Baal HaSulam, ‘De Vrijheid’: Hoe meer tegenstellingen er zijn tussen opvattingen en hoe meer kritiek er is, hoe meer kennis en wijsheid toenemen en onderwerpen beter geschikt worden om te onderzoeken en te verduidelijken.

De achteruitgang en het falen van de intelligentie komen alleen voort uit gebrek aan kritiek en onenigheid. Uiteraard wordt de hele basis van fysiek succes bepaald door de mate waarin de samenleving één is, en de basis voor het succes van intelligentie en kennis bestaat uit onderlinge afscheiding en onenigheid.

We zien dat deze twee tegenpolen elkaar wederzijdse steun verschaffen. Afscheiding en eenheid moeten in balans gebracht worden, zodat ze elkaar niet opheffen, maar ondersteunen. Dan vinden we daartussen de middellijn, die beide in gelijke mate bevat. Het zijn geen helften van twee uitersten, maar de totale afscheiding en de totale eenheid moeten zich uiteindelijk verenigen tot één.

We zijn het anders gewend: Ieder mens levert een beetje in of voegt iets toe, en zo bereiken we een oppervlakkige overeenstemming. In wezen is dit geen overeenstemming, maar het is niets anders dan gebrek aan een andere keuze, daarom laat ik jou toe op een stukje van mijn territorium en jij geeft mij een stukje van dat van jou. Zo lijden we, omdat we geen andere opties hebben.

Als we echter eenheid creëren, omdat we ons willen verenigen met de Schepper, moeten daarvoor twee tegengestelde krachten samenwerken. Vanuit ons ‘platte’ begrip weten we niet hoe we dat moeten doen. Alleen het hogere Licht kan ons laten zien dat dit mogelijk is. Dit vereist een hoger, spiritueel verstand, dat tegenstrijdigheid wegneemt, zoals er staat geschreven: “Het ene en het andere zijn woorden van de levende God”.

Het hogere Licht brengt Zijn derde kracht om de tegenstellingen te verenigen. Dit kunnen we echter niet aan mensen uitleggen. Ze zouden denken dat het over religie of mystiek gaat. Daarom geven we uitleg op een ander niveau: iedereen heeft zowel gelijk als ongelijk. We zijn al tot het begrip gekomen, dat we niet met elkaar kunnen opschieten en dat er nooit onderlinge vrede zal zijn. Laten we dan vrede zoeken op een hoger niveau, boven ons, zoals er staat geschreven: “Liefde bedekt alle zonden”.

Men denkt misschien: Hoe is dit mogelijk? De zonden blijven immers? Nee, we zullen een ‘eenheids paraplu’ boven ons houden en alleen daarvoor zorgen. Dan zullen we begrijpen dat alle onderlinge overtredingen juist zijn bedoeld om die ‘paraplu’ te versterken. We zullen ze zien als de oorzaken om ons te verenigen en we zullen zeggen: “Dit is geweldig want zonder dit zouden we geen liefde nodig hebben. Maar nu hebben we liefde nodig, omdat we anders voor geen enkele rede meer vatbaar zijn.” De oplossing zal duidelijk zijn, men zal het ermee eens zijn en dit zal door de wereld geaccepteerd worden.

De werkelijke oplossing behoort echter al tot ons niveau: We brengen het Licht dat de wereld hervormt, als Dit er niet zou zijn, zouden mensen niet in staat zijn om de gemeenschappelijke ’paraplu’ boven hun hoofd te houden.

Uiteindelijk vertellen we niets nieuws. Waardoor zullen zij dan accepteren wat wij aanbieden? In de huidige situatie met de vele meningsverschillen, conflicten, impasses en nucleaire bewapening, met de wereldwijde crisis, klinken we logisch. Het heeft geen zin om op zoek te gaan naar wie er gelijk heeft in de algemene onenigheid. Iedereen heeft zowel gelijk als ongelijk. Wij aanvaarden niemands persoonlijke mening, maar in plaats daarvan brengen we één enkel idee naar voren: eenheid boven alles, zonder voorbehoud. Want anders betekent dit het einde.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/9/12, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

Vraag: We spraken over het feit, dat we moeten teruggaan naar het niveau van eenheid dat we in de Conventie van december hadden bereikt. Het is nu meer dan een maand geleden, de tijd gaat door en ik heb het gevoel dat ik terugval in de dagelijkse routine. Hoe kunnen we zorgen voor een omgeving, die voortdurend verlangens in me opwekt, die op eenheid gericht zijn en op het Licht, zoals tijdens de Conventie?

