Het congres is voorbij en we staan op het punt om weer terug te keren naar onze groepen om ons met andere mensen te verbinden. We gaan zo deze grote hal uit en nemen afscheid van onze groep van tien.

Natuurlijk moeten we met hen in contact blijven, maar we moeten daarbij beseffen dat alles wat aan mijn groep van tien is toegevoegd of wat er ontbreekt nu ik naar huis ga, door Boven zo is bepaald en dat ik nu hiermee moet werken.

De Schepper heeft ons deze omstandigheden met een bedoeling gegeven en ik moet het niet erg vinden dat ik niet meer bij dezelfde kleine groep ben waar ik zo aan gewend ben geraakt de afgelopen paar dagen en waar ik altijd bij wil blijven. Nee! Ik ga met de hele wereld aan het werk en met mijn plaatselijke groep.

Het is nodig dat wij een staat bereiken waarin wij met verschillende mensen overal kunnen werken, virtueel of fysiek. Er kunnen verschillende groepen van tien in de ochtend zijn, andere ’s middags en weer andere ‘s avonds. Dit is nog maar het begin, we hechten ons aan een bepaalde groep van tien om te voelen dat we daar een antwoord kunnen vinden, warmte, nabijheid en wederzijds begrip.

Datzelfde kunnen we echter bijna meteen in elke andere groep ook voelen. Ik word wereldwijd door vrienden omringd die allemaal op weg zijn naar hetzelfde doel, ik kan tot elke groep behoren en onmiddellijk voelen dat dit net zulke  vrienden zijn.

Het maakt geen verschil of ik deze mensen goed ken of dat ik ze helemaal niet ken in deze fysieke wereld. Als we één gezamenlijk doel hebben, kan ik me met hen verbinden alsof ik ze al jaren ken. Het maakt totaal geen verschil hoe goed we elkaar al  kenden.

Het is heel belangrijk om liefde te betonen aan alle vrienden zodat iedereen in de groep, in de groep van tien, voelt dat er van hem gehouden wordt. Het gevoel van liefde neutraliseert het ego als iemand bereid is om zijn ego te weg te cijferen. Dat komt omdat de liefde van de vrienden in mij zo’n vredig gevoel oproept dat ik me geen zorgen meer maak over mezelf.

Dan kan ik boven mijn ego uitstijgen! Ik maak me geen zorgen meer over mijzelf, ik ben vrij, en zo kan ik geven, mijn liefde als een geschenk aan anderen geven, omdat ik niet langer meer aan mezelf hoef te denken.

Dit is een heel belangrijk punt! We kunnen met elkaar afspreken dat we welbewust onze liefde laten zien aan één van de vrienden en hem zo bevrijden van zijn narigheid en zijn zorgen. Probeer het en je zult zien hoe goed het werkt, zelfs als we het niet welbewust toepassen op één van de vrienden, iedereen behoort te voelen dat de groep om hem geeft.

Convention In Los Angeles “Day Two” – 11.01.14

Filed under: Groepswerk, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Onze verbinding met elkaar geeft aan dat we een overeenkomst hebben gesloten waarin staat dat er van ons gevraagd wordt dat we, in het algemeen gesproken, zorg dragen voor de hele groep, in ieder geval nu voor onze groep van tien.

Volgens dit criterium kan ik nagaan of ik wel of niet verbonden ben met die betrokkenheid. Denk ik steeds aan hen of niet? Hoezeer ik me aangetrokken voel tot hen en vasthoud aan mijn gedachten aan hen, laat me zien waar ik sta.

Dankzij het feit dat ik fysieke handelingen kan uitvoeren in een kleine groep (een groep van tien), wordt spiritueel werk eenvoudig fysiek werk, zichtbaar en toegankelijk voor onderzoek, analyse en oplettendheid. Ik kan tellen hoe vaak ik per dag aan de vrienden heb gedacht, hoezeer ik me bij hen betrokken voel, of ik ze in een betere stemming heb gebracht en hen heb geholpen om enthousiast te zijn over het doel, hen heb gevoed met vertrouwen en blijheid.

