Filed under: Uncategorized - Geen reacties→

Baal HaSulam ‘Inleiding tot Het Boek De Zohar, item 26: Wij hebben al vastgesteld dat de eerste fase de derde fase nodig heeft om volledig te verwerkelijken wat in de Gedachte van de Schepping aanwezig was – in de eerste fase – en totaal niets weg te laten.

De drie Scheppingsfasen, de aanvangsfase (1), de tussenfase (2) en de eindfase (3) hebben elkaars bestaan nodig. Het begin van de schepping is Ein Sof (Oneindigheid). In de tweede fase bevinden we (WE) ons in deze wereld. De derde fase in het einde van de correctie,.

Tijdens de overgang van de eerste fase naar de tweede fase gaan we door het breken van de kelim (vaten) en restricties heen, tijdens de overgang van de tweede fase naar de derde fase komen we in een opgang en gaan we door correcties heen. Bovendien corrigeren we daarbij GE en vervolgens AHP de Aliya (omhoogstijgend). Zo gaan we verder van het Licht van Nefesh naar de Lichten van NRNHY.

Het is belangrijk om ons te realiseren dat al deze fasen alleen in onze perceptie bestaan, maar we moeten alles gebruiken wat ons ter beschikking staat totdat wij één verlangen bereiken dat door één gedachte vervuld wordt, omdat het verlangen uit emoties bestaat (het hart) en de gedachten in het verstand aanwezig zijn. Zij moeten zich met elkaar verbinden, zodat wij in die verbinding de Schepper zullen bereiken.

Dit zal onze laatste staat zijn en dit is ons huidige Doel. Wij weten niet wat er daarna zal komen, maar we moeten weten dat we na het einde van de correctie in een onbekende richting verder zullen gaan. De schepping zal zich voortzetten omdat wij de kelim, onze verlangens, gecorrigeerd hebben.

Het is vergelijkbaar met een kapotte auto die gerepareerd is en waarmee je vervolgens leert rijden. Het werk is klaar de reparatie is voltooid en ik heb geleerd hoe ik ermee kan rijden. Ik zit in mijn perfect gerepareerde auto en wat komt er daarna? Waarvoor heb ik mijn kelim gecorrigeerd?

De gelijkvormigheid met de Schepper is nog maar het begin. Daarna opent Hij de deur van Zijn paleis voor mij en nodigt Hij me uit om binnen te komen in …

We rijzen omhoog naar Zijn niveau en wij weten niet wat er daarna zal zijn. Ik heb hierover van Kabbalisten geen aanwijzingen gezien. Wel geven zij – in termen die we begrijpen – aan dat er daarna iets is. Maar wij kunnen deze dimensies eenvoudigweg niet begrijpen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/19/13, “Introduction to The Book of Zohar“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Waarneming - Geen reacties→

Rabash, ‘De Treden van de Ladder’- artikel 19: ‘Wat Betekent Het In Het Werk Dat De Torah De Middellijn Genoemd Wordt’. Een mens moet geloven dat er “geen ander is dan Hij” en dat alles wat er met ons gebeurt door de Schepper wordt gedaan. Voordat wij ook maar iets doen, moeten we ons goed realiseren dat we niets anders hebben dan de keuze die aan ons gegeven wordt, want: “Als ik niet zelf handel wie zal het dan doen?” Met andere woorden: alles is van onze eigen keuze afhankelijk. Maar nadat wij onze handelingen uitgevoerd hebben, moeten we tot de conclusie komen dat alles aan de hogere Leiding ondergeschikt is en dat wij niets zelf doen.

We moeten geloven dat de Schepper ons verlangens geeft om te streven naar het verrichten van goede daden. Maar nu we daartoe nog niet in staat zijn, is het ons niet toegestaan om te voelen dat de Schepper het ons oplegt om goede daden te verrichten. Daarom verhult de Schepper zich in intenties voor ‘Lo Lishma’ (niet voor Haar Naam).

Met andere woorden: de Schepper verhult zich in de ‘kleding’ van onze vrienden.

