Van mijn facebook pagina Michael Laitman 13-9-2018

Op een koude, regenachtige nacht in 1979 kon ik niet slapen, mijn gedachten lieten me niet los. Plotseling zat ik achter het stuur van mijn auto en ging ik rijden, zonder te weten waarheen. Ineens zag ik innerlijk een groot bord voor me: “Bnei Barak”. Daar reed ik heen. De straten waren verlaten. Op de hoek van “Chazon Ish Straat” zag ik een voorbijganger. “Waar kan je hier studeren?” vroeg ik. Hij keek me aan en zei: “Rij maar naar het einde van de straat, daar zie je een boomgaard. Het is daar tegenover.”

Zo ontmoette ik mijn leraar voor de eerste keer, Rav Baruch Shalom Ashlag (Rabash), de oudste zoon en opvolger van Baal HaSulam: de grootste Kabbalist van de 20e eeuw. Vanaf dat moment veranderde mijn leven voorgoed.

De daarop volgende twaalf jaar was ik zijn persoonlijke assistent en volgeling, ik absorbeerde alles van hem wat ik nu weet van de Wijsheid van Kabbalah. Elke dag sloot hij zich op in zijn kamer, op de tweede verdieping, en ging hij schrijven. Zo zijn zijn diepgaande artikelen geboren, zij hebben op de meest geschikte wijze de weg gebaand voor eenieder die het spirituele pad wil volgen. Niemand voor hem had op zo’n eenvoudige, praktische manier geschreven. Hij neemt de lezers bij de hand als een vader die zijn kinderen op het pad begeleidt en hij wijst hen de weg totdat zij de ware betekenis van het leven ontdekken.

“En als ik eenmaal het gewaad van liefde heb verworven,“ schreef hij aan zijn studenten aan het einde van zijn welbekende brief ‘Liefde voor de Vrienden’, “beginnen er meteen liefdes vonken in mij te schijnen.”

“Mijn hart begint te verlangen naar eenheid met mijn vrienden, en het lijkt alsof mijn ogen mijn vrienden zien, mijn oren hun stemmen horen, mijn mond met hen spreekt, mijn handen omarmen, mijn voeten in een cirkel dansen, in liefde en vreugde, samen met hen …” (Rabash).

Na zijn heengaan in 1991, begonnen mensen die een brandend verlangen in hun hart voelden om het doel van hun leven te ontdekken, bij elkaar te komen. Langzamerhand ontstond het “Bnei Baruch Kabbalah Education & Research Institute”, genoemd naar Kabbalist Baruch Ashlag. Elke morgen bestuderen wij de geschriften van de Kabbalisten, zoals The Study of the Ten Sefirot, De Zohar met het Sulam Commentaar en de geschriften van Baal HaSulam en Rabash. Het is ons werk om met iedereen die er belangstelling voor heeft deze methode te delen, net zoals mijn leraar aan mij de Wijsheid van zijn vader doorgaf.

Vanavond is het de 27e gedenkdag van het heengaan van mijn leraar, Rabash, de grootste van zijn generatie. Ik hoop dat wij erin zullen slagen om zijn pad getrouw te volgen.

Filed under: Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Rabash - Geen reacties→

New Life #438 – Yom Kippur
Dr. Michael Laitman in gesprek met Oren Levi en Nitzah Mazoz

Samenvatting

Wat is de spirituele betekenis van de gebruiken tijdens Yom Kippur en hoe nodigen ze ons uit om onze innerlijke verlangens en intenties te opzichte van anderen, van verbinding en ware liefde, te onderzoeken?

Bijna iedereen gaat naar de synagoge op Yom Kippur. Volgens de Wijsheid van Kabbalah is Yom Kippur in de cyclus van het jaar een heel bijzondere staat voor een mens die zich spiritueel ontwikkelt.

Wij zijn eraan gewend om onze handelingen te onderzoeken, maar wij moeten ook onze intenties onderzoeken, vooral met betrekking tot anderen: Waar sta ik ten aanzien van de Hoge Kracht wiens eigenschappen Liefde en Geven zijn? Het onderzoek, dat we kunnen vergelijken met een röntgenstraal die voortkomt uit de intentie die zich in het hart bevindt, wordt door het Licht gedaan dat voortkomt uit de studie van Kabbalah,

De Tien Dagen van Inkeer zijn tien röntgenstralen van het hart, die laten zien waar ik mij bevind als het over mijn eigenbelang gaat, en waar als het gaat over mijzelf ten opzichte van het belang van anderen.

