Vraag: Is een Tzimtzum (restrictie) onze eerste activiteit die noodzakelijk is om in de geestelijke wereld te komen?

Antwoord: Een Tzimtzum is de eerste voorwaarde die deze wereld onderscheidt van de hogere wereld en tevens onderscheid maakt tussen een intentie om te ontvangen en een intentie om te geven.

Op deze manier verlaat ik de perceptie van de fysieke werkelijkheid waarin ik me nu bevind – zoals de gehele mensheid – en breek ik door de Machsom (barrière ) heen die voor mij is geplaatst met de bedoeling om te gaan voelen en leven aan de andere kant ervan.

De Tzimtzum bepaalt aan welke zijde van de grens van de geestelijke wereld ik ben. Een Machsom is een potentiële belemmering, een potentieel niveau waarboven we een sprong moeten maken om in de nieuwe dimensie, de nieuwe wereld, binnen te gaan. En dit kunnen we alleen doen door middel van een Tzimtzum van verlangens. Een Tzimtzum vereist een geleidelijke voorbereiding en een grote inspanning vanuit een grote behoefte om zich naar de perceptie van een nieuw leven te verplaatsen, waar ik alleen zo bestuurd wil worden dat ik vanuit mijzelf naar buiten (naar de ander) kan gaan, boven mijn eigen natuur uit.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Shamati #141

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Innerlijk Werk, Perceptie van de Werkelijkheid, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik begrijp wat ik moet doen als ik contact wil hebben met het sociale team. Ik heb hun e-mail adressen en hun telefoonnummers. Maar hoe maak ik contact met het centrum van de groep?

Antwoord: Het centrum van de groep is een innerlijke waarneming, een gevoel in mij dat dit het punt is waar we ons met elkaar verbinden. Toen wij van Boven neerdaalden, waren we met elkaar verbonden, toen bereikten we deze wereld en hier was deze verbinding totaal verbroken. Nu moeten we weer naar Boven terug, naar dezelfde staat waarin we verbonden waren en daarna zelfs nog hoger opstijgen, naar een nog sterkere verbinding.

Wij komen in patronen die tijdens onze neerdaling al voor geconstrueerd zijn. Deze patronen – deze 125 niveaus – bestaan al. We hoeven er alleen maar naar te verlangen.

Verlangen naar het centrum van de groep is verlangen naar een hogere staat die al bestaat. In het donker ben ik ernaar op zoek: “’s Nachts op mijn bed.” Ik probeer me voor te stellen hoe die staat zal zijn waarin we allemaal met elkaar verbonden zijn en de Schepper aan ons wordt onthuld. Hoe zou deze verbinding eruit moeten zien? Deze vorm wil ik bereiken. Naar deze staat moet ik op zoek gaan, me deze staat voorstellen vanuit de staat waarin ik me nu bevind. Ik moet er vanuit mijn voelen over nadenken hoe onze verbinding er uit zal zien om er allen helemaal in te kunnen opgaan, zodat onze harten zullen smelten en één worden. Als ik probeer om mij deze staat voor te stellen, kom ik er dichterbij.

From the Daily Kabbalah Lesson 4/20/14, Shamati #190, Shamati #59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Brood wordt door middel van vuur gebakken. Wat symboliseert deze fase in de spirituele correctie?

Antwoord: Nadat ik de juiste combinatie tussen het verlangen om te ontvangen en de intentie om te geven heb bereikt, plaats ik deze combinatie in de eigenschap van Din (oordeel), de eigenschap van vuur, de eigenschap van de moeilijke en juiste correctie, het juiste gebruik, en zo wordt deze in het vuur geplaatst. Veel correcties die in de Bijbel worden beschreven als ‘in het vuur plaatsen’ symboliseren zuivering.

Vuur is het gevoel van Din, de zuivering van het ego dat blijft. Het ego moet koken, verwarmd worden, branden en alleen het deel dat overblijft is gereed als voedsel voor de mens. Dit is een van de belangrijkste methoden van correctie.

