Een vraag die ik heb ontvangen: Hoe kunnen we op dit moment correctie eisen wanneer we ons helemaal in egoïstische verlangens bevinden?

Mijn Antwoord: Natuurlijk kunnen we op dit moment geen correctie eisen. Als ik een absolute egoïst ben, hoe kan ik dan vragen om correctie? Hoe dan ook, wat van mij geëist wordt is dat ik vraag voor een klein beetje van de kwaliteit van het geven tot zover ik in staat ben, ondanks dat ik mij nog steeds in het egoisme bevind. Dit betekent dat terwijl je in Lo Lishma bevindt (dat is, in een leugen, in het ego, in je verlangen voor vreugde, en gedachten over jezelf) maak je een zachte kreet dat je wilt geven aan anderen.

Natuurlijk is het een leugen, en je wilt helemaal niet van anderen houden, aan hen geven, noch gelijk worden aan de Schepper. Je weet simpelweg niet wat geven is, en hierdoor ben je in staat om deze woorden te zeggen. Als je wist wat het was, zou je er onmiddellijk vandoor rennen. De waarheid is verborgen voor jou zodat je geen besef hebt waar je naar vraagt.

Geven staat lijnrecht tegenover je natuur, omdat het de dood betekent voor je huidige verlangens en kwaliteiten. In de wetenschap van Kabbalah bestuderen we de relatie tussen Lichten en verlangens. Er is een vat of verlangen dat tegenovergesteld is aan het Licht.

Naast dit, is er een andere staat waarin het verlangen niet waar is, maar bedrog en het Licht dat tegenovergesteld is, is niet Di-Rect maar Omringend. Dit is precies de staat waarin wij ons nu bevinden.

Echter, vragen we nu dit Licht naar ons toe te komen en ons het verlangen van het geven te brengen alsof we willen geven zal het hierdoor werken. Het systeem is zo ontworpen dat we van onze huidige staat waarin we niet tot de volgende staat kunnen komen, maar er desondanks toch om vragen, kunnen we toch in de volgende staat komen, kunnen we beginnen het te willen, het ontvangen en er zijn.

Dit wordt veroorzaakt door Reshimot, de spirituele genen, die in ons zijn gebleven vanuit de gecorrigeerde staat waarin we eens waren, maar die uit elkaar is gespat. Deze Reshimot wekken Lichten op in de wereld van Atzilut dat ver van ons weg is.We kunnen ze aantrekken om ons te beïnvloeden en dan worden ze omringende Lichten genoemd. We bevinden ons immers in een leugen en willen helemaal niet geven of onze naaste liefhebben. Dat is waar.

De Thora verbergt dit feit niet voor ons. Integendeel, het vertelt ons dat de Schepper verborgen is en de spirituele wereld ook, omdat je het nooit zou willen als je het zag. De spiritualiteit is dus verborgen zodat jij je een voorstelling kunt maken dat het goed voor je is, zelfs in je egoïstische verlangens.

Wanneer je een egoïstische beloning inbeeldt alsof je de spirituele wereld wil bereiken, blijft het Licht je desondanks beïnvloeden en verandert het jouw verlangens en gedachten van het ontvangen naar het geven. Dit is hoe het werkt. Het systeem is exact voor dit proces ontworpen. Het werkt niet alleen op deze manier in onze staat: wanneer we stijgen van dit ontvangende niveau naar de eerste stap van het geven, na het passeren van de Machsom (de barrière naar spiritualiteit) stijgen we van staat naar staat, volgens hetzelfde principe: door verlangen naar het ongewenste. Echter op dit niveau “onderwijst iemands ziel hem” en we hebben enige hulp omdat we al in de spirituele wereld zijn.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Mensen denken dat gebed verband houdt met geloof en godsdienstige mensen en dat het is verwijderd van gewone, wereldlijke mensen. Maar dit is niet waar! Al onze uitwendige, fysieke lichamen en objecten die ons omgeven in deze wereld, zijn uitdrukkingen van verlangens. Er is niets anders dan het verlangen, dat al deze kleden voor zichzelf creëert.