De Torah vraagt van de mens om zijn hart te corrigeren. De Natuur, G-d, onderzoekt uitsluitend de intentie in het hart. Vasten symboliseert de behoefte om allereerst niet meer voor mijn eigenbelang te ontvangen, restrictie genaamd. Dan kunnen wij geven. Wij leren van het verhaal over de profeet Jona dat wij onszelf aan de kant moeten zetten en in het belang van anderen moeten handelen. Een mens kan zich niet tot de Schepper wenden als er mensen in de wereld zijn die hij heeft gekwetst.

De ware verzoening met anderen is niet dat zij jou moeten vergeven, maar dat jij in je hart een totale liefde voor anderen moet bouwen.

From KabTV’s “New Life #438 – Yom Kippur,” 9/30/14

Video is in het Engels

Video: Play Now | Download

 Audio: Play Now | Download

Filed under: Feestdagen, video, Yom kippur - Geen reacties→

Een kenes (congres) is een kinus (bijeenkomst), waarin wij willen voelen dat wij ons met elkaar in één enkel systeem bevinden, het gevoel van dat samenzijn is afhankelijk van de mate waarin eenieder zich ervoor inspant, en voor iedereen vanuit verbinding handelt, dan wordt iedereen daardoor beloond.

Ik denk niet dat de dagelijkse les hetzelfde is als een congres, zowel wat de kwantiteit als de kwaliteit van de deelnemers betreft, er is ook verschil in de manier waarin wij dingen onderzoeken in vergelijking met een congres. Tijdens een congres werken we alleen op een positieve manier, want wij willen het gevoel van eenheid continu versterken, terwijl wij in onze dagelijkse lessen de lijn van kritiek volgen. Dat is het belangrijkste verschil tussen een les en een congres.

Daarnaast gaat het tijdens een congres om de kwantiteit, niet alleen om de kwaliteit. Er komen veel mensen bij elkaar die zich twee à drie dagen samen inspannen. We zullen zien hoe wij die toewijding kunnen activeren in een virtueel congres. Enerzijds is de richtlijn verbinding met elkaar, anderzijds is het allemaal meer innerlijk en virtueel.

Het wordt voor ons allemaal door Boven bestuurd en door wat wij nu leren – wat ware verbinding is, waar het te vinden is, waaraan we het kunnen afmeten – zien we dat het feit dat we niet goed begrijpen wat een virtueel congres is, ook van Boven komt. Als we eenmaal zover zijn, zullen wij heel duidelijk zien dat dit precies passend is voor onze huidige staat, meer dan een fysiek congres.¹

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/10/18, “The Month of Elul And Rosh HaShanah” *
1 Minute 0:00 – 0:05

* Er werd in deze les gesproken over het Wereld Kabbalah Congres dat van 19 t/m 21 oktober zal plaatsvinden.

Filed under: Congressen - Geen reacties→

Vraag: Kabbalisten noemen alles verlangens. Zelfs wetenschappers vinden het moeilijk te begrijpen als u uitlegt dat een tafel ook een verlangen is en dat alles wat wij om ons heen zien verlangens zijn.

Antwoord: Natuurlijk is elk object een bepaald verlangen, een verzameling atomen die in een bepaalde verbinding met elkaar staan. In welke vorm bestaat deze tafel? In de vorm van een verlangen, ik voel hem in mijn verlangens, behalve dit bestaat er niets.

Vraag: Wat betekent “in mij”? Ik zie de tafel buiten mij.

Antwoord: Je denkt dat je de tafel buiten je ziet, maar eigenlijk voel je de tafel in jezelf. Zelfs sterren of andere grote objecten, voel je in jezelf, niet buiten jezelf.

Juist omdat er verlangens in je zijn op mineraal, vegetatief en animaal niveau, voel je ze in allerlei combinaties in jezelf en noem je ze “mijn wereld”. Er bestaat niets buiten jezelf, daar zijn alleen de krachten die zulke beelden in je brengen en ze beïnvloeden. Alles wat je nu om je heen ervaart, bestaat in je.

