Wij moeten begrijpen dat een neergang een aanduiding is van de onthulling van de ziekte, de onthulling van het kwaad. We spreken over het kwaad als we geen verbinding met de Schepper hebben, Hij is verborgen in onze omgeving, in de groep van het spirituele commando. Onze inspanningen om terug te keren naar het eerdere gevoel van eenheid moeten op de Schepper gericht worden en niet alleen op onze verbinding.

De Schepper was afwezig in onze intentie. We dachten dat we ons eenvoudigweg met elkaar konden verbinden en zo alles konden bereiken. We hebben de laatste schakel in deze ketting verloren: de Schepper. We moeten nu de nadruk leggen op deze belangrijkste component, weergegeven in: ‘Israel, de Torah en de Schepper’, en ons realiseren hoe belangrijk dit is, want zonder dit is er geen Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) en geen verbond, zonder dit kan er niets bestaan!

Nu hebben we de mogelijkheid om die ene, belangrijkste, ontbrekende component, die alles draagt, te voelen. Daarom moeten we langzamerhand het gevoel van eenheid kwijtraken en een steeds grotere neergang ervaren, alleen om ons te realiseren hoezeer we de Hogere Kracht nodig hebben die verantwoordelijk is voor onze verbinding en alles bestuurt. Als we aan de Schepper denken, behoren we Hem toe, Hij zorgt voor alles en zal er voor zorgen dat wij zijn Heiligheid niet zullen verlaten.

Er staat geschreven: “Voor mijn broeders en mijn vrienden zal ik spreken over vrede.” Enerzijds bid ik of de Schepper mij wil helpen met mijn broeders, anderzijds werk ik samen met mijn broeders om de Schepper te onthullen, Hem te bereiken en Hem vreugde te brengen. Dit betekent dat ik mij bezorgd maak over de kli (vessel) én over dat wat de kli vult.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/18/13, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Moeten we op zoek gaan naar behoeften en dingen die ontbreken in de groep?

Antwoord: Weet je niet waar je vrienden naar verlangen? Ze hoeven niets te zeggen, want het is duidelijk dat zij verlangen naar de onthulling van de eigenschap van geven, de eigenschap van onderlinge liefde. Dan zullen zij alle andere dingen gaan voelen, de hele schepping en de Schepper die alles vult. Daarom ben jij hun vriend.

Het enige wat je doet is je intenties, je wensen en je grote verlangen corrigeren en afstemmen, zodat ze meer gelijkvormig worden aan het Licht. Dan zal alles goed gaan en zal alles je lukken.

Vraag: Maar als de vrienden niet over hun verlangens spreken is er een soort leegte, stilte …

Antwoord: Dat komt omdat je hen niet voelt, je voelt niet hoe zij naar spiritualiteit verlangen.

We hebben net wat reacties van de vrouwen gehoord. Er is inderdaad verschil met wat de mannen zeggen. Zij voelen allemaal hoe ze naar spiritualiteit verlangen, hoe graag ze dat willen en hoe groot dat verlangen is. Misschien hebben zij zich niet zo nauwkeurig uitgedrukt, maar deze onnauwkeurigheid wordt tot aan het einde van de correctie gecorrigeerd, tot aan de wereld van Ein Sof (Oneindigheid ). Het geheel was verbazingwekkend.

Wat begrijp je niet? Niemand in de wereld heeft de verlangens die ik hier in elk van jullie voel. Alle anderen in deze wereld bevinden zich op het animale niveau, behalve de verlangens van onze wereldgroep.

From the St. Petersburg Convention “Day One” 7/12/13, Lesson 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen vrouwen de collectieve neergang en eenheid voelen? Ik voel geen neergangen, ik kom heel blij naar de groep en ik doe alles voor de groep. Waarin zit dan mijn spirituele ontwikkeling?

Antwoord: In vergelijking met de mannen is er iets unieks bij de vrouwen. Zij hoeven de natuurlijke barrière die er tussen hen is niet te overwinnen. Maar in het spirituele werk moeten ze net zo zijn als de mannen.