Daarom, zonder er bewust van te zijn, beslissen we onze gehele levens met onze verlangens, inclusief welke staat we zullen betreden in het volgend moment en hoe we deze realiteit zullen ervaren! Of we het willen of niet, we zijn altijd aan het bidden, of we vragen voor één of ander vervulling voor ons verlangen. We doen dit compleet onbewust. Ik hoef niet opzettelijk voor iemand of iets te bidden. Verlangen omvat ons gehele innerlijke essentie en mijn sensatie dat ik iets ontbreek is genaamd gebed.

We willen iets op ieder moment. Dit is hoe we de realiteit beïnvloeden, die niets anders bevat dan het verlangen en de kracht van verlangen. Dit betekent dat ik op ieder moment iets wil en daar bid ik voor. Onze verlangens verbinden met elkaar en beheersen het gehele universum, constant nieuwe beelden en nieuwe staten voor ons produceren.

We bouwen deze wereld met onze gebeden! Daarom, het enige wat we nodig hebben zijn onze verzoeken te veranderen, ondanks het verlangen van ons hart. Dan zullen we een nieuwe wereld onthullen, omdat de hele wereld de sensatie is binnenin mijn verlangen.

De wetenschap van Kabbalah is genaamd naar het woord “Kabbalah,” ontvangst, omdat het spreekt over wat je zal ontvangen op het volgend moment. Alleen jij bepaalt wat het volgend moment zal zijn, wat je zal ontvangen en hierin voelen. Ben je in staat om je visie van de wereld te veranderen, je verlangen te leiden in de noodzakelijke richting (welke is genaamd, gebed)? Als je je gebed verandert op een manier dat, in plaats van verlangen van wat je nu verlangt, je het juiste ding verlangt, dan zul je het gehele beeld van de wereld en alle realiteit veranderen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Laten we elkaar herinneren aan, en geïnspireerd worden door de grootheid van het spirituele doel en de omgeving die hier naar streeft; laten we deze unieke kans voor vrije keus waarderen, die aan ons gegeven is. Hoeveel mensen in de wereld kunnen vrij handelen? Als iedereen de bevelen van hun natuur blind zouden volgen, dan “handelt” niemand echt. Als ik compleet bestuurd wordt van Boven, dan besta “IK” niet , zoals het gezegd is, “Ik kwam en er is niemand.”

Er zijn miljarden mensen in de wereld, maar ze bestaan niet, als het ware, aangezien niemand van ze vrij is in zijn handelingen. Zonder een persoon met vrije keus zijn er geen werelden, er is niets anders dan de Oneindige Wereld. Met betrekking tot de Schepper, bestaat er niets anders. Alleen een persoon die een vrije actie verricht doet dit. Stel je dit beeld van de wereld voor: Totale leegte. Alleen een paar verlangens die ontstaan en in staat zijn om vrije acties uit te voeren.

Jij, ook, hebt een mogelijkheid om vrijheid te verwerven en Menselijk te worden. Mogen we de grootheid van deze unieke kans herkennen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

De Ene Hogere is in een voortdurende staat van perfectie, het heeft niets anders nodig dan geven. Het is niet iets dat waarneemt of zijn stemming verandert. Het is eerder een systeem, een onveranderlijke wet die op zijn plaats gezet. In hoeverre je jezelf met deze wet verbindt, zal het je positief beïnvloeden.

Maar als je het niet naleeft, als je hier niet gelijk mee bent, zal het negatief op je werken. Onze initiële en uiteindelijke staten in creatie zijn vooraf bepaald en ze moeten compleet gerealiseerd worden, ongeacht of je hierin in meegaat of je er tegen verzet, het begrijpt of niet.

De ene lagere (jij) heeft alleen maar één goede mogelijkheid: om in dit proces bewust mee te doen en het verlangen hiervoor over te brengen naar de Ene Hogere. Dit verlangen is wat we moeten bereiken; we hebben niets anders nodig dan het verlangen! We moeten ook weten hoe we dit verlangen kunnen “verhogen” om het door te geven aan de Ene Hogere. De Ene Hogere is in een staat van perfectie; het staat altijd klaar om alles aan de ene lagere te geven wat nodig is.

