Een vraag in spiritualiteit is een verlangen (Hissaron, behoefte) waardoor het Hogere Licht wordt geactiveerd. Het Licht daalt neer en vult dat verlangen. Dit wordt een echte vraag of een echt gebed genoemd.

Voorafgaand aan zo’n oprechte vraag heeft iemand een reeks van vragen die worden ‘een gebed vóór een gebed’ genoemd. Met andere woorden, voordat men werkelijk tot een gebed komt, een verzoek, ‘ondergaat’ een mens talloze kleine, particuliere, onnauwkeurige vragen, totdat er uiteindelijk een vraag naar boven komt die correct is.

In het algemeen gesproken komen alle vragen hierop neer: “Wat is de betekenis van het leven? Is het leven de moeite waard? En zo ja, waarvoor?” Dit is de enige werkelijke vraag. Een mens kan honderdduizend verschillende soorten vragen stellen die hierop een variatie zijn en in overeenstemming daarmee krijgt hij maar een gedeeltelijk antwoord. Maar aan het einde van de correctie zal alles transformeren tot één enorme vraag die zal worden beantwoord door één enorm groot antwoord: volledige verbondenheid (Zivug a Shalem).

Vraag: Met wat voor vragen moeten wij naar u toe komen en welke vragen moeten we in de groep verduidelijken?

Antwoord: Het is beter dat je bij mij komt met een collectieve vraag. Als je een vraag hebt die de hele groep betreft, laat het mij dan alsjeblieft weten.

Commentaar: Tot nu toe is het zo dat als ik in de groep antwoorden op mijn vragen vind, ik voel dat ze juist zijn.

Antwoord: Inderdaad ‘tot nu toe’. Zo gaat het op elk niveau, voor mij en voor iedereen. Antwoorden die op dit niveau juist waren, worden onjuist wanneer we een nieuw niveau bereiken, omdat Keter van de lagere Partzuf een beroep doet op Malchut van de Hogere.

From a Lesson in Russian 2/10/14

Filed under: Gebed, Groep, Intentie - Geen reacties→

Hoe kunnen we onszelf bevrijden van de impuls om voor onszelf te bidden, om egoïstisch om dingen te vragen omdat we ongelukkig zijn met hoe we in het verleden waren en onszelf de schuld te geven van dingen in het verleden? Als we dit doen geven we immers de Schepper de schuld.

Alles wat in het verleden met ons is gebeurd, moest gebeuren, de Schepper zorgde ervoor dat het gebeurde. Als we ongelukkig zijn met ons verleden nemen wij het dus Hem kwalijk dat Hij ons in die situaties heeft gebracht.

Wanneer we ons uitsluitend op de groep concentreren, helpt deze concentratie ons om onszelf te bevrijden van onze onjuiste houding ten opzichte van het verleden en het heden, ten opzichte van bidden voor onszelf, in onze naam, voor ons eigenbelang. Dit is de enige manier waarop we onszelf tot de juiste intentie kunnen brengen. En op deze manier – wanneer we ons binnen dit net bevinden – blijven we dichtbij het systeem en verwijderen we ons niet in de tegenovergestelde richting. Wanneer we ons op het gebed voor de velen concentreren en constant in deze staat blijven, redt het ons persoonlijk en helpt het om het hele systeem verder te brengen, dankzij ons.

Hoe kunnen we hier altijd naar blijven streven, erin verblijven zodra we ’s morgens onze ogen open doen? Juist hierdoor! Anders zullen al onze gedachten, alle bewegingen in onze verlangens en gedachten negatief zijn en ons van het Doel verwijderen.

Als we op deze manier verder gaan, zullen wij zeker afdalingen en negatieve impulsen ervaren, maar alleen op die manier kunnen we ze met een grotere beweging vooruit vullen. Met andere woorden: als ik voortdurend vorderingen maak door te bidden voor anderen, door hen te helpen zodat ze verder komen, zullen alle negatieve impulsen alleen worden gericht op mijn verdere vooruitgang en begrip van de richting waarin ik moet gaan en hoe ik me moet voortbewegen.

