Vraag: Ik heb onlangs de Wijsheid van Kabbalah leren kennen, ik heb de indruk dat deze wijsheid de vraag naar het begin van de schepping niet beantwoordt. U noemt vaak de Big Bang theorie, op die manier ondersteunt u de beweringen van goddeloze materialistische wetenschappers.

En Kabbalah zegt dat God bestaat. Als we van deze logica uitgaan, zou een vliegtuig geproduceerd kunnen worden door het opblazen van een vliegtuigfabriek.

Antwoord: Je bent een beetje in verwarring. Allereerst is de Big Bang, die aan het begin van de schepping heeft plaatsgevonden en in de Wijsheid van Kabbalah wordt beschreven, niet iets wat eerst bestond en later explodeerde en ophield te bestaan. Het gaat over de hoge energie die tot in het laagste niveau doordrong, tot het niveau van onze wereld, en over het begin van de verspreiding van die energie.

Daarvoor was er geen tijd, geen beweging en geen ruimte. Eén microscopisch kleine vonk van het hoge Licht dat zich in onze wereld materialiseerde, bracht de ruimte voort waarin ons universum bestaat en alles wat daarin aanwezig is, te beginnen bij waterstof, helium en alle overige elementen.

Ten tweede vertelt de Wijsheid van Kabbalah ons hoe deze energie door de vijf hogere werelden neerdaalde, vanuit de wereld Ein Sof naar de laatste spirituele wereld, de wereld Asiya genaamd, vervolgens de barrière overging tussen de spirituele wereld en onze wereld, en alles wat zich daarin bevindt tot leven bracht. Dit alles wordt in de wetenschap van Kabbalah bestudeerd.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/kabbalah-and-the-big-bang/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah” 11/11/18

Filed under: Structure of the Universe | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Schepping, Werelden - Geen reacties→

Vraag: Wat verhindert ons om het doel van het leven te bereiken?

Antwoord: Ons egoïsme en het belangrijkste kenmerk daarvan is luiheid.

Vraag: Is het belangrijk om met andere mensen over de zin van het leven en het doel van het leven te praten?

Antwoord: Waarom niet?! Tenslotte hebben we allemaal één gemeenschappelijk doel. Daar is niets geheimzinnigs aan. Hier moet echt overal en met iedereen over gediscussieerd worden.

Vraag: Moet het doel van het leven van ieder mens gezien worden als persoonlijk of alleen als collectief?

Antwoord: Het is persoonlijk en bedoeld om ten dienste te staan van het collectief.

Vraag: In welke mate is mijn doel afhankelijk van anderen in een gemeenschap van mensen die hiernaar op zoek zijn?

Antwoord: Wij kunnen en moeten elkaar helpen, anders kunnen we niet snel vooruitkomen.

Vraag: Bent u het eens met de bewering: “De zin van het leven is de zin van het leven te vinden?”

Antwoord: Jazeker.

Vraag: Wat is uw doel in het leven en hebt u het bereikt?

Antwoord: Ik probeer het te bereiken.

Vraag: Wat zijn uw plannen voor het komende jaar, de komende maand en voor vandaag?

Antwoord: Ik probeer het onmogelijke te bereiken, zodat het mogelijk wordt.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/blitz-of-kabbalah-tips-7220-2/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Management Skills” 7/2/20

Filed under: Education, Meaning Of Life | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Niet gecategoriseerd - Geen reacties→

Een gebed is een mengeling van een gevoel van droefheid, lijden, gemis, verschillende behoeften en het onvermogen om de Schepper te rechtvaardigen. Maar het gebed zelf moet uit dankbaarheid bestaan. Ik dank de Schepper voor deze mogelijkheid om te communiceren, voor het feit dat Hij mij zodanig heeft geschapen dat ik de behoefte voel om mij tot Hem te wenden,

Dit betekent dat een gebed uit liefde moet voortkomen en niet uit het stellen van eisen. We zijn beiden gelukkig omdat ik een vraag heb waardoor ik onze liefde kan ontwikkelen. Een gebed moet beginnen met het besef dat we heel blij zijn omdat we ons door dit gebed met elkaar kunnen verbinden.