Antwoord: Allereerst, wil je echt naar dat niveau terugkeren? Verlang je ernaar? Zie je het voortdurend voor je als een model om het punt van eenheid te handhaven? Kijk je steeds naar opnamen van de Conventie? Vind je het erg dat je dat brandende vuur kwijt bent?

Als we de verbinding hadden vastgehouden, zouden we al een veel hoger niveau bereikt hebben en zouden we boven alle verstoringen en afstanden, die ons van elkaar scheiden, gerezen zijn.

Het vergeten gevoel moet ik steeds vernieuwen, minimaal een paar minuten per dag, door bijvoorbeeld naar een clipje van de Conventie te kijken. Dit is heel belangrijk.

Zijn we, daarnaast, bezig met het verspreiden van onze boodschap? Houd je daar rekening mee in je werk? We moeten hieraan werken en afstand is hierbij geen probleem. Jullie moeten je ‘to the point’ met elkaar verbinden en een plan maken voor massa-disseminatie in elke taal.

Dan zijn we van plan om over een maand weer naar de Arava te gaan en daar ongeveer drie dagen te blijven. Dit vereist een intensieve voorbereiding. Anders zullen de resultaten tegengesteld zijn aan wat we verwachten. Het moet iets worden dat werkelijk nieuw zal zijn, zoals we dat de vorige keer ook meemaakten. We moeten er zeker van zijn, dat we – als we daar komen – uitermate bezorgd zijn: zullen we de nieuwe, onbekende staat bereiken, waarvan we de vruchten niet kennen.

Ik maak me ernstig bezorgd over deze doorbraak in het onbekende. We kennen de plek al en juist daardoor zouden we een herhaling kunnen ervaren van alles wat we de vorige keer gedaan en gevoeld hebben. De sfeer daar zal de herinneringen in ons oproepen.

Om kort te gaan: een maand is niet veel tijd. We moeten ons tot het uiterste inspannen. Anders zullen we verliezen in plaats van winnen. Ik waarschuw jullie daarvoor. Denk erover na wat jullie gaan doen.

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: De correctie moet in ons innerlijk plaatsvinden, waarom doen we dan al die uiterlijke activiteiten in de hoop, dat we daardoor innerlijk veranderen?

Antwoord: Hierin ligt nu precies het verschil: we willen uiterlijke activiteiten gebruiken (die door de Kabbalisten zijn aangeraden) om het beslissende punt te bereiken waar we om het Corrigerende Licht gaan vragen, omdat we gaan begrijpen dat we alleen geholpen kunnen worden door de Schepper. Dit is het punt dat we zo snel mogelijk moeten bereiken.

De meest effectieve manier om er zeker van te worden, dat een mens niets alleen kan en om ook het gebrek aan verlangen te ontdekken, bestaat eruit om te proberen deel te worden van een groep. Dan zul je snel ontdekken dat je geen cent waard bent, je kan jezelf niet overwinnen, je duwt je vrienden van je af en daarover voel je trots, en zo verberg je de waarheid voor jezelf. Probeer van een afstand naar jezelf te kijken, dan zie je hoe je op allerlei manieren probeert om innerlijk contact met de groep te vermijden.

Maar als je je tegelijkertijd verbonden voelt met je vrienden, voel je dat het zo niet door kan gaan! Je moet bij hen zijn, in ieder geval om de spirituele wereld te ontdekken vanuit egoïstische intenties. Maar je kunt niet dichter bij hen komen, wat moet je dan beginnen? Dan begin je te roepen, zodat je omgeving en het Licht je zullen beïnvloeden, hoe meer hoe beter! Dit vraag je vanuit egoïsme, honderd procent voor jezelf, Lo Lishma.

Het Licht blijft aan je werken, soms meer, soms minder, het brengt je in andere situaties en je gaat de nabijheid van de groep, de verbinding en je ontwikkeling waarderen. Je gaat merken dat er een verband bestaat tussen je staten van enthousiasme en de verbinding met de vrienden.