Niemand vraagt of eist van hen dezelfde methode van verbinding als bij de mannen. Maar innerlijk zijn ze hiervoor gereed en moeten ze hieraan vooral met elkaar werken.

Daarna wordt er zowel een speciale afstandelijkheid als een opgang gecreëerd en het gevoel dat jij een vrouw bent en dat dat een man is verdwijnt, als deze uiterlijke omhulling verdwijnt en onbelangrijk wordt, blijft enerzijds de fysieke wereld bestaan en is er anderzijds de spirituele wereld, beide werelden zullen zich nauwkeurig van elkaar onderscheiden: dit is onze animale natuur en dat is de ziel, dan zullen de vrouwen zoals de mannen kunnen werken.

Maar tot aan dat moment is er een verschil tussen mannen en vrouwen en daarom moeten we afzonderlijk omhoogrijzen en verlangen naar het bereiken van spiritualiteit. We moeten elkaar zeker met alles helpen, maar als we samen gaan werken raken we alleen maar in verwarring. We verwarren beelden uit de fysieke wereld met het spirituele werk en de uitkomst daarvan is heel slecht.

Daarom moeten we ons in serieuze zaken absoluut niet met elkaar vermengen. Elkaar helpen, voor het centrum zorgen, disseminatie, al die dingen kunnen we met elkaar doen, behalve het spirituele werk. Soms kunnen zelfs de workshops samen gedaan worden. Maar in het algemeen gesproken moet de verbinding gescheiden blijven op basis van de sekse.

Jullie begrijpen en voelen zelf dat het gemakkelijk verwarrend kan zijn. Daarbij is het voor vrouwen eerder verwarrend dan voor mannen. Een man begrijpt wat hij nodig heeft terwijl een vrouw spiritualiteit verwart met de materie, dit lijkt voor haar hetzelfde. En dat is absoluut niet zo. Ze bedriegt zichzelf zonder dat ze het begrijpt en voelt.

Als je over de Machsom heen bent en de hogere wereld werkelijk gaat voelen, begrijp je hoe verkeerd het geweest zou zijn. Maar tot aan dat moment: nee. Daarom is bij ons alles strikt verdeeld in een mannelijk deel en een vrouwelijk deel.

Sta de mannen niet in de weg, dit is de eerste voorwaarde. Ten tweede, leer met elkaar. Niemand vraagt van jullie om elkaar te omarmen. Doe alles wat ten goede komt aan jullie verbinding.

From the St. Petersburg Convention “Day One” 7/12/13, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk, Mannen, Vrouwen - Geen reacties→

Er vindt alleen een neergang plaats als we de staat die we bereikt hebben niet in stand kunnen houden, want er is steeds weer een verzwaring van het hart. Deze verzwaring van het hart is niet aan ons gegeven want er is ons Genade van Boven getoond.

Maar het is niet goed als de verzwaring van het hart het gevolg is van uiterlijke, materiële problemen. Vanaf nu kunnen we namelijk uitsluitend in het spirituele werk blijven en alle onaangename materiële verstoringen uitleggen als spirituele manifestaties.

Deze verstoringen zullen we absoluut niet zien als iets materieels, zelfs de hevigste klappen niet. Zij zullen plotseling een prachtige vorm gaan aannemen, het belangrijkste voor ons is dat wij ons op hetzelfde niveau handhaven. Als wij het volhouden om op dezelfde hoogte te blijven, boven alle verstoringen uit, zullen we dieper in dit niveau gaan doordringen.

We zijn al naar een nieuw niveau gerezen, nu moeten we er dieper in doordringen zodat we er de tien Sefirot in kunnen ontdekken, nieuwe eigenschappen. Dan zullen we plotseling ervaren dat we in deze staat kunnen blijven en dat we ons in de spirituele wereld bevinden! We hebben deze staat al in zijn externe vorm aangeraakt.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/17/13, Writings of Rabash

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Alles wat u na de conventie zegt, ervaren we al op een volkomen andere manier, als iets nieuws dat we bereiken. Maar anderzijds voelen we angst om het te verliezen, want het vraagt veel kracht om wat we hebben bereikt vast te houden en het kan alleen als resultaat van onze eenheid gebeuren. Hoe kunnen we de steun die we aan elkaar geven vergroten?

