Vraag: Wanneer kan een mens gaan zien dat alles wat er in het leven gebeurt alleen van de Schepper afkomstig is?

Antwoord: Een mens gaat dat zien – zoals er geschreven staat: “Er is geen ander dan Hij” – als hij opstijgt naar compleet geloof en bereid is om te werken zonder een antwoord of een reactie van de Schepper te verwachten, van de enig aanwezige Kracht. Hij hoopt niet meer op een soort antwoord in zijn ontvangende kli, om zo de Schepper waar te nemen en ervan overtuigd te worden dat dit van Hem komt. Alleen dan zal hij het gevoel mogen verkrijgen dat er een hogere Leiding is, want anders zou hij alles in zijn egoïstische ontvangende kli krijgen.

Je bent aan het wachten op het moment dat je zult begrijpen dat de Schepper alles doet en dat jij kunt bewijzen dat alles in orde is en dat je uiteindelijk van alle twijfel bent bevrijd. Deze winst zou je echter in je ego voelen, dus je zult het nooit op die manier krijgen. Je begrijpt eenvoudigweg niet wat het pad is. Elke keer moet je steeds meer ontdekken dat je op dit pad onmogelijk verder kunt komen via je fysieke zintuigen en je intellect, het kan alleen door de kracht van geven en door het ik totaal op te geven.

Als je afstand doet van alles wat je nu hebt, zul je een niveau van spiritualiteit bereiken waarvan de betekenis is dat je dit leven wegcijfert. Naast datgene wat nodig is voor het animale lichaam bestaat de rest van je leven alleen uit jezelf volkomen wegcijferen.

Nadat je deze enige Schepper in jezelf bouwt, ontdek je dat “Er geen ander is dan Hij.”

Jezelf wegcijferen wordt in de groep gerealiseerd. Ik werp mezelf in de handen van de vrienden zodat zij voor mij zullen zorgen. Ik vertrouw mezelf aan hen toe en op dat moment voel ik dat hier sprake is van een systeem, ‘groep’ genaamd en deze groep voelt zich bij mij betrokken.

Vraag: Maar wat moet ik doen als ik mij overgeef aan de vrienden en ik lijd?

Antwoord: Als je lijdt is dat een teken dat je jezelf niet aan hen hebt toevertrouwd. Ik vertrouw mezelf met blijdschap aan hen toe! Ik ben blij omdat ik geen gebruik maak van mijn gevoel en mijn verstand, want ik heb vrienden, een leraar, de Schepper! Ik besta niet op mezelf, ik verbind me alleen maar volkomen met hen en dat is alles. Zij zijn mijn hoofd en ik ben alleen maar degene die uitvoert, hun lichaam. Wat ze maar wensen, ik voer het uit.

Dit is de betekenis van adhesie. Ik wil op die manier leven. En als er meer problemen, egoïsme en zwaarte van het hart op mij afkomen, verlang ik ernaar om me nog meer aan hen te binden. Ik wil dat zij voor mij besluiten. Dit betekent niet dat ik geen verantwoordelijkheid meer neem om zo mijn leven gemakkelijker te maken. Ik doe dit alleen omdat ik mij wil binden aan wat hoger is: dat de hogere mijn hoofd wordt en dat ik het lichaam ben. Van daaruit wil ik alle opdrachten en alle instructies ontvangen.

Ik vraag niet aan de Schepper wanneer Hij onthuld zal worden. Ik hoef Hem niet te ontdekken. Ik wil mijzelf wegcijferen en niet Hem ontdekken.

From a Talk during the Meal 1/17/14

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Als ik tijdens een workshop naar een vriend luister, ben ik zonder enige twijfel of kritiek ondergedompeld in zijn woorden. Wat hij zegt, ervaar ik als de belangrijkste mening en ik wil er helemaal in opgenomen worden, me er zodanig mee verbinden dat het nu mijn eigen mening wordt. Ik wil dat zijn woorden mijn hart raken en ze bespelen alsof het snaren zijn.