Een gebed combineert twee volkomen tegengestelde polen, maar het eerste is het punt van hechting, dankzij het gevoel dat we beiden deel zijn van één gemeenschappelijke handeling. Ik moet het onvervulde verlangen ontdekken dat de Schepper kan vervullen. En ik ben blij dat ik deze innerlijke behoefte heb ontdekt, anders zou ik mezelf nooit hebben kunnen uiten. Hier worden de twee tegenstellingen gecombineerd. Een gebed is vreugde, geen tranen, zoals men er in het algemeen over denkt in onze wereld.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2012/09/the-joyful-tears-of-prayer/

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 9/11/12, The Zohar

Related Material:

Gratitude To The Creator Is The Elevator To New Heights

What Does Prayer Begin From?

The Force Of Prayer And The Force Of Gratitude

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Love, Prayer and Intention | Add Comment →

Filed under: Gebed - Geen reacties→

Vraag: Als een maatschappij of een kleine groep mensen, een oplossing wil vinden, gaat het nooit fout als ze zich voor een hoger doel met elkaar verbinden. Is een gemeenschappelijke oplossing dan beter dan de individuele besluiten van ieder afzonderlijk?

Antwoord: Natuurlijk. Maar haal twee wegen niet door elkaar: tot een gemeenschappelijk besluit komen met veel ego’s bij elkaar of tot een gemeenschappelijk besluit komen door boven jezelf uit te stijgen, in geloof boven de rede. 

Het is karakteristiek voor de wijsheid van de massa om in bepaalde omstandigheden uit alle meningen iets gemeenschappelijks te halen wat dichter bij de waarheid lijkt te komen.

Maar om een groot aantal mensen met elkaar te verbinden, moet eenieder zijn egoïsme opzijzetten ten behoeve van een hoger doel.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/two-ways-to-make-decisions/

From KabTV’s “Communication Skills” 9/25/20

Filed under: Education | Add Comment / Ask Question →

Filed under: besluitvorming, Educatie, Groep, Samenleving, Verbinding - Geen reacties→

Als iemand de integraliteit van de natuur gaat bestuderen, gaat hij begrijpen dat er geen negatieve verschijnselen in de wereld bestaan. Dit is al verbonden met het begrijpen van de structuur van de wereld en het universum, als hij voelt dat hij bestaat onder de invloed van een Hoge Kracht.

Vraag: Als ik een bepaald verschijnsel in de natuur niet kan rechtvaardigen, betekent dit dan dat ik mezelf nog niet gecorrigeerd heb, dat ik me nog in mijn ontwikkelingsproces bevind. Kan dit een indicator van vooruitgang betekenen?

Antwoord: Ja. Een zondaar is iemand die niet kan rechtvaardigen wat er met hem en de wereld gebeurt.

Vraag: Is het feit dat ik me goed realiseer dat ik niet van de negatieve kracht van het egoïsme kan afkomen, maar dit alleen in evenwicht kan brengen met een positieve kracht, een teken van vooruitgang?

Antwoord: Absoluut.

Vraag: Begint een mens de wereld te voelen door de omgeving waarin hij of zij leert?

Antwoord: Ja. Hij of zij gaat voelen dat werkelijk alles in de wereld hem of haar beïnvloedt: de minerale, vegetatieve en animale natuur, en wat het belangrijkste is, de menselijke natuur.

Vraag: Betekent dit dat als een mens andere mensen beter gaat aanvoelen, gaat leven met hun verlangens, dit een indicator van zijn of haar vooruitgang is?

Antwoord: Niet echt. Alleen als hij of zij zich nauwgezet verbindt met het hoogste doel van het bestaan.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/indicator-of-progress/

From KabTV’s “Management Skills” 7/2/20

Related Material:

Envy Is A Means Of Advancement

Fluctuations On The Spiritual Path

The Importance Of The Environment In Human Development

Filed under: Education | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Goed en Kwaad, Perceptie van de Werkelijkheid, Wereld - Geen reacties→

Vraag: In de eerste gedeelten van de cursussen integrale educatie studeren mannen en vrouwen samen. Uit een aantal onderzoeken blijkt dat veel besluiten veel beter en sneller genomen worden als er vrouwen in het productieteam zitten. Als we ons in onze spirituele ontwikkeling verdiepen, moet er op een gegeven moment een verdeling in de groep plaatsvinden. Waarom?

