Filed under: video - Geen reacties→

Als we de werken van de Kabbalisten lezen, mensen die de Hogere Wereld hebben onthuld, de bijzondere werkelijkheid, begrijpen of voelen we niet waar ze over spreken, maar we volgen eenvoudig hun woorden. Ze vertellen ons dat er een Hogere Kracht bestaat die op zichzelf onbereikbaar is. Vanuit onze kant bereiken we deze als de Schepper, het Goed dat Goed Doet. Vanuit deze kwaliteit schiep de Schepper schepselen en verlangens, zodat zij zich konden ontwikkelen en Zijn goedheid ontvangen.

De goedheid ligt in het gelijkwaardig worden aan de Schepper. Er is niets beters en hogers dan dat. Daarom betekent “goed doen” het brengen van de schepping naar het niveau van de Schepper. Om dit te kunnen doen, moeten we ons twee parameters (of ‘kenmerken’) verwerven die aan Hem inherent zijn: perfectie en onafhankelijkheid. In principe is onafhankelijkheid een deel van perfectie, maar voor ons heeft het een speciale betekenis en is het van allergrootste belang. We moeten, zoals de Schepper, onafhankelijk zijn. Net zoals Hij bij zichzelf bestond voor de schepping, moeten wij hetzelfde niveau van onafhankelijkheid bereiken, ondanks dat we Zijn schepselen zijn.

Trouwens, we moeten zelf in staat kunnen zijn om het niveau van het Goed dat Goed Doet te bereiken alsook deze kwaliteit te verwerven. Om ons deze mogelijkheid te geven, schiep de Schepper een perfecte staat waar we identiek aan Hem zijn, gelijkvormig, verenigd en in ieder opzicht verbonden – in kwaliteiten, in waarneming, in onafhankelijkheid en op elke andere manier.

Vanuit deze eerste en laatste staat heeft Hij ons naar een lager vorm van bestaan gebracht in verschillende details van perfectie, totdat we een totale tegengesteldheid bereikten. Vervolgens, vanuit deze tegengestelde staat, geeft Hij ons de mogelijkheid om naar perfectie terug te keren met een waardevol bezit. Alles wat we nodig hebben, is naar huis terug te komen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Ten eerste moeten we een relatie ontwikkelen die omschreven is als “Doe niet aan een ander wat jezelf haat”, gevolgd door “houdt van een ander zoals je van jezelf houdt”. We moeten alleen bepalen wie de “ander”(de vriend) is, wie Ik ben en wat “doe” betekent. Het heeft te maken met een persoon zijn acties ten opzichte van de vriend en deze acties moeten een tastbare vorm in deze wereld en de hele mensheid bereiken.

Op het eind zullen zulke relaties tussen alle mensen ontstaan, wat we de Oneindige Wereld noemen en dit zal de laatste correctie (Gmar Tikkun) aanduiden. Hier op deze bol, genaamd aarde, tussen deze fysieke lichamen, zullen we de relaties vestigen die we ons oneindige ziel noemen.

Wanneer we dit punt bereiken zullen we onszelf in een andere wereld vinden. Het zal niet meer nodig zijn om al dit materialisme te ervaren en het zal van onze waarneming verdwijnen. Zelfs nu bestaat het alleen in onze waarneming; deze hele werkelijkheid is alleen verbeelding.

Dit is het enige doel van ons bestaan op aarde. Dit is de plaats waar alles gebeurd.

Voor het vallen van de Tempel, toen de mensen in spirituele verwezenlijking bestonden, leefden ze niet echt in een andere Melkweg of dimensie, toch? Het is waar dat ze innerlijk in een andere dimensie met een andere houding bestonden. Echter, samen met dat, bestond deze wereld, de levenloze, plantaardige en dierlijke natuur nog en iedereen leefde een normaal leven. Ze hadden vee, beheerde onroerend goed, baarde kinderen, hadden werk en betaalde belasting.