Ik moet mezelf onderzoeken en me afvragen hoezeer ik werk vanuit het principe: “Het einde van de handeling is in de oorspronkelijke gedachte aanwezig.” De uiteindelijke staat is de verbinding met de Schepper. Voor dit doel verbind ik me nu met de vrienden. Ik moet dus nagaan of ik werkelijk aan mijn verbinding met de Schepper denk of dat ik Hem volkomen ben vergeten.

Als ik de Schepper vergeet, is mijn hele verbinding met de groep van tien niet goed. Dan richt het alleen maar schade aan. Dan gaat het namelijk over een gewone egoïstische verbinding zonder spiritualiteit, zoals tussen voetbalfans of een militaire gevechtseenheid.

Dit behoort dus zo belangrijk voor mij te zijn dat ik er in ieder geval over spreek, als ik het niet kan voelen. Ik moet mezelf eraan herinneren dat ik bereid ben om me met de vrienden te verbinden om zo gehechtheid aan de Schepper te bereiken. Dit wil zeggen dat ik verbonden ben om de eigenschap van compleet geven te bereiken.

Ik laat dus nu al, vanaf het begin, aan de vrienden zien hoe graag ik dit wil, ik ben bereid om veel energie in hen te steken, om hen te inspireren en te dienen, ik ben bereid om alles voor hen te doen en het belangrijkste daarbij is: de Schepper bereiken.

Anderzijds kan ik me tot de Schepper wenden met de vraag om mij te helpen bij het werk met de vrienden, zodat ik hen zal kunnen helpen, mij met hen zal kunnen verbinden en hen op een hoger plan zal kunnen ervaren. Want het is duidelijk dat ik er de kracht niet voor heb, ik kan alleen vragen voor de vrienden.

Dit betekent dat het tweezijdig werk is: via de groep naar de Schepper en van de Schepper naar de groep. In het werk via de groep naar de Schepper bevind ik mij op de bodem, de groep is voor mij op een hoger niveau en de Schepper is boven dat hogere niveau. Het verschil is: wie werkt als een verbindend kanaal, als de zender.

Ik wil de Schepper via de groep bereiken, ik gebruik de groep als een kanaal dat mij met de Schepper verbindt. Als ik energie krijg van de Schepper om aan de groep te geven, ben ik dat kanaal dat de groep met de Schepper verbindt.

Dit schema moet ik me steeds voorstellen om zo correct en nauwkeurig mogelijk te zien waar ik me bevind, vooral tijdens de les.

Convention In Los Angeles “Day Two” – 11.01.14

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als we in een groep van tien werken, lijkt het alsof we beperkt worden omdat we ons ervoor schamen om sommige dingen te zeggen. Met z’n tweeën voelen we ons vrijer.

Antwoord: Het gaat niet over vrijheid. Er bestaat geen andere structuur die het ons mogelijk maakt om het volgende niveau te kunnen voelen nog voordat we er binnen kunnen gaan. De ontdekking ervan is haarscherp en plotseling, het is het resultaat van een immens grote innerlijke potentie.

In wezen bouw je jezelf. In de onderlinge verbinding ga je nieuwe gevoelens ervaren, gewoonten, eigenschappen, een nieuwe intelligentie, allerlei soorten gevoelens ontdekken. Op deze manier bouw je al in jezelf – voordat je de hogere wereld binnentreedt – een systeem van bewustzijn dat die wereld waarneemt.

Als iemand dit werk alleen doet, gebeurt alles op een andere manier. In deze tijd gaat onze wereld een andere richting op, alleen in de vorm van een groep! Als er geen groep is, is het heel moeilijk om met z’n tweeën te werken, en nog moeilijker om als tweetal met de leraar te werken. Het is zo moeilijk omdat je misbruik van hem gaat maken, je gaat hem kleineren en als een ouder behandelen. In het algemeen gaan we zo met ouders om, alsof ze ons iets schuldig zijn.

Mijn leraar Rabash verkeerde in een dergelijke situatie. Hij heeft me verteld hoe moeilijk het voor hem was om zich steeds weer weg te cijferen voor zijn vader. Zo is het ook moeilijk om jezelf weg te cijferen voor de leraar als je samen met hem leert. Dit wordt een student-vriend relatie genoemd en dat is verre van gemakkelijk.

Wees dus dankbaar en beschouw jezelf als gezegend omdat je een groep hebt.

