Vraag: Waarom gaat een mens door zulke moeilijke staten heen die laten zien hoe laag en ver verwijderd men van spiritualiteit verwijderd is, het gaat er toch nog steeds om dat we gelukkig worden?

Antwoord: Aan een mens wordt niet meer getoond dan hij kan dragen. Als zijn echte staat aan hem zou worden getoond, zou hij gewoonweg verbranden, zoals bij een kortsluiting het geval is. We worden dus constant binnen bepaalde grenzen gehouden, tussen twee punten, zodat een mens in staat is om het te dragen. Je kunt het vergelijken met een zekering die doorbrandt wanneer de stroom te sterk is. Zolang de stroom normaal is, stroomt deze door. Het is de functie van een zekering om intact te blijven totdat er een kritieke situatie plaatsvindt, dan brandt hij door, maar hij houdt het systeem intact.

Alles is aan een bepaalde grens gebonden, zo wordt van Boven aan een mens geleidelijk aan de AHP van het hogere niveau, de achterzijde daarvan, getoond. Als hij er als gevolg van zijn eigen inspanning geschikt voor is, is hij klaar om naar het volgende niveau te stijgen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/24/13, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Niveaus, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Twintig jaar lang geef ik elke dag les. Wekelijks heb ik minimaal tien uur lang gesprekken die bestemd zijn voor televisie programma’s die opgenomen worden, ik houd korte toespraken tijdens maaltijden en ik houd mijn blog bij.

Dit alles is mij heel dierbaar, want door middel van dit materiaal wordt de onthulling van de methode die van Adam, Abraham, Mozes, Rabbi Shimon, de Ari, Baal HaSulam en Rabash komt, voortgezet. Ik probeer zo uit te leggen en te formuleren dat we deze methode pasklaar kunnen maken voor deze wereld en op de juiste wijze kunnen toepassen om wereldwijde problemen op te lossen.

In dit opzicht zijn mijn studenten mij tot grote hulp. Ze maken het me van twee kanten lastig – zowel vanuit de rechter- als vanuit de linkerlijn – en laten me niet opwaarts vliegen, zij vragen onophoudelijk: “Geef ons pap te eten, iets anders willen wij niet.” Met andere woorden: jullie dwingen mij ertoe om me heel serieus bezig te houden met de onthulling van deze methode op het basis niveau. Ik wil ervandoor gaan, maar jullie grijpen mij bij mijn benen vast zoals kuikens zich aan hun moeder vasthouden en haar niet laten wegvliegen. Dit is goed, omdat we in een proces zitten, we herkauwen dat deel van de wijsheid van Kabbalah dat spreekt over onze wereld en over de opstijging vanuit deze wereld naar het eerste niveau.

Het is voor mij niet mogelijk om het eerste spirituele niveau uit te leggen als wij daar niet met een bepaald aantal naar op weg zijn. Alleen dan is het mogelijk om op een veel uitgebreidere en praktischer manier uit te leggen wat voorgaande Kabbalisten in hun geschriften tot uitdrukking hebben gebracht, zij hadden namelijk niet de mogelijkheid om zo laag af te dalen als wij dat nu kunnen. Hun beginpunt was niet op dit niveau. Zij stegen onmiddellijk als een raket omhoog, terwijl wij op een sproeivliegtuig lijken dat met moeite opstijgt, voortdurend stijgt en daalt, totdat het tenslotte wegvliegt.

Het materiaal dat wij verzamelen is daarom heel belangrijk. Het is nodig om het op te frissen, te corrigeren en te verspreiden, mensen zullen het gebruiken, hoewel het moeilijk is om dat nu te geloven. Maar er wacht de mensheid nog een moeilijk pad. Waar zal het de komende jaren naartoe leiden? Nergens naar! Mensen zullen alleen maar half slapend naar een scherm zitten kijken. Maar het is niet belangrijk of zij met één open oog naar ons zullen kijken of met een half oor zullen luisteren. Het zal toch op hen inwerken. Het zal tot hen doordringen en zo zal langzamerhand alles wat wij hebben verzameld de mensheid bereiken.

