Vraag: Als er ‘Niemand Anders Is Dan Hij’, waar is dan het punt waar onze eigen inspanningen van belang zijn en wat kunnen we doen om niet in de verleiding te komen om onze tegenzin om ons in te spannen uit te leggen vanuit het gegeven dat alles van de Schepper komt? Af en toe komen we deze gedachtegang tegen in de groep.

Antwoord: Dat komt omdat mensen vergeten dat de ene helft van de Schepper komt en de andere helft van ons. Van boven naar beneden ontvangen we alles van de Schepper. Hij geeft vorm aan onze opvattingen, gedachten en onderlinge verbindingen evenals aan ons karakter, onze educatie, aan absoluut alles. Denk er nu eens over na wat wij daarmee doen in ons streven naar de Schepper, want Hij kan alleen ervaren worden via de verbinding met de rest van de mensheid, want dat is nu juist de menigte waarin Hij onthuld wordt.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Er is een gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, daarbij wordt de liefde voor jezelf niet opgeheven door de liefde voor je naaste. Is het mogelijk om je naaste lief te hebben zonder jezelf lief te hebben?

Antwoord: Liefde voor je naaste is onmogelijk zonder liefde voor jezelf! Daarom wordt het egoïsme niet vernietigd. Ik moet ten aanzien van mezelf altijd controle uitoefenen: ik houd van mijzelf en van mijn naaste net een beetje meer.

Waarom meer? Nu houd je meer van jezelf dan van anderen, dus als we van het gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ uitgaan, moet je van anderen een beetje meer houden dan van jezelf. Bovendien moet je voortdurend opletten hoe je van jezelf houdt, dit vergelijken en er een voorbeeld aan nemen. Zo begin je jezelf te leren kennen.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen spiritualiteit en een warm hart hebben voor anderen? Je hebt hartelijke mensen die heel aardig zijn en er zijn spirituele mensen die heel onaardig kunnen zijn. Wat is het verschil?

Antwoord: Mensen met een warm hart noemen we in het dagelijks leven ‘goede zielen’, aardige mensen die klaar staan om anderen meteen te helpen. Zo iemand begrijpt je, is sympathiek en empathisch, voelt mee, helpt je, enz.

Een spiritueel mens is iemand die hard aan zichzelf werkt, ‘zijn tanden erop breekt’, onder grote inspanning met zichzelf in strijd is om iets te bereiken dat volkomen anders is dan wat iemand in onze wereld kan bezitten, hij wil geven bereiken, wat in onze wereld niet bestaat. Deze eigenschap ontwikkelt zich door middel van enorm grote inspanningen, een grote intentie, een immens grote concentratie op de inspanningen, aandacht en voortdurend werk, daarbij een heel krachtige zelfcontrole.

Als een mens die staat bereikt, heeft hij een speciale houding naar anderen die voor ons niet noodzakelijkerwijs warm, vriendelijk, liefhebbend of aardig hoeft te lijken, want hij houdt zich bezig met hoe hij van ons spirituele mensen kan maken, namelijk mensen die een ziel hebben. Dit vraagt van een mens serieuze inspanningen die tegen zijn natuur ingaan, het vindt onder druk plaats, door hard te werken. Dus die mensen hoeven niet speciaal aangenaam of aardig te zijn. Hun opdracht noodzaakt hen om met ons, kleine en zwakke mensen, welbewust en doelgericht om te gaan.

Ik heb het zelf meegemaakt. Mijn leraar Rabash behandelde me als klei dat hij moest boetseren en hij beoordeelde de mate waarin deze klei eronder zuchtte, maar zichzelf ook toestond om gevormd te worden. Zo voelde ik het toen. Enerzijds is er sprake van grote liefde, innerlijke samenwerking en begrip, maar de zichtbare uitdrukkingen ervan zijn toch heel speciaal. Een mens die werkelijk kan zien wat ze waard zijn, is iemand die het doel waarnaar hij op weg is begrijpt, de eigenschappen van de student en het werk van de leraar.

the Novosibirsk Convention 12/7/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Kunnen we het hebben over de problemen die in een gemengde workshop ontstaan tussen de mannelijke en de vrouwelijke delen van de groep?

