In de huidige werkelijkheid voel ik mezelf, mijn familie, mijn groep, de andere groepen, mijn land en de wereld, dit correspondeert met de vijf niveaus van Aviut (de grofheid van het verlangen) vanaf de fase van de oorsprong tot en met fase vier. In zijn geheel gezien is deze werkelijkheid de ziel of – anders gezegd – het verlangen om te ontvangen, maar dan in zijn gecorrigeerde vorm. Nu is dit verlangen in stukken uiteengevallen, maar door middel van de correctie van de verbinding tussen de delen herstel ik dit tot één structuur, één verlangen, Malchut van Ein Sof (Oneindigheid ∞). Dan vult het Licht van Ein Sof, de Schepper (NRNHY), deze ziel.

Er bestaat niets anders dan dit en dit is het enige waarover de wijsheid van Kabbalah spreekt: over de correctie van de verlangens die in verschillende mate niet met mij verbonden lijken te zijn. Zo is het denkbeeldige plaatje dat ik zie voor mij gevormd, als een groep vrienden, en ik moet een ieder daarvan dichter bij me brengen. Dit is ons werk.

Het gaat over mijn ziel, over mijn eeuwige spirituele kli (vat) waarin ik besta. Wil ik alleen mijn fysieke bestaan – waarin ik me nu bevind – blijven voelen, alleen dit ‘ik’? Als ik daar uit wil komen en een begin wil maken met de correctie van mijn ziel, mij daaraan wil hechten, mij ermee wil verbinden en erin leven, moet ik al deze delen tot een eenheid vormen. Deze delen bevinden zich in een ieder van ons. Ik werk dus aan het overstijgen van mijn ego om mij met de vrienden te verbinden, met de delen van mijn ziel.

Als ik hun uiterlijke vorm terzijde laat, wil dat zeggen dat ik hun gezichten niet zie, maar alleen de delen van de ziel. Elke uiterlijke vorm wordt geneutraliseerd als ik aan liefde werk, in plaats van aan haat.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/25/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Ego, Groepswerk, Innerlijk Werk, Perceptie van de Werkelijkheid | Add Comment/Ask Question→