Zeker, na ons zullen er anderen zijn die onze methode beter kunnen uitleggen en mensen kunnen inspireren. Maar wij moeten het in ieder geval voorbereiden. Daarom is werken aan het materiaal, de presentatie ervan in ons archief, en de juiste manier van archiveren, heel belangrijk werk!

From the Talk about Group and Dissemination 10/22/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Kabbalistische bronnen, Spiritueel Werk, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Het Onderwijs in Kabbalah en de Essentie Daarvan’: Het is duidelijk dat zij die nadenken over woorden van de Torah en ze beschouwen – woorden die betrekking hebben op de onthulling van de Schepper aan onze voorvaderen – de onderzoeker meer Licht brengen dan wanneer zij onderzoek doen naar praktische zaken.

Baal HaSulam raadt ons aan om op deze manier boeken te lezen die gaan over de verhouding tussen de mens en de onthulling. De artikelen, De Studie van de Tien Sefirot en het Sulam Commentaar op Het Boek de Zohar, in feite alles wat we van Baal HaSulam en Rabash ontvangen hebben, zijn boeken over de onthulling van de Schepper aan de mens, die speciaal voor ons bestemd zijn. Ze zijn in verschillende stijlen geschreven, maar ze gaan allemaal hierover.

Sommige boeken leggen dingen duidelijk uit en beschrijven de spirituele wereld op een psychologische manier, om het zo maar uit te drukken, zoals de brieven en de artikelen. In andere artikelen lezen we over de verbinding tussen de wijsheid van Kabbalah en andere wetenschappen, maar ze gaan ook over de onthulling van de Schepper aan de mens. We zien dit met name in werken die gaan over Het Boek De Zohar en in De Studie van de Tien Sefirot.

Al deze boeken en teksten zijn geschreven tijdens het aantrekken van het Licht. Kabbalisten hebben het Licht ontdekt vanuit verschillende staten en verschillende niveaus en zij hebben overeenkomstig die staten of niveaus geschreven. Er is geen enkel woord, geen enkele letter geschreven, voordat de schrijver de specifieke staat die hij in de tekst beschrijft, had bereikt.

Dus als wij deze teksten lezen, kunnen wij de kracht die zij bevatten daaruit ontvangen. Door middel van deze teksten verbinden we ons met de schrijvers, dan kunnen wij het Hervormende Licht aantrekken en ons daarover verheugen, maar dit gebeurt alleen als wij er intens naar verlangen om op hen te lijken in hun eenvoudige geloof en wij alles verlangen te ontvangen wat zij hebben. Wanneer ik zijn geschriften lees, wil ik zijn zoals de Kabbalist, ik wil mijzelf wegcijferen, hem toebehoren en daardoor ontsteek ik het Licht dat hij voor mij heeft voorbereid.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/19/13, Writings of Baal HaSulam, “The Teaching of Kabbalah and Its Essence“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kabbalah Studie, Licht - Geen reacties→

Vraag: Wat is onechte nederigheid in de verhoudingen tussen de groepen?

Antwoord: In ons werk bestaat geen onechte nederigheid, want als je er zeker van zou zijn dat er alleen redding mogelijk is door de verbinding met de vrienden, zou je niet verlegen zijn. Je zou hen smeken om hulp.

Stel dat ik weet dat ik een gezondheidsprobleem heb en dat er in Zuid Amerika een bepaald medicijn voor is. Dan betekent dat, dat ik contact opneem met één van de groepen daar en hen vraag om dat medicijn naar me op te sturen. Dit is heel natuurlijk, want we helpen elkaar vaak op deze manier.

Als dat zo is, waarom zou je dan niet kunnen vragen om innerlijke steun? Dit zou niet alleen hulp voor jou betekenen. Want als jij je vriend vraagt om verbinding met hem, bewijs je hem dezelfde dienst. Nu begrijp je de essentie van het gezamenlijke werk nog niet! Als ik weet dat mijn vriend en ik een correcte relatie met elkaar hebben, moet ik een geschenk van hem accepteren. Hiermee breng ik mijn houding naar hem tot uitdrukking en begrijp ik zijn houding ten opzichte van mij.

