Vraag: Wat moeten we in de integrale groep doen als er iemand bij zit die schade aanbrengt en de moderator hem uit de groep moet zetten? Moeten we zo iemand in de groep houden?

Antwoord: We kunnen zo iemand alleen in de groep houden als de schade die hij aanbrengt nuttig aangewend kan worden, omdat we daar bovenuit onze verbinding en onze liefde kunnen verduidelijken: “Hoe moeten we ons opstellen tegenover hem?” Zonder vijand is het heel moeilijk om tot eenheid te komen, de vijand brengt eenheid. Dus, over het geheel genomen moeten we er goed naar kijken en zo’n situatie van destructie verdragen, maar wel tot op zekere hoogte.

Ik denk dat de groep er het voordeel van zal inzien en zal begrijpen dat het allemaal gebeurt onder de invloed van de Natuur, die met een bedoeling op deze wijze werkt. Net zoals wij boven het innerlijk ego, dat groter wordt in ons, moeten uitstijgen, moeten we ook boven het groeiende externe ego uitstijgen.

Vraag: Betekent dit dat we zulke mensen moeten opvoeden, met hen moeten leren omgaan en ze niet uit de groep moeten zetten?

Antwoord: Niet met hen leren omgaan, maar van hen houden! Eer ze, omdat ze ons helpen om verder te komen.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 10/3/12.

Filed under: Groepswerk, Integrale Opvoeding, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Wat verstaan we onder de groep?

Antwoord: Je kunt de groep zien als de tien mensen met wie ik samen ben en met wie ik onze onderlinge verhoudingen analyseer.

We kunnen de tientallen groepen, die naar conventies gaan, ook beschouwen als de groep. Er waren bijvoorbeeld 120 à 130 groepen op het congres. Zij vormen met elkaar ook een soort groep, ze werken samen aan dezelfde opdracht en ze krijgen dezelfde vraag, dus alle aanwezigen hadden dezelfde gedachten, dezelfde vragen en hetzelfde doel. Het feit dat er verschillende talen gesproken werden doet niet ter zake, omdat zij zich met hetzelfde bezighielden: ze verbonden zich met elkaar en hielpen elkaar, ze waren in één krachtveld.

Onze emotionele en mentale velden ontmoeten elkaar, ze werken samen: op deze manier communiceren we met elkaar. Bovendien geldt de wet van afscheiding niet binnen deze velden, zoals dat plaatsvindt binnen elk fysiek veld, dat evenredig met het kwadraat van de afstand, in kracht afneemt: als je je twee meter verwijdert, wordt spanning, licht of wat voor soort straling dan ook, vier keer minder krachtig. Maar hier geldt dit niet, velden van verlangens nemen bij een bepaalde afstand niet in sterkte af.

Daarom wordt er door iemand in Boston, iemand in Alaska, een derde in Kentucky en een vierde in Australië, een groep gevormd als zij innerlijk contact met elkaar kunnen maken. Dit hebben wij voor een deel al tijdens de seminars gedurende de conventie ervaren. Als zij dit contact al eerder gevoeld hebben en zij het opnieuw kunnen creëren, het innerlijk tot leven kunnen brengen – zoals je gloeiende asresten weer kunt laten ontvlammen – zullen de ‘afstanden’ en alle verstoringen die zich voordoen, hen helpen om boven de hindernissen uit te stijgen naar de staat van de groep en zich op een goed, spiritueel niveau te bevinden.

From “A Virtual Lesson on Fundamentals of Kabbalah” 09/23/12

Filed under: Conventies, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

Ik zou willen zeggen dat de belangrijkste en enige taak van de groep eruit bestaat, dat ik in mijn ogen het belang van de eigenschap van geven groter maak. Er zijn veel artikelen die daarover spreken. Die eigenschap moet ik verkrijgen en ernaar verlangen, maar ik kan dat niet zelf, want ik ken deze eigenschap niet, ik heb dus een of andere bron buiten mij nodig, die mij impulsen geeft in die richting.

Dus de taak van de groep bestaat eruit om in mij de eigenschap van geven, de grootheid van de Schepper, belangrijk te maken.

Om de Schepper te ontdekken moeten wij voor Zijn onthulling een plaats bereiden. Nu is de plaats van onze onderlinge verbinding egoïstisch, dus de Schepper is daarin verborgen. Daarom noemen wij onze wereld, de staat waarin wij ons bevinden: de verborgenheid van de Schepper.

