In het verleden moesten Kabbalisten, die de spirituele wereld wilden onthullen, in onze wereld beginnen en zo aan het werk gaan, via verschillende wetenschappen, enorme inspanningen en lijden, zo moesten ze zichzelf uit de materie trekken naar de onthulling van de spirituele wereld en het correcte systeem van de verbindingen tussen mensen ontdekken.

Toen werden de werken van de Ari ontdekt, waarin hij uitleg geeft over de innerlijke verbindingen die ons samenbrengen via speciale systemen van verhoudingen: ZON, Ishsut, Aba ve Ima, Arich Anpin, enzovoort. Hiermee legt hij uit in welke vormen van verbinding we ons kunnen bevinden, hoe de verschillende verbindingen ons beïnvloeden en hoe wij ze kunnen beïnvloeden en deze vormen van verbinding kunnen opwekken. Wat daar gebeurt, is hetzelfde als in onze wereld, maar daar gaat het over de eigenschap van geven.

Net zoals in onze wereld, kunnen we bepaalde vormen van verbinding activeren, zodat ze ons van hun kant gaan beïnvloeden, hetzelfde net van verhoudingen verbindt ons eveneens in de spirituele wereld, daar is het echter meer innerlijk. We gaan dus van de empirische psychologie naar de spirituele psychologie en dan ontdekken we de werkelijke verbinding tussen de zielen, met de mensen die nu leven en de mensen die eerder geleefd hebben. Het maakt geen verschil of iemand nu in deze wereld leeft of niet. Het is belangrijk om af te stemmen op dit net. Dan is het alsof onze wereld oplost en zijn belangrijkheid verliest, omdat het niet meer is dan een uiterlijke afdruk, waar we doorheen moeten om binnenin te komen.

De Ari beschrijft dit allemaal en de Baal Shem Tov onderwees, hoe men aan het werk moest gaan met de uiterste toewijding van de ziel (Mesirut Nefesh). Hij zei: ‘de Schepper is je schaduw’. En nu, na dit alles, kunnen we – door te werken in de groep (wat door de Baal Shem Tov opnieuw ingesteld werd na Rashbi) – het Licht dat dit net corrigeert aantrekken. We bereiken het niet eenvoudigweg met onze verlangens en kracht, maar we trekken een licht aan, dat namen heeft als: het Licht dat corrigeert, het Licht van de Torah, het Omgevende Licht. We trekken het aan van Boven vanuit dit net.

Als we de structuur van dit systeem bestuderen en er met elkaar naar verlangen, als we dezelfde vormen van onderlinge verbinding tot stand willen brengen, maakt het tenslotte zelfs niet uit of we het wel of niet begrijpen; onze inspanning zal de invloed van deze Kracht over ons opwekken.

Het is net zoals in onze wereld: als we het een of andere systeem willen bereiken, worden we er deel van, we bestuderen het op verschillende manieren en langzamerhand beginnen we het aan te voelen. Plotseling komt er een totaalbeeld van dit systeem in ons op en begrijpen we wat het is en hoe het mogelijk is om ons ermee te verbinden en ermee te werken. Hetzelfde gebeurt in de spirituele wereld. Alleen de intentie van een mens verandert. Als hij deel uit gaat maken van het Hogere Systeem, doet hij dit om zichzelf aan dit systeem te geven. Hoe meer hij erin opgenomen raakt, hoe meer hij ervan gaat ontdekken.

Dit vereist veel werk met de leraar, de vrienden, de hele wereld en de studie. Dit alles verbindt zich met elkaar.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/2/11, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Geschiedenis, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit - Geen reacties→

Ik moet altijd zoeken naar manieren om tegen mijn ego in te gaan. Als ik goed met de groep wil omgaan voel ik weerstand. Dat komt niet vanuit de groep zelf, het zit in mij. Ik voel dat ik me niet met hen wil verbinden of mee wil doen met het samenzijn met de vrienden, ik wil ze geen hug geven of ze zelfs helemaal niet zien. Ik doe het omdat de anderen het allemaal doen, maar ik voel me ongemakkelijk.

