Geen Vrije Wil?

Dr. Michael LaitmanIn het Nieuws (van het Max Planck Instituut): “Veel processen in de hersenen vinden automatisch plaats, zonder dat ons bewustzijn daarbij betrokken is. Dit voorkomt dat onze geest overbelast wordt door eenvoudige, routinematige taken. Maar als het om beslissingen gaat, hebben we de neiging om aan te nemen dat ze door onze bewuste geest worden gemaakt. Na recente ontdekkingen is dit de vraag …..

“Onderzoekers ontdekten dat het mogelijk was om aan de hand van hersensignalen – zeven seconden voordat de deelnemers hun beslissing bewust zouden maken – te voorspellen tot welke keuze ze zouden komen…..

“Hieruit kunnen we afleiden dat de beslissing van tevoren onbewust is voorbereid.”

Mijn Commentaar: Een beslissing wordt buiten ons genomen en komt van Boven, maar dit geldt niet alleen voor ons, maar voor alles in de wereld, volgens het principe: het glas begint te breken voordat de kogel het raakt. Alles in de wereld vindt plaats op een manier die tegengesteld is aan wat we denken; onze gedachten, beslissingen en daden komen niet van ons naar de wereld toe, maar in de omgekeerde volgorde, ze komen van ’ergens’ naar ons toe … De Schepper geeft ons een reeks gevoelens en wij moeten leren om er correct op te reageren, in elk gevoel Hem herkennen … dan wordt ons leven een bewust leven!

Kabbalah Inzichten: Marionet

Treuzel alsjeblieft niet, Ga Verder!

Dr. Michael LaitmanVraag: Als ik  zonder een bevel van Boven geen vinger kan bewegen, wat kan ik dan doen om mee te werken aan mijn correctie, waar is mijn vrije wil?

Antwoord: Wij hebben ten aanzien van onze correctie geen vrije wil. Onze vrije wil bestaat alleen uit het versnellen van de correctie. Je hoeft niet diep te graven in de staten waar je doorheen gaat. Hoe dieper je erin graaft hoe meer tijd het je kost en je vertraagt daardoor je vooruitgang.

Het enige waaraan je kunt bijdragen, is je correctie versnellen. Dit is totaal niet afhankelijk van de staten die aan je onthuld worden. Het hangt alleen af van wat je doet om opgenomen te worden in de groep en van je verbinding met anderen.

Ons werk is dus heel eenvoudig, je zou zelfs kunnen zeggen: primitief. Wat er ook met je gebeurt, daar bovenuit hoef je niets anders te doen dan voortdurend sterk te verlangen naar verbinding. Je zult als resultaat daarvan ontdekken dat je een nieuw verstand krijgt, wijsheid, en nieuwe gevoelens, alleen dankzij het feit dat je erin volhardt om in deze ene richting verder te gaan, zoals ‘een os met zijn lading en een ezel met zijn last.”

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/8/13, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Het Innerlijke Hart Van De Wereld

Dr. Michael LaitmanZij die het punt in het hart hebben – dat ze destijds in het oude Babylon hebben ontvangen en waarmee ze tot nu toe door vele incarnaties zijn heen gegaan of zij bij wie het pas nu ontwaakt – zijn in feite de enigen die over een vrije wil beschikken. In hen zijn namelijk twee krachten aanwezig: de kracht van ontvangen en de kracht van geven. In alle anderen is alleen de kracht van ontvangen, het verlangen om te ontvangen, aanwezig, deze kracht heerst volkomen over hen, de vonk van geven is nog slapende en laat zich niet zien.

Zij zijn niet in het bezit van deze twee krachten waardoor men zichzelf en het geheel volgens beide maatstaven kan beoordelen. Maar als de vonken van geven in mensen ontwaken, kunnen ze hun lot en het lot van de hele wereld veranderen. Zulke mensen worden Yashar-El (rechtstreeks naar de Schepper) genoemd, omdat zij door de eigenschappen die zij van de Schepper hebben ontvangen, kunnen kiezen en zichzelf en de hele wereld kunnen beoordelen volgens de maatstaf van correctie.

