Wij moeten onze intentie voor eenheid vasthouden, omdat alles wat wij kunnen bereiken in deze nauwkeurig gerichte intentie verborgen ligt. Wat wij tijdens de lessen horen is niet zo belangrijk, maar het is belangrijk dat wij tijdens de lessen voortdurend kunnen werken aan de eenheid met al onze vrienden, over de hele wereld. In de mate waarin wij ons inspannen om ons met elkaar te verenigen, komen wij verder, en hierin ligt onze gehele vooruitgang.

Als wij ons werk tijdens de les niet doen, kan het ons wel een soort begrip geven, ons een klein beetje verder brengen, maar dit zal geen spirituele ontwikkeling zijn.

Wij kijken deze week naar de opnamen van de lessen van het congres in de Arava. Er doet zich een vraag voor: kunnen wij tijdens het kijken een eenheid bereiken die nog sterker is dan wat wij daar hebben bereikt? En als dat niet zo is, zouden we dan niet beter weer de gebruikelijke routine van de lessen kunnen oppakken? Het antwoord is aan jullie.

Het allerbelangrijkste hierin bestaat uit constant werken aan eenheid. Het gaat niet over hoeveel ik begrijp (dit is volslagen onbelangrijk), maar over de mate, waarin ik mij inspan voor eenheid. Want juist binnen die eenheid zal het voor mij mogelijk zijn, om te voelen waarover gesproken wordt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/28/12, “Questions and Answers”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Is het niveau, dat we bereikt hebben tijdens de conventie een krediet waarvoor we moeten werken of is dit het resultaat van onze voorafgaande inspanningen?

Antwoord: Er zijn zij, die het als een betaling hebben ontvangen en zij, die het als een voorschot hebben ontvangen. Voor iedereen gelden in zekere mate beide aspecten. Veel van wat wij nu hebben ontvangen is bedoeld om het van nu af aan te realiseren, zoals bij een voorschot. Aan ons is de mogelijkheid gegeven om iets te voelen van eenheid, van verbinding. Doelbewust werden er aan ons verschillende dingen door de Hemel gegeven, en met behulp hiervan hebben wij nieuwe waarnemingen gevoeld in onze onderlinge verbinding. Wij moeten begrijpen, dat dit werkelijk een geschenk is. Nu moeten wij met dit geschenk innerlijk aan het werk gaan en het realiseren.

Ik zie het persoonlijk meer als een krediet voor de toekomst, dat wij nu moeten realiseren. Ik onderschat al onze inspanningen niet, maar gezien de staat waar wij ons in bevonden, verdienden wij het niet. Wij hebben dit krediet ontvangen, omdat wij ons hebben ingespannen, wij hebben het niet als een uitbetaling gekregen, maar als een voorschot waar wij nu mee behoren te werken.

From the Daily Kabbalah Lesson 2/26/12, “The Purpose of Society”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik zit in een virtuele groep. Als ik alleen de conventie kan bijwonen als twee vrienden voor mij garant staan, wie kunnen er dan voor mij tekenen?

Antwoord: Geef daar nu al je aandacht aan.

Behalve de mannen die Egypte verlieten waren er ook vrouwen, kinderen en ouderen. Begrijp je wat het betekent om naar een congres te gaan als ‘vrouw’, ‘kind’, of een ‘oudere’? Begrijp je, dat het je opdracht is om jezelf zo onbelangrijk mogelijk te maken? Je weet niet hoe je je met je vrienden moet verbinden, omdat een vrouw niet kan verbinden. Maar je wilt werkelijk dat het gebeurt, omdat een vrouw deze eenheid volkomen moet steunen.

En misschien ben je een ‘slaaf’, dat betekent dat je aan je egoïsme gehoorzaamt, maar dat je bereid bent om dienstbaar te zijn en te helpen, waar het maar nodig is. Je bent op persoonlijk voordeel uit, je wilt spiritualiteit voor jezelf en je kunt je niet losmaken van je egoïstische bezorgdheid over je eigen goede toekomst. Maar je bent je hiervan bewust en je begrijpt dat je slaaf bent van je eigenliefde en toch wil je nu deel uitmaken van een spirituele aanval.

