In het Nieuws (uit The Atlantic): “Door elke volwassene en elk kind 3.000 dollar per jaar te sturen, zou de regering een historische vermindering van de armoede kunnen bereiken. Beschouw het als Sociale Zekerheid voor iedereen, niet alleen voor ouderen…”

“Het voordeel om aan iedereen ongeveer 3.000 dollar te geven, is dat het een heel eenvoudig uit te voeren beleid is en een effectieve manier is om de helft van de armoede te bestrijden. Maar het is een omvangrijk programma: het zou ongeveer 907 miljard dollar in 2012 bedragen, dat is 5,6 procent van het BBP van de natie.…”

“Zouden we ons dat kunnen we ons veroorloven? Zeker. Om te beginnen zouden wij de belastingen kunnen verhogen, eerst voor de rijken die met de nieuwe belastingen meer zouden betalen dan zij als basisinkomen zouden ontvangen, vervolgens voor de lagere middenklasse en arme gezinnen, die er voordeel bij zouden hebben. Er is ook voldoende ruimte om te korten op fiscale uitgaven voor huiseigenaren, persoonlijke pensioen rekeningen, onvoorziene omstandigheden bij overlijden en uitsluitingen op lijfrente investeringen. De teloorgegane verzorgingsstaat voor de welvarenden kost elk jaar honderden miljarden dollars. Verder is er ook nog de kwestie van de militaire begroting van 700 miljard dollar waarop enigszins zou kunnen worden bezuinigd.…”

“De omvang van een dergelijk programma is immens groot. Je krijgt elke maand een cheque van de regering, ongeacht hoeveel je verdient of hoeveel je werkt. Misschien zal dat een klein gedeelte van de Amerikanen ervan overtuigen dat het niet meer loont om te werken, maar de overgrote meerderheid die waarschijnlijk zal blijven werken, zal zich geen zorgen hoeven maken over het verlies van hun cheque als zij qua inkomen stijgen. Deze zekerheid zou mensen niet alleen helpen om uit de armoede te blijven. Het zou werknemers tevens helpen om te vragen om betere lonen en betere arbeidsvoorwaarden, omdat ze weten dat zij altijd iets hebben om op terug te vallen. Met andere woorden, het zou het speelveld voor de onderste 99 procent gelijk kunnen trekken.”

Mijn commentaar: Zo zien we dat het idee van een gelijke, redelijke verdeling van voorzieningen voor de bevolking wordt geboren. Er zal steeds minder werk zijn. Maar het is noodzakelijk om mensen bezig te houden met iets, en waarmee anders dan met de methode van integrale educatie en opvoeding, waardoor de maatschappij volkomen zal genezen.

Filed under: Crisis, Economie, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Heb ik het goed begrepen dat een gedachte voorafgaat aan een emotie?

Antwoord: Wij meten een gedachte af aan de reikwijdte van het verlangen waar deze gedachte bij hoort. Het verlangen wordt in het hart ervaren en de gedachte in het verstand. Wat komt eerst en wat volgt?

Van ons uit gezien gaat het verlangen vooraf aan de gedachte, want als iemand iets wil, ervaart hij een gedachte over de manier waarop hij kan krijgen wat hij verlangt. Als ik ergens geen verlangen naar heb, zal ik er ook nooit over denken.

Een mens wordt voortdurend gebombardeerd door de verlangens van deze wereld en hij is in grote verwarring omdat hij daardoor naar verschillende richtingen getrokken wordt. Hoe hebben we controle over de gedachte zodat we niet verward raken?

Alleen als iemand deel van een groep wordt en er een groter verlangen uit ontvangt, kan hij een gedachte goed onderscheiden. De groep geeft hem bepaalde waarden die bij de groep horen en als hij opgenomen is in de groep, accepteert hij de waarden en de verlangens ervan. Dan ontwaakt het verlangen om een nieuwe gedachte die hij van de groep heeft ontvangen te realiseren. Het verlangen gaat altijd vooraf aan de gedachte.