De ene lagere is een verzameling van alle zielen, terwijl de Ene Hogere één is; één Licht, één gedachte van creatie, of één kracht. Als de ene lagere er naar verlangt om op de Ene Hogere te lijken (betekent dit dat het bereid is om te verbinden en één te worden), is het in staat om zijn verlangen te verhogen naar de Ene Hogere. De Ene Hogere hoort geen ander verzoek dan dit. Dit is wat genoemd een gebed genoemd wordt of wel MAN, wat wil zeggen een verlangen om één geheel te worden.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Hoe herkennen we de “Mozes” binnen ons in?

Mijn Antwoord: De “Mozes” binnen een persoon in, is het dichtste punt bij de Schepper, of het punt van contact met de Schepper. Als een persoon op de juiste manier vooruitgaat, zorgt hij voor en beschermt hij dit punt alsof het zijn meest dierbaar juweel is. Het verbindt hem immers met de Schepper.

“Mozes” is de kwaliteit die het dichtst bij de spirituele wereld is. Alle andere punten streven alleen soms naar de spirituele wereld, onder bepaalde condities, op verschillende niveaus van Aviut (dikte van verlangen) en als gevolg van verschillende redenen, terwijl de “Mozes” in een persoon waarlijk toegewijd is aan het doel.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

In de Zohar, Hoofdstuk Tetzaveh (gebod) deel 114. Er zijn vijf dingen waar we ons van moeten onthouden op de dag van verzoening: eten, drinken, wassen, het gebruik van smeermiddelen, het dragen van schoenen en geslachtsgemeenschap. En die worden bijgestaan door de vijf bovenste zijden, HGTNH, die de poorten zijn naar Bina, en die tijdens de dag van verzoening zijn ingesteld.

Vanaf hier moeten we overgaan van waarneming van de realiteit in onze egoïstische verlangens naar de waarneming van de realiteit in onze verlangens van het geven, de auteurs van de Zohar (zoals al de andere Kabbalisten), vertellen ons over de verschillende soorten correcties die we moeten maken in onze verlangens, en zo bewegen we ons van de ene trede naar de volgende, met het doel om onze vijf zintuigen verder te ontwikkelen richting de spiritualiteit. Alle vijf zintuigen zijn met elkaar verbonden, en hierdoor hebben we altijd een spirituele Partzuf. Wat betekent dat we een definitief beeld hebben van de werkelijkheid met beperkingen.

 In de overgang van de huidige perceptie van de werkelijkheid naar een meer gevorderde te krijgen, moeten we ons verlangen vergroten om het Hervormende Licht aan te trekken. Op deze manier bouwen we aan het volgende Partzuf die onze eigen ik is op een hoger niveau. We doen dit door onze zintuigen meer en meer te openen, de perceptie van de werkelijkheid. Dit is de wijze waardoor we opklimmen.

Alle obstakels die de Zohar beschrijft, zoals de “zondebok” de vijf verboden enz., zijn uitsluitend beperkingen. We voeren deze beperkingen uit op aanbeveling van de Kabbalisten, met als gevolg dat de correcties sneller komen. Immers, zij vertellen ons vervolgens wat de moeite waard is om te doen bij iedere stap die we nemen, met het doel onszelf naar de perceptie van de werkelijkheid te sturen op een meer complexe, innerlijk en dieper niveau. Dan zullen we zonder mislukkingen opklimmen met een grotere snelheid en zekerheid.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

De Zohar, Hoofdstuk “Tetzaveh” (Gebod) onderwerp 102….Toen werd er gezegd: Haal jij twee bokken, een voor mij en een voor de aanklager, de Sitra Achra, dus zal hij denken dat hij heeft gegeten van zijn eigen maaltijd, en zal geen weet hebben van de vreugde van onze andere maaltijd. Hij zal dat deel “GAR” van de linkerzijde, die is verzonden naar de woestijn, de plaats van de afgrond, zijn heerschappij terug geven, wat het middelpunt van de verwoeste wereld is…

We lezen in alle Kabbalistische boeken over de acties die we moeten maken als doel om de ware wereld te onthullen door middel van een heldere visie en waarneming. Wanneer ik bijvoorbeeld niet weet waar ik ben, probeer ik mijn zintuigen scherper af te stellen, reinig ik mijn bril om de mist die zich voor mijn ogen bevindt te doen op klaren. Ik probeer verschillende dingen die me helpen te oriënteren op een vreemde plaats die ik niet kan zien.