Antwoord: Ik begrijp niet wat voor problemen er kunnen zijn tussen de mannen en de vrouwen. Is het voor ons niet duidelijk dat we elkaar moeten helpen? Hebben de mannen misschien buitensporige eisen?

Vraag: Zij vragen onze steun, ze zeggen dat zij die niet voelen.

Antwoord: Oh! Daar hebben ze gelijk in. Dit is de belangrijkste rol van de vrouwengroep, zonder die steun kunnen de mannen niet verder komen. Alleen de vrouwen kunnen dat doen met een speciaal innerlijk deel van hun ziel.

Hun steun bestaat eruit dat ze niet allerlei richtingen opgaan, maar rust brengen, de mannen richting geven en ondersteunen, zoals een moeder een kind kalmeert. Dit betekent dat ze de moederrol op zich moeten nemen. De mannengroep heeft een moeder nodig die de groep balanceert en zachter maakt, waardoor er dingen opgelost kunnen worden. Dit is het werk van de vrouwen.

From the Novosibirsk Convention 12/7/12, Lesson 1

Filed under: Conventies, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Is de bewustwording van het kwaad een continu proces?

Antwoord: Zeker! Dat hebben we nog niet eens bereikt! Dan pas zul je zien hoe een seconde zich uitrekt. Er is geen einde aan, die seconde verdwijnt eenvoudigweg. De tijd is niet samengeperst in één punt, zoals men dat in deze wereld zegt, maar de tijd rekt uit totdat hij verdwijnt.

Het is anders dan men gewoonlijk denkt, dat de tijd versnelt, zoals in de technologie, waar we spreken over hertz, kilohertz, laser frequenties, etc. Nee! Hier gebeurt alles op de omgekeerde manier. De tijd komt langzamerhand tot stilstand, maar daarbij kan je in één seconde door een enorm groot aantal staten gaan. Deze seconde is nog niet tot een einde gekomen.

From the Georgia Convention 11/6/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Tijd, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: De natuur is in balans en volgens het ‘plus-min’ principe gebouwd. De Schepper is een eigenschap die volkomen positief is. Nadat de hele mensheid eenheid heeft bereikt, na de hechting aan de Schepper, zullen ook wij met die positieve eigenschap verder kunnen gaan. Hoe groot zal die verandering zijn? Wat is er noodzakelijk zodat de verandering van eigenschappen plaats zal vinden? Zal het evenwicht met de natuur hersteld worden?

Antwoord: Wij doen niets zelf, we brengen maar één ding voort: het verlangen dat het Licht alles voor ons doet. Daarom kunnen we niets verknoeien, nergens fouten maken en geen kwaad aanrichten.

Wij versnellen het proces van onze ontwikkeling en maken het zachter of het doet zijn werk zonder onze medewerking en het veroorzaakt kwaad en moeilijkheden, één van de twee.

Hoe meer wij het Licht beïnvloeden, hoe beter de situatie wordt en hoe sneller we een goede staat kunnen bereiken. Hoe minder wij het Licht beïnvloeden, hoe langzamer we vooruit komen en hoe meer moeilijkheden we krijgen.

Alles is afhankelijk van onze inspanningen om het Licht aan te trekken. Het Licht doet alles. Daarom is het onmogelijk om hier een fout te maken.

From a meal at the Georgia Convention 11/05/12

Filed under: Conventies, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Intentie, Licht - Geen reacties→

Vraag: Als ik het goed begrepen heb, is Kabbalah een wetenschap die ons helpt om vooruitgang te boeken. Zou je kunnen zeggen dat alles in onze handen ligt en dat wat er morgen gebeurt afhankelijk is van ons? Met andere woorden, het leven berust niet op toeval maar op onze inspanningen en intenties en ons werk.