Ze verschillen veel van andere mensen, zelfs in hun lichamelijke aard, als gevolg van de vonk die in hen werkt. Alleen zij die de vonk van de kracht van geven hebben, hebben een vrije wil. Daarom vormen zij het meest innerlijke deel van de wereld, omdat zij dicht bij het Licht zijn dat overal aanwezig is. Door hen kan het Licht het hele systeem bereiken, alle andere kelim (vaten), alle andere mensen die we in deze wereld zien.

Zij moeten de correctie uitvoeren en zijn verantwoordelijk voor de situatie in de wereld, voor de manier waarop de wereld voorwaarts gaat naar de algemene correctie. Daarom moeten we alle mensen in wie het punt in het hart is ontwaakt, bijeen brengen en proberen om hen tot een sterke en verbonden groep te vormen. Deze verbinding zal het binnenste centrum, het hart van de wereld worden genoemd.

Door samen te komen en ons ego ondergeschikt te maken, komen we dichterbij de Schepper, bij het Licht, bij de kracht van geven. Bovendien zal de invloed van het Licht zich via ons over de hele wereld verspreiden. Dit alles is ons werk. Al deze inspanningen verrichten we alleen om vreugde te brengen aan de hogere Kracht. Hierdoor ontdekken we de hogere Kracht en identificeren wij ons ermee, dit betekent dat wij het Doel van de schepping bereiken.

De onderlinge verbinding is het belangrijkste om de kracht van geven te vermeerderen en het belang ervan te vergroten, om zo dicht mogelijk bij het Licht te komen, bij Zijn Eigenschappen en zo verder te komen.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 11/29/12

Het Vrije Denkvermogen

Dr. Michael LaitmanVraag: Kan iedereen, ook ik, naar een hoger niveau opstijgen en een beroep doen op Zijn Natuur? Kan ik bewust naar dat niveau oprijzen of is het alleen afhankelijk van mijn gevoelens? Maakt Kabbalah onderscheid tussen verstand en gevoel, als we spreken over het bewustzijn?

Antwoord: Kabbalah zegt dat de essentie van de mens uit verlangens en gedachten bestaat. Het belangrijkste is het verlangen, want dat is de werkelijke materie van deze wereld. Het verlangen brengt elektronen en moleculen in beweging, het veroorzaakt verbinding en afscheiding tussen de elementen; alles is verlangen.

Op het minerale, vegetatieve en animale niveau wordt het verlangen instinctief uitgevoerd, er is geen keuze. Alles werkt op deze manier, eveneens bij mensen, die ook tot het animale niveau behoren.

Iemand die Kabbalah gaat studeren, probeert naar het volgende niveau van verlangen te stijgen, namelijk te veranderen van de eigenschap van ontvangen naar de eigenschap van geven. Dan gaat hij zijn denkvermogen gebruiken, maar niet hetzelfde waardoor ons egoïsme geholpen wordt om bij alles wat we doen, in elke situatie, meer voor onszelf te krijgen. Dieren ‘denken’ ook op zo’n manier, ook planten en stenen die altijd proberen om de beste positie in te nemen ten aanzien van de zwaartekracht of om de eigen structuur te behouden. Maar wij spreken over het vrije denkvermogen.

De vrije wil komt pas te voorschijn als een mens twee tegengestelde krachten in zich heeft: ontvangen en geven. Dan komt er een nieuw, werkelijk  denkvermogen in hem te voorschijn. Niet dat wat met het verlangen is verbonden en hem helpt om nog meer voordeel te hebben – wat zijn handelen bepaalt – maar het denkvermogen dat verschijnt in de tegenstelling tussen de twee verlangens, waardoor de schepping van de middenstructuur ontstaat die uit beide krachten bestaat: ontvangen en geven, de zogenoemde middellijn. Een mens die deze twee krachten ervaart en van daaruit zichzelf bouwt, is pas werkelijk vrij en ‘verstandig’.

From the Georgia Convention 11/05/12, Lesson 1

Het Keuzepunt Tussen Twee Afgronden

Dr. Michael LaitmanRabash: ‘De Verbinding tussen Genade en Oordeel’: … als er een zichtbare Voorzienigheid is, is er geen plaats voor keuze. De Hogere heeft daarom Malchut, namelijk Midat Ha Din (de eigenschap van Oordeel) naar de Eynaim (ogen) verheven. Dit creëerde  verborgenheid, hiermee werd het duidelijk voor de lagere dat er een gebrek aanwezig is in de Hogere.

