We organiseren nu al meer dan tien jaar lang conventies. Voor de eerste conventie die in Israël werd gehouden, werd het initiatief genomen door de Moskou groep en van daaruit ontwikkelde zich een traditie waarbij vrienden van verschillende landen bij elkaar komen. Op deze manier raken we vertrouwder met onze broeders op de hele wereld.

Maar tot nu toe hebben deze conventies nog niet de vorm die aan het einde zichtbaar zal moeten worden. Een conventie is een grote bijeenkomst, de plaats waar het totale verlangen onthuld wordt, de collectieve intentie en de interactie (Zivug) met het hogere Licht waar wij naartoe getrokken worden.

Wij moeten de komende conventie in St. Petersburg als iets nieuws beschouwen, als de eerste in zijn soort, gekarakteriseerd door een volwassen voorbereiding. We gaan niet naar een festival en ook niet op vakantie met een gemakkelijk, leuk programma. Natuurlijk ben ik niet tegen ‘iets lichts’, maar ik ben wel tegen frivoliteit.

Wij moeten ons buitengewoon serieus voorbereiden op deze gebeurtenis. Dat wil niet zeggen dat we met sombere gezichten moeten rondlopen. Integendeel, het is nodig dat wij elkaar allemaal hoog houden, maar dat wij tegelijkertijd met elkaar voelen dat wij op het punt staan om de krachten te bundelen die nodig zijn voor die alomvattende, speciale Kracht waardoor wij in staat zullen zijn om eenheid met het hogere Licht te realiseren, al naargelang onze gelijkvormigheid met dat Licht, hoe minimaal ook.

Wij willen tenminste een beetje geven van onze kant opwekken, wat door het hogere Licht gecorrigeerd kan worden zodat het de juiste vorm krijgt. Dan zal – na het corrigerende Licht van AB-SAG – het vervullende Licht onthuld worden en zullen wij de Schepper leren kennen, dit alles is bedoeld om Hem vreugde te brengen.

Het belangrijkste wat we in ons moeten bouwen is vertrouwen. Alles hangt van de voorbereiding af en we kunnen – zogezegd – niets doen aan het resultaat daarvan en het resultaat tijdens de actie zelf. Figuurlijk gesproken: je krijgt bij het diner wat je daarvoor hebt klaargemaakt. Er staat geschreven: “Hij die niet heeft gewerkt voor de avond van Shabbat, waarvan zal hij eten tijdens Shabbat?” Daarom wordt het belangrijkste werk niet tijdens de conventie gedaan, maar ervoor.

We hebben nog achttien dagen voor de conventie in St, Petersburg. Er belooft een recordaantal deelnemers te komen. Daarbij vindt deze conventie direct na de conventie in Krasnoyarsk plaats en we hebben nooit eerder zo’n dramatisch verschil gezien tussen de eigenschappen van de kelim (vaten) die door deze twee meetings onthuld worden.

Kort gezegd: ons werk is heel precies werk. We moeten hetzelfde doen als in Krasnoyarsk, maar onder andere interne en externe voorwaarden, in een andere laag van het totale verlangen. Het verschil is ons duidelijk en we begrijpen dat we het moeten neutraliseren. Als het ons lukt om in St. Petersburg dezelfde sfeer te scheppen, dezelfde eenheid, dezelfde transparantie als in Krasnoyarsk, zullen wij beloond worden met een grote onthulling.

Maar ik herhaal: Er wordt van ieder individu en van ons allen samen voorbereidingswerk geëist. Als we een instrument zouden hebben dat het niveau van voorbereiding zou kunnen meten, zou ik het in de conventiehal neerzetten en zou ik alleen de mensen toelaten die aan de eisen voldoen en de anderen naar huis sturen. Het volgende moet voor iedereen duidelijk zijn: als je niet correct meewerkt aan de gezamenlijke inspanning, veroorzaak je schade die naar je terugkomt in dezelfde omvang waarin jij een hindernis bent voor de ander.