Eigenlijk heb ik er genoeg van, ik wil stoppen met studeren en uit de groep stappen. Ik zie dat het geen enkel resultaat oplevert. Maar het is waar, dat het geen resultaat oplevert voor mijn ego! Als de waarheid zich laat zien, zie ik dat mijn ego er geen enkel profijt van heeft.

En nadat men dit ontdekt heeft, gaan veel mensen er vandoor, omdat ze dit niet op de juiste manier kunnen waarnemen of niet kunnen begrijpen, dat ze op een egoïstische manier de balans opmaken. Dit is de plaats, waar ze deze tekortkoming moeten vullen met geloof boven de rede, waar ze zich moeten verbinden met de omgeving en ervoor openstaan, vragen om een spiritueel ontwaken.

Dit is nu juist het punt, waar ons spirituele werk begint en zij die ertoe bestemd zijn om weg te rennen, doen het op dit punt. Zij die blijven hebben of een speciale rol in het algemene systeem of zij zijn werkelijk in staat om te oefenen. Een mens weet dan nog niet wat er met hem gebeurt, maar later zal hij het vanuit een spiritueel oogpunt op de juiste wijze kunnen zien.

Daarom wordt er gezegd, dat op de plaats waar zondaren zullen struikelen, vallen en uit het zicht verdwijnen, de rechtvaardigen zullen opstaan en verder gaan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/22/2011, Shamati #240

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Mensen zijn niet in staat om tot enige overeenstemming te komen over wat een eerlijke verdeling is. Iedereen heeft zijn eigen ‘rechtvaardigheid’. Hoe kunnen we dit dan vaststellen?

Antwoord: Je hebt gelijk. Hoe is het mogelijk om te begrijpen wat een eerlijke verdeling is wanneer de één een pond brood per dag nodig heeft en de ander vijf pond? Dit hangt af van iemands gewoonten en aangeboren eigenschappen. Sommige mensen zijn zo snel en slim, dat ze in twee uur net zoveel kunnen verdienen als een ander niet eens in een week.

De een heeft zulke prachtige eigenschappen dat hij een uitstekend beroep krijgt en veel geld verdient, terwijl een ander een eenvoudige arbeider blijft. Overal waar we kijken zien we deze grote verschillen, omdat we van nature verschillen en daarom is het zeer onduidelijk wat we als een eerlijke verdeling moeten beschouwen.

Als we iemand zouden kunnen scannen en een volledig, nauwkeurig beeld van hem zouden kunnen krijgen dat zou aangeven wat hij nodig heeft, en we zo iedereen zouden kunnen geven wat hij verlangt … als we een dergelijk apparaat zouden hebben met die mogelijkheden … beter zou het niet kunnen! Dan zou iedereen er zeker van zijn, dat hij in gelijke mate zou ontvangen wat hij verlangt. Zelfs als men niet alles zou ontvangen, maar slechts 50-80%, zou iedereen toch in dezelfde mate voldoende hebben.

Maar we hebben deze mogelijkheid niet! Dus het blijkt dat wij de ene persoon meer geven dan de ander, maar op welke basis? Omdat hij meer verdient? Maar misschien was hij talentvol geschapen door de natuur. Dit zien en voelen we niet als rechtvaardig.

Als we praten over gelijkheid, bedoelen we gelijke externe voorwaarden voor iedereen. Maar dat is onjuist! Het blijkt dus, dat het onmogelijk is om gelijkheid en sociale rechtvaardigheid vast te stellen. Sociale rechtvaardigheid en gelijkheid kunnen slechts relatief zijn. Om dit percentage te kunnen beoordelen, moet ik aan het einde van de correctie zijn, als ik deel uitmaak van iedereen en weet wat iedere ziel nodig heeft en dit ervaar als mijn eigen behoefte.

