Vraag: Ik zit in een virtuele groep. Als ik alleen de conventie kan bijwonen als twee vrienden voor mij garant staan, wie kunnen er dan voor mij tekenen?

Antwoord: Geef daar nu al je aandacht aan.

Behalve de mannen die Egypte verlieten waren er ook vrouwen, kinderen en ouderen. Begrijp je wat het betekent om naar een congres te gaan als ‘vrouw’, ‘kind’, of een ‘oudere’? Begrijp je, dat het je opdracht is om jezelf zo onbelangrijk mogelijk te maken? Je weet niet hoe je je met je vrienden moet verbinden, omdat een vrouw niet kan verbinden. Maar je wilt werkelijk dat het gebeurt, omdat een vrouw deze eenheid volkomen moet steunen.

En misschien ben je een ‘slaaf’, dat betekent dat je aan je egoïsme gehoorzaamt, maar dat je bereid bent om dienstbaar te zijn en te helpen, waar het maar nodig is. Je bent op persoonlijk voordeel uit, je wilt spiritualiteit voor jezelf en je kunt je niet losmaken van je egoïstische bezorgdheid over je eigen goede toekomst. Maar je bent je hiervan bewust en je begrijpt dat je slaaf bent van je eigenliefde en toch wil je nu deel uitmaken van een spirituele aanval.

Een ‘slaaf’ is afhankelijk van een kracht buiten zichzelf: Farao of de Schepper regeren over hem, dat is hetzelfde, want Farao is het middel van de Schepper. En als je dan nog steeds wilt meedoen, kom je naar de conventie, je bent je bewust van je niveau en je spant je tot het uiterste in om met de vrienden samen te zijn.

Of beide geldt: je spant je tot het uiterste in, en je mogelijkheden zijn niet van jou afhankelijk, ze worden naar niveaus ingedeeld. Als je je een beetje hebt ingespannen, ben je een ‘kind’, bij wat meer inspanning ben je een ‘slaaf’, bij nog meer een ‘oudere’, bij nog meer een ‘vrouw’ en bij nog meer een ‘man’. Kracht wordt je van Boven gegeven, maar jij moet deze Kracht volledig toepassen, om te proberen om deze in stand te houden en er volkomen aan toegewijd te zijn. Het gaat niet over jouw niveau, dit is belangrijk om te weten. Iemand die zijn best doet om met ons samen te zijn, zoals een kind zich vastklampt aan volwassenen, stoort totaal niet, maar helpt alleen maar. Dus, waar je ook bent, kom.

Vraag: Onder welke voorwaarden is iemand die gaat een ‘man’?

Antwoord: Als iemand alle ochtendlessen volgt, Maaser (tienden) betaalt, meedoet met Yeshivat Haverim (Samenzijn met de Vrienden) en met alle groepsactiviteiten en zich volledig inzet voor disseminatie, zo volgt hij de raad van Kabbalisten op. Dit is het minimum, dit zijn de fysieke voorwaarden, die nog geen betrekking hebben op het spirituele werk. Dit is noodzakelijk.

En behalve dit: maakt hij zichzelf in zijn ziel werkelijk onbelangrijk in de groep, zodat hij de behoefte aan eenheid voelt? Deze behoefte moet hem brengen tot zijn roep voor hulp, waarop het Hogere Licht zal antwoorden.

De uiterlijke voorwaarden zeggen dus niets over het spirituele niveau, ze zijn noodzakelijk, maar niet voldoende. Je kunt ze in acht nemen, ongeacht je spirituele staten. En daarnaast zijn er nog vele voorwaarden om innerlijk te verwezenlijken.

[70376]
From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/2012, Constitution of the Arava Convention

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Maaser - Geen reacties→

Rabbi Elimelech uit Lizhensk, ‘Een Hemellichaam en de Zon’: Het belangrijkste is zich in liefde met elke vriend te verenigen, de Schepper te dienen met één hart, elkaar te helpen, de verbinding tussen ons te versterken en onze harten te laten samensmelten om één geheel te worden en de Schepper met hart en ziel te dienen.