Zo verhoud ik mij tot iedereen die spreekt. Ik bekritiseer op geen enkele manier wat hij zegt, het enige wat ik wil, is opgenomen worden in dezelfde gedachte. Wij openen ons naar elkaar en we zijn volkomen oprecht als we van hart tot hart spreken. Iedereen probeert om zijn kritiek te annuleren zodat er geen hindernissen zullen zijn die de woorden van de vrienden blokkeren, maar de woorden regelrecht mijn hart in kunnen gaan alsof ik ze zelf uitspreek, in een volkomen vertrouwen dat ze juist zijn.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/14/14, Workshop

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De ontwikkeling in de groep is verrassend en mooi omdat ik tijdens een zeer korte tijd staten en details van waarneming beleef waar ik zonder de vrienden een paar reïncarnaties in het fysieke leven voor nodig zou hebben, langdurige transformaties van Reshimot. Tussen de geweldige vrienden versnellen wij onze ontwikkeling.

Er is niets op dit pad waar ik aan ‘voorbij kan gaan’, wat kan worden ‘overgeslagen’, ‘verwijderd’ van de lijst. Het proces van de realisering van de Reshimot is in de aanvang vastgelegd en ik moet door deze hele spiraal gaan. Maar het tempo van de vooruitgang hangt van mij af en wordt bepaald door de mate waarin ik me in de groep integreer.

Zelfs als ik zonder emotie, als een ‘zoutzak’ bij de les zit, zonder dat ik er ook maar iets van begrijp, het maakt niet uit. Iedereen maakt dit mee.

De groep is een wonderbaarlijk systeem waarin we elkaar aanvullen, completeren. Sommigen onthullen een nieuwe ‘dikte’ van verlangen, anderen zijn doordrenkt met een spirituele impuls en we staan als één geheel met elkaar in contact.

Het belangrijkste is om zo diep mogelijk in de groep te leven en ervoor te buigen met alles wat we zijn, in elke staat te buigen: wanneer ik vol levenslust ben, eenheid voel en ook wanneer ik ‘dood’ ben.

Talenten en bekwaamheden helpen hier niet, degene die wijs is leert geen spiritualiteit. Er wordt vóór alles aan mij gevraagd om me over te geven.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/16/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groei, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Er staat geschreven: “Een man en een vrouw, de Goddelijke Aanwezigheid tussen hen.” Wie zijn deze man en vrouw? In de spirituele wereld is alles van een specifieke functie afhankelijk: de ene keer geef ik, de andere keer ontvang ik. Om te kunnen geven, moet ik ook kunnen ontvangen en om te kunnen ontvangen, moet ik ook geven.

Hieruit blijkt dat ieder van ons de ene keer geeft en de andere keer ontvangt, dus ofwel de mannelijke ofwel de vrouwelijke functie uitoefent. Op deze manier wordt waar gemaakt: “Een man en een vrouw, de Goddelijke Aanwezigheid tussen hen.” Als wij deze wederzijdse verbinding hebben, wordt de Schepper te midden van ons onthuld. Binnen deze doorgeefkanalen van ontvangen en geven, bouwen wij de gelijkenis met de Schepper (Bore), namelijk ‘kom en zie’ (Bo-re).

Als wij onderling de juiste verhouding bouwen volgens de wet van gelijkheid van vorm, komt dit verbindingskanaal tot leven, krijgt het vitaliteit. Van ons wordt alleen gevraagd om ons in te spannen zodat het kan gebeuren en als wij dat doen, zullen we ontdekken dat het kanaal levend is.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/16/14, Workshop

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Schepping, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Kan ik mij verbinden met het midden van de groep als ik geen enkel professioneel werk kan doen voor de constructie van het nieuwe gebouw, maar alleen maar sandwiches voor de vrienden klaarmaak?

Antwoord: Zeker, waarom niet? Je maakt sandwiches klaar om de vrienden een groot plezier te doen.

