Monthly Archives: december 2013

Een Meetlat Voor Het Licht

Dr. Michael LaitmanVraag: Kan ik weten of het Licht aan mij ‘werkt’ ? Kan ik de invloed ervan meten?

Antwoord: In dit stadium zeker niet. Dit zal pas mogelijk zijn wanneer je er Kelim (vaten) voor hebt, wanneer je kunt werken vanuit Tzimtzum (beperking), met een Masach (scherm) en Ohr Hozer (Weerkaatsend Licht).

Door te werken binnen een bepaalde vorming van verlangen zul je het weten, want je zult worden gecorrigeerd door het Licht tot een zodanig niveau, dat je kunt werken met je verlangen om te ontvangen omwille van het geven. Dan zul je het verlangen onderzoeken dat in je is geopenbaard en daarmee zul je het gedeelte meten waarmee je werkt omwille van het geven, en daarin zul je begrijpen hoe alles werkt.

Dat is ook de manier waarop de Kabbalisten in het Boek de Zohar spreken over allerlei gebeurtenissen en ervaringen op het spirituele pad, waarbij ze echte waarnemingen in hun spirituele Kelim beschrijven.

Maar vandaag de dag heb je deze Kelim nog niet en je hebt niets waarmee je kunt meten. Je kunt alleen meten op voorwaarde dat je een restrictie aanbrengt over je totale verlangen. En dit is alleen mogelijk met behulp van het Licht dat Corrigeert.

Als het Licht komt en op je schijnt, voel je een sterk enthousiasme, een opgetogenheid die het je mogelijk maakt om een restrictie aan te brengen en daarna je verlangens voor jezelf op te helderen, te sorteren en de verlangens te selecteren waarmee je kunt werken.

Op die manier raak je vertrouwd met de innerlijke structuur van de HaVaYaH van je Kelim, je ziet hoe je ze kunt ordenen en ze kunt richten op één doel, op alle vier de niveaus van Aviut (dikte) om je zo aan de Schepper te hechten. Dergelijk werk zal het je werkelijk mogelijk maken om het licht in je Kelim te meten.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/19/13, Writings of Baal HaSulam

 

Karl Marx, USSR, VS, Racisme

Eenwording En Garant Staan Voor Elkaar

Dr. Michael LaitmanVraag: Wat is het verschil tussen eenwording (Brit) en garant staan voor elkaar (Arvut)?

Antwoord: Eenwording is een voorbereidende verbinding die vooraf gaat aan garant staan voor elkaar, wanneer we het erover eens zijn geworden dat we ons met elkaar willen verbinden.

Wederzijdse garantie is een staat waarin we elkaars verlangens binnengaan en daarin samenwerken: Ik werk met jouw verlangens en jij met de mijne en wij geven elkaar volledige wederzijdse steun.

Ik sta borg voor jou en neem jou onder mijn hoede, ik denk niet aan mezelf maar over hoe ik jou kan voorzien van al mijn middelen. En jij ziet wat ik nodig heb en denkt erover na hoe je voor mij kunt zorgen met jouw middelen.

Deze wederzijdse steun, wanneer wij de verlangens van elkaar vervullen, noemen we garant staan voor elkaar. Aanvankelijk wordt dit gekenmerkt door het bouwen aan eenwording: er wordt een overeenkomst getekend met het doel om dit verder te realiseren. In principe werken beide samen.

From the Talk about Group and Dissemination 10/23/13

 

Wanneer Zal De Mensheid Eindelijk Naar Ons Luisteren?

Dr. Michael LaitmanVraag: Het is duidelijk dat het zonder de steun van de overheid voor de methode van integrale educatie en informatie, moeilijk zal zijn om het programma voor de ontwikkeling van de mens effectief te implementeren.

Antwoord: Wij moeten de methode zelf ontwikkelen en er niet over nadenken hoe we aan overheidssteun moeten komen. Het is mogelijk om onze ideeën te verspreiden en te publiceren onder wetenschappers, politici en dergelijke, maar dan zal er absoluut niet naar je geluisterd worden. Ga niet op zoek naar steun van anderen!

Alleen wanneer de jullie de integrale methode innerlijk begrijpen en deze methode correct kunnen weergeven en verwoorden, dat wil zeggen, wanneer je een echte expert wordt, zal de wereld ervoor klaar zijn om het te begrijpen. Dan zul je zien met wie je je moet verenigen voor de disseminatie ervan, en of je wel of geen overheidssteun nodig hebt. Het zou kunnen zijn dat je de massa nodig hebt en dat niemand zich daartegen zal verzetten omdat het over verbinding en eenheid gaat.