Wij moeten ons ego-verlangen zuiveren, zodat het zal overblijven zonder een intentie voor onszelf en er een intentie ten behoeve van anderen aan toevoegen: liefde en verbinding met anderen. Als het de juiste vorm heeft, wordt het in het vuur geplaatst of moet het andere zware proeven doorstaan. In dit proces wordt het verlangen met de intentie om te geven gestabiliseerd. Dit betekent dat ‘het brood wordt gebakken’.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 11/27/13

Filed under: Ego, Egoïsme, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als iemand ontdekt dat hij volledig wordt gedomineerd door zijn verlangen om te ontvangen en dat hij gewoon een marionet is die geen vrije keuze heeft, wat moet hij daar dan aan doen?

Antwoord: Het wordt aan je onthuld dat je handen en voeten vastgebonden zijn en je nergens vrije keuze in hebt. Je kunt zelfs niet eens zomaar wat rond kijken.

Je hebt geen enkele bewegingsvrijheid: niet in je gedachten en niet in je wensen. Al je cellen, al je systemen, je hersenen en je hart, staan onder het gezag van een onbekende kracht. Maar er is één gedachte die speciaal naar jou toe komt om je te laten begrijpen wat slavernij is, zodat je – als je wilt – kunt ontsnappen naar vrijheid.

Hiervoor moet je dit gezag vrijwillig accepteren. Dit is het verschil tussen Farao en de Schepper. De Schepper zorgt ervoor dat je kunt leren, zodat je gaat zien dat alle verlangens die naar je toe worden gezonden slecht zijn tot het moment dat je het daarmee eens bent. Maar op het moment dat je het daarmee eens bent, worden ze goed. Op die manier word je bevrijd van de slavernij.

Alles is afhankelijk van de wijze waarop je het hogere Bestuur accepteert: als het gezag van Farao of als dat van de Schepper.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/14,Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Kan een student die naar de conventie komt de Machsom overgaan?

Antwoord: We moeten geloven dat dit elk moment kan gebeuren. Het wordt de komst van de Messias genoemd: het Licht zal komen en ons van beneden opwaarts brengen. Maar ik kan niemand beloven dat dit nu juist tijdens deze conventie zal gebeuren.

Hoewel alles mogelijk is, we staan in onze wereld onder de volledige controle van het Hogere Licht, alles kan gebeuren. Wanneer dat moment voor iemand komt, hangt af van de wortel van de ziel van een mens.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/14, Writings of Rabash

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Baal HaSulam, Shamati 159, “En Het Vond Plaats in de Loop van die Vele Dagen”: Het is inderdaad zo dat zij veel waarde hechtten aan het werk in Egypte. Dit is de betekenis van “Maar zij vermengden zich met de volkeren en leerden hun werkzaamheden.”

Wijzelf willen niet uit Egypte trekken. Wij voeren oorlog met onze innerlijke Farao.

Dit betekent dat wanneer de Israëlieten onder het gezag van een bepaald volk staan, zij door dat volk overheerst worden en zich niet aan dat gezag kunnen onttrekken. Zo beleefden zij voldoende smaak in dat werk en konden zij niet bevrijd worden.

Egoïsme regeert over het hart en het verstand van een mens Alle grenzen zouden voor hem geopend kunnen worden … maar hij wil zelf deze slavernij niet verlaten. Hij is nog meer dan alle Egyptenaren aan Farao toegewijd. De verlangens naar geven die zich onder de heerschappij van het egoïsme bevinden, raken zelfs nog meer aan het ego gehecht dan de verlangens naar ontvangen.

Zij willen Egypte niet verlaten, zij werken vol toewijding voor Farao Het egoïsme heeft hen sterk in zijn greep, vooral zij worden heel sterke trouwe werkers voor Farao. De kracht die aan hen gegeven wordt voor het toekomstige spirituele werk en de toewijding aan de kracht van geven, werkt nu trouw voor de egoïstische kracht.

Niemand houdt ons tegen in Egypte … maar wijzelf willen het niet achter ons laten. Wij genieten zelfs nog meer van ons leven met zijn spirituele problemen dan de gewone man geniet van zijn aardse bestaan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/2014, Shamati #159

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Psalm 143: Antwoord mij snel, O Heer, mijn geest bezwijkt; verberg Uw Aangezicht niet van mij; want ik zou worden als zij die in de groeve neerdalen. Laat mij in de morgen Uw lieflijkheid horen, want ik vertrouw op U; laat mij de weg weten die ik moet gaan, want ik hef mijn ziel op naar U. Bevrijd mij van mijn vijanden, O Heer; ik zoek mijn schuilplaats bij U. Leer mij Uw wil te doen, want U bent mijn God; laat Uw goede Geest mij leiden over geëffende grond. Houd mij in leven, O Heer, tot eer van Uw Naam; bevrijd mijn ziel uit de verdrukking, door Uw gerechtigheid. Versla mijn vijanden door Uw genade en vernietig allen die mijn ziel belagen; want ik ben Uw dienaar.