Bij Rabash vierden we altijd Pasen volgens de gewoonten en de voorschriften van Baal HaSulam, die regels waren zwaar om na te volgen. Rabash was gewend om per dag ongeveer 10 koppen koffie te drinken Dit was gebruikelijk onder de mensen in Jeruzalem. Om koffie te hebben die tijdens Pasen gebruikt kon worden, moesten we elke koffieboon controleren en nagaan of er geen wormen in zaten, op die manier moesten we 15 kilo koffiebonen controleren.

Zoals jullie weten ben ik heel ongeduldig en het was een kwelling voor mij om urenlang te zitten en koffiebonen te bekijken. Ik rookte meer sigaretten dan de koffiebonen die ik controleerde. Toen zei Rabash : “Kom, ik zal je leren hoe je het moet doen.” Het was tijdens het eerste jaar dat ik bij hem studeerde. Hij zat tegenover me aan de tafel waarop een enorme berg koffiebonen lag. Hij nam één boon, bekeek hem en zei: “Ik controleer deze boon zodat mijn vrienden een kop koffie zullen kunnen drinken. Dit wil ik voor hen doen,” en daarna legde hij de boon apart. Toen nam hij een andere boon en zei: “Ik controleer deze boon zodat mijn leraar een kop koffie zal kunnen drinken! Ik doe dat voor hem!” en zo ging het boon na boon …

Als je sandwiches klaarmaakt, heb je zeker de gelegenheid om deze woorden heel vaak te zeggen. Of je bepaalde vaardigheden wel of niet hebt, is niet aan jou. Er staat geschreven: “Niet de wijze leert.” Het is dus niet belangrijk als je niet heel wijs bent. Aan ieder van ons zijn de middelen gegeven die hij nodig heeft en je hoeft je dus niet bezwaard te voelen over je aanleg. Iedere eigenschap die een mens heeft, is correct  en behoort zo te zijn. Anders zouden de fysieke mogelijkheden van een mens en zijn omgeving niet in overeenstemming zijn met de oorsprong van zijn ziel.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/7/14,, Lesson on the Topic: “Preparation for the Convention”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Iedere keer als ik me comfortabel voel, word ik – zoals op een schommel – ergens naartoe geslingerd: naar een goede of een slechte staat. Hoe kan ik tijdens deze bewegingen van links naar rechts de middellijn vinden?

Antwoord: Wij worden vanuit het evenwichtspunt heen en weer geslingerd omdat het de enige plek is van waaruit we ons verder kunnen ontwikkelen. Wanneer ik me wil vasthouden aan de groep, de leraar, de boeken, het Doel, realiseer ik mezelf.

Het centrum is in de regel tegengesteld aan mijn verlangen en mijn denken. Het evenwichtspunt ligt altijd boven de linker- en de rechterlijn, in de middellijn. Het gaat over geloof boven de rede, boven wat het hart en het denken me vertelt. Waar kan ik mij dan aan vasthouden zodat ik het niet aan het lot overlaat? Het enige wat mij kan leiden is dat waartoe de groep, de leraar en de boeken mij verplichten.

We moeten er alleen zeker van zijn dat we het goed begrijpen en dat we het juiste advies horen. Wij hebben er zo’n vertrouwen in dat de leraar bedoelde wat wij denken en daarover gaan wij dan meestal met elkaar in discussie. Iedereen hoort iets anders, dus hoe kan ik er zeker van zijn dat wat ik heb gehoord juist is?

Als ik mezelf wegcijfer om mij te verbinden met de groep, begin ik het juiste advies te horen. Hoe groter en hoger een persoon is, hoe nederiger hij moet zijn.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/27/13, Shamati #72 “Confidence Is the Clothing for the Light”

Filed under: Groep, Groepswerk, Kabbalah Studie - Geen reacties→

De manier om uit de crisis (ons ego) te komen, namelijk de methode van Integrale Educatie, bestaat uit negen fasen, stadia, lessen.