Dit is een heel strenge wet. Wij moeten dus allereerst alle deelnemers grondig checken op hun voorbereidingen voor de conventie.

Daarnaast moeten we, vanaf vandaag, voortdurend discussiëren over de komende meeting en materiaal voorbereiden en verspreiden zodat er online een plek voor iedereen ontstaat waar iedereen in verschillende talen vragen kan stellen. Deze vragen zullen we vertalen en beantwoorden. We hebben een comité nodig dat zich bezighoudt met alles wat het framework voor de spirituele voorbereiding voor de conventie betreft. De groepen van St. Petersburg en Moskou zorgen voor de fysieke en organisatorische voorbereiding en geen moeite is hen teveel, daarom moeten wij hen op andere gebieden helpen.

From the Talk About the Convention in St. Petersburg 6/23/13

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe weet ik dat ik een vriend geen schade toebreng als ik mijn vreugde en mijn indrukken met hem deel?

Antwoord: Er gelden twee verboden met betrekking tot de vrienden.

Het eerste verbod is dat je met niemand spreekt over je relatie met de Schepper. De enige met wie je hierover kunt praten is je vrouw als ze voortdurend met jou op het pad is. Met de vrienden kan je spreken over alles wat betrekking heeft op je relatie met de groep, de studie en wat er verder nog is, behalve over je relatie met de Schepper.

Het tweede verbod: je toont op geen enkele manier, niet door wat je zegt, door geen enkel gebaar, door geen enkele gezichtsuitdrukking, ook maar enige minachting voor het spirituele werk. Doe geen afbreuk aan de verlangens van de vrienden, maar probeer juist voortdurend hun verlangen naar het Doel op te wekken en te ontwikkelen. Veroorzaak geen enkele kortstondige neergang in de vrienden, hoe onbetekenend ook. Zorg ervoor dat je hier niet de aanleiding toe bent, zelfs met geen enkel gebaar: let hier voortdurend op. Tenslotte moet je het gevoel bereiken dat je je voortdurend in een opgang bevindt. Anders nemen zij je neergang van je over.

From the Convention In Krasnoyarsk 6/14/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Groepswerk, Huwelijk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Als wij zeggen ‘één familie’ is dit prima met betrekking tot de groep. Maar als wij spreken over de overige zeven miljard mensen … zij staan zo ver van de werkelijke eenheid af, dat zij zich alleen maar met elkaar kunnen verbinden door met elkaar te strijden. Wat kan de spil zijn die de zeven miljard mensen met elkaar verbindt tot één familie?

Antwoord: Op het moment dat wij ons met elkaar gaan verbinden, gaan we met de massa aan het werk, als resultaat van onze eenheid zullen zij het Licht gaan ontvangen en waarnemen dat hen via ons bereikt. Het Licht zal hen veranderen. Zij zullen grote angst voelen door hun grote onderlinge afscheiding én aantrekkingskracht, dit is namelijk de enige manier waarop redding mogelijk is. Daarom hoeven wij ons hierover geen zorgen te maken. Wij moeten gewoon ons werk doen en het Licht zal alles met elkaar verbinden.

From the Convention In Krasnoyarsk 6/14/13, Lesson 1

Filed under: Conventies, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Licht - Geen reacties→

Vraag: Als ik probeer om het verlangen van de vriend te voelen, kan ik dan precies zijn verlangen voelen, zonder dat te verwarren met iets anders?

Antwoord: Ik heb geen belangstelling voor de aardse verlangens van de vriend. Ik heb belangstelling voor iets anders, want zijn verlangen is hetzelfde als het mijne. Om het spirituele Doel te bereiken, heeft hij mijn steun nodig en ik heb zijn steun nodig. Ik moet eraan denken dat ik hem steun.