Dit zal de stijl en de vorm van mijn beweging bepalen. Dan zal de Schepper me helpen: een beetje naar links, een beetje naar rechts, aan de ander denken, dit wensen, dat wensen, enz. Als ik op de juiste manier vooruit ga, zal ik Zijn instructies zeker gaan voelen.

From the World Zohar Week “Integral Education Convention” Day Three 2/4/14, Workshop 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Het Boek de Zohar: “Twee Punten”, item 121: … De sloten, de deuren en de hallen zijn dus drie vormen die zich over onze substantie uitstrekken: het verlangen om te ontvangen in ons. Voordat wij dit verlangen veranderen in ontvangen om aan onze Maker te geven, transformeert deze substantie het licht in duisternis en het zoete in het bittere, volgens onze smaak …

Het is juist onze intentie om te ontvangen die het zoete in het bittere verandert en dan ervaren wij bitterheid. Wanneer wij de intentie corrigeren, wordt het bittere zoet. Dit betekent dat alles afhankelijk is van onze onderlinge gelijkvormigheid en van wat van Boven komt. In de mate waarin we een intentie om te geven hebben, kan alles ervaren worden als zoet en buiten deze intentie wordt alles als bitter ervaren, omdat ik niets heb om het te verzachten.

De intentie maakt alles bitter of zoet. Er bestaat niets anders dan de intentie, we hoeven met niets anders te werken dan met onze intentie. Besteed geen aandacht aan je verlangens en je eigenschappen, ze zijn niet belangrijk. We weten al uit ervaring dat datgene waarmee een mens geboren is, blijft bestaan. Behalve één ding verandert er niets in hem. Daarom maken we ons uitsluitend bezorgd over de intentie, over onze houding naar de Schepper.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/13/14, Writings of Baal HaSulam, “Introduction to the The Book of Zohar“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Intentie, Spiritueel Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Zijn er externe maatstaven of waarnemingen die de zuiverheid van mijn intentie aantonen?

Antwoord: Je ware intenties zijn niet bekend, zelfs voor jou niet en anderen kennen ze zeker niet. Daarom wordt de wijsheid van Kabbalah de verborgen wijsheid genoemd, het innerlijke deel van de wereld, want er wordt gesproken over dingen die in onze wereld niet ontdekt worden.

Hoe kunnen we onze intenties vaststellen? Door te proberen om alles in de groep met de juiste intentie uit te voeren, dan zul je het langzamerhand gaan voelen als je tegen anderen en jezelf liegt en je zult er blij mee zijn omdat het een onthulling van de waarheid is.

Bovendien ontdek je hierbij dat je eerder niet alleen vanuit slechte intenties handelde en dat nu de ware essentie ervan aan het licht is gekomen, maar ook dat het in de toekomst niet zal veranderen. Wat kunnen we er nu aan doen? We moeten om goede intenties vragen.

Begin ermee om goede fysieke handelingen voor het welzijn van de groep uit te voeren, probeer met hen vanuit de juiste intentie te werken. Het resultaat daarvan is dat je tot de conclusie komt dat alles alleen voor jouw bestwil is.

Dit is het juiste resultaat, je onthult de waarheid. En hoewel je jezelf ongemakkelijk voelt, moet je er de Schepper dankbaar voor zijn en vragen of Hij je van nu af aan de mogelijkheid wil geven om het juiste te doen. Dan wordt je de juiste intentie gegeven.

Als je de volgende keer iets voor de groep doet, wordt er opnieuw aan je getoond dat je een onjuiste intentie had en dan kom je weer – op dezelfde manier – verder. In deze cyclische vooruitgang ontdek je in jezelf voortdurend de onjuistheid van je intenties, maar je ontdekt ze telkens op een nieuw niveau.

Natuurlijk is het een onaangename situatie. Maar door algemene ondersteuning, door heel veel inspiratie, door te begrijpen dat we juist op deze manier vooruit komen, zul je zien dat het een wonderbaarlijke innerlijke strijd is. Tenslotte begint de mens vanuit al deze tegenstrijdige gewaarwordingen in zichzelf de wereld en de Schepper te begrijpen.