In wezen hebben we helemaal geen gedachte, we hebben een verlangen! Als er verlangens zijn, zijn er gedachten, zo niet, dan zijn er geen gedachten. Hoe groter het verlangen is, hoe groter de gedachte.

From Kab TV’s “Kabbalah for Beginners,” 10.21.10

Filed under: Gedachten, Gevoel, Groep - Geen reacties→

In het Nieuws (uit de Pravda): “De indicator voor het niveau van het Bruto Binnenlands Product wordt steeds meer bekritiseerd. Volgens deskundigen is dit geen goede indicator voor het sociale welbevinden. Het BBP kan de internationale stroom van inkomen niet goed inschatten, evenmin als het gebruik van diensten door huishoudens, de vernietiging van het milieu, de kwaliteit van sociale relaties, economische en persoonlijke veiligheid, gezondheid en levensverwachting.”

“Het BBP neemt toe bij toenemende criminaliteit, vervuiling, natuurrampen en bedreiging van de publieke gezondheid waardoor de kosten voor bescherming of herstelmaatregelen hoger worden. Economen stellen voor om de ‘geluksindex’ te gebruiken in plaats van het BBP. De VN heeft een resolutie aangenomen waarin staat dat geluk behoort te worden toegevoegd aan de ontwikkelingsindicatoren.”

“Ondanks de brede belangstelling van het publiek voor de geluksindex, is deze indicator louter subjectief. Vanuit het oogpunt van elk individu, wordt de mate van geluk beschouwd als het hoogst bereikbare, waaronder alle andere wensen vallen zoals: intellect, rijkdom, gezondheid, roem, liefde, vrede, kinderen, vreugde, enzovoort.”

“Otto von Bismarck heeft over geluk gezegd: “Om gelukkig te zijn moet men gezond zijn, rijk en een dwaas zijn. Zonder dat laatste, doen de eerste twee kwaliteiten er niet toe!”

Mijn commentaar: De methode van de integrale ontwikkeling van de mens creëert een gevoel van geluk buiten onszelf, als collectief, en de kwaliteit een dwaas te moeten zijn, is dan niet langer nodig voor geluk!

Filed under: Crisis, Economie, Integrale Educatie, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen je hechten aan de leraar of je hechten aan de groep?

Antwoord: Het is noodzakelijk om je te hechten aan de groep om je te kunnen hechten aan de leraar en je te kunnen hechten aan de Schepper.

Dit betekent niet dat een student geen vragen kan stellen aan de leraar, verduidelijkingen kan vragen, twijfel kan uiten en soms iets kan eisen. Maar het moet altijd plaatsvinden in een vorm die de verbinding tussen hen niet schaadt, de zelf-nullificatie van de student. Dit is het belangrijkste.

Het probleem is niet dat hij niet genoeg respect voor de leraar zou hebben, maar het feit dat hij de verbinding met hem verliest.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/13, Shamati #25 “Things that Come from the Heart”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Kabbalah Leraar, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Er bestaat een zeer ernstig immigratieprobleem in Rusland. Recent waren er zelfs rellen in het zuidelijke deel van Moskou. Onder de massa worden er meer dan eens nationalistische ideeën gehoord. Zouden we de kwestie van de houding ten opzichte van immigranten een plaats moeten geven in onze disseminatie?

Antwoord: Er zijn objectieve redenen voor dit probleem. Als er geen werk in Moskou zou zijn, zouden de immigranten niet komen omdat voor een immigrant leven in een vreemd land zonder werk hetzelfde is als sterven van de honger, niemand zal hem voedsel geven en voor hem zorgen.

Anderzijds, als er werk is, zou men moeten zorgen voor normale levensomstandigheden voor deze mensen. Misschien moet het in een wet worden vastgelegd. Ik wil me niet bemoeien met interne aangelegenheden van andere landen en ze ook op geen enkele manier bekritiseren; dat is niet aan mij. Het immigratie probleem wordt echter steeds groter.

