“En hier is de ladder, hij staat op de grond en de top reikt tot in de Hemel, en hier zijn de engelen van de Heer, zij gaan de ladder op en zij gaan naar beneden” (Uit: Jacob’s Droom, hoofdstuk ‘VaYetze’).

Rabash:” ‘Engelen’ die de ladder opgaan en naar beneden gaan, zijn mensen die zeggen dat zij naar deze wereld gezonden zijn om correcties uit te oefenen, daarom worden zij engelen genoemd. Als zij zien dat zij in een staat van neergang en duisternis verkeren, moeten zij ‘afdalen’. Eerst waren zij echter in een opgang, anders is het niet mogelijk om een staat van neergang te voelen …. Alleen in de mate waarin je ernaar verlangt om goed te doen, zul je zien hoeveel kwaad er in je aanwezig is.”

Dit heeft hoofdzakelijk betrekking op werk in de groep. Hoe meer een mens daarin goed probeert te doen, hoe sneller hij ontdekt dat hij het niet kan en dat het hem niet lukt om vooruit te komen. Wij moeten eerst omhoog rijzen om de ware duisternis te ontdekken. Zoals er geschreven staat: “Het heil van het Licht komt voort uit de duisternis”.

Eerst moet je omhoog rijzen, om nieuwe eigenschappen en nieuw onderscheidingsvermogen te ontvangen en om dichter bij liefdevol geven te komen, zodat je later kunt zien wat zich in je afspeelt. Dan zie je altijd een grotere duisternis in jezelf.

Natuurlijk werd die duisternis niet nu in je gecreëerd, maar je merkte het voorheen niet. Door er bovenuit te stijgen en daardoor in staat te zijn om verschillende eigenschappen en waarden te vergelijken, kun je nu zien dat je in duisternis verkeerde, in je egoïstische verlangens.

Daarom moeten we uitsluitend naar het goede verlangen, het kwade komt vanzelf aan het licht. Er zijn mensen die op zoek gaan naar het kwaad, zij duiken er in en verdrinken er in. Het ware kwaad wordt echter alleen ontdekt door omhoog te rijzen en vreugde te ervaren, en door te begrijpen hoe goed het is dat het kwaad ontdekt wordt. Zelfs wanneer een mens het kwade ontdekt, voelt hij zich gelukkig. Dit is een teken dat het kwaad, dat gaandeweg onthuld wordt, zinvol is en dat er een constante opgang plaatsvindt.

Maar als een mens wanhopig wordt, als hij zichzelf kwelt, is dat een teken dat hij nog niet op het juiste spoor is. Een mens moet ook vooruit komen via de linker lijn en niet alleen via de rechter lijn: namelijk op beide benen voorwaarts gaan. Hij moet echter niet wegzakken in de linkerlijn, in de neergang.

Als een mens steun krijgt van de omgeving en de boeken, als hij naar de leraar luistert, leert en begrijpt dat hij alleen moet denken aan de positieve vooruitgang die hem te wachten staat en niet aan wat slecht is, maar alleen aan de grootheid van de Schepper, bespaart hij tijd en komt hij steeds verder vooruit.

Op de weg naar boven zijn er donkere en stralend lichte momenten. En juist waar alles eerst stralend licht leek te zijn, ontdekt hij nu duisternis, elke keer meer. Dit betekent dat hij de linker lijn ontdekt, terwijl hij zich in de opgang bevindt.

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 4/11/2012

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De wereld wacht. Zij weet dit nog niet, maar zij heeft dit hard nodig. Daarom moeten jullie zo spoedig mogelijk opstaan en klaarstaan om de functie van gids op je te nemen.

Het is nu duidelijk dat regeringen niet in staat zijn om de wereld te besturen. Deze wereld volgt in haar gedrag de materiële wetten niet meer. Die periode is voorbij.

De twee werelden zijn elkaar zo dicht genaderd, dat de spirituele ‘inductie’ van Boven al op ons inwerkt, al voelen we het nog niet zo duidelijk. De mensheid moet nu op de juiste manier ontwaken en dit is jullie taak.

Voor dit doel moeten jullie je echter met elkaar verenigen. Ik kan geen schreeuw om hulp in jullie plaats uiten. Pas als je je steeds meer werkelijk gaat verbinden met de vrienden, zul je de juiste afstemming vinden. Het belangrijkste hierin is om je tot één geheel aan elkaar vast te hechten, zodat alles zal samensmelten. Ik kan dit niet voor jullie doen, omdat het hier gaat om de kalibratie van de gemeenschappelijke verlangens, om kelim (vaten) die in eenheid met elkaar verbonden zijn.