From the Moscow Virtual Convention 12/13/13, Lesson 2

Filed under: Gebed, Groei, Groep, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Ons gebed moet heel precies gericht zijn op het Doel en niet vergezeld gaan van speciale voorwaarden waardoor ik hindernissen gemakkelijker zou kunnen overwinnen, sterker en beter gefocust zou kunnen zijn. Als ik op die manier ga onderhandelen, wil dat zeggen dat mijn gedachten niet zuiver op het Doel gericht zijn en dat ik bepaalde voorwaarden stel. Als we het geheel bekijken, heb ik maar één ding nodig: mijzelf wegcijferen, het allereerste niveau van conceptie bereiken, waar het oude ‘ik’ niet meer bestaat.

Ik word tot een zaaddruppel, precies de zaaddruppel waaruit een ieder van ons is voortgekomen. Deze staat wil ik bereiken, zodat er niets meer van mij overblijft dan de Reshimo (herinnering), het spirituele gen dat van het hogere niveau neerdaalt. Dit is het enige punt van waaruit ik me wil ontwikkelen: vanuit het punt in het hart, de oorsprong van mijn ziel, die niet egoïstisch is zoals nu, die niet gebroken is.

Dit betekent dat ik om geen enkele definitieve vorm vraag: ik vraag niet om meer wijsheid, kracht, begrip, gevoeligheid en de mogelijkheid om te ervaren. Ik vraag slechts om één ding: minimale adhesie! Ik ben de Hogere dankbaar dat Hij mij geschapen heeft en voor de richting waartoe ik me aangetrokken voel en ik vraag of de Reshimo, dat punt, die druppel, zich mag hechten aan Hem en zich mag gaan ontwikkelen.

Alle overige vragen zijn al overbodig en zullen altijd verkeerd zijn.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 11/25/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is de juiste intentie? Hoe ervaren we dat: in onze gevoelens of in ons denken?

Antwoord: De juiste intentie is een beeld van de gewenste staat, het schilderij waarop ik, de wereld en de Schepper allemaal samen staan. Dit schilderij geeft mijn aspiraties weer. Deze weergave wil ik in de werkelijkheid bereiken, het is de toekomstige staat die ik mijzelf ten doel heb gesteld.

De intentie is geen mantra, geen lege fantasie, maar het beeld van de toekomstige wereld die ik in mijn leven wil realiseren. Het is steeds aan veranderingen onderhevig, maar het belangrijkste is dat iedereen erin gevat is en dat er niets weggelaten of verdoezeld wordt. Ik ben niet de meester van dit majestueuze panorama, ik wil alleen dat alle delen ervan precies op deze manier gerangschikt zijn.

Als ik naar de toekomstige realiteit kijk, wil ik dat iedereen in verbinding met de Schepper leeft. Dit is de idylle, de harmonie, het perfecte doek van de universele eenheid. Iedereen bereikt Hem, iedereen is met Hem verenigd en daarvoor is iedereen met elkaar verenigd. Iedereen als één mens met één hart en samen met de Schepper: Israel, de Torah en de Schepper zijn één. Dit is mijn intentie, zo wil ik het zien, begrijpen en de realiteit voelen, in deze wereld wil ik leven. Dit is mijn droom.

Als ik in het kader van disseminatie met iemand spreek, heb ik een min of meer duidelijk programma in gedachten over de manier waarop ik hem naar dit beeld van mijn intentie kan brengen. Hij zal erin geïntegreerd worden, hij zal er meer of minder actief in zijn, afhankelijk van de mate waarin zijn punt in het hart is ontwaakt. In ieder geval wil ik graag dat hij ook deel van het proces uitmaakt, dat is het doel van mijn disseminatie. Ik weet immers dat het alleen op deze manier goed zal zijn. Daarom wil ik hem toevoegen aan dit beeld.

Onderweg laat ik natuurlijk duidelijk aan hem zien dat dit het enige ware pad is, ik leg hem uit hoe te handelen en laat hem zien dat deze techniek geen enkel gevaar met zich meebrengt, maar alleen goede dingen brengt, voor hem, zijn kinderen, zijn vrienden …

Dit vindt onderweg plaats, maar uiteindelijk wil ik dat hij één wordt met mij om zo het doel te bereiken.

From the 4^th   part of the Daily Kabbalah Lesson 9/22/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Rabash: ‘Liefde voor de Naaste’: Ik kijk naar een klein puntje, naastenliefde genaamd en ik denk erover na wat ik kan doen om alle mensen gelukkig te maken.

