Vraag: Wat betekent eigenlijk de ‘onthulling van de Schepper’?

Antwoord: De Schepper (Bore) betekent: ‘Kom en zie’ (Bo-re) en dat betekent: onthulling.

Hoe kunnen we Hem naderbij komen? Dat kan alleen door samensmelting. We zijn bijvoorbeeld met tien verschillende mensen bij elkaar. Als we geleidelijk aan samen tot één man worden (één man met één hart), komen we tot een punt waarop we één geheel worden. Dan onthullen we de Schepper, ’Re’ betekent ‘onthulling’.

Anders gezegd, de Schepper onthult Zichzelf in een gezamenlijke Kli (vat), in een eigenschap van Hem, die voor ons nieuw is. Wij ‘scheppen’ de Schepper. Wij ‘bouwen’ Hem uit tien, twintig, duizend verschillende punten. Het maakt niet uit hoeveel punten bij de samenvoeging tot één geheel betrokken zijn.

We hebben bijvoorbeeld een structuur die uit veertig mensen bestaat, deze structuur noemen we ‘als één’. Dit is de Schepper. Met andere woorden, door een meervoud tot ‘één’ te verenigen, komen we tot het gevoel van ‘de Schepper’. We kunnen de Schepper alleen in deze vorm voelen, daarom wordt Hij ‘Bo-Re’ genoemd.

Wij kunnen dit alleen in onze eigenschappen voelen. We voelen de wereld nu in onze egoïstische eigenschappen. Maar als wij werken aan de verandering van onze op onszelf gerichte, gebroken en geschonden eigenschappen en ze bij elkaar brengen en met elkaar verenigen, wordt het ons mogelijk om ‘Een Geheel’ te ervaren, Eenheid, en dat is ‘de Schepper’.

Vraag: Onthullen we de Schepper ook aan de 99%?

Antwoord: Wij onthullen de Schepper in het belang van iedereen die zich buiten ons bevindt. De Schepper kunnen we alleen ontdekken in de eigenschap van geven, daarom werken we eraan om onze onderlinge verbinding te versterken en het belang van onze eenheid te vergroten, dat belangrijker te maken dan ons egoïsme.

Als wij boven ons egoïsme uitstijgen, boven ons eigenbelang uit, verenigen we ons tot één gezamenlijk, spiritueel lichaam, dat noemen we een ‘Partzuf’.

Dit is nu precies de plaats waar wij de eenheid onthullen die wij ‘de Schepper’ noemen.

From the European Convention 3/22/13, Lesson 2

Filed under: Conventies, Eenheid, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Schepper - Geen reacties→

Vraag: Als er iets in de groep gebeurt, probeert de groep die specifieke problemen zelf op te lossen in plaats van naar andere groepen te gaan en te roepen: Help ons! Moet iemand de suggestie doen om hulp te zoeken of moet de hele groep besluiten dat er werkelijk een probleem is en dat het tijd is om om hulp te roepen, zodat we gehoord worden?

Antwoord: In onze groep in Israel gebeurt hetzelfde. Ik voel dat het goed is om een dag of twee te wachten als één van de vrienden valt en af te wachten of de anderen hierop wel of niet reageren. Als zij dat niet doen, raad ik aan dat het aan iedereen verteld wordt. Hiermee wil ik zeggen dat er voortdurend onderzoek moet zijn en dat we er niet omheen moeten draaien.

De groep heeft niet het recht om in omstandigheden als deze te blijven zwijgen, want dat zou schadelijk zijn voor de rest.

Ik mag het niet verbergen als ik ergens niet aan meedoe, als ik mij losmaak van het spirituele pad, van de zoektocht, de inspanning, de vooruitgang. Hierover kan ik niet zwijgen, want daarmee veroorzaak ik het falen van anderen.

We kunnen het vergelijken met een groep soldaten die in de aanval gaan en plotseling is één van hen niet klaar om met de anderen mee vooruit te gaan. De anderen zijn van hem afhankelijk. Wat zal er gebeuren als hij zijn opdracht niet uitvoert? Ze zullen allemaal gedood worden, alles zal verkeerd aflopen. Daarom moet hij, om de groep niet te ondermijnen, hen vertellen dat er met hem iets niet oké is, misschien functioneert zijn hand of zijn been niet naar behoren.

