Onze hele ziel is opgebouwd uit verhulling – dit komt voort uit het feit dat we onze wil om te genieten op allerlei manieren verbergen. De eerste verhulling is een eenvoudige verhulling. Maar dan begin ik te onderzoeken wat ik beperk, in welk verlangen ik mezelf bescheiden opstel en wat ik van mezelf wil.

Mijn totale verlangen om te ontvangen kan alleen maar in dienst staan van geven, ik bouw namelijk vier niveaus van verhulling op: verhulling over verhulling over verhulling …. Zo bereik ik, dat de Schepper steeds belangrijker voor me wordt.

Maar we zullen op deze manier Zijn werkelijke Grootheid nooit kunnen begrijpen (misschien wordt het mogelijk in de nieuwe werkelijkheid, na het einde van de correctie). Nu is ons beeld echter volledig samengesteld uit wat we kunnen waarnemen binnen de verhullingen, die we hebben gebouwd.

We kunnen aan iets, dat volledig aan ons bekend is, niet de juiste waarde toekennen, dat kunnen we alleen als we het voor onszelf verbergen. Als iemand aan ons bekend wordt en we openlijk van hem ontvangen, respecteren we hem niet meer, omdat ik nu alles wat hij heeft ook heb. Hij heeft zich aan mij bekend gemaakt en gaat op een eenvoudige manier met me om en dat doe ik ook met hem.

Alles wat van waarde is wordt geboren uit verhulling. Maar in spiritualiteit spelen we geen “politieke spelletjes”, maar onthullen we onszelf. Hier moet nu juist de ander zich verbergen om ons te kunnen bereiken.

Voorbeeld: een leraar stelt zichzelf naar een student open op en komt de student nader. Maar de student moet zelf een verhulling over de leraar aanbrengen, omdat dat de enige manier is, waarop hij in staat zal zijn om iets van hem te ontvangen. Anders zal de leraar op hem een simpele indruk maken en de student zal zijn wijsheid niet in zich op kunnen nemen.

Daarom gedroegen Kabbalisten zich altijd heel eenvoudig, omdat het de verantwoordelijkheid van de student is om daarover een verhulling aan te brengen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/21/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Hoe voel je nu werkelijk het Licht?

Antwoord: Ik heb niets om aan een ander mens te geven, maar als ik hem werkelijk iets wil geven, wordt er in mij, in mijn houding naar hem, in mijn streven naar geven en liefde, een bijzondere “stroom” onthuld, die “Licht” genoemd wordt.

Om een extern verschijnsel waar te nemen moet ik ermee in overeenstemming zijn. Zoals een radio, die afgestemd is op een bepaalde golflengte, activeer ik de golflengte, de eigenschap die zich buiten mij bevindt. In mij schep ik een voorbeeld of een model van de eigenschap van geven, die buiten mij is. En dan vang ik deze eigenschap op en neem ik deze waar.

Als ik mij werkelijk tot een ander mens wil verhouden via de wet van geven, ontwikkel ik onverwacht, in mijn houding naar hem, een soort vervulling die van buiten mijzelf lijkt te komen, hoewel deze in werkelijkheid van binnenuit naar de oppervlakte komt. Deze reactie, die ik voelde in mijn streven naar geven, is het Licht.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/20/11, “Arvut”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wat zou mijn rol in de groep moeten zijn? Zeir Anpin of Malchut? Of beide?

Antwoord: Je moet je vrienden met al je kracht vervullen. Dit is het allereerste gebod van de Torah: “Heb je naaste lief als jezelf”. Ik ben niet Malchut, ik ben Zeir Anpin. Mijn enige wens is om verlangens van anderen te ontvangen en ze te vervullen.

