Vraag: Kun je zeggen dat een man, die de integrale methode bestudeert, op deze manier bezig is om de wereld te redden?

Antwoord: Natuurlijk redt hij op deze manier de wereld, want anders zijn we allemaal op weg naar een ramp. Ik denk dat iedereen dat begrijpt.

Vraag: Hoe kan een mens het belang van dit werk aan zijn familie uitleggen?

Antwoord: Ik denk niet dat een man tegenwoordig een vrouw of zijn eigen vrouw kan beïnvloeden en haar kan uitleggen, dat hij met iets belangrijks bezig is. Dat zal ze niet van hem aannemen, maar ze zal het kunnen merken door andere mannen. Als zijn vrienden bij haar komen, niet de mensen met wie hij vroeger altijd een biertje dronk, maar zijn nieuwe vrienden en als ze met haar praten of als ze naar een lezing gaat, of naar een cursus voor vrouwen, of iets dergelijks, zullen anderen haar ervan overtuigen, maar ik betwijfel of het haar eigen man lukt.

Ze ziet het immers vanuit haar gezichtsput, hij moet van zijn kant heel sterk veranderen in zijn gedrag, in zijn openheid en zijn houding naar haar toe. Als hij op een heel andere manier met haar zou spreken, haar recht in de ogen zou kijken en alle trucjes, die ze vroeger gebruikten, achterwege zou laten, als hij zijn arrogantie opzij zou zetten evenals alle oneerlijkheden en oude gewoonten, zou het hem misschien lukken, maar daarvoor moet haar man vrij zijn van de overheersing van zijn ‘promiscue’ omgeving. Dit is natuurlijk een groot probleem, want een mens is slaaf van zijn omgeving.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/28/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Uncategorized - Geen reacties→

In het Nieuws (uit de Daily Disruption): “Sinds 2008 was 2011 wereldwijd het koudste jaar ooit, al bleven de temperaturen boven het gemiddelde van de afgelopen 30 jaar, volgens het ‘2011 State of the Climate Report’ dat vandaag online bekend is gemaakt door het NOAA. Het door vakgenoten getoetste rapport, uitgekomen in samenwerking met de American Meteorological Society (AMS), werd samengesteld door 378 wetenschappers uit 48 landen over de hele wereld. Het beschrijft een gedetailleerde update van indicatoren voor het wereldklimaat, opmerkelijke weersomstandigheden en andere gegevens, die verzameld zijn door milieumonitoring afdelingen en instrumentarium op het vaste land, op zee, op ijs en in de lucht.

“2011 zal de geschiedenis ingaan als een jaar van extreme gebeurtenissen, zowel in de Verenigde Staten als over de hele wereld”, zegt Kathryn D. Sullivan, Ph.D, waarnemend Bestuurder van de NOAA. “Alle weersomstandigheden vinden nu plaats in de context van het milieu, dat over de hele wereld aan verandering onderhevig is. Dit jaarrapport voorziet wetenschappers en burgers van een analyse over wat er heeft plaats gevonden, zodat wij ons allemaal kunnen voorbereiden op wat komen gaat”…

“Het rapport geeft ook bijzonderheden over een aantal extreme gebeurtenissen, die over de hele wereld hebben plaats gevonden, waaronder de ergste overstromingen in Thailand in bijna 70 jaar, droogte en dodelijke tornado’s in de Verenigde Staten, verwoestende overstromingen in Brazilië en de ergste hittegolf in Midden-en Zuid-Europa sinds 2003.”

Mijn Commentaar: Kabbalah zegt (Baal HaSulam in ‘Voorwoord tot de Wijsheid van Kabbalah’, p 12.), dat van alle levenloze, vegetatieve en dierlijke scheppingsvormen op de planeet, alleen de mens – door zijn egoïstische gedrag – invloed heeft op wat er gebeurt op Aarde en ook op het klimaat. Dat de mens alle gebeurtenissen bepaalt en dat alle andere elementen van de natuur afhankelijk zijn van het gedrag van de mens. Dus: verander je gedrag, dan roep je het lijden een halt toe!

Filed under: Natuur, Nieuws, Uncategorized, Wereld - Geen reacties→

Een mens heeft de kracht niet om zijn egoïsme te willen corrigeren, maar als hij mensen om zich heen heeft die ernaar verlangen om zichzelf te corrigeren en als deze mensen aardig voor hem zijn, ontvangt hij van hen de kracht om zijn egoïsme te overwinnen en wordt hij vervuld met hun verlangens, met het doel dat zij hebben en met de kracht van hun geest. Dankzij zijn houding naar en zijn respect voor deze mensen, ontvangt hij nieuwe verlangens en aspiraties.