Als we niet op willen staan om naar de les te gaan, verbergt de Schepper zich in de ‘kleding’ van onze vrienden en dwingt hij ons om op te staan, al zijn we vermoeid, want we realiseren ons plotseling dat iedereen om ons heen onze zwakheid zal zien. Het gebod van de Schepper geeft ons niet voldoende energie om wakker te worden. De Schepper legt ons geen verplichtingen op en wij zouden het liefst in bed blijven, maar onze vrienden zorgen ervoor dat we opstaan en naar de les gaan.

Dit kunnen we op alles toepassen: Wij kunnen niet sterk blijven om goede daden te verrichten als alleen de Schepper ons ertoe dwingt om zo te handelen, maar als we ons door andere mensen verplicht voelen om te handelen, hebben we genoeg kracht om dat te doen vanuit de intentie voor Lo Lishma.

Een mens moet geloven dat er “geen ander is dan Hij”, wat betekent dat de Schepper hem tot goede daden dwingt. Maar een mens is het nog niet waard om in te zien dat de Schepper hem daartoe verplicht en dat hij nog om de tuin wordt geleid door het feit dat de Schepper zich ‘kleedt’ in de omgeving van de mens en hem via de achterzijde – de verborgen zijde – bestuurt.

Daarom moeten we, na elke daad die wij verrichten omdat onze omgeving ons daartoe dwingt, concluderen dat de Schepper deze situatie voor ons heeft geregeld en dat Hij zich verhult in ‘kleding’ die voor ons belangrijk is. Dus nu moeten wij de Schepper dankbaar zijn, omdat Hij de Bron van ons verlangen is om goede daden te verrichten door ons te voegen naar de omstandigheden in ons leven.

Filed under: Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik met mijn gedachten de vrienden helpen? Hoe kan ik door mijn gedachten de deelnemers aan de Conventie in Duitsland steunen?

Antwoord: Wat gebeurt er als je bezorgd bent over iemand die je heel nabij is? Dan zijn al je gedachten op zijn succes gericht, je wilt dat het goed met hem gaat en dat alles wat hij doet een succes wordt. Je denkt voortdurend aan hem, want je hebt het gevoel dat je bij hem bent en dat jij het werk voor hem wilt doen.

Deze betrokkenheid is voldoende, zelfs als we niet begrijpen wat voor mechanisme hier aan het werk is. Het is nodig dat de vrienden over de hele wereld zich voorbereiden op de spiegelcongressen, zodat we niet alleen maar toeschouwers zijn maar de alomvattende verbinding ondersteunen. We moeten hierin vasthoudend zijn en volledig betrokken bij eenheid, vanuit een oprechte, buitengewoon grote inzet. Als we dat doen zijn we verbonden met de Conventie en zetten we ons maximaal in voor een succes op wereldschaal.

Als wij ons allemaal rondom deze Conventie met elkaar verbinden, zal de hele mensheid een bijzondere Kracht van verbinding voelen en dit zal de werkelijkheid veranderen. Dan zal onze methode van verbinding over de hele wereld geaccepteerd worden en het zal lijken alsof we ‘van spoor wisselen’, zodat de trein waar we met elkaar in rijden van het spoor van lijden wisselt naar het spoor van de Torah.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/13, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gedachten, Groepswerk - Geen reacties→

Filed under: Eenheid, Kabbalah Studie, Verlangen, video - Geen reacties→

Het breken van de kelim (vaten) is niet zomaar een breken, maar het is de onthulling van de plaatsen waar eerder zwakke plekken waren, maar zij waren verborgen. Maar nu die onvolkomenheid zichtbaar is geworden, is het mogelijk om er inzicht in te krijgen, om dit tot op de bodem te onderzoeken en het te corrigeren door aan te vullen wat er ontbreekt.