Enerzijds is de Hogere verheven, anderzijds vindt de lagere Hem onaantrekkelijk: er is iets wat afstoot. Enerzijds is de vonk in het verlangen (het punt in het hart) bezorgd, want het wil spiritualiteit bereiken. Bovendien oefent de buitenwereld druk op ons uit en komen er talloze negatieve omstandigheden op ons af, er worden ons geen aangename dingen beloofd, behalve wat ons misschien in de toekomst te wachten staat. Anderzijds moeten we een compromis sluiten, omdat we duidelijk een gebrek zien in de Hogere.

Wat voor gebrek is dat? De Hogere is niet zo schitterend, aantrekkelijk en mooi als wij dachten.

In die staat worden de eigenschappen van de Hogere samengevoegd met degene die  lager is, dit wil zeggen dat de eigenschappen gebrekkig zijn. Hieruit volgt dat deze Kelim (vaten) gelijkvormig worden aan degene die lager is: omdat er geen ondersteuning is in de lagere, is er geen ondersteuning voor de Hogere eigenschappen.

Dit zijn de gevoelens waar de lagere doorheen gaat: eerst verlangde ik werkelijk naar het volgende niveau, ik rende er steeds sneller naartoe, en toen ontdekte ik wat mijn volgende stap betekent. Deze bleek te bestaan uit eenheid en liefde voor mijn vrienden. Het blijkt dat ik hen allemaal moet voelen als één hart, ik moet ook veel dingen opgeven, bovendien moet ik heel veel oefenen en blij zijn met wat ik doe. Maar ik voel me helemaal niet blij …

De plek tussen twee afgronden is in feite een keuzepunt. Elke dag voelt een ieder van ons een oneindig aantal van deze punten. Als het ons lukt om ze te grijpen en de goede eruit te halen, als we dat in ieder geval proberen, zouden we de Hogere daarin binnen de kortste tijd ontdekken. We zouden zo niets missen! Maar als deze momenten er zijn, hebben we daar helemaal geen behoefte aan, we geven ons gewoon over aan onze gevoelens en we gaan verder met ons ellendige leven.

Als we onze volgende, hogere en meer gevorderde staat analyseren, ontdekken we daarin de noodzaak tot grote betrokkenheid en dat bezorgt ons huidige egoïsme heel veel problemen. Je moet je vrienden liefhebben, hen dienen, aan hen denken en goed voor hen zorgen, hen beter behandelen dan je jezelf behandelt.

Wie heeft daar behoefte aan? Zijn we in staat om dat te doen? Betekent dit, dat we een gebrek in de Hogere ervaren of dat we niet genoeg energie en levenskracht in Hem vinden? Soms ervaren we een paar minuten een mooi gevoel, inspiratie, maar gewoonlijk is het precies andersom.

Dit wordt ‘neergang’ genoemd: je voelt geen leven in de Hogere, ook niet in de staat van geven, liefde of eenheid. Je hebt geen zin om jezelf te corrigeren.

In die staat is er ruimte om te kiezen.

Dit is nu precies een staat die ons een keuze biedt. Het is een heel belangrijk moment voor zelfonderzoek: ik wil niets, ik heb nergens behoefte aan, ik word steeds zwakker en ik ben alleen bereid tot overgave, als de staat waarin ik me bevind verandert zonder dat ik er iets aan doe. Er is voor mij niets aantrekkelijks meer, niet in mijn fysieke leven en niet in mijn spirituele leven: in beide werelden voel ik me hopeloos.

… de lagere moet zeggen dat de verborgenheid die hij voelt bestaat, omdat de Hogere zich heeft begrensd ten gunste van de lagere. Dit wordt beschreven als: “Wanneer Israel in ballingschap is, is Gods Aanwezigheid met hen.”

Wij moeten in dergelijke omstandigheden tot het begrip komen, dat de Hogere met opzet ‘dit spel’ met ons speelt. Hij kan het niet op een andere manier doen, Hij kan me niet omarmen en me laten opstijgen als een luchtballon. Als Hij dat zou doen zou ik nooit iets bereiken en ik zou voor altijd een klein kind blijven, aan de hand van de volwassene. Natuurlijk voelt zo’n kind zich goed en veilig, hij kan zelfs op zijn eigen niveau spelen, maar zo wordt hij niet groter.