Antwoord: Er moet een verdeling komen tussen mannen en vrouwen omdat we in Kabbalah met heel diepe innerlijke eigenschappen van de mens werken, dan zijn gemengde groepen een groot probleem. In het begin kunnen mannen en vrouwen enige maanden samenwerken, niet meer dan een half jaar, en dan moet er snel een verdeling plaatsvinden.

Vraag: Moeten ze op basis van leeftijd verdeeld worden?

Antwoord: Leeftijd doet er niet toe. Ik geloof dat het zelfs beter is om ze op dat gebied te mengen, zo is het in ons dagelijks leven ook, ouderen helpen jongeren en jongeren helpen ouderen. Dit heeft niets met tegenstellingen te maken.

De natuur maakt geen strikte verdeling tussen leeftijden. Integendeel, generaties helpen en ondersteunen elkaar. Maar een training met mannen en vrouwen samen kan heel nadelig zijn, het zal mensen op het gebied van de intentie van geven en liefde op hormoon-niveau brengen. 

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/age-and-gender-differences/

From KabTV’s “Communication Skills” 8/21/20

Filed under: Education, Kabbalah Study, Man and Woman | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Educatie, Kabbalah Studie - Geen reacties→

The Times of Israel heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd: “De ware betekenis van tolerantie”

Waar lijkt deze wereld meer op: een vredige tuin of een oerwoud met wilde roofdieren die elkaar verslinden? Hoogstwaarschijnlijk op het laatste. In deze periode waarin er zowel in de Verenigde Staten als elders op de planeet botsingen plaatsvinden en verdeeldheid hoogtij viert, wordt de Internationale Dag van de Tolerantie, ingesteld door de Verenigde Naties, herdacht. Maar als we niet onderzoeken wat tolerantie werkelijk betekent, zal er geen sprake zijn van implementatie. De kunst om naar elkaar te luisteren en elkaar te omarmen werkelijk begrijpen en toepassen, zal ons de tools geven om polarisatie in balans om te zetten.

“Tolerantie is respect, acceptatie en waardering voor de rijke diversiteit aan culturen op deze wereld, onze uitdrukkingsvormen en onze manieren van mens-zijn”, aldus de VN-Beginselverklaring inzake de Principes van Verdraagzaamheid. De idealen die hier verwoord worden, zijn belangrijk, maar het markeren van een speciale dag voor tolerantie op de kalender heeft geen enkele zin als we de mensheid niet opvoeden, allereerst over de essentie van de betekenis van dit uitgangspunt en vervolgens over de manier waarop we dit in ons dagelijks leven in praktijk kunnen brengen. Anders is “tolerantie” een leeg begrip.

Dergelijke situaties doen zich eveneens voor bij andere herdenkingen, zoals de Internationale Vrouwendag. Hebben we ooit gehoord dat mensen in het begin van hun opvoeding – op de kleuterschool of later op school – les krijgen over hoe ze vrouwen moeten respecteren of over de meest elementaire principes, namelijk hoe ze hun moeder moeten respecteren en liefhebben? Ik kan me daar niets van herinneren. Daarom blijft ons onderwijs in gebreke, want we prenten geen kernwaarden in als het over onze sociale structuur gaat.

In het Hebreeuws is het woord voor “tolerantie” sovlanut, van het werkwoord “lisbol” (lijden), alsof we de meningen van anderen moeten verdragen of erdoor lijden. In die zin gaat het echter niet over tolerantie, in plaats daarvan omhelzen we elkaar. Het lijden dat we ervaren komt voort uit het feit dat onze visie egocentrisch is en niet in staat is om anderen te voelen, met name degenen die van ons verschillen. We moeten juist de ander accepteren en voelen als onszelf, zijn meningen en gevoelens, zelfs als ze tegengesteld zijn aan die van onszelf.