Antwoord: Er bestaat geen toeval in het leven! Hoe beter we deze wereld begrijpen, hoe meer we gaan inzien dat niets toevallig is. Net als bij kleine kinderen wijst het erop dat we de wetten van de natuur niet kennen wanneer we uitroepen: “Oeps! Het viel plotseling uit mijn handen en brak!” Dat is geen toeval. Het is een gebrek aan kennis omdat we ons niet bewust zijn van de omstandigheden die dit voorval veroorzaakt hebben.

In de natuur bestaat zoiets als “toeval” dus helemaal niet en dit geldt voor alles, van het allerkleinste deeltje tot en met de meest gecompliceerde structuren. Alles is vooraf bepaald en in overeenstemming met de wetten van de natuur. We moeten ze leren kennen en ze volgen, dan komt alles goed.

Er is een heel eenvoudige oplossing voor dit probleem. De natuur laat ons in de vorm van crisissen zien dat we er niet mee in balans zijn. Problemen dus! Laten we zeggen dat ik last heb van hoge bloeddruk; dat is een probleem. Er is een normale conditie en een abnormale. Deze laatste kan ik meten en vergelijken met de normale conditie en vervolgens weer in balans brengen. We noemen dit het genezen van een ziekte of het herstellen van de balans, zelfs als dit op kunstmatige wijze gebeurt.

Hier geldt hetzelfde principe. We bevinden ons in een staat van onevenwicht met de natuur, die we ervaren in de vorm van crisissen: op het gebied van wetenschap, cultuur, financiën, economie, de maatschappij, terrorisme (noem het maar op!) en de ecologische crisis. We moeten onszelf in balans brengen met de natuur; het is absoluut hetzelfde systeem: “Wat zich binnenin bevindt, bevindt zich ook buiten.”

Kabbalah leert ons hoe we in balans kunnen blijven met de natuur. Er is wel degelijk harmonie te vinden in de natuur, maar Kabbalah helpt ons dit sneller te leren, niets meer dan dat. Het “wegsnijden” (elimineren) van aandoeningen is het enige probleem dat hier wordt opgelost. Op dat punt komen we sowieso uit. Het probleem kan echter ook worden opgelost op een heel dramatische manier die veel heftiger is dan de orkaan die we net hebben overleefd.

Stel dat er ergens anders dan in New York een orkaan plaatsvindt, bijvoorbeeld in een van de vele onderontwikkelde landen. Hoe moet dat land dan omgaan met de gevolgen hiervan? Het zou worden teruggeworpen naar de middeleeuwen en we zouden ze onmogelijk kunnen helpen. Misschien zouden er een paar vliegtuigen met meel langskomen, maar daar blijft het bij.

We moeten nadenken over dit soort problemen. Het is jammer dat mensen niet beseffen hoe effectief “spirituele medicatie” kan zijn bij het bestrijden van ernstige symptomen van de ziekte.

From the Georgia Convention 11/5/12, Lesson 1

Filed under: Conventies, Crisis, Innerlijk Werk, Natuur - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we de staat van de groep beoordelen en is een beoordeling zinvol?

Antwoord: Als iemand zich bedroefd voelt, boos of sterke emoties heeft zeggen we: “Relax, stijg er bovenuit”, enzovoort. Dat wil zeggen, dat we iemand altijd aanraden om boven zijn emoties uit te stijgen.

Ons werk in de groep moet er continu op gebaseerd zijn dat we altijd boven ons ego uitstijgen. We begrijpen het ego en waarderen het, want het spoort ons juist aan om vooruit te komen en doet het al het mogelijke voor ons om er bovenuit te kunnen stijgen. Daarom wordt het ego ‘hulp tegen ons’ genoemd. Alle gedachten, verlangens en intenties die elk moment in ons opkomen, alles wat we innerlijk voelen, alles wat in een constante stroom door ons heen stroomt, is alleen bedoeld om er bovenuit te stijgen, erboven te ‘zwemmen’.

