Vraag: De komende conventie geeft me een te sterk gevoel van angst en druk. Ik ervaar geen vreugde en liefde, maar alleen instructies en waarschuwingen. Ik heb helemaal het gevoel niet meer, dat ik naar een conventie ga. Waardoor ben ik nu in deze staat?

Antwoord: Dat komt omdat je er nooit aan gedacht hebt, dat een conventie geen picknick is. Als je naar onze conventies kwam, was het voor jou altijd zoiets als een festival met veel lezingen, opvoeringen, dansen, maaltijden …. Als een mens zich door zulk soort activiteiten bewuster wordt van zichzelf, zijn ze serieus en goed voor hem. Maar als dat niet het geval is, kan hij beter gewoon van het leven genieten, zonder zich bezig te houden met wat belangrijk is.

In het verleden was het ook al zo: mensen waren gewend om naar de Tempel te komen, omdat daar altijd vers vlees was en goede wijn. Maar anderen kwamen daar met heel andere bedoelingen.

Wij maken mensen nu duidelijk waar zij eigenijk zijn. Iedereen moet dit begrijpen en ermee instemmen, iedereen moet grote vrees voelen. De Torah beschrijft de uiterlijke tekenen van deze staat, zoals de aard die beeft, donderslagen, enzovoort. Het is ook werkelijk zo.

Tegelijkertijd moet deze heel belangrijke staat vreugde in ons oproepen. Je bent in Gevurot (krachten), maar het hogere niveau wordt aan je onthuld, als je het verdient, natuurlijk. Als dat niet zo is, wordt dit je graf. Jij besluit dus of je komt of niet.

De kwaliteit van degenen die komen is belangrijker dan de kwantiteit. Massa verspreiding van het principe van wederzijds garant staan is één ding, een spirituele stijging in de woestijn is iets anders.

Als iemand erheen gaat, alsof hij naar een picknick gaat, zal hij zichzelf grote schade toebrengen. Hij zal onze kracht verminderen en ons verstoren met zijn vreemde gedachten en verlangens, daarvoor zal hij in de toekomst gestraft worden. Zo iemand behoort niet te komen. Er is hier uitsluitend plaats voor degenen die heel serieus zijn.

Ik begrijp het als mensen besluiten om thuis te blijven. Dat is dan eigenlijk een heel serieuze houding: een mens is bang, onzeker over zichzelf, begrijpt dat hij innerlijk nog zwak is ….

Wel, misschien krijg je een nieuwe kans over zo’n tweeduizend jaar?

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/12, “Advice for the Arava Convention”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zelfonderzoek | Add Comment/Ask Question→