Baal HaSulam, artikel “Vrede in de Wereld“:Men voelt dat alle wezens in de wereld onder zijn bestuur zouden moeten zijn en dat ze voor zijn persoonlijk gebruik geschapen zijn. En dit is een wet van Natuur die niet verstoord kan worden. Het enige verschil tussen de mensen is hun keus hoe de schepsels te gebruiken: De een kiest ervoor om mensen uit te buiten, door de laagste verlangens te verwerven, de ander kiest ervoor macht te verwerven, terwijl een derde ervoor kiest om respect te verkrijgen. Indien dit bovendien zonder veel moeite gedaan zou kunnen worden, zou elke persoon er mee instemmen de hele wereld uit te buiten om alle drie gezamenlijk te verwerven: welvaart, kracht en respect. Deze wet wordt de “Wet van Singulariteit” genoemd en wordt gevoeld binnen in het hart van elke persoon. Er is geen persoon die er aan kan ontsnappen, ook al neemt elk zijn eigen deel aan deze wet: grote persoon volgens zijn grootte, en de kleine persoon volgens zijn kleinheid.

En ook al bevat de eigenschap van singulariteit een sublieme, prachtige en genadige betekenis, aangezien dit attribuut rechtstreeks van de Schepper naar ons uitstrekt, die de enige in de wereld is, en daarmee de oorsprong van alle schepsels, toch als het gevoel van singulariteit binnenin ons nauwe egoïsme zit, worden zijn handelingen verwoesting en vernieling en de bron van al het lijden dat er ooit was en ooit zal zijn in de wereld. En inderdaad is er geen enkel persoon in de wereld, die bevrijd is van dit kenmerk, en al het verschil tussen de mensen is gelegen in de wijze waarop het gebruikt wordt: of het bedoeld is passies van het hart tevreden te stellen, of de macht of de eer. Dit is wat de mensen van een ander doet verschillen.

Filed under: Egoïsme | Add Comment/Ask Question→