Er bestaan twee krachten die ons beïnvloeden: de ene duwt ons van achteren naar voren en de andere trekt ons vooruit. Daarom stelt Kabbalah dat wij twee manieren hebben om het doel te bereiken.

1. Wanneer we de kracht die ons vooruit trekt groter maken dan de kracht die ons van achteren duwt, zullen we op een comfortabele en snelle wijze, met begrip en verlangen, verder komen. Dan opent zich voor ons een heel plezierige en snelle weg naar persoonlijke correctie en naar de onthulling van onze perfecte staat. In dit geval zullen we onze huidige staat als een keerpunt zien, een springplank voor een heel zachte en goede sprong.

2. Wanneer we niet willen vooruitgaan en we iedereen, dat wil zeggen, de hele mensheid, helpen zal de negatieve kracht ons voortduwen door middel van lijden. Natuurlijk zouden we dan, wanneer we voor ogen houden dat we volledig globaal met elkaar zijn verbonden in de moderne wereld, veel lijden.

Dus de mensen die nu het verlangen en de ambitie hebben, moeten ook begrijpen dat ze een grote verantwoordelijkheid hebben tegenover de gehele wereld. Hun beloning heeft hier dan ook mee te maken. Om het doel na te streven en hierin het voorbeeld te geven is een enorm groot en nobel doel.

Daarom creëren we nu een speciaal portaal op het internet en zijn we daarvoor een enorme hoeveelheid materiaal aan het verzamelen. We hebben contact met vele sociologen, politieke analisten en wetenschappers, die de huidige situaties in de samenleving en de wereld, in verschillende regio’s, bestuderen. We zien hoe betrokken ze zijn met alles wat er gebeurt.

Wetenschappers zijn de huidige staat van de natuurlijke hulpbronnen, die we nog tot onze beschikking hebben, aan het onderzoeken zoals: gas, olie, water, steenkool, metalen en land, alles wat de Aarde ons geeft. Ze zijn geschokt omdat we ons helemaal op de rand van uitputting van deze bronnen bevinden. Hierover zijn al vele artikelen geschreven en er zullen er nog vele andere komen, die we allemaal verzamelen. Er is een enorme hoeveelheid materiaal.

Er is ook een enorme hoeveelheid materiaal over educatie. We zijn op een punt beland waarop we niet meer in staat zijn om mensen op te voeden. We zijn in staat om hen te voorzien van enig onderwijs, hoewel dat geen garantie is, dat ze daarna werk zullen kunnen vinden.

Toch weten we niet hoe we mensen moeten opvoeden, hoe we een klein kind, het “kleine dier” zoals het is geboren, moeten brengen naar het niveau van een menselijk wezen dat in harmonie leeft, in een goede verbinding met anderen, zoals de globale wereld dat nu van ons eist. We moeten goed aan mensen uitleggen wat het betekent om “globaal” te zijn, met andere woorden: volledig met elkaar verbonden.

Ik begon mijn studie en werk vanuit biocybernetica, de systemen van het organisme, dat wil zeggen: hoe het zichzelf in stand houdt, een innerlijke balans en homeostase in zichzelf en in zijn omgeving behoudt. Het is een ongelooflijk mooi systeem.

Geneeskunde is op deze kennis gebaseerd. Artsen gebruiken analyses en onderzoeken om de verschillende parameters van het organisme te checken, welke in balans zijn en welke niet. Er zijn speciale grafieken die het bestaan en de toestand van onze innerlijke systemen laten zien: het behoud van bloeddruk en temperatuur, de balans van elektrolyten, zuren, enzovoort. Dit verwijst naar een groot bestand van onderling verbonden gegevens.

Onze wereldmaatschappij van vandaag zit net zo in elkaar. Deze kan niet langer worden verdeeld in afzonderlijke landen zoals voorheen. We zijn er echter psychologisch nog niet klaar voor. We begrijpen het niet. We moeten het globale systeem ontwikkelen en begrijpen, evenals de evenwichtige verbinding die het in stand moet houden. Dit evenwicht geeft ons inzicht in een normaal leven.

Zodra één onderdeel van het gemeenschappelijk, menselijk organisme los raakt van het geheel van onderlinge verbinding, treden er onmiddellijk ziektes op. Bovendien kan dit zich in verschillende systemen en vormen manifesteren. We begrijpen dit nog niet. Wetenschappers staan nog aan het begin van het onderzoek van deze globale mechanismen.

De technologie leert ons over het gedrag van analoge systemen, globale systemen en gesloten circuit systemen. Zodra we ons dit beginnen voor te stellen met betrekking tot de menselijke samenleving, zien we een vreselijk groot verschil met de huidige stand van zaken. Maar de natuur duwt ons geleidelijk aan in de richting van een globaal wereldbeeld.

Uit de 1e les van de Moscow Convention 6/10/11

Filed under: Congressen, Crisis, Maatschappij, Wereld | Add Comment/Ask Question→