Opinie: (John Kornblum, Senior Adviseur, Noerr Stiefenhofer Lutz, Berlijn en voormalig Amerikaans ambassadeur van de Bondsrepubliek Duitsland): “Voor de geestelijke vaders van de euro was het einde van de Koude Oorlog in 1990 een tijd van bezorgdheid en festiviteit. Kijkend naar de toekomst voelden ze zich ook beklemd door het bloedige verleden van het continent. Zou een nieuw Europa, en vooral een herenigd Duitsland, oude nationalistische sentimenten oproepen en weer tot het gevaar van een oorlog leiden?”

Helmut Kohl van Duitsland en François Mitterrand van Frankrijk – en sindsdien bijna alle Europese leiders – zagen een gemeenschappelijke munt vooral als een politiek project, bedoeld om de Europese eenheid vaste vorm te geven en gevaar weg te nemen. Voor hen zou een wereld zonder de Euro een wereld zijn, die steeds meer bedreigd zou worden door conflicten en misschien zelfs oorlog.”

“Door deze angst werd het Europroject gehaast doorgevoerd, zonder sleutelakkoord over de gemeenschappelijke politieke instellingen, die Europa veranderd zouden hebben tot een werkelijk verenigde, economische zone. Tengevolge hiervan volgt ieder land zijn eigen economische beleid, Griekenland geeft uit, terwijl Duitsland spaart. De markten richtten al snel hun focus op de zwakste schakels en bedreigen zo de Euro, doordat landen als Griekenland en Portugal bijna tot faillissement gedreven worden.”

“In plaats van besluitvaardig te handelen (…) voelen Europese regeringen zich, door hun commitment voor ‘Europa’, beperkt tot het nemen van kleine stappen, die het evenwicht binnen de EU niet in gevaar zullen brengen. Deze overweldigende angst voor een intern conflict is de werkelijke nalatenschap van de Tweede Wereldoorlog, daarmee is de Europese Unie, vanaf zijn geboorte in 1957, belast. Europese politici mogen dan misschien geen deskundigen op financieel gebied zijn, ze kennen hun kiezers wel. Niets doen is beter dan de hardbevochten stabiliteit riskeren.”

“Omdat  dergelijke besluiten uiteindelijk nog steeds over oorlog gaan.”

Mijn Commentaar: In ieder geval, totdat mensen zich bewust worden van hun totale wederzijdse afhankelijkheid, zal de angst voor oorlog niet uit hun bewustzijn verdwijnen. Alleen voor elkaar garant staan zal de wereld redden van de angst voor oorlog en ons brengen naar het waarnemen van eeuwigheid.

Filed under: Crisis, Economie, Wereld - Geen reacties→

Opinie: (Alexei Kudrin, de Russische minister van Financiën): “De wereldeconomie wordt geconfronteerd met een verloren decennium van lage groei, ook al is het nog steeds mogelijk om een nieuwe, wereldwijde recessie af te wenden,” zo werd de Russische minister van financiën zaterdag geciteerd. “We krijgen waarschijnlijk te maken met een verloren decennium. Het is nu al duidelijk dat de groeicijfers laag zullen zijn,” zei Alexei Kudrin tegen de Russische verslaggevers, in de wandelgangen van de bijeenkomst van de ministers van Financiën van de G20, die elkaar in Washington ontmoetten. “Het gevecht met de afname van groei zal vele jaren duren, hoogst waarschijnlijk 5 -10 jaar,” voegde Kudrin toe.”

Mijn commentaar: Als er geen buitengewone gebeurtenissen, oorlogen of rampen zullen plaatsvinden, zal de economie nooit meer groeien, en de wereld zal geleidelijk aan beseffen, dat de mens niet geschapen is voor een onbeperkt streven naar ongrijpbaar geluk in rijkdom, macht en roem, maar voor een redelijke, beperkte consumptie en onbeperkte spirituele groei.

Op basis waarvan moeten we hopen op verdere groei? De rijken worden rijker, de armen worden armer! Het is geen financiële crisis, het is een crisis van de wereld, die wij hebben gecreëerd. Ofwel de minister van Financiën begrijpt het niet, of hij is de waarheid aan het uitstellen ….

