Vraag: Sinds de conventie heb ik steeds meer het gevoel, dat we ons moeten concentreren op de ochtendles, op eenheid. Of moeten we meer aan disseminatie doen? Er is iets wat voor mij onduidelijk is, het lijkt alsof alles wat we tot nu toe hebben gedaan, niet voldoende is, dat we er iets anders aan toe moeten voegen.

Antwoord: Alles wat we nu toevoegen moet in de ochtendles gedaan worden! Het is onmogelijk om verder te komen zonder de ochtendles! Zonder dat komen we niet vooruit! De ochtendles is alles – alpha en omega – hiermee heb ik alles gezegd.

Maar naast de ochtendles moeten we al het andere wat we doen in de geest van integratie uitvoeren, dit activeren we voortdurend tijdens de ochtendles.

Het belangrijkste is de dag te beginnen met de les. Zelfs als het voor jou om de een of andere reden niet mogelijk was, moet je toch de dag beginnen met de les, hoe laat je ook opstaat. Besteed op zijn minst een half uur aan de les, anders bestaat de hele dag uit neergang en verlies en zul je heel veel tijd nodig hebben om deze fout te herstellen.

From the Virtual Lesson 2/26/12

Filed under: Congressen, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Vraag: Toen ik anderhalf jaar geleden Kabbalah ging studeren, voelde ik hoeveel ik van mensen hield en hoeveel mensen van mij hielden. Nu heb ik het heel vreemde gevoel, dat ik mensen eigenlijk niet zo goed behandel en dat mensen met mij ook niet zo goed omgaan. Ik voel vijandigheid van mensen, zelfs van hen die Kabbalah studeren. Wat moet ik met dit gevoel beginnen?

Antwoord: Als iemand Kabbalah studeert gaat hij of zij door allerlei staten heen. Een mens moet door de staten heengaan waarin hij iedereen haat, wegduwt en het gevoel heeft dat iedereen ook zo met hem omgaat: hem op een slimme manier wil manipuleren, vanuit allerlei bijbedoelingen, enz. Hij of zij gaat door alle staten heen die er maar in een mens kunnen bestaan.

Een mens die uiteindelijk de hogere wereld bereikt, gaat absoluut door alles heen waar de mensheid doorheen gaat. Het individuele en het geheel zijn gelijk, er bestaat dus geen enkel gevoel, niets wat er innerlijk gebeurt, geen enkele innerlijke analyse, waar een mens niet doorheen moet gaan en die hij niet ervaart.

Wij moeten goed beseffen dat we dit alles nodig hebben, zodat wij in onszelf die eigenschappen kunnen opbouwen, die noodzakelijk zijn voor ons evenwicht met de hele wereld.

Daarbij is het echter nodig, dat wij al die gebeurtenissen en gevoelens die we in onszelf ervaren, van een afstand beschouwen. Met andere woorden: ik moet mijzelf van veraf observeren. Wat betekent dat: ‘ik’? Een of ander schepsel dat nu door bepaalde staten gaat, waaraan getoond wordt wie hij is, hoe hij de wereld waarneemt, enzovoort. In dit geval ben ik dus deelnemer aan een experiment. Die ‘ik’ bestaat uit mijn lichaam, mijn eigenschappen, mijn karakter. En wie bestudeert dit experiment dan? Het punt in het hart dat zich buiten mij bevindt. Ik probeer het buiten mij te plaatsen en de onderzoeker te zijn van mijn eigen ‘ik’, en zo vanaf de zijlijn naar mijzelf te kijken.

Als een mens het zo kan doen, levert hem dat veel winst op en komt hij snel vooruit. Wij moeten onszelf absoluut niet identificeren met ons ‘ik’, want dat zijn wij niet, dat is de Schepper! Hij schiep het verlangen en Hij speelt met dit verlangen zoals Hij dat wil. Maar ik moet me niet gedragen als speelgoed. Ik moet uit mijzelf stappen en vanaf de kant kijken naar hoe Hij speelt.