De lagere groeit alleen als hij ernaar streeft om de Hogere te bereiken. Je kunt niet afwachten zonder zelf te oefenen. De Hogere zal de lagere niet opheffen als de lagere niet deelneemt aan het proces. In dat geval zou de Hogere de lagere gewoon ‘vernietigen’ door hem niet te laten groeien en verder te laten komen. Je kunt het vergelijken met de situatie waarin ouders het huiswerk voor hun kind maken.

We moeten dus beseffen dat de Hogere ons absoluut ieder moment helpt. We hoeven zelfs geen seconde te wachten op iets wat van Zijn kant plaatsvindt, want van Zijn kant bestaat er geen enkele aarzeling. Vanuit het standpunt van de Hogere zijn we altijd in een optimale staat om verder te komen. We moeten voortdurend letten op allerlei tekenen waarmee Hij zich tot ons richt en vanuit Zijn bedoeling afdaalt naar onze huidige staat.

… wat voor smaak men ook proeft, men zegt dat het niet zijn eigen fout is dat hij geen levendigheid proeft, maar dat er vanuit zijn gezichtspunt werkelijk geen leven is in de Hogere.

Maar je moet goed begrijpen wat er aan de hand is.

En als men sterker wordt en zegt dat de bittere smaak die hij proeft in dit voedsel alleen bestaat, omdat hij niet de goede kelim (vaten) heeft om de overvloed te ontvangen, omdat hij kelim heeft om te ontvangen en niet om te geven, en het betreurt dat de Hogere Zich moet verbergen …

Dus onze kelim, onze verlangens zijn corrupt. Als de Hogere naar ons zou afdalen, zouden we Ein Sof (Oneindigheid) voelen, want elke volgende stap die we maken betekent voor ons de wereld Ein Sof. Maar deze wereld is voor ons nog niet toegankelijk: wij herkennen deze wereld niet in onze kelim. Wij nemen dit alleen waar in ons heel beperkte bewustzijn, terwijl er iets enorm groots met talloze facetten voor ons staat. We zien het hogere niveau gewoon niet, het vervult alles om ons heen van de ene horizon tot aan de andere, onze ruimte wordt door geen enkele grens afgebakend.

Het resultaat daarvan is, dat de Hogere naar ons neerdaalt in de vorm van een depressieve, onveilige en corrupte wereld. Bovendien naderen we staten en gevoelens die voor ons zelfs nog angstwekkender zullen zijn. De Hogere verlaagt ons zodat wij Hem zullen voelen. Hoe lager Hij is, hoe slechter wijzelf en de wereld om ons heen ons toeschijnen, omdat onze eigenschappen tegengesteld zijn aan die van Hem.

Daarom bevinden we ons nu in een crisis: de Hogere nadert ons, zo laat Hij ons onbewust het verschil voelen tussen Hem en ons. De ‘crisis’ is een kloof tussen onze huidige staat en de staat van de Hogere. Wij moeten in balans komen en met Hem in harmonie blijven, daarvoor is integrale educatie nodig, dat zal ons helpen om Hem beter te begrijpen.

In het algemeen gesproken is dit een punt van vrije wil. We moeten goed beseffen dat alles wat we voelen buiten Ein Sof om, een situatie is die speciaal voor ons door de Hogere is gecreëerd om ons de kans te geven om te kiezen.

Dit betekent dat we ons niet schuldig hoeven te voelen over het feit dat de wereld waarin wij leven slecht is en dat we ons hier in een ellendige toestand bevinden, maar wel over het feit dat de Hogere naar ons moest neerdalen, Zich klein moest maken en Zich veel kleiner dan Hij in werkelijkheid is aan ons moest tonen, en dat Hij ons zelfs de indruk moest geven dat Hij afstotelijk en slecht zou zijn.

… dit geeft de lagere gelegenheid om kwaad te spreken; dit wordt beschouwd als MAN, dat de lagere laat opstijgen.