Hier zien we een mens op het niveau van geloof boven de rede. De komende redding moet snel plaatsvinden, op de manier waarop het gebeurde in de fysieke tak van de spirituele wortel tijdens de uittocht uit Egypte. De uittocht vindt plaats uit een zodanige staat dat niemand meer hoop heeft eruit te kunnen komen, en plotseling gebeurt het, ogenschijnlijk op het minst geschikte moment!

Kabbalisten hebben het verband tussen de wijsheid van Kabbalah en het voorschrift “Heb je vriend lief als jezelf” altijd verborgen gehouden. Zij wilden aan de massa niet vertellen dat alles van liefde afhankelijk is, van verbinding, van toewijding, van het uitgaan uit mijzelf naar anderen toe, van de waarneming van de werkelijkheid die buiten het verlangen van de mens bestaat, boven zijn ego uit. Zij begrepen dat mensen hierdoor de wijsheid van Kabbalah en de correctie zouden afwijzen. Een egoïstisch mens kan niet horen dat hij alleen verplicht is om te werken aan zijn verbinding met anderen, op wie hij van nature neerkijkt. Een mens denkt alleen aan zichzelf en kan niet aan geven denken zonder dat hij daar iets voor terugkrijgt, dat wil zeggen dat hij aan niemand kan denken, tenzij hij er een beloning voor ontvangt.

Als wij met mensen over een dergelijke liefde spreken, zullen ze zeker nooit aan correctie toekomen. Daarom gaven Kabbalisten – in plaats van de methode van correctie – aan mensen de opdracht om zich, in die tijd, aan bepaalde fysieke opdrachten te houden, om de ‘geboden’ die zij vanaf hun kindertijd hadden geleerd, te onderhouden. Aan een kind werd vanaf een heel jonge leeftijd geleerd dat het zich op deze bepaalde manier moest gedragen, zodat hij later dacht dat dit de wens van de Schepper was.

Daarom zijn er altijd mensen die zich verzetten tegen de wijsheid van Kabbalah. Zij begrijpen dat ze zover moeten komen dat ze kunnen geven om niets, anderen kunnen liefhebben en dat de verbinding tussen alle delen van de gebroken ziel in de toekomst voltooid moet worden, maar nu nog niet. Er zijn nog geen duidelijke tekenen van de zijde van de Voorzienigheid, dat die tijd al gekomen is, als wij uitgaan van de algemene staat van de wereld en de staat Israël.

Pas in de 20e eeuw ontdekken we zulke tekenen en het belangrijkste teken is dat Kabbalisten ons vertellen dat de tijd nu is aangebroken. Maar hoe dichter we bij de onthulling van de waarheid – die voor iedereen geldt – komen, bij de uitleg van wat de wijsheid van Kabbalah eigenlijk zegt en hoe dat in de praktijk juist door verbinding met elkaar vervuld wordt, hoe meer mensen zich ertegen verzetten. Het is zelfs moeilijk voor hen om eraan te denken. Vanuit zijn natuur verlangt een mens niet naar verbinding. Het is niet het eerste waar hij aan denkt als hij midden in de nacht of ’s morgens wakker wordt. We zullen dus zien hoeveel mensen zich bij ons zullen voegen en hoeveel er onderweg zullen afvallen. De gewone man vindt dit doel nu eenmaal niet aantrekkelijk.

Mystiek en duistere theorieën gebruiken de kennis van de wijsheid van Kabbalah voor het voorspellen van de toekomst, voor het spreken over reïncarnatie en allerlei geheimzinnige krachten die aantrekkelijk zijn voor de gewone man, maar de onthulling van de Schepper is de onthulling van de eigenschap van geven. Daar is een mens toe bereid als hij ziet dat er een egoïstisch voordeel aan verbonden is, als hij namelijk bereid is om te geven met het doel om te ontvangen, maar dit moet niet aan een mens getoond worden voordat het plaats vindt.