Waarom heb ik dan het gevoel, dat het over mijn verlangen gaat? Om heel goed te begrijpen en te voelen hoe Hij speelt, heb je het gevoel gekregen dat het jouw verlangen is, anders zou je erop neerkijken: “Wat maakt het uit, Hij is aan het spelen met wat dieren en planten en rotsen.” Alles bevindt zich in het domein van de Schepper, één enkele Kracht bestuurt alles. Maar als Hij mij bestuurt: “Oh, maar nu is het een heel ander verhaal!” Kan ik alles wat hij bestuurt zien als door Hem gedaan en niet door mezelf? Het vermogen om een ‘scheiding’ te maken tussen je ik en wie je bent en vanaf de zijlijn naar jezelf te kijken, is een voorwaarde om snel verder te komen.

Jij bent dat dus niet. Kijk gewoon naar wat Hij met je doet. Probeer het!

Als je op deze manier verder komt, ben je in staat om jezelf te verdelen in de onderzoeker (dit punt wordt je rechter lijn) en je egoïsme, dat in tegenstelling daarmee almaar groter wordt in jou (de linkerlijn). Dit is noodzakelijk.

Daarom zeggen we: “Er is geen ander dan Hij”, dan de Schepper. Waarom? Als er nog iemand anders is dan Hij, wil dat zeggen dat ik dat ben. Dat klopt niet. Dan voel ik de werkelijkheid op een incorrecte manier.

“Er is geen ander dan Hij”: dit betekent dat alles – behalve het punt dat Hij mij heeft gegeven (het punt in het hart) – Hij is, en het punt in het hart is mij gegeven om onafhankelijk en autonoom te worden. Dit betekent dat ik dit punt buiten mijzelf plaats, maar al het andere is Hij, mijn karakter, mijn eigenschappen, dat alles is van Hem. Zo moet ik naar alles kijken. Ik moet mezelf identificeren met het punt in het hart. Deze punten heffen we op, boven onszelf, en wij verenigen ze. En al het andere, ons egoïsme, ons lichaam, blijft hier beneden.

Probeer op deze manier voortdurend een scheiding aan te brengen in jezelf, dan zul je geen problemen hebben met de wereld. Natuurlijk ben ik een egoïst en ben ik slecht, ik haat anderen en anderen haten mij. Alles wat aan mij verschijnt, verschijnt via mijn lichaam, dat in werkelijkheid niet van mij is, maar zo laat de Schepper het aan mij zien. Dit is het werk!

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 2/26/12

Filed under: Waarneming - Geen reacties→

Met betrekking tot onze vrienden houden we geen rekening met hun persoonlijke eigenschappen, maar wél met wat tot ons spirituele pad behoort. Ik houd me niet bezig met hun dagelijkse problemen. Dit vegen we allemaal opzij en we vergeten alles wat er om ons heen is. We zijn slechts in één ding geïnteresseerd: hun grote verlangen naar ‘Boven’! Dit is hun punt in het hart en daarmee heb ik te maken! Hierop stem ik mij af!

Het maakt me absoluut niet uit wat voor eigenschappen ze hebben. Zij kunnen ongeduldig zijn, goed van karakter of niet zo goed: het maakt mij niet uit! Dit zijn allemaal onze animale, aardse eigenschappen. Dat alles blijft op het niveau van onze wereld. Het belangrijkste voor mij is om me te verenigen met hun punt in het hart. Daar verlangen zij naar, net zoals ik.

Afstemmen op de groep is heel bijzonder, subtiel werk.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Mening (van de Chinese premier Wen Jiabao): “Premier Wen Jiabao heeft gezegd dat zijn land ‘dringende’ economische en politieke hervormingen nodig heeft. Zonder deze hervormingen zou China nog meer catastrofes het hoofd moeten bieden, zoals tijdens de Culturele Revolutie.”

“Het is urgent om zowel economische structurele hervormingen als politieke structurele hervormingen uit te voeren, vooral hervormingen van het partij- en landsbestuur,” zei hij.

“Hij benadrukt de noodzaak van prijscontrole om een vastgoedzeepbel te voorkomen en belooft dat de waarde van de yuan flexibeler zal worden.”

Mijn Commentaar: Voor China is het moeilijk om te begrijpen hoe zij zich, na duizenden jaren geïsoleerd te zijn geweest, kunnen verenigen met de wereld. Daarom zal de integratie langzaam en met weerstand plaatsvinden, niet ten gevolge van een groter bewustzijn, maar gedwongen door de omstandigheden.