Je kijkt naar gedeelten van de conventie en je voelt heel veel. Omdat je al openheid hebt ontwikkeld, voelt dit als iets dat dichtbij je staat, je doet er je best voor en je kunt begrijpen waardoor al deze mensen aangetrokken worden. Je voelt hun hart. Misschien is ieders persoonlijke verlangen klein, maar samen komen ze tot een enorme kracht waarvan ieder onder de indruk is.

Uit alles wat er gedaan wordt trekken we twee conclusies. Ten eerste wil ik de spirituele wereld echt ontdekken: Geef het mij! Ik wil het vanuit egoïsme, wie wil deze hel niet inruilen voor het hemelse paradijs? Ten tweede begrijp ik, dat ik dit zonder verbinding met mijn vrienden niet kan bereiken, in die verbinding kan ik ontdekken waar ik zo naar verlang.

De schat is op die onbereikbare plek verborgen die ik zo haat. Wat moet ik nu beginnen? Ik moet de kerker in, bij de ingang ligt een leeuw en op de bodem staat een schatkist. Ik kan deze leeuw niet vermijden!

Maar deze schat betekent alles voor mij! Hoe versla ik de leeuw? Ik kom dichterbij, hij staat op het punt om me aan te vallen en op te eten. Hij kan niet losbreken uit zijn ketenen, anders zou hij me al verslonden hebben.

Maar als ik hem nader, staat hij plotseling op en brengt hij me rechtstreeks naar de schatkist …

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/25/11, “The Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom kunnen we ons niet verenigen?

Antwoord: Jullie kunnen je niet verenigen, omdat jullie verlangen ernaar niet groot genoeg is. Je moet voelen dat je voor elkaar verantwoordelijk bent, namelijk voor iets gezamenlijks, waardoor je elkaar ondersteunt.

Je hebt de staat zelf en een afgeleide daarvan: een hoger niveau. Als van elkaar gescheiden verlangens bij elkaar komen om een gezamenlijke kracht op te bouwen, zoals in het leger, in een voetbalteam, of bij een bende misdadigers, ontstaat daaruit een eensgezind groepsverlangen. Maar dat is niet voldoende.

Het feit dat we bij elkaar komen zorgt er nog niet voor, dat we op een hoger niveau komen. Wij bundelen onze krachten en dat verschilt niet van de manier waarop de een of andere groep dat doet, een groep soldaten bijvoorbeeld. Wij moeten echter naar een hoger niveau opstijgen, waar we gemeenschappelijke verlangens krijgen en we elkaar willen steunen.

Waarin steunen we elkaar dan? In een gewone groep is het geen enkel probleem om elkaar te steunen. Psychologen werken met voetbalteams en ze geven een peptalk voor de wedstrijd, zodat de spelers voelen dat ze een eenheid zijn en elkaar zullen steunen.

Maar wij moeten bereiken dat we aan elkaar geven en elkaar liefhebben, dat kunnen we niet vanuit onszelf en het verzekert ons van geen enkele tastbare beloning. Ik plan niet, dat ik een bal in een net gooi en dat ik daar een miljoen dollar mee verdien, ik riskeer ook mijn leven niet, zoals dat voor soldaten in een leger geldt. Integendeel, het doel waar ik naar streef levert me niets op, niets goeds en niets slechts. Het heeft iets met geven te maken, maar als ik daaraan denk, voel ik daar niets bij, geen voordeel en geen nadeel.

In het beste geval voel ik alleen verlies, omdat ik mijn energie hieraan verspeel. En in het slechtste geval heb ik geen enkel idee  waarom ik dit aan het doen ben en aan wie ik dan zou gaan geven.

Het blijkt, dat we samen in de groep werken om voor elkaar innerlijke steun te creëren, om een kracht te creëren in de plaats van de Schepper, waardoor een ieder de kracht van geven ontvangt. Als we hier met volharding aan werken, beginnen we met elkaar te ontdekken, dat we een vitale kracht missen die we nodig hebben voor de realisatie hiervan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/30/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat moet nu het werk van de vrouwen zijn, na de Conventie?

Antwoord: In principe is het werk van de vrouw hetzelfde als dat van de man: zorgen voor onze eenheid, voor de geboorte van onze nieuwe staat. Bij mannen is deze staat echter actiever, specifiek gericht op eenwording.

