Vraag: U heeft gezegd dat mensen die actief zijn in disseminatie een speciaal groot verlangen naar verbinding en eenheid in de groep moeten hebben. Moeten we voor dit doel werken aan speciale voorwaarden of is het mogelijk om geen druk uit te oefenen op degenen die geen bijzondere betekenis zien in verbinding?

Antwoord: Er zijn mensen die aanleg hebben voor disseminatie, maar ze hebben geen vaardigheid voor het werken aan verbinding. Disseminatie wordt op grote schaal in praktijk gebracht en vooral extraverte mensen zijn hiermee bezig, terwijl verbinding het werk is voor introverte mensen. We hebben het hier over volkomen verschillende fenomenen, verschillende richtingen.

Ik kan jullie heel specifieke voorbeelden geven van wie van jullie aanleg heeft voor wat. Er zijn mensen die prachtig kunnen dissemineren als zij naar het externe publiek gaan, toch kunnen zij niet werken aan de verbinding in de groep; anderen kunnen dit laatste veel beter. Iedereen heeft verschillende eigenschappen en wij moeten daarvan gebruik maken. Als resultaat daarvan zal het Hogere Licht een gemeenschappelijke eigenschap tussen hen creëren, waarin men de eerste spirituele verschijnselen zal gaan voelen.

From the Talk about Group and Dissemination 10/22/13

Filed under: Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We hoeven niet te eisen dat andere mensen de methode kennen en begrijpen. Ze moeten alleen begrijpen dat de crisis vele jaren zal voortduren. Tegenwoordig wordt er door velen over geschreven, maar intussen beseft niemand dat deze val zich zal voortzetten tot de laatste druppel van ons normale bestaan uit ons is geperst.

Dit is een natuurwet die wordt begrepen door degenen die een beetje dieper kijken dan anderen, het gaat hier niet over wonderen. Als we de toekomst in het juiste licht zien, zien we een verschrikkelijk beeld voor ons opdoemen: de wreedheid van mensen, spirituele en materiële leegte, achteruitgang en degeneratie van de jongere generatie, verlaten steden en een complete onverschilligheid van mensen die nergens toe bereid zijn. Het ego zal zichzelf gaan verslinden en ophouden te bestaan, zoals een tumor die zichzelf en het hele lichaam doodt en daarna sterft.

Dit moeten we allemaal uitleggen aan het grote publiek, integrale workshops voor hen organiseren en daarbij niet alleen spreken over liefde en vriendschap, maar samen met hen de materiële problemen oplossen. Op deze manier worden ze met groot gemak opgelost omdat er binnen hen een Hogere Kracht participeert. Mensen hoeven dit niet te weten, het is niet nodig om hen te laten schrikken en ze in de war te brengen. Het is voldoende als zij begrijpen dat er binnen verbinding en eenheid een unieke natuurkracht is te vinden die ons helpt. En dit zullen zij voelen in onze workshops.

Er wordt gezegd dat er een kwantitatieve held en een kwalitatieve held bestaat. Een kwantitatieve held breidt zich uit in de breedte en een kwalitatieve held breidt zich uit in de hoogte. Daarom moeten wij, om een kwantitatieve held te worden, de massa met ons verbinden. En dan kunnen we stijgen.

From the Bulgaria Convention “Dawn Of A New World” Day Three 11/3/13, Lesson 5

Filed under: Conventies, Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is onechte nederigheid in de verhoudingen tussen de groepen?

Antwoord: In ons werk bestaat geen onechte nederigheid, want als je er zeker van zou zijn dat er alleen redding mogelijk is door de verbinding met de vrienden, zou je niet verlegen zijn. Je zou hen smeken om hulp.

Stel dat ik weet dat ik een gezondheidsprobleem heb en dat er in Zuid Amerika een bepaald medicijn voor is. Dan betekent dat, dat ik contact opneem met één van de groepen daar en hen vraag om dat medicijn naar me op te sturen. Dit is heel natuurlijk, want we helpen elkaar vaak op deze manier.