From the Arava Convention 2/25/12, Lesson #6

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Groepswerk, Verspreiding van Kabbalah, Wederzijds Garant staan, Wereld - Geen reacties→

Mening: (Duitse bondskanselier Angela Merkel): “Merkel riep op tot verdere politieke integratie binnen de Europese Unie, als een middel om de crisis van de staatsschulden te beëindigen. ‘Het is de taak van onze generatie om nu de economische en monetaire unie in Europa te voltooien en, stap voor stap, een politieke unie te creëren,’ zei Merkel in een uur durende toespraak voor meer dan 1.000 CDU afgevaardigden. ‘Het is tijd voor een doorbraak naar een nieuw Europa.’ ”

Mijn Commentaar: Wanneer men zich in ieder geval inspant voor een gedeeltelijke integratie, zal men winnen en vervolgens beseffen, dat de integratie voltooid moet worden!

Filed under: Crisis, Wereld - Geen reacties→

In het Nieuws (uit: The Voice of Russia): “Omdat men niet bereid is om bezuinigingen op de lonen en de sociale uitgaven te aanvaarden, gaan de Europeanen bijna elke dag in staking. Het is duidelijk dat we in het komende jaar nog veel meer stakingen zullen krijgen in Europa. De EU zal moeten besparen om de crisis te overwinnen, maar de maatregelen om de uitgaven te verminderen en de markt te hervormen zijn zeer pijnlijk voor de bevolking.”

Mijn Commentaar: De mensheid moet bewust – of door oorlogen en crises – overschakelen van een economie van (onbeperkt) consumentisme naar een economie van redelijke (noodzakelijke, gebalanceerde) consumptie. Dit zal 70-80% van de beroepsbevolking vrijstellen van arbeid. Volgens de wet van de natuur moeten we de rest van het werk, in de meest ecologische vorm (met minimale kosten) en op een effectieve manier, onder alle werknemers verdelen.

Wij, alle inwoners van de aarde, moeten de tijd, die vrij is van extra (schadelijk) werk, wijden aan ons integrale onderwijs en aan opvoeding, aan de methode van homeostase (balans met de natuur), totdat we integrale, onderlinge verbinding bereiken, en het hogere niveau van de besturende krachten van de Natuur gaan voelen.

Filed under: Crisis, Economie, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Wat is de vijfde, ofwel nulfase van de evolutionaire ontwikkeling?

Antwoord: We zien dat alle natuurwetten afkomstig zijn van één enkele wet van het gesloten systeem en dus nemen we aan, dat de nulfase van de evolutionaire ontwikkeling datgene is wat vóór de Big Bang of tijdens de Big Bang als de Scheppingsgedachte bestond.

Vraag: Betekent dit, dat alles wat er met ons gebeurt volgens een bepaald programma plaatsvindt, dat nu wordt gerealiseerd?

Antwoord: Als wij onze omgeving en onszelf bestuderen, ontdekken we onderlinge verhoudingen, logica en bepaalde wetten. Dit geeft aan, dat we binnen een systeem van wetten en interacties bestaan. Als we niet in staat zijn om daar iets van te zien, of het wel zien, maar er geen onderling verband tussen zien, is dit ons probleem.

Elke dag ontdekken we echter meer alomvattende, rijke en samenhangende verbanden.

From a “Talk on Integral Education” #12, 12/16/11

Filed under: Educatie, Evolutie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Wij maken deel uit van een systeem ‘de wereld van Oneindigheid’ genaamd. In deze Oneindigheid bestaat het verlangen in verschillende vormen en wijzen van ontvangen en geven, evenals het Licht dat in het verlangen onthuld wordt, afhankelijk van het belang dat het verlangen hecht aan de eigenschap van liefdevol geven. Hoe meer het verlangen vorm geeft aan geven, hoe meer het Licht onthuld wordt. Als de wil niet verlangt naar geven, wordt het Licht niet onthuld.

Deze wereld heeft de naam ‘de wereld van Oneindigheid’, omdat alle vormen die er in de schepping bestaan, van de meest egoïstische tot en met de meest altruïstische, van Oneindigheid min tot Oneindigheid plus, daarin bestaan.

Het verlangen werd door de Schepper geschapen en alle vormen ervan worden onthuld volgens het plan van ontwikkeling, dat ook van de Schepper komt. Als resultaat van alle metamorfosen en veranderingen, die het verlangen – dat in een soort kookpot gaar gestoomd wordt – ondergaat, wordt er echter een speciaal punt van zelfbewustzijn, van onafhankelijkheid gevormd. Dit punt begint te groeien in alle situaties waar het verlangen doorheen gaat: om meer te voelen, meer te begrijpen en te voelen dat het bestaat en zich naar onafhankelijkheid ontwikkelt.