Ik zag trouwens ook zo’n impuls bij de vrouwen: door de wijze waarop zij elkaar plotseling omarmden en vasthielden. Dat is in onze wereld heel onnatuurlijk, maar anderzijds kwam het werkelijk voort uit hun gevoel om naar eenheid te streven. Het was heel wonderlijk om dit gade te slaan. Als mensen boven zichzelf uitrijzen, verliezen ze het besef van geslacht, leeftijd en alle verschillen die er in onze wereld zijn en verenigen ze zich vanuit het innerlijk ontwaken naar de Schepper.

Jullie voelden dit streven vanuit jullie vrouwelijke essentie en nu kunnen jullie dit verwoorden en doorgeven aan alle andere vrouwen, zodat zij een goed voorbeeld krijgen. Ik was onder de indruk van het gedrag van de vrouwen: van hoe zij ernaar verlangden om de mannen te steunen en hoe zij bereid waren om alles op te geven voor dit succes. Dit is het werk van de vrouwen: met elkaar en om de mannen te steunen. De vrouwen vormen één enkel vrouwelijk deel en de mannen het ene samengevoegde mannelijke deel en op deze manier werken zij samen.

Ik hoop, dat jullie dit zelfs nog dieper gaan voelen. Wij hebben nog niet de mogelijkheid om de gevoelens van onze staten te beschrijven. De woorden ontbreken ons, we begrijpen nog niet goed waar we zijn. Maar probeer het hoe dan ook, op z’n minst vanuit psychologische indrukken. Vrouwen weten hoe ze dat kunnen doen.

Schrijf over jezelf, schrijf over al je staten, wees niet terughoudend daarin. Laat het een voorbeeld worden voor alle andere vrouwen, voeg je bij ons netwerk, zodat jullie je kunnen verenigen via de vrouwensite op onze website en zo voorbereiden op de volgende conventie. Dit is heel belangrijk. Zonder de steun van de vrouwen is er geen enkel succes mogelijk.

From the Sunday Virtual Lesson Series 12/11/2011

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Mening: (de Franse President Nicolas Sarkozy): “Hij (Sarkozy) zei, dat het in Frankrijk en in elk ander land van de eurozone noodzakelijk is om een ​​’gouden regel’ voor het bereiken van evenwichtige begrotingen in de grondwetten vast te leggen en om een strengere fiscale discipline af te dwingen, omdat het blok ernaar streeft om zichzelf te hervormen, anders blijft het achter.”

Europa is niet langer een keuze. Het is een noodzaak. Maar de crisis heeft haar zwakheden en haar tegenstrijdigheden aangetoond. Europa moet opnieuw bedacht worden,” zei Sarkozy.

“Laten we er onze ogen niet voor sluiten, Europa kan worden weggevaagd door de crisis als ze er geen grip op krijgt, als ze niet verandert,” zei hij en hij waarschuwde ervoor, dat een ineenstorting van de euro de schuld van Frankrijk onbeheersbaar zou maken en het spaargeld van de mensen teniet zou doen.

‘Sarkozy zegde toe, dat de hervorming van Europa een hechtere intergouvernementele samenwerking zou betekenen en niet het afstaan van de controle aan een supranationaal orgaan.” (Bron: Reuters)

“De hervorming van Europa is geen mars naar supranationaliteit.” … “De integratie van Europa zal de intergouvernementele weg gaan volgen, omdat Europa het nodig heeft om strategische, politieke keuzes te maken.” (Bron: Reuters)

Mijn Commentaar: Natuurlijk is het noodzakelijk om een grotere integratie na te streven, zoals de tijden dat vragen. De wereld wordt steeds hechter, terwijl landen en mensen dat niet zijn en het gebrek aan evenwicht in de samenleving met betrekking tot de natuur,  zich gemanifesteerd heeft als een crisis: een maatschappelijke crisis, geen financiële, enzovoort. Zodra de Europese Unie de beslissing zal nemen om zich volledig te verenigen en aan dit lange proces te beginnen, zullen we voelen hoe de crisis afzwakt en zullen we nieuwe kansen zien.

Filed under: Economie, Eenheid, Europa, Natuur - Geen reacties→

Vraag: Na de conventie voel ik een enorm grote afscheiding en afkeer, ik heb het nog niet eerder zo gevoeld. Kan dit komen, doordat ik tijdens de conventie op een incorrecte manier gewerkt heb?