Aan een mens moet niet verteld worden wat de onthulling van de Hogere Kracht aan de schepselen brengt. Baal HaSulam zegt: “Ieder mens in deze wereld zou zijn handen en voeten zeven maal per dag afsnijden als hij deze smaak één maal in zijn gehele leven zou mogen ervaren.” In mijn woorden: Als aan een mens dit gevoel zou worden gegeven, zou hij eraan verslaafd raken en zou hij aan niets anders meer kunnen denken. Dus, hoe zal hij in staat zijn om boven de rede uit te stijgen en ooit de eigenschap van geven willen bereiken? Als hij eerst het Licht van Hochma ontdekt, zal het Licht van Hassadim niet in staat zijn om hem te corrigeren. Dan zou er een nog groter breken plaats vinden dan al heeft plaats gehad. Er zijn drie factoren die noodzakelijk zijn voor de correctie van de mens:

• De eerste factor is de oorsprong van de ziel, de Reshimo (herinnering).
• De tweede factor is het Licht dat zich eens in de Reshimo bevond en het wilde vervullen met de intentie om te geven, maar eruit verdween en aanwezig bleef in de vorm van Omringend Licht. Nu schijnt dit Licht vanaf enige afstand en wacht het totdat de Reshimo, die zich in het verlangen om te ontvangen bevindt, steun krijgt van het verlangen om te geven.
• Het verlangen om te ontvangen kan de Reshimo niet tot steun zijn, omdat de enige intentie bestaat uit willen ontvangen, maar het kan zich verbinden met andere Reshimot, die we punten in het hart noemen, en daarvan onder de indruk zijn. Zo zullen deze Reshimot zich met elkaar verbinden en steeds dichter bij elkaar komen. Hoe meer Reshimot onthuld worden, hoe meer de punten in het hart elkaar naderen en hoe meer zij het Corrigerende Licht activeren.

Het Corrigerende Licht kan individueel en algemeen zijn. Het individuele Licht geeft altijd steun, heeft zorg voor de Reshimo en brengt het langzamerhand verder. Het algemene Licht wordt geactiveerd dankzij de Reshimot die dichter bij elkaar komen als resultaat van de handelingen van mensen en dat Licht corrigeert hen, omdat ook de Reshimot gebroken zijn.

Er zijn dus drie factoren: de Reshimo, het Omringende Licht en onze pogingen om ons met elkaar te verbinden en dat betekent dat de eenheid alleen bereikt kan worden via de lichamen in onze denkbeeldige wereld. Zo doen we ons werk en het belangrijkste is dat we ons geen zorgen maken over de moeilijke staten waar we doorheen gaan, vooral vlak voor de onthulling. Wij begrijpen niet waardoor we vorderingen maken en waardoor niet, wat dichter bij spiritualiteit staat en wat niet. Meestal lijken dingen precies tegengesteld aan wat ons denken en ons hart waarnemen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 4/14/14

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Psalm, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De spirituele wereld is een wereld van eigenschappen die aangestuurd worden door de eigenschap van geven, de kracht van geven, de eigenschap van liefde en geven. Als een mens deze eigenschap heeft, wil dat zeggen dat hij zich in de spirituele wereld bevindt.

Als een tegengestelde eigenschap een mens overheerst, de eigenschap van ontvangen, en hij daar totaal in ondergedompeld is, wil dat zeggen dat hij zich in de fysieke wereld bevindt.

Alles is afhankelijk van de kracht die in je werkzaam is, die je overheerst en die je aanstuurt. Als het de kracht van ontvangen is, van egoïstische verlangens en berekeningen, wil dat zeggen dat je de fysieke wereld voelt en daarin leeft. Maar als je plotseling de kracht van geven verkrijgt en daar één mee bent, betekent het dat je in de spirituele wereld bent. We kunnen ons het verschil tussen die twee werelden niet voorstellen. Het is onmogelijk om het te beschrijven of uit te leggen.