Dit punt is het belangrijkste, omdat het is gaan groeien vanuit de middellijn, de derde lijn. Het bestaat niet in de natuur van de Schepper en evenmin in de natuur van het schepsel, dat tegengesteld is aan de Schepper en volkomen aan Hem onderworpen. Natuurlijk is deze lijn een afgeleide, het resultaat van de botsing tussen twee tegengestelde eigenschappen, maar deze lijn heeft volkomen onafhankelijkheid.

Het is moeilijk om ons voor te stellen hoe deze onafhankelijkheid mogelijk is, als alles door de Schepper geschapen is. Maar stel je eens twee volkomen tegengestelde vlakken voor, die over de hele lengte van Oneindigheid min tot Oneindigheid plus door een kloof van elkaar gescheiden zijn. Op de grens, waar deze beide eigenschappen elkaar ontmoeten en met elkaar strijden, kan het schepsel onafhankelijk bestaan.

Enerzijds wordt het nog als het schepsel beschouwd, het werd namelijk door de hogere Kracht geschapen. Anderzijds heeft het een eigenschap, waardoor het de mogelijkheid heeft om tegenover de hogere Kracht te staan en niet onder Zijn volledige controle. Tegelijkertijd kunnen we niet vatten hoe dit mogelijk is. De mens kan niet begrijpen hoe hij, steeds onder de volledige controle van de Schepper, toch vrij kan blijven!

Er bestaan twee volkomen tegengestelde eigenschappen en het schepsel kan alleen bestaan in de afgrond daartussen. Het wordt alleen een schepsel naarmate het zich inspant om tot bewustzijn te komen. Dit bewustzijn is de derde factor die daarvoor niet bestond.

Al het overige was al in het schepsel aanwezig: alle krachten, eigenschappen en het karakter dat bepaalt wie ik zal worden. Hierover staat geschreven: “Ga naar de Meester Die mij heeft gemaakt”. Boven dit alles uit creëer ik echter, onafhankelijk, een derde factor.

Het is te vergelijken met een kind dat groeit en plotseling onafhankelijk wordt en zijn eigen mening heeft. Uiteraard is dit ontstaan onder de invloed van zijn ouders, de opvoeding en de omgeving, maar hieruit blijkt nu zijn persoonlijkheid, niet alleen maar de optelling van vaststaande parameters volgens een vooropgesteld plan.

We kunnen het vergelijken met het klaarmaken van soep, we voegen er alle ingrediënten aan toe en tenslotte is er iets nieuws ontstaan, soep genaamd. Of we snijden ingrediënten in plakjes: tomaat, komkommer en ui en we voegen er zout en peper aan toe. Tenslotte hebben we iets nieuws, salade genaamd.

Wij leven tegenwoordig onbewust in deze wereld en vervullen de verlangens van onze natuur. Wat kan ons iets nieuws verschaffen? Dat kan alleen als je jezelf tussen de twee werelden van ontvangen en geven in plaatst, waarbij je tot beide werelden wilt behoren om je niet af te scheiden van één ervan, maar je gebruikt beide werelden, daardoor creëer je een nieuwe essentie, zoals een nieuw gerecht, de ‘salade’. Je neemt al het verlangen van de wereld van ontvangen en je geeft er de vorm van liefdevol geven aan, Adam geheten.

De foetus bestaat uit materie: het verlangen om plezier te ontvangen, maar aan de buitenkant neemt het de vorm van de Schepper aan, van het Licht. Dan worden de materie en de vorm samen ‘Adam’ (mens) genoemd.

Het lijkt alsof er hier niets nieuws is, omdat het allemaal al bestond. Maar je hebt je werk gedaan: je gaf aan de materie de vorm van de Schepper. Je nam de materie van het ene gebied, de eigenschap van het andere en je combineerde deze twee tot één. Als resultaat werd er een nieuwe essentie gevormd. Het is niet langer het eerste of het tweede, maar een derde ‘iets’. Het is net zoals de salade, die een eigen betekenis heeft, het is een nieuwe smaak, een nieuw bestaan.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/21/2012, TES

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Kan het Boek Exodus ons helpen om uit ons egoïsme te komen?

Antwoord: Het is een feit, dat elke spirituele daad eerst in onze wereld zichtbaar moet worden. Daarom werd de geschiedenis van de bevrijding van het egoïsme eerst zichtbaar bij een kleine groep mensen, nu wordt dit in de hele wereld herhaald.

Geen enkel boek op de hele wereld kan ons hiermee helpen. Wij zullen het alleen kunnen gaan begrijpen en er op een correcte wijze over kunnen spreken, als wij door de stadia van correctie gaan.