Als ik naar mensen kijk, zie ik lijden, ziekte, ieders persoonlijke pijn en de algemene ellende van de hele maatschappij: oorlogen tussen volkeren. Behalve een gebed kan ik hen niets geven, dat wordt beschreven als: empathie met het lijden van de maatschappij.

Liefde voor mensen en liefde voor de Schepper zijn hetzelfde, want dit bevindt zich buiten het lichaam, buiten zelfzuchtige interesses van de mens, daarom voelt hij geen enkel verschil daartussen. Daarom is aan ons mensen het gebod gegeven om de naaste lief te hebben. Als ik mijzelf dus altijd, in alle situaties – dat wil zeggen in alle veranderingen van mijn verlangens – kan checken, zal ik snel inzien of ik die liefde wel of niet heb. Dan kan ik mijzelf iedere seconde corrigeren en op die manier snel de liefde voor de ander bereiken, wat praktisch gezien hetzelfde is als liefde voor de Schepper.

Ik kijk naar mensen en ik vraag me af wat ik voor hen kan doen. Zij vragen om voedsel, welzijn van het gezin, geld, macht en kennis: ik heb niets wat die verlangens kan vervullen. En als ik het wel kon, zou ik dat dan moeten doen, is dit de juiste manier? Is deze wereld aan ons gegeven om correctie aan te brengen op het fysieke niveau, om de samenleving zo te organiseren dat we op de ons bekende wijze materiële welvaart bereiken? We zien dat iedereen dit probeert, zonder succes, dus waarom zou het mij plotseling beter lukken dan anderen?

Het enige wat wij echter moeten doen is begrijpen dat ‘Er geen ander is dan de Schepper’. Er bestaat maar één Kracht die in de wereld werkt. Het is noodzakelijk dat wij alleen tot Hem onze bede te richten, vragen en Hem ervan overtuigen dat wij werkelijk willen dat Hij tussenbeide komt en het ‘Werk van de Schepper’ uitvoert. Alle veranderingen en alle correcties komen van Hem en wij hebben de taak om alleen maar te vragen, een gebed te laten opstijgen, MAN.

Dus als wij in disseminatie werken en verschillende mensen ontmoeten, van jonge kinderen tot oude mensen, moet het ons duidelijk zijn dat we hen niets goeds op het materiële gebied van deze wereld brengen. Hoewel we allerlei activiteiten organiseren en clubs oprichten, zijn dit alleen maar verschijnselen die met de buitenkant te maken hebben, als het mogelijk zou zijn om het zonder deze dingen te doen, zouden we ze niet gebruiken

We moeten dit materiële framework alleen organiseren om een praktische basis te creëren waarop het werk van de Schepper gerealiseerd kan worden. Maar de rest, de actie zelf, vindt alleen plaats door middel van het gebed, een verzoek, en als antwoord daarop begint het Hogere Licht dat Hervormt te werken en wordt het verlangen vervuld.

Wij kunnen niet begrijpen op welke manier de werkelijkheid verandert. Ofwel de wereld verandert door handelingen in de materie waardoor er iets in de wereld gecorrigeerd wordt, of het Licht komt en verandert onze innerlijke eigenschappen waardoor wij kunnen zien dat de wereld verandert en beter wordt.

Alle handelingen worden alleen door de kracht van het gebed en de hulp van de Schepper tot stand gebracht, door Zijn werk, door veranderingen die van Boven naar ons toe komen. Dit moeten we nog laten samengaan met ons handelen in de materie, maar later zullen zij het Licht van de Schepper zien: “Door het woord van de Eeuwige werden de hemelen en de aarde geschapen.”

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 9/8/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Gebed, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Wij verrichten grote inspanningen in disseminatie en verlangen oprecht naar succes, maar helaas verbinden wij ons bij dit werk niet met de Hogere Kracht. En wat het belangrijkste is: wij betrekken de Schepper niet bij onze daden in de buitenwereld, wij gebruiken Hem niet om op de hele wereld succes te behalen bij onze opdracht voor de  externe wereld, dat wil zeggen dat we ons doel alleen via Hem naar buiten brengen.