Convention In St. Petersburg “Day Two” – 09.20.14

Filed under: De Tien, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan je voelen dat “Er geen ander is dan Hij” als je nog niet zover bent dat je kunt geven?

Antwoord: Voordat ik zover ben dat ik kan geven, probeer ik in mijn hoofd en hart de gedachte te prenten dat “Er geen ander is dan Hij”. Het is gemakkelijker om het te denken, het is naar verhouding moeilijker om het in het hart te voelen.

Het is afhankelijk van mijn relatie tot de groep en van de manier waarop ik samen met hen de nieuwe Kli bouw, waarin ik kan besluiten dat er “Geen ander is dan Hij”.

In de mate waarin wij ons met elkaar verbinden, bouwen we ons collectieve wij, de ‘frambozenbol’, de optelsom van ons allen. Juist in dit punt van ‘wij’ bestaat er geen ik, ik annuleer mijn ik. Dit betekent dat ik mij boven mijn ego bevind in het midden van de cirkel

Wij kunnen één voor één alle keren dat wij ons annuleren met elkaar vermenigvuldigen: 10 keer, 100 keer, 1.000 keer, steeds vaker als wij ons met elkaar verbinden. Hierdoor verkrijg ik nieuwe spirituele gevoelens en gedachten waardoor ik de Schepper ga ontdekken.

En om precies te zijn: ik zal de Schepper niet in de groep van tien ontdekken maar in de verbinding tussen de groepen van tien. We kunnen zeggen dat in de groep van tien het ego onthuld wordt en daar bovenuit stijgen betekent: je met anderen verbinden. De groep van tien is dus nog niet de buitenste cirkel.

Als wij ons verbinden met de andere groepen van tien creëren we tussen ons allerlei vormen van connectie die het mogelijk maken om aan ons bepaalde indrukken van de Schepper te onthullen en het ons enigszins mogelijk te maken om Hem te zien.

Dit betekent dat er geen andere plaats is om te zoeken naar “Er is geen ander dan Hij” dan in het gezamenlijke punt van verbinding. In dit werk gaat het om de samenvoeging van alle volkeren, zoals er geschreven staat: “En alle volkeren zullen daar samenstromen.” (Jesaja 2:2)

Het gevoel dat er “Geen ander is dan Hij” is uitsluitend afhankelijk van de mate van de nullificatie van ons ego omdat wij boven het ego bouwen, zoals het dak van de Sukkah. Vanuit het ik creëer ik wij en vanuit wij creëren wij de Schepper.

Het vermogen om jezelf weg te cijferen, wordt door de omgeving bepaald en door de mate waarin je je hoofd buigt voor je omgeving. De Schepper geeft elk moment mogelijkheden aan de mens, het Hogere Licht werkt onophoudelijk, alles is echter afhankelijk van je instemming om het wegcijferen van jezelf te ondergaan en van het feit of je wel of geen gebruik maakt van de mogelijkheden die aan je gegeven worden.

Als je jezelf er niet op voorbereidt, ontvang je het Licht van de tegengestelde zijde, in plaats van het feit dat je Hem naderbij voelt komen, voel je de afstand tot Hem. Zo gebeurt dat in het gewone leven. Er wordt jou een unieke gelegenheid gegeven om vooruit te komen en je vat het op als een verstoring, een obstakel. Op een dergelijke sprong heb je je niet voorbereid, dan zie je een hoge, onoverkoombare barrière in plaats van een springplank.

Er bestaat maar in één opzicht vrijheid van keuze: jezelf wegcijferen voor de omgeving, jezelf laten opgaan in de groep en in alles zijn zoals de vrienden. Probeer om dit potentieel te ontwikkelen. Je bent zover dat je dit kunt doen! Alleen hierin heb je vrijheid van keuze, meer heb je ook niet nodig. De Schepper brengt je naar een plaats van geluk en vanaf dit punt is er geen weg terug, alleen voorwaarts.

Neem de stap om de groep binnen te gaan, erin opgenomen te worden en bouw een gezamenlijke Kli waarin je de Hogere Kracht zult ontdekken. Onze wereld is een wereld van daden. Wij bevinden ons hier omdat we hier kunnen handelen zonder ons hart te laten spreken. Hieruit bestaat het hele fundament van onze denkbeeldige wereld, dit spel maakt het ons echter mogelijk om onze spirituele onafhankelijkheid te bouwen en dit is nu juist zo omdat wij bedrogen worden.