Dan zal ik alle zielen voor mij kunnen zien, in alle tijden en in alle situaties, en ieder van hen vervulling geven in de unieke vorm, die hij nodig heeft op dit moment. Dat betekent: een moment geleden kreeg je iets en het volgende moment krijg je iets anders, en hetzelfde gebeurt dan zo met iedereen. Binnen dit systeem verandert alles voortdurend, zoals in een pan, waarin je iets kookt. Is het dan wel mogelijk om hier tot een eerlijke verdeling te komen?

Maar kijk eens naar wat de Schepper doet! Allereerst sluit hij de kraan en zegt: “Niemand van jullie krijgt iets! Als je wilt, zal ik je een klein deeltje geven, net genoeg voor je om van te leven, zodat je niet zult sterven. En je ontvangt al het andere alleen op voorwaarde dat je eerst elkaar gaat liefhebben. Dat wil zeggen, in de eerste plaats moet je de verschillen, die Ik tussen jullie heb geschapen, neutraliseren. ”

Liefde zal alle zonden bedekken en dan zal er geen enkel verschil tussen ons zijn. Als ik anderen liefheb, maakt het me niet uit als zij iets krijgen in plaats van dat ik het krijg. Laat iedereen vervuld worden tot in het oneindige, daar heb ik geen slecht gevoel over! Ik ben niet aan het controleren hoeveel ieder mens heeft en ik benader anderen niet met een egoïstische meetlat, met afgunst en haat.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/7/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie - Geen reacties→

Het begin van het jaar,”Rosh Hashana,” is een bijzondere dag, waarop we als ‘mens’ geboren worden. Een mens wordt ‘Ben Adam’ genoemd. Dit betekent: ‘zoon’ van het niveau dat Adam heet (vergelijkbaar met de Schepper). Dit niveau begint met een beperking, met de ‘toewijding van de ziel’ (Mesirut Nefesh).

Nefesh (ziel) is het eerste en zwakste licht dat wij bereiken. Om dit te bereiken, moeten we het boven ons materiële leven plaatsen, dat betekent: allerlei soorten vervulling opgeven omwille van spirituele hechting, verbinding met elkaar, wederzijds ontwaken en voor elkaar garant staan.”Ik ben bereid alle materiële dingen op te geven om de kwaliteit van geven te bereiken”, hier begint Adam, de mens

Vanaf dit punt begint hij niveaus op te stijgen en te werken aan het perfectioneren van de kwaliteit van geven binnenin hem en aan de constante poging om erin te blijven. Hiervoor bouwt een mens de juiste omgeving voor zichzelf, een omgeving die hem beïnvloedt. Dit werk heet het Werk van de Schepper. Het is werken aan de gelijkenis met de Schepper en aan hechting met hem.

Deze omgeving bestaat uit: de Kabbalistische groep, de leraar of docent, de boeken en de studie, dit zijn alle begrenzingen, waarbinnen iemand zich bevindt. In overeenstemming daarmee moet men zichzelf altijd controleren: gedraag je je correct en doe je genoeg om je leven op de juiste manier in te richten, hoe moet je je tijd, je gedachtekracht en je intentie verdelen om je verlangens efficiënt te kunnen onderscheiden? Op die manier beoordelen we onszelf voor het Nieuwe Jaar begint, in de periode genaamd ‘berouw’.

Men moet de groep aanhangen om de kracht van echte toewijding te ontvangen en, zoals er geschreven staat: “geef je hele ziel” (Mesirat Nefesh), zoals wanneer je op de shofar (hoorn) blaast of tijdens het offer van Isaac. Het is noodzakelijk om deze staat op elk niveau te bereiken .

Want nu is het voor ons niet noodzakelijk om zo’n groot offer te brengen als Abraham, die zijn geliefde kind moest offeren. Het is genoeg voor ons om op de Shofar (hoorn) te blazen. Dit is het verschil tussen de niveaus: de voorvaderen behoren tot het niveau van HBD, wij tot NHY. Maar in wezen is dit hetzelfde offer, dat ieder mens – op elk nieuw niveau van de wil om te genieten dat in hem wordt onthuld – moet brengen.