Als je van iemand houdt, wil je hem geschenken geven. Als hij zegt: “Nee, dit heb ik niet nodig, hoezo?” Dan begrijpt hij niet wat jij bedoelt. Hij moet laten zien dat hij er blij mee is om een geschenk van je te krijgen: “Dit wilde ik zo graag hebben! Wat geweldig dat jij een vermoeden had van wat ik zo graag wilde hebben!”

From the Lesson About “Group and Dissemination,” 10/21/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Dankbaarheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Het werk in de groep wordt smakeloos zonder disseminatie. Maar als wij dichter bij het moment van disseminatie komen, ontstaan er onmiddellijk conflicten en argumenten. Hoe kunnen wij ons bezighouden met disseminatie en tegelijkertijd de eenheid in de groep behouden?

Antwoord: Natuurlijk kunnen we niet leven zonder disseminatie. Dat lijkt op een gezin zonder kinderen. Hoeveel kun je leren en bestuderen? Natuurlijk is er behoefte aan iets fris en nieuws, op een andere manier nieuw, zoals een echtpaar dat zich steeds alleen met zichzelf bezighoudt en plotseling de noodzaak voelt om een kind te hebben. Dus moet er een juiste combinatie zijn van studie en disseminatie. We mogen de studie nooit vergeten!

De studie verandert, afhankelijk van dat waarmee we ons bezighouden. Disseminatie is het belangrijkste voor onze vooruitgang, omdat we groeien doordat het Licht via ons aan het publiek worden doorgegeven. Anders zouden we in de staat van Hafetz Hesed blijven, waarin we eigenlijk niets nodig hebben. Dus vooral disseminatie bepaalt onze persoonlijke spirituele groei.

Anderzijds moeten we, door onze disseminatie, ook op zoek gaan naar materiaal dat ons zowel theoretisch als praktisch zal helpen om onze disseminatie uit te breiden en te verdiepen. We moeten naar het benodigde materiaal zoeken en aan de hand daarvan onze studie bepalen.

Door onze disseminatie, bestuderen we het studiemateriaal anders en moeten we die delen kiezen die relevant zijn voor onze tijd, hetzij uit Het Boek de Zohar of uit Talmoed Eser Sefirot als we bepaalde artikelen van Baal HaSulam kiezen. Dit betekent dat wij nu het materiaal kiezen dat betrekking heeft op disseminatie en dat is helpend voor ons.

From the Talk about Group and Dissemination 10/20/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen je hechten aan de leraar of je hechten aan de groep?

Antwoord: Het is noodzakelijk om je te hechten aan de groep om je te kunnen hechten aan de leraar en je te kunnen hechten aan de Schepper.

Dit betekent niet dat een student geen vragen kan stellen aan de leraar, verduidelijkingen kan vragen, twijfel kan uiten en soms iets kan eisen. Maar het moet altijd plaatsvinden in een vorm die de verbinding tussen hen niet schaadt, de zelf-nullificatie van de student. Dit is het belangrijkste.

Het probleem is niet dat hij niet genoeg respect voor de leraar zou hebben, maar het feit dat hij de verbinding met hem verliest.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/13, Shamati #25 “Things that Come from the Heart”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Kabbalah Leraar, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Er bestaat een zeer ernstig immigratieprobleem in Rusland. Recent waren er zelfs rellen in het zuidelijke deel van Moskou. Onder de massa worden er meer dan eens nationalistische ideeën gehoord. Zouden we de kwestie van de houding ten opzichte van immigranten een plaats moeten geven in onze disseminatie?

Antwoord: Er zijn objectieve redenen voor dit probleem. Als er geen werk in Moskou zou zijn, zouden de immigranten niet komen omdat voor een immigrant leven in een vreemd land zonder werk hetzelfde is als sterven van de honger, niemand zal hem voedsel geven en voor hem zorgen.

Anderzijds, als er werk is, zou men moeten zorgen voor normale levensomstandigheden voor deze mensen. Misschien moet het in een wet worden vastgelegd. Ik wil me niet bemoeien met interne aangelegenheden van andere landen en ze ook op geen enkele manier bekritiseren; dat is niet aan mij. Het immigratie probleem wordt echter steeds groter.