Filed under: Crisis, Economie, Wereld - Geen reacties→

De Europese landen namen aan, dat zij door het creëren van een gemeenschappelijke munt en door zich te verenigen tegen Amerika en Rusland, de derde wereldmacht zouden worden. Maar het bleek dat samenwerking ook inhoudt: vertrouwen, gemeenschapsgevoel, onderlinge samenwerking, gemeenschappelijke financiën en het opheffen van grenzen, dat wil zeggen: culturen. Met andere woorden: alles is gemeenschappelijk.

Grenzen kunnen nog steeds tussen landen worden verwijderd, maar de ‘portemonnees’ kunnen niet samengevoegd worden. Ten slotte is dit het belangrijkste! Het geeft onze gevoelens en verhoudingen weer. Wanneer zeggen we dat mensen samenleven? Als ze een ‘gemeenschappelijke pot’ hebben. Zo was het in de oudheid en zo is het nog steeds.

Als een man en een vrouw afzonderlijke bankrekeningen hebben en ze naar een restaurant gaan en ieder voor zichzelf betaalt, ben je dan echt samen? Maar tegenwoordig wordt dit als normaal beschouwd: jij betaalt dit, ik betaal dat, en zo leven we.

Het proces van evolutie heeft ons geleid naar een punt, waarop wij ons over de hele wereld met elkaar verbonden gaan voelen en niet alleen in Europa. Mensen ervaren het echter verschillend op verschillende plaatsen. De gesteldheid in de wereld moet zo worden, dat mensen elkaar goed behandelen. Daar ligt het probleem!

We zijn niet in staat om met elkaar tot een bepaalde diplomatieke overeenkomst te komen. Europa is hier een goed voorbeeld van. Men kan het gewoon niet! Het is noodzakelijk om de egoïstische verbindingen teniet te doen en altruïstische verbindingen te bouwen, dat wil zeggen, gemeenschappelijke verbindingen in plaats van egoïstische. Er moet gemeenschapsgevoel komen!. En dit gemeenschapsgevoel moet al onze verschillen overstijgen. Dan gaat het niet over tegenstrijdigheden. Tegenstrijdigheden moeten teniet gedaan worden, maar de verschillen moeten blijven. Daar bovenuit moeten we een collectief scheppen, waarvan de naam zal zijn, ‘gemeenschappelijke natie’: Europeanen. Daar gaat het om. Om niets anders.

Waarom zouden Spanjaarden, Italianen, Grieken, Fransen, Duitsers en anderen het gevoel moeten hebben, dat ze afzonderlijke naties zijn? Omdat ze verschillende talen spreken? Hun talen zullen geleidelijk aan worden vervangen door één taal of een combinatie van talen, bijvoorbeeld door Esperanto. Het maakt niet uit. De Natuur verplicht ons ertoe om het te doen, we zullen anders niet in staat zijn om dingen voor elkaar te krijgen.

From the Talk on Mutual Guarantee 9/25/2011

Filed under: Arvut Beweging, Crisis, Economie, Wereld - Geen reacties→

Opinie: (Vladimir Potanin, de eigenaar van een 30-procent belang in Norilsk Nickel, ’s werelds grootste nikkel- en palladium producent): “Europese leiders die worstelen met de eurozone schuldencrisis, hebben een onoplosbaar probleem dat zal leiden tot economische achteruitgang en verlies van productiekracht ten opzichte van de concurrenten ….”

“Als ik politicus in Europa was, zou ik zelfmoord plegen …. Er is werkelijk een enorm groot verschil tussen de belangen van de verschillende landen, ik begrijp gewoon niet hoe je de belangen van Duitsland en Griekenland met elkaar in overeenstemming kunt brengen.”

“Maar hij zei, dat de Europese Unie te snel gegroeid is en geen mechanisme had om de belangen van de verschillende leden van de eurozone met elkaar in evenwicht te brengen.”

“De eurozone heeft twee zeer slechte opties,” zei hij op de Russische Topbijeenkomst voor Investeerders, gehouden in het kantoor van Reuters in Moskou.

“Ofwel een land uitsluiten uit deze zone, wat politiek gezien verschrikkelijk zou zijn, voor zover ik heb begrepen, of blijven waar ze zijn en in de uitgaven snijden. Maar niet iedereen is bereid om in de uitgaven te snijden.”

“Potanin zei, dat de wereldwijde verschuiving van productie naar opkomende markten, de rijkdom van vele Europese landen – die hebben geprobeerd om kunstmatig de hoge levensstandaard in stand te houden door leningen aan te gaan – heeft ondermijnd.”

