Vraag: Waarom bent u het niet eens met milieuactivisten die zeggen dat ‘groene’ energie ons zal helpen om de wereld van energie te voorzien?

Antwoord: Omdat gratis brood – in een muizenval – betekent, dat we iets anders verliezen, vaak is dat in het begin nog niet zichtbaar. Net als bij windmolens zullen we ontdekken hoe duur gratis windenergie voor ons is.

De natuur is ‘rond’, alles is met elkaar verbonden, je kunt niet ontvangen zonder te geven, winst betekent verlies. De wet van evenwicht tussen alle delen van de natuur bepaalt dat. Alleen een goed begrip van deze wet op alle niveaus van het universum zal ons leiden naar werkelijke winst.

Hiervoor moeten we het tweede deel van de wereld leren kennen, dat voor ons verborgen is en dat werkt volgens de eigenschap van geven in plaats van ontvangen. Met behulp van deze twee krachten, eigenschappen, zullen we tot een optimale vorm van bestaan komen, zonder de wereld in een crisis te storten. De wereld begint te beseffen dat ‘schone’ energie vervuilend is voor de wereld, het lijkt alleen schoon en rendabel aan de buitenkant.

Filed under: Crisis, Natuur - Geen reacties→

Vraag: Als u zegt dat de mens zich gedraagt als een barbaar, kunt u er dan ook een voorbeeld van geven, zodat het duidelijk wordt waaruit barbaarsheid tussen ons blijkt?

Antwoord: Barbaarsheid blijkt uit het feit dat we ons egoïsme vrijwel zonder enige beperking gebruiken. Wij scheppen graag op over onbelangrijke dingen, zoals rijkdom, macht en roem. Iemands culturele niveau, zijn innerlijke rijkdom, zijn spirituele doel zijn niet meer belangrijk, dat is volledig uitgestorven.

Cultuur is al een halve eeuw geleden, zelfs langer, gestorven, cultuur werd begraven door de twee wereldoorlogen. We scheppen gewoon op over ons bedrijf, geld, onze macht en roem. Wij denken dat dit een goed voorbeeld is voor de nieuwe, opgroeiende generatie, dat een mens die respect verdient iemand is die anderen kan onderwerpen aan zijn wil. Immers, roem is ook een soort onderwerping, evenals macht en geld.

We hebben deze drie ‘waarden’ verheven tot de lijst met absolute waarden en de mens leeft alleen daarvoor. Het blijkt dat het doel van het leven bestaat uit het nastreven van deze drie doelen, als je ze al de naam ‘doel’ kunt geven.

From a “Talk on Integral Upbringing” 7/8/12

Filed under: Educatie, Egoïsme, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de workshop van gisteren was het in sommige kringen niet mogelijk om het met elkaar eens te worden. Hoe kunnen we bereiken dat we het vandaag wél eens worden tijdens de seminar? Wat doen we verkeerd?

Antwoord: Ik denk niet dat jullie fouten maken, je kunt van een kind ook niet zeggen dat het fouten maakt. Dit is een natuurlijk groeiproces, we noemen het educatie en we benoemen het niet als fouten. Ik ben van mening dat we uitstekende resultaten hebben bereikt tijdens de workshop van gisteren, afgezien van het feit dat niet alle groepen zich hebben laten horen. Misschien waren ze te verlegen om hun conclusies uit te spreken. Het is belangrijk om te begrijpen dat we, zelfs als we gisteren allemaal tot dezelfde zin waren gekomen, er toch verschillende gedachten bij zouden hebben en een eigen voorstelling bij die woorden zouden hebben.

Door ons in de groep te verenigen bereiken we uiteindelijk een staat die we het ‘gebed van de velen’ noemen. We noemen het zo, als alle gezamenlijke zinnen, die voor ieder mens verschillend zijn, zich verenigen tot één gezamenlijk, integraal verlangen. Dit moeten we bereiken.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/17/12, Workshop 3

Filed under: Conventies, Gebed - Geen reacties→

Vraag: De vrienden in de groep vertelden mij waarom ik mijn ego nodig heb. Waar dient mijn ego voor als ik het buiten op straat voel?

Antwoord: Dit maakt allemaal deel uit van je ziel! Malchut, de ziel, of de mensheid, noem het hoe je het wilt, alles is alleen jij. Wie zijn dan de rest? Zij zijn allemaal delen van jou, alleen van jou.

Dit betekent dat het een multi-gelaagde structuur is van 7 miljard, waarbinnen alle individuele zielen zich met elkaar verbinden en het resultaat is een bol, in plaats van een plat vlak. Je hebt dus absoluut alles nodig. Daarom verhindert een cynische houding, zonder respect voor een ieder op deze wereld, je spirituele groei in ernstige mate.