Het moet heel anders, de hele wereld en al het werk wat we doen, moeten middelen zijn om ons met de Schepper te verbinden! Het lijkt er nu op dat we Hem in de tegengestelde richting gebruiken, namelijk om in deze wereld te slagen, terwijl het zo is dat de hele wereld nodig is om verbinding met de Schepper te bereiken. Hierin moet een verandering plaatsvinden omdat we voortdurend de juiste richting moeten bepalen, we moeten onze intentie afwenden van onszelf en op de Schepper richten.

Hierbij mag niets uitgesloten worden: ik klop op een deur, praat met iemand en innerlijk moet ik mij er steeds van bewust zijn dat ik bij elk woord en elke daad mijn relatie met de Schepper versterk. Ik breng deze verlangens, die buiten mij zijn, naar de Schepper om dichter bij Hem te komen, bij de goddelijke Aanwezigheid, en op die manier bouw ik de basis voor Zijn Onthulling in de gehele wereld.

Dit is constant werk, tot aan het einde van de correctie. Steeds zullen wij nieuwe kelim (vaten) ontdekken, nieuwe verstoringen, egoïstische verlangens die een poging doen om ons van de Schepper te verwijderen. De Schepper doet dit met een bedoeling, Hij wil de verbinding met ons versterken. Het is een soort ‘flirt’. Het lijkt alsof hij ons van Hem verwijdert, ons wegduwt, zodat wij ons sterker aan Hem vastklampen..

Dit is het Werk, op alle 125 niveaus. Het wordt in verschillende vormen – die aan ons verschijnen als beelden van deze wereld – aan ons getoond. Deze wereld is de uiterlijke verpakking waarvan we ieder detail, iedere daad, ieder tafereel van dit spel moeten gebruiken zodat wij alles met de Schepper verbinden en ons met Hem verenigen.

Alleen de omgeving zoals Rabash deze beschreven heeft, zal kunnen helpen. Wij zijn deel van deze grote, sterke groep. Als ik op reis ben, ver van de centrale groep, zie ik hoe de afstand helpt. Enerzijds voelt een mens zich door de fysieke afstand verder van de Schepper verwijderd, afgescheiden van Hem, maar tegelijkertijd hebben wij daardoor ieder moment de gelegenheid om terug te keren naar het centrum van de groep om daaruit steeds meer kracht te halen.

Daarom zullen wij alleen door onze verbinding, waarbij iedereen probeert om voortdurend in dezelfde gedachte te blijven, slagen. Later raak je ervan overtuigd dat de gehele Torah alleen spreekt over de wijze waarop we het beeld van deze wereld kunnen neutraliseren, zodat we daarin de Hogere Kracht zodanig voelen dat we Zijn daden gaan zien: de wijze waarop deze Kracht alles in beweging brengt, controleert, alle atomen bestuurt, alle mensen. Wij zullen zien dat dit alles slechts gehoorzame schaduwen zijn die de Hogere Kracht volgen. Al deze beelden worden aan ons getoond met de bedoeling om er niet naar te kijken – mensen, de natuur – maar om daar doorheen de Hogere Kracht te ontdekken.

Alleen de vrienden, alleen de groep waarin een ieder inspanningen verricht, kan ons steunen en de correcte intentie teruggeven aan degenen die deze intentie kwijt zijn. Hier over moeten we steeds praten en de verbinding met elkaar almaar duidelijker maken, zodat we op basis van deze verbinding naar buiten kunnen treden naar het externe publiek. Dan zullen jullie zien hoe sterk jullie worden. Het is uiterst belangrijk voor ons om krachtiger te worden. De straat opgaan voor externe disseminatie is nodig, niet om ons verhaal te vertellen en ons met hen te vermengen, maar om hen dichterbij ons te brengen, dichterbij de Schepper. Onze bedoeling moet tegengesteld zijn aan onze fysieke daden.