“In het bedrijfsleven is het veel duidelijker: Je hebt een afdeling, die niets presteert, je geeft het management van die afdeling de tijd om dit te veranderen,” zei hij.

“Maar wat gebeurt er als een afdeling er niet aan begint om iets te presteren? Je sluit die afdeling. Maar je kunt niet zomaar een land als Griekenland sluiten.”

Mijn Commentaar: De crisis zal iedereen opslokken! Zorg ervoor dat je klaar bent voor de situatie, dat je industriële capaciteit alleen nodig zal zijn om een redelijke levensstandaard te handhaven. Vergeet productiegroei! Zakenmagnaten doen niets anders dan met productiecijfers spelen om er zo zelf het beste uitkomen.

De economie van de toekomst is uitsluitend gericht op het verstrekken van redelijke menselijke behoeften en de crisis zal de autoriteiten en managers van industrie en handel – door bewustzijn of lijden – tot het begrip van deze voorwaarde van de Natuur brengen en tot de noodzaak om alleen voor dit doel te werken.

Filed under: Crisis, Economie - Geen reacties→

Onderlinge verbinding tussen mensen is allereerst gebaseerd op het bereiken van gemeenschappelijke homeostase, evenwicht. Wat voor evenwicht? Ieder van ons gaat niet meer verbruiken dan nodig is. Dan zal de helft van de tijd, die je nu aan werk besteedt, vrij zijn. Je doet alleen werk dat voor mensen nodig is.

Als je bijvoorbeeld koelkasten of wasmachines produceert, is dit iets wat nodig, goed en normaal is. Als we morgen een ander systeem uitvinden, dat minder energie verbruikt, zullen we het oude model koelkast vervangen door een nieuwe. Met andere woorden, alles moet gericht zijn op besparing van energie en materiaal.

Dit alles kan alleen worden berekend op basis van evenwicht. We verwijderen alles uit ons leven wat evenwicht verstoort en overbodig is. Op deze manier zal 50 – 60% van de mensen werkloos worden, en dat is geweldig! Uiteindelijk doen ze niets nuttigs en ze komen de rest van de mensen ten goede door niet te werken.

Hoe zullen ze dan voor zichzelf kunnen zorgen? Net zoals ieder ander. We zullen alleen die dingen kopen die nodig zijn. Nu kopen we twintig keer meer dan we nodig hebben. Tegelijkertijd verhongert de helft van de mensheid. Op deze manier komen we aan het juiste bedrag dat iedereen nodig heeft om er zeker van te zijn, dat niemand honger heeft.

Je zegt dat het niet mogelijk is? Wel, het is zeker mogelijk! Wat heeft iedereen dan? Er zal een halve werkdag vrij komen. Hoe moeten we die tijd dan besteden? Zullen we elkaar uiteindelijk ombrengen? Nee, zeker niet. We zullen iets heel eenvoudigs gaan doen: we zullen een manier bestuderen om evenwicht te creëren tussen ons en de Natuur. Hier zullen de methoden van massa-educatie van pas komen.

From the Talk on Mutual Guarantee 9/25/2011

Filed under: Arvut Beweging, Crisis, Economie - Geen reacties→

Opinie (The Economist): “De tweede mislukking heeft te maken met eerlijkheid. Te veel rijke wereld politici zijn er niet in geslaagd de kiezers op de hoogte te stellen van de omvang van het probleem. In Duitsland, waar de werkloosheid lager is dan in 2008, heeft men de neiging te denken, dat de crisis gaat over luie Grieken en Italianen. Mevrouw Merkel moet duidelijk uitleggen, dat het ook te maken heeft met de banken in Duitsland en dat Duitsland voor de keuze staat tussen een dure of een desastreuze oplossing.

In Amerika maken de Republikeinen zich schuldig aan schandelijk obstructionisme en misleidende simplificatie, terwijl de heer Obama de klassenstrijd heeft bevorderd ten nadele van fiscaal leiderschap. In een tijd van enorme problemen, lijken de politici lilliputters. Dit is een ernstige reden tot bezorgdheid.”

Mijn Commentaar: De enige oplossing is zo snel mogelijk uitleg geven over de ware oorzaak van de crisis, namelijk de geboorte van een nieuwe wereld en hoe wij ons daarin op de juiste manier gedragen: ons voegen naar de eisen van de Natuur in eenheid en zorg voor elkaar.