Ik hoef zijn smaak niet te kennen, niet wat hij lekker vindt om te eten of te drinken, wat hij graag ziet of hoort. Maar één ding is duidelijk: zijn verlangen is hetzelfde als het mijne. Hij wil hetzelfde Doel bereiken als ik: de hogere Wereld ontdekken, zichzelf ontdekken in de eeuwige, perfecte staat, in de eigenschap van geven. Daarom begrijp ik hoe ik hem kan helpen, wat ik hem kan geven.

Het is heel eenvoudig: begrijp jezelf om anderen te kunnen begrijpen. Er zijn geen excuses voor. Het is allemaal zó natuurlijk, dat je van deze basis moet uitgaan en van daaruit ga je handelen.

From the Convention in Krasnoyarsk 6/14/13, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Wat is belangrijker voor ons: de eenheid versterken of laten zoals het is. Of is er nog een alternatief?

Antwoord: Ik denk niet dat er iets kan standhouden zonder toenemende inspanning, want ons ego wordt voortdurend groter.

Wij moeten altijd denken aan de basis waarop alles rust. We leven in een wereld die zich op een egoïstische manier heeft ontwikkeld en wijzelf ontwikkelden ons ook op een egoïstische manier, daarom kunnen we er niet omheen dat wij hieraan moeten werken.

Er staat geschreven: “Beschrijf voor jezelf …, zie het voor je ogen …, …. wat zich steeds vernieuwt.” Dit betekent dat wij voortdurend moeten ‘zien’, op een andere manier is het niet mogelijk.

Daarom moeten we goed begrijpen dat wat een minuut geleden bestond nu alweer voorbij is, ogenschijnlijk waren we vrienden, we besloten om samen te werken en een minuut later waren al onze goede intenties in het niets verdwenen; zo snel verandert alles in ons. We moeten alles dus op de juiste manier begrijpen, namelijk hieraan gewend raken en het ene met het andere ondersteunen.

Wij onderzoeken dit alles met een niet aflatende inspanning. In spiritualiteit bestaat er niets met een constante snelheid. Volgens de theorie van Einstein is iets wat in een rechte lijn met een constante snelheid beweegt gelijk aan rust.

De spirituele wereld bevindt zich boven de snelheid van het licht. De grote Kabbalist Maimonides schreef zelfs al in de 12e eeuw dat spiritualiteit zich boven de snelheid van het licht bevindt.

De snelheid van het licht is overal constant. Met het concept ‘boven de snelheid van het licht’ bedoelen we dus een andere snelheid. Als het gaat om iets wat voortdurend groeit, spreken we over spiritualiteit. In spiritualiteit gaat het over het verschil, namelijk de verandering. Als er een verandering plaatsvindt die groter wordt, wordt dit in spiritualiteit beschouwd als snelheid, maar niet als versnelling. Dit betekent dat alles zich daar op een hogere magnitude-schaal bevindt, in onze wereld spreken we dan over snelheid, bijvoorbeeld een beweging met een snelheid van 200 kilometer per seconde, in spiritualiteit wordt dit beschouwd als stilstand, want hierbij vindt er geen verandering plaats.

Met andere woorden: alle staten die niet in ons veranderen, bestaan niet in spiritualiteit. Alleen onze positieve toevoegingen, de inspanningen boven ons ego uit, dat groter wordt ten behoeve van het Doel dat voor ons steeds belangrijker wordt, alleen die inspanningen worden opgevat als bestaand in spiritualiteit.

Daarom werkt het niet om een oude staat te handhaven, want het ego wordt groter. Zelfs in onze wereld is alles voortdurend in beweging. We worden ouder, ontwikkelen ons, er gebeurt altijd iets. Het lijkt alleen in ons gevoel zo dat het ego trager wordt.

Dus als je niet vast wilt komen te zitten, heb je maar één mogelijkheid: dat alles om je heen in een eeuwige beweging blijft en dat jij met dat alles verbonden blijft. Hoe is het mogelijk om met dat alles verbonden te blijven? Alleen door een overeenkomst te sluiten, als je tot de afspraak komt dat je elkaar voortdurend vooruit helpt, elkaar wakker houdt en steunt.