Bovendien, als een hele groep ten val komt, ondermijnt dit andere groepen. We mogen niet alleen maar aan onszelf denken. Als we zo denken beweren we daarmee dat er geen Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) bestaat, geen verplichting naar elkaar toe. In het algemeen gesproken bestaat er dan helemaal niets! Denk hier goed over na!

From the European Convention in Germany 3/23/13, Lesson 3

Filed under: Arvut, Conventies, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Ik zou iets willen vragen over een situatie die zich kan voordoen in een groep met betrekking tot disseminatie en lesgeven in integrale educatie.

Stel, er is een groep van vijf mensen die de groepsstatuten hebben aanvaard en proberen zich daaraan te houden, liefde tonen, enz. en daarnaast ben ik er, een stevig, goed opgeleid, slim iemand die alle cursussen van integraal onderwijs en integrale educatie heeft afgerond en anderen daarin al les kan geven. Ik heb geen tijd om deel uit te maken van de groep, ik wil dissemineren, maar de groep biedt me daarvoor geen ondersteuning. Het blijkt dat ze me tegenhouden. Wat moeten we in een dergelijk geval doen?

Antwoord: Het punt is dat ik, voordat de wereldwijde crisis begon, helemaal niet sprak over integrale educatie. Baal HaSulam schrijft hier veel over en heeft het heel serieus over deze kwestie. Hij benadrukt dat de onthulling van de Schepper niet kan plaats vinden als de wereld er niet naar verlangt, dat geldt zowel voor het deel van de mensheid dat het punt in het hart heeft als het deel waarin het punt in het hart nog niet is ontwaakt. Alles is dus afhankelijk van disseminatie. Ik zag in het begin ook dat mijn studenten dit idee niet goed begrepen, maar ik heb ze onder druk gezet en uiteindelijk begrepen ze dat we ten eerste geen keuze hebben en dat het essentieel is, en ten tweede dat het waar is.

Wat zou ik in jouw plaats doen? Er zijn veel groepen over de hele wereld en sommige daarvan begrijpen dat wij moeten dissemineren, andere begrijpen dat niet. Dit gebeurt in elke groep waar sommige mensen dit punt begrijpen en anderen niet. In ieder geval moeten de leden van de groep in vrede met elkaar leven en degenen die willen dissemineren en erkennen hoe noodzakelijk dit is, dit laten doen. Degenen die het nog steeds niet begrijpen moeten wachten totdat zij het begrijpen; ze zullen zien dat alle groepen zich hiermee bezig houden en uiteindelijk zullen ze niet alleen voelen dat zij erin geïnteresseerd zijn, maar ze zullen ook de noodzaak gaan inzien van disseminatie.

Het punt is dat je veel energie voelt als je begint te werken voor het grote publiek, je voelt de betekenis van het leven. Het is alsof je ouders wordt, want als we kinderen hebben, voelen we een nieuwe drang om te leven: je leeft niet meer alleen voor jezelf, maar voor hen. Dus in een groep die zich met disseminatie bezighoudt zit altijd meer leven. Het blijkt dat disseminatie ten eerste belangrijk is voor de groep zelf. Laten we hopen dat iedereen dit geleidelijk aan gaat begrijpen.

From the European Convention in Germany 3/22/13, Lesson 2

Filed under: Conventies, Disseminatie, Educatie, Groepswerk, Integrale Educatie - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we nu de Europese groepen het beste helpen om zich met elkaar te verenigen?

Antwoord: Om te helpen met de eenwording van de Europese groepen moeten wij ons met hen verbinden: hen stimuleren, helpen en met hen samenwerken in hun werk naar eenwording. We moeten niet aan de kant gaan staan en toekijken: “Wat gebeurt er daar in Europa?” maar juist mee helpen met deze inspanningen naar eenwording. We moeten ons bewust zijn van alles wat er in alle Europese groepen gaande is, erin participeren.

We creëren niet alleen een Europese groep op dit Congres, we creëren de totale wereldgroep. We moeten kunnen voelen dat we met elkaar één lichaam vormen. Anders kunnen we ons niet verder ontwikkelen. Dan blijven we steeds in dezelfde situatie, we gaan uit elkaar en komen weer enigszins samen en dat gaat dan jaren zo door. Hier hebben we geen tijd voor. We moeten ons verenigen en zoveel samenwerken dat we elkaar zien en voelen zoals nu op dit Congres.

Wij hebben één Disseminatie Centrum nodig voor Integrale Educatie en één Management voor de hele Europese groep. Het centrum van de wereldgroep is bij ons. En daarna gaan we alles samenvoegen tot één verenigde groep.