In het algemeen gesproken bestaat al ons werk uit één handeling: onze harten te laten samensmelten om één geheel te worden en de Schepper met hart en ziel te dienen. Op deze manier corrigeren wij het breken van de kelim (vaten), wat speciaal voor ons geschapen is om de mate van onze afscheiding te onthullen en er overheen een brug van liefde te bouwen.

Wanneer wij op deze manier werken – met de hulp van een hindernis, die ons door Boven is gegeven, met de grootsheid van een brug die over de afgrond van ons egoïsme heen reikt – bouwen wij ons gemeenschappelijke, spirituele Partzuf en ontdekken wij de eeuwige werkelijkheid, die voor ons bedoeld is om in te leven. Wij zullen dus op onze weg zelfs nog meer klappen van afgescheiden zijn krijgen en wij zullen een verbinding van liefde bouwen, door voor elkaar garant te staan, door eenheid, en we zullen elkaar aanvullen als een volmaakt afgestemd mechanisme van een integraal systeem. Elke keer opnieuw moeten we naar perfectie verlangen. Defecten en nieuwe details, die aan ons systeem moeten worden toegevoegd, zodat het volmaakt kan worden, zullen aan ons onthuld worden. En wij zullen blijdschap voelen bij het vinden en vaststellen van deze details, omdat correcties ons naar werkelijke perfectie leiden.

Wij moeten blij zijn als het kwaad aan ons onthuld wordt. Ik ben vreugdevol en verheug mij in zichtbare en verborgen gebreken, schrijft Baal HaSulam in de Igrot (Brieven) 5, p. 11. Hij vervolgt: Ik betreur dit heel diep en ik uit mijn klachten over de gebreken, die nog bedekt zijn en ertoe bestemd zijn om ontdekt te worden, want er is geen hoop aanwezig voor een verborgen corruptie ….

Het is dus van het hoogste belang dat gebreken onthuld worden. Wij moeten ze met vreugde accepteren. Als een mens op de juiste wijze met een groep verbonden is, accepteert hij alle hindernissen, problemen en moeilijkheden met vreugde, omdat hij begrijpt dat – als hij ze overstijgt en daar bovenuit de juiste verbinding bouwt – aan hem, boven alle kwaad, kennis, wijsheid en liefde onthuld zullen worden. Hoe dieper de afgrond van het kwaad is, hoe verder hij de spirituele hoogte beklimt en de eeuwige wereld van de Schepper waarneemt.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/19/12, “Advice for the Arava Convention”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: De komende conventie geeft me een te sterk gevoel van angst en druk. Ik ervaar geen vreugde en liefde, maar alleen instructies en waarschuwingen. Ik heb helemaal het gevoel niet meer, dat ik naar een conventie ga. Waardoor ben ik nu in deze staat?

Antwoord: Dat komt omdat je er nooit aan gedacht hebt, dat een conventie geen picknick is. Als je naar onze conventies kwam, was het voor jou altijd zoiets als een festival met veel lezingen, opvoeringen, dansen, maaltijden …. Als een mens zich door zulk soort activiteiten bewuster wordt van zichzelf, zijn ze serieus en goed voor hem. Maar als dat niet het geval is, kan hij beter gewoon van het leven genieten, zonder zich bezig te houden met wat belangrijk is.

In het verleden was het ook al zo: mensen waren gewend om naar de Tempel te komen, omdat daar altijd vers vlees was en goede wijn. Maar anderen kwamen daar met heel andere bedoelingen.

Wij maken mensen nu duidelijk waar zij eigenijk zijn. Iedereen moet dit begrijpen en ermee instemmen, iedereen moet grote vrees voelen. De Torah beschrijft de uiterlijke tekenen van deze staat, zoals de aard die beeft, donderslagen, enzovoort. Het is ook werkelijk zo.