Fase één: Introductie van het concept Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) waardoor we gaan begrijpen dat eenheid iets wonderbaarlijks is.

Fase twee: Overwinning van de weerstand van het ego met behulp van een krachtige omgeving.

Fase drie: Verduidelijking van het concept: het midden van de groep, de ‘frambozenbol’.

Het midden van de groep betekent niet dat het gaat over een positieve houding ten opzichte van de vrienden en bereidheid om elkaar te helpen. De ‘frambozenbol’ betekent dat ik absoluut niet meer op een persoonlijke manier met anderen omga. Dit betekent dat we vrij lijken te zijn van onze uiterlijke kenmerken, onze buitenkant, ons lichaam, onze botten en van alle innerlijke kenmerken. Alleen de vonk blijft van ons over, de Reshimo (de spirituele herinnering). Van een ieder van ons blijft alleen de Reshimo over, namelijk de innerlijke spiritualiteit, het diepe verlangen naar verbinding.

Ik zie geen gezichten meer en als ik ze wel zie, moet ik aan mezelf werken zodat ik ze niet meer zie. Wat ik van mijn vrienden zie, is hun vastberadenheid en hun inspanning om verbinding te bereiken. Het enige spirituele deel is de gebroken Reshimo die ontdekt wordt en de inspanning van de vriend om verbinding te bereiken, om deze terug te brengen naar de gecorrigeerde staat, ondanks deze Reshimo.

We zien nu dus helemaal geen gezichten meer, geen persoonlijke eigenschappen, geen geslacht, geen gedrag of gewoonten die mensen kunnen hebben. Als ik nog verschillen vaststel in de verhoudingen van de vrienden tot elkaar, is het geen groep. In de groep is iedereen gelijk, dit betekent dat ik geen enkel onderling verschil waarneem. Ik zie alle vrienden als Reshimot en inspanningen om verbinding te bereiken.

Hier begint de derde les over de ‘frambozenbol’. Deze fase is voltooid als iedereen zich in één concept verbindt, boven zichzelf uitstijgt, verbinding bereikt en daarin de oplossing ontdekt die niemand eerder had gevonden. Dit wordt het hogere ‘alomvattende’ genoemd. Het is al een stap voorwaarts waarbij Keter van het lagere niveau Malchut van een hoger niveau wordt.

Deze staat noemen we de ‘frambozenbol’ waarin alle vonken, de Reshimot, gesmolten zijn en tot één geheel zijn geworden zoals druppels water die samen één grote druppel worden.

Ik zag eens een verslag van een ruimtestation waarin er geen zwaartekracht bestond en men te maken had met een lek. De astronaut hield er een emmer bij en toen hij de vloeistof er uit schudde, leek het op één enorm grote, kosmische druppel met een doorsnede van een halve meter die door de oppervlakte spanning bijeen gehouden werd en door de krachten van de gezamenlijke moleculaire samenwerking die alle moleculen bijeen houdt.

We moeten inzien dat wij in onze ‘frambozenbol’ hetzelfde doen. We bevinden ons in een ruimte waarin we al onze krachten ondergeschikt maken en één bol van eenheid bouwen. Natuurlijk moeten wij dit constant onderhouden, want er zijn voortdurend verstoringen die ten aanzien van eenheid optreden. Wij vechten voor eenheid omdat wij ons leven willen voortzetten en omdat onze ‘frambozenbol’ het begin vormt van de spirituele ladder.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 01/02/14, Lesson on the Topic: “9 Steps”

Filed under: Arvut, Conventies, Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: We hebben het gevoel dat we in de cirkel, doordat een ieder zichzelf wegcijfert en naar één punt verlangt, de grens van de stoffelijke werkelijkheid bereiken. Maar wat moeten we daarna doen om de doorbraak naar een innerlijk niveau te bereiken?