Maar de relaties tussen hen waren spiritueel sinds ze alleen in gemeenschappelijk altruïsme leefden en ze hielden dit vast met het beste van hun vermogen. Ieder persoon was belangrijk in de mate van hun vermogen om te geven. Rechtspraak werd gedaan van hetzelfde principe: uit het oogpunt van hoeveel schade een persoon aan de samenleving had gebracht en hoe zijn egoïstische verlangen plotseling te voorschijn kwam.

Dit was de manier waarop het volk van Israel, welke Abraham uit Babylon leidde, leefde tot aan de val van de Tweede Tempel. Nu, in de groep, moeten we wat de wijsheid van Kabbalah ons in praktijk leert, verwezenlijken. Dit betekent dat onze innerlijke relaties gebaseerd moeten zijn op liefde en eenheid, zodat we “als één ziel” mogen leven.

Het heeft niets te maken met externe verbondenheid. We hoeven niet van hetzelfde bord te eten, in hetzelfde huis te wonen en een gemeenschappelijk huishouden te vormen. Het gaat allemaal om innerlijke relaties.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Het is mijn taak is om mijn aard te transformeren. Het betekent dat ik mijn eigenschappen compleet moet veranderen.

Ik zal niets van wat ik nu heb meenemen naar spiritualiteit; noch mijn verstand, noch gevoelens, noch opvattingen, criteria of verwachtingen. Dit vormt grote, bijna onoverkomelijke obstakels voor intelligente mensen en vaak falen ze. Men moet echt wijs zijn om het eigen verstand op te geven.

Een intelligent persoon gelooft in zijn of haar logica, dat perfect functioneert in onze wereld en het is moeilijk voor hem om zich voor te stellen dat dit krachteloos is op het spirituele pad.
‘Verstand, energie en doorzettingsvermogen zijn mijn sterkste kanten. Is dat niet genoeg?’

Eigenlijk heeft  zo een persoon niet meer dan een grote intelligentie en gevoeligheid, maar dat is nu juist de valkuil: met die valuta koop je geen kaartje voor de spirituele wereld.
Daar heb je geloof nodig. Wat is dat?

Geloof is een kracht die je van Boven ontvangt, van het Licht. Je hebt dit niet in je, het bevindt zich boven je verstand en gevoel, boven wie je nu bent. Er komt een Hogere invloed en je voelt het alsof er iets in je binnendringt, dat in jou een manier van kijken wakker maakt, die tegenovergesteld is aan alles wat je nu bent.

Dan begin je je op een omgekeerde manier te verhouden tot de werkelijkheid. Je was gewend om naar alles te kijken door het prisma van het persoonlijk gewin. Nu echter, houd je geen rekening met jezelf, maar met de eenheid. Het is zo vreemd dat het onbeschrijfelijk is, maar er vormt zich een nieuwe manier van kijken in je en nu kun je niet meer terug naar het oude.

Zeker, er zijn tussenliggende staten, maar nadat iemand ‘Egypte verlaten heeft’, komt hij tot een Hoger bewustzijn en hij laat zijn vorige prioriteiten volkomen los. Immers, zijn intelligentie en rijkdom aan gevoelens, ervaringen en reflecties werken gewoon niet meer.

Daarom wordt er gezegd: ‘Niet de wijze leert’. Het is typerend, dat succes niet in het voordeel is van de knapste koppen. Eigenlijk hebben zij vooral een groot doorzettingsvermogen en geluk nodig om door te breken in de hogere wereld.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Toen ik bij Rabash kwam om te studeren was ik 33. Ik was een sterk en succesvol iemand; Ik had een familie, een huis en was succesvol in zaken. Ik vroeg hem: ‘Nu ga ik mijn hele leven aan u wijden. Ik zal tot aan het eind aan uw zijde staan, want anders is het onmogelijk om iets te leren. Ik ben klaar om er helemaal voor te gaan, maar hoe kan ik er zeker van zijn dat ik hier op de juiste bestemming ben?’