Daily Kabbalah Lesson – 10.10.14

Filed under: De Tien, Ego, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Nu ik dichterbij anderen kom, vraag ik de Schepper om mij te helpen om aan hen te denken. Hij helpt me ook en hierbij bevinden wij ons in één beweging, in een gesloten driehoek. In welke vorm vraag ik de Schepper om aan anderen te denken? Hoe kan ik de vraag formuleren?

Antwoord: Uit je betrokkenheid bij anderen komt voort hoe je die vraag formuleert. Hoe kan je anderen helpen? Met wat voor goede kwaliteiten?

We omarmen en steunen elkaar, maar innerlijk bedenken we dat we elkaar niets kunnen geven. We zien dat woorden van bemoediging die wij tegen elkaar zeggen niet helpen. Elkaar helpen werkt ook niet. Feestelijke maaltijden en allerlei soorten acties leveren niets op. Om eerlijk te zijn, alles is nutteloos.

Het brengt ons alleen in de gelegenheid om onze eigen kracht op te geven zodat we voelen dat we de Schepper nodig hebben en als ik mijn behoefte aan Hem voel, juist omdat ik zwak ben, in de war en onzeker, ga ik me tenslotte realiseren dat ik een schepsel ben en dat Hij de Schepper is.

Alleen dan komt er een dringend verzoek, een vraag aan Hem in mij naar boven, zoals in een klein kind dat iets van zijn ouders vraagt. Hierover staat geschreven: “Mijn zoons hebben Mij verslagen,” omdat een correct verzoek, een correcte vraag, de Schepper verheugt, Hem blij maakt.

Op deze manier manifesteert Hij zich in ons. Daarom moet de correcte interactie tussen ons, ons leiden naar de behoefte om met de Hoogste Kracht van de Natuur te werken.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-one-09-19-14/

Filed under: Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: wat moeten we doen wanneer we angst en beven voelen vóór een staat van neergang? De Schepper heeft ons immers het punt in het hart gegeven, Hij kan het ook weer wegnemen.

Antwoord: Een staat van neergang betekent absoluut niet dat de Schepper het punt in het hart wegneemt. De angst voor een staat van neergang kan de angst zijn voor de pijn die een neergang met zich meebrengt, wanneer iemand zich afgescheiden voelt van spiritualiteit. Hij kan misschien angst voelen omdat hij niet in deze staat wil zijn, omdat hij tijdens de neergang de groep, de leraar en de Schepper vervloekt.

Misschien vreest hij ook de onmacht om in een staat van opgang te komen na de neergang, je brengt jezelf niet in een staat van opgang, je bent niet in staat om dat zelf te doen. Dit betekent dat er een neergang kan zijn waarin een mens elke verbinding met de Hogere Wereld verliest en hij er misschien niet eens meer aan denkt. In het algemeen gesproken: er zijn verschillende soorten angst vóór een staat van neergang en ze zijn allemaal heel goed en van essentieel belang.

Het is een zegen als een mens angst voelt. De remedie voor deze angst is de verbinding met de groep, want als je valt, kan je jezelf op geen enkele manier beloven dat je uit de staat van neergang zult ontwaken, behalve door middel van de garantie dat de groep je zal helpen. Er is geen andere manier.

 Convention In St. Petersburg “Day One” 9/19/14

Filed under: Groep, Hulp, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe wordt het verhaal van David en Bat-Sheva uitgedrukt in het groepswerk?

Antwoord: De vraag is correct. We werken niet met iemands persoonlijke verlangen, maar met het verlangen tussen ons. Juist dat is gebroken en moet gecorrigeerd worden.

In het algemene verlangen naar correctie is ieder mens aanwezig met zijn eigen specifieke egoïsme, maar dat telt helemaal niet. In mij bevinden zich verlangens van het animale, vegetatieve en minerale niveau die niet direct aan correctie worden onderworpen. Ze zullen worden gecorrigeerd in de mate waarin ik op het menselijke niveau werk.

