De Zohar, Hoofdstuk “VaYikra (De Heer Riep),” Punt 129: …Het offer van de armen is het lichtst: twee tortelduiven of twee jonge duiven. En als dit niet kan, brengt hij een beetje bloem en is daarmee vergeven. Op dat moment, wordt er verklaard en gezegd: “Aangezien hij niet de laagheid van het arm zijn gehaat heeft, noch minacht heeft.” – aangezien het offer van de armen het meest aangeprezen wordt.

Dit spreekt over een persoon, en met welk niveau van het verlangen (Aviut) hij kan werken om te schenken. In die mate waarin zijn wens om te ontvangen aan hem onthuld wordt, neemt hij er delen van, de dikkere en grovere delen, en als hij in staat is om met deze te werken met het doel om te schenken, wordt hij rijk genoemd. En als hij alleen de kleine, zwakkeren delen van zijn  wens om te ontvangen kan nemen, en ze als een offer kan brengen, dit wil zeggen dat dit hem dichterbij de Schepper zal brengen, wordt hij arm genoemd.

Het woord offer “Korban” is afgeleid van het woord voor dichterbij brengen “Lekarev”. Volgens het deel van de wens om te ontvangen, dat de persoon dichterbij de Schepper brengt, wordt hij rijk of arm genoemd. De rijke brengt meer, en de arme minder; ieder in de mate waarin hij met zijn wens om te ontvangen kan werken met het doel om te schenken. “Offer” wordt genoemd de wens om te ontvangen die ik eerder gebruikt heb om te ontvangen, maar nu dichterbij de Schepper breng, en door dit te doen transformeer ik het van ontvangend naar gevend. Vanwege deze nieuwe wens om te ontvangen, ben ik dichterbij de Schepper gekomen en heb ik een stap verder geklommen op de ladder van samensmelting met de Schepper.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Zohar | Add Comment/Ask Question→