Antwoord: Jullie zullen niet dieper kunnen doordringen voordat er extra kelim (vaten) om jullie heen zijn. Alleen degenen die uniek waren, konden zich ontwikkelen met behulp van de beperkte krachten die men in vroegere generaties had, zonder de verbinding met extra externe cirkels.

Nu moet iedereen hetzelfde voelen als jij. Het is niet genoeg voor je om aan iedereen te denken en er vanuit te gaan dat er dan automatisch iets naar hen zal worden overgebracht. We moeten ons inspannen zodat honderden en zelfs duizenden zich bij je zullen voegen. We bevinden ons in de tijd van het einde van de correctie, van de algemene verlossing. De tijd van kleine groepen of een enkele student die met zijn leraar studeerde, is voorbij. We hebben extra krachten nodig: alle groepen in Israël en in de wereld. Ze moeten allemaal in hetzelfde proces worden opgenomen.

Als we dat de komende maand doen, zal het een goede voorbereiding voor de Conventie zijn en dan zal het werkelijk een grote bijeenkomst worden!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 01/02/14, Lesson on the Topic: “9 Steps”

Filed under: Conventies, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

We hebben geduld en tijd nodig om het concept Integrale Educatie te begrijpen. Drie jaar geleden zijn we erover gaan praten en sinds die tijd hebben een aantal mensen ons verlaten, anderen begrijpen het nog niet en er zijn ook mensen die er niets over willen horen of weten. Zij horen nauwelijks waar het over gaat. Ik hoop in ieder geval dat ik tijdens de maand die we nog tot de conventie hebben, in staat zal zijn om deze weerstand te breken.

Het is de ‘ijzeren muur’ waar Baal HaSulam over spreekt! De Wijsheid van Kabbalah is integrale educatie, maar dat willen wij niet accepteren. Mensen uiten hun weerstand ten opzichte van het idee van integrale educatie en verlaten de groepen, zij kunnen ons werk met het grote publiek niet begrijpen. Dit is natuurlijk omdat we aan het vechten zijn tegen het belangrijkste egoïstische principe in de hele wereld.

Geef ons dus tijd om wat verder te komen. Laten we hopen dat er over een maand een doorbraak zal zijn en dat het idee dat de verandering alleen afhankelijk is van Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) in iedereen ingeprent zal zijn. Daarover spreken we nu: het middel voor spirituele verandering is Arvut. Wil je die verandering? Ga je gang. Maar ik waarschuw je, als je hiervoor komt, breng dan geld mee: een bankbriefje voor Arvut. Als je bankbiljet geldig is in termen van wederzijdse verantwoordelijkheid, zul je alles ontvangen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/30/13, Lesson on the Topic: Preparation for the Convention

Filed under: Arvut, Disseminatie, Educatie, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Het is wenselijk dat het woord ‘Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar)’ en alle termen van dit concept ons meer vertrouwd worden en zo duidelijk mogelijk worden voor ons. Daarom moeten we hier meer aan gaan werken en onze onderlinge verbinding die door dit woord wordt aangeduid, ontdekken.

Iedereen moet boven de anderen staan om voor hen te zorgen en het goede voorbeeld te geven. Iedereen moet zich minder dan de anderen voelen om van hen een nieuw bewustzijn en inspiratie te ontvangen, want zonder dat heeft een mens geen kracht om verder te komen. Bovendien moet iedereen ervoor zorgen dat wij absoluut gelijk zijn, niet meer, niet minder: absoluut gelijk!

Op dit pad gaan we elkaar innerlijk voelen. Ik zie een vriend niet als een lichaam. Plotseling zie ik zijn gezicht niet meer, het zal verdwijnen. Ik let niet meer op zijn kleding en zijn uiterlijk. Daarna zie ik zelfs zijn eigenschappen niet meer, zijn karakter, de gewoonten die ik eerst karakteriserend vond voor hem. Mijn contact heeft niet meer te maken met een uiterlijke verschijning, niet met zijn karakter, zijn gedrag en de eigenschappen die hij bij zijn geboorte heeft meegekregen of tijdens zijn leven heeft verworven.

