Vraag: Zijn er maatstaven die aangeven of een stad geslaagd is in integrale educatie en opvoeding, en kan het team van de specialisten die die stad bezocht hebben dan weer weggaan?

Antwoord: Je kunt een stad niet definitief verlaten, dit kun je zelfs niet in overweging nemen. Het is net zoals een psycholoog die zijn patiënt nooit in de steek laat, want het gaat hier over een systeem dat zichzelf vernieuwt, dat herstelt, groeit en dan ontstaan er weer allerlei nieuwe problemen in het systeem. Zo is het leven!

Daarom moeten we steeds in contact blijven met de stad door middel van specialisten die daar blijven. Tegenwoordig kun je met behulp van internet, vanaf duizend mijl afstand, met video-camera’s de hele stad bekijken en nagaan wat daar gebeurt, dat is geen probleem. Uiteraard moet alles onder vootdurend toezicht blijven.

Ik denk dat de bewoners, nadat er verhoudingsgewijs orde in de stad is gekomen, er belang bij hebben dat de situatie stabiel blijft, want elke terugval betekent achteruitgang in inkomen en verlaging van de levensstandaard

Bovendien is het nodig rekening te houden met wisselingen in het supply management: hoe worden de bewoners van al het nodige voorzien? Hoe krijgen ze een normaal, redelijk inkomen dat de kosten van levensonderhoud dekt? Het gaat hier niet alleen over het uitbetalen van geld, zo moeten we het niet bekijken. Levensmiddelen moeten op regelmatige tijdstippen afgeleverd worden. Over het geheel genomen is het noodzakelijk om mensen hulp te bieden, zodat hun leven zo ongecompliceerd mogelijk wordt en er problemen worden voorkomen op het gebied van voedselbonnen, inkomen, etc.

From KabTV’s “Experimental City: Upbringing” 3/3/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vandaag de dag hebben we te maken met een ernstige economische crisis die ons zal helpen om te ontdekken, dat wij onszelf in verwarring hebben gebracht door ons onbeperkte verlangen naar rijkdom, controle en technologische vooruitgang en dat wij onszelf in een val hebben gebracht. Wij lopen rondjes als een hamster in een rad en we hebben het gevoel dat we voortdurend meer en meer producten, waaraan eigenlijk geen behoefte is, moeten produceren.

Maar de natuur perst ons samen binnen één cirkel en laat ons zien dat we moeten gaan leven als één harmonieuze familie, die alleen de normale basisbehoeften nodig heeft en geen excessen. Dit betekent dat we het niveau van redelijke, verstandige consumptie moeten bereiken. Natuurlijk heeft een mens kleding, voedsel, medische zorg, veiligheid en een baan nodig. Maar hij hoeft niet op iedere advertentie in te gaan, die – in het belang van de winst van iemand anders – hem ervan wil overtuigen dat hij deze zinloze producten werkelijk nodig heeft, en hem voortdurend nieuwe dingen aanbiedt om zijn verlangen ernaar te stimuleren.

Er moet een einde aan deze jacht op bezit komen en we beginnen nu al te merken, dat de wereldwijde productie achteruit loopt. Ten gevolge hiervan verliezen veel mensen hun baan en komen ze op straat terecht. Het aantal werklozen loopt in de miljoenen en groeit met de dag over de hele wereld. Deze trend zal zich voortzetten.

Ik ben ervan overtuigd, dat de crisis zijn weerslag zal hebben op het gezin en dit zal een omgekeerd proces veroorzaken. Vrouwen zullen geleidelijk aan terugkeren naar huis. Mannen zullen ook meer tijd besteden aan thuis. Het leven thuis zal meer in balans komen en de dwaze run, waarbij we de hele wereld willen verzwelgen, zal stoppen.

Dan zullen we het verlangen voelen om weer in een gezin te leven, niet zoals in het verleden, maar op een meer evenwichtige, rustige manier. De mens zal zich gaan bezighouden met zijn innerlijke ontwikkeling! Hij zal in balans met de natuur leven.

Eerst moeten we komen tot onderling evenwicht in onze relaties door betere contacten te leggen in de samenleving. We moeten dit doen, anders overleven we gewoon niet. De externe harmonie zal ons intern veranderen, ons rustiger en geduldig maken en ons leren hoe we onze gezinnen moeten opbouwen op basis van dergelijke contacten, zodat ‘liefde alle zonden bedekt’.