Kabbalisten geven ons hetzelfde recept, de dingen die we nodig hebben met het doel om onze zintuiglijke kanalen op te frissen: gezichtsvermogen, gehoor, smaak, geur, en aanraken (vijf sefirot), om ons in een nieuwe ruimte te oriënteren en de dingen te kunnen onderscheiden.Dit is waarom de Zohar ons vertelt dat wanneer er iets in onze waarneming verstoord is, de zogenaamde “GAR van de linkerzijde”, moeten we stoppen het te gebruiken en het vervolgens naar de woestijn sturen.

Met andere woorden de Zohar beschrijft de weg waarin we werken met onze zintuigen en wat we moeten doen om bij een heldere waarneming te komen in een ruimte waarin we ons bevinden. In wezen spreekt de hele Kabbalistische wetenschap over het bereiken van waarneming van een nieuwe werkelijkheid, in plaats van de waarneming van deze ingebeelde wereld.

Immers, we gaan echt nergens heen, we vliegen of bewegen niet, we blijven op dezelfde plaats en dezelfde staat. We perfectioneren simpelweg onze zintuigen. Dit is waarom Kabbalah de wetenschap van het ontvangen genoemd wordt, de wetenschap van perceptie (In het Hebreeuws, komt het woord “Kabbalah” van het woord “lekabel“- het ontvangen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Zal mijn ziel zich alles herinneren wat ik in dit leven geleerd heb? Zal ik mijn Kabbalah studie vervolgen en in mijn volgende leven weer in een groep komen?

Mijn Antwoord: Het enige dat iemand meeneemt uit dit leven is de spirituele weg die hij doorgemaakt heeft, dit vervaagt nooit. Ten aanzien van spiritualiteit vervolgen we ons pad en zijn we tenslotte in dezelfde realiteit, maar het is tamelijk verborgen voor ons.

Ik bevind me voortdurend in mijn ziel, ondanks dat ik dit niet voel. Ik continueer hiermee te werken en ga door verschillende fases. Alles gebeurt in mijn eeuwige ziel. Het feit dat ik nu fysieke lichamen en de wereld om me heen zie is een illusie van mijn spirituele staat. Als ik nu mijn innerlijke werk doe dan zal ik mijn volgende reïncarnatie beginnen van een hoger spiritueel bewustzijn en zal ik sneller bij een Kabbalistische groep komen, en succesvoller zijn in mijn studies. Het hele voorgaande spirituele pad zal in mij blijven in de vorm van spirituele genen (Reshimot). Dit verdwijnt nooit. In de spirituele wereld verdwijnt helemaal niets, dingen verdwijnen alleen in onze wereld omdat deze hele wereld eventueel zal verdwijnen.

Ondertussen zal niets dat ik heb verworven door middel van mijn egoïstische verlangens blijven bestaan, omdat dit verlangen zelf zal verdwijnen, alleen de externe bedekking blijft bestaan. Iedere keer dat de ziel door een nieuwe reïncarnatie gaat, bouwt het een omgeving voor zichzelf, naar zijn vermogen, en het nodige om zichzelf te corrigeren. Waarom besta ik in deze omgeving en niet in een andere? Dit is zo omdat mijn ziel dit nodig heeft, geen enkele calculatie wordt uitgevoerd ten aanzien van de lichamen, ze staan in verbinding met elkaar, in deze wereld in alle situaties die nodig zijn voor zielscorrectie.

Ondertussen wordt er geen rekening gehouden met het lichaam. Eigenlijk bestaat het helemaal niet, het is een virtuele illusie dat zichzelf in deze vorm presenteert. In feite bestaat alleen de ziel, maar we zijn niet in staat om het te voelen.

En zijn ontwikkeling bepaalt duidelijk wat er met de lichamen gebeurt. Daarom schrijft Baal HaSulam aan het eind van “Voorwoord voor het Boek van Zohar” dat alleen de correctie van de zielen ons zal helpen om onze wereld te corrigeren en dit lichamelijke leven als vriendelijker te doen waarnemen.