From the Kabbalah Lesson in Russian, 5/13/18

Filed under: Verlangen, Waarneming - Geen reacties→

1. In the News (The Earth Chronicles of Life): `De Dalai Lama heeft het geheim om gelukkig te worden onthuld`:

“Minder jaloezie en boosheid, meer liefde en compassie, alleen hierdoor kan een mens tot harmonie in zijn ziel komen,“ zei Dalai Lama XIV in Riga tijdens de spirituele leringen voor Boeddhisten uit Rusland en de Baltische Staten.

“De mens wordt vernietigd door boosheid, jaloezie, competitiestrijd, angsten en andere negatieve emoties die lijden ten gevolge hebben, terwijl wij geluk kunnen bereiken door niet toe te geven aan het implementeren van tomeloze verlangens, maar door ‘peace of mind’. Compassie en altruïsme zijn helpend hierbij.”

“Het is al wetenschappelijk bewezen, dat boosheid letterlijk het immuunsysteem vernietigt, terwijl compassie en ‘peace of mind’ het versterken. Als je anderen met compassie en altruïsme benadert, zullen haatgevoelens, jaloezie en competitie minder in je aanwezig zijn, en zullen er veel meer geluksgevoelens zijn,” zei de Dalai Lama.

“Een materialistisch waardesysteem maakt van de mens een geldwolf.”

“Ongecontroleerde verlangens vernietigen zowel de mens als de omgeving, dit maakt niemand gelukkig. Geluk komt als de geest in vrede is, als er vrede in de ziel is. Daarom is het zo belangrijk om je mind te trainen,” zei hij.

Mijn commentaar: Hij heeft absoluut gelijk, maar hoe kunnen wij dit bereiken?

Opmerking: In principe is het duidelijk waar de Dalai Lama naar verwijst: naar een specifieke blik op de wereld, meditatie.

Mijn Commentaar: Deze methode is goed voor mensen met heel weinig egoïsme, wat duizenden jaren geleden duidelijk was in de maatschappij. In onze tijd komt dit ook voor, maar alleen in sommige delen van de wereld, waar dit zeker aangeboden kan worden en geaccepteerd wordt.

Vraag: Hoe kunnen wij de staat van geluk bereiken?

Antwoord: Om de wereld te veranderen, moet de mens veranderen, dan jaagt de wereld geen onechte doelen na, want dan is alles in evenwicht met de natuur, en is er onderling evenwicht.

Het is mogelijk, maar niet door een techniek waarbij je gaat zitten en je gelukkig voelt.

Vraag: U hebt gezegd dat het ego zich zal ontwikkelen en groter worden en dat je daaraan niet kunt ontsnappen. Wat kunnen we met het egoïsme doen dat groter wordt en dodelijk is?

Antwoord: Hier heb ik het al vaak over gehad. Voordat wij aan mensen laten zien dat de staat waarin wij ons nu bevinden ons naar destructie leidt en dat er in plaats daarvan een eeuwige, volmaakte staat is die wij nu, vandaag, in deze wereld kunnen bereiken, voordat wij de mensheid overtuigd hebben van deze mogelijkheid, kunnen wij niets beginnen.

Vraag: Hoe kunnen wij dit aanpakken?

Antwoord: Alleen door aan onszelf te werken en onszelf naar een staat te brengen waarin wij werkelijk een voorbeeld voor de juiste menselijke relaties kunnen worden, waarin wij te midden van ons geluk kunnen ervaren, en de hoogste eigenschap die er bestaat.

Vraag: Wat voor soort relaties zijn dat?

Antwoord: Heb elkaar lief. De Dalai Lama spreekt hier ook over, maar het moet wel bereikt worden. Dat is niet gemakkelijk, het wordt alleen bereikt door immens grote inspanningen en een betrouwbare methode die dat wat onmogelijk is, verbindt met dat wat wij wensen.

Is het noodzakelijk om dit te bereiken? Het is noodzakelijk. Is het mogelijk? Het is mogelijk, maar het is moeilijk. We moeten hiervoor de menselijke aard hervormen, veranderen.

Vraag: Hoe kan de menselijke natuur veranderen?

Antwoord: Alleen onder de invloed van de onthulling van de Hoge Kracht. Wij onthullen deze Kracht door onze pogingen om ons met elkaar te verbinden. Wij willen door deze Kracht veranderd worden, maar alleen door deze Kracht! En niet dat ik goed wil zijn en dan al goed ben.