Het verlangen om te ontvangen moet gecorrigeerd worden en de kracht daarvan wordt nu tijdelijk onthuld. Als dat niet meer zo is en deze kracht bezwijkt onder het verlangen om te geven, zijn we nog steeds in het verlangen om te ontvangen, in deze vergankelijke, tijdelijke materie waarin we geboren zijn, leven en sterven. Het is een replica van de spirituele kracht: het verlangen om te ontvangen, na zeventig jaar, zeventig niveaus, moet dit verdwijnen en veranderen in een verlangen om te geven.

Ballingschap is een gevoel in het verlangen om te ontvangen dat een verandering moet ondergaan en de vorm van geven moet bereiken. Het schepsel kan niet geven, het kan niets anders zijn dan een verlangen om te ontvangen, terwijl geven de eigenschap van de Schepper is. Maar als het verlangen om te ontvangen werkt met de intentie om te geven en zich tot slaaf maakt van anderen en van de Schepper, betekent het dat het geeft.

Er zijn dus maar twee staten waarin we ons kunnen bevinden: we kunnen de slaaf van Farao zijn en werken voor het verlangen om te ontvangen, of we zijn de dienaar van de Schepper en werken voor het verlangen om te geven. Al ons werk bestaat er uit om hulp te bieden aan onszelf en aan de hele wereld om het verlangen om te geven te bereiken en de Schepper te verheugen.

Als wij niet bijdragen aan dit Doel, is er geen sprake meer van geven. Aan het verlangen om te geven kan maar op één manier vorm gegeven worden: door de Schepper vreugde te brengen, want dan is dit verlangen, deze neiging, los van mijzelf en ontvangt het geen beloning. Het gaat van mij uit, maar het keert niet naar mij terug.

Als ik ten behoeve van de schepselen handel, de vrienden, de groep en daarbij niet de bedoeling heb om de Schepper vreugde te geven, wil dat zeggen dat ik de weg van geven niet tot aan het einde bewandel en toch nog handel ten behoeve van mijzelf. Alleen als ik de bedoeling heb om de Schepper te bereiken, is mijn intentie betrekkelijk zuiver, al naargelang mijn niveau.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/7/14, Writings of the Ari

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waaruit bestaat het werk van elke vriend om voortdurend iedereen in een collectief gebed te houden (MAN te verheffen)?

Antwoord: Een ieder moet in zichzelf een tekortkoming ontdekken die verband houdt met de groep en het gebed daarover naar de anderen verspreiden. Met andere woorden: liefde tonen aan je vrienden. Daarnaast moeten we iedereen inspireren tot een algehele betrokkenheid ten aanzien van de correctie van de wereld en zo iedereen samenbrengen om één familie te worden.

Hierover moeten we met elkaar praten, dit over de hele wereld verspreiden en het vertrouwen aan iedereen geven dat dit nu precies is wat de Schepper wil. Op weg naar deze vorm van de mensheid, als één familie, moeten we voorwaarts gaan en dit als een gebed verheffen.

Allereerst moeten we Hem prijzen en danken, spreken over de grootheid van deze opdracht en alle componenten daarvan. Daarna vragen we om de onthulling van de Schepper aan alle schepselen, zodat iedereen het belang van geven zal voelen. Dit wordt de onthulling van de Schepper aan de schepselen genoemd.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/7/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Exodus (VaYakhel) 36:4 – 36:6: Toen kwamen alle wijze mannen die de arbeid voor het Heiligdom verrichtten, een ieder van het werk waar zij mee bezig waren geweest. En zij spraken tot Mozes en zeiden: “Het volk brengt heel veel mee, meer dan nodig is voor het werk aan de voorwerpen waarvan de Eeuwige geboden heeft om het te verrichten.“ Hierop gaf Mozes het bevel om het volgende door het legerkamp te laten omroepen: “Man noch vrouw moeten nog werk verrichten ten behoeve van de gewijde gaven voor het Heiligdom.” Toen bracht het volk niets meer.

Vraag: Wat moeten wij opmaken uit het feit dat het volk de Schepper meer gaven bracht dan nodig was?

Antwoord: Het gaat over het tot stand brengen van een grens aan zelfbeperking op elk niveau.