We moeten onze menselijke verhoudingen baseren op het principe dat iedereen een plaats heeft in de samenleving en inzien dat verschil en diversiteit een kleurrijk en prachtig mozaïek creëren. De natuur heeft ons op deze manier geschapen, zodat we zouden gaan beseffen hoezeer de rijkdom aan meningen vanuit verschillende gedachten aan iedereen vrijheid biedt. Als we wisten hoe wij de ontelbare stukjes van de menselijke tandwielen op de juiste wijze konden integreren, zouden we zien hoe elk ervan onmisbaar is voor het gesynchroniseerde en goed geoliede mechanisme dat schepping heet.

Maar waarom zijn we in de loop van de jaren steeds terughoudender geworden om elkaar zelfs maar aan te kijken, laat staan om goed te communiceren en ons met elkaar te verbinden? De oorzaak hiervan is ons steeds sterker wordende ego dat de natuur in ons ontwikkelt, onze onverzadigbare drang om onze eigen verlangens te vervullen, ten nadele van anderen. Hoe meer het ego groeit, hoe onrustiger we worden.

Irritatie, onverdraagzaamheid en wederzijdse afwijzing zijn allemaal situaties die de natuur ons laat voelen, zodat we onze menselijke, egoïstische benadering leren erkennen als de oorzaak van de grote onrust in ons leven, en doordat we in een impasse komen wat ons vermogen betreft om met anderen om te gaan, kunnen we nu een oprecht, nieuw verlangen ontwikkelen naar het uitstijgen boven het ego.

Het evolutionaire proces beweegt de mensheid van steeds diepere conflictniveaus naar hogere staten van evenwicht en samenwerking. De menselijke samenleving komt op een punt waar een extreme sociale polarisatie onvermijdelijk zal leiden tot een hoger niveau van sociale organisatie. We kunnen er niet aan ontsnappen dat we moeten leren hoe we ons, boven de tegenstellingen uit, kunnen verenigen; niet door het elimineren van de tegenstellingen, maar juist door ze in evenwicht te brengen, met het doel om een hoger begrip te creëren.

Om een sociale catastrofe te voorkomen zullen we dus een nieuwe wijze van denken moeten inzetten en een heel nieuw model van sociaal-politieke orde moeten opzetten, een model dat ruimte biedt aan tegengestelde meningen om juist daardoor sociale stabiliteit te bereiken in plaats van de sociale verdeeldheid te laten voortduren en te versterken.

In de natuur is in alle levende organismen een fundamentele drang werkzaam om de coëxistentie en het samenspel tussen twee tegengestelde krachten te ontdekken, waardoor er een hoger niveau van orde en welzijn ontstaat. De evolutie brengt tegenstellingen samen door middel van een dynamisch evenwicht. Kennis over hoe dit principe van het innerlijke systeem van de natuur werkt – de kracht die alles in de werkelijkheid beweegt en bestuurt – is ons enige anker in de veranderende wereld.

Mensen met verschillende visies dichter bij elkaar brengen om nieuwe niveaus van wederzijds begrip te bereiken, moet het uiteindelijke doel zijn van de huidige samenlevingen. Wanneer dit gebeurt, zullen onze verschillen blijven, maar op een complementaire manier, in het belang van het collectief. Dan zal er echte tolerantie ontstaan, zoals begrip, acceptatie en broederschap. 

Zoals Kabbalist Rav Yehuda Ashlag (Baal HaSulam) het schreef in zijn essay The Freedom (De Vrijheid):

“Elk individu moet de oprechtheid van zijn erfgoed in stand houden, en de tegenstrijdigheid en onverenigbaarheid tussen hen zal voor altijd blijven bestaan, om de beoordeling en de voortgang van de wijsheid, het grootste goed van de mensheid, veilig te stellen.”

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/the-true-meaning-of-tolerance-times-of-israel/

Filed under: Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Maatschappij, samenwerking, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Sommige wetenschappers hebben vastgesteld wat de meest ongelukkige periode is in het leven van mensen. Mensen van verschillend leeftijden uit 132 landen werden ondervraagd en het resultaat was dat de gelukkigste periode ligt tussen 18 à 20 jaar.