Filed under: Economie, Nieuwe Wereld, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Gisteren hielden we een ronde tafel gesprek in Afula, dat werd bijgewoond door de burgemeester, het hoofd van de regionale raad en de toonaangevende specialisten in het onderwijs. De discussie ging over het onderwijssysteem in de 21e eeuw. Onze boodschap was, dat kinderen moeten worden voorbereid voor het leven in de nieuwe, sterk onderling verbonden wereld. De deelnemers aan de discussie hadden geen bezwaren, maar we kregen de indruk, dat wij probeerden te zaaien op onvruchtbare grond. Zullen mensen in staat zijn om de uitdagingen, waar de mensheid voor staat, te begrijpen voordat het te laat is?

Antwoord: Als ze niet willen, zullen ze door lijden gedwongen worden. Een levend voorbeeld hiervan is Europa, dat diep in de schulden zit. De regeringsleiders weten niet wat ze moeten doen, maar ze voelen en begrijpen, dat een breuk een heel ernstige ramp betekent. Anderzijds weten ze niet hoe ze zich met elkaar moeten verenigen. Zelfs tranches van miljarden hulp geven hen geen garantie voor een mooie toekomst.

Het zou praktisch zijn om één keer te betalen en dan van het probleem af te zijn. Dit doet zich wel eens voor in het leven: je doet een concessie en je bevrijdt je geweten van een grote last. In dit geval werkt echter niets. Het probleem van Europa is gebrek aan communicatie.

Veel mensen zeggen nu al, dat het nodig is om één enkele regering te vormen of, op zijn minst, één financieel agentschap.

Maar hoe? In dat geval zou het noodzakelijk zijn om niet alleen de nationale grenzen op te heffen, maar eveneens alle andere grenzen, om alle verschillen teniet te doen. Een gemeenschappelijk financieel systeem betekent: gemeenschappelijke sociale zekerheid, pensioenen voor iedereen, gemeenschappelijke beleggingsfondsen en voorwaarden..… Anders gezegd: het vereist dezelfde houding ten opzichte van iedereen en dat betekent, dat er één Europese natie zal zijn en één grens om heel Europa heen, waarbinnen iedereen gelijk is.

In eerste instantie is dit concept beangstigend, omdat iets dergelijks nooit eerder in de geschiedenis heeft plaats gevonden. Mensen begrijpen nog niet, dat de oplossing alleen kan worden gevonden in eenheid. Een mens wordt gedreven door wat hij persoonlijk mist en eenwording staat niet op die lijst. Alleen grote problemen kunnen mensen daartoe brengen. Het is mogelijk om vooruit te komen door tegenslagen, namelijk door lijden of door gezond verstand, hetzij door een stok die je van achteren treft of door een lekkere wortel die je naar voren lokt. Dus, kies een van de twee.

Nu worden we voortgedreven door de stok, wat bijzonder hard is voor de Europeanen. Maar al snel zullen de Amerikanen ook de klappen ervan voelen.

Het enige wat we kunnen doen is uitleggen wat er met de wereld gebeurt, de feiten benoemen. Een ervaren expert ziet en begrijpt de problemen. Op dezelfde manier, moet iedereen met eigen ogen zien wat nog niet opgemerkt wordt. Met behulp van video’s, films, songs en andere media is het noodzakelijk om mensen te informeren over wat er nu gaande is in de wereld. Zelfs als dit ver van iemand af staat, moet hij hier op zijn minst iets over te weten komen.

Zo zullen we de situatie verbeteren en ieder mens zal in zekere zin een specialist worden, zodat hij op zijn hoede is voor achteloos handelen en bereid zal zijn om samen te werken. Op deze manier zullen we ook de autoriteiten geleidelijk aan bewust maken van de noodzaak om te zorgen voor een omgeving, die mensen voorziet van scholing.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/18/11, “Peace in the World”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Educatie, Eenheid, Wereld - Geen reacties→

Opinie: (Nouriel Roubini, Nicolas Berggruen, uit The Guardian): “De eurozone crisis trekt de gehele wereldeconomie omlaag – echte economische en politieke vereniging is nu dringend.”

“Na vele maanden van vallen en opstaan – zonder vat te krijgen op de systematische oorzaken van de economische, fiscale en financiële crisis – staat Europa op het omslagpunt. Wanneer het de status quo van aarzeling blijft handhaven, in plaats van daadkracht te tonen, zal de eurozone breken en de nationale economieën zullen verzwakken. Alleen door nu te werken aan volledige integratie, kan Europa zichzelf redden.”