Tegelijkertijd moet deze heel belangrijke staat vreugde in ons oproepen. Je bent in Gevurot (krachten), maar het hogere niveau wordt aan je onthuld, als je het verdient, natuurlijk. Als dat niet zo is, wordt dit je graf. Jij besluit dus of je komt of niet.

De kwaliteit van degenen die komen is belangrijker dan de kwantiteit. Massa verspreiding van het principe van wederzijds garant staan is één ding, een spirituele stijging in de woestijn is iets anders.

Als iemand erheen gaat, alsof hij naar een picknick gaat, zal hij zichzelf grote schade toebrengen. Hij zal onze kracht verminderen en ons verstoren met zijn vreemde gedachten en verlangens, daarvoor zal hij in de toekomst gestraft worden. Zo iemand behoort niet te komen. Er is hier uitsluitend plaats voor degenen die heel serieus zijn.

Ik begrijp het als mensen besluiten om thuis te blijven. Dat is dan eigenlijk een heel serieuze houding: een mens is bang, onzeker over zichzelf, begrijpt dat hij innerlijk nog zwak is ….

Wel, misschien krijg je een nieuwe kans over zo’n tweeduizend jaar?

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/12, “Advice for the Arava Convention”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zelfonderzoek - Geen reacties→

Vraag: Hoe dichter we bij de conventie komen, hoe meer leegte we voelen, in onze gedachten, onze gevoelens en in kracht. Wat betekent dat en hoe kunnen we met dit gevoel werken?

Antwoord: Dit gebeurt altijd voor een belangrijke actie, als een mens al zijn voorafgaande, lange voorbereidingen kwijt is. Alle besluiten die een mens heeft genomen en al zijn bereidheid tot actie, verdwijnen plotseling en er blijft een soort leegte over, net zoals wanneer je op iets wacht.

Het is waar, het gebeurt ook in het fysieke leven. We kunnen er niets aan doen. Het lijkt heel sterk op de stilte voor een strijd, als we weten dat er binnenkort een militaire operatie zal plaatsvinden of zelfs een oorlog, maar je kunt er niets aan doen. We hebben ons voorbereid en we hebben alles gedaan wat in ons vermogen lag, er rest ons niets anders dan te wachten. Het is een periode van wachten, een periode van stilte voor de strijd.

Hetzelfde gebeurt zowel in de fysieke als in de spirituele wereld en het is waar. Het is een periode, waarin een mens nauwkeuriger onderzoek moet doen naar de staat waar hij naar op weg is.

Dit betekent niet, dat je tijd hebt om lui te zijn en alles maar moet laten gaan, alsof je geen keus hebt, er niets meer aan kunt doen, en maar laat gebeuren wat er gebeurt. Ik moet mijn vermogen om te voelen intenser maken, mijn zelfonderzoek aanscherpen, op weg naar het volgende niveau en me voorbereiden voor fijnere onderscheidingen en frequenties, in vergelijking met hoe het eerder was.

Wij moeten ons vermogen om te voelen aanscherpen en proberen te voelen wat we eerder niet konden voelen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/12, “Pri Chaham”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik weten of het verlangen, dat in mij gewekt is, aan mij toegeschreven wordt? Want tenslotte komen al mijn verlangens van buitenaf naar mij toe en ik denk op een bepaalde manier, omdat iemand anders mij daartoe aanzet.

Antwoord: Als je tegen je verlangen in bij de groep komt en door anderen een inzicht krijgt, wordt dit aan jou toegeschreven. Het betekent namelijk dat jij dit inzicht zelf hebt willen bereiken, je hebt dit verdiend door je eigen inspanning. Met je eigen kracht haal je het uit je omgeving en dan wordt het beschouwd als iets van jou, als jouw spirituele kli (vat).