Een ‘slaaf’ is afhankelijk van een kracht buiten zichzelf: Farao of de Schepper regeren over hem, dat is hetzelfde, want Farao is het middel van de Schepper. En als je dan nog steeds wilt meedoen, kom je naar de conventie, je bent je bewust van je niveau en je spant je tot het uiterste in om met de vrienden samen te zijn.

Of beide geldt: je spant je tot het uiterste in, en je mogelijkheden zijn niet van jou afhankelijk, ze worden naar niveaus ingedeeld. Als je je een beetje hebt ingespannen, ben je een ‘kind’, bij wat meer inspanning ben je een ‘slaaf’, bij nog meer een ‘oudere’, bij nog meer een ‘vrouw’ en bij nog meer een ‘man’. Kracht wordt je van Boven gegeven, maar jij moet deze Kracht volledig toepassen, om te proberen om deze in stand te houden en er volkomen aan toegewijd te zijn. Het gaat niet over jouw niveau, dit is belangrijk om te weten. Iemand die zijn best doet om met ons samen te zijn, zoals een kind zich vastklampt aan volwassenen, stoort totaal niet, maar helpt alleen maar. Dus, waar je ook bent, kom.

Vraag: Onder welke voorwaarden is iemand die gaat een ‘man’?

Antwoord: Als iemand alle ochtendlessen volgt, Maaser (tienden) betaalt, meedoet met Yeshivat Haverim (Samenzijn met de Vrienden) en met alle groepsactiviteiten en zich volledig inzet voor disseminatie, zo volgt hij de raad van Kabbalisten op. Dit is het minimum, dit zijn de fysieke voorwaarden, die nog geen betrekking hebben op het spirituele werk. Dit is noodzakelijk.

En behalve dit: maakt hij zichzelf in zijn ziel werkelijk onbelangrijk in de groep, zodat hij de behoefte aan eenheid voelt? Deze behoefte moet hem brengen tot zijn roep voor hulp, waarop het Hogere Licht zal antwoorden.

De uiterlijke voorwaarden zeggen dus niets over het spirituele niveau, ze zijn noodzakelijk, maar niet voldoende. Je kunt ze in acht nemen, ongeacht je spirituele staten. En daarnaast zijn er nog vele voorwaarden om innerlijk te verwezenlijken.

[70376]
From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/2012, Constitution of the Arava Convention

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Maaser - Geen reacties→

Rabbi Elimelech uit Lizhensk, ‘Een Hemellichaam en de Zon’: Het belangrijkste is zich in liefde met elke vriend te verenigen, de Schepper te dienen met één hart, elkaar te helpen, de verbinding tussen ons te versterken en onze harten te laten samensmelten om één geheel te worden en de Schepper met hart en ziel te dienen.

In het algemeen gesproken bestaat al ons werk uit één handeling: onze harten te laten samensmelten om één geheel te worden en de Schepper met hart en ziel te dienen. Op deze manier corrigeren wij het breken van de kelim (vaten), wat speciaal voor ons geschapen is om de mate van onze afscheiding te onthullen en er overheen een brug van liefde te bouwen.

Wanneer wij op deze manier werken – met de hulp van een hindernis, die ons door Boven is gegeven, met de grootsheid van een brug die over de afgrond van ons egoïsme heen reikt – bouwen wij ons gemeenschappelijke, spirituele Partzuf en ontdekken wij de eeuwige werkelijkheid, die voor ons bedoeld is om in te leven. Wij zullen dus op onze weg zelfs nog meer klappen van afgescheiden zijn krijgen en wij zullen een verbinding van liefde bouwen, door voor elkaar garant te staan, door eenheid, en we zullen elkaar aanvullen als een volmaakt afgestemd mechanisme van een integraal systeem. Elke keer opnieuw moeten we naar perfectie verlangen. Defecten en nieuwe details, die aan ons systeem moeten worden toegevoegd, zodat het volmaakt kan worden, zullen aan ons onthuld worden. En wij zullen blijdschap voelen bij het vinden en vaststellen van deze details, omdat correcties ons naar werkelijke perfectie leiden.