Rabash antwoordde dat ik het volste recht had om deze vraag te stellen. Echter, ik moet de leraar uitkiezen bij wie ik wil horen. Niemand mocht mijn beslissing in de weg staan of beïnvloeden. Hij zei: ‘ga andere plaatsen onderzoeken!’

Maar, nadat jij een beslissing hebt genomen en je bestemming hebt gekozen, moet je alle twijfel erover verjagen en niet weifelen tussen links en rechts als je eenmaal op je pad bent. Je kunt niet onder een andere invloed zijn dan die van je leraar.

Met andere woorden, als je mijn student wordt, ben je verplicht om alleen mijn geest te ontvangen en niet naar anderen luisteren. Immers, je gaat jezelf ontwikkelen en het is verboden voor iemand om naar andere meningen te luisteren tijdens zijn groei.

Filed under: Congressen - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Ik begrijp dat de Zohar alleen spreekt over de geestelijke wereld. Maar tegelijkertijd is er een wet van de wortel en de tak. Daarnaast is de materiële wereld een afdruk van spiritualiteit. Dus wat is het verband tussen hen?

Antwoord: Er zijn slechts twee krachten of kwaliteiten in de natuur: het ontvangen en het schenken. Alle mogelijke unificaties en verbindingen tussen hen, creëren hun onderlinge, gemeenschappelijke vorm voor ons.

Wanneer deze gemeenschappelijke vorm een verlangen heeft om voor zichzelf te ontvangen, dan is dit een omgekeerde afdruk van de Schepper en als het een verlangen om te geven heeft, is het een directe kopie van de Schepper. Er bestaat niets anders. Daarom zeggen we dat er niemand anders bestaat dan Hij en in het algemeen is Hij het enige dat bestaat.

Dus wie zijn wij? Wij zijn degenen, die ernaar verlangen om deze vormen, die tegengesteld of gelijk zijn aan de Schepper, te onderscheiden. Deze vormen bouwen het beeld van de Schepper in ons, dat geprojecteerd wordt op ons innerlijke scherm.

We kunnen een kracht op zichzelf niet zien, want een kracht is een vorm van buiten de materie, zoals elektriciteit. Ik kan alleen vertellen dat er elektriciteit aanwezig is, wanneer het een apparaat activeert, wat betekent dat ik het alleen kan waarnemen door middel van bepaalde resultaten.

Ik weet niet wie de Schepper is, maar ik kan Zijn vorm bereiken en als gevolg daarvan, kan ik het zien en realiseren. Ook ik besta in de mate waarin ik de vorm van de Schepper bereik.

De Zohar vertelt over welke vormen van de Schepper ik bereik – goed of slecht, beter of slechter. Bestaat het echt, dat ik slechte vormen van de Schepper bereik? Ja, want ik ben degene die het bereikt en ‘Elke persoon oordeelt naar de omvang van zijn eigen gebrek aan correctie’.

Op mijn innerlijke scherm bereik ik de vormen tussen hoeveel ik in de tegenovergestelde kwaliteit kan zijn en hoe bekwaam ik ben om gelijk te worden aan de Schepper. Dit is het contrast dat ik bereik en het schept het beeld van de Schepper voor mij.

Er zijn altijd twee onderscheidingen in dit beeld: voor en tegen, goed en kwaad, Licht en duisternis. Ik bereik het verschil tussen hen en zonder dit verschil, zou ik dit niet voelen want ik ben schepping.

Via allerlei vormen zoals deze, die ons herinneren aan aardse beelden, toont de Zohar ons de combinatie van krachten, Hassadim en Hochma, receptie en schenking, die het beeld van de Schepper voor mij vormen. Maar ze creëren dit beeld in mij, want nu is het in mijn verlangen en in mijn gevoel, dat de Schepper in deze ongecorrigeerde vormen aan mij verschijnt.