De meeste immigranten die zich in Europa hebben gevestigd werken niet en leven van de bijstand met alleen een vluchtelingenstatus, in Moskou en in andere grote steden in Rusland is er echter vraag naar deze werknemers en er is ook werk voor hen. De regering begrijpt dat zij belangrijk zijn en dat zonder hen de steden niet op orde blijven en dat er dan niet uitgebreid kan worden. Dit probleem moet dus worden opgelost omdat het niet alleen Rusland treft maar ook andere landen, het is een wereldwijd probleem aan het worden.

Mensen begrijpen nog niet dat er geen landen en geen grenzen zijn! Een land kan zich niet vrij maken van de illusie dat het binnen haar grenzen bestaat en dat niemand deze zou overschrijden. Hoezo, niet overschrijden? Alles is open! Wat kun je eraan doen?

Je werpt barrières op die je schade berokkenen! Wil je dan bepaalde goederen niet importeren? Dan zal het je in ieder geval meer kosten omdat volgens de algemeen geldende wet de wereld inmiddels rond is geworden! Dus alle hindernissen en belemmeringen voor mensen die een land binnenkomen of verlaten of voor de import en export van goederen, kosten miljarden dollars. Er is niets aan te doen. Alles moet open!

Tegenwoordig is het onmogelijk om grenzen in stand te houden. Het zal alleen maar tot concurrentieverstoringen leiden, want het lichaam heeft een niveau bereikt waarop het wil samenwerken, terwijl je afscheiding veroorzaakt en in ieder geval jouw stukje land onder controle wilt houden. Het gaat tegen de natuurwetten in! Dus natuurlijk wordt alles verstoord. Als je je land wilt isoleren, zal dit tot nog grotere verliezen leiden.

Het probleem van immigratie is niet alleen een intern probleem van Rusland of andere landen, maar een wereldwijd probleem. In Rusland is het echter bijzonder ernstig.

De bevolking heeft educatie nodig. Er bestaat niet zoiets als wij, de Russen, zijn één volk en iedereen is tegen ons. Dit is een verouderde ideologie die niet in de moderne wereld thuis hoort. Helaas zijn er andere landen die op dit moment ook zo denken. Maar het werkt niet meer.

Integendeel, als je een leidinggevende rol wilt hebben, moet je je open stellen en niet jezelf verdedigen door fiscale belemmeringen en andere voorwaarden. Het is onmogelijk om tegen de natuur in te gaan! Het is ongetwijfeld gunstig voor een land om voorop te lopen als het gaat om gelijkenis met de natuur.

Nationalisme zal een land niet binnen haar grenzen houden. Het leidt alleen tot schade aan de bevolking. Het gaat helemaal tegen de natuur in, hoewel ik begrip heb voor iemand die afgezonderd wil leven, in een bepaalde stad, en mensen afwijst die uit een andere cultuur afkomstig zijn en hun eigen tradities hebben, enzovoort. Het komt allemaal neer op onderwijs!

Anderzijds zijn de immigranten ook niet opgeleid. Hier is veel sociaal werk te doen. Daarom is integrale educatie een must voor iedereen! Zonder dat zal een stad niet overleven en zal het dagelijks alleen maar erger worden.

Kan een staat overleven? Hoe kun je jezelf als een imperium beschouwen en tegelijkertijd alle andere ex-republieken verwerpen? Dit betekent dat het geen imperium is.

Daarom hebben we een groot gebied voor het werk van integrale educatie waaraan voor iedereen een heel grote behoefte is en hiermee wordt alles recht getrokken, omdat het een essentiële voorwaarde voor een comfortabel bestaan is om gelijk aan de natuur te worden.

From a Talk About the Dissemination 10/17/13

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Integrale Educatie, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘De Essentie van Religie en het Doel daarvan’ : Een mens die verder ontwikkeld is, neemt in zichzelf een grotere hoeveelheid kwaad waar en daardoor wijst hij het kwaad in zichzelf in een grotere mate af en verwijdert hij zich in diezelfde mate van het kwaad. Degene die niet ontwikkeld is, voelt in zichzelf slechts een kleine hoeveelheid kwaad en zal daardoor slechts een kleine hoeveelheid kwaad afwijzen. Ten gevolge daarvan blijft al het vuil in hem aanwezig, want hij herkent het niet als vuil.