Enerzijds merken we dat de Hogere laag is, bovendien is het hogere niveau voor ons nog niet aantrekkelijk. Anderzijds erkennen we dat het op ons alleen zo overkomt door onze zintuigen. Als we de wereld door de juiste kelim zouden waarnemen, zouden we de Hogere beschouwen als Ein Sof in ons. Deze tegenstrijdigheid is de kern van het verschil tussen het bestaan hier en de wereld van Oneindigheid.

Op dit punt laten wij MAN opstijgen: ons verzoek om correctie. We gaan op zoek naar mogelijkheden om Hem te rechtvaardigen, we willen niets anders dan Hem volledig rechtvaardigen. Laat de staten waarin wij zijn maar hetzelfde blijven, laten onze situaties ons maar nooit meer aangename gevoelens geven, we hebben maar één ding nodig: Zijn daden rechtvaardigen en Hem danken voor wat Hij doet. Als wij zo handelen, vragen we niet voor ons eigenbelang, maar alleen voor het belang van de Hogere. We vragen om kracht en begrip, maar we vragen niet om gevoelens, we moeten er alleen zorg voor dragen dat wij Hem rechtvaardigen en het maakt niet uit of wij ons slecht blijven voelen. Als we betere gevoelens krijgen, zouden we hem vanuit egoïsme prijzen. Nee, dat hebben we niet nodig. Integendeel, we willen dat onze gevoelens hetzelfde blijven, maar we willen ook dat ons begrip en onze waarneming veranderen. Zo groeien we.

Wij bestaan uit twee delen: intellect en gevoelens, ambities en verlangens. We gaan voorwaarts en gebruiken daarbij deze beide delen zoals we onze beide benen gebruiken als we lopen. Ik wil bijvoorbeeld in mijn huidige gevoelens blijven en door op dit ‘been’ te ‘steunen’ maak ik een stap voorwaarts met mijn andere ‘been’, dat wil zeggen dat ik niet meer blind ben, maar mijn huidige staat erken en rechtvaardig. Of ik wil bijvoorbeeld mijn intellect uitbreiden, als mijn gevoelens dan intact blijven, kom ik werkelijk verder omdat ik mijn emotionele staat rechtvaardig, hoewel ik nog steeds lijd, maar ik besef dat ik groei dankzij mijn moeilijkheden. Ik word niet verleid of omgekocht door een goed gevoel.

Later, als ons intellect zich uitbreidt, steunen we op ons nieuwe intellect en als dat standhoudt, zullen we naar het volgende niveau van gevoelens opstijgen. Bovendien zullen onze emoties het intellect niet overschaduwen, zoals dat gebeurt als genot ons ertoe dwingt om ons verstand te verliezen.

Het is andersom, we maken een stap vooruit met één ‘been’ en tegelijkertijd steunen we op het andere ‘been’. Als we onze emoties ‘vastzetten’ rijst ons intellect; als we ons intellect ‘vastzetten’ rijzen onze gevoelen. Het gevolg hiervan is dat we door eindeloos veel veranderingen heengaan, zowel in ons intellect als in onze gevoelens.

 From the North Convention of Unity 9/20/12, Lesson 2 

 

 

En Wat Zou Je Doen In Het Paleis Van De Koning?

Dr. Michael LaitmanOm een mens naar het bereiken van de werkelijke realiteit te brengen, namelijk buiten de beperkingen van zijn waarneming, zijn begrip en zijn gewone gevoelens, leidt de Schepper ons door een ontwikkelingsproces heen dat trapsgewijs verloopt. Op deze manier hebben we, nu we in deze wereld leven, de mogelijkheid om ons voor te bereiden op het ervaren van de werkelijke realiteit. Als wij ons daarop voorbereiden zullen wij – volgens het scheppingsplan dat aan ons werkt en dat ons dichter bij deze werkelijke realiteit brengt – uiteindelijk deze werkelijkheid ontdekken, dan zullen wij namelijk de onthulling van de Schepper aan Zijn schepselen bereiken.

Maar als wij ons niet op de juiste manier voorbereiden en ons leven niet gebruiken om onze waarneming te corrigeren, maar vanuit ons ego van het leven proberen te genieten, voelen we pijn als de Schepper ons naderbij komt. Overal waar wij vanuit ons ego handelen, voelen we de grote, globale crisis en verschillende problemen op allerlei terreinen van ons leven.