Dan zullen we toleranter kunnen worden en leren leven in een gezin, waar beiden vrij zijn, maar tegelijkertijd innerlijk verbonden met de echtgenoot. We zullen kinderen willen hebben in zo’n gezin en we zullen leren hoe we met hen om moeten gaan en hen de juiste opleiding geven in de geest van deze nieuwe mensheid.

Het is heel goed mogelijk dat nog niet iedereen dit heeft begrepen, maar de oude wereld bestaat niet meer. In de nieuwe wereld zullen we niet worden vervuld door rond te rennen van de ene plaats naar de andere en geld, status en mode na te jagen. We zullen voelen wat er achter al die leegte ligt en we zullen ook de vervulling voelen vanuit een hoger, volmaakt, subliem niveau, dat ons een gevoel van grote harmonie geeft.

We zullen een meer innerlijke werkelijkheid waar gaan nemen, de harmonie die in de natuur bestaat, en dat alles dankzij het feit dat we ons verbinden met anderen, in wederzijdse betrokkenheid en verantwoordelijkheid.

Niemand van ons heeft ooit gevoeld wat ware vervulling is! Zijn we er ooit in geslaagd om voldoening te vinden in onze jacht naar rijkdom, eer, controle en kennis? Heb je ooit kunnen stoppen en zeggen: “Nu ben ik gelukkig en ik hoef niets anders meer?” Zo’n moment is er nooit geweest. We blijven maar rennen, maar we kunnen onszelf niet vervullen.

Nu staan we op het punt om naar het volgende niveau van ons bestaan op te stijgen en te ontdekken waar een mens blij van kan worden en waardoor hij vervuld kan worden. We zullen vervuld worden door de juiste onderlinge connecties te bereiken, want in de juiste connecties en de onderlinge verbinding zullen we de eenheid van de natuur ontdekken. Dit is een gevoel van liefde dat tot nu toe niemand heeft gekend. Ik zal blij worden van mijn goede houding naar anderen, van mijn liefde voor anderen en mijn verlangen om aan hen te geven. Als iedereen op deze manier met anderen omgaat, zal iedereen met dit gevoel van liefde vervuld worden.

Er is maar heel weinig voor nodig om dit te bereiken: we moeten alleen leren hoe we dit moeten doen! We hebben alles wat we nodig hebben: de methode en het systeem van integrale educatie, dat iedereen kan onderwijzen. Het is een oude methode die al eeuwenlang bestaat en pas in onze tijd naar buiten komt, omdat de wereld zich in een situatie bevindt, waarin het van cruciaal belang is geworden voor haar voortbestaan.

From KabTV’s “A New Life” Episode19, 2/2/12

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Welk percentage van de bevolking van een stad moet betrokken zijn bij het integrale proces om verandering te brengen in een situatie? Per slot van rekening moet er een bepaalde kritische massa zijn? Het is toch onmogelijk om 100% van de bevolking erbij te betrekken?

Antwoord: Het is niet nodig om 100% van de bevolking van een stad bij de integrale werkwijze te betrekken. Het is voldoende als ongeveer 40% van de samenleving dit idee omarmt, dan krijgen zij het overwicht in de gehele bevolking.

Omdat de integrale methode een gunstige invloed heeft, zal deze methode via alle andere lagen van de maatschappij, zoals kinderen en senioren, gaan doordringen. Daarnaast zal dit serieus ondersteund worden door overheidsstructuren. Ik hoop, dat zelfs nadat er nog maar een paar weken gebouwd wordt aan een gezondere samenleving, het effect op alle gemeentelijke en andere diensten die de stad ondersteunen, te zien zal zijn: het leven zelf zal dit promoten.

From KabTV’s “Experimental City: Upbringing” 3/3/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Het is gebruikelijk om een lening bij een bank af te sluiten en dan achterover te leunen en te denken: hoe ga ik dit eigenlijk terug betalen? Eigenlijk is er niets om het terug te betalen. Hoe kunnen we aan mensen uitleggen – voordat ze uiteindelijk failliet gaat of in de gevangenis terechtkomen – dat het geen zin heeft om op die manier te lenen?

Antwoord: Dit vereist niet alleen een verandering van het individu, maar ook van de hele samenleving, de industrie en ons wereldbeeld. Veel hangt af van de massamedia en van de omgeving, werkelijk alles, van de dichtstbijzijnde omgeving tot aan de algemene omgeving.