Om Hem te onthullen moeten wij met elkaar eigenschappen van geven creëren die met Hem overeenstemmen. De plaats voor de onthulling van de Schepper bestaat uit altruïstische verbindingen, uit de eigenschappen van geven aan elkaar. Zij worden allereerst in de groep onthuld, daar kunnen wij ze ontwikkelen door voortdurend de eigenschap van geven belangrijk te maken en er zo de aantrekkingskracht van te gaan voelen.

Deze eigenschap wordt oorspronkelijk Shechina genoemd, de betekenis hiervan is: de plaats voor de onthulling van de bewoner (Shochen in het Hebreeuws). De wortel van het woord Shechina (in het Hebreeuws) betekent: een plaats om te wonen (Mishkan), een kli (vat).

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/18/12, Workshop 4

Filed under: Conventies, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

In het artikel ‘De Toekomst van de Mens is Afhankelijk van en Verbonden met zijn Dankbaarheid voor het Verleden’, staat geschreven: De lof en de dankbaarheid die de mens aan de Schepper brengt voor het verleden, vergroten de mogelijkheid om te voelen, vergroten de Kelim en vermeerderen zijn eigenschappen en mogelijkheden om met hart en ziel de invloed, die de Schepper op hem heeft, te voelen en te waarderen. Hij is blij met elk moment van de interactie die hij ervaart, hij komt op het niveau dat hij gaat voelen en begrijpen aan Wie hij het resultaat van zijn harde werken laat zien, en doordat hij zijn kwaliteiten uitbreidt, reikt hij steeds hoger naar nieuwe ervaringen.

Dit wil zeggen dat dankbaarheid noodzakelijk is voor ons. Wij beïnvloeden op geen enkele wijze de Schepper, het Licht. Wij weten niet wat de Schepper ervaart. Wij spreken over Zijn gevoelens alleen vanuit ons eigen niveau, vanuit onze eigen gevoelen, vanuit wat wij zijn, we gebruiken menselijke taal en hebben onze eigen ervaringen. Als wij over iets of iemand spreken, spreken we vanuit onze eigen waarneming. Daarom wordt de Schepper ‘Boreh’ genoemd, ‘Bo’ – ‘Reh’: ‘Kom’ en ‘Zie’. Want als je Zijn eigenschappen bereikt, ontdek je Hem daarin en geef je je mening op basis van deze eigenschappen.

Daarom is dankbaarheid noodzakelijk om onze Kelim te vergroten en de eigenschappen daarvan te veranderen.

Een ieder van ons heeft een punt in het hart en nu, op dit moment, voelen we iets in dat punt. Maar we kunnen er geen enkel beeld in voelen, omdat alles is samengeperst tot één enkel punt. Wij moeten het vergroten en ontvouwen. Hoe kunnen we dit doen? Enerzijds doen we dit door de Schepper dankbaar te zijn. Maar om ervoor te zorgen dat deze methode werkt, moeten we dit punt vergroten door er in onszelf de punten van de vrienden aan toe te voegen.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/19/12, Workshop 7

Filed under: Conventies, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Workshops - Geen reacties→

Vraag: De laatste workshop was moeilijker dan die daarvoor, omdat u een hele alinea uit een artikel voorlas, in plaats van een korte vraag te stellen en daarna vroeg u ons om erover te praten. Maar het was helemaal niet duidelijk waarover we nu precies moesten praten.

Antwoord: Ik heb dat met opzet gedaan om jullie ertoe te dwingen om vanuit het hart te spreken. Als jullie mij vanuit je gevoelens volgen tijdens het lezen, hoef je je mijn vraag niet meer te herinneren en daarover na te denken. Dan voel je eenvoudigweg en zeg je er maar een paar woorden over. Dat is voldoende!

Dit wilde ik nu juist bereiken: ik wilde jullie ertoe brengen om je vanuit de emotie in de tekst te verdiepen, zodat we met elkaar zouden voelen wat er achter de woorden verborgen ligt. Het werkt alleen als we proberen om de gevoelens na te gaan die na mijn woorden komen en we niet naar een antwoord zoeken via het intellect.

Ik wil niet dat jullie via het verstand met elkaar praten, maar dat jullie je met elkaar verbinden door middel van de indrukken die jullie kregen vanuit wat jullie hoorden. In elke alinea was een emotionele ontwikkeling aanwezig. Het was de bedoeling dat jullie met elkaar jullie gezamenlijke indruk erin zouden ontdekken. Een gezamenlijke Kli bouwen (verlangen, vat) betekent dat je tot een gezamenlijke indruk komt.

In het algemeen gesproken is een groep een gezamenlijke indruk in verschillende Kelim, verlangens, die zich met elkaar verbinden om samen te werken. Als de Kelim gereed zijn voor deze ene, gezamenlijke indruk, wordt dit in hen onthuld.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/30/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we, tijdens de conventie, van wat we aan kennis hebben bij ons voelen komen?