In feite moet je een staat bereiken waarin je alle mensen op de wereld – de volkomen negatieve en de volkomen positieve mensen – waarneemt als dichtbij je, als onafscheidelijke delen van jezelf. Eigenlijk bestaat er niemand. Met betrekking tot jou zijn het poppetjes en zij zijn alleen aan het werk om jou de juiste achtergrond te geven om dichterbij de Schepper te komen.

Vraag: Ik kan mijn ego niet uitstaan, maar ik heb geen keuze, het is een onafscheidelijk deel van mij. Maar het ego van een ander kan ik ontwijken of ik kan ze wegsturen.

Antwoord: Waar zie je het ego van iemand anders? Als je het in jouw ego voelt, wat voel je dan eigenlijk? Het is je eigen ego. Het lijkt alsof de wereld is verdeeld in een veelheid van mensen, maar zelfs nu spreek je met jezelf.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/17/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Ego, Waarneming, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Zijn de principes die Rabash voor ons beschrijft in zijn artikelen noodzakelijk om spiritualiteit te bereiken of is het voldoende als we ons houden aan de groepsregels? Een voorbeeld: kan ik een vriend bekritiseren als ik denk dat het in zijn belang is, dat ik het doe uit liefde voor hem?

Antwoord: Je hebt het recht niet om iemand iets voor te schrijven, omdat je altijd wel een argument vindt om wat je doet te rechtvaardigen. Je moet je vriend zien als groot in ‘geloof boven de rede’. Dit betekent dat je het feit accepteert dat hij groot is en dat alleen jouw egoïstische blik dat niet kan zien. Maar! We hebben hier met twee maaren te maken.

Het eerste maar is de vraag of hij een echte vriend is: doet hij mee in de verbinding en de eenheid in de groep? Dit is de belangrijke voorwaarde en uiteindelijk de enige. Verlangt hij ernaar om bij te dragen aan de verbinding en de eenheid in de groep? Als hij dat doet is hij een vriend, als hij dat niet doet is hij geen vriend.

Ten tweede, kritiek mag alleen gaan over zijn deelname aan de groep of het werk dat hij doet. Als hij hier bijvoorbeeld werkt als elektricien of in disseminatie en hij iets niet goed doet, geven wij kritiek, hiermee proberen wij een misstap van hem te corrigeren. Maar dit is van geen enkele invloed op mijn liefde voor hem als vriend. In een geval als dit behandel ik hem als iemand die fysieke arbeid verricht, dat is alles. Deze twee aspecten hebben niets met elkaar te maken.

Als hij een echte vriend is, als hij namelijk werkt voor verbinding en eenheid, moet ik hem eenvoudigweg accepteren als absoluut, als de Schepper. “Van de liefde voor de schepselen naar de liefde voor de Schepper”. Het gaat over hetzelfde! Rabash schrijft er prachtig over als hij zegt dat de groep uiteindelijk alleen gecorrigeerd wordt door liefde tussen alle leden van de groep, dit wordt de Schepper.

Wij bekritiseren een vriend dus niet, maar brengen openlijk onze liefde voor hem tot uitdrukking. Dit is een essentiële voorwaarde. Op deze manier werken wij correct tegen ons ego in.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/16/12, Preliminary Lesson

Filed under: Conventies, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Er kan in een boek een zekere nadruk worden gelegd op, bijvoorbeeld, antropologie of ontwikkeling of op bepaalde professionele of psychologische aspecten. Wat is, gezien het feit dat het materiaal to the point en relevant moet zijn, de beste manier om een boek over de integrale methode voor te bereiden?

Antwoord: Naar mijn mening zou dit boek moeten anticiperen op het volgende boek of zelfs op een reeks boeken, die een praktische gids zullen vormen voor het creëren van de segmenten van een integrale gemeenschap. Later zullen deze segmenten zich verenigen tot één integraal geheel. Daarom moeten we het praktische aspect benadrukken, de manier waarop verschillende groepen van de bevolking – in verschillende situaties die we tegenkomen in industriesteden, op scholen en in gezinnen – hun problemen kunnen oplossen door tot een integraal geheel te komen.

Op dit moment leven we in een gescheiden samenleving, een familie of een klas, in een stad of een deel ervan, in een bedrijf, enzovoort. Er is spanning tussen mensen, het gaat hierbij over externe en interne factoren. We moeten laten zien hoe we hen kunnen brengen tot een interne eenheid, tot de perceptie van de gemeenschappelijke kracht, de gemeenschappelijke gedachte, de perceptie van een gemeenschap die tussen hen ontstaat.