Wie vertegenwoordigt dan Malchut? Ik speel de rol van Malchut met betrekking tot mijn vrienden, met de bedoeling om van hen de kracht van geven te ontvangen. Dit is een ander kanaal van onderlinge verbinding. Ik ontvang van hen de kracht om een gever te zijn en dan stijg ik boven hen uit om aan hen te geven. De cellen in het lichaam reageren op dezelfde manier: iedere cel ontvangt van de andere cellen en geeft aan ze.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/27/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Een mens die steeds verder vooruit blijft gaan, zonder maar een moment te stoppen en niet bang is om zich voortdurend in de staat van het minimale Licht van Nefesh te bevinden – in niet eindigende verduidelijkingen, in verwarring en mist, wordt steeds verstandiger en hij bereikt het contact met zijn eerdere staten. Hij wordt wijs, maar wat zijn huidige staat betreft weet hij steeds niets. Daarom komen we alleen verder door geloof boven de rede.

Als hij onlangs vooruit gegaan is door geloof boven de rede, ontvangt hij een intellect waarin hij zijn voorgaande staten begrijpt. Zo blijft zijn intellect zich ontwikkelen – alleen op deze voorwaarde.

Een mens die vordert boven kennis uit, voelt het Licht van Wijsheid (Hochma) over al zijn eerdere niveaus schijnen, behalve over het laatste, huidige niveau.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/13/11, Preface to the Wisdom of Kabbalah

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Er staat geschreven: “Er is geen ander dan Hij”, dat betekent dat het Hogere Licht altijd in volledige rust is en ons altijd beïnvloedt met Goedheid. Anderzijds staat er ook geschreven: “Het monster zal het opslokken en uitspuwen”, en inderdaad, we zien dat het niet uitmaakt hoe we ons inspannen, alles verdwijnt. Er gaan maanden van werken voorbij, we zetten al onze intenties naar vermogen in, maar uiteindelijk blijkt het allemaal nutteloos te zijn.

Toch is het in de natuur onmogelijk, dat er een handeling uitgevoerd wordt die geen enkel resultaat oplevert, goed of slecht. Natuurlijk is er altijd een resultaat aanwezig en verdwijnt het niet zomaar. Het lijkt voor ons zo, dat de resultaten verdwijnen, omdat ik de handelingen en de gedachten uit het verleden vergeet en ik elk moment weer als nieuw ben.

Maar waar wordt dit alles dan opgeslagen? In ons verlangen, heel diep! Als we elke daad vanuit ons verlangen uitvoeren, vanuit onze intentie of met onze inspanning, bewust van de complete realiteit die dit verlangen ons laat zien, ongeacht het feit of het wel of niet juist is, verdwijnt die daad niet meer. Alles wat wie dan ook doet of wat gedaan wordt door wat voor element in de natuur dan ook – of het nu levenloos, plantaardig, dierlijk of menselijk is, afhankelijk van één van deze niveaus – alles wordt opgenomen door Malchut, het verlangen dat in de schepping bestaat.

Maar als een mens het doel heeft om geven te bereiken, worden zijn daden bijzonder. Zelfs als hij nu nog in het belang van zichzelf handelt (Lo Lishma) en hij vergeet, dat hij de Schepper moet verblijden en hij niet weet wanneer hij dit ooit zal bereiken.

Op dit moment zijn alle handelingen die een mens uitvoert (in de groep, zijn houding ten opzichte van de studie) volledig egoïstisch en ze worden door de “onzuivere kracht” (Klipa) opgeslokt, namelijk: door zijn egoïstische verlangens, waar vanuit hij op dat moment handelde. Zijn verlangens en gedachten waren gericht op eigenbelang en zijn handeling was egoïstisch. Toch wordt alles bewaard en verdwijnt er niets. Uiteindelijk is het zo, dat een mens zich inspant, in de staat die hem gegeven was, en hij moet langzaamaan groeien.

En als hij een stadium bereikt, waarin de som van de inspanningen die hij geleverd heeft – al zijn pogingen en de groep die hij voor zichzelf vormde – resultaat opleveren, dan verschijnt plotseling de opeenstapeling van alles wat onbewust opgeslagen ligt in de onzuivere verlangens en komt het te voorschijn in de vorm van gecorrigeerde verlangens. Dan ontvangt hij ze en gaat hij ermee verder op zijn pad.