Daarna verhogen we voortdurend het belang (de schoonheid, Shufra) van de kwaliteit van geven, door onze bereidheid om de totale toewijding van de ziel te bereiken. Alles begint met de eerste beperking (Tzimtzum Aleph) en daarna volgt de toename van onze wil om te genieten. Hier begint Adam (de mens) en dit is de betekenis van het Nieuwe Jaar, de dag waarop we beginnen te groeien.

Ook al lijkt het alsof er veel fantasievolle verhalen zijn, die gewijd zijn aan het begin van het jaar, moeten we proberen erin door te dringen en daarin het plan van de schepping zien: om de schepselen tot vreugde te brengen, het verlangen vervuld te worden en het werk daarvoor, om keer op keer vanaf het begin te beginnen en vast te houden aan dit fundamentele koord, om zo de innerlijke betekenis van de tekst te begrijpen.

Er zijn immers verschillende stijlen om te vertellen en zelfs Kabbalisten schrijven op een zodanige wijze, dat iedereen begrijpt wat er geschreven staat, naar de mate van zijn eigen niveau. Maar zelfs wanneer iemand deze verhalen als een kindersprookje opvat, bereikt hij toch vooruitgang en groei en dat betekent dat hij door deze niveaus moet gaan.

Hoewel het misschien sprookjes lijken, verbergen ze een oneindige diepte, zo hoog als alle spirituele niveaus, en we moeten proberen het diepere, meest innerlijke niveau te bereiken en van daaruit voorbeelden kiezen voor onze eigen correctie om Adam te worden het Nieuwe Jaar op deze manier te beginnen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/27/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: In plaats van te zoeken naar de onderliggende oorzaken voor wat er gebeurt, gaan mensen liever de straat op en stellen ze eisen aan de autoriteiten. Hoe kunnen we de noodzaak voor radicale veranderingen in de samenleving en in de mens overbrengen?

Antwoord: Jij en ik weten dat een kar wordt getrokken door een paard, en dit “paard” moet ons naar een spiritueel niveau brengen. Daarom is alles wat er in de samenleving en in de wereld gebeurt, bedoeld om ons te veranderen.

Dus het gaat niet om een rechtvaardige verdeling of over het feit, dat het iemand aan voedsel of huisvesting ontbreekt. Dit zijn redenen, die ons dwingen om te veranderen. De natuur zet ons onder druk en veroorzaakt diverse problemen en onaangename gebeurtenissen, met als enige doel, dat we daardoor zullen begrijpen dat we moeten veranderen.

Dus, klaag niet bij de Natuur of de Schepper: “Waarom laat je zulk kwaad toe?” Hij zei in het begin: “Ik heb de kwade neiging geschapen – Ik ben de oorzaak van dit kwaad. Waarom? Zodat jij verandert.”

Vandaar dat niets zal helpen, hoeveel we ook aan de armen en de behoeftigen zouden geven. Integendeel, het zal de situatie verergeren en we zullen meer “kwalitatieve” tegenslagen krijgen: epidemieën, ecologische rampen, oorlogen en ga zo maar door. De natuur heeft heel wat in petto.

De correctie begint van eenvoudig naar moeilijk en daarom moeten beginnen met kleine, eenvoudige dingen. Een ‘brave jongen’ begrijpt het meteen: “Aha! Alles is duidelijk, niet nog een keer.” Hij trekt zijn neus niet op, maar hij is niet koppig meer, hij is bereid om verstandig te worden.