Antwoord: Als mensen bij elkaar komen denken ze niet meer aan wat ze weten, ze stemmen meteen op voelen af, omdat het eigenlijke onderwerp van de gesprekken, het opgaan in elkaar en de wederzijdse afhankelijkheid die meteen duidelijk wordt, een mens ertoe brengen om op zoek te gaan naar gezamenlijke gevoelens, of hij dit nu wel of niet wil. Als hij wat clichés zegt of citaten uit allerlei artikelen die hij zich herinnert, betekent het dat hij niet in verbinding is met de anderen.

Hij moet vanuit zichzelf spreken, de woorden doen er niet toe. Hij moet zijn gevoelens uitspreken, die over wederzijdse verbinding gaan en wat zich daarin laat zien.

From a Virtual Lesson 7/29/12

Filed under: Conventies, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Moeten we tijdens de workshop aan de groepen denken die we niet op het scherm zien?

Antwoord: Nee. Dat is niet nodig, dat leidt juist af! Hoe lang kun je aan anderen denken? Je hoeft ze alleen maar te voelen, dat is alles!

We moeten voelen dat zij met ons samen zijn, dat we allemaal samen zijn in één gedachte, in één spirituele ruimte.

De spirituele ruimte is de ruimte, die bestaat uit gedachten en gevoelens, hart en verstand, de informatieve laag rondom de wereld. Daarin zijn we allemaal samen, omdat we één mind hebben, we voelen hetzelfde doel.

Wat zou het zien van de mensen op het beeldscherm mij geven? Waarvoor is het nodig dat ik gezichten en lichamen zie of dat ik lees, dat ik nu Krasnoyarsk, Tallinn of een andere stad zie? Wat is er voor verschil tussen waar zij zitten en wij? Ik voel de verlangens die zich tot een eenheid vormen en zo tot één geweldig groot verlangen worden: dit is het allerbelangrijkste.

From “Questions About the Workshops” 5/25/12

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Conventies, waar we actief de workshops hebben toegepast als een middel om ons met elkaar te verenigen, hebben verbluffende resultaten opgeleverd.

Sommige vrienden, die in het verleden geen gemeenschappelijke taal konden vinden, waren plotseling in staat om zich met elkaar te verbinden door boven hun persoonlijke verschillen uit te stijgen. Tegelijkertijd waren er echter ook mensen die dit proces niet in konden gaan, zij konden zich er niet toe zetten om in de kring te gaan zitten.

Antwoord: Er vindt een reactie van afwijzing plaats. Deze mensen hebben een goed, gezond egoïsme. Ze zullen ook verder komen, maar we moeten geduldig zijn en hen niet dwingen! Geleidelijk aan zal het in hen veranderen, als gevolg van de invloed van het gemeenschappelijke veld. Ik ken deze problemen, vele ervan heb ik zelf ervaren, op verschillende manieren. In het algemeen gesproken is dit alles legitiem.

Deze vrienden moeten in allerlei omstandigheden, op verschillende manieren die mogelijk zijn, in verschillende vormen, deelnemen aan gemeenschappelijke activiteiten, ze kunnen het dan op een puur mechanische manier doen, ze kunnen helpen, achter hun computer zitten, helpen met de algemene verbinding tussen de groepen. Het maakt niet uit wat ze doen. Geleidelijk aan zal het ontstaan.

Er zijn vormen van egoïsme, waarvoor het heel moeilijk is om contact te leggen. Zelfs samen in een kring zitten en alleen maar op een mechanische manier ergens over praten is niet zo gemakkelijk. In dit opzicht moeten we een ander mens altijd helpen en proberen om hem te rechtvaardigen.

From the Virtual Lesson 5/20/12, “Fundamentals of Kabbalah”

Filed under: Eenheid, Egoïsme, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik mijzelf ‘ontdoen’ van allerlei problemen in mijn privéleven en mij alleen richten op het innerlijk werk, op het centrum van de groep?

Antwoord: Deze vraag komt van iemand die zijn privéleven, namelijk zijn baan, zijn thuis en familie, als iets beschouwt dat losstaat van de groep, hij maakt dus een scheiding tussen het fysieke en spiritualiteit.

Alles bij elkaar genomen, bevinden wij ons in ons verlangen om te ontvangen, waarin wij de hele werkelijkheid waarnemen. Dit verlangen is in vele variëteiten verdeeld, in vier fasen waarin wij de gehele realiteit beleven, onderverdeeld in de volgende niveaus: het minerale, vegetatieve, animale en sprekende. Wij leven uitsluitend in ons verlangen en wij voelen alles wat zich daarin voordoet, wij ervaren het als: ‘dit is mijn leven en mijn wereld’. Wij kunnen alleen ons verlangen voelen, alleen van daaruit denken en begrijpen. Er bestaat niets anders, alles vindt daarin plaats.