Filed under: Crisis, Wereld - Geen reacties→

Filed under: video, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Moeten de vrouwen doen alsof de mannen al op het niveau van Lishma (de altruïstische intentie) zijn?

Antwoord: Nee! De vrouwen moeten niet denken dat de mannen al op dat niveau zijn. Zij moeten hen als kinderen zien: wij spelen dit spel allemaal met elkaar. Zij gaan met de mannen om zoals een moeder met haar kinderen omgaat en een vrouw die haar man naar zijn werk stuurt.

Er wordt gezegd dat er achter iedere succesvolle man een vrouw staat en dit is werkelijk waar. Op een andere manier is het onmogelijk. Op die manier willen wij succesvolle mannen worden!

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

In het nieuws (van EurekAlert): Misch, een onderzoeker en professor aan de Ohio State University op het gebied van milieu en natuurlijke hulpbronnen, heeft leiding gegeven aan een vergelijkend onderzoek tussen het gedrag van twee experimentele moerassen op de campus: één moeras werd in 1994 beplant met moerasvegetatie en het andere werd met rust werd gelaten, daar konden planten en dieren zich vrij ontwikkelen.

“De twee moerassen bevatten nu bijna hetzelfde aantal plantensoorten, bijna 100 soorten meer dan er 15 jaar geleden waren. Toen de twee moerassen werden aangelegd, hebben de onderzoekers 13 gangbare moerasplanten in het ene moeras geplant en hebben ze het andere moeras op een natuurlijke wijze tot ontwikkeling laten komen. Er werd voortdurend water uit de nabijgelegen Olentangy rivier in de beide moerassen gepompt, met een snelheid, die stromend water nabootste van een zoetwater rivier die door een moerasgebied stroomt.”

Mijn Commentaar: Dit alles bewijst, dat de oorspronkelijke voorwaarden niet van belang zijn. Het is het belangrijkste om de moerassen op een natuurlijke wijze te laten ontwikkelen. We hebben de mogelijkheid om naar de natuur terug te keren: als wij de natuur met rust laten en ons beperken tot het minimum dat we nodig hebben om te leven, zullen we over een paar jaar weer in een gezonde wereld leven.

Filed under: Natuur - Geen reacties→

Vraag: Wanneer mensen beginnen om met alles om te gaan volgens het principe ‘Er is geen ander dan Hij’, lijkt het alsof ze niet meer functioneren in het leven, ze verliezen hun baan, er komen problemen in de familie en de materiële basis wordt wankel. Ten slotte wordt dit werkelijk een hindernis voor hun spirituele vooruitgang. We weten dat er ook een ander uitgangspunt is: ‘Als ik er niet voor mezelf ben, wie is er dan voor mij?’ Hoe kan ik onderscheid maken tussen: ‘Er is geen ander dan Hij’, wanneer ik daarnaast het tweede uitgangspunt moet toepassen en het leven moet benaderen vanuit: ‘Als ik er niet voor mezelf ben, wie is er dan voor mij?’

Antwoord: We moeten deze uitspraken niet zomaar willekeurig gebruiken, omdat ze in principe over andere niveaus spreken. Meestal hebben deze zinnen betrekking op de spirituele ontwikkeling, en niet alleen op het fysieke. Wat kunnen we doen om een mens op een correcte wijze op het doel te richten, zodat hij niet verdwaalt op het levenspad? Het is moeilijk. Ik zal je een voorbeeld geven van hoe moeilijk het is.

Ik heb ook mijn baan opgezegd. Ik had een prachtige kliniek met twaalf artsen, een uitgebreide staf, veel technologie, enzovoort. Je kunt zeggen dat de omzet van die kliniek in die tijd in de miljoenen liep. Ik heb alles gewoon weggegeven, weggegeven! Ik heb het niet eens verkocht of geliquideerd, maar ik heb het weggegeven om me te ontdoen van de management verplichtingen, zonder er later maar een cent voor terug te krijgen. Ik kon niet doorgaan met werken. Daarom begrijp ik zulke mensen.