Wij beginnen langzamerhand een gezamenlijke kli (vat) te creëren, een gezamenlijk verlangen dat gericht is op geven, liefde voor elkaar en in elkaar opgenomen worden. Hierbij moeten we weten hoe we kunnen werken met onze integratie want er zijn kleine, gemiddelde en grote staten in elke ziel en van alle zielen samen. De correctie en de samenvoeging van de gecorrigeerde delen vindt geleidelijk plaats, alle delen worden niet totaal met elkaar vermengd, alleen in zekere mate.

Al het werk wordt boven de Masach (scherm) voltooid, dit betekent dat een mens zich moet beperken op het gebied van spiritueel geven, ondanks de grote druk en de hunkering ernaar. Dat is een interessant gedeelte.

Vraag: Maar er staat geschreven dat Mozes de natie hier een beperking oplegt.

Antwoord: Mozes is een deel in mij. Ik moet leren om zowel met de eigenschappen van geven als met de eigenschappen van ontvangen om te gaan en ermee te werken, zoals met twee teugels die ik gebruik om op de juiste wijze vooruit te gaan. Ik kan namelijk niet uitsluitend werken met de eigenschap van geven, want mijn ego verdwijnt niet. Het blijkt dat ik besta tussen geven en ontvangen. Alleen zo! Uit deze twee eigenschappen creëer ik mezelf.

Ik los niet op in de Schepper en ik val niet in egoïstische duisternis, maar ik besta in de correcte staat. Ik houd de twee teugels vast en zo ga ik voorwaarts naar heelheid en eeuwigheid.

Deze twee krachten zijn van de Schepper afkomstig. Hij is de rechterlijn, de eigenschap van geven en Hij heeft de linkerlijn geschapen, de egoïstische kracht. Aan welke lijn ik me ook vasthoud, ik sta totaal onder Zijn controle, maar als ik de twee leidsels vasthoud en ze op elkaar afstem door de juiste handelingen daarmee te verrichten, is het alsof ik de middellijn daartussen bouw, en dat ben ik.

Doordat ik de twee tegengestelde eigenschappen van Hem heb ontvangen, bereik ik de correcte combinatie van de twee in mij, op elk niveau waarnaar ik opstijg. Door innerlijk steeds meer de twee eigenschappen met elkaar te laten samengaan in de juiste combinatie, groei ik, en van een klein menselijk wezen word ik een groter, rijper menselijk wezen, totdat ik gelijkvormig ben geworden aan de Schepper.

Deze spirituele beweging lijkt in het begin uiterst gecompliceerd omdat de twee tegenstellingen elkaar moeten ondersteunen en niet ontkennen. Nu kunnen wij dat innerlijk niet vergelijken met elkaar omdat we ons op één lijn bevinden: óf in totaal geven óf in totaal ontvangen. Het is nu eenmaal zo dat onze wereld bestaat uit absoluut egoïsme en de spirituele wereld bestaat uit absoluut geven.

Wij kunnen ons er misschien wel een voorstelling van maken, maar het is uiterst moeilijk om in het midden te zijn, tussen deze twee eigenschappen in. Dit is wel wat wij moeten doen. Dan zullen we vrij worden van de Schepper, want dat wil Hij, net zoals wij willen dat onze kinderen volkomen onafhankelijk worden.

We kunnen dit alleen bereiken als wij alles van Hem ontvangen en ons erop richten om alle krachten in de schepping op de correcte manier te gebruiken.

Door de niveaus van de opgang te bereiken waar alle krachten in harmonie met elkaar samenwerken, gaat een mens begrijpen in welke mate wij daartussen nu juist het resultaat gaan voelen van hun correcte onderlinge verbinding, dit wordt Adam (een menselijk wezen) genoemd, het middelste gedeelte dat de Schepper zelf niet kan creëren.

Hij schiep een toekomstig beeld van de mens en wij scheppen de mens die het beeld van de Schepper is. We hebben het over een totaal ander verschijnsel als wij onszelf beeldhouwen in de Schepper, zo hebben wij sommige eigenschappen van Bezalel (de bouwer van de Tabernakel), die al in ons aanwezig zijn. Alles wat wij moeten doen is ze onthullen, bij elkaar brengen en langzamerhand ontwikkelen.

Wanneer wij spreken over vreugde in spirituele vooruitgang, hebben we het over de vreugde die we voelen in de verbinding tussen deze twee lijnen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/7/13

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Torah, Verbinding, Ziel - Geen reacties→