From the European Convention in Germany 3/22/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Europa, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen wij onze dank aan de Schepper tot uitdrukking brengen?

Antwoord: Alleen door Zijn Onthulling te willen ervaren, daarmee bereiden we Hem vreugde.

Deze woorden lijken misschien banaal, onbegrijpelijk en kunstmatig, maar het is uiteindelijk de enige manier waarop we het in de taal van deze wereld kunnen uitleggen. Eigenlijk gaat het over een heel hoog niveau en pas wanneer de Schepper wordt onthuld, zullen we de betekenis van deze woorden gaan begrijpen.

Hoe kunnen wij de Schepper – de hogere Kracht die alles bestuurt – vreugde brengen als we als gekken rondrennen op deze planeet en elkaar omver lopen? Verlangen wij naar Hem of niet? Verandert onze stemming hierdoor? Lijdt Hij of ervaart Hij vreugde als resultaat (het lijden of de vreugde van de Shechina – de Goddelijke Aanwezigheid)? Wij begrijpen dit alles niet, wij begrijpen onszelf niet eens.

In feite bestaat de hele mensheid uit hoge schepselen, niet op de manier waarop wij het zien via onze egoïstische eigenschappen, maar op de manier waarop we werkelijk bestaan, op het niveau van de alomvattende verbinding, volledig verbonden met de Schepper. Op dat niveau zijn we volkomen gelijk en identiek aan Hem.

Om zo te kunnen handelen, moeten we ons dit niveau voorstellen en een ieder moet beseffen dat hij zelf, evenals zijn vrienden, dit niveau waard is. Alleen zo komen we op een hoger niveau.

From the European Convention in Germany 3/23/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Uit heel Europa zijn er veel vrouwen naar de Conventie gekomen. Pushen ze ons, mannen, misschien niet actief en krachtig genoeg om ons werk te kunnen doen?

Antwoord: Je moet niet verwachten dat anderen het werk voor je doen. Natuurlijk moeten wij de vrouwen ondersteunen en het hen mogelijk maken om druk uit te oefenen op de mannen, maar jullie moeten niet gaan zitten nietsdoen en wachten: “Wanneer gaan ze nu eens druk op mij uitoefenen?” Het is niet hetzelfde als thuis met je vrouw, waar je niet tot actie komt totdat ze je de oren van het hoofd zeurt.

Het gaat hier om iets anders, we moeten geen weerstand bieden. Ze pushen je om het levensdoel te vervullen en je moet hen daarmee helpen en naar hen luisteren. Maar denk niet dat het alleen hun verantwoordelijkheid is, het is ook die van jullie.

De taak van vrouwen is niet alleen om de mannen te pushen, zij hebben het ook druk met hun eigen spirituele werk. Wij zien en voelen dat niet, omdat zij het op een rustige manier doen, vrij bescheiden. Maar als we kijken naar hun niveau van vooruitgang en trouw, zien we dat vrouwen op een niveau zijn dat niets lager is dan dat van de mannen en veel vrouwen zijn veel dichter bij het bereiken van spiritualiteit dan de meeste mannen.

Laat je niet misleiden door het feit dat zij ogenschijnlijk rustig zijn en dus niet zo speciaal. Zij hebben een grote kennis en heel veel kracht. Als je hen de kans geeft om wat actiever te zijn, zul je zien waar zij toe in staat zijn.

From the European Convention in Germany 3/22/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik met mijn gedachten de vrienden helpen? Hoe kan ik door mijn gedachten de deelnemers aan de Conventie in Duitsland steunen?

Antwoord: Wat gebeurt er als je bezorgd bent over iemand die je heel nabij is? Dan zijn al je gedachten op zijn succes gericht, je wilt dat het goed met hem gaat en dat alles wat hij doet een succes wordt. Je denkt voortdurend aan hem, want je hebt het gevoel dat je bij hem bent en dat jij het werk voor hem wilt doen.

Deze betrokkenheid is voldoende, zelfs als we niet begrijpen wat voor mechanisme hier aan het werk is. Het is nodig dat de vrienden over de hele wereld zich voorbereiden op de spiegelcongressen, zodat we niet alleen maar toeschouwers zijn maar de alomvattende verbinding ondersteunen. We moeten hierin vasthoudend zijn en volledig betrokken bij eenheid, vanuit een oprechte, buitengewoon grote inzet. Als we dat doen zijn we verbonden met de Conventie en zetten we ons maximaal in voor een succes op wereldschaal.