De meeste immigranten die zich in Europa hebben gevestigd werken niet en leven van de bijstand met alleen een vluchtelingenstatus, in Moskou en in andere grote steden in Rusland is er echter vraag naar deze werknemers en er is ook werk voor hen. De regering begrijpt dat zij belangrijk zijn en dat zonder hen de steden niet op orde blijven en dat er dan niet uitgebreid kan worden. Dit probleem moet dus worden opgelost omdat het niet alleen Rusland treft maar ook andere landen, het is een wereldwijd probleem aan het worden.

Mensen begrijpen nog niet dat er geen landen en geen grenzen zijn! Een land kan zich niet vrij maken van de illusie dat het binnen haar grenzen bestaat en dat niemand deze zou overschrijden. Hoezo, niet overschrijden? Alles is open! Wat kun je eraan doen?

Je werpt barrières op die je schade berokkenen! Wil je dan bepaalde goederen niet importeren? Dan zal het je in ieder geval meer kosten omdat volgens de algemeen geldende wet de wereld inmiddels rond is geworden! Dus alle hindernissen en belemmeringen voor mensen die een land binnenkomen of verlaten of voor de import en export van goederen, kosten miljarden dollars. Er is niets aan te doen. Alles moet open!

Tegenwoordig is het onmogelijk om grenzen in stand te houden. Het zal alleen maar tot concurrentieverstoringen leiden, want het lichaam heeft een niveau bereikt waarop het wil samenwerken, terwijl je afscheiding veroorzaakt en in ieder geval jouw stukje land onder controle wilt houden. Het gaat tegen de natuurwetten in! Dus natuurlijk wordt alles verstoord. Als je je land wilt isoleren, zal dit tot nog grotere verliezen leiden.

Het probleem van immigratie is niet alleen een intern probleem van Rusland of andere landen, maar een wereldwijd probleem. In Rusland is het echter bijzonder ernstig.

De bevolking heeft educatie nodig. Er bestaat niet zoiets als wij, de Russen, zijn één volk en iedereen is tegen ons. Dit is een verouderde ideologie die niet in de moderne wereld thuis hoort. Helaas zijn er andere landen die op dit moment ook zo denken. Maar het werkt niet meer.

Integendeel, als je een leidinggevende rol wilt hebben, moet je je open stellen en niet jezelf verdedigen door fiscale belemmeringen en andere voorwaarden. Het is onmogelijk om tegen de natuur in te gaan! Het is ongetwijfeld gunstig voor een land om voorop te lopen als het gaat om gelijkenis met de natuur.

Nationalisme zal een land niet binnen haar grenzen houden. Het leidt alleen tot schade aan de bevolking. Het gaat helemaal tegen de natuur in, hoewel ik begrip heb voor iemand die afgezonderd wil leven, in een bepaalde stad, en mensen afwijst die uit een andere cultuur afkomstig zijn en hun eigen tradities hebben, enzovoort. Het komt allemaal neer op onderwijs!

Anderzijds zijn de immigranten ook niet opgeleid. Hier is veel sociaal werk te doen. Daarom is integrale educatie een must voor iedereen! Zonder dat zal een stad niet overleven en zal het dagelijks alleen maar erger worden.

Kan een staat overleven? Hoe kun je jezelf als een imperium beschouwen en tegelijkertijd alle andere ex-republieken verwerpen? Dit betekent dat het geen imperium is.

Daarom hebben we een groot gebied voor het werk van integrale educatie waaraan voor iedereen een heel grote behoefte is en hiermee wordt alles recht getrokken, omdat het een essentiële voorwaarde voor een comfortabel bestaan is om gelijk aan de natuur te worden.

From a Talk About the Dissemination 10/17/13

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Integrale Educatie, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘De Essentie van Religie en het Doel daarvan’ : Een mens die verder ontwikkeld is, neemt in zichzelf een grotere hoeveelheid kwaad waar en daardoor wijst hij het kwaad in zichzelf in een grotere mate af en verwijdert hij zich in diezelfde mate van het kwaad. Degene die niet ontwikkeld is, voelt in zichzelf slechts een kleine hoeveelheid kwaad en zal daardoor slechts een kleine hoeveelheid kwaad afwijzen. Ten gevolge daarvan blijft al het vuil in hem aanwezig, want hij herkent het niet als vuil.