De vraag rijst: maar waarom laat de Zohar mij dit in deze aardse vorm zien? Omdat de Schepper ons in eerste instantie naar deze denkbeeldige realiteit bracht, waar we ons ook Hem voorstellen als onze wereld, met de levenloze natuur, planten, dieren en mensen en waar we allemaal met elkaar verbonden bestaan.

Deze hele droom, die we nu zien, is alleen bedoeld voor ons om er bovenuit te stijgen naar het ware beeld van de realiteit. Daarom beschrijft de Zohar de geestelijke wereld voor ons in deze aardse vorm die we nu voelen. Dan kunnen we in ieder geval beginnen te praten over hogere vormen van de realiteit, die ergens op gebaseerd zijn.

Anders zouden we geen enkele mogelijkheid hebben om het te doen, want we moeten een meetinstrument hebben, een zekere basis om mee te beginnen. Er moet een soort eerste staat zijn en deze eerste staat is onze wereld.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Liefde voor de Schepper is als liefde voor de meest onaantrekkelijke vrouw in de wereld, omdat ik van de kwaliteit van altruïsme houd die in Hem ingesloten is. Dit is niet omdat het plezier brengt voor mijn verlangen voor genot, maar omdat deze kwaliteit zich boven mijn egoïstische kwaliteiten bevindt en ik respecteer en waardeer het meer dan iets anders.

Ten opzichte waarvan kan ik de absolute, onvoorwaardelijke liefde meten? In onze wereld houden we van iets wat ons plezier geeft, maar dit is geen liefde. We houden van plezier, maar niet van degene die het aan ons geeft. Hoewel ik dit plezier aan jou verbind en zolang jij me ‘lekkers’ brengt, houd ik van je en al mijn liefde zal eindigen zodra je hiermee stopt. Dit betekent dat je niet degene was waar ik van hield.

Onafhankelijke liefde kan alleen ontstaan in tegenstelling van iets. Daarom is het hele universum gebouwd op dit principe: Er is plezier waarvan we ons moeten scheiden en hierboven moeten we onze houding naar de Ene die dit plezier geeft, opbouwen.

Om deze reden is het punt in het hart aan ons gegeven. Het is tegengesteld aan het egoïstisch verlangen. We moeten dit laten groeien met behulp van de groep, dit betekent met dezelfde punten in het hart. Het Licht zal dan ons punt corrigeren en we beginnen liefde in zijn tegengesteldheid tot de haat, die we voelen in ons verlangen , waar te nemen.

Echter, in het midden tussen hen moet er een scheidingslijn zijn: de scheiding van het verlangen om plezier te ontvangen en hierboven uitstijgen. Dit betekent dat je je vastklampt aan de Schepper; je identificeert jezelf met Hem, in plaats van met je ego. Je bouwt uit de materie van verlangen iets anders, verhevens en tegengesteld.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan een kind zich verbinden met uw onderwijssysteem?

Antwoord: Een kind zal de verbinding maken met die ‘omgeving van het bestaan’ via het internet, in een taal die hij of zij begrijpt en in de vorm die geschikt is voor hem of haar. We hoeven de kinderen alleen maar aan te moedigen, vanaf het begin van de deelname aan het systeem, dan zullen ze contact maken met andere kinderen over de hele wereld. Ze zullen er zich veilig voelen en zich als een deel ervan ontwikkelen.

Ik denk, dat de resultaten direct zichtbaar zijn. Binnen een paar weken al zal je voelen hoe je kind is veranderd. Probeer met hem te praten en je zult zien hoe hij gegroeid is, verstandig is geworden en begint vragen te beantwoorden als een volwassene, dat hij een heel andere houding tegenover het leven heeft gekregen.

We moeten een kind als een volwassene behandelen. De ziel heeft geen leeftijd. Het probleem is, dat we ons dom houden en afdalen naar hun niveau in de omgang met kinderen en daar verknoeien we ze mee. Een kind wil een dergelijk gedrag niet van ons. Hij wil hetzelfde zijn als wij.