From KabTV’s “News with Michael Laitman” 6/20/18 

Filed under: Nieuws - Geen reacties→

Het verlangen om te genieten is de substantie van de schepping, het is noch goed noch slecht. Het is materie die noch geprezen noch veroordeeld kan worden – zo is het geschapen.

Als het verlangen om te genieten alleen voor zichzelf zorgt, ten nadele van anderen, wordt het egoïsme genoemd. Als het verlangen om te genieten van Boven de mogelijkheid ontvangt om te geven, namelijk de mogelijkheid om met het verlangen te werken, tegen het natuurlijke instinct in dat alleen zelf wil genieten in plaats van anderen blij te maken, wordt het het verlangen om te geven genoemd.

Een verlangen is in staat om op deze manier te handelen als het degene aan wie hij geeft belangrijker vindt dan zichzelf. Als ik jou meer waarde toeken dan mijzelf, zal ik aan jou geven, in plaats van mijzelf van alles toe te eigenen.

In onze wereld is dat gemakkelijk. Als ik zie dat ik afhankelijk ben van iemand die hoger geplaatst is dan ik, die belangrijker en sterker is dan ik, ben ik bereid om aan hem te geven. Dit is op dezelfde egoïstische berekening gebaseerd, want door aan hem te geven, levert me dat nog meer op dan wanneer ik mijzelf van alles zou toe-eigenen.

Er zijn twee voorwaarden om waarachtig, niet-egoïstisch te kunnen geven. Allereerst moet het object waaraan ik wil geven, verborgen zijn, de belangrijkheid ervan moet ik niet voelen, want dan geef ik zeker vanuit egoïstische intenties, zoals dat in deze wereld werkt. Daarnaast is het nodig dat ik meer kracht krijg om op die wijze te kunnen geven, ondanks de totale afwezigheid van een egoïstische motivatie.

Allereerst worden we door Boven geholpen, de belangrijkheid van de Hogere is verborgen. Dan moet de mens dit zelf doen. Bovendien moeten wij de kracht om te geven van Boven ontvangen. Dan krijg ik de mogelijkheid om aan de Schepper te geven, hoewel Hij in mijn fysieke ogen niet belangrijk is. Integendeel, ik merk dat ik de hele wereld en mijzelf veel belangrijker vind. Toch krijg ik de kracht van geven bovenop mijn eigen aard. Dit wordt “geloof boven de rede” genoemd, boven de eigen mening uit. Dit is een waarachtig wonder van Boven.¹

Er staat geschreven: “De Schepper gooit een reddingslijn uit naar ons.” Waarom zijn er zoveel teleurgestelde mensen die niets bereiken? Omdat zij die reddingslijn niet wilden beetpakken. Iedereen krijgt een reddingslijn toegeworpen, hij hangt recht voor je neus, maar je wilt hem niet zien.

Als je deze lijn eenmaal beetpakt, kom je dichterbij een Kabbalistische groep, je wordt erin opgenomen, je smelt ermee samen. Wij denken als mens het tegengestelde: dat wij in staat zijn om alles alleen te doen en dat deze handelingen ons helpen.

Mensen blijven 10, 20, 30, zelfs 40 jaar in deze illusie, totdat zij er tenslotte mee instemmen om te buigen. Die kracht komt van Boven en zij krijgen de bereidwilligheid om zich in alles te annuleren, hun hoofd te buigen en zich bij de Ten te voegen. Ze zijn bereid om alles te doen, om alles op te geven om bij de groep te horen.

Dit is heel moeilijk, het vraagt om zelfonderzoek, ophelderingen en het overwinnen van moeilijkheden. Een mens moet heel oprecht en eerlijk zijn, naar zichzelf en naar de groep.²

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 8/29/18, Writings of Baal HaSulam,“A Speech for the Completion of The Zohar“
1 Minute12:40
2 Minute26:40

Filed under: Egoïsme, Geven, Groep - Geen reacties→

Wij zijn op deze wereld geboren met een verlangen om te genieten, met een zelfzuchtig hart waarin zich één bijzonder punt bevindt: het begin van de Hoge Wereld, het goddelijke deel van Boven. Wij moeten het belang en de betekenis van ons verlangen om te genieten naar dit punt – het verlangen om te geven – brengen. Van het verlangen om te genieten moet niet meer dan een zwart puntje overblijven, en het verlangen om te geven moet van een punt, een zaaddruppel, een kleine lichtvonk, uitgroeien tot de omvang van Bina en Keter.