De verhoudingen tussen ons hebben correctie nodig, de koorden van verbinding tussen ons. Dit algemene verlangen is het kwaad met betrekking tot jou: de intentie om te ontvangen.

Laat al het andere achterwege en werk alleen aan de mens in jou, Adam, aan degene die gelijk moet worden (Domeh) aan de Schepper. Alle andere verlangens zullen daarna automatisch volgen.

Daarom wordt al ons werk in de groep gedaan. Malchut, Bat-Sheva, is de gemeenschappelijke gebroken Kli waarvoor we correctie en eenheid moeten vinden. Het Hogere Licht van onderscheiding, AB-SAG, komt naar ons toe en neemt een deel van het Licht weg van ons. Zo overlijdt Uriah, het Licht Yod-Hey. Alleen Vav-Hey blijft over waarmee wij kunnen werken.

David neemt vervolgens een deel van Zeir Anpin, dat bedoeld is voor de correctie van Malchut, en gaat daarmee werken. Als een Masach (scherm) met de intentie ‘om te geven’ corrigeert hij Bat-Sheva en bereikt hij de juiste Zivug, eenheid met haar, om de Schepper te verblijden.

Daily Kabbalah Lesson – 11.18.10

Filed under: Correctie, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Ik voel een immens grote vreugde door het feit dat op het ogenblik het merendeel van mijn studenten in de wereld gaan begrijpen en voelen dat de spirituele wereld in de verbinding wordt ontdekt.

Hoewel wij het spirituele systeem al jarenlang bestuderen, wil het hart niets horen over het breken van de Kli van de collectieve ziel, de afdaling en de val in deze wereld, de opsplitsing in een veelheid van mensen, de uitbreiding van de Kli, de gelijke afstand van het centrum naar de periferie over de hele aarde en de groei van het ego. In het algemeen kost dit veel tijd en vele jaren gaan voorbij voordat het hart tot het besef komt en begrijpt dat er iets niet in orde is en dan zal het met verbinding en eenheid op problemen reageren.

Vanaf het allereerste moment dat een mens hiervan iets gaat verstaan, betreedt hij de weg naar het Doel van de schepping en gaat hij met een toenemende snelheid voorwaarts, hij doet ervaring op en brengt ver verwijderde, gebroken en verspreide delen van zijn ziel bijeen. Hij weet al dat alles alleen in zijn groep van tien geconcentreerd is of in een honderdtal, een duizendtal en dat de Hogere Wereld, de Schepper, en de voltooiing en het Doel van de schepping, juist hier gevonden worden.

Als hij zich automatisch tot de groep wendt, wat er ook gebeurt, is dit een teken dat hij stevig op zijn eigen beide benen staat en het Doel correct voor ogen heeft. Ik hoop dat de resultaten van onze Conventie tot een dergelijk gevoel zullen leiden voor velen die hier aanwezig zijn en voor degenen die samen met ons over de hele wereld aanwezig zijn.

Dit is het moeilijkste begin van het aftellen. Niemand, waar dan ook, was ooit in staat om dit te bereiken. Velen hebben het duizenden jaren lang in allerlei situaties geprobeerd, maar alleen eenlingen hadden succes, hoewel mensen bereid waren om hiervoor alles op te offeren. Dus een geleidelijke aanpak, de erkenning en de ontdekking van het beginpunt en het investeren van veel inspanning, vereisten subtiel en continu werk.

Ik heb de indruk dat we het startpunt beginnen te zien. Het gevoel dat alles begint en eindigt met contact, verbinding in de groep, dat alles daar wordt bepaald en dat er daarnaast niets bestaat, zal ons later tonen hoe we in de wereld te werk moeten gaan en hoe we met de natuur om moeten gaan: door middel van onze eenwording. Dit komt omdat we MAN laten oprijzen, ons verlangen naar verbinding, eenheid en correctie.

Dan zal de wereld zich evenredig aan ons verder ontwikkelen naar harmonie, eenheid, geluk en de vervulling van de wet van gelijkheid van vorm. In deze overgang van ‘ik’- het verlangen naar de Schepper zoals ik me dat voorstel – naar ‘wij’, waarbij dit ‘wij’ één enkel geheel is binnen ons gescheiden ‘wij’, wordt de alomvattende Kracht van Verbinding, de Schepper genaamd, ontdekt.