Want jij hebt je ingespannen om je te verenigen met de vrienden. De verbinding voel je in jouw verlangen, in het grote verlangen dat je hebt ontvangen. Dit grote verlangen is de toevoeging aan je eigen verlangen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Om de eigenschap van liefde en geven te verkrijgen, moeten we ons op een bepaalde manier voorbereiden. We moeten bij elkaar komen om elkaar te beïnvloeden, aan te moedigen en aan te zetten tot activiteit, dat wil zeggen: er alles voor doen, zodat het Licht ons wakker zal maken, in de mate waarin wij elkaar wakker maken. Het is mogelijk.

Wij hebben hiervoor een groot gebrek aan geven en liefhebben nodig. Dit verlangen is nodig, namelijk een verlangen naar een gebrek. Dit wordt genoemd: ‘een Gebed vóór een Gebed’.

In onze wereld begrijpen we dit niet zo goed, omdat we gewoonlijk naar vervulling verlangen, maar hier bestaat de vervulling juist uit het ervaren van het gebrek. Dit betekent dat het voor mij voldoende is, als ik de behoefte heb om te geven en lief te hebben.

Stel je voor dat je van iemand houdt. Wat brengt je vervulling? Jouw relatie tot je geliefde, dat is genoeg voor je, dat vervult je. Dit is de eigenschap van de spirituele wereld, de eigenschap van geven, de eigenschap van liefde. Dus het verlangen om een gebrek aan geven te verkrijgen, het verlangen om een gebrek aan liefhebben te verkrijgen, is onze daadwerkelijke voorbereiding voor de conventie.

From the Lecture on Unity Day “To Acquire a Desire to Give” 1/29/2012

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik wil graag dat wij het werk tijdens de Conventie in de Arava woestijn zo goed mogelijk doen. Wat moeten we innerlijk doen om succes te bereiken.

Antwoord: Het is moeilijk. Ik moet mijzelf voortdurend analyseren, vragen stellen en op zoek gaan naar de antwoorden, vallen en opstaan. En ik moet alle problemen uitsluitend oplossen door mij te verenigen met de vrienden. Op deze manier wil ik voor iedereen een voorbeeld zijn.

Voor één mens is succes niet mogelijk. Het moet door iedereen samen bereikt worden. Dit betekent, dat ik uitsluitend zorg draag voor ons gemeenschappelijk verlangen. Het is niet belangrijk wat ik voel, maar wat wij voelen. Ik stijg niet boven iets uit en ontdek dan iets, maar wij stijgen en ontdekken het. Het gaat altijd over wij, want ik besta helemaal niet. Ik wil in deze ‘soep’ leven. Het woord ‘ik’ en mijzelf voelen moet ik thuis achterlaten.

Bovendien is wij niet zomaar een groep vrienden bij elkaar of een ‘eenheid van bijzondere krachten’. Dat is allemaal maar spel, maar in werkelijkheid is ‘wij’ een ziel. Deze bestaat niet uit deeltjes die zich met elkaar verbinden, maar iedereen is daarin met elkaar versmolten tot één. Dit heeft geen betrekking op wat wij nu zijn. Het gaat hier over een nieuwe creatie die nu wordt geschapen.

De spirituele essentie, die wij willen vormen, bestond namelijk eerder niet. Eerder was er alleen een gebroken Reshimo, die er naartoe leidde. Nu proberen we, met al onze inspanning, om uit de wereld Nikudim een ziel te vormen, deze ziel zou in die fase gecorrigeerd worden, maar werd in ons belang gebroken.

69209]
From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/8/12, “Introduction to the Study of Ten Sefirot”

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Vraag: In het blog “Roep Hem Aan Terwijl Hij Nabij Is”, zegt u “niet de kansen te missen als zij zich voordoen” en “op de juiste wijze te reageren”. Kunt u een voorbeeld geven van zo’n “kans” en een “juiste” reactie erop?