Wij moeten blij zijn als het kwaad aan ons onthuld wordt. Ik ben vreugdevol en verheug mij in zichtbare en verborgen gebreken, schrijft Baal HaSulam in de Igrot (Brieven) 5, p. 11. Hij vervolgt: Ik betreur dit heel diep en ik uit mijn klachten over de gebreken, die nog bedekt zijn en ertoe bestemd zijn om ontdekt te worden, want er is geen hoop aanwezig voor een verborgen corruptie ….

Het is dus van het hoogste belang dat gebreken onthuld worden. Wij moeten ze met vreugde accepteren. Als een mens op de juiste wijze met een groep verbonden is, accepteert hij alle hindernissen, problemen en moeilijkheden met vreugde, omdat hij begrijpt dat – als hij ze overstijgt en daar bovenuit de juiste verbinding bouwt – aan hem, boven alle kwaad, kennis, wijsheid en liefde onthuld zullen worden. Hoe dieper de afgrond van het kwaad is, hoe verder hij de spirituele hoogte beklimt en de eeuwige wereld van de Schepper waarneemt.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/19/12, “Advice for the Arava Convention”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: De komende conventie geeft me een te sterk gevoel van angst en druk. Ik ervaar geen vreugde en liefde, maar alleen instructies en waarschuwingen. Ik heb helemaal het gevoel niet meer, dat ik naar een conventie ga. Waardoor ben ik nu in deze staat?

Antwoord: Dat komt omdat je er nooit aan gedacht hebt, dat een conventie geen picknick is. Als je naar onze conventies kwam, was het voor jou altijd zoiets als een festival met veel lezingen, opvoeringen, dansen, maaltijden …. Als een mens zich door zulk soort activiteiten bewuster wordt van zichzelf, zijn ze serieus en goed voor hem. Maar als dat niet het geval is, kan hij beter gewoon van het leven genieten, zonder zich bezig te houden met wat belangrijk is.

In het verleden was het ook al zo: mensen waren gewend om naar de Tempel te komen, omdat daar altijd vers vlees was en goede wijn. Maar anderen kwamen daar met heel andere bedoelingen.

Wij maken mensen nu duidelijk waar zij eigenijk zijn. Iedereen moet dit begrijpen en ermee instemmen, iedereen moet grote vrees voelen. De Torah beschrijft de uiterlijke tekenen van deze staat, zoals de aard die beeft, donderslagen, enzovoort. Het is ook werkelijk zo.

Tegelijkertijd moet deze heel belangrijke staat vreugde in ons oproepen. Je bent in Gevurot (krachten), maar het hogere niveau wordt aan je onthuld, als je het verdient, natuurlijk. Als dat niet zo is, wordt dit je graf. Jij besluit dus of je komt of niet.

De kwaliteit van degenen die komen is belangrijker dan de kwantiteit. Massa verspreiding van het principe van wederzijds garant staan is één ding, een spirituele stijging in de woestijn is iets anders.

Als iemand erheen gaat, alsof hij naar een picknick gaat, zal hij zichzelf grote schade toebrengen. Hij zal onze kracht verminderen en ons verstoren met zijn vreemde gedachten en verlangens, daarvoor zal hij in de toekomst gestraft worden. Zo iemand behoort niet te komen. Er is hier uitsluitend plaats voor degenen die heel serieus zijn.

Ik begrijp het als mensen besluiten om thuis te blijven. Dat is dan eigenlijk een heel serieuze houding: een mens is bang, onzeker over zichzelf, begrijpt dat hij innerlijk nog zwak is ….

Wel, misschien krijg je een nieuwe kans over zo’n tweeduizend jaar?

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/12, “Advice for the Arava Convention”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zelfonderzoek - Geen reacties→

Vraag: Hoe dichter we bij de conventie komen, hoe meer leegte we voelen, in onze gedachten, onze gevoelens en in kracht. Wat betekent dat en hoe kunnen we met dit gevoel werken?

Antwoord: Dit gebeurt altijd voor een belangrijke actie, als een mens al zijn voorafgaande, lange voorbereidingen kwijt is. Alle besluiten die een mens heeft genomen en al zijn bereidheid tot actie, verdwijnen plotseling en er blijft een soort leegte over, net zoals wanneer je op iets wacht.