Overal waar we gebruik maken van een ongecorrigeerd ego dat niet wil veranderen, voelen we de crisis: op het gebied van educatie, cultuur, economie, financiën, ecologie, in gebroken gezinnen, terrorisme en drugsgebruik. Als we kijken naar de pijnlijke plekken van onze denkbeeldige wereld en we de oorzaak proberen te ontdekken van het crisisgevoel en de pijn die we ervaren, van de bittere smaak van alle heerlijke gerechten op de tafel van de Koning, ontdekken we, dat de bittere smaak uit ons groeiende ego voortkomt.

Overal waar ons ego bij betrokken is – wat bedoeld was om gecorrigeerd te worden, maar zich daarop niet heeft voorbereid – komen we een crisis tegen en alle andere problemen die we nu in de wereld ervaren. De conclusie is dus, dat we ons moeten voorbereiden op correctie met behulp van alle mogelijkheden die we daarvoor hebben.

Als wij serieus in de groep werken, studeren en disseminatiewerk doen en gebruik maken van alle mogelijkheden die ons door de Schepper gegeven worden, ervaren we een heerlijke, zachte smaak als we dichter bij de onthulling van de Schepper komen en geen bittere smaak. Het hangt uitsluitend van onze voorbereiding af, van het werk waarin we ogenschijnlijk een vrije wil hebben.

Je bent naar de studie gebracht en naar de groep en je hebt alle uitleg gekregen over wat je moet doen, nu gaat het over jouw besluit! Je bent vrij om alles te doen wat jij vindt passen in het paleis van de Koning, maar als je vergeet dat je daar bent gekomen om je voor te bereiden op het feestmaal, zul je een afschuwelijke smaak ervaren als de maaltijd er is, want je hebt je er niet op voorbereid. Alles is dus in jouw handen en alles hangt af van de voorbereiding.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/13/12, Writings of Baal HaSulam 

Vrij Zijn In Je Eigen Land

Dr. Michael LaitmanVraag: Hoe kunnen wij onafhankelijk beslissingen nemen en ons tegelijkertijd ondergeschikt maken aan de Natuur?

Antwoord: Het betekent hetzelfde. Jezelf ondergeschikt maken betekent: je egoïstische intentie, en de geboden van de Schepper vervullen met je gehele hart en ziel betekent: onafhankelijk zijn.

Een mens moet erover nadenken waarom het zo is. Hierdoor wordt het voor hem mogelijk om zichzelf te noemen: ‘een vrije natie in zijn eigen land’ omdat hij geen slaaf meer is van zijn verlangen (het woord ‘land’ of ‘Eretz’ komt van het woord ‘verlangen’ of ‘Ratzon’).

Hij wil slaaf worden van de altruïstische intentie, dat wordt genoemd: ‘een slaaf van de Heer worden’. Hij verkoopt zichzelf als slaaf van onvoorwaardelijk geven, omdat hij nu nog niet in staat is om onafhankelijk te geven. Maar dit is al zijn eerste stap naar onafhankelijkheid, en daarna zal hij volkomen onafhankelijk worden.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/11/2012, Shamati #9

Stem Je Af Op Het Collectief

Dr. Michael LaitmanBaal HaSulam, ‘De Vrijheid’, Afstemming Op Het Collectief: In onze geschriften staat: ‘Stem je af op het collectief’. Dit betekent dat, overal waar er een geschil bestaat tussen het collectief en het individu, wij ertoe verplicht zijn om volgens de wil van het collectief te handelen. Zo zie je dat het collectief het recht heeft om het individu zijn vrijheid te ontnemen. … En we kunnen zien, dat er geen andere oplossing is om in de maatschappij te leven, dit kan alleen volgens de wet: ‘Stem je af op het collectief’, dit is de oplossing voor elk geschil en alle problemen in de samenleving.

Hoe kan dit? Het collectief heeft niet de fantasierijke gedachten van een individu, want het is de massa. De verheven dingen in de wereld zijn niet ieders concepten en zijn moeilijk te begrijpen. Hoe meer verheven, delicaat en specifiek een probleem is, hoe minder mensen het kunnen begrijpen. Juist doordat men iets unieks bereikt heeft, bouwt men aan de menselijke piramide. Dus het collectief begrijpen, volgens de definitie, bevindt zich op een lager niveau dan individuen begrijpen.