Op het fysieke niveau gaan we naar het publiek, we willen hen beïnvloeden en voor iedereen bouwen aan een beter leven, voor de gehele mensheid, de crisis gebruiken om ons met elkaar te verbinden. Maar tegelijkertijd moeten we kijken naar wat er achter al deze handelingen verborgen is, namelijk dat hun verbinding zich verbindt met ons en via ons met de Hogere Kracht. Alles moet op één Doel gericht zijn: alle delen die tijdens het breken van de kelim (vaten) verdwaald zijn geraakt, terugbrengen naar de Goddelijke Aanwezigheid.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/9/13, Writings of Rabash 

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Een goede omgeving is het enige middel om het Doel te bereiken. Wanneer wij met deze intentie bij elkaar komen, met deze intensiteit, met een dergelijk verlangen en als we zien hoe al onze vrienden over de hele wereld ons volgen, met ons samen zijn en wij ook de druk voelen die zij op ons uitoefenen, wordt het bovenstaande zeker gehoord, wij ontvangen daardoor een compleet nieuwe en sterke invloed.

Ik heb het volgende meer dan eens verteld. Toen ik Rabash vroeg: “Wat houdt mij tegen? Waarom kom ik niet verder? “ antwoordde hij onmiddellijk dat ik vrienden nodig had. Eerlijk gezegd begreep ik niet goed waarvoor, maar hij zei het. Ik ben op zoek gegaan, ik ging lezingen geven en tenslotte bracht ik mensen bij hem. Hieruit werden groepen gevormd.

Toen begon Rabash artikelen voor hen te schrijven, want ik wist niet wat ik tegen hen moest zeggen. Eerst schreef hij korte artikelen op het zilverpapier van sigaretten verpakkingen. Zo verliep het meestal als we samen in het park liepen te praten en we geen ander papier bij ons hadden, dan haalde ik het zilverpapier van een pakje sigaretten af en ging hij schrijven.

Zo verschenen de eerste artikelen. Later nam ik vellen dubbelgevouwen papier mee. Hierna kochten we een schrijfmachine voor hem en begon hij de teksten met één vinger te typen. Veel later hadden we een elektrische schrijfmachine, zo verliep het. Daardoor hebben we nu veel artikelen die door Rabash geschreven zijn

Deze artikelen beschrijven alle basisprincipes van de menselijke interactie in de groep, de belangrijkste omgeving voor spirituele groei. Op een methodische wijze bestuderen we ze steeds weer opnieuw en afhankelijk van onze groei merken we, hoe we in deze zinnen, in deze woorden, steeds weer een nieuwe betekenis ontdekken.

From the St. Petersburg Convention “Day Two” 7/13/13, Lesson 4

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Wij moeten begrijpen dat een neergang een aanduiding is van de onthulling van de ziekte, de onthulling van het kwaad. We spreken over het kwaad als we geen verbinding met de Schepper hebben, Hij is verborgen in onze omgeving, in de groep van het spirituele commando. Onze inspanningen om terug te keren naar het eerdere gevoel van eenheid moeten op de Schepper gericht worden en niet alleen op onze verbinding.

De Schepper was afwezig in onze intentie. We dachten dat we ons eenvoudigweg met elkaar konden verbinden en zo alles konden bereiken. We hebben de laatste schakel in deze ketting verloren: de Schepper. We moeten nu de nadruk leggen op deze belangrijkste component, weergegeven in: ‘Israel, de Torah en de Schepper’, en ons realiseren hoe belangrijk dit is, want zonder dit is er geen Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) en geen verbond, zonder dit kan er niets bestaan!

Nu hebben we de mogelijkheid om die ene, belangrijkste, ontbrekende component, die alles draagt, te voelen. Daarom moeten we langzamerhand het gevoel van eenheid kwijtraken en een steeds grotere neergang ervaren, alleen om ons te realiseren hoezeer we de Hogere Kracht nodig hebben die verantwoordelijk is voor onze verbinding en alles bestuurt. Als we aan de Schepper denken, behoren we Hem toe, Hij zorgt voor alles en zal er voor zorgen dat wij zijn Heiligheid niet zullen verlaten.

Er staat geschreven: “Voor mijn broeders en mijn vrienden zal ik spreken over vrede.” Enerzijds bid ik of de Schepper mij wil helpen met mijn broeders, anderzijds werk ik samen met mijn broeders om de Schepper te onthullen, Hem te bereiken en Hem vreugde te brengen. Dit betekent dat ik mij bezorgd maak over de kli (vessel) én over dat wat de kli vult.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/18/13, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→