Zo bewegen wij ons van de ene wereld naar de volgende. Alles is afhankelijk van de belangrijkheid van het punt in het hart, het punt van geven en liefde, van de beweging uit jezelf naar de vriend, en van een steeds grotere verwerping van het egoïstische verlangen in jezelf, totdat het inkrimpt tot een punt. Hoewel we eerst heel deze grote wereld in dit verlangen voelen, verandert het verlangen in het puntje dat het oorspronkelijk was in de vier fasen van Direct Licht: een zwart puntje in het witte Licht. De lichtvonk zal zich dan uitbreiden tot de grootte van de Wereld van Oneindigheid en alles met het witte Licht vullen.

Het is noodzakelijk dat wij al deze veranderingen door onze eigen inspanningen teweegbrengen, om de kostbaarheid van het punt van geven en liefde te vergroten, de spirituele vonk, de eigenschap van de Schepper, en tegelijkertijd annuleren wij ons steeds weer, evenals het belang van ons verlangen om te genieten waarin wij heel deze grote wereld nog waarnemen.

Ons hele werk bestaat eruit dat wij onze wereld reduceren tot één enkel zwart puntje, zo kunnen wij de spirituele vonk in onszelf vinden en omhoog heffen naar de Wereld van Oneindigheid, een stralende, uitgestrekte wereld.

Dit hele proces begint bij de staat van het embryo, als wij uitsluitend aandacht geven aan het punt van het witte Licht, aan de spirituele vonk, en alles doen om het te vergroten. Wij stellen ons voor dat wij in Bina blijven, in de baarmoeder, en zo komen wij verder.¹

Meestal ontwaken er dan hogere, egoïstische verlangens in de mens, hij wil zichzelf bewijzen, beroemd worden, dit is tegengesteld aan het verlangen om zich te annuleren. Dit is nu juist het werk dat aan ons door Boven gegeven wordt. Totdat de mens ermee instemt om een nul te worden die nu en in de toekomst niets nodig heeft, zal hij de spirituele wereld niet binnentreden en geen spiritueel embryo worden. Eerder is het niet mogelijk.

Totdat de mens ermee instemt om zich te reduceren tot een nul, tot één punt, zal hij het stadium van het embryo niet bereiken. Het is van belang dat hij dit goed voelt om te kunnen begrijpen waar dit oog van de naald, waardoor hij de spirituele wereld binnendringt, zich bevindt.²

De kracht die ons de spiritualiteit intrekt, Mozes genaamd, leidt ons naar de voet van de berg Sinaï, namelijk naar onze nietigheid als wij voor de berg der twijfels staan. Dit is een heel moeilijk gevoel en de mens moet ermee instemmen, namelijk bereid zijn om door te gaan; ondanks vele gevoelens van twijfel en vernederingen bereid zijn om zich te reduceren tot een complete nul.

Als hij zijn verlangen om te genieten tot het uiterste minimum beperkt, tot wat noodzakelijk is om te bestaan – waartoe zijn natuur, de Schepper, hem verplicht – is hij voldoende voorbereid om de Torah te ontvangen.³

Wij moet de Hogere toestaan om aan ons te werken en Hem volkomen vertrouwen, zoals een kind in de armen van zijn moeder of in de baarmoeder. De hele wereld is een baarmoeder en wij moeten daarin het embryo worden. Stel je eens voor hoe je dit doet: een mens moet zijn eigen verlangens, gedachten en handelingen reduceren. Misschien werken we hard, maar lijkt het alsof we niets zelf doen: het is de Hogere die aan ons werkt. Wij willen alleen voelen hoe Hij aan ons werkt.⁴

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/5/18, Lesson on the Topic “Conception”

1 Minute 0:20
2 Minute 19:37
3 Minute 35:51
4 Minute 41:41

Filed under: Ibur, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Alles wat mij van de Schepper verwijdert, wordt kwaad genoemd. Maar waar besluit ik of iets kwaad is, in mijn denken of in mijn hart?