Veronderstel dat ik het kwaad in mijn leven onder ogen zie. Kabbalisten zeggen echter dat dit ‘kwaad’ – zoals alles – van de Schepper afkomstig is. Het blijkt dat ik nare gevoelens ervaar en ze komen van Hem. Daarbij heb ik de indruk dat die gevoelens een straf zijn en dit brengt angst teweeg. Eigenlijk spannen we ons het meest in om een dergelijke ‘straf’ te vermijden. Het komt voor dat we zelfs niet dromen over het goede, maar op zijn minst proberen om het kwaad te vermijden, om aan ‘straf’ te ontsnappen.

Een meer ontwikkeld mens begrijpt dat hij goed moet doen, niet zozeer vanwege mogelijke straf, maar eenvoudig omdat het goed is. Het is de moeite waard om goed te doen aan anderen en aan zichzelf. Dit niveau van bestaan staat hem eenvoudigweg niet toe om anderen kwaad te doen en schade aan te brengen.

Een nog verder ontwikkeld mens begint zijn verhouding tot de wereld te verbinden met de concepten beloning en straf. Met andere woorden, hij ziet de eigenschappen van het systeem: sommige daden leiden tot een beloning, andere tot straf. Alsof er een rechter is, de Natuur, een hogere Kracht – wat voor naam we er ook aan geven – en Hij toont ons Zijn houding.

Sommigen rijzen nog hoger en realiseren zich dat er helemaal geen straf bestaat. Integendeel, als ik de indruk heb dat slechte situaties het gevolg zijn van straffen die van de Schepper komen, is juist dit een straf en een misvatting. Want er komt alleen maar goed van de Schepper en mijn slechte gevoelens worden veroorzaakt door het feit dat ik aan Hem tegengesteld ben. Het is noodzakelijk dat ik die tegenstelling verander om aan de Schepper gelijkvormig (Domeh) te worden, om een menselijk wezen (Adam) te worden. En dan, als ik aan Hem gelijkvormig ben, zal ik voelen dat ik mij in goedheid bevind.

Maar dan rijst de vraag: Waarom heb ik dit nodig? Alleen om goede gevoelens te hebben? Als ik er zo over denk ben ik een ‘barbaar’ en geen menselijk wezen. Het is zelfs mogelijk dat het nog erger wordt met mij dan het daarvoor was, als ik mij in het vuil wentel omdat ik van de Schepper wil profiteren. Of ik heb geen keuze: ik moet goede gevoelens hebben omdat mijn verlangen mij anders niet toestaat om ook maar iets te doen.

Misschien vraag ik de Schepper om mij te helpen om goede daden te verrichten, maar niet vanwege beloning of straf. Daarmee wil ik me niet verbinden, ik wil me er zozeer niet mee verbinden, dat ik zelfs in mijn kelim (verlangens) ‘straf’ en duisternis ervaar; ondanks dat wil ik boven deze gevoelens uitstijgen en blijven geven aan de Schepper. Er is duisternis in de verlangens aanwezig en daar bovenuit wil ik Hem het Licht geven, mijn goede houding naar Hem.

Maar hoe? Moet ik de stok die mij slaat kussen? Nee, ik wil mijn natuur werkelijk veranderen, ik wil niet doen alsof ik lief heb, niet huichelen, maar ik wil werkelijk boven mijzelf uitstijgen, boven de ‘materie’ van mijn verlangen uit

Hoe kunnen we dat doen? Hier komt in werking wat wij een ‘wonder’ noemen: ik ga leven in dat wat boven het scherm plaats vindt en in het Terugkerende Licht, boven mijn ‘lichaam’.

Vraag: Zit ik tot dat moment opgesloten in de duisternis?