Maar we moeten allereerst aan onszelf werken, aan onze fouten, en niet doordenderen alsof we al een kant en klare methode in handen hebben en zouden weten hoe we de wereld moeten corrigeren en alle problemen kunnen oplossen. Dat is niet waar. We moeten nu onszelf en de methode zo ontwikkelen dat wij en de methode tot één geheel worden. En dan zullen we zien dat de wereld klaar zal zijn om het te accepteren.

Zolang wij nog niet zo ver zijn dat er eenheid is tussen de belangrijkste en sterkste groepen, zolang wij nog geen nauwkeurige, heldere methode hebben ontwikkeld die elementen van de wijsheid van de Kabbalah bevat, verwoord in een geschikte menselijke taal, zolang wij voor de workshops nog geen bekwame mensen hebben die goed opgeleid en georganiseerd zijn en wij onze methode nog niet bij allerlei gelegenheden met het grote publiek ontwikkeld en gepraktiseerd hebben, hebben wij niets om aan een begunstiger te presenteren of om aan een bepaalde organisatie te koppelen.

Jullie zullen zien hoeveel verschillende internationale organisaties zich tot ons zullen wenden als wij er klaar voor zijn. Ik denk dat we hiervoor nog minimaal een jaar serieus werk met het grote publiek nodig hebben, waarbij we tegelijkertijd onze methode verder ontwikkelen. We moeten de juiste bewoordingen vinden. Maar zolang we er nog niet klaar voor zijn, zal niemand naar ons luisteren, de Schepper zal het ons niet mogelijk maken.

From the Talk about Group and Dissemination 10/21/13

 

VS: Reden Voor Pessimisme

Dr. Michael LaitmanIn het Nieuws (van het Freelance Bureau voor Internationaal Onderzoek): “De toekomst van een land bestaat niet alleen uit de optelling van de nationale rijkdom, het niveau van de industriële ontwikkeling en de natuurlijke rijkdommen. Ten eerste worden de vooruitzichten die een staat heeft, vastgesteld op basis van het niveau van de hulp die de staat aan haar jonge burgers geeft. In deze zin lijken de Amerikaanse vooruitzichten teleurstellend.”

“Waarom zijn jonge mensen in Amerika op het ogenblik zo gefrustreerd, dit is een vraag die voortkomt uit de economische ineenstorting. We staan op het punt om hier meer helderheid over te krijgen. Aanvankelijk geloofden de meeste jonge volwassenen in het systeem. Zij werkten hard, behaalden goede cijfers, ze bleven uit de problemen, velen van hen gingen naar de Universiteit. Maar toen zij hun opleiding eenmaal afgerond hadden, ontdekten ze dat de goede banen die hen waren toegezegd niet als een pot met goud op hen stonden te wachten. Zelfs middenin het zogenaamde ‘economische herstel’ blijft het aantal fulltime banen voor Amerikanen onder de leeftijd van 30 jaar dalen. Het inkomen voor die leeftijdsgroep blijft eveneens dalen. Tegelijkertijd hebben jonge volwassenen te kampen met een recordhoogte aan schuld door studiefinancieringen. Ten gevolge daarvan stellen jonge Amerikanen vaker dan ooit hun huwelijk of het vormen van een gezin uit, en gaan zij meer dan ooit weer bij hun ouders wonen.”

Mijn commentaar: De VS werd opgebouwd en ontwikkeld als een particuliere onderneming; het land groeide als een mogelijkheid om met iedereen te concurreren en beter te worden dan anderen.

Doordat de VS niet van elkaar afhankelijk waren zoals de landen in Europa en elders, werd – toen er een crisis ontstond in de Amerikaanse Droom van almaar rijker worden – het land op vele niveaus en terreinen ‘verscheurd’, het werd ondergedompeld in pessimisme. Er werd niet alleen een stuk speelgoed afgepakt van de kinderen, maar dat gebeurde ook met hun toekomst.

Wanneer de Amerikanen het licht niet zien, niet beseffen waar hun natuurlijke ontwikkeling – die zij geen halt kunnen toeroepen – hen naartoe leidt, zullen we binnenkort getuige zijn van een tragische ineenstorting.