Dit vindt voortdurend plaats en het is een heel belangrijk principe. We moeten begrijpen, dat elke handeling heilzaam is, zelfs wanneer deze egoïstisch is. En al onze daden, die we in de loop van vele maanden verrichten, voegen zich tenslotte bij elkaar om plotseling onthuld te worden.

En als een mens er soms toe in staat is om een wat grotere intentie tot geven te bereiken, zelfs één die nog “Lo Lishma” is, maar zich al wat dichterbij “Lishma” bevindt, begint hij het verleden beter te begrijpen en te ervaren. Hij realiseert zich waar hij doorheen gegaan is en wat er met hem gebeurd is.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/19/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Als ik te maken heb met grote problemen en moeilijke situaties, moet ik daar dan ook dankbaar voor zijn?

Antwoord: Als je elke vervulling wilt overstijgen, met het Scherm en het Terugkerende Licht, maakt het je niet uit hoe je je nu voelt in je verlangen, of dat gevoel nu goed of slecht is. Je bent je ervan bewust, dat alle staten waar je doorheen gaat – wat het ook is, het maakt niet uit hoe slecht – nodig zijn om je verlangen te ontwikkelen.

Dit kan moeilijk zijn om te volbrengen, als je met tegenslag of een ernstige ziekte te maken hebt. Maar als je de juiste correctie bereikt, zal je geen enkele situatie ooit als slecht of schadelijk ervaren, zo lang je in staat bent om één te zijn met de Schepper.

Je kan je vreselijk naar voelen, maar in plaats van jezelf te identificeren met je gevoel, identificeer je jezelf met het Doel. Met andere woorden: je begrijpt waarom de Schepper je tot nu toe goede gevoelens heeft gegeven en zelfs meer dan dat (vijf dollar in plaats van de gebruikelijke ene dollar) en Hij je er plotseling nul gaf en zelfs minder dan nul …..

Blijkbaar werd het zo gedaan, zodat je, ondanks alles, correctie van deze verlangens kon bereiken en dat geeft een gevoel van dankbaarheid. Dit is niet eenvoudig, maar op die manier werkt het. Zo worden verlangens onthuld.

Het is moeilijk voor ons om dit te begrijpen en te rechtvaardigen, omdat we afhankelijk zijn van ons egoïstische, lichamelijke gevoel, maar het is nodig. “ Verlies, zelfs met een scherp mes, dat tegen je keel aan geduwd wordt, de hoop op Zijn Genade niet.”

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/15/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik heb een vraag over mijn man. We zijn allebei heel serieus in ons werk en mijn man komt af een toe op een punt van complete frustratie, grote zorg, ongerustheid en zelfs “boosheid” over de situatie in de wereld, over van alles wat hij in en buiten zichzelf voelt, alsof hij het gewicht van alle werelden op zijn schouders voelt en hij een oplossing moet vinden voor alle “chaos”.

Kan ik, als zijn vrouw, iets doen om het werk voor hem gemakkelijker te maken, om hem te helpen, zodat hij zich meer in balans of rustiger voelt en ik misschien zijn gevoel voor verantwoordelijkheid kan begrijpen?

Antwoord: Een vrouw kan haar man, beter dan wie dan ook, kalmeren en stabiliteit geven. Hij moet op een dieper niveau zijn perceptie van de wereld onderzoeken en hoe de Ene Kracht alles bestuurt. Wij nemen de wereld alleen in onszelf waar, in onze eigenschappen. Met andere woorden: in de mate waarin we zelf corrupt zijn, nemen we, in plaats van de Schepper, de wereld waar. Als je jezelf corrigeert, ga je de wereld van Oneindigheid voelen in hoe de Schepper zich aan je toont.

Vraag: Als iemand de barrière over gaat, is er dan een punt waar hij fysiek dichtbij de groep moet zijn en als hij dat niet is, kan hij zichzelf dan schade toebrengen?

Antwoord: De barrière is de grens tussen jezelf en je vrienden.

Vraag: Ik weet dat een deel van het pad van de waarheid, op de weg van correctie, bestaat uit de kwade neiging in mezelf onder ogen zien. Ik weet ook, dat de Schepper mij wil laten zien, door die kwade neiging te erkennen, dat ik tegengesteld ben aan Hem en dat ik nog ver verwijderd ben van de eigenschap van geven.