Veronderstel dat ik het kwaad in mijn leven onder ogen zie. Kabbalisten zeggen echter dat dit ‘kwaad’ – zoals alles – van de Schepper afkomstig is. Het blijkt dat ik nare gevoelens ervaar en ze komen van Hem. Daarbij heb ik de indruk dat die gevoelens een straf zijn en dit brengt angst teweeg. Eigenlijk spannen we ons het meest in om een dergelijke ‘straf’ te vermijden. Het komt voor dat we zelfs niet dromen over het goede, maar op zijn minst proberen om het kwaad te vermijden, om aan ‘straf’ te ontsnappen.

Een meer ontwikkeld mens begrijpt dat hij goed moet doen, niet zozeer vanwege mogelijke straf, maar eenvoudig omdat het goed is. Het is de moeite waard om goed te doen aan anderen en aan zichzelf. Dit niveau van bestaan staat hem eenvoudigweg niet toe om anderen kwaad te doen en schade aan te brengen.

Een nog verder ontwikkeld mens begint zijn verhouding tot de wereld te verbinden met de concepten beloning en straf. Met andere woorden, hij ziet de eigenschappen van het systeem: sommige daden leiden tot een beloning, andere tot straf. Alsof er een rechter is, de Natuur, een hogere Kracht – wat voor naam we er ook aan geven – en Hij toont ons Zijn houding.

Sommigen rijzen nog hoger en realiseren zich dat er helemaal geen straf bestaat. Integendeel, als ik de indruk heb dat slechte situaties het gevolg zijn van straffen die van de Schepper komen, is juist dit een straf en een misvatting. Want er komt alleen maar goed van de Schepper en mijn slechte gevoelens worden veroorzaakt door het feit dat ik aan Hem tegengesteld ben. Het is noodzakelijk dat ik die tegenstelling verander om aan de Schepper gelijkvormig (Domeh) te worden, om een menselijk wezen (Adam) te worden. En dan, als ik aan Hem gelijkvormig ben, zal ik voelen dat ik mij in goedheid bevind.

Maar dan rijst de vraag: Waarom heb ik dit nodig? Alleen om goede gevoelens te hebben? Als ik er zo over denk ben ik een ‘barbaar’ en geen menselijk wezen. Het is zelfs mogelijk dat het nog erger wordt met mij dan het daarvoor was, als ik mij in het vuil wentel omdat ik van de Schepper wil profiteren. Of ik heb geen keuze: ik moet goede gevoelens hebben omdat mijn verlangen mij anders niet toestaat om ook maar iets te doen.

Misschien vraag ik de Schepper om mij te helpen om goede daden te verrichten, maar niet vanwege beloning of straf. Daarmee wil ik me niet verbinden, ik wil me er zozeer niet mee verbinden, dat ik zelfs in mijn kelim (verlangens) ‘straf’ en duisternis ervaar; ondanks dat wil ik boven deze gevoelens uitstijgen en blijven geven aan de Schepper. Er is duisternis in de verlangens aanwezig en daar bovenuit wil ik Hem het Licht geven, mijn goede houding naar Hem.

Maar hoe? Moet ik de stok die mij slaat kussen? Nee, ik wil mijn natuur werkelijk veranderen, ik wil niet doen alsof ik lief heb, niet huichelen, maar ik wil werkelijk boven mijzelf uitstijgen, boven de ‘materie’ van mijn verlangen uit

Hoe kunnen we dat doen? Hier komt in werking wat wij een ‘wonder’ noemen: ik ga leven in dat wat boven het scherm plaats vindt en in het Terugkerende Licht, boven mijn ‘lichaam’.

Vraag: Zit ik tot dat moment opgesloten in de duisternis?

Antwoord: Tot dan ga ik door fasen van analyse heen, totdat ik besluit dat de duisternis in mij bestaat uit het Licht dat van de Schepper komt. Het is geen toeval dat het Aramese woord ‘Orta’ ‘nacht’ betekent, de tegengestelde zijde van het Licht – ‘Ohr’ betekent ‘licht’ in het Hebreeuws. Elke fase begint met de ‘avond’, zoals er geschreven staat: “En het werd avond en het werd ochtend, één dag.” Ik begin altijd in het donker, het gebroken zijn, dit leidt mij naar een nieuwe analyse, een nieuwe dageraad.