Waarom heeft de Schepper een mens zijn denkvermogen gegeven – iets wat boven de vermogens van het dier uitgaat – als wij het moeten annuleren om met geloof boven de rede te kunnen werken?

De Schepper heeft een mens nu juist het denkvermogen gegeven om tegen zijn animale denken in te kunnen gaan. Anders zouden wij niet kunnen uitzoeken wat bitter en wat zoet is. Wij vervangen ons denkvermogen door het denken van de Hogere. Wij moeten ergens een begin kunnen maken, daarom geeft de Schepper ons een animaal denkvermogen.

Het is vergelijkbaar met het feit dat de Schepper het verlangen om te ontvangen heeft geschapen, zodat wij eerst ontvangen als zoet ervaren en geven als bitter. Een mens kan zich afvragen waarom de Schepper het schepsel aanvankelijk tegengesteld aan Hem heeft geschapen. Dit heeft echter al te maken met de vraag: Waarom heeft Hij de schepping gebroken? Het antwoord daarop is: De belangrijkheid van het Licht bereiken wij vanuit de duisternis.

From a conversation in Iceland, 5/23 /18

Filed under: Denken, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Tijdens Rosh HaShanah vragen wij aan de Schepper om van ons in het nieuwe jaar de “kop” te maken en niet de “staart”. De betekenis hiervan is dat wij willen werken volgen onze intentie en ons denken, en niet volgens de kracht van het verlangen. Wij willen boven het verlangen uitstijgen naar het denken, dit wordt “geloof boven de rede” genoemd, en wij willen ons verdiepen in de intentie waarmee wij ons verlangen gebruiken.

Wij willen niet dat het verlangen onze handelingen bepaalt, zoals dat nu is. Nu heeft het verlangen controle over ons, het stuwt ons voort en bepaalt onze handelingen en intenties. Al onze intenties zijn uitsluitend gericht op de vervulling van onze verlangens.

Wij willen de verhouding tussen de intentie en het verlangen echter zodanig corrigeren dat de intentie het verlangen gaat bepalen. Dan zal het verlangen bestuurd worden door de intentie om te geven, “geloof” genaamd.

Dit is een grote verschuiving in het spirituele werk. Aan het begin van het pad besteden we alleen aandacht aan ons verlangen en dat willen we realiseren. Dan gaan wij onze intenties onderzoeken, zij zijn dan namelijk nog egoïstisch. Dan zien we echter, dat onze intentie anders kan worden. Het Corrigerende Licht beïnvloedt ons en verandert onze houding ten opzichte van ons eigen verlangen en het verlangen van de Schepper.

Doordat wij in een groep werken, studeren, en het Corrigerende Licht ons beïnvloedt, gaan wij merken dat wij de Schepper belangrijker gaan vinden. Wij hebben de Schepper nog niet ontdekt, maar we kunnen al voelen dat het belangrijk is voor ons om aan Hem te denken, Hem vreugde te geven, dichterbij Hem te komen en ons aan Hem te hechten. Dit maakt al deel uit van onze intentie, wij vragen aan de Schepper om de mogelijkheid om op deze wijze te kunnen handelen.

Hieruit volgt dat er geen goed of kwaad in de wereld bestaat. Het lijkt alleen zo voor mij, het is bedoeld om de mogelijkheid te krijgen om de Hoge Kracht te leren kennen, die te leren onderscheiden, mij met die Kracht te verenigen, die Kracht te bereiken en de Schepper te leren begrijpen.

Dan zien we dat we in het begin door ons verlangen werden bestuurd en aan het einde door de intentie. Het maakt geen verschil of ik een verlangen voel om te ontvangen of te geven, ik grijp elke mogelijkheid aan om ieder verlangen uitsluitend te gebruiken om mijn intentie om te geven waar te maken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/22/18, Lesson on the Topic: “Rosh HaShana”

Filed under: Rosh HaShana, Verlangen - Geen reacties→

Facebook pagina  Michael Laitman 9/9/18

Ik wens ons allen wat wij het meest missen, liefde en verbinding tussen ons!

Dit is altijd de redding geweest voor ons volk, het is onze DNA. “Heb je naaste lief als jezelf” moeten wij tussen ons waarmaken voor de hele wereld.

Een Gelukkige Rosh HaShana!

Filed under: facebook, Rosh HaShana - Geen reacties→