Als een mens dit kan vatten en begrijpen en ermee aan het werk gaat, bereikt hij het Doel heel snel. Dit geldt voor de groep en voor een ieder van ons persoonlijk. In de groep moeten we namelijk op deze manier met elkaar omgaan, altijd oog hebben voor de staat van de hele groep, waarin we allerlei verschillen tegenkomen, alles wat maar mogelijk is.

Wat voor verschillen kunnen er in een groep zijn als we niet boven onszelf uitstijgen? Lijken we op roddelende buren in een flatgebouw, die zich gaan bemoeien met allerlei relaties of op onverschillige chauffeurs die ruzie maken met elkaar?

We moeten er bovenuit stijgen, ons met elkaar verbinden en daarna het probleem ophelderen. Het zou kunnen dat het helemaal geen probleem was, maar juist speciale hulp die ons hielp om te verbinden. Zonder verbinding is het echter geen groep, geen Kabbalistisch begrip, maar alleen maar geruzie, een alledaags voorkomend verschijnsel.

Daarom moeten we bovenal verbinden. Hierbij kan er een derde nodig zijn, of zijn er andere helpende voorwaarden nodig, maar zonder verbinding zullen we nooit iets kunnen oplossen. Dan zal er altijd iemand blijven die gelijk heeft en een ander die schuldig is.

Ik heb het over de verhoudingen in de groep, niet over disseminatiewerk, zoals in elke onderneming heb je mensen die er meer verstand van hebben, je hebt managers en werknemers die doen wat zij zeggen. Maar in een groep kunnen we alle problemen alleen oplossen door verbinding en eenheid.

Als we ons met elkaar verbinden in het punt van eenheid en daaraan vasthouden – want dit is het belangrijkste voor ons en de Schepper heeft alles opzettelijk zo voor ons geregeld, dat wij deze verbinding zullen bereiken en eraan vast kunnen houden – zullen we zien wat er slecht is, wat het probleem is en het niet wegstoppen, maar proberen om de essentie ervan te begrijpen.

Dit is alleen nodig om ons te realiseren dat verbinding alle problemen oplost: “Liefde bedekt alle zonden”. Dit betekent dat er in principe niets gecorrigeerd hoeft te worden, omdat alle onenigheid en alle tegenstellingen alleen nodig zijn om er bovenuit te stijgen en te verbinden. Een andere bedoeling is er niet. Het gaat niet om de problemen zelf, daarin zul je in ieder geval de waarheid niet ontdekken.

Het is overigens net zoals in een familie. Stijg boven alle problemen uit en verbind! En wat gebeurt er dan met wat er daarvoor was? Er was niets, in ieder geval zou je het niet hebben kunnen oplossen. Een ieder van ons staat tegenover de ander en wat het belangrijkste is: is altijd anders dan de ander.

Wat is het in jou dat iets gaat onderzoeken De Schepper heeft het met opzet zo voor jou geregeld, dat je met zulke tegenstrijdige, nieuwe karaktertrekken te maken krijgt als je je nog nooit had kunnen voorstellen. Ons leven is er vol van. Alles wat we nu om ons heen zien is net een film, waarin alleen al onze tegenstrijdigheden worden vertoond, waaruit het beeld van deze wereld bestaat. Als je er bovenuit begint te stijgen, ‘zwem’ je op een volkomen ander niveau: in eenheid.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: U zegt dat jaloezie ons helpt om vooruit te komen. Ik begrijp niet waar we jaloezie voor nodig hebben.

Antwoord: Ik ben jaloers op iedereen. Toen er gisteren tijdens de maaltijd gezongen werd, was ik echt jaloers: Waarom kan ik niet zo zingen als zij? Of als iemand de studiestof snel oppakt, dan ben ik ook jaloers op hem: Waarom kan hij dat wel en ik niet? Is deze jaloezie slecht?