We hoeven er alleen maar rekening mee te houden dat hij fysiek kleiner en zwakker is dan wij, maar van binnen is hij absoluut opgegroeid en volwassen. We moeten met hem praten en hem behandelen als een volwassene en alles serieus uitleggen, op zoek naar advies en luisteren naar zijn mening zoals we ook bij een volwassene doen.

Je zult zien hoe graag kinderen dit willen en hoe goed ze hierop reageren. Om als volwassene te worden behandeld is voor hen een fascinerend spel. Het is voor ons, volwassenen, verboden om af te dalen naar hun niveau en te spelen alsof wij ook kinderen zijn. Dat is een foute houding. Zij zijn niet aan het spelen, maar wij.

Het is een zeer belangrijk principe in de opvoeding om kinderen te behandelen als volwassenen. Het maakt niet uit of hij eruit ziet als een klein kind, dat is alleen maar het fysieke lichaam. Vanuit dat kinderlichaam kijken ze naar jou met volwassen ogen, ze volgen alles op de voet en begrijpen alles.

Het is een vergissing om hem als een kind te behandelen. Deze misvatting heeft de mensheid sinds de oudheid begeleid, samen met allerlei sprookjes, die allerlei soorten fetisjisme en bijgeloof preken. We moeten dit allemaal afschaffen.

We verschillen alleen op het dierlijke niveau van een kind. Wanneer we communiceren op het niveau van de mens in ons, moeten we iedereen gelijk behandelen. Een kind is onze gelijkwaardige partner in de creatie van deze pedagogische methode en we moeten alles openlijk met hem bespreken en zijn volledige medewerking eisen. Laat kinderen vergaderingen bijwonen en samen met volwassenen deelnemen aan discussies over het samenstellen van het programma. We hebben niets voor hen te verbergen.

Dat zal hen ontwikkelen. Ze willen niet van alles ontvangen wat al door ons afgerond is. Ze willen alles zelfstandig en bewust vanaf het begin realiseren. We moeten niets voor het kind verbergen, het is geen kind. We moeten hem behandelen als een volledig gelijke.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Wanneer realiseert een persoon zich eindelijk dat alleen de Schepper hem kan helpen en dat deze hulp alleen in het hechten aan de groep is?

Antwoord: Dit gebeurd bij de laatste stap, voordat je de ballingschap verlaat. Alleen dan zal een echt verzoek, een echte behoefte ontstaan, maar deze stap komt ook voor in de stadia: de ontsnapping, het oversteken van de Rode Zee, de berg van haat (Sinai), de verzoeken en uiteindelijk de wanhoop. Dit spreekt over vele dingen.

We blijven vragen, “Wanneer zal het werk eindelijk klaar zijn en de Schepper onthuld worden?” Dit is juist. Hij zal onthuld worden, maar dan zal er meer werk volgen. Toch zal een persoon dit als een avontuur ervaren, als plezier, want als je van iemand houdt, is de inspanning die je voor je geliefde maakt plezier. Je geniet van het feit dat je iets voor hem doet.

Wanneer je voor zelfvoldoening werkt, doe je werk om later van zijn vruchten te genieten. Als je het kon proeven zonder hiervoor te hoeven werken, zou dit het beste zijn, maar het is niet hetzelfde wanneer je uit liefde dingen doet voor een ander. In dit geval brengt de inspanning zélf plezier, terwijl je werkt, verzamel je ook de beloning.

Probeer iets te doen voor iemand van wie je houdt zoals je zoon bijvoorbeeld. Het maakt niet uit wat voor inspanning is vereist, je zult je zelfs beter voelen wanneer je hiervoor een inspanning maakt. Als je gewoon een cadeau aan je kind geeft en ziet hoe gelukkig je hem hebt gemaakt, zal je er niet van genieten. Wanneer je lief hebt, is het de inspanning die het de moeite waard maakt.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→