Het is het beste als je eenvoudig werk hebt. Mijn leraar Rabash zei hetzelfde. Hij kreeg altijd promoties op zijn werk aangeboden, ze wilden hem teamleider maken en later afdelingsmanager. “In geen geval”, zei hij. “Ik wil een eenvoudige arbeider blijven.” Maar op deze manier kunt u vijf à tien keer meer verdienen!” “Ik wil het niet.”

Tot zijn allerlaatste werkdag, tot aan zijn pensionering, bleef hij een eenvoudige bediende. Hij werkte op een kantoor van de inkomstenbelasting, vulde formulieren en papieren in, begreep dit automatische werk perfect en wilde niet hogerop komen. Hij zei altijd dat hij hierdoor kon nadenken over zijn spirituele werk, terwijl hij de papieren invulde op de automatische piloot. En daarvoor was hij o.a. werkzaam in de bouw, steeds als een eenvoudige arbeider.

Met andere woorden, wanneer een persoon een creatieve baan heeft, als hij op het werk iets moet bedenken, is dat moeilijk. Maar als hij werk doet waarbij hij niet hoeft na te denken, werk dat geen creativiteit vereist, zoals in een werkplaats of een garage, kan hij doorgaan met zijn werk en ik zie daar totaal niets in om je voor te schamen. Een mens moet werken. Hij moet trouwen, kinderen krijgen, een gezin en een baan te hebben. Hierdoor functioneert hij binnen het kader van onze wereld, en op die basis kan hij zich verder ontwikkelen.

De groep moet hem hierin ondersteunen en helpen. Maar nogmaals, hij moet werken om een normaal leven aan zijn gezin te kunnen bieden, en niet meer dan dat. Dit is echter zijn plicht. Hoe kunnen we hiermee helpen? Binnen de groep moet er een sfeer zijn, waardoor je je ertoe verplicht voelt om voor je vrienden te zorgen, zodat ze niet vallen en hun werk verwaarlozen. En als iemands echtgenoot problemen heeft, moeten de vrouwen dit aan de groep laten weten.

From the Vilnius Convention 3/24/12, Lesson 3

Filed under: Congressen, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Vraag: Hoe belangrijk is het praktische werk van een vrouw? Hoe belangrijk is het bijvoorbeeld voor een vrouw om deel te nemen aan seminars over integratie of is het beter dat ze haar eigen werk doet?

Antwoord: Mannen kunnen niets alleen doen. Absoluut niets!

Zij kunnen samenkomen, in een kring gaan staan en met elkaar zingen, zoals we dat kennen, dat is goed, maar het is niet meer dan de voorbereiding. Het echte werk kunnen zij niet doen zonder een krachtig vrouwelijk deel, dat samen met hen een groot verlangen opwekt naar hetzelfde Doel. Op een andere manier lukt het niet! We zien dit overal en altijd. We vinden hiervan veel voorbeelden in de geschiedenis. Dit is afkomstig van de structuur van de hogere Partzufim, de hogere werelden. Als wij dit verlangen niet naar Malchut brengen, wordt het niet gevormd en zonder dat verlangen gebeurt er niets. Vrouwen moeten hier dus heel serieus mee omgaan.

Ik geef eerst aandacht aan het vrouwelijke deel, omdat alles van daaruit begint. Ik vraag jullie dringend om te begrijpen, dat praktisch alles hier van de vrouw afhangt. Je kunt mannen ‘lanceren’, je kunt ze manipuleren en vrouwen weten dit heel goed. Mannen op de juiste manier manipuleren betekent: hen op een serieuze manier naar het Doel leiden, dit kan een vrouw werkelijk doen met alleen haar verlangen, met maar één woord, met alles wat zij hierin doet. Dit is voor haar heel gemakkelijk, maar voor mannen is het heel moeilijk, het is in feite onmogelijk voor hen om alleen verder te komen.

Daarom was er altijd een voorschrift in Kabbalah, dat ongetrouwde mannen niet konden gaan studeren. Omdat je geen werkelijke vorderingen kunt maken, zonder dat je het verlangen van een vrouw naast je hebt, die denkt aan jouw succes.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Vrouwen - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→