Het is waar, het gebeurt ook in het fysieke leven. We kunnen er niets aan doen. Het lijkt heel sterk op de stilte voor een strijd, als we weten dat er binnenkort een militaire operatie zal plaatsvinden of zelfs een oorlog, maar je kunt er niets aan doen. We hebben ons voorbereid en we hebben alles gedaan wat in ons vermogen lag, er rest ons niets anders dan te wachten. Het is een periode van wachten, een periode van stilte voor de strijd.

Hetzelfde gebeurt zowel in de fysieke als in de spirituele wereld en het is waar. Het is een periode, waarin een mens nauwkeuriger onderzoek moet doen naar de staat waar hij naar op weg is.

Dit betekent niet, dat je tijd hebt om lui te zijn en alles maar moet laten gaan, alsof je geen keus hebt, er niets meer aan kunt doen, en maar laat gebeuren wat er gebeurt. Ik moet mijn vermogen om te voelen intenser maken, mijn zelfonderzoek aanscherpen, op weg naar het volgende niveau en me voorbereiden voor fijnere onderscheidingen en frequenties, in vergelijking met hoe het eerder was.

Wij moeten ons vermogen om te voelen aanscherpen en proberen te voelen wat we eerder niet konden voelen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/12, “Pri Chaham”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Er zijn wereldwijd duizenden studenten die samen met ons De Zohar lezen, tijdens de ochtendles. Dit is een heel sterke Kracht van hoge kwaliteit. Waarom voelen wij geen resultaten van onze studie? Waarom komt de correctie niet nu? Waarom moeten we wachten tot het Arava Congres?

Antwoord: We hoeven niet te wachten tot het congres! De correctie kan op dit moment komen. Werkelijk! Alles hangt van onze inspanning af, niet van tijd of plaats.

Maar omdat we in het spirituele kader leven dat we ‘deze wereld’ noemen, kunnen we onder de indruk raken van uiterlijke handelingen, in plaats van door verlangens en intenties.

Wat is het uiteindelijk, onze lichamen, handen, benen en alle materie die we om ons heen zien? Het zijn onze verlangens. Dit zijn echter verlangens op het stille niveau, zodat wij er zelfs zonder intenties mee kunnen werken. We gebruiken ze en krijgen er indrukken door.

Maar, dit zijn verlangens! We gebruiken ze omdat we erin leven. Als we verder komen, op een hoger niveau, maakt het niet meer uit of we bij een congres in de Arava zijn of midden op een drukke markt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Om de eigenschap van liefde en geven te verkrijgen, moeten we ons op een bepaalde manier voorbereiden. We moeten bij elkaar komen om elkaar te beïnvloeden, aan te moedigen en aan te zetten tot activiteit, dat wil zeggen: er alles voor doen, zodat het Licht ons wakker zal maken, in de mate waarin wij elkaar wakker maken. Het is mogelijk.

Wij hebben hiervoor een groot gebrek aan geven en liefhebben nodig. Dit verlangen is nodig, namelijk een verlangen naar een gebrek. Dit wordt genoemd: ‘een Gebed vóór een Gebed’.

In onze wereld begrijpen we dit niet zo goed, omdat we gewoonlijk naar vervulling verlangen, maar hier bestaat de vervulling juist uit het ervaren van het gebrek. Dit betekent dat het voor mij voldoende is, als ik de behoefte heb om te geven en lief te hebben.

Stel je voor dat je van iemand houdt. Wat brengt je vervulling? Jouw relatie tot je geliefde, dat is genoeg voor je, dat vervult je. Dit is de eigenschap van de spirituele wereld, de eigenschap van geven, de eigenschap van liefde. Dus het verlangen om een gebrek aan geven te verkrijgen, het verlangen om een gebrek aan liefhebben te verkrijgen, is onze daadwerkelijke voorbereiding voor de conventie.

From the Lecture on Unity Day “To Acquire a Desire to Give” 1/29/2012

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik besef plotseling dat we elke dag in een conventie zijn. Is dit het omringende Licht? Hoe kunnen we het aan onze vrienden over de hele wereld doorgeven?