Antwoord: Na het soort eenheid en de opstijging, die we tijdens de conventie hebben gevoeld, zijn het correcte staten als een mens vervolgens afscheiding, afkeer en verwarring voelt. De weerstand tegen onze egoïstische natuur moet toenemen en we moeten het gevecht aangaan met deze staten, om balans te krijgen.

Als we onszelf handhaven in dat zelfde punt van eenheid dat we bereikt hebben, zal dit punt, dankzij het egoïsme dat eraan toegevoegd wordt, gaan groeien. We hebben een voorbeeld ontvangen en we moeten vanuit diezelfde inspiratie leven. We hebben al een staat in ons die we ‘eenheid’ noemen, die we tijdens de conventie in de duidelijkste, meest levendige vorm hebben bereikt. Ik moet deze staat handhaven en proberen er elk moment van mijn leven in te blijven.

Het is waar dat ik nu onmiddellijk allerlei soorten verstoringen krijg, maar ze zijn er alle voor bedoeld om mijzelf meer en meer te versterken in hetzelfde punt dat ik tijdens de conventie heb bereikt. Dan zal dit punt groeien, op basis van al deze verstoringen. Zij zullen in dat punt binnenkomen en zullen het ondersteunen met behulp van mijn inspanning. Dit punt zal zich dan uitbreiden. Zo laat ik dit punt groeien tot het de grootte heeft gekregen van het eerste spirituele niveau. Ik heb geen enkele andere mogelijkheid om in spiritualiteit te groeien, alleen met hulp van de verstoringen: ‘hulp tegen mij’.

From the Daily Kabbalah Lesson 12/12/11, Writings of Rabash

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

Vraag: Er is dit weekend een Conventie in de Arava woestijn, waar een paar honderd mannen uit Israel naar toe zullen gaan om zich met elkaar te verenigen, om de innerlijke kracht van wederzijdse verantwoordelijkheid te bundelen en de kern voor eenwording te worden op de Conventie in december. Hoe kunnen we dit bereiken?

Antwoord: Er moet inderdaad een speciale, innerlijke kern zijn, waarin alle punten zich tot één bundelen. Om dit punt heen is een meer passief deel: de vrouwen van Bnei Baruch en de grootste cirkel daar omheen is de buitenwereld.

Innerlijk smelten al onze vrienden van de hele wereld samen tot één. Waarom de mannen? Omdat dat de aard van de schepping is. Zij zijn degenen die correctie nodig hebben om liefde en eenheid te bereiken, vrouwen bereiken dit op een andere manier. Als we dan de staat waarnaar we verlangen bereikt hebben, zullen we het aan anderen kunnen doorgeven.

Vraag: Hoe moeten de vrouwen de mannen steunen bij deze Conventie?

Antwoord: Zij moeten denken aan ons succes. Wij hebben deze steun nodig, zonder deze steun zullen we een heel moeilijke tijd hebben. Het is precies hetzelfde als: “de zonen van Israel kwamen uit Egypte dankzij de rechtvaardige vrouwen”.

Vrouwen zijn een heel krachtig deel van het totale systeem en hun steun is eenvoudigweg onmisbaar. Als een vrouw zich zorgen maakt over een man, geeft dit grote kracht aan hem, een grote stimulans om haar verlangens te realiseren. Zonder de steun van de vrouwen zal het ons niet lukken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/16/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Israel, Vrouwen, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat is de juiste manier om de conventie in te gaan en wat zou het resultaat moeten zijn?

Antwoord: Om te bereiken, dat de conventie goede resultaten zal opleveren, moet iedereen ‘branden’ van verwachting en inspiratie. Iedereen moest de grootst mogelijke ’honger’ naar eenheid voelen, waarin de hogere Kracht die tussen ons heerst, zal worden onthuld. Er staat geschreven: “Ik woon in Mijn natie”. Dit is de voorbereiding op de conventie.

Als resultaat hiervan, moeten we de kracht van onze eenheid werkelijk onthullen, het hogere Licht in de praktijk onthullen, de energie van de verbinding tussen ons, niet in emoties, maar in een werkelijke gewaarwording. Dit zal het werkelijke Licht zijn, met een specifiek niveau van Aviut (grofheid), met een specifiek mechanisme van verbinding tussen ons.