We moeten dit aan mensen uitleggen door middel van consistente, geïntegreerde verspreiding. Met de feiten in de hand moeten we laten zien, dat hun projecten de maatschappij niet zullen veranderen. Eerlijke verdeling en de behoeftigen helpen is correct. Maar hoe kunnen we dat realiseren? We kunnen dit alleen samen doen door middel van onderwijs en door te begrijpen dat wij de samenleving als geheel moeten veranderen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/20/2011, “The Nation”

Filed under: Arvut Beweging, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Israel - Geen reacties→

Vraag: We hebben gesproken over het feit dat overmatige consumptie de mensheid in een moeilijke toestand heeft gebracht. Sommige economen vermoeden echter, dat minder gaan consumeren ook een negatief effect zal hebben….

Antwoord: Elke fase van ontwikkeling heeft zijn eigen spirituele HaVaYaH volgorde. Daarin zijn fasen van geven en ontvangen, nietsdoen en een combinatie van verschillende factoren van interconnectie. Daarom kunnen wij geen directe verbinding leggen tussen het niveau van consumptie en de oplossing voor het probleem.

Vroeger waren we misschien in staat om de situatie te verbeteren, door aan iedereen goederen uit te delen, omdat het egoïstische verlangen tot een ​​bepaald niveau was ontwikkeld, waarbij de kloof tussen de lagen van de bevolking op deze manier werkelijk verbeterd kon worden. Vandaag de dag zijn we echter op een hoger niveau gekomen en de methoden, die in de vorige fase geschikt waren, werken niet meer. Het accent verschuift van de wens om te ontvangen naar de wens om te geven en je kunt geen echte verbetering bereiken door alleen maar ‘uit te delen’. Je moet begrijpen, dat je door het uitdelen van producten probeert om het pad van de crisis te blokkeren en dat je daardoor jezelf de mogelijkheid ontzegt om de oorzaak ervan te begrijpen: de Schenkende Kracht, de Schepper. Maar onze problemen krijgen nu al een doelgericht karakter.

Naar analogie daarvan: in de tweede fase van de uitbreiding van het Directe Licht is het onmogelijk om op dezelfde manier te handelen als in de eerste fase. Dat komt omdat de tweede fase is afgeleid van de eerste, juist omdat het tijd was om de primaire oorzaak van het Licht te verwerkelijken. Hoewel deze eerste fase volledig door het Licht gevuld is, is dit niet meer voldoende.

Op dezelfde manier lost een eenvoudige verdeling van goederen de problemen niet op. Het doel van de schepping is niet om onze egoïstische verlangens te bevredigen, om ‘onze buik te vullen’. Daarom ontdekken wij de tweede fase van ontwikkeling: door de armen goederen te geven zullen we de ineenstorting alleen maar versnellen.

Wat moeten we dan doen? Dit is immers in strijd met alle logica. Eerder regeerde het egoïsme: hoe meer we ontvingen, hoe beter we ons voelden. Maar nu zijn consumptie, beperkte zelfzucht en concessies in het voordeel van de zwakken eveneens destructief voor de economie. Anders gezegd: we hebben geen effectieve methoden meer over om met het egoïstische verlangen te werken. Het heeft zich uitgeput zowel wat ontvangen als geven betreft.

Dit is het begin van de tweezijdige verwerkelijking van het kwaad van het egoïsme: de volledige erkenning van het feit dat het niet kan worden gebruikt.

Hoe kan de mens dan overleven? Enkele miljoenen mensen in de wereld zullen er in slagen om zich te voeden met de producten van de aarde, die ze zelf verbouwen. En wat zullen de anderen doen? We zullen de eerdere contacten niet meer voort kunnen zetten en bovendien zullen we goederen en productie niet meer kunnen verspreiden op de manier, waarop we het vroeger deden. Die verspreiding over de wereld begint te verminderen, te ‘bevriezen’.

In deze omstandigheden is het enige wat de mensheid echt kan helpen een duidelijk inzicht te geven over wat er gaande is, zodat men gaat begrijpen, dat het noodzakelijk om de aard van onze verbindingen te veranderen. Dit is het enige wat ons goede resultaten zal brengen.