Antwoord: Iedereen is met elkaar verbonden en zij voelen het. Ik ben met veel mensen in contact en zij vertellen mij over heel krachtige indrukken, over grote hoop, over hun betrokkenheid, hun intenties … en het is goed.

Ik ben blij met onze serieuze benadering ten aanzien van wat we verwachten. Deze conventie verschilt volkomen van de voorgaande conventies. De vorm ervan is nu totaal verschillend. Het gaat over hard werken, met inbegrip van de tijd van voorbereiding. We moeten ons krachtig inspannen en ons bewust zijn van de bijzondere verantwoordelijkheid die we hebben. De conventie wordt een plaats om ons in te spannen, niet om ons te ontspannen, en daar ben ik heel blij mee.

Iedereen voelt dat. Honderden vrienden uit het buitenland komen voor de drie dagen van de Arava conventie naar ons toe. Het gaat niet over het aantal dagen, maar over de kwaliteit en de essentie van dit gebeuren. Ik ben heel erg onder de indruk en ontroerd door deze reacties. We hebben nog een week en we moeten die tijd gebruiken voor de voorbereiding. Alle hoop moeten we, zo goed als we het kunnen, verzamelen.

Fysieke aanwezigheid telt nu niet. Het maakt geen verschil waar de vrienden zijn, zij zullen proberen om de alomvattende frequentie waar te nemen en ze hoeven geen tickets te kopen. Wij zullen voelen, dat wij op één plaats bij elkaar zijn, omdat een ’plaats’ een verlangen betekent. Als het verlangen werkelijk één is, voel je totaal geen fysieke afstand. Je zult je lichaam vergeten, net zoals je het vergeet in zeldzame momenten van ontzag, wanneer alleen de geest overblijft.

Ik hoop werkelijk dat wij ons zullen verbinden en dat we ons niet meer afhankelijk voelen van de kilometers die onze lichamen van elkaar scheiden. Op elke plek in de wereld kan je met ons dansen in de woestijn en met ons samen zijn in hart en ziel. Het is werkelijk zo. Er bestaat geen afstand. Alles wordt door het verlangen bepaald.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/15/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Ik wil graag dat wij het werk tijdens de Conventie in de Arava woestijn zo goed mogelijk doen. Wat moeten we innerlijk doen om succes te bereiken.

Antwoord: Het is moeilijk. Ik moet mijzelf voortdurend analyseren, vragen stellen en op zoek gaan naar de antwoorden, vallen en opstaan. En ik moet alle problemen uitsluitend oplossen door mij te verenigen met de vrienden. Op deze manier wil ik voor iedereen een voorbeeld zijn.

Voor één mens is succes niet mogelijk. Het moet door iedereen samen bereikt worden. Dit betekent, dat ik uitsluitend zorg draag voor ons gemeenschappelijk verlangen. Het is niet belangrijk wat ik voel, maar wat wij voelen. Ik stijg niet boven iets uit en ontdek dan iets, maar wij stijgen en ontdekken het. Het gaat altijd over wij, want ik besta helemaal niet. Ik wil in deze ‘soep’ leven. Het woord ‘ik’ en mijzelf voelen moet ik thuis achterlaten.

Bovendien is wij niet zomaar een groep vrienden bij elkaar of een ‘eenheid van bijzondere krachten’. Dat is allemaal maar spel, maar in werkelijkheid is ‘wij’ een ziel. Deze bestaat niet uit deeltjes die zich met elkaar verbinden, maar iedereen is daarin met elkaar versmolten tot één. Dit heeft geen betrekking op wat wij nu zijn. Het gaat hier over een nieuwe creatie die nu wordt geschapen.

De spirituele essentie, die wij willen vormen, bestond namelijk eerder niet. Eerder was er alleen een gebroken Reshimo, die er naartoe leidde. Nu proberen we, met al onze inspanning, om uit de wereld Nikudim een ziel te vormen, deze ziel zou in die fase gecorrigeerd worden, maar werd in ons belang gebroken.

69209]
From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/8/12, “Introduction to the Study of Ten Sefirot”

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel - Geen reacties→