Als dat zo is, waarom zou je dan niet kunnen vragen om innerlijke steun? Dit zou niet alleen hulp voor jou betekenen. Want als jij je vriend vraagt om verbinding met hem, bewijs je hem dezelfde dienst. Nu begrijp je de essentie van het gezamenlijke werk nog niet! Als ik weet dat mijn vriend en ik een correcte relatie met elkaar hebben, moet ik een geschenk van hem accepteren. Hiermee breng ik mijn houding naar hem tot uitdrukking en begrijp ik zijn houding ten opzichte van mij.

Als je van iemand houdt, wil je hem geschenken geven. Als hij zegt: “Nee, dit heb ik niet nodig, hoezo?” Dan begrijpt hij niet wat jij bedoelt. Hij moet laten zien dat hij er blij mee is om een geschenk van je te krijgen: “Dit wilde ik zo graag hebben! Wat geweldig dat jij een vermoeden had van wat ik zo graag wilde hebben!”

From the Lesson About “Group and Dissemination,” 10/21/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Dankbaarheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen je hechten aan de leraar of je hechten aan de groep?

Antwoord: Het is noodzakelijk om je te hechten aan de groep om je te kunnen hechten aan de leraar en je te kunnen hechten aan de Schepper.

Dit betekent niet dat een student geen vragen kan stellen aan de leraar, verduidelijkingen kan vragen, twijfel kan uiten en soms iets kan eisen. Maar het moet altijd plaatsvinden in een vorm die de verbinding tussen hen niet schaadt, de zelf-nullificatie van de student. Dit is het belangrijkste.

Het probleem is niet dat hij niet genoeg respect voor de leraar zou hebben, maar het feit dat hij de verbinding met hem verliest.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/13, Shamati #25 “Things that Come from the Heart”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Kabbalah Leraar, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als ik de groep accepteer als een middel voor mijn vooruitgang, moet ik mijn hele pad relateren aan de groep. In de groep ga ik de onthulling van de Schepper zien: Hij toont mij wat ik in mijn vrienden zie.

Ik kan over hen geen objectieve mening hebben. Daarom hanteer ik van nu af aan het principe: “Een ieder verwerpt vanuit zijn eigen tekortkomingen.”

Dit betekent niet dat ik mijn ogen voor alles sluit. Onze relatie bestaat nu eenvoudigweg op twee niveaus. Enerzijds accepteer ik de vrienden boven de rede als de beste, waarachtige, perfecte groep. Ik beschouw hen als groot en ik zie dat ik mij vastklamp aan de omgeving die zij voor mij vormen. Anderzijds neem ik hen waar via mijn logica en zie ik dat wij allen ten goede moeten veranderen om zo de groep te helpen. Deze beide zijden van mijn benadering zijn gebouwd op een waarachtige grondslag: ofwel ik zie mijzelf als niet gecorrigeerd, of ik zie alle anderen als ongecorrigeerd.

Ik begrijp dat de manier waarop ik kijk afhankelijk is van mijn innerlijke staat en zo werk ik op beide niveaus: soms buig ik mijn hoofd voor de grootheid van de vrienden en soms ga ik met hen gelijk op in een verlangen naar eenheid en een gezamenlijke stijging.

Intussen weet ik, dat ik nooit het werkelijke beeld zie, omdat alles tot aan het einde van de correctie relatief is en het mij ontbreekt aan duidelijke criteria.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/24/10, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik begrijp niet wat boven een probleem ‘uitstijgen’ betekent?

Antwoord: Boven een probleem uitstijgen betekent: boven onze egoïstische eigenschappen, boven ons eerdere denken uitstijgen. Ik accepteer de mening waar we het samen over eens zijn geworden, maar innerlijk, in mijn hart, in mijn lijf, voel ik die mening niet als de mijne. Ik handel bewust met een intelligentie die boven mijn emotie uitgaat.