Waar heeft Baal HaSulam het over? Blijkt uit zijn woorden, dat er gerechtigheid heerst als er veel mensen op een bepaalde plek bij elkaar zijn gekomen? Of gaat het over het tegenovergestelde, dat speciale, unieke mensen niet worden gerechtvaardigd, vanwege het feit dat ze in de minderheid zijn? Zijn miljoenen mensen altijd gerechtvaardigd en moet ik hen volgen?

Dit is een belangrijke vraag, omdat we hier spreken over de verwerkelijking van de mens, over hoe hij zijn vrije keuze kan realiseren en ‘het oog van de naald’ kan vinden, waardoor een mens de spirituele wereld kan betreden. Zou het zo kunnen zijn dat ik mij, op weg daarheen, moet ‘afstemmen op het collectief’ ? Dit werd gezegd door Kabbalisten, door degenen die de Schepper hebben bereikt en de hoogste wetten van de natuur kenden.

Laten we eens verder kijken om dit te verduidelijken: In welk deel van de schepping zien we de ‘Hand van de Schepper’ het duidelijkst? Natuurlijk in de aard van het levenloze, het levenloze niveau. Daar is niets wat Hem weerstand biedt. Daar zijn geen verlangens, zelfs de zwakke verlangens van de vegetatieve kracht zijn daar niet aanwezig. Op het vegetatieve niveau is er al een speciale ontwikkeling, waardoor het gekenmerkt wordt. En op het animale niveau wordt deze onafhankelijkheid nog duidelijker zichtbaar. Het vegetatieve groeit alleen in de aarde, in vergelijking daarmee kunnen dieren zich al van de ene plek naar de andere verplaatsen. En de mens kan zelfs nog meer: Hij maakt bezwaar tegen de hogere Kracht, alsof hij tegen de Schepper zegt: “Ga eens een beetje opzij, ik wil Uw plaats innemen.”

Dus hieruit blijkt, dat alleen aan de basis van de piramide, daar waar geen verstand of gevoel is, maar alleen leven omdat het er eenvoudigweg is, de onbetwistbare autoriteit van de Schepper heerst. Het leven daar stroomt op het ontwikkelingsniveau van het levenloze.

Om het unieke van ons te implementeren, moeten we dus het levenloze niveau dienen. We doen onszelf daarbij geen geweld aan en we doen geen afbreuk aan onze gedachten en gevoelens. Nee, op deze manier stemmen we ons af op het collectief en volgen we de norm en de wetten van het levensloze niveau, om daaraan onze overvloed te brengen en het te dienen, waar ze ook zijn.

Er wordt gezegd, dat de stem van de meerderheid de stem van de Schepper is. Het niveau van de meerderheid is niet verheven, maar juist hier moet het doel van de schepping worden gerealiseerd. Hierover wordt gezegd: “Je bent uit stof en tot stof zul je wederkeren.”

Als de Tien Sefirot van het directe Licht en de Tien Sefirot van het terugkerende Licht elkaar aanvullen, is dat juist hier. Dus als onze ontwikkeling de behoeften van het levenloze niveau, namelijk de behoeften van de hele mensheid, niet vervult, ontwikkelen wij ons niet op de correcte manier.

Vraag: Betekent dit, dat wij mensen altijd moeten geven wat ze willen?

Antwoord: Nee, je moet hen geven wat hen helpt. Zoals een arts een bitter medicijn aan een klein kind geeft, dat het niet begrijpt. Op deze manier moet je, vanuit jouw spirituele niveau, begrijpen waardoor mensen het beste geholpen kunnen worden. Dan ga je naar hen toe en je bent dienstbaar aan hen, om zo het hele systeem naar één enkele verbinding met de Bron te leiden, totdat alle verschillen in niveau verdwijnen in deze alomvattende integratie en iedereen zal worden opgenomen in iedereen, in één verlangen. Dit is de betekenis van: ‘Hij is Eén en Zijn naam is Eén’.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/3/12, “The Freedom”