Convention In St. Petersburg “Day Two” – 09.20.14

Filed under: Correctie, Eenheid, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Kan ik er vanuit gaan dat de eenheid van alle ontzag die wij voelen, van onze gezamenlijke angst tot één enkele angst, de Schepper tussen ons creëert.

Antwoord: Door onze angst – beter gezegd: vrees – creëren wij de Schepper niet, maar wel de eerste voorwaarde voor Zijn onthulling.

Wij spreken over angst als het gaat over ons materiële bestaan, maar vrees is een voorwaarde die boven ons fysieke leven uitgaat, wanneer ik ontzag voel en mij vanuit dat gevoel afvraag of ik de mogelijkheid zal krijgen om in de eigenschap van geven te leven. Mijn zorg gaat zelfs niet eens hierover omdat dit al enigszins egoïstisch is, maar over de zorg of mijn ontzag de mogelijkheid biedt aan het Licht om door mij heen naar anderen te stromen, als door een doorgeefkanaal.

Mijn zorg of ik een kanaal voor het Licht kan zijn voor de rest van de wereld is het juiste ontzag. Als een mens onophoudelijk dit voor ogen houdt, bevindt hij zich al dichtbij een goede staat en verbindt hij zich met anderen in één intentie. Dan hebben wij een mogelijkheid om een wijd kanaal te worden om het Licht door te geven, een Kli waarin wij de Schepper zullen voelen.

Daarom voel ik voortdurend ontzag en vraag ik mij af of ik in staat zal zijn om al het goede door mij heen te laten stromen, alle correctie die de Schepper aan de hele mensheid wil geven. Ik wil alleen maar een middel zijn om de Krachten, die bedoeld zijn voor de correctie van anderen, door te geven.

From the Convention in St. Petersburg “Day One” 9/19/14, Workshop

Filed under: Geloof boven de rede, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: We hebben het gevoel dat er een heel krachtige eenheid is in onze groep van tien, tegelijkertijd hebben we het gevoel dat ons hart bedekt is door een harde laag waar we niet doorheen komen. Hoe moeten we dit aanpakken?

Antwoord: Kus deze staat op dezelfde manier als je de stok kust waarmee je geslagen wordt.

Eigenlijk is het een wonderbaarlijke onthulling, maar een mens ervaart het als een onaangename staat omdat hij daardoor in een stille wanhoop terechtkomt waarin geen enkele verandering waarneembaar is.

Bovendien is het concept Schepper enigszins vaag geworden. Je hebt de indruk dat je wel hoort wat er over Hem gezegd wordt, maar je kunt er niets bij voelen. Het is nu alleen maar iets abstracts voor je, je ervaart geen eigenschappen en krachten. Je kunt Hem met niets meer verbinden omdat de Farao (ego) jullie gemeenschappelijk hart vult.

Ondanks dat is er een klein puntje van waaruit je vaststelt dat je onder de invloed van Farao staat, je bent in een staat van wanhoop en ogenschijnlijk is er geen uitweg. Het is beter om alles maar te vergeten, om ergens in jezelf op een knopje te drukken en dan terecht te komen in een land dat heel ver weg is.

Zulke staten zullen zich steeds weer in je voordoen, ze blijven zich herhalen. Dit gaat na de uittocht uit Egypte door omdat je al deze egoïstische verlangens met jezelf moet verbinden tijdens de veertigjarige tocht door de woestijn, de opgang naar Bina en de verovering van het land Israël, het is werk met de Kelim (vaten) van ontvangen. Deze neergangen zul je steeds weer krijgen en ze zullen steeds dieper gaan.

Wat kunnen we dan doen? Ga in zulke gevallen onmiddellijk uit onze bronnen lezen. Ga als het mogelijk is, zo gauw mogelijk naar de groep, dat is het meest effectief. Je kunt ook meedoen aan een vorm van disseminatie, het maakt geen verschil wat, maar het beste van alles is fysiek contact. Probeer te luisteren of iets te lezen als je alleen bent en geen andere opties hebt, maar doe het heel bewust en intens. We moeten ons egoïsme omploegen.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-two-09-20-14/

Filed under: Egoïsme, Groep, Kabbalistische bronnen, Spiritueel Werk - Geen reacties→