Dit is noodzakelijk om ons te kunnen verenigen en naar het volgende niveau op te stijgen. Hiermee wek ik de unieke kracht van de natuur over mijzelf op, het Omringende Licht. En deze gemeenschappelijke eigenschap die wij tussen ons creëren, werkt aan een ieder van ons, beïnvloedt, verbetert en verandert ons.

From Kab Tv’s “Through Time” 9/21/13

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Licht, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Hoe moeten we het werk in de groepen van tien verdelen? Kunnen we de groepen van tien samenstellen op basis van deelname aan projecten?

Antwoord: De verdeling in groepen is vaak nuttig voor discussies, omdat discussiëren in een grote groep heel moeilijk is. Discussiëren betekent dat je naar iemand anders luistert, je bij hem aansluit, hem aanvult, luistert naar de anderen.

Een groep van tien is een optimale samenstelling voor onze innerlijke structuur, voor onze gedachten, ons intellect en ons hart. Het is het maximum aantal mensen dat ik in mij kan opnemen, ik kan ze allemaal zien alsof ze mijn tien vingers zijn. Als het aantal groter is, is dat heel moeilijk, praktisch onmogelijk. Als er meer mensen zijn, sluiten we automatisch een overeenkomst met tien mensen, soms met maar vijf of zelfs twee. Dat is afhankelijk van de ontwikkeling van een mens.

From a Talk About the Dissemination 10/17/13

Filed under: De Tien, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als de groep tegelijkertijd met verschillende projecten bezig is, kan er sprake zijn van argumenten, onvrede en competitie tussen de vrienden.

Antwoord: Dit is natuurlijk. Hetzelfde gebeurt hier. Soms moeten we een project uitstellen of zelfs cancelen en in plaats daarvan aan een ander project werken.

Daar is niets aan te doen. We leven in en snel veranderende wereld. Sommige projecten van ons vragen een lange tijd om mee bezig te zijn en vaak kunnen we ze niet afmaken zoals we het zouden moeten doen. Dan doet zich plotseling iets dringends voor en moeten we stoppen met iets waar we een maand of twee mee bezig waren of op zoek gaan naar mensen die het project kunnen afmaken of ondersteunen totdat we het weer op kunnen pakken.

In zo’n kleine familie die zo snel groeit, zijn er altijd verschillende problemen die opgelost moeten worden. Denk niet dat dit ophoudt. Er zullen steeds meer problemen ontstaan en de intensiteit van ons werk zal evenredig daaraan groeien. We moeten onze ervaring met het externe werk in de grotere cirkels van de maatschappij snel opbouwen

We moeten niet vergeten dat dit alles belangrijk is voor de groep om sterker te worden en zich voortdurend verder te ontwikkelen naar een sterkere innerlijke eenheid. Spanning in de eenheid is een aanwijzing dat wij op het juiste spoor zitten omdat we – zodra we een duidelijke en concrete eenheid bereiken – daarin de Schepper zullen ontdekken.

From a Talk About the Dissemination 10/17/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen de groepen over de hele wereld voortdurend met het centrum hier verbonden blijven zodat zij steeds hun kracht vanuit het centrum kunnen ontvangen?

Antwoord: Ik weet niet wat wij nog meer kunnen doen. Als je geen verbinding voelt, moet je proberen om erachter te komen hoe je de verbinding kunt hernieuwen. Mijn leraar Rabash zei altijd: “Mijn winkel is altijd open”, net zoals de winkel van de Schepper. Zoals er geschreven staat: “De winkel is open en de eigenaar verkoopt op krediet, het opschrijfboekje ligt open en de hand schrijft, ieder die wil lenen kan komen lenen.”