Alle strafbare feiten die in deze wereld plaatsvinden zijn het gevolg van het belang om de ziel te corrigeren. Op hetzelfde moment, zijn er geen acties of correcties in deze wereld, veranderingen zijn alleen mogelijk door middel van de ziel.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Hoe combineer ik de volgende dubbele houding:
Aan de ene kant moet ik ieder van de vrienden zien als groter dan ik, als de grootste van de generatie. Maar aan de andere kant moet ik ze zien als kleiner dan mij, alsof ze behoefte hebben aan mijn constante zorg?

Mijn Antwoord: Ik kan dit makkelijker relativeren als hoe ik het met mijn kind doe: Hij is belangrijker dan ik ben, sinds zijn verlangens mijn handelingen bepalen. Als hij iets nodig heeft, laat ik alles vallen en doe wat hij vraagt. Toch, wanneer ik hem aandacht geef, verhoud ik me tot hem als iemand die kleiner is dan ik en niet zonder mij kan. Het volgt dat we deze dubbele houding tegelijkertijd kunnen hebben.

Het is begrepen dat het gemeenschappelijk verlangen belangrijker is dan mijn eigen. Het is de miniatuur model van de gemeenschappelijke ziel en het omvat alles al zoals een hologram.

Als ik me tot deze kleine groep met de wet van wederzijds garantie verhoud (laten we zeggen dat de groep tien leden heeft), deze tien leden zijn hetzelfde als tien miljard. Er is hier geen verschil. Inderdaad, ik moet mijn egoïsme verlaten, dus het maakt niet uit of ik relativeer naar tien mensen of tien miljard mensen. Als ik in hen de spirituele wereld onthul, wie is er dan belangrijk: ik of hen?

Alleen, bij mezelf, kan ik niets onthullen naast dit aardse, materiële wereld. Terwijl in de juiste verbinding met de anderen, ik spiritualiteit onthul. Natuurlijk, met respect tot het doel, wordt de groep belangrijker voor mij dan mezelf.

Ik moet hun verlangens accepteren als mijn eigen meest heilige wens, als een wet! Dit is wat ons in staat stelt te verbinden. Aan de andere kant moet ik ze waarnemen als kleiner dan mij zodat het is of ze mijn hulp nodig hebben en moet ik alles aan ze geven wat ik heb.

Telkens als we praten over liefde en verbinding, kan ik een ander zien in beide, als een klein individueel en als de ene grote. Er is geen tegenspraak hier. Het lijkt veel op een baby met respect naar een volwassen, waar de baby belangrijker wordt dan alle anderen. Een klein kind is als het hoofd van de familie, sinds de hele familie om hem draait.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Wat is “geloof” voor het passeren van de Machsom (grens naar de spirituele wereld)?

Mijn Antwoord: Voordat een persoon de Machsom passeert en spiritualiteit binnen treedt, heeft hij geen geloof. Het concept van geloof in Kabbalah is totaal anders dan waar normaal in het gewoonlijk leven naar verwezen wordt. In Kabbalah worden al deze concepten gedefinieerd op een compleet verschillend niveau.

Geloof is het voelen van de Schepper. Als ik de Schepper voel, geloof Ik in Hem. Zie hoe verschillend het is van wat ik eerder dacht. In ons gewone leven is geloof iets wat we niet zien of weten, maar geloof in, alsof het werkelijk bestaat in de realiteit.

Kabbalah zegt dat dit geen geloof is, maar enkel een fantasie. Kabbalah vertrouwt exclusief op realistische, ware innerlijke sensaties; In hoeverre ik de Schepper voel, ontvang ik de kracht om tegen mijn ego in te werken. Een kracht tegen de ander; positief tegen negatief. Dit is wat we “geloof boven reden” noemen, dat is, geloof boven egoïsme en de sensaties hierin. Ik stijg boven dit alles, omdat ik in staat ben de Hogere reden en sensaties te gebruiken. Toch, als ik ze niet heb, hoe kan ik werken? Gebaseerd op verhalen door iemand anders vertelt?

Dit is niet wat we geloof noemen. Het is een spel die mensen spelen in deze wereld, omdat ze niet weten van een betere manier om zichzelf gerust te stellen. Op geloof te verwerven, moeten we openbaring bereiken. De wijsheid van Kabbalah is de openbaring van de Schepper aan zijn schepsels en dit is genaamd “geloof.”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→