Dit is een probleem, want mensen lezen dit als een historisch verhaal. Maar het gaat in deze beschrijving over de meest serieuze, innerlijke veranderingen in een mens, waar hij samen met de groep doorheen moet en daarin ontdekt hij in zichzelf een kracht, ‘Moshe’ (Mozes) genaamd, van het woord ‘Limshoch’ (trekken uit). Deze kracht trekt de groep uit het egoïsme en verheft de groep tot de onthulling van de Schepper.

Moshe is het punt van verbinding, dat wij tussen ons ontdekken en dat ons gidst. De hogere Kracht wordt in dit punt onthuld.

Zo komen we bij de berg Sinaï, de berg van haat, waar wij omheen staan. Wij worden erdoor verdeeld en wij zien alleen haat voor ons, maar wij staan er omheen, omdat wij nergens anders heen kunnen.

Ondanks deze haat moeten we voor elkaar garant staan. Maar als wij vastlopen in haat, in egoïsme, wordt dit de plaats van onze spirituele dood.

Vraag: Maar na de uittocht uit Egypte gebeurde het niet, dat er een hele groep uit een egoïstische staat kwam. Wel individuen, maar geen groep. Een dergelijke ervaring kennen we niet. Wat moeten wij dan doen?

Antwoord: Jullie moeten doorgaan met dit werk. En dat doen we ook. Wat is het verschil? Het werk in de groep werd toen beschreven, het komt uit die tijd: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, ‘Van de liefde voor de vrienden tot liefde voor de Schepper’. Dit wordt allemaal in de bronnen beschreven.

Daarom zijn er geen andere principes. Het spirituele systeem, het systeem van de werelden, verandert niet. Het is op dezelfde wijze tot uitdrukking gekomen, alleen op lagere niveaus van egoïsme die gecorrigeerd moesten worden. De wetten blijven echter dezelfde.

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 4/1/12

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Uncategorized, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat zijn de belangrijkste kenmerken van het vierde integrale niveau van de menselijke ontwikkeling, het niveau van Adam?

Antwoord: Dit niveau heeft één karakteristiek kenmerk: de beweging naar integratie, naar gemeenschappelijk menszijn, naar in elkaar opgaan, integratie op alle niveau’s: cultuur, wetenschap, allerlei vormen van industriële samenwerking, financiële en economische samenwerking, enzovoort.

Door integraal onderwijs en integrale opvoeding moeten we een situatie bereiken, waarin we alle grenzen kunnen opheffen en een mens tot absolute vrijheid kunnen brengen, zodat hij begrijpt en beseft dat hij alleen hoeft te werken voor een normaal, dagelijks bestaan en dat hij alles wat hij overhoudt investeert in de integrale groei van de mensheid, omdat hij voelt, dat daarin absolute rijkdom en harmonie aanwezig is. Dit wordt het belangrijkste voor hem en dit bepaalt de toekomstige maatschappij.

Maar op dit moment moeten we nog niet denken over een dergelijke samenleving of erover praten, maar wel over de veranderingen om dit te bereiken, want als we niet vrijwillig boven ons egoïsme uit willen stijgen, kan deze overgang gepaard gaan met veel leed. Dit betekent dat er tegenstrijdige, tegengestelde krachten zouden kunnen ontstaan, die tot een wereldoorlog zouden kunnen leiden. Toch is er ook een mogelijkheid om veranderingen te bereiken door middel van duidelijke uitleg, en dat proberen we te doen.

From a “Talk on Integral Education” #12, 12/16/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: In de psychologie wordt een crisis beschreven als een pijnlijk verschijnsel, maar als iemand er goed doorheen komt en het niet opgeeft, bereikt hij een nieuw niveau, waarop een grote hoeveelheid energie vrijkomt en een mens aan een nieuw leven begint.

Antwoord: Sterker nog, elke ziekte betekent eveneens een daad van genezing. Stel dat zich de een of andere storing voordoet. Nu is deze gecorrigeerd, je zou kunnen zeggen: gecompenseerd. En de periode waarin deze compensatie en correctie plaatsvinden, vatten we op als ziekte. In werkelijkheid gaat het echter over een correctie.

Wij hebben hiervoor vaccinaties, we injecteren een micro-ziekte in het organisme om een positieve reactie te stimuleren, om bedreigingen van externe invloeden te voorkomen.

Maar als we al deze kritieke, pijnlijke symptomen bij elkaar zouden brengen, zouden we ontdekken dat we dit moeten zien als de geboorte van een nieuwe staat, als verbetering van de gezondheid, correctie, een bijstelling voor ons en een stijging naar het volgende niveau.

From a “Talk on Integral Upbringing” #13, 12/18/11

Filed under: Crisis, Educatie, Gezondheid, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→