Een familie bestaat immers niet alleen uit een man en een vrouw, kinderen en grootouders. Een familie is iets wat hen verbindt, is de verzameling van alle eigenschappen en verbindingen die tussen hen bestaan, het is alles wat zij graag hoog houden en willen behouden.

Hoe kunnen we al onze problemen oplossen en al onze vragen beantwoorden op basis van deze eenheid, deze band, dit behouden en ontwikkelen en van hieruit werken? Eerst verheffen we ons naar het niveau van de vorming van één gemeenschap en op basis daarvan beginnen we deze vragen alleen zó te beantwoorden, dat we met deze antwoorden onze gezamenlijkheid, onze verbinding en eenheid versterken. Vervolgens zullen we een steeds hogere eenheid bereiken door deze problemen op te lossen.

We zullen een heel interessante tendens zien. Blijkbaar doen deze problemen zich alleen voor om ons meer en sterker met elkaar verbinden. Dit is de belangrijkste reden en het komt niet door mijzelf of door jou.

In werkelijkheid liggen de zaken totaal anders. Ze komen voort uit een vraag van interne en externe aard, die ons dwingt om boven onszelf uit te stijgen, om ons met elkaar te verenigen en zo iets te creëren dat we kunnen aanduiden als één enkele persoon, één geheel.

Deze wijze van oplossen moet duidelijk uiteen gezet worden, aangetoond en beschreven. Ik denk dat dit op het ogenblik het belangrijkste is en de eerste inleidende beweging gaat naar een integrale gemeenschap, samen met integrale educatie en opvoeding. Het werk dat we voorbereiden moet naar veel specialisten gestuurd worden die er al over spreken en ervan uitgaan dat dit de volgende stap is in de menselijke ontwikkeling voor de oplossing van al onze problemen, met name de economische en financiële crisis, werkloosheid, enzovoort.

Uiteraard moeten we tegelijkertijd de volgende stap aangeven: een integrale gemeenschap worden die alle mondiale problemen zal oplossen. Met andere woorden: de reconstructie van ons hele sociale beschavingssysteem, waarin handel, wetenschap, cultuur, financiën, economie, familie en de educatie van kinderen en volwassenen samenkomen. Er kan niets worden beslist zonder de gemeenschap waarnaar we streven en waarmee we alles kunnen oplossen.

Als we dit alles op een dergelijke, algemene manier kunnen laten zien en reacties krijgen van politieke en sociale wetenschappers, psychologen, natuurkundigen, biologen, ecologen en andere specialisten, zullen we – in aanvulling op dit werk – ook het materiaal kunnen publiceren dat we, met hun steun, van hen ontvangen en hun commentaren kunnen doorwerken. Zodra we ons met wetenschappers verenigd hebben, zullen we een internet-community rond dit boek creëren, een forum waarop we meningen kunnen uitwisselen en zo diverse problemen oplossen.

Wetenschappers zijn tegenwoordig heel ondernemend. Ze komen letterlijk overal vandaan en omvatten alle segmenten van de samenleving en de problemen daarin. Op deze manier zullen we in staat zijn om de volgende stap in ons werk te gaan maken, waarbij wij al zullen zien hoe we op een meer praktische manier dit idee kunnen gaan toepassen voor de oplossing van de huidige en toekomstige problemen. Dit is mijn visie op dit alles.

We gaan twee stappen tegemoet. De eerste stap is het verzamelen en voorbereiden van al het materiaal, inclusief onze gesprekken. Daarna het verzamelen van veel reacties, misschien gezamenlijk bepaalde artikelen schrijven, commentaren enz. en dit alles zo met elkaar verbinden, dat het ons met elkaar verbindt.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/31/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we, nadat we tijdens de Conventie een enorm grote nabijheid van de vrienden en eenheid met hen hebben gevoeld, vermijden dat wij in de dagelijkse routine terecht komen, maar dat we in diezelfde verheven intentie voor het pad en de vrienden kunnen blijven?

Antwoord: Je moet je ogen sluiten en verbonden blijven!

1. Allereerst moet je met elkaar alle lessen volgen, seminars en zoveel mogelijk activiteiten. Zonder dit alles lukt het je niet.

2. Ten tweede, vertrouw je intellect niet! Ik heb een aantal heel intelligente studenten gezien, die een goede analytische benadering hebben, maar toch zijn ze niet in staat om zichzelf te analyseren en te onderzoeken, dat is een probleem. Zelfs als ze zichzelf kritisch kunnen analyseren, kunnen ze die kritiek zelf niet analyseren. Op die manier ontwikkelen ze zich op het vlak van het intellect, maar niet op het gebied van toewijding en zelfopoffering. Als dat laatste ontbreekt, gaat een mens ten onder aan onzuivere, egoïstische krachten (klipot) en gaat het niet over belangeloos geven en spirituele krachten.