Daarna wordt de situatie slechter. Het is het ergst voor mensen van 47 à 48 jaar oud. Dit is volgens de ervaring van mensen een ongelukkige periode. Die situatie duurt tot 60 jaar, daarna wordt het geleidelijk beter. Als je 70 bent, lijk je weer op een kind, dus dan voel je je goed.

Kunt u deze situaties uitleggen?

Antwoord: Nee. Ik denk dat het allemaal van de mens zelf afhangt. Als iemand zich normaal gedraagt, hard werkt, een gezin heeft, een baan, een doel in het leven, denk ik niet dat dit kritieke jaren zijn voor hem.

18 à 20 jaar, dit is duidelijk: dan vindt er een soort ontdekking van de wereld plaats. En dan hangt het verder allemaal van de mens zelf af.

Opmerking: Tot zover is alles logisch en duidelijk. Rond de 45 is al je hoop min of meer verdwenen. En dan besluit je: “Wel, hoe nu verder?!”

Mijn Commentaar: Dat is afhankelijk van wat je hoopt en hoe je de hoop laat varen. Ik weet niet wat je hoopte, wat je wilde bereiken of waarom je teleurgesteld bent.

Vraag: Als we het leven van de gemiddelde mens niet verdelen in ongelukkige en gelukkige perioden, hoe moet je dan, volgens uw mening, leven? 

Antwoord: Iedere dag is als een heel leven. Begin bij nul en eindig bij nul. Geef alles van jezelf aan de dag! Morgenochtend sta ik op en heb ik een nieuw leven.

Vraag: Hoe kan ik mezelf zo wakker maken, dat ik opsta en tot aan de avond helemaal helder ben?

Antwoord: Door mijn studenten moet ik daarvoor zorgen. Ik voel vrees naar hen toe. Vrees. Ik moet, ik heb wat te doen. Ik kan ze niet maar laten. Ik moet ze aansporen, inspireren, mij de hele tijd tot hen richten. Dat houdt me intens bezig.

Vraag: En wat betekent uw gedachte voor hen?

Antwoord: Het gaat over hen, natuurlijk. Niet over mezelf. Ik probeer mezelf helemaal buiten beschouwing te laten.

Vraag: Met andere woorden, de taak is dat u zichzelf volkomen weggeeft?

Antwoord: De taak begint al voordat de ochtendles begint, als ik wakker word, al voordat ik mezelf voorbereid op de dag, beschouw ik mezelf als dood. Ja, dood. En ik heb niets van het leven nodig, behalve dat ik alles nu moet weggeven.

Vraag: Betekent dood dus dat ik niet besta? Dat ik geen rekening houd met mezelf en zo de wereld inga?

Antwoord: Dat klopt helemaal!

Vraag: Moet ik op deze manier de dag beginnen en zo met de dag omgaan?

Antwoord: Zeker. Dan ga je op een volkomen juiste manier met jezelf om, met het leven en met studenten. En wat er dan verder gebeurt, is in de handen van de Schepper.

Vraag: Als we dit overbrengen naar de gemiddelde mens, kunnen zij dan ook zo’n houding hebben naar hun gezin en de kinderen?

Antwoord: Precies hetzelfde. Hij laat zichzelf achter, geeft zichzelf weg. Aan de wereld.

Vraag: Aan het gezin, de buren, mensen verder weg?

Antwoord: Ja. Zo leef je, geef jezelf weg. Je hebt geen idee hoe goed dat is, gemakkelijk, vrij en wat het belangrijkste is: juist.

Vraag: Is dit uw belangrijkste advies?

Antwoord: Ja.

Vraag: En zijn er dan geen gelukkige en ongelukkige perioden?

Antwoord: Niets daarvan.

Vraag: Besta ik niet?

Mijn Commentaar: Inderdaad. Maar je zult constant onder spanning staan omdat je je afvraagt of je jezelf aan hen geeft.

Vraag: Is dit een goede spanning? Heeft dit een element van geluk?