Eigenaren van televisie programma’s adverteren voor producten, waarvan mensen denken dat zij ze nodig hebben, mensen kopen veel van dat soort dingen en doen dat op krediet. Tegenwoordig wordt er aan iedereen krediet verleend, omdat dezelfde bankiers die de leningen verstrekken, belang hebben bij de onderneming en tenslotte eisen zij alle bezittingen van mensen op, zodat zij hun schuld terug betalen. Zo zit het in elkaar: het is een enorme machine, die bedoeld is om iemand van zijn laatste financiële middelen te ontdoen.

Hoe zou de wereld eruit zien, als we deze cyclus zouden kunnen doorbreken door middel van een wet tegen reclame, als we onze massamedia zouden ontdoen van alle reclame, als we elke vorm van reclame uitbannen? Men moet tot het besef komen, dat wat er wordt geadverteerd schadelijk is. Een mens weet het zelf, als hij iets wil hebben wat niet nodig is en hij hoeft niet geïnformeerd te worden over dingen die hij niet nodig heeft. Het is immers beter om een paar nuttige dingen te hebben dan heel veel schadelijke dingen.

Dit is een groot probleem. Ik hoop dat de huidige crisis dit zal oplossen. Bovendien zal het mensen op een heel eenvoudige manier ontlasten van het probleem om zich jaarlijks af te vragen, wat zij nog meer moeten doen om het bruto binnenlands product te verhogen en winst na te jagen.

Winst gaat over het innerlijk, over innerlijk comfort. Ik zal me niet comfortabeler voelen als ik, in plaats van de huidige productie van tien soorten yoghurt, er morgen twintig maak. Dit zal het probleem alleen maar vergroten en niemand voelt zich er verantwoordelijk voor.

From a “Talk About Integral Education” #5, 12/13/11

Filed under: Economie, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

We moeten onze boodschap aan iedereen overbrengen. Maar ik veronderstel dat de burgers het beter zullen accepteren dan de leiders. Het gewone volk zal eerder naar ons toekomen dan de ‘notabelen’.

Vraag: Waarom kunnen we ons systeem niet bekend maken vanaf de top? Als de regering beslist, wordt de beslissing immers uitgevoerd.

Antwoord: Het punt is dat een gewoon mens geen systeem heeft. Hij heeft een lege maag, en het maakt hem gewoon niet uit waarmee hij zijn maag vult. De manier waarop, het systeem, interesseert hem niet. Voor hem is het belangrijkste dat hij geen honger heeft.

Anderzijds maakt de minister-president plannen en hij denkt na over wat er het beste gedaan kan worden, zoals belastingverhoging of –verlaging, snijden in de begroting of dingen laten zoals ze zijn, enzovoort. Hij is betrokken bij de technische details. Daar is hij met zijn gedachten op gericht en dat houdt hem voortdurend bezig. Dat is het probleem.

Daarom is het voor ons moeilijk om de mensen aan de top te bereiken. Hun probleem is niet hun maag, maar controle. Die willen ze  behouden en ze kunnen niet verder kijken dan hun eigen plannen om de oorzaak te  begrijpen van het feit dat ze geen succes hebben.

Ze vinden het moeilijk om iets nieuws te horen. Ze kunnen het niet uitvoeren. Ze zouden hun manier van denken moeten veranderen en een “ronde” bril opzetten om de “ronde” geïntegreerde wereld en de onderlinge afhankelijkheid te zien.

In die wereld wordt het succes niet afgemeten aan economische plannen, technische details, rentepercentages en belastingen. Deskundigen kunnen deze vicieuze cirkel echter niet doorbreken, ze zien de economie vanuit het oude perspectief en kunnen zich niets anders voorstellen. Ze maken plannen op basis van winst.

Ik maak bijvoorbeeld schoenen, ik verkoop ze en zo verdien ik mijn geld. Eén paar levert me genoeg op om de hele maand van te leven. Als ik twee paar maak en ze verkoop, heb ik een maandelijks overschot. Nu klopt de overheid op mijn deur: “Ik neem 50% van uw winst op het tweede paar schoenen, voor het staatsfonds, het leger, het onderhoud van de wegen, enzovoort.” Wel, dat is begrijpelijk.