Antwoord: We zijn onlangs door veel staten heen gegaan, door veel veranderingen en we hebben moeilijke situaties meegemaakt. Hoewel we ze gemakkelijk vergeten door de steun van de groep, is de essentie van deze veranderingen van uitermate groot belang. Bovendien hebben we de conventie heel goed voorbereid. Het was eenvoudigweg een gunst van Boven dat we vóór St. Petersburg een conventie in Krasnoyarsk hadden en ik hoopte dat iedereen jaloers zou zijn op degenen die daar geweest waren.

Dat was ook zo. Iedereen wilde dezelfde staat van eenheid bereiken en omdat zij het moeilijk vonden dat zij het niet gevoeld hadden, namen ze de voorbereidingen heel serieus. Daardoor hebben we bereikt wat wij hebben bereikt. Ik denk niet dat er enig verschil was in de spiegelcongressen als ik afga op wat ik op het scherm en tijdens de conventie heb gezien.

Ik zag voor het eerst dat mensen met een blij gevoel de conventie afrondden, alsof ze niet op het punt stonden om elkaar gedag te zeggen. Ze hoefden iedereen niet te omhelzen of te huilen, zoals dat in het verleden meestal gebeurde. Er kwam niemand bij me klagen omdat het zo moeilijk was om weer terug naar huis te gaan. Ik ging weg en dat viel zelfs niemand op. Dat is een heel goed teken.

Mensen hebben gevoeld dat hun leven in de groep plaatsvindt, in de verbinding met elkaar en ik kom alleen om het van buitenaf wakker te maken. Ik leg uit hoe het gebouwd en georganiseerd moet worden, maar het leven zelf wordt in de groep vervuld. Ik maak de conventie niet, dat doen jullie zelf. Jullie zijn heel onafhankelijk geworden en dat is uitermate belangrijk, daarom ervaren jullie deze nieuwe gevoelens en zijn jullie op weg naar een nieuwe staat.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/16/13, The Zohar

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: In principe kan iedereen liefhebben. Sommige mensen houden van kinderen, anderen houden van hun man of vrouw. Waarom is het voor ons zo moeilijk om, als we bij elkaar komen, dat gevoel voor elkaar te krijgen, hoewel we het Doel voor ogen hebben en onze intentie?

Antwoord: Dat komt omdat onze intenties egoïstisch zijn – behalve bij waar wij mee bezig zijn – zij komen overeen met onze natuur, volgen dezelfde richting. Ik heb de intentie om mijn dorst te lessen en ik pak wat om te drinken. Dit betekent dat ik mijn verlangen vervul en mijn intentie helpt me om het verlangen te vervullen.

Maar hier is mijn intentie tegengesteld aan mijn verlangen. Dat wil zeggen dat ik mijn intentie gebruik om mijn verlangens te veranderen, om ze om te keren, dit gaat dus tegen onze natuur in. Dit vraagt enorm veel innerlijk werk, een enorme inspanning, de steun van de omgeving en ervaring.

Bovendien worden mensen boos als ze niet begrijpen hoe ze zichzelf kunnen oriënteren in dit proces. De zeven miljard mensen op deze planeet en alle landen en culturen gaan alleen maar op een egoïstische manier met elkaar om en plotseling hebben we het over de noodzaak om het Bijbelse gebod: “Heb je naaste lief”, te vervullen.

Maar hoe? Tenslotte is het zelfs in de groep al moeilijk, laat staan met meer mensen, op universele schaal. Maar op een andere manier kunnen we onszelf niet corrigeren, dan zullen we niet veranderen. Ofwel we gaan dit doen door middel van lijden als we het nalaten, ofwel doordat wij het Licht aantrekken.

Als we ons richten op de juiste handelingen, dat wil zeggen door allemaal bij elkaar te komen, door ons in te spannen, ons te concentreren op onze intenties en handelingen, kan het ons lukken. Het allerbelangrijkste is om dit de komende tijd te doen en pas dan ga je begrijpen hoe het gebeurt.