Antwoord: Dit is geluk.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/when-the-happiest-period-in-your-life-comes/

From KabTV’s “News with Dr. Michael Laitman” 9/7/20

Related Material:

Patent For A Happy Life

The Secret To A Happy Life

A Happy Life For Our Sons

Filed under: News, Spiritual Teacher | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Altruïsme, Geluk, Kabbalist, Vrienden - Geen reacties→

Michael Laitman op Quora: “Zal de mensheid ooit één zijn?”

De mensheid zal zich in de verre toekomst verenigen, maar op het ogenblik behoort eenheid nog lang niet tot de prioriteiten. Met andere woorden, het gevoel van een gemeenschappelijk verlangen naar de eenheid van de mensheid is in het grote publiek nog niet gerijpt, hoewel we ons in die richting ontwikkelen.

Om één te worden, is het nodig dat wij eenheid willen, boven de vele egoïstische, verdeeldheid brengende, materialistische vormen die wij van nature verlangen, uit. Het ontbreekt ons nog aan een dergelijk verlangen. Af en toe voelen we er misschien even iets van en we kunnen ons zeker nuttig maken op het gebied van educatie- en ondersteuningssystemen om het verlangen naar verbinding optimaler te ontwikkelen, maar we moeten toch nog verschillende fasen van groei ondergaan voordat ons verlangen zo rijp wordt dat wij boven alles eenheid willen.

De laatste fase van de mensheid is één verenigd organisme. In die uiteindelijke vorm bestaat de mensheid uit verschillende mensen, groepen en interessen, want eenieder heeft zijn of haar unieke oorsprong en de ontwikkeling vanuit die oorsprong. Wij delen echter allemaal een gezamenlijk begrip van een gemeenschappelijk doel dat ons verenigt, en wij bouwen onszelf zodanig dat wij op het gebied van spiritualiteit en van de wereld evenwicht bereiken.

Met andere woorden, wij zullen een staat bereiken waarin wij – de hele mensheid – bewust hetzelfde doel delen en een krachtige sfeer van steun en aanmoediging creëren om het doel te bereiken. Elkaar steunen is van heel groot belang in deze nieuwe, verbonden mensheid die zich – na de moeilijke tijden waar we nu inzitten – moet gaan ontwikkelen.

Zo zijn we op weg naar de schepping van één enkel systeem, namelijk de mensheid, waarin mensen de idee hooghouden dat met elkaar verbinden belangrijker is dan aandacht besteden aan de in onze aard aanwezige tegenstrijdige gezichtspunten en drijfveren; we zullen er dan naar streven om elkaar te steunen en zo aan deze eenwording bouwen. Als mensen met tegengestelde meningen zich met elkaar verbinden om een gemeenschappelijk doel te bereiken dat aan hun eigen “ik” voorbijgaat, zullen ze in volkomen harmonie en balans leven.

We zijn echter nog niet rijp voor de eenheid van de mensheid. We zullen ons verder moeten ontwikkelen, totdat we een oprecht verlangen hebben naar de eenheid van de mensheid, en ons eveneens zullen realiseren dat wij dat doel niet alleen kunnen bereiken. Als wij dat stadium echter hebben bereikt, zullen we getuige worden van enorm grote, positieve veranderingen in ons leven: we zullen ondersteund worden door een positief verlangen naar eenheid dat in de natuur aanwezig is, en ervaren dat een nieuw evenwicht met  elkaar en met de natuur vleugels krijgt.

Blog en video in het Engels: https://laitman.com/2020/11/will-humanity-ever-be-united-quora/

Filed under: Q&A, Quora, Unity | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Maatschappij, Mensheid, Nieuwe Wereld, Verbinding, video - Geen reacties→

Medium heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd “De dieper wordende kloof tussen links en rechts is hier om te blijven, zo moet het ook”

We moeten ons realiseren dat de dieper wordende kloof tussen links en rechts hier is om te blijven en te groeien. Hoe eerder we groeien hoe beter onze kansen om er op de juiste manier mee om te gaan, voordat het tot een uitbarsting komt en er een complete oorlog ontstaat.