Als wij ons allemaal rondom deze Conventie met elkaar verbinden, zal de hele mensheid een bijzondere Kracht van verbinding voelen en dit zal de werkelijkheid veranderen. Dan zal onze methode van verbinding over de hele wereld geaccepteerd worden en het zal lijken alsof we ‘van spoor wisselen’, zodat de trein waar we met elkaar in rijden van het spoor van lijden wisselt naar het spoor van de Torah.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/13, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gedachten, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Dankzij de recente veranderingen (vanuit de vrouwen-conventie) is het grote belang van de eenheid van vrouwen naar voren gekomen.

In onze groep is de activiteit van de vrouwen verschillend. Voor de actieve vrouwen organiseren we een aantal activiteiten en afzonderlijke workshops, daardoor creëren we verschillende groepen binnen de vrouwengemeenschap. Hierdoor zijn er veel ongelukkige vrouwen die denken dat wij deze vrouwengemeenschap hebben verdeeld. Is het goed om dit te doen binnen de vrouwengroep?

Antwoord: Ik geloof dat dit onjuist is. Het geheel moet zo uniform mogelijk zijn. Ik maak geen enkele verdeling. Sommige vrouwen doen minder mee, om wat voor reden dan ook, anderen meer. Ik kijk nooit naar de oorzaken daarvan, vooral niet wanneer we het over de vrouwen hebben, dit geldt niet voor de mannen. Op de mannen kunnen we druk uitoefenen, maar bij vrouwen behoort dat niet te gebeuren. En in het algemeen gesproken zijn vrouwen gelijkwaardig aan mannen en behoren ze ook zo behandeld te worden. Maar onderling moeten zij geen enkele verdeling maken. Absoluut niet!

Vraag: Op basis van welk principe zou de vrouwengroep dan gevormd kunnen worden?

Antwoord: Volgens het principe van de cirkel: iedereen is gelijk. Als ik op weg naar spiritualiteit verder wil komen, heb ik geen aardse niveaus nodig: wat voor eer zal mij toevallen, hoeveel sterren kennen ze mij toe? Alleen vorderingen op het spirituele pad zijn belangrijk voor mij, ik vraag niets voor mezelf. Als ik in de gelegenheid ben om me in te spannen, doe ik dat, als ik daarvoor geen gelegenheid heb, niet. Een mens moet uitzien naar de hoogste beloning voor de inspanningen die hij verricht en niet naar macht en aanzien in de groep. Waarvoor? Dat is niet op zijn plaats!

Er zijn mensen die goed kunnen organiseren, dat is iets anders. We wijzen hen aan om voor een en ander verantwoordelijk te zijn, omdat we er voordeel van hebben als zij deze of andere  taken op zich nemen, maar we moeten de groep in geen geval splitsen.

Wij hebben mensen die heel hard voor de groep werken. Nou en? Denken zij dat ze daardoor meer krijgen? Hoezo?

Vrouwen zijn meestal niet vrij: zij hebben een man, familie, kinderen en ouders. We kunnen daarom van hen niet hetzelfde eisen als van de mannen.

From the Virtual Lesson 1/20/13

Filed under: Conventies, Groepswerk, Vrouwen - Geen reacties→

De oplossing ligt in wederzijds samengaan. Wij verbinden ons niet alleen met elkaar, met degenen die fysiek bij de Conventie zijn, maar ook met alle vrienden over de hele wereld die virtueel met ons verbonden zijn. Het verlangen van de vrouwen hebben we in ons geïntegreerd en verder zijn alle Kabbalisten die door de eeuwen heen op ons niveau werkzaam zijn bij onze handelingen betrokken en ook nu gaan zij daar mee verder.

Er verdwijnt niets in spiritualiteit, alle krachten blijven werkzaam in het alomvattende, eeuwige systeem. Jullie zullen gaan voelen hoe zij achter ons staan en ons op een realistische wijze volkomen steunen, vergeleken hiermee is onze wereld niet meer dan een mogelijkheid om deze realiteit te leren kennen.

Alles komt voort uit wederzijds samengaan. Als iemand met anderen wil samenwerken en zich de verlangens van de ander wil eigen maken, zal hij innerlijk voelen dat er een groot netwerk aan verbindingen bestaat. Hij moet alle niveaus, alle krachten en alle zielen voelen die in het verleden in dit netwerk werkzaam waren en dat ook nu zijn.