Wanneer ik dat begrijp en mijzelf op deze manier stabiliseer, wordt mijn hele leven één eindeloze workshop en hebben we niet maar één uur per week een workshop, waarbij ik deel uitmaak van een bijzondere discussie. Tijdens de workshop doe ik mijn best om een realiteit te bereiken die dichter bij de waarheid komt, met de hulp van de juiste omgeving, waarin ik de Bron ga ervaren en de Oorsprong van de werkelijkheid, de hogere Kracht, de Schepper.

Hoe sterk kan ik mij verbinden met de juiste omgeving? Hier hangt alles vanaf. Tijdens de workshop kan ik dat gemakkelijker doen, omdat ik alle vrienden dichtbij me zie. Maar ik kan mij ook voorstellen, dat ik mij voortdurend in deze situatie bevind. Als ik dit de hele week zo doe, zal ik tenslotte voelen, dat het toch anders is als wij samenkomen om ons met elkaar te verbinden. Ik zal merken, dat de verbinding die ik de hele week heb gevoeld en die in de workshop was gecreëerd, van een andere kwaliteit is wat het niveau van eenheid betreft.

Daarom moet ik mijzelf steeds zien in de wil om te ontvangen, die de werkelijkheid voor mij uitbeeldt in de vorm van deze wereld en door middel van deze realiteit moet ik op zoek gaan naar de Bron ervan, die bereikt wordt via het centrum van de groep!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/24/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Wat is de verbinding tussen het centrum van de groep en disseminatie voor de hele wereld?

Antwoord: Allereerst moeten we ernaar streven om het centrum van de groep te bereiken, om zo de hoofdregel van de Torah te verwezenlijken: ‘Heb je naaste lief’. Anders hebben we het niet over het centrum.

Door middel van dit centrale punt, dat zowel het begin als het einde van de correctie bepaalt, uitgaande van deze definities, verhoud ik mij tot de hele werkelijkheid en de hele wereld (de 99%). Uiteindelijk wil ik de gehele mensheid in dit centrale punt zien en ik zal het ook werkelijk zo gaan zien!

In de mate waarin ik mijzelf corrigeer in het centrum van de groep met betrekking tot de rest van de wereld (tot de 99%), met alle positieve en negatieve eigenschappen die ik daarbij ontdek, met alle meningen en waarnemingen die al in mij gevormd zijn, in die mate van correctie zal ik de gehele mensheid in het centrum van de groep zien, al gecorrigeerd en gereed voor de realisatie van mijzelf. Op deze wijze zal ik, vanuit het interne deel van de wereld, handelingen naar buiten toe verrichten.

Op deze manier bouw ik aan spirituele disseminatie. Dan zal ik ontdekken hoe effectief de hulp aan de wereld hierdoor is en hoe de wereld vooruit komt en verandert.

De uiterlijke vorm blijft dezelfde, onveranderd, deze wereld moet tot aan het einde van de correctie blijven bestaan, tot alles van deze denkbeeldige realiteit uit onze waarneming verdwijnt. Daarom moeten wij ons ook inspannen voor externe disseminatie.

Wij zullen dan echter de juiste verhouding tot de innerlijke en de uiterlijke wereld kunnen definiëren en onze kracht kunnen verspreiden. Onze zienswijzen zullen veranderen.

Het centrum van de groep is dus het punt waarop wij ons allereerst richten, voordat wij iets anders ondernemen, alsof wij van de werelden BYA naar Malchut van de wereld Atzilut gaan en dan ontdekken wij vanuit Malchut van de wereld Atzilut – met het verlangen om in ons alle verlangens van de gehele werkelijkheid samen te voegen en ze nog hoger te brengen – steeds hogere kwaliteiten, Zeir Anpin genaamd, YESHUT, Bina, enzovoort. Met deze nieuwe eigenschappen en het nieuwe begrip, corrigeren wij de Shechina en bouwen wij haar ook: de Shechina, de vereniging van alle zielen.

Als ik mij namelijk met mijn ongecorrigeerde eigenschappen tot de Shechina wend, lijkt het alsof ik de Shechina bouw. Ik voeg mijzelf eraan toe als een opbouwend, actief deel. De Shechina verheugt zich, omdat zij niet langer een orgaan van haarzelf hoeft af te scheiden, maar het kan laten terugkeren en het met haarzelf kan verbinden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/22/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→