Hiervoor moeten we nu juist bang zijn, voor het volgen van het pad van het intellect, in plaats van het pad van onzelfzuchtige toewijding aan de ziel. We hebben al veel vrienden van dit pad zien vallen en velen zullen vallen. Het Doel zal alleen bereikt worden door hen die eraan toegewijd zijn met hun gehele ziel en bereid zijn om met gesloten ogen voorwaarts te gaan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/21/12, Writings of Rabash

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we de daden van de Schepper steeds vóór zijn en krachtiger worden met betrekking tot het ego, zodat wij enerzijds niet het slachtoffer worden van de verraderlijke plannen van het ego en anderzijds ontvankelijk zijn voor de aanwijzingen van de Schepper?

Antwoord: Denk in geen enkele situatie na over het ego, niet hoe je er wel of niet aan toegeeft. Al dit soort spelletjes met het ego helpen niets. Het ego is veel slimmer dan jij en ieder ander.

Het egoïsme is buitengewoon krachtig van aard en volledig tegengesteld aan de Schepper, in intensiteit is het gelijk aan Hem. Het hele egoïstische systeem werd door het Licht geschapen, dat het verlangen binnenkwam. Het vormde de aard ervan en alle eigenschappen in alle denkbare vormen. Dus tegen het ego strijden zal je nooit lukken! Je kunt er alleen maar bovenuit stijgen en het verlangen koesteren om gelijkvormig te worden aan het Licht dat zal helpen! De confrontatie met het ego aangaan is een hopeloze zaak.

Je hoeft er geen aandacht aan te besteden! Verlang er uitsluitend naar om verder te komen! Wacht niet tot je vooruit geduwd wordt door het ego.

Vraag: Wat moet je doen als je er steeds aan denkt en tenslotte zowel het ego als de Schepper vergeet?

Antwoord: Dat komt omdat er geen verbinding met de groep is en de omgeving je niet helpt om vooruit te komen.

Het gaat hier over een heel eenvoudig systeem van krachten. Vanaf het begin is er aan jou een punt gegeven waarop je kunt steunen, er is aan jou een richting gegeven en je wordt steeds aangespoord. Er staat geschreven dat de Schepper je hand op de goede lotsbestemming legt en tegen je zegt: “Kies dit.” Dan is het aan jou om te kiezen.

Baal HaSulam schrijft, dat er tegen zo iemand voortdurend gezegd wordt dat hij een omgeving voor zichzelf moet kiezen die steeds sterker wordt, één die je krachtig maakt, waarin je niet zult vallen en het Doel niet zult vergeten.

De keuze voor een krachtige omgeving is uitsluitend afhankelijk van hoeveel jij erin investeert. Je hoeft geen andere mensen te kiezen, maar je moet meer in hen investeren, dan zul je van hen een grotere invloed voelen. Dit is de betekenis van het keuzemoment voor de nieuwe omgeving. Het gaat niet over gezichten van mensen, maar over de mate waarin jij van hen de hogere energie kunt opnemen die in hen aanwezig is, waar zij zelf niet eens weet van hebben.

Als dit je niet lukt is dat een teken dat je ernaar moet verlangen om dit te bereiken. Dit is het enige wat je kunt doen. Alleen dit is het werk waar het om gaat.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/16/12, Preliminary Lesson

Filed under: Conventies, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: In wat voor staat en met wat voor gedachten kunnen we het beste gaan slapen?

Antwoord: Hier hebben we al vaak over gesproken. Je gedachten moeten zo zijn, als je gaat slapen, dat je ’s morgens als je wakker wordt het gevoel hebt, dat je voortdurend met de Schepper in verbinding was, niet zozeer met de groep, maar met de Schepper.

Nog een klein ‘maar’: Als je zowel aan de groep als aan de Schepper denkt, raak je volkomen in de war. Voordat je ’s avonds gaat slapen, moet je proberen om met Hem in persoonlijk contact te komen en dan hiermee in slaap vallen, zodat je hiermee ook wakker wordt.

From the Preliminary Lesson 8/16/12, Kharkov Convention “Uniting to Ascend”

Filed under: Conventies, De Schepper, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat kan mij helpen bij het lezen van De Zohar om het punt in het hart van mijn vrienden te zien?

Antwoord: Vraag erom! Je kunt De Zohar met een stopcontact in een muur vergelijken: als je wilt kun je met de elektriciteit iets warm maken of koel houden, stop de stekker erin. Het is energie. De Zohar is het pure Licht. Jij besluit hoe je er gebruik van maakt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 8/7/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Zohar - Geen reacties→