From Baal HaSulam, Shamati #99

Filed under: Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Als ik tijdens de workshops mijn ‘ik’ wegcijfer, gebeurt dat dan op het niveau van voelen? Ik merkte dat de gedachten die in me opkwamen, toen ik probeerde om op gevoelsgebied omhoog te rijzen, mij daarvan weerhielden.

Antwoord: Alles vindt uitsluitend in het voelen plaats. Als er verstoringen in het denken komen, is er niet genoeg voelen aanwezig. Dit betekent, dat je dan nog verder moet gaan door je te verdiepen in je gedachten en je daarbij af te vragen hoe je verstoringen kunt corrigeren, want het gaat over de correctie van je grote verlangen.

Het zal je echter nooit lukken om verder te komen via je denken. Je hebt je denken alleen om beetje bij beetje je gevoelens te veranderen, om jezelf te focussen, te ontspannen en je te ontdoen van wat je hindert. Alles vindt echter alleen plaats in de verlangens, omdat de materie gelijk is aan verlangens. Gedachten zijn dus uitsluitend bedoeld om met de verlangens te werken.

From the Vilnius Convention 3/24/12, Workshop 2

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Kan het Boek Exodus ons helpen om uit ons egoïsme te komen?

Antwoord: Het is een feit, dat elke spirituele daad eerst in onze wereld zichtbaar moet worden. Daarom werd de geschiedenis van de bevrijding van het egoïsme eerst zichtbaar bij een kleine groep mensen, nu wordt dit in de hele wereld herhaald.

Geen enkel boek op de hele wereld kan ons hiermee helpen. Wij zullen het alleen kunnen gaan begrijpen en er op een correcte wijze over kunnen spreken, als wij door de stadia van correctie gaan.

Dit is een probleem, want mensen lezen dit als een historisch verhaal. Maar het gaat in deze beschrijving over de meest serieuze, innerlijke veranderingen in een mens, waar hij samen met de groep doorheen moet en daarin ontdekt hij in zichzelf een kracht, ‘Moshe’ (Mozes) genaamd, van het woord ‘Limshoch’ (trekken uit). Deze kracht trekt de groep uit het egoïsme en verheft de groep tot de onthulling van de Schepper.

Moshe is het punt van verbinding, dat wij tussen ons ontdekken en dat ons gidst. De hogere Kracht wordt in dit punt onthuld.

Zo komen we bij de berg Sinaï, de berg van haat, waar wij omheen staan. Wij worden erdoor verdeeld en wij zien alleen haat voor ons, maar wij staan er omheen, omdat wij nergens anders heen kunnen.

Ondanks deze haat moeten we voor elkaar garant staan. Maar als wij vastlopen in haat, in egoïsme, wordt dit de plaats van onze spirituele dood.

Vraag: Maar na de uittocht uit Egypte gebeurde het niet, dat er een hele groep uit een egoïstische staat kwam. Wel individuen, maar geen groep. Een dergelijke ervaring kennen we niet. Wat moeten wij dan doen?

Antwoord: Jullie moeten doorgaan met dit werk. En dat doen we ook. Wat is het verschil? Het werk in de groep werd toen beschreven, het komt uit die tijd: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, ‘Van de liefde voor de vrienden tot liefde voor de Schepper’. Dit wordt allemaal in de bronnen beschreven.

Daarom zijn er geen andere principes. Het spirituele systeem, het systeem van de werelden, verandert niet. Het is op dezelfde wijze tot uitdrukking gekomen, alleen op lagere niveaus van egoïsme die gecorrigeerd moesten worden. De wetten blijven echter dezelfde.

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 4/1/12

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Uncategorized, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

De speciale sfeer die in de conventie in Litouwen tijdens de workshops werd gecreëerd, moet tijdens de lessen behouden blijven. Een mens moet dat voortdurend voelen. Het maakt niet uit of hij wel of niet in een kring zit en de vrienden omarmt, of dat je gewoon bij elkaar bent en de verbinding voelt, zonder dat je elkaar fysiek omarmt, of zelfs heel ver van elkaar bent.

Natuurlijk is dat moeilijker, maar jullie hebben al gevoeld dat het enigszins mogelijk is om de fysieke plek, die een beperking oplegt, te verlaten en niet aan tijd gebonden te zijn. Deze verbinding blijft bestaan, alsof hij in de lucht hangt.