Van daaruit trekken we alle kracht aan die we nodig hebben, we zijn net baby’s die alleen maar een beetje hoeven te huilen en daardoor treedt – net zoals voor de baby – het hele netwerk in werking. De ‘volwassenen’ weten al hoe ze voor ons moeten zorgen en wat voor krachten ze aan ons moeten doorgeven, hoe ze ons sterker moeten maken en hoe ze voor ons moeten zorgen. Er bestaat geen twijfel over dat zij hun werk zullen doen.

Dit wordt het laten opstijgen van MAN genoemd, een gebed, dat ik afhankelijk van mijn niveau kan laten opstijgen. Ik vraag de Hogere om dit werk te doen, maar ik moet Hem laten zien dat ik Hem trouw ben, dat betekent dat ik mezelf aan Zijn Handen toevertrouw zoals een baby, die voelt dat hij in de armen van zijn moeder ligt en zich nergens zorgen over maakt. Hij weet dat dit de veiligste plek is die er bestaat. Er bestaat niets veiligers dan in de armen van de moeder te liggen.

Op dezelfde manier moeten wij op de kracht van de Kabbalisten rekenen, dat zij al het werk zullen verrichten. Het is duidelijk dat wij er de kracht niet voor hebben. Alleen door onze toewijding en verbinding bewijzen wij dat we ons volkomen onderwerpen aan de Hogere Kracht, zodat Hij voor ons zal zorgen.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson 1

Filed under: Conventies, Eenheid, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Vanaf dit punt gaan we weer verder en dat moet op een onafhankelijke manier gebeuren. In dit opzicht is er een interessant punt onthuld. Tot aan een zeker moment voelde ik dat ik mijn studenten voor 100% beïnvloedde. In die tijd onderwees ik mijn studenten volgens het systeem van onze spirituele voorvaders.

Maar onlangs werd er onthuld dat ik hen niet langer kan onderwijzen zonder steun, zonder verbinding en zonder samen te werken. Hiervoor is de inspanning van de studenten nodig, hun hulp en ons gezamenlijk werk. Dit alles is heel essentieel. Als er van hun kant een verlangen aanwezig is, een behoefte, kan ik spreken en op een begrijpelijke manier uitleggen. Overeenkomstig de aanwezige inspanningen, kunnen we verder komen. Dit betekent dat hier een nauwkeurig proces van correctie plaatsvindt. We zijn nu op dit punt aangekomen.

Het blijkt dat we van elkaar afhankelijk zijn. Ik wend mij dus tot de hele wereldgroep, omdat ik niets alleen kan doen. In het verleden pushte ik jullie en kon ik daarmee wat bereiken, nu is dat voorbij. Het algemene verlangen verandert in iets wat werkelijk wederzijds is en daarin worden eenheid en verbinding onthuld.

Zo ver zijn we nog niet, want nu vindt alles plaats zonder dat er enige verbinding is met ons verlangen. Maar we moeten goed begrijpen dat we alleen verder kunnen komen door gezamenlijke, wederzijdse inspanningen, zowel die van jullie als van mij. Er zullen voor ons nieuwe mogelijkheden komen om onze ideeën weer te geven, nieuwe vormen van uitleg, hoewel het systeem hetzelfde blijft, omdat alles afkomstig is van het Licht en de Kli zal er een nieuwe vorm van nederigheid en erkenning zichtbaar worden, het gevoel daarbij.

Dus ik vraag jullie met klem om actiever te zijn, meer met alles mee te doen, je te verbinden met de lessen. De gezamenlijke vooruitgang is uitsluitend afhankelijk van onze gezamenlijke acties! Laten we dit probleem samen oplossen omdat daden van correctie alleen mogelijk zijn door middel van onze inspanningen, gericht op het nemen van verantwoordelijkheid voor ons ego en daar bovenuit stijgen met behulp van een daaraan tegengestelde eigenschap. Als er geen inspanning is, is er ook geen correctie mogelijk.

Een mens moet onder geen beding het ego ontkennen. We moeten er bovenuit stijgen. Het ego onderdrukken betekent dat wij het ego niet toestaan om ons aan te sturen, maar we moeten het voelen, ermee leven en er bovenuit stijgen in wat wij doen. Dit werk moet alleen gericht zijn op mijn wereldwijde groep en op de Schepper.

[98080]
From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→