Dan klopt de gemeente aan mijn deur: “Er zijn sanitaire faciliteiten nodig in deze wijk, nutsvoorzieningen, er is groenvoorziening nodig, enzovoort. Geef me 10% van je winst.” En zo gaat het door.

Hoe zullen we leven in een tijd, waarin de crisis de productie verlaagt tot het niveau van de basisbehoeften? Waar zal men dan belasting op heffen? Belastingen worden immers geheven op het overschot, maar als men het voedsel dat ik nodig heb wil afpakken, is dat een probleem.

Ik zal niet akkoord gaan met een lager niveau dan een acceptabele levensstandaard: dan ga ik de straat op. Het gehele systeem van belastingheffing is gebaseerd op de veronderstelling dat er teveel is, maar wat als dit overschot niet langer wordt geproduceerd?

Daarop is ons economische systeem niet voorbereid, voor dat scenario is het niet geschikt. Daarom maakt iedereen zich zorgen over de groeicijfers, daar leeft iedereen immers van.

Wij hebben het over een totaal andere economie, zonder overschot. En natuurlijk begrijpen economisch deskundigen ons niet.

Dus, we beginnen met een eenvoudige uitleg: mensen zullen zonder werk komen te zitten en ze zullen niets om handen hebben. Je zult ze moeten laten studeren en er ‘goede kinderen’ van maken, zodat ze geen etalages gaan ingooien en auto’s in brand steken. We zullen een nieuwe, prachtige samenleving kunnen opbouwen. Bovendien zal het veel winst opleveren, want deze mensen zijn de werkelijke rijkdom.

Ik denk dat deze ideeën zullen worden gehoord en begrepen door de wereldleiders. Anders worden ze met een donkere toekomst geconfronteerd en een niet begerenswaardig lot.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/3/12, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Economie, Educatie, Maatschappij, Politiek - Geen reacties→

Vraag: Vaccinatie tegen allerlei ziekten is een van de opzienbarende prestaties van de geneeskunde. Er zijn veel mensenlevens door gered, maar er ontstaan voortdurend golven van bezwaren over vaccinaties van zowel kinderen als volwassenen. Waarom ontstaan er zulke bezwaren tegen dingen die zich al hebben bewezen?

Antwoord: Er was een tijd dat mensen geen vertrouwen hadden in medicijnen en vaccinaties en nu heeft men geen vertrouwen meer in artsen. Tegenwoordig wijden artsen zich aan geld, niet aan gezondheid.

De geneeskunde is veranderd in een bedrijf en de meeste medicijnen worden geproduceerd met het doel om winst te maken en niet om te genezen. Natuurlijk is onze wereld egoïstisch, maar op dit gebied zijn mensen uitermate gevoelig.

Voor de gemiddelde mens is het leven het kostbaarste wat er is. Hij kan zich echter niet toevertrouwen aan de handen van de arts, omdat de arts niet aan zijn gezondheid denkt, maar aan geld. Geneeskunde is veranderd in een enorme business.

Hoe is het mogelijk, dat de genezing van iemand afhankelijk is van zijn financiële mogelijkheden? Immers, lichamen zijn gelijk, maar nee, de dokter onderzoekt vakkundig de dikte van de portemonnee van de patiënt en doet een warm voorstel, waarover hij in andere gevallen zwijgt. Alles is corrupt in de huidige wereld, de geneeskunde is daarop geen uitzondering.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/3/12, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme - Geen reacties→

Vraag: U geeft vaak het voorbeeld van de relatie van een moeder met haar eigen kind en haar relatie met het kind van de buren. U zegt dan, dat als ze het kind van de buren zou zien als haar eigen kind, ze de tekortkomingen van dat kind niet meer zou zien. Hoe zorg je ervoor, dat het menselijk hart van iemand gaat houden?

Antwoord: Het kan alleen gebeuren door de kracht van de gewoonte. De gewoonte wordt dan een tweede natuur, door de overtuiging van de omringende samenleving, door goede voorbeelden, door songs en films, door alles wat een mens beïnvloedt. De invloed van de omringende samenleving kan mij zo programmeren, dat ik een hekel heb aan mijn eigen kind en dol ben op het kind van de buren.

De omgeving kan alles doen! De omgeving is sterker dan mijn eigen aard, omdat de omgeving tot op het menselijke niveau doordringt en mijn natuur werkt op het dierlijke niveau. We zien hoe een mens totaal kan veranderen onder de invloed van zijn omgeving. Dit komt, omdat de invloed van de omgeving sterker is dan enige andere invloed.