Door deze kwaliteiten te voelen, beginnen we iets buiten ons lichaam te ontdekken, in nieuwe vaten, in een nieuwe waarneming. Dan zullen we los komen van het lichaam en zullen we een werkelijkheid binnentreden, die buiten het fysieke lichaam bestaat. Zo zullen we de menselijke dimensie binnengaan.

Laten we hopen dat dit zal gebeuren! Laten we aan het werk gaan!

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/3/11, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

Vraag: Gisteren hielden we een ronde tafel gesprek in Afula, dat werd bijgewoond door de burgemeester, het hoofd van de regionale raad en de toonaangevende specialisten in het onderwijs. De discussie ging over het onderwijssysteem in de 21e eeuw. Onze boodschap was, dat kinderen moeten worden voorbereid voor het leven in de nieuwe, sterk onderling verbonden wereld. De deelnemers aan de discussie hadden geen bezwaren, maar we kregen de indruk, dat wij probeerden te zaaien op onvruchtbare grond. Zullen mensen in staat zijn om de uitdagingen, waar de mensheid voor staat, te begrijpen voordat het te laat is?

Antwoord: Als ze niet willen, zullen ze door lijden gedwongen worden. Een levend voorbeeld hiervan is Europa, dat diep in de schulden zit. De regeringsleiders weten niet wat ze moeten doen, maar ze voelen en begrijpen, dat een breuk een heel ernstige ramp betekent. Anderzijds weten ze niet hoe ze zich met elkaar moeten verenigen. Zelfs tranches van miljarden hulp geven hen geen garantie voor een mooie toekomst.

Het zou praktisch zijn om één keer te betalen en dan van het probleem af te zijn. Dit doet zich wel eens voor in het leven: je doet een concessie en je bevrijdt je geweten van een grote last. In dit geval werkt echter niets. Het probleem van Europa is gebrek aan communicatie.

Veel mensen zeggen nu al, dat het nodig is om één enkele regering te vormen of, op zijn minst, één financieel agentschap.

Maar hoe? In dat geval zou het noodzakelijk zijn om niet alleen de nationale grenzen op te heffen, maar eveneens alle andere grenzen, om alle verschillen teniet te doen. Een gemeenschappelijk financieel systeem betekent: gemeenschappelijke sociale zekerheid, pensioenen voor iedereen, gemeenschappelijke beleggingsfondsen en voorwaarden..… Anders gezegd: het vereist dezelfde houding ten opzichte van iedereen en dat betekent, dat er één Europese natie zal zijn en één grens om heel Europa heen, waarbinnen iedereen gelijk is.

In eerste instantie is dit concept beangstigend, omdat iets dergelijks nooit eerder in de geschiedenis heeft plaats gevonden. Mensen begrijpen nog niet, dat de oplossing alleen kan worden gevonden in eenheid. Een mens wordt gedreven door wat hij persoonlijk mist en eenwording staat niet op die lijst. Alleen grote problemen kunnen mensen daartoe brengen. Het is mogelijk om vooruit te komen door tegenslagen, namelijk door lijden of door gezond verstand, hetzij door een stok die je van achteren treft of door een lekkere wortel die je naar voren lokt. Dus, kies een van de twee.

Nu worden we voortgedreven door de stok, wat bijzonder hard is voor de Europeanen. Maar al snel zullen de Amerikanen ook de klappen ervan voelen.

Het enige wat we kunnen doen is uitleggen wat er met de wereld gebeurt, de feiten benoemen. Een ervaren expert ziet en begrijpt de problemen. Op dezelfde manier, moet iedereen met eigen ogen zien wat nog niet opgemerkt wordt. Met behulp van video’s, films, songs en andere media is het noodzakelijk om mensen te informeren over wat er nu gaande is in de wereld. Zelfs als dit ver van iemand af staat, moet hij hier op zijn minst iets over te weten komen.

Zo zullen we de situatie verbeteren en ieder mens zal in zekere zin een specialist worden, zodat hij op zijn hoede is voor achteloos handelen en bereid zal zijn om samen te werken. Op deze manier zullen we ook de autoriteiten geleidelijk aan bewust maken van de noodzaak om te zorgen voor een omgeving, die mensen voorziet van scholing.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/18/11, “Peace in the World”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Educatie, Eenheid, Wereld - Geen reacties→