Maar is het niet genoeg als ik zie dat ik slecht ben? Waarom groeit het kwaad uit tot zo’n monster, dat het alles lijkt te overheersen? Ik voel me slechter dan ik me ooit eerder gevoeld heb in mijn leven en ik kwets veel mensen om me heen.

Antwoord: Dit zijn je verlangens die aan je onthuld worden in de mate waarin je de kracht hebt om ermee aan het werk te gaan en ze te corrigeren.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik voorkomen, dat ik mij trots voel, omdat ik gevend ben naar de Schepper toe?

Antwoord: Het enige waarover je je trots kunt voelen is, dat je steun van Boven hebt ontvangen, zodat je in staat was om de moeilijkheden te overwinnen, dat wil zeggen: je ego. Met andere woorden: je mag trots zijn op de Schepper, het Licht, op Zijn hulp, maar niet op jezelf!

Wat hebben wij? Niets! Onze verlangens en onze daden zijn niet van ons, noch het Licht. Zelfs het gebed is niet van ons, maar we ontvangen het van onze omgeving. Daarom: hoe verder we komen, hoe minder we ontvangen en hoe dankbaarder we zijn.

En als we terugkeren naar Malchut van de wereld van Oneindigheid, ontvangen we hetzelfde Licht van Nefesh de Nefesh, dat in zijn oorspronkelijke staat in Malchut aanwezig was. Maar wij versterken de intensiteit ervan “613” keer door middel van onze dankbaarheid, door wat we aan goeds bereikt hebben en doordat we de Grootheid van de Gever ervaren.

Maar het Licht zelf verandert niet, omdat het niet gebonden is aan een maat. Het Licht zelf blijft Nefesh de Nefesh, slechts een gering Licht. Wij veranderen het in een grote vlam.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/15/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Waarom vragen we ons, na zoveel jaren studie, nog steeds af wat het doel ervan is? Betekent dit, dat we steeds weer bij het begin beginnen, bij het nulpunt?

Antwoord: Nee, elke keer beginnen we bij een steeds groter “nulpunt”! Het egoïstische verlangen groeit immers voortdurend, evenals ons begrip dat doet. Onze verlangens worden duidelijker omlijnd en helderder en op die manier wordt ons “nulpunt” steeds dieper en beter gedefinieerd.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/15/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat moet ik doen als ik mezelf in gedachten kan wegcijferen, maar het heel moeilijk voor me is om het ook in de praktijk te doen?

Antwoord: Dat is onmogelijk! Als ik mezelf in gedachten werkelijk wegcijfer, doe ik het ook in mijn daden. Daden zijn de uitkomst van de intentie.

Maar als ik nog niet zo ver ben, dat ik het definitieve besluit heb genomen om mezelf weg te cijferen, ben ik ook nog niet in staat om dit besluit uit te voeren en dan lieg ik alleen maar naar mezelf, als ik denk dat ik mijzelf in gedachten wegcijfer.

Als we zien, dat een groep na een onenigheid, niet tot eenheid komt vóór de volgende ruzie, is dit een teken, dat de groepsleden zich niet kunnen wegcijferen ten aanzien van elkaar en zo hebben ze geen enkele kans om spiritualiteit te bereiken.

Door zelfanalyse en door pogingen te ondernemen om het egoïsme tegenover de vrienden, innerlijk en uiterlijk, uit te schakelen, zijn we al bezig met spiritueel werk. De spirituele wereld kan in de praktijk alleen aan ons onthuld worden als we ons egoïsme volkomen buiten beschouwing laten, al naargelang het niveau waarop we ons nu bevinden.

Als je nu bereikt, dat je jezelf eerlijk kunt wegcijferen ten opzichte van iedereen, zul je zonder twijfel gaan voelen, dat je in de spirituele werkelijkheid bent, in de eigenschap van geven, tot op zekere hoogte verenigd met de Schepper!

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/17/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→