Wij moeten voortdurend in deze sfeer blijven, tijdens de lessen, bij allerlei gelegenheden en activiteiten en zelfs op het werk. Het maakt niet uit waar je werkt: in een fabriek, voor een baas; maar door alles heen, wat er ook gebeurt, ben je in contact met de Schepper, ben je op zoek naar Hem. In iedere situatie moet je je inspannen om het hogere Licht te onthullen, alsof je fysiek bij de vrienden bent.

Dan zullen wij – door al deze moeite die we doen – kunnen gaan voelen en ontdekken hoe wij verbonden zijn met een grote groep Kabbalisten van alle generaties, die met ons samenwerken en wij zullen onze inspanningen voortzetten. Dit alles bevindt zich buiten onze fysieke beperkingen.

Wij hebben ons voorbereid voor deze workshops, we zaten op een bepaalde manier bij elkaar, maar dit alles was alleen uiterlijke voorbereiding. Wij moeten proberen om in diezelfde sfeer te blijven die we tijdens de studie hebben gevoeld. De belangrijkste beloning bestaat uit de inspanningen zelf en niet uit het sterke gevoel dat je verwacht. Wij moeten het werk zelf als waardevol beschouwen en niet de beloning voor het werk.

Daarom moeten we er niet op wachten, dat er ontroerende, inspirerende staten terugkeren. De sleutel is: er onophoudelijk naar op zoek gaan en dat niet doen om aangename gevoelens te ontvangen, maar om ons voor te bereiden op de onthulling van de Schepper, om Hem vreugde te verschaffen. Dit te kunnen doen is onze beloning. Dit komt al wat dichter bij de staat van geven, Lishma.

Wij gaan dit proberen. Het spijt me, maar zoals gewoonlijk vragen kinderen om wat zij het fijnste vinden, terwijl de ouders hen geven wat voor hen het beste is, naar hun begrip als volwassenen. En dat stemt niet altijd overeen. Laten we ons best doen om een nog meer correcte vorm te bereiken.

Wij moeten er waardering voor hebben, dat we de gelegenheid hebben om ons in te spannen en wij zullen ook een restrictie moeten aanbrengen over onze gevoelens. Dan zal het gevoel van geven om niets zich aan ons kenbaar maken.

From Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 3/27/2012

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we onszelf beschermen als de Schepper zich aan ons onthult, als onze Reshimot (informatieve genen) en verlangens veranderen en op ieder niveau dat ons gegeven wordt, worden vernieuwd?

Antwoord: Dit is waar, maar we moeten het eerste principe niet over het hoofd zien, dat stelt dat het enige wat we hoeven te doen is werken aan onze verlangens en vragen, het resultaat komt van Boven. Zelfs als we misschien wel voor duizend verwarrende situaties komen te staan, het maakt geen verschil. Alles wat we hebben te doen is een verlangen voorbereiden voor elke staat.

Er is totale verwarring om ons heen, we kunnen niet nagaan wat voor innerlijke verbindingen er zijn en we begrijpen niets. We hoeven ook niets te begrijpen: het enige wat we hoeven te doen is willen. Wij hoeven een situatie niet te begrijpen en de fragmenten van het hele plaatje tot een geheel te maken. Het is onze taak om ertoe bereid te zijn om met de hulp van het corrigerende Licht alles met elkaar te verbinden. Hoe meer verwarring, hoe beter.

Als we op een verkeerde manier naar ons innerlijk werk kijken, lijkt het erop dat we helemaal niet verder komen. We raken steeds meer in de war en gefrustreerd, als we terugkijken worden we bang door gebeurtenissen in de afgelopen jaren en als we vooruit kijken, zien we zelfs geen sprankje hoop. Rabash zei eens tegen me: “Bij het verlaten van een les moet je je leger voelen dan de dag ervoor, anders was de les niet succesvol.”

De les moet eindigen met een gevoel dat we niets hebben.”Wat moet ik doen?” roep ik dan uit. Mijn schreeuw moet hoorbaar zijn.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/26/12, “Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Uncategorized - Geen reacties→

Ons uitgangspunt is de breking van de kelim (vaten). Als dat niet was gebeurd, zouden we ons nu op hetzelfde niveau bevinden als het levenloze, vegetatieve en animale in de natuur, die gehoorzamen aan de ene Kracht, die hen van binnenuit motiveert en in hen werkzaam is. Maar door de breking zijn er speciale eigenschappen in het verlangen om voor zichzelf te ontvangen doorgedrongen.