Als je elkaar op deze manier de juiste richting aanreikt, kan je zeker zijn van spirituele vooruitgang, anders niet: het ego zal groeien en je ‘meetrekken’ naar waar het maar heengaat. De vrienden moeten je op de juiste manier wakker houden, dan kan je dit op een heel nauwkeurige manier waarmaken.

Maar het is onmogelijk om in dezelfde staat te blijven, de natuur zal het niet toestaan. Dan zal de natuur je onder druk zetten, zodat je er door de crisis van overtuigd zal raken dat het nodig is om wakker te worden. Dit is de enige manier!

Dit probleem kom je overal tegen, zowel in gezinnen als in groepen; mensen denken dat zij in de huidige situatie kunnen blijven en dan houden ze zich vast aan een bepaalde positie en houden die in stand.

From the 2^nd Preparation for the Convention in Krasnoyarsk 6/13/13

Filed under: Conventies, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Wij moeten constant het goede voorbeeld van de vrienden zien, die ons een voorbeeld geven van meer kracht en een grotere toewijding. Als ik kijk naar vriend die zwak is, word ik ook zwak. We moeten het er met elkaar over eens zijn dat we samenwerken en elkaar kracht geven.

Alleen al het zien van zwakke mensen, zelfs in onze groep, brengt schade teweeg, want we worden zwakker doordat we een slecht voorbeeld zien. Ik kijk naar de vriend en ik ga ook denken dat ik minder kan gaan studeren en niet elke dag naar de les hoef te komen.

Dus ik moet in iedereen een brandend vuur zien. De groep moet dit van iedereen eisen die tot de groep behoort. Niemand kan alleen maar aan de kant blijven staan en in een hoekje rustig gaan studeren. Hij moet een voorbeeld voor anderen zijn. Ik moet voelen dat ik van iedereen tekenen krijg die het grote verlangen naar het Doel laten zien en dat er in hen dagelijks veranderingen zijn ten opzichte van de Schepper en de omgeving, zodat ik het gevoel krijg dat ik achterloop op de anderen die snel vooruitkomen en dat ik zo door hen aangetrokken word dat ik vanuit mijn egoïsme jaloers ben op hun succes en daar niet rustig onder kan blijven. Maar als zij me dit alles niet geven, heb ik geen behoefte aan hun omgeving.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/10/13, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarmee moet ik me verbinden: met het verlangen om iedereen te verenigen of om zelf te worden verenigd?

Antwoord: Ten eerste verbinden we ons met de wens om verenigd te worden. Zeker! We gaan vanuit het midden naar de periferie.

Ik moet tegen mezelf zeggen dat ik het centrum van de wereld ben, het centrum van de groep. Dit is te lezen in de artikelen van Rabash. Dat wil zeggen dat de actie aan mij is, maar de acties van de anderen weet ik niet. Daarom moet ik zeggen dat alles van mij afhangt en door mezelf te corrigeren, corrigeer ik de hele wereld. En wanneer ik de richting bepaal, hangt het van mij af hoe de verandering zal zijn.

Dus allereerst is het mijn verlangen om allen te verenigen en dan komt mijn verlangen om me bij hen aan te sluiten. Dat wil zeggen: het is mijn doel dat het ego functioneert. We doden het niet, we lopen er niet voor weg, maar we stijgen er bovenuit. Met ‘stijgen’ bedoelen we dat wij er controle over hebben. Dit is het enige wat een mens kan doen en niets anders.

From the Preparation to the Convention in Krasnoyarsk 6/13/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Wat kan er bereikt worden tijdens een Spiegelcongres?

Antwoord: Wij zijn nu in een staat waarin we na elke Conventie een extra sprong voorwaarts beginnen te voelen.

Een paar dagen geleden hadden we bijvoorbeeld een heel korte Conventie die maar één dag duurde, maar die Conventie heeft een belangrijke duw voorwaarts gegeven. Mensen daar hebben veel gevoeld: zowel eenheid als een beweging voorwaarts. Zij hebben nieuwe gevoelens ervaren.