Op die manier wordt er – nadat we alle delen weer bij elkaar gebracht hebben – een veel sterkere, meer verheven staat gecreëerd. Daarvoor leek alles heel, maar vanbinnen waren er veel barsten aanwezig. Aan het einde van de derde fase van de schepping wordt het Licht toegevoegd dat in de kli (vat) van de wereld van Ein Sof (Oneindigheid) in de eerste fase ontbrak.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/15/13, Shamati #38

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kelim, Schepping - Geen reacties→

Vraag: In een van de lessen hebt u gezegd dat er een moment komt waarop een student, al naargelang zijn spirituele proces, steeds meer gaat neerkijken op zijn leraar. U gaf ook een voorbeeld van uw relatie met uw leraar. Op wat voor spiritueel niveau moeten we komen zodat de minachting voor de leraar zal verdwijnen?

Antwoord: Wanneer gaan we in deze wereld onze ouders waarderen en begrijpen? Als we zelf ouders worden! Maar dit rechtvaardigt de minachting niet. Een mens die wil groeien moet zijn eigen natuur begrijpen en ondanks die natuur groeien.

Filed under: Groei, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik van ‘mij’ – ‘wij’ bereiken? Wat betekent het dat je de Schepper rechtvaardigt als iemand gelukkig is, niet omdat je zelf succes hebt maar omdat je vriend succes heeft?

Antwoord: Het punt is dat je je met je vriend moet verbinden en via hem de werkelijkheid moet voelen. Waaraan kan ik mijn toewijding aan mijn vrienden afmeten? Door te voelen hoe gelukkig ik me voel als zij gelukkig zijn en hoe verdrietig ik me voel als zij verdrietig zijn, door alleen deel van de groep te willen uitmaken om hen te helpen om de goede staat te bereiken.

Hierdoor ga ik ontdekken hoezeer ik eigenlijk het tegenovergestelde wil: wat voor vuur van haat en afgunst er in mij naar hen toe onthuld wordt en in welke mate ik hen niets goeds toewens omdat ik van deze gescheiden staat houd.

Hierin is heel veel werk te doen met het doel dat dit zelfonderzoek me tot de juiste conclusie zal brengen: Ik heb niets anders dan de vrienden met wie ik samen in het leven ben!

Als mijn vriend een probleem heeft, ga ik hiermee aan de slag alsof het een obstakel is dat tussen mij en de Schepper in staat. Daartussen is geen verschil. Ik zal mezelf, mijn ‘ik’, in deze situatie kunnen wegcijferen en ik zal me ook heel goed voelen naar de vrienden toe, dat wil zeggen dat ik er alles voor wil doen om ervoor te zorgen dat zij zich goed voelen, net zoals een goede moeder dat doet.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/10/13, Shamati #6

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

Baal Hasulam, Shamati, artikel 53: ‘Aangaande Beperking‘: Dit wordt het belangrijkste deel van het niveau genoemd, het onderscheid van Katnut. Dit onderscheid moet permanent aanwezig blijven, Gadlut is alleen een toevoeging. Men moet verlangen naar het belangrijkste deel, niet naar wat toegevoegd wordt.

Het belangrijkste is de staat van Katnut (kleinheid), Hafetz Hesed: ‘geven om te geven’, bereid zijn om met minder genoegen te nemen. Tegelijkertijd hoef ik niet te voelen dat ik mijzelf beperkingen opleg of dat het me aan iets ontbreekt, juist niet, ik moet voelen dat ik helemaal voldaan ben.

De staat van Katnut moet me heel dierbaar zijn en waardevol voor me zijn. Dan dient zich de vraag aan waarom er allereerst een staat van Katnut moet zijn en waarom één punt niet genoeg is. Ik wil helemaal niet groot zijn, ik wil zo min mogelijk ruimte innemen om te kunnen bestaan en voor de Schepper aan iedereen goed te doen. Ik ben bereid om zo klein te worden als een puntje en niets voor mijzelf te hebben.