Wat is dan de duisternis die ik voel? Is het duisternis of niet? Het is het Licht dat als duisternis in mijn corrupte kelim, verlangens, verschijnt

Maar wacht, is het alleen mijn duisternis? Stond koning David niet ‘midden in de nacht’ op als de noordenwind op de snaren van de ‘harp’, die boven zijn bed hing, speelde (zie het traktaat ‘Brachot’)? Schrijft hij in de Psalmen niet over zijn tegenslagen? Hij voelde toch duisternis?

Dat is juist, Kabbalisten ervaren deze staten ook. Moge God ons schenken dat wij hen kunnen ervaren, dat wij door hen het Licht bereiken. Dit zijn in geen geval ‘tegenslagen door het noodlot’, het is een herhaalde roep die ons helpt om vooruit te komen. Er zijn geen moeilijkheden, er is alleen de roep, keer op keer, de roep om zo spoedig mogelijk bij de Schepper te komen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/7/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Licht, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als ik de groep accepteer als een middel voor mijn vooruitgang, moet ik mijn hele pad relateren aan de groep. In de groep ga ik de onthulling van de Schepper zien: Hij toont mij wat ik in mijn vrienden zie.

Ik kan over hen geen objectieve mening hebben. Daarom hanteer ik van nu af aan het principe: “Een ieder verwerpt vanuit zijn eigen tekortkomingen.”

Dit betekent niet dat ik mijn ogen voor alles sluit. Onze relatie bestaat nu eenvoudigweg op twee niveaus. Enerzijds accepteer ik de vrienden boven de rede als de beste, waarachtige, perfecte groep. Ik beschouw hen als groot en ik zie dat ik mij vastklamp aan de omgeving die zij voor mij vormen. Anderzijds neem ik hen waar via mijn logica en zie ik dat wij allen ten goede moeten veranderen om zo de groep te helpen. Deze beide zijden van mijn benadering zijn gebouwd op een waarachtige grondslag: ofwel ik zie mijzelf als niet gecorrigeerd, of ik zie alle anderen als ongecorrigeerd.

Ik begrijp dat de manier waarop ik kijk afhankelijk is van mijn innerlijke staat en zo werk ik op beide niveaus: soms buig ik mijn hoofd voor de grootheid van de vrienden en soms ga ik met hen gelijk op in een verlangen naar eenheid en een gezamenlijke stijging.

Intussen weet ik, dat ik nooit het werkelijke beeld zie, omdat alles tot aan het einde van de correctie relatief is en het mij ontbreekt aan duidelijke criteria.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/24/10, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we de artikelen van Rabash en Baal HaSulam herschrijven zodat het grote publiek ze zullen begrijpen?

Antwoord: Vertel ze opnieuw in je eigen woorden! Neem een klein artikel, lees het, maak een plan en begin het woord voor woord te herschrijven.

Zo heb ik het Boek de Zohar, de Studie van de Tien Sefirot, en de artikelen van Rabash herschreven. Ik nam bijvoorbeeld altijd een bepaald artikel en verving de woorden door andere woorden die mij qua woordenschat vertrouwd waren, daarna controleerde ik elke alinea om te na te gaan of het goed klonk in vergelijking met het origineel, er ontstond dan een volledig andere tekst die begrijpelijk leek en niet zo archaïsch was als het origineel, nu geschreven in een normale, moderne, menselijke taal.

Als je het zo allemaal herschrijft, zal je merken dat er niets ingewikkelds aan is. Er zijn speciale codes, maar wij begrijpen ze al. Wij moeten alle teksten aan onszelf aanpassen en aan het grote publiek, zodat zij – terwijl zij ze lezen – het gevoel krijgen dat het bijvoorbeeld hier een beetje over psychologie gaat en daar over filosofie en hier wordt er over biologie geschreven, evolutie, enzovoort. Zodat zij een gezonde, normale benadering van alles zien.

From a Talk About Dissemination 10/17/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Kabbalistische bronnen - Geen reacties→