Vraag: Waarom houden we van kinderen? Wat is dat voor gevoel?

Antwoord: Dat is een dierlijk instinct. Een menselijk wezen houdt van zijn kinderen zoals een dier van zijn nageslacht houdt. Je houdt niet van de kinderen van iemand anders, alleen van je eigen kinderen. Je kunt alleen van het kind van iemand anders houden, als je jezelf corrigeert. Hiernaar zijn we op weg.

Om dit proces te versnellen heb je elkaar nodig en moet je elkaar steunen. ‘Bij elkaar komen’ betekent dat je probeert om gemeenschappelijke intenties en inspanningen met elkaar te verenigen, dat je stopt om jezelf te voelen, maar dat je anderen gaat voelen. Als je jezelf ertoe dwingt om dit te doen, zul je ontdekken dat alle anderen al zover zijn en dat ze alleen maar op jou wachten.

Filed under: Conventies, Groepswerk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Welk resultaat moeten we nu precies bereiken na deze Conventie? Is het misschien zoiets als een gemeenschappelijk gevoel van liefde tussen de vrienden?

Antwoord: Er bestaan geen gemeenschappelijke gevoelens. Wij hebben absoluut volledige correctie nodig. Voor minder gaan we niet. We zijn op weg om tot één enkele beeltenis te komen van een verenigde mensheid, om iedereen te verzamelen in één uniform systeem. Dit is alles, meer is er niet!

Dit is de eerste Conventie waarvoor we ons van tevoren hebben voorbereid vanuit het besef dat we hier komen om serieus te werken. Dit is geen Conventie waarbij ik het toneel opkom en vervolgens iedereen naar mij luistert en wat interessante verhalen van mij verwacht, en daarna gaat dansen en zingen. Dit is een Conventie waarin we allemaal samen en met onszelf aan het werk gaan.

Het belangrijkste werk vindt tussen ons plaats, in ons! Ik corrigeer jullie alleen een beetje en help jullie eraan herinneren dat dit tussen iedereen moet plaatsvinden en zo ben ik bij jullie.

Vanaf deze Conventie hebben we ons voor het eerst op deze manier voorbereid en alle komende Conventies zullen op deze manier georganiseerd worden. Het zou kunnen dat ze in de loop van de tijd een andere vorm aannemen en vrijwel uitsluitend virtueel worden, hoe dan ook, ze zullen allemaal gericht zijn op concentratie, op het comprimeren van onze intenties, zodat ze in elkaar opgaan.

From the Convention in St. Petersburg, “Preparatory Lesson

Filed under: Conventies, Correctie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Uit het boek Het Licht en de Zon: Het belangrijkste bij het samenzijn is dat allen samen verenigd zijn en slechts om één ding vragen: de Schepper te vinden. En mag het zo zijn dat een ieder naar zijn vriend luistert, klein is in zijn eigen ogen en ernaar verlangt om iets van zijn vriend te horen: hoe kunnen we de Schepper dienen en Hem vinden.

Hier moeten we een onderscheid maken: Er zijn ik, het Doel, de Schepper, en we hebben een middel om het te bereiken, dat is ons samenzijn, onze eenheid. Er bestaat niets anders. Hieruit volgt dat het middel even belangrijk is als het Doel omdat het mij naar het Doel leidt.

Alles hangt af van de realisatie van het belang van het Doel. Daarom moeten we er onophoudelijk over spreken en eraan denken, het in onze ogen belangrijk maken. De realisatie van het belang van het Doel bevindt zich daar waar onthuld wordt hoeveel ik erin kan investeren, in welke mate wij tegen ons egoïsme in kunnen werken..

Het gaat om de vraag waar mijn verwachtingen liggen, waar mijn ogen op gericht zijn: opwaarts of neerwaarts? Naar de Goede die Goed doet of naar het kwaad? Waar richt ik mij op? Alles is afhankelijk van de realisatie van het belang van het Doel en dat haal ik uit de groep.

Het probleem is dat dit belang nog niet onder de vrienden verspreid is. De situatie is zonder enige twijfel verbeterd, maar de lucht tussen ons is niet uitnodigend, sprankelt niet, laadt mij niet op…..