Dit is inderdaad de ware benadering. Vanuit zo’n staat gaan we de spirituele werkelijkheid waarnemen en bereiken en als we hierover gaan nadenken en ons afvragen hoe we de Schepper vreugde kunnen brengen, begrijpen we dat we elke vorm van onderscheid en alle verlangens van Hem moeten ontvangen en dat wij ze moeten veranderen van ontvangen in geven. Dan worden we een spiritueel embryo dat gaat groeien en diep verlangt naar gehecht zijn aan de Schepper en Hem vreugde te geven.

Op een andere manier kunnen we niet in de baarmoeder groeien. Elke seconde, elke nieuwe beweging, elke gram die toegevoegd wordt aan het embryo is alleen bedoeld om de Schepper vreugde te brengen. Een mens moet voelen dat hij de Schepper blij maakt.

Tijdens de geboorte, de barensweeën en het stadium waarin het embryo zich omkeert met zijn hoofdje naar beneden – nog voor de geboorte – is hij zich bewust van elke stap die hij maakt en onderzoekt hij of hij alles doet om degene die hem ter wereld brengt vreugde te geven. Nadat hij geboren is – tijdens Yenika (het zogen) – ontwikkelt hij zich verder, zoals een baby in de armen van zijn moeder, op dezelfde manier is een mens in de armen van de Schepper.

Hij begint al met zijn verlangens te werken en legt zichzelf gedeeltelijk beperkingen op, elke daad die hij verricht ten bate van beperkingen en om te groeien, is alleen bedoeld om de Schepper vreugde te geven en zo groeit een mens. Het punt blijft het centrum van waaruit hij groeit, omdat hij het voldoende vindt om niet groter te worden dan een punt. Hij vindt dit belangrijk, hij wil niet meer hebben dan zijn basisbestaan en de rest, die hij aan dit punt moet toevoegen, is alleen bedoeld om de Schepper vreugde te brengen. Dit is zijn enige motivatie, bij alles wat hij doet: bij elke beperking en bij elke vreugde.

Hij is hier gelukkig mee, niet voor zichzelf, maar omdat hij de Schepper vreugde brengt. Op deze manier bereikt hij gehechtheid aan de Schepper, zoals dat bestaat tussen twee vrienden die van elkaar houden en elkaar aanvoelen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/14/13, Shamati #53

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groei, Innerlijk Werk, Vreugde - Geen reacties→

Vraag: Waarom staat er geschreven: “En Moses leidde hen naar de voet van de berg en zij verzamelden zich aan de voet van de berg.”

“Har” (berg) komt van het Hebreeuwse woord ‘overdenking’. Betekent dit dat Moses hen naar het einde van de gedachten, het begrip, het denken bracht, naar de laagste staat?

Antwoord: De rol van de eigenschap van Moses in een mens bestaat eruit om hem begrip bij te brengen over de betekenis van de eigenschap van geven in hem. Moses moet het volk Israel helpen, zodat zij leren begrijpen wie de Schepper is. In al onze Reshimot (spirituele genen) waarin alles van Malchut van Ein Sof (Oneindigheid) opgeslagen ligt, is er zo’n eigenschap die we ‘Moses’ noemen aanwezig, een niveau dat de verbinding maakt tussen alle gebroken delen. Deze functie helpt een mens om de volledige eigenschap van geven te leren kennen. Als een mens zo’n eigenschap verkrijgt, kan hij zijn kelim (vaten) er al aan toevoegen en werken met ‘ontvangen om te geven’.

Dit is de betekenis van de zin: “Moses leidde hen naar het einde van de gedachten en het begrip.” Hij leidt een mens door al zijn verlangens, zijn kelim – ‘de woestijn’ genaamd – heen en zuivert deze verlangens, deze kelim in de woestijn, van de intentie om te ontvangen: ‘Egypte’ genaamd. Hij leidt een ieder naar de ‘intentie om te geven met het doel om te geven’. Dan is een mens klaar om in drie lijnen te werken en dit heet ‘de verovering van het Land Israel’.

From the 1^st  part of the Daily Kabbalah Lesson 3/14/13, Shamati #53

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Reshimot - Geen reacties→