Daarom hebben mensen vooral studie nodig. Laat al het andere. Voorzie iedereen van een basis minimum, net boven de armoedegrens, en gebruik de rest van de inspanningen om onze onderlinge relaties te verbeteren.

‘Eerlijke verdeling’ en ‘sociale rechtvaardigheid’ zijn mooie woorden, in het belang hiervan werden tientallen miljoenen mensen vermoord of vermoordden zij anderen. Dergelijke slogans zullen alleen helpen op voorwaarde dat we het bewustzijn van mensen veranderen. En daarvoor hebben we educatie nodig. Een mens heeft vitale behoeften nodig en de bereidheid om te luisteren, dat is alles.

Men zal echter niet moeten leren over ‘hoe op een juiste manier te consumeren’ maar over de juiste houding ten opzichte van anderen. Al het andere zal een natuurlijk gevolg daarvan worden. Als het verlangen van mensen verandert, zullen ze vanuit zichzelf begrijpen hoe ze met het leven kunnen omgaan. Door hun opvoeding zullen alle praktische oplossingen duidelijk worden.

In de eerste plaats moet men educatie krijgen en op zijn minst enigermate veranderen. De enige manier om allerlei soorten Nazi regimes te voorkomen is door het bouwen van een omgeving die mensen ten goede verandert.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/8/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Egoïsme, Evolutie, Maatschappij, Nieuws, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Waarom wordt het netwerk van onze verbroken verhoudingen niet aan ons onthuld? Waarom wordt ons de oorzaak van alle kwaad niet getoond, zodat we weten waarvoor we ons moeten inspannen?

Antwoord: Omdat we onszelf dan zouden corrigeren vanuit wanhoop. Onze inspanning zou gebaseerd zijn op gewoon, egoïstisch werk. Het zou hetzelfde zijn als geld verdienen voor voedsel, in spiritualiteit wordt het niet als werk beschouwd, als ik door een eenvoudig hongergevoel wordt aangezet tot werken.

Zonder enige dwang moet ik willen streven naar het Doel, waaraan ik geen behoefte voel. Mijn natuur verplicht me er niet toe, ik ontwikkel een compleet vrij verlangen, onafhankelijk van alles. Geven uit liefde is geen voorwaarde voor mij, ik heb het niet nodig, ik ben van niets en niemand afhankelijk. Zoals de Schepper, sta ik boven alles.

En dan ontdek ik, dat ik afhankelijk ben van anderen: ik wil geven, ze ten dienste staan en de laatste, de nietigste van allen zijn. Anders wordt het werk niet door mij gedaan, maar door de Schepper.

In mijn spirituele werk is er een punt, waarvoor ik voortdurend moet zorgen, zodat het kan groeien: het punt van vrijheid, dat wij in onze wereld totaal niet kennen. In dit punt ben ik van niemand afhankelijk. De hele wereld ligt aan mijn voeten zonder dat ik mij daarvoor inspan. Daar ligt de mogelijkheid voor echt werk.

Om mij naar dit punt te brengen, worden er naar mij moeilijkheden en problemen gestuurd, zodat ik kan leren. En dan, als ik tenslotte vertrouwd raak met de spirituele wereld, zal mijn werk omslaan naar het tegendeel, alsof het totaal omgekeerd wordt. Er zal mij gezegd worden: “Neem alles!” En ik zal dit geschenk weigeren.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/20/2011, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

We worden het meest misleid en belet in ons werk door trots, waardoor we denken: “Ik los het wel op, ik heb alles onder controle.” We zien dit in de meest primitieve vorm in de gewone wereld als iemand anderen geen kansen geeft, maar probeert hen te ontlopen en niet bereid is om als gelijken met hen om te gaan.

We hebben echter open verhoudingen nodig waarbij ik niet probeer hoger of lager te zijn dan anderen. Lager dan anderen zijn is ook niet goed, omdat we dan niet als vrienden met elkaar kunnen omgaan. En natuurlijk kan dat ook niet, als je je opstelt als hoger.