Ik moet de groep helpen, geen moeite sparen en als dat niet in mijn vermogen ligt, zal ik door de groep ‘gevoed’ worden.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/5/13, “Love Your Neighbor as Yourself,” Lesson 3

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Er staat geschreven: ‘Heb je vriend lief als jezelf’. Wie is ‘je vriend’ voor iemand die een punt in het hart heeft?

Antwoord: In het algemeen gesproken noemen we iedereen in de wereld die een vreemdeling voor ons was en ons vertrouwd wordt ‘je vriend’.

Voor iemand met het punt in het hart zijn ‘je vrienden’ – als we die rangorde volgen – de mensen met wie je op het pad bent, vrienden in de groep. Naar hen kunnen we open zijn, met hen kunnen we werken aan verbinding en eenheid, we helpen elkaar om het systeem van spirituele verbinding te realiseren. We zitten niet toevallig in deze groep, we behoren tot een innerlijk hoger systeem, daarom zijn we bij elkaar. Wij moeten dus allereerst tussen ons de voorwaarden voor ‘liefde voor anderen’ scheppen.

‘Liefde voor de ander’ heeft de volgende betekenis: Ik ga het verlangen van mijn vriend voelen, wat hij nodig heeft is belangrijker dan mijn eigen verlangens.

Het concept ‘Heb je vriend lief als jezelf’ betekent dat je hem hoger acht dan jezelf, veel hoger dan jezelf. Nu houd ik meer van mijzelf dan van de hele wereld. Ik moet dus zó met mijn vrienden omgaan dat zij voor mij belangrijker zijn dan ieder ander. Ik heb de eigenschap van geven verkregen als ik hun grootste verlangen – het Doel bereiken, de onthulling van het hogere Systeem – ervaar als mijn persoonlijke verlangen en ik hen daarbij help. Als de spiritualiteit van mijn vrienden voor mij belangrijker is dan mijn eigen spiritualiteit, bereik ik de onthulling.

Wij bedoelen met liefde iets anders dan wat wij gewoonlijk in deze wereld opvatten als liefde, wij bedoelen met name dat wij de mensen die samen met ons op het pad zijn helpen, zodat zij hun Doel zullen bereiken. We spreken over liefde als wij het verlangen van de ander vervullen.

From the Preparation for the Convention in Krasnoyarsk 6/13/13

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

We moeten ons voorstellen hoe ons toekomstige, volgende niveau zal zijn, wij kunnen ons hierbij alleen maar een perfecte vorm van geven voorstellen: niet voor de helft, niet voor een kwart, maar volledig geven. Dit is de enige manier waarop het lagere niveau zich het hogere niveau kan voorstellen, de maat van de ultieme gecorrigeerde staat. Immers, door naar het volgende niveau te rijzen, zal uiteindelijk het einde van de correctie bereikt worden.

Alle kwaliteiten, alle belemmeringen en teleurstellingen die in een mens aanwezig zijn, moeten gecorrigeerd en voltooid worden tot de perfecte staat. Er verdwijnt niets, er blijft een spoor achter, maar alles wordt gecorrigeerd en toegevoegd aan de vorm van volledig geven die een mens zich alleen maar kan voorstellen. Hij zal meemaken dat de hele wereld, iedereen, aan elkaar geeft en dat hij daarbij hoort, daarin wordt opgenomen en erin oplost.

Dit is zijn volgende niveau en als hij dat bereikt heeft, ontdekt hij daar een nieuw verlangen, een nieuwe diepte, een heel nieuwe hoeveelheid werk. Hij zal zich weer moeten inspannen om alle verlangens van dit niveau te onthullen, de eigenschappen en de diepte van de kelim (vaten) daarvan en hij moet er weer naar streven om dit niveau volledig te corrigeren. Wanneer hij dit bereikt heeft, betekent het de voltooiing van de tien Sefirot van dit volgende niveau. Zo zal hij van staat naar staat rijzen, van niveau naar niveau.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/30/13, Writings of Rabash

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groei, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→