De onzichtbare hand schrijft alles op en dan zal de eigenaar je vragen om je schuld terug te betalen, maar je kunt nog steeds naar binnen gaan. De eigenaar loopt namelijk niet naar buiten om hard schreeuwend de klanten naar binnen te roepen. Hij doet alleen de deur van zijn winkel open, dat is alles. Iedereen die naar binnen wil, kan naar binnen.

Dit is het voorbeeld voor de manier waarop wij de wereld in moeten gaan. Wij moeten voorbereid zijn op een enorme verkoop, overal, zodat iedereen het fijn vindt om onze winkel binnen te gaan. Maar dit betekent niet dat wij iedere voorbijganger moeten aanklampen, op de deuren van mensen moeten kloppen en hen ergens toe moeten dwingen of hen iets opleggen omdat wij hopen dat zij ons product willen kopen.

Het is dus aan jullie of jullie in staat zullen zijn om in contact met het centrum te blijven. Wacht niet op ons, doe het. Wij hebben het te druk en we hebben heel veel voor disseminatie te doen: het materiaal voor integrale educatie bewerken en publiceren, verhuizen naar ons nieuwe home en de internationale conventie van februari 2014 voorbereiden.

Wij kunnen – naast waar wij mee bezig zijn – niet alles volgen wat er met mensen in Moskou, St. Petersburg, New York of San Francisco gebeurt. Daar hebben we geen mogelijkheden voor en het zou ook niet goed zijn als wij op die manier te werk zouden gaan. Als jullie gewone mensen zouden zijn, zonder een punt in het hart, zouden we beter voor jullie moeten zorgen. Maar omdat jullie een groot verlangen hebben naar spiritualiteit en een punt in het hart hebben, hangt alles af van de ontwikkeling van dat punt.

Jullie moeten zelf inspanningen verrichten, jullie eigen krachten gebruiken en de verbinding met ons hangt van jullie af. Jullie moeten zelf je best doen om het contact met het centrum niet los te laten en er voortdurend alert op zijn dat je het contact in stand houdt. Op het moment dat jullie deze verbinding kwijt raken, raakt de verbinding  jullie kwijt.

From the Talk during the Meal 10/25/13

Filed under: Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk, Talk - Geen reacties→

Er zijn een aantal manieren mogelijk – die niets te maken hebben met zichtbare signalen – om op het pad na te gaan of je wel of niet vordert. De eerste test bestaat eruit of je ernaar streeft om jezelf in het centrum van de groep te voelen. Niet in het centrum van de aandacht van iedereen waarbij je jezelf presenteert als de belangrijkste van de groep, maar in het centrum van gemeenschappelijke hoop, in het centrum van eenheid, geven en zorg hebben voor elkaar, daar waar het fundament aanwezig is, “op één been”, namelijk op de pilaar waarop eenheid rust: “Wat jij haat, doe dat een ander niet aan.”

Allereerst, stoor anderen niet! Dit betekent: beperk jezelf zodat je de staat “Tzimtzum Aleph” bereikt, alsof je niet bestaat en je verlangen om te genieten niet gebruikt, zodat er naast jou plaats is voor anderen en jij helemaal geen plaats inneemt, tot een nul wordt, een geest. Je zorgt er alleen maar voor dat anderen een plaats krijgen, zoals iemand die stoelen op hun plaats zet en ervoor zorgt dat iedereen kan zitten. Dit wordt genoemd: “Wat jij haat, doe dat een ander niet aan.”

Dit betekent dat jij geen plaats inneemt, maar ervoor zorgt dat al je vrienden een plaats hebben. Dit is de eerste voorwaarde en daarom wordt het verwoord als “op één been staan”. Een mens moet inderdaad op dit principe staan en daar bovenuit kunnen er verschillende handelingen plaatsvinden, deze zijn er het gevolg van. Als het je lukt om dit gevoel te bereiken als je ’s morgens opstaat en vóór alles wat je doet, wil dat zeggen dat je vooruitgang boekt in de goede richting.

From the Preparation for the Daily Kabbalah lesson 10/16/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→