Antwoord: Tot dan ga ik door fasen van analyse heen, totdat ik besluit dat de duisternis in mij bestaat uit het Licht dat van de Schepper komt. Het is geen toeval dat het Aramese woord ‘Orta’ ‘nacht’ betekent, de tegengestelde zijde van het Licht – ‘Ohr’ betekent ‘licht’ in het Hebreeuws. Elke fase begint met de ‘avond’, zoals er geschreven staat: “En het werd avond en het werd ochtend, één dag.” Ik begin altijd in het donker, het gebroken zijn, dit leidt mij naar een nieuwe analyse, een nieuwe dageraad.

Wat is dan de duisternis die ik voel? Is het duisternis of niet? Het is het Licht dat als duisternis in mijn corrupte kelim, verlangens, verschijnt

Maar wacht, is het alleen mijn duisternis? Stond koning David niet ‘midden in de nacht’ op als de noordenwind op de snaren van de ‘harp’, die boven zijn bed hing, speelde (zie het traktaat ‘Brachot’)? Schrijft hij in de Psalmen niet over zijn tegenslagen? Hij voelde toch duisternis?

Dat is juist, Kabbalisten ervaren deze staten ook. Moge God ons schenken dat wij hen kunnen ervaren, dat wij door hen het Licht bereiken. Dit zijn in geen geval ‘tegenslagen door het noodlot’, het is een herhaalde roep die ons helpt om vooruit te komen. Er zijn geen moeilijkheden, er is alleen de roep, keer op keer, de roep om zo spoedig mogelijk bij de Schepper te komen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/7/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Licht, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als ik de groep accepteer als een middel voor mijn vooruitgang, moet ik mijn hele pad relateren aan de groep. In de groep ga ik de onthulling van de Schepper zien: Hij toont mij wat ik in mijn vrienden zie.

Ik kan over hen geen objectieve mening hebben. Daarom hanteer ik van nu af aan het principe: “Een ieder verwerpt vanuit zijn eigen tekortkomingen.”

Dit betekent niet dat ik mijn ogen voor alles sluit. Onze relatie bestaat nu eenvoudigweg op twee niveaus. Enerzijds accepteer ik de vrienden boven de rede als de beste, waarachtige, perfecte groep. Ik beschouw hen als groot en ik zie dat ik mij vastklamp aan de omgeving die zij voor mij vormen. Anderzijds neem ik hen waar via mijn logica en zie ik dat wij allen ten goede moeten veranderen om zo de groep te helpen. Deze beide zijden van mijn benadering zijn gebouwd op een waarachtige grondslag: ofwel ik zie mijzelf als niet gecorrigeerd, of ik zie alle anderen als ongecorrigeerd.

Ik begrijp dat de manier waarop ik kijk afhankelijk is van mijn innerlijke staat en zo werk ik op beide niveaus: soms buig ik mijn hoofd voor de grootheid van de vrienden en soms ga ik met hen gelijk op in een verlangen naar eenheid en een gezamenlijke stijging.

Intussen weet ik, dat ik nooit het werkelijke beeld zie, omdat alles tot aan het einde van de correctie relatief is en het mij ontbreekt aan duidelijke criteria.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/24/10, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Filed under: Eenheid, Israel, Jodendom, Spiritueel Werk, video - Geen reacties→

In het Nieuws (van Reuters): “Een op de zeven Amerikanen zal vrijdag een tegenslag te verwerken krijgen als er voor 5 miljard dollar op de voedselbonnen wordt gekort, het is de eerste lineaire verlaging in de geschiedenis van het decennia oude federale programma dat van kracht wordt.”

“Maar als conservatieve Republikeinen in het Congres hun zin krijgen, zal de inkrimping van deze week slechts een voorproefje zijn van wat een deel van de bijna 48 miljoen Amerikanen te wachten staat die recht hebben op een uitkering en daarmee vallen onder een aanvullend programma voor voedselhulp.”