From KabTV’s “A New Life” Episode 5, 1/2/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Mening: (Nicolas Barré, plaatsvervangend hoofdredacteur van Les Echos): “Eerder dit jaar bevonden zeventien landen van de eurozone zich dichter dan ooit bij de afgrond. Geen van de twee meest urgente problemen is opgelost. De Europese leiders hebben lang geleden hun AAA-status op de financiële markt verloren. Ze hebben het uitermate moeilijk, creëren voorwaarden, rekken tijd, kortom, ze laten hun onvermogen zien om borg te staan voor Griekenland, een land dat goed is voor slechts ongeveer 3% van het totale inkomen van het continent.”

“Men krijgt de indruk dat men machteloos is, en toch hebben we vanaf het begin van het jaar vier waarschuwingssignalen gezien, die aangaven dat er een ramp op komst is.”

“Als eerste het onvermijdelijke Griekse faillissement. Als tweede de groei van het wantrouwen naar alle landen van de eurozone, uitgezonderd Duitsland. Als derde de bevriezing van de transacties tussen de banken, omdat zij elkaar niet langer vertrouwen. Als vierde een korte termijn daling: kredieten dalen, voor zowel staten als bedrijven.”

“Er is werkelijk een sprong voorwaarts nodig om te voorkomen dat het hele Europese financiële systeem besmet zal worden, waardoor het hele continent in een afgrond kan storten. Er is nog maar weinig tijd over. ”

Mijn Commentaar: Misschien zullen we ons, vanaf het laagste punt van de val, gaan realiseren dat het noodzakelijk is om het hele systeem van sociale en economische verhoudingen te herzien en het opnieuw op te bouwen, op basis van vertrouwen en gelijkheid. De tegenovergestelde processen leiden ons immers naar de ondergang.

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Wanneer iemand naar een cursus voor integrale educatie komt, gaan we hem vertellen over de prachtige integrale wereld, die we nu al aan het bouwen zijn. Maar nu leeft hij in een verschrikkelijke wereld die druk op hem uitoefent. Waar kan hij de motivatie vinden om op dit pad te blijven?

Antwoord: We moeten mensen opvoeden, dan zullen zij hun wereld opbouwen. Wanneer grote massa’s mensen geleidelijk aan gaan veranderen, zal dit uiteraard leiden tot een verandering in de situatie van de samenleving, in de structuur ervan, en in de interactie tussen de volwassenen. Wanneer deze ‘volwassen kinderen’ opgroeien, zal alles veranderen.

We moeten echter beginnen met het individu, omdat hij het middelpunt van alles is. Dan zullen de onderlinge verhoudingen in de samenleving geleidelijk aan veranderen. Kinderopvang, school, familie en activiteiten voor kinderen moeten met elkaar in verbinding gebracht worden om een generatie te creëren, die onze wereld zal veranderen, omdat de wereld door het rijpingsproces zal veranderen.

From a “Talk on Integral Education” 12/13/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Laten we zeggen dat Griekenland door een moeilijke economische situatie heengaat: faillissementen en hoge werkloosheid. Tegelijkertijd zijn er burgers, die hopen dat op een dag de crisis ten einde zal zijn en dat zij zullen terugkeren naar hoe hun leven eerder was.

Het doel van de cursus die we voorstellen is om deze benadering te veranderen, zodat iemand er niet van uitgaat, dat de crisis over één, twee of vijf jaar voorbij is. Hij moet gaan begrijpen, dat dit proces in overeenstemming is met de wet van de natuur en dat hij deel uitmaakt van dit proces. De hele wereld is aan het veranderen. Betekent dit dat iemand na deze cursus ook moet veranderen?

Antwoord: Deze cursus geeft inzicht in de nieuwe wereld en helpt om er deel van uit te maken. Het moet voor de overheid duidelijk zijn, dat iemands ogen hierdoor geopend worden. Hij ontwikkelt zich meer en krijgt het vermogen om meer te begrijpen. Hij zal dan niet zomaar de straat op gaan om te protesteren en winkelruiten in te slaan. We hebben het allereerst over het kalmeren van de spanningen. We gaan kleine stappen zetten en geen spirituele revolutie beginnen.

From “Lessons About a New World” 12/1/11

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→