Dit betekent dat we het hogere Licht naar onszelf beginnen toe te trekken, we voelen het nog niet duidelijk, maar de manifestatie ervan ervaren we al in ons. Dit toont ons dat wij de openbaring van het Licht naderen en ik hoop dat elke Conventie een grotere stap voorwaarts zal worden. In die zin zou de Conventie in Siberië heel effectief kunnen zijn.

From the Virtual Lesson 6/2/13

Filed under: Conventies, Groepswerk, Licht - Geen reacties→

Vraag: In één van de video’s hebt u gezegd dat de bewoners van Siberië een speciale bevolkingsgroep zijn die een buitengewone harmonie bezitten tussen hoofd en hart. Is er werkelijk iets unieks in hen aanwezig?

Antwoord: Zonder enige twijfel. Het is namelijk zo dat er in de Oeral mensen wonen die totaal anders zijn dan de mensen die in het Europese deel van Rusland wonen. Deze mensen hebben een andere mentaliteit, een andere benadering van het leven, ze zijn meer open, eerlijker en oprechter dan in West Europa. Zij houden meer rekening met elkaar, hebben veel mogelijkheden en kunnen met groot gemak spiritualiteit bereiken.

Daarom leg ik uit dat wij tijdens de Conventie op een heel andere manier met elkaar zullen spreken en elkaar heel goed zullen begrijpen. De inwoners van Siberië zijn minder gecompliceerd, staan dichter bij de natuur en leggen makkelijker contact met elkaar. Dit heb ik met name gevoeld toen ik Siberië heb bezocht, en eigenlijk behoort het ook zo zijn.

Ik hoop dat de ontmoeting met deze mensen veel aangenamer, eenvoudiger en meer open zal zijn dan gewoonlijk. Dit zal het voor ons mogelijk maken om een grote stap voorwaarts te maken, dit zal inderdaad gebeuren.

From the Virtual Lesson, 6/2/13

Filed under: Conventies, Groepswerk - Geen reacties→

Als wij Het Boek de Zohar willen begrijpen, moeten wij ons een voorstelling maken van onze onderlinge verhoudingen: hoe de intensiteit van de verbinding toeneemt en afneemt, al naargelang onze daden en inspanningen. Het netwerk dat ons met elkaar verbindt wordt tot in detail in TES beschreven (Talmud Eser Sefirot): Keter, Hochma, Bina, Zeir Anpin en Malchut; of de Partzufim Atik; Arich Anpin – Keter; Abba en Ima – Hochma en Bina; ZON – Zeir Anpin en Malchut.

Wij zijn door dit netwerk verbonden, erin opgenomen. Hoe helderder dit netwerk wordt, hoe hoger wij rijzen. Hoe vager het wordt, hoe lager wij afdalen. Zo werken we.

Ons hele werk bestaat er dus uit om de krachtigste verbinding te bewerkstelligen die met de tien Sefirot – waarin wij bestaan – mogelijk is. Dan zal een ieder zichzelf als Malchut zien die met al deze tien Sefirot werkt, totdat zij allemaal de uiteindelijke vorm aannemen, de vorm van de wereld Ein Sof (Oneindigheid).

TES en in het bijzonder Het Boek de Zohar, werden geschreven om ons ervan bewust te maken dat wij ons in Malchut van het hogere systeem bevinden, van waaruit wij het hele systeem kunnen activeren.

Wij maken deel uit van een netwerk en wij moeten dit netwerk aanwakkeren. Dan zal een ieder ervan onder de indruk zijn en de ander voelen, zo zal hij het systeem ook kunnen onderzoeken en kunnen begrijpen hoe er met dit hele systeem gewerkt kan worden.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/02/13,, “The Book of Zohar, Introduction”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie, Verbinding, Zohar - Geen reacties→