Mensen zijn verschillend. Er zijn verschillende geslachten, rassen, kleuren en lichaamsstructuren. Dit zijn biologische verschillen die we niet kunnen veranderen zonder hardhandig in de natuur in te grijpen en zelfs dan met twijfelachtige resultaten.

We moeten er ook bij stilstaan dat we van elkaar afhankelijk zijn, en zonder te zien dat wij allemaal gezond zijn en ons deel bijdragen aan het welzijn van de mensheid, hebben wij zelf ook geen toekomst.

We zijn ons er niet zo van bewust dat het feit dat onze gezichtspunten, wat we geloven en de manier waarop wij denken, ook in grote mate door de natuur gedicteerd wordt. Daarom is er vaak niets aan te veranderen. Wanneer was het de laatste keer dat het iemand lukte om je mening over iets wat je belangrijk vindt totaal te veranderen? Wanneer was het de laatste keer dat jij dit probeerde bij iemand anders? Naar de linkerkant of de rechterkant overhellen is iets wat in ons gekerfd is, bijna zo diep als onze huidskleur. 

Dat betekent niet dat er geen enkele manier bestaat om iemands denkwijze te veranderen door brainwashing of een of ander agressief heropvoedingsprogramma, of zelfs door iemand in een totaal nieuwe omgeving te plaatsen. Maar als we het hebben over het veranderen van de inzichten van miljoenen mensen door eenvoudigweg een beroep te doen op hun verstand, dat zal nooit werken. Hun verstand werkt anders, hun denkwijze, en ze zullen het nooit met je eens worden.

Denk maar eens aan je eigen lichaam. Daarin zijn organen die heel verschillend van elkaar werken. Ze delen dezelfde DNA, maar als je een cel van het hart in de lever plaatst, wordt dat geen levercel, die cel zal waarschijnlijk sterven. Al is die cel van hetzelfde erfelijke materiaal gemaakt, de aard en de werkwijze ervan is zo anders, dat hij niet kan overleven in een omgeving buiten het hart, waar hij toe behoort.

Denk nu eens aan je lichaam zonder organen. Hoe zou je zonder enig orgaan kunnen overleven? Zelfs als je één orgaan verwijdert, zou je jezelf doodmaken of ernstig verminken. Elk orgaan, hoe klein of onbeduidend ook, is essentieel voor ons welzijn en vaak ook noodzakelijk om te kunnen overleven. We moeten bijvoorbeeld niet willen dat de pancreas net zo is als het hart, want dan zouden we geen pancreas hebben en een hart teveel hebben.

De menselijk samenleving is net zoals ons lichaam, maar dan op macroniveau. Haal er één orgaan uit en je hebt het hele systeem beschadigd. De grote verschillen die we tussen mensen zien, zijn het probleem niet, het verwijst alleen maar naar mensen die zich meer bewust zijn van hun functie in de maatschappij en dat is in feite goed. Het probleem is dat wij niet als één systeem kunnen werken, zoals ons lichaam werkt met alle organen. We zijn ons niet bewust van onze onderlinge afhankelijkheid in de maatschappij, zoals wij ons wél bewust zijn van de onderlinge afhankelijkheid van onze organen.

Als we op de juiste manier omgaan met de grote verschillen tussen ons, betekent dit dat wij het grote geheel zien: dat iedereen essentieel is, dat iedereen bijdraagt en dat de mensheid niet zou zijn wat zij is zonder eenieder van ons. Als we argumenten naar voren brengen, moeten we nooit vergeten, dat we allemaal deel uitmaken van één entiteit. Het is prima om het niet met elkaar eens te zijn, het helpt ons groeien, onszelf en elkaar beter te begrijpen, en onze taak voor de mensheid met meer succes te vervullen. 

We moeten ons er dan ook van bewust zijn dat we van elkaar afhankelijk zijn en als we niet zien dat we allemaal gezond zijn en ons deel bijdragen aan het welzijn van de mensheid, zullen wij zelf ook geen toekomst hebben.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/11/the-deepening-rift-between-left-and-right-is-here-to-stay-and-so-it-should-medium/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

Filed under: Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Conflicten, Maatschappij, samenwerking - Geen reacties→