Antwoord: Streef ernaar om je elk moment met de Schepper verbonden te voelen, dan zul je een nieuwe waarneming ontwikkelen. Bovendien ben je met de groep verbonden en studeer je samen met ons. Het ontbreekt je echter aan constante inspanning om verbonden te blijven en te voelen hoe de Schepper met je ‘spreekt’.

Vraag: Ik vraag me af of dieren een ziel hebben, en als dat zo is, of zij dan de mogelijkheid hebben om zich te ontwikkelen?

Antwoord: Alleen degene die de eigenschap van geven bereikt, heeft een ziel, en alleen in de mate waarin hij deze eigenschap beheerst.

Vraag: Zijn de vrienden mijn punt in het hart? Wordt geven onthuld als ik mijn verlangen verbind met dat van hen?

Antwoord: Het punt in het hart is het ‘Ik’ van de mens en de ziel bestaat uit het streven naar geven (de Schepper), wat we ontvangen van de omgeving en wat door het Licht gecorrigeerd wordt.

Filed under: Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Eind februari gaan wij weer naar de Arava woestijn. Hoe kunnen we ervoor zorgen, dat wij niet kwijtraken wat wij de eerste keer al hebben bereikt?

Antwoord: Deze cyclus is anders dan de vorige. Je zult merken dat de eerste keer alles heel plotseling gebeurde, zoals bij een naïef, ongecompliceerd kind. Toen hadden we succes, maar nu is succes alleen mogelijk na heel veel problemen, veel meer nadenken en allerlei wisselingen.

Elke keer wordt het verlangen namelijk listiger en biedt het meer weerstand. Het maakt niet uit hoe hoog je stijgt, je kwade neiging stijgt boven je uit. Daarom kunnen wij niet iets herhalen wat al eerder gebeurd is.

Het belangrijkste hierin is, dat je er volledig bij betrokken ben, dat je je voorbereidt en begrijpt dat we ons met elkaar moeten verbinden en dat er geen andere keus is. Anders heeft het geen enkele zin om hieraan te beginnen. Het is niet nodig om naar de woestijn te gaan, als we geen werkelijk verlangen met ons meebrengen. Dit verlangen laat zich zien in een gebroken hart.

In de woestijn kan alleen degene overwinnen en overleven, die werkelijk vasthoudt aan het pad. Enerzijds is er niets meer van hem over, anderzijds heeft hij het einde van het koord in handen. Dit koord is de eenheid met de vrienden. Tenslotte verlaten we de woestijn niet, maar de woestijn verandert in het land Israel, vloeiende van melk en honing. Als wij één worden, zullen wij alle spirituele overvloed ‘ter plekke’ ontvangen. Dan zal de woestijn, die zich tussen ons in bevindt, veranderen in het Beloofde Land, in de intentie, het diepe verlangen naar de Schepper. Daarin zullen wij Hem vinden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/3/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Wij bevinden ons in een staat, waar alleen het ‘gebed van de armen’ ons kan redden. Dit betekent dat een mens niets heeft en hij heeft ook niets nodig, op één ding na: zijn ziel weer tot leven brengen. Dit is het enige waar hij om vraagt.

Wij gaan naar de woestijn, die een afspiegeling is van onze innerlijke staat, want de woestijn betekent armoede. En wij wensen niets, behalve het vinden van het punt van aanraking met de Schepper, om onze ziel weer tot leven te brengen.

We kunnen echter ook alle voordelen van ons huidige niveau ontvangen, in plaats van de druppel van versmelting met het hogere niveau, dat wij altijd de Schepper noemen, in vergelijking met ons lagere niveau, de schepping.

Het ontbreekt ons aan verlangen naar het hogere niveau, een verlangen om ons te verenigen met de Hogere, om te voelen dat wij ons in Hem bevinden, zoals een zaaddruppel die zich begint te ontwikkelen.

Dit moet onze intentie zijn als wij uit Het Boek De Zohar lezen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/6/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Zohar - Geen reacties→