De hele schepping ontwikkelt zich onder de directe invloed van het Licht, de mens ontwikkelt zich echter onder de tegengestelde invloed ervan. Juist op deze manier zal hij kunnen begrijpen dat het nodig is, dat hij zich uit eigen vrije wil zal gaan afstemmen op de Kracht, die hem drijft.

Hoe verder hij komt, hoe meer druk hij voelt. Uiteindelijk moet hij zichzelf volledig ‘formatteren’ om de juiste vorm te krijgen. Intussen groeit het verlangen in hem in een vorm, die tegengesteld is aan de gewenste vorm.

Het neemt veel tijd in beslag voordat een mens de innerlijke druk gaat voelen, die in verschillende richtingen gaat en hem als ruw materiaal vormt. Als hij probeert om zijn gevoeligheid te vergroten, voelt hij hoe de Schepper aan hem werkt. Het maakt niet uit wat voor externe activiteiten hij uitvoert, hij heeft een innerlijk leven waarin hij voortdurend probeert te voelen hoe de Schepper hem in allerlei richtingen duwt, door middel van verschillende gevoelens.

Het is te vergelijken met een moeder, die steeds bij haar zoon is en hem zegt wat hij wel en niet mag doen en hem zo bij alles corrigeert. Op dezelfde manier voelt een mens innerlijk steeds, hoe de Schepper aan hem werkt, alsof hij een zacht stuk klei is in de handen van de beeldhouwer die hem zachtjes duwt en hem tegelijkertijd de druk goed laat voelen. Een mens moet echter verlangen naar deze druk.

Het voelt wat moeilijk en onaangenaam, maar anderzijds begrijpt een mens, dat het werk dat aan hem gedaan wordt, niet gestopt kan worden en hij wil verder komen. Dit is het eerste gevoel bij een mens, die in zichzelf het werk van de Schepper aan hem begint te ervaren.

We kunnen voelen, dat er liefdevol aan ons wordt gegeven, omdat er na het breken verschillende krachten en invloeden in ons aanwezig zijn, als een kopie van de spirituele werkingen. Dit zijn potentiële werkingen, die in de alomvattende ziel bestaan, die daden om te geven wilde uitvoeren. Maar na het breken veranderde alles in ‘om te ontvangen’ en nu bestaat deze kracht in ons in een tegengestelde, egoïstische vorm. Maar dankzij dit gebeuren kunnen we het werk van de Schepper aan ons ervaren.

Het gedrag van een mens is daardoor tegengesteld aan de daden van de Schepper. Nu is er een conflict: weerstand van de kant van de mens, van de kant van de klei en de druk van de Schepper. Ze zijn dus slaags geraakt en een mens voelt de druk en de klappen, als de Schepper hem probeert te laten zien wat er niet goed aan hem is.

Uiteindelijk begint hij de innerlijke druk te rechtvaardigen en hij werkt mee met wat de Schepper aan hem doet, hij wil meewerken, zoals een paard zijn rijder gehoorzaamt. Hij voelt de leiding als een onthulling van liefde en stemt erin toe. Zo verkrijgt hij geloof en verbindt hij zich met de Schepper. Hij beweegt zich naar de beeldhouwer toe. Hoewel hij nog voelt dat hij lijdt, hij voelt dat in de klei, identificeert hij zich al met de intentie, met Degene die al die verschillende vormen in hem schept.

Hij verbindt zich met de Handen van de Meester, die hem schept en boetseert. Nu wil hij het, dat de Meester zo’n invloed op hem heeft en hij verlangt steeds meer naar Hem, totdat hij zich volkomen verbindt met de daden van de Schepper. Ze zijn in dezelfde beweging met elkaar verbonden, in dezelfde intentie en het lijden verandert in genot.

Al het lijden, dat door de klei gevoeld werd, verdwijnt en een mens bevindt zich erboven, hij is in zijn intentie en ziet dat de klei geen betekenis heeft. Hij stemt overeen met het werk van de Schepper aan hem en begrijpt: ‘alleen goedheid en genade zal mij volgen’. Hij rijst boven zijn gevoelens uit en verenigt zich met de intentie van zijn Maker, met wat de Schepper aan hem doet en hij komt tot volledige hechting aan Hem.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/2/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenwording met de Schepper, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel, Uncategorized - Geen reacties→

Filed under: Uncategorized - Geen reacties→