Ik zie niet meer wat voor kleding hij draagt, evenmin als zijn fysieke lichaam of zijn karaktertrekken, maar alleen het meest innerlijke punt, dat wordt de tegengestelde zijde van de heilige ziel genoemd. Natuurlijk is het nog niet gecorrigeerd maar toch voelt het zich al heel sterk aangetrokken tot het Omringende Licht, zodat het gecorrigeerd wordt.

Dit punt wordt het punt in het hart genoemd. Het middel voor het aantrekken van het Licht is de verbinding tussen onze punten, Arvut (voor elkaar verantwoordelijk zijn). Dit is de manier waarop we iedere vriend moeten zien, in plaats van lichamen, karaktertrekken of gedrag. Dit is aan een vriend allemaal door Boven gegeven en daardoor handelt hij op zijn manier, of ik zie hem zo ‘via mijn eigen tekortkomingen’. Het belangrijkste is echter dat ik het innerlijke punt zie en het verlangen waarmee ik me kan verenigen.

De verbinding tussen deze punten tot een geheel wordt een Minyan genoemd. Het is de vereniging van punten in het hart die klaar zijn om te handelen en alle mogelijke inspanningen doen om gelijkvormigheid met het Hogere Licht te bereiken. Het begint op hen te schijnen naar de mate van hun gelijkvormigheid en hun grote verlangen naar de eigenschap van het Licht. Het Licht is er altijd, de veranderingen zijn uitsluitend aanwezig in het verlangen.

Alles is afhankelijk van de verbinding tussen de innerlijke punten in het hart die het Licht aantrekken, van de kracht en de kwaliteit van die verbinding, de reden waarom we willen verbinden en hoe we hindernissen overwinnen. Zodra we de vereiste hoeveelheid inspanningen (Seah) verricht hebben, krijgen we een verlangen om te verenigen dat voldoende krachtig is, het Licht vervolmaakt onze eerste daad van eenheid en leidt ons tot de eerste adhesie (Zivug), het eerste contact met de Schepper.

Zo realiseren wij onze Arvut, namelijk dat wij ons ‘samen’ zozeer verantwoordelijk voor elkaar voelen dat we tot één geheel worden. Dit is het eerste spirituele niveau waarin we de hogere wereld ontdekken, de hogere Kracht, de waarachtige werkelijkheid die zich boven de plek bevindt waar we nu zijn. Deze wereld blijkt dan een illusie te zijn, vergelijkbaar met een droom.

De eerste correcte houding bestaat eruit om ons los te maken van ons lichaam en onze omhulsels, van alle egoïstische verlangens, gedachten en gewoonten, van alle aangeboren of aangeleerde eigenschappen. Ik voel alleen het punt in het hart en wil het vastkleven aan de vrienden. Dan ben ik op weg naar Arvut, naar het eerste punt van eenheid.

Als we zo door het Hogere Licht met elkaar verbonden zijn, bereiken we de eerste kli (vat).. Al onze punten zijn tegengesteld aan eenheid, maar onze druk, de spanning die we creëren tussen deze punten, onthult ons hoezeer we niet in staat zijn tot verbinding en het tegelijkertijd willen.

Baal HaSulam beschrijft deze staat in ’Brief 19’, in het voorbeeld van de relatie tussen een man en een vrouw die zich bewust van elkaar afscheiden en zich niet met elkaar kunnen verbinden, maar tegelijkertijd een groot verlangen voelen om bij elkaar te zijn. Als resultaat leidt dit tot een explosie van de verbindende kracht die de kracht van afscheiding overwint, en dan bereiken we eenheid. ‘En zijn zaad dient voor het goede’, dit is onze eerste spirituele staat, geboorte genaamd. In onze wereld worden als gevolg van de verbinding tussen man en vrouw kinderen geboren, in de spirituele wereld is het resultaat van onze adhesie de geboorte van een nieuwe staat.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/31/13, Preparation for the Convention

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→