Het is nodig om absoluut evenwaardig te zijn – dat betekent: stoppen met je eigen ik te voelen! Ik voel mezelf alleen, als ik hoger of lager ben dan anderen, maar als ik gelijk ben, voel ik mezelf niet, maar alleen de verbinding tussen ons allen, we zijn met elkaar in die ene stroom van verbinding.

Dit gevoel moeten we voortdurend hebben. Soms wordt het aan ons in Conventies onthuld, in verschillende bijeenkomsten en bij speciale gelegenheden. We moeten het echter voortdurend vasthouden, omdat dit voelen van de onderlinge verbinding zal worden tot het Licht en de onthulling van de Schepper.

Voor nu is het alleen een gevoel verbonden te zijn en samen. Dat is nu juist hoe de kli (vat) gebouwd wordt. Maar later zal deze kli de staat van geven bereiken en dan zullen we het Licht erin voelen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/20/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we aan mensen de ware betekenis van sociale rechtvaardigheid uitleggen?

Antwoord: Samen met de externe eisen, voelen mensen heel diep hoe bitter de ongelijkheid is op het gebied van sociale en nationale onrechtvaardigheid, in allerlei vormen. Een mens schat zijn waarde niet in op basis van wie hij is, maar hij vergelijkt zichzelf met anderen. Nooit eerder hebben we zo’n goed leven gehad als nu, maar als we naar elkaar kijken, hebben we een slecht gevoel.

Natuurlijk zijn er mensen die echt “van betaling naar betaling” leven en hun levensstandaard moet onmiddellijk worden verhoogd tot het minimale niveau. Alle andere onevenwichtigheden moeten echter in de eerste plaats worden vervuld door middel van wederzijdse eenwording.

Geen “rechtvaardige verdeling” zal hier helpen, het zal de conflicten alleen maar verergeren. Alles wat iemand meer krijgt zou geruchten en kritiek, ontevredenheid en wrok veroorzaken. Probeer maar eens om de salarissen te verhogen in een van de sectoren, men accepteert het totaal niet. Zelfs als dit niet ten koste van mezelf gebeurt en zelfs als het niet mijn doel is om meer te krijgen, vraag ik me nog steeds af waarom het geld aan hen werd gegeven en niet aan mij.

Wanneer zal ik er blij mee zijn als iemand een salarisverhoging krijgt? Alleen als ik met hem verbonden ben door banden van liefde. Dus, eerst moet mij de juiste instelling geleerd worden, zodat ik met hem rekening houd. Om te beginnen moeten we inzien – voordat we het bereiken om voor elkaar garant te staan – dat we volledig van elkaar afhankelijk zijn.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/31/2011, “The Nation”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Israel, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat doe je als je voelt dat je niet genoeg aan de groep geeft, alsof je kracht is uitgeput?

Antwoord: Inderdaad, elk moment neemt de kracht af. En het is goed als je voelt dat je kracht afneemt. Normaal gesproken beseffen we niet eens dat het gebeurt, maar vallen we gewoon ontspannen in slaap en verliezen we het verlangen. De oorzaak ervan is, dat het ons niet interesseert om wakker te worden. We moeten elkaar helpen, want dat is de enige manier om wakker te worden!

Als je niet investeert in anderen, zodat ze om je geven, ontvang je geen kracht. En het maakt niet uit op welk niveau de omgeving is of wat ze doen. De sleutel is voor jou om actie te gaan ondernemen en in hen te investeren, dan zul je het resultaat zien. Je zult zelfs niet geloven hoeveel deze groep en de vrienden je kunnen geven. Alles hangt af van hoeveel het individu erin investeert en van zijn gevoeligheid.

En als je investeert in de groep, zul je plotseling ontdekken, dat ze ook wakker zijn geworden en acties ondernemen naar jou toe. Zelfs als het je eerder niet was opgevallen, zul je het nu zien, dankzij wat je investeert. Dit is de betekenis van: voor elkaar garant staan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/4/2011, Shamati #17

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→