“Samen met de hardnekkige, partijdige impasse en de duidelijke nalatigheid betreffende het herstel in de VS, trekt de bestuurlijke crisis in Europa de gehele wereldeconomie omlaag.”

“Actie om de geloofwaardigheid te herstellen is noodzakelijk.”

“Bovendien, bij het nastreven van de nodige fiscale bezuinigingen en structurele hervormingen, moeten we er nauwlettend op toezien, dat we geen broos herstel op korte termijn ondermijnen.”

“Om te kunnen concurreren in een geglobaliseerde wereld, moet Europa een ambitieuze agenda voor groei en werkgelegenheid voeren om het concurrentievermogen en de productiviteit op lange termijn te verhogen. … Zonder groei zal de verleiding voor economisch nationalisme ontstaan.”

“Verdere politieke integratie en eenheid kunnen alleen hand in hand worden opgebouwd, stap voor stap, door middel van een brede en diepgaande betrokkenheid van het publiek.”

“Daarom is meer Europese integratie, niet minder, de enige oplossing.”

Mijn Commentaar: We zullen niet in staat zijn tot verdere ontwikkeling, alles zal worden teruggebracht tot de voorwaarde van redelijke productie en consumptie, in tegenstelling tot overproductie en overconsumptie ten bate van meer en meer inkomsten. De natuur zal ons dwingen om een integraal onderdeel van haar te worden, dat wil zeggen: op een redelijke manier geven en ontvangen.

We zullen deze economie bereiken, met name integratie, vertrouwen en eenheid zullen het ons mogelijk maken om deze harmonieuze verbinding te creëren. Er zullen geen armen of rijken meer bestaan, de natuur zal het niet toestaan. Iemand zal alleen beloond worden voor zijn of haar investering in ontwikkeling in de vorm van respect, erkenning, creativiteit en het aanvoelen van het volgende niveau van harmonie, hoger dan dit leven…

Filed under: Crisis, Economie - Geen reacties→

Vraag: Mensen over de hele wereld ontwaken en beginnen te praten over eenheid. Waarom gebeurt dit?

Antwoord: Het komt voort uit een innerlijk gevoel. Iemand kan tien jaar studeren, elke dag horen dat eenheid belangrijk is en toch is het allemaal tevergeefs. Als hij de noodzaak ervan niet voelt, zal hij niets horen.

Maar plotseling begint hij het van binnenuit te begrijpen, op een natuurlijke manier. Onverwacht begint hij te beseffen, dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, dat we sociale rechtvaardigheid nodig hebben en gelijke verdeling en dat we met elkaar onderling evenwicht moeten bereiken en evenwicht met de Natuur. Anders is het afgelopen met ons leven.

Vandaag de dag putten een paar duizend domme mensen de laatste natuurlijke hulpbronnen van de aarde uit, en via reclame dwingen ze ons om wat dan ook te kopen wat zij alleen vervaardigen om weer een nul toe te voegen aan hun bankrekening. En wij volgen hun richtlijnen als nederige slaven: Wij jagen materiële goederen na.

Genoeg daarvan, alles is aan het instorten. We zijn volwassen aan het worden en ons verlangen om te ontvangen groeit dagelijks en tijdens die ontwikkeling begint het te vragen: “Waar leef ik voor? Wat gebeurt er met mij? Waarom moet ik lijden? Waarom kan ik geen vervulling bereiken?“

De werkloosheid in de VS is enorm gegroeid, het treft vooral jonge mensen die een zware tijd hebben om een baan te vinden. Er is een grote kloof tussen rijke mensen die op Wall Street werken en de jonge generatie. Op de leeftijd van 20-25 zien mensen al geen toekomst meer. Zonder een baan willen zij niet trouwen en kinderen krijgen. Wat voor toekomst wacht hun kinderen als hun eigen perspectieven al somber zijn?