“SNAP, het grootste Amerikaanse anti-honger programma, is ontworpen om arme mensen te helpen en voedsel te kopen, het gaat meestal om kinderen, gehandicapten en ouderen. De inschrijving is echter verdubbeld en de kosten van het programma zijn bijna verdrievoudigd sinds 2004, en zijn op record niveau gebleven, zelfs al verbetert de economie en daalt de werkloosheid.”

Voor degenen die benieuwd zijn naar misbruik of fraude i.v.m. het programma is hier een recent rapport van het Amerikaanse Departement van Landbouw (pdf) over ‘handel’ in het voedsel bonnen programma. Tussen 2009 en 2011 werd er voor een waarde van ongeveer 858 miljoen dollar aan voedsel bonnen, dat wil zeggen 1,3 procent van alle voordelen, verhandeld voor een korting op contant geld.” Bron: De Washington Post

“Volgens de VN lijden tegenwoordig meer dan een miljard mensen in de wereld aan honger. Deskundigen zijn van mening dat het probleem niet kan worden opgelost binnen het huidige kader van het politiek-economische paradigma. …”

Lappe, Collins en Rosset ontkrachten in hun boek nog een mythe over honger. Zij ontkennen het wijdverbreide geloof dat de wereld niet genoeg voedsel produceert. In werkelijkheid is het belangrijkste probleem de overvloed, niet het tekort. Onze planeet produceert genoeg voedsel om ieder mens van 3500 calorieën per dag te voorzien, hierbij zijn geen vlees, groenten, fruit, vis en andere voedingsmiddelen inbegrepen. Tegenwoordig produceert de planeet voldoende om ieder mens van ongeveer 1,7 kg voedsel per dag te voorzien: ongeveer 800 gram producten die vervaardigd zijn uit graan (brood, ontbijtgranen, pasta, enz.), ongeveer 0,5 kg groenten en fruit en ongeveer 400 gram vlees, eieren, melk, enzovoort. Het probleem is dat mensen te arm zijn om zelf voedsel te kopen.” Bron: The Voice of Russia.

Mijn Commentaar: Alleen ons egoïsme staat niet toe dat iedereen een waardig leven kan leiden en in overvloed kan leven. Dezelfde situatie bestaat ten opzichte van alle andere goederen. Totdat we onszelf corrigeren, onze natuur van egoïstisch naar altruïstisch veranderen, zal er honger, ziekte en ongelijkheid in de wereld zijn. Slechts één kracht regeert ons: het egoïsme en om dat in evenwicht te brengen, moeten wij de tweede kracht daar tegenover stellen: altruïsme.

Dit kan alleen bereikt worden door de methode van Integrale Educatie (IE). Via deze techniek kunnen we de wijsheid van Kabbalah praktisch toepassen voor de correctie van de mens en kunnen we de Bijbelse oproep tot ”Heb je naaste lief als jezelf”, realiseren. Volgens het programma van de ontwikkeling van de natuur moeten we onszelf veranderen, onder druk of vrijwillig. Onder druk vindt het plaats door middel van groot lijden. Vrijwillig door middel van Integrale Educatie en Opvoeding.

Filed under: Crisis, Economie, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Ik begrijp niet wat boven een probleem ‘uitstijgen’ betekent?

Antwoord: Boven een probleem uitstijgen betekent: boven onze egoïstische eigenschappen, boven ons eerdere denken uitstijgen. Ik accepteer de mening waar we het samen over eens zijn geworden, maar innerlijk, in mijn hart, in mijn lijf, voel ik die mening niet als de mijne. Ik handel bewust met een intelligentie die boven mijn emotie uitgaat.

Dit is noodzakelijk om ons te kunnen verenigen en naar het volgende niveau op te stijgen. Hiermee wek ik de unieke kracht van de natuur over mijzelf op, het Omringende Licht. En deze gemeenschappelijke eigenschap die wij tussen ons creëren, werkt aan een ieder van ons, beïnvloedt, verbetert en verandert ons.

From Kab Tv’s “Through Time” 9/21/13

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Licht, Verbinding - Geen reacties→