Stel je eens voor dat hier mensen zijn, die op een veel hoger niveau lijken te zijn dan jij, het is heel fijn dat zij iets hebben bereikt. Maar ik dan? Hoe kan dat nou? Zij wel en ik niet?

Nu kun je zeggen: “Gun je hen dan niet dat zij dit niveau hebben bereikt?” Nee, ik wil zelfs dat zij nog verder komen, maar ik wil dat wel met hen samen bereiken, dat wil zeggen dat het hier over positieve jaloezie gaat die mij vooruit trekt. Ik wil hen niet naar beneden trekken, ik wil hen volgen, naar voren toe, dit is een heel belangrijk punt.

Jaloezie betekent gewoonlijk dat ik de ander niet gun wat hij heeft, maar voor ons is jaloezie iets anders: het betekent dat ik wil hebben waar ik jaloers op ben.

Vraag: Ik ben nog nooit jaloers op iemand geweest. Hoe kan ik nou jaloers zijn op een vriend als ik weet dat de Schepper hem een bepaalde eigenschap heeft gegeven? Stel je voor dat er een goede computer is en een slechte die niet goed kan worden, zo heeft de Schepper hem dan gemaakt.

Antwoord: Hiermee ben je jezelf aan het sussen omdat je lui bent. Dat moet je spijten, dat je lui bent.

Vraag: Ja ik ben lui. Ik weet dat dit een eigenschap van mij is en ik kan er niets aan doen, dus ik zeg tegen de Schepper: “Zo ben ik, zo heeft U mij geschapen, dus wat wilt u dan van mij?!”

Antwoord: Allereerst, alle vragen die een mens stelt zijn legitiem en goed, want ze komen vanuit zijn verlangen, daar kunnen we verder niets aan doen. Maar de hele groep moet iedereen aansporen, anders worden we niet wakker. Hier moeten we een spel spelen.

Waarom organiseren we nu allerlei spellen? Omdat ik aan de vrienden moet laten zien dat ik op een hoger niveau ben dan zij, en er is nog iets anders in mij: “Wat, weet je dit nog niet? Ik weet het al,“ enz. We moeten elkaar een beetje plagen en elkaar laten merken dat er iets heel belangrijks verborgen is in spiritualiteit, anders komen we niet in beweging. De Schepper zal verborgen blijven totdat wij Hem ontdekken door onze gelijkheid van vorm, zo is het nu eenmaal. We moeten jaloers zijn op elkaar.

Jaloezie is een belangrijke eigenschap. Alles is met een bepaalde bedoeling geschapen. Je moet onder geen beding iets in jezelf onderdrukken. Die jaloezie moet je voelen.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Als er nieuwe mensen in onze groep komen hebben we met hen een probleem op het gebied van communicatie en verbinding, omdat wij nog verschil voelen….

Antwoord: Dat begrijp ik. Daar is niets aan te doen. Nieuwkomers worden langzamerhand vertrouwder. Doe wat werk met elkaar, nodig hen uit voor verschillende evenementen, het zal langzamerhand verdwijnen. Alleen als de groep een kritische massa heeft bereikt, zal er niet zoveel verschil meer zijn, dan zullen nieuwkomers zich gemakkelijk kunnen aansluiten. De groep zal dan niet voelen dat er nieuwe mensen bij gekomen zijn. Dit is alleen mogelijk als er een serieuze kritische massa is gevormd, bijvoorbeeld 20 permanente groepsleden. Als de nieuwkomers langzamerhand door hen worden opgenomen, zal het niet zo te voelen zijn: de nieuwe mensen kunnen gemakkelijk op de achtergrond blijven en de vrienden die al lang bij de groep zijn, kunnen gemakkelijk zorg voor hen dragen.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk - Geen reacties→