Er vindt een spontaan ontwaken plaats. Mensen gaan naar demonstraties als gevolg van hun innerlijke impulsen, ze kunnen gewoonweg niet stil blijven zitten in hun huizen. Het is pure anarchie: een mens weet niet wat er morgen met hem zal gebeuren of zelfs de volgende seconde, en zo brengt hij zichzelf tot rust en raakt hij zijn negatieve emoties kwijt. Zijn natuur dwingt hem om dit te doen. Mensen beginnen te protesteren zonder dat zij een duidelijk beeld van de situatie hebben, zonder te weten wat hun doel is, zonder een programma voor te bereiden. Ze hebben gewoon een slecht gevoel.

Geleidelijk aan dwingen de ups en downs van het leven hen om verstandig te worden en ze beginnen te begrijpen wat er eigenlijk aan de hand is.

De hele wereld is nu aan het ontwaken. We zullen zien wat er zal gebeuren in China, Japan en India. … De wereld wordt ‘rond’. Mensen vragen van nature om verandering. Intuïtief voelen ze, dat ze met elkaar verbonden moeten zijn, dat ze in balans moeten zijn met elkaar en met de Natuur. Zo onthult de alomvattende universele Kracht zichzelf. Onbewust voelen we plotseling, dat we juist dit missen.

En dan begint iedereen zich te verzetten tegen de ongelijkheid en vraagt iets: alleenstaande moeders, gepensioneerden, artsen en leraren. Het is geen toeval. Het is een algemene trend, een gemeenschappelijke vraag om evenwicht. Iemand voelt zich goed, iemand anders voelt zich slecht en we willen dat iedereen een gelijk aandeel krijgt. De kracht van eenheid en een nieuwe benadering, die ons noodzaakt om op die manier te denken, komen nu aan het licht in onze globale, integrale wereld.

De vraag is hoe we deze staat bereiken? Alleen de wijsheid van Kabbalah biedt een oplossing. Deze legt uit hoe we een eerlijke verdeling tot stand brengen, evenwicht bereiken en we gecompenseerd kunnen worden voor de schade, die veroorzaakt is door ons egoïsme.

De mens wil nog steeds meer zijn dan een ander: hij wil iets bereiken, vooruit komen. Als we allemaal tot een staat komen, waarin iedereen alleen de essentiële dingen ontvangt, wat is er dan aan de orde voor ons? Hoe kunnen we mensen vergoeden wat ze verloren hebben? Kabbalah legt uit, dat het alleen mogelijk is door middel van spirituele groei, wanneer ons fysieke lichaam alleen krijgt wat het nodig heeft en de rest wordt gebruikt om de ziel te ontwikkelen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/7/2011, “One Commandment”

Filed under: Arvut Beweging, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie - Geen reacties→

Opinie: (Christine Lagarde, IMF Chief): Internationaal Monetair Fonds Managing Director Christine Lagarde zei, dat regeringen en beleidsmakers van de ontwikkelde economieën maatregelen moeten nemen om het herstel te ondersteunen, omdat het risico van een recessie zwaarder weegt dan de dreiging van inflatie.

“Landen moeten nu handelen en fors optreden om hun economieën door deze gevaarlijke nieuwe fase van herstel te leiden,” zei Lagarde…

“Hoewel beleidsmakers nog steeds mogelijkheden hebben om het herstel te ondersteunen, is de ruimte voor actie is aanzienlijk beperkter dan toen de crisis voor het eerst uitbrak,” zei Lagarde. “Beleidsmakers moeten, als het nodig is, klaar staan om meer actie te ondernemen om het herstel te steunen, mede door onconventionele maatregelen.”

Opinie: (Robert Zoellick, de Wereldbank Chief): De president van de Wereldbank heeft ervoor gewaarschuwd, dat de wereld ‘één schok verwijderd is van een volledige crisis’.

“Financiële leiders van de G20, die ook een ontmoeting hadden in Washington, zegden financiële steun toe om nieuwe regeringen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika te helpen.”

De heer Zoellick zei, dat ‘een dergelijke ondersteuning van vitaal belang is’.

“De crisis in het Midden-Oosten en Noord-Afrika onderstreept hoe belangrijk het is om de conclusies uit ons laatste World Development Report in praktijk te brengen. Het rapport benadrukte het belang van de nationale veiligheid, rechtvaardigheid en banen,“ zei hij.

Mijn commentaar: In het algemeen komt het allemaal neer op het Midden-Oosten: Israël heeft de methode om uit de crisis te komen. Iedereen is welkom om de site ‘Mutual Guarantee’ te bezoeken: Eng/Heb/Rus.

Filed under: Crisis, Economie, Israel, Wereld - Geen reacties→