Michael Laitman. Oprichter en president van het Bnei Baruch Kabbalah Opleidings- en Onderzoeksinstituut, die toegewijd is aan het onderwijzen en verspreiden van de wijsheid van Kabbalah. Professor in Ontologie, Dokter in Filosofie en Kabbalah en een Master in Bio-Cybernetica. Vader van drie kinderen en opa van drie kleinkinderen. Het Volledige Profiel...
Vraag: Hoe moet de samenleving eruit gaan zien? Communistisch?
Antwoord:Ja, maar niet het soort communisme van de voormalige Sovjet-Unie, of volgens de beschrijving van Karl Marx. Het moet een samenleving zijn van gelijkwaardige, vrije mensen.
De Natuur vraagt van ons om aan de Schepper gelijkvormig te worden. We kunnen gelijkvormigheid aan de Schepper bereiken door allerlei soorten verbinding, naast wat wij communisme noemen. Maar we hebben het niet over het soort communisme dat in de Sovjet-Unie werd gepropageerd, maar over een totaal andere samenleving van vrije, met elkaar verbonden mensen.
Educatie is het belangrijkste. Er werd veel over gesproken in de voormalige Sovjet-Unie, maar niemand deed er iets aan, het was allemaal buitenkant. Wij, onze mondiale gemeenschap, moeten ervoor zorgen dat de educatie overeenstemt met de natuur. Het gaat hierbij niet over goed of kwaad, maar dit is de enige manier om ons te beschermen tegen natuurrampen en narigheid die door wangedrag wordt veroorzaakt.
Het gaat niet over milieuvervuiling. We hebben gezien hoe snel de natuur zich begon te herstellen, zelfs in de weinige weken waarin wij enigszins hebben afgezien van onze tomeloze productie en overproductie.
Het belangrijkste is dat de natuur ons zal blijven aansporen om op een goede manier met elkaar om te gaan, dat betekent dat wij het gevoel hebben van één gemeenschappelijke menselijke samenleving, niet zoals dieren met elkaar omgaan, maar een menselijke samenleving. Daar ontkomen we niet aan.
Ik ben er zeker van dat dit virus niet zomaar verdwijnt, hoewel er nu gezegd wordt dat het bijna verdwenen is. Ik geloof dat niet. Ik ben hier open over. Ik heb de indruk dat het nog maanden zal duren voordat het leven weer normaal begint te worden en we in alle opzichten weer terug kunnen keren naar normaal. Daarom moeten we nadenken over de juiste manier om met elkaar om te gaan. Dit is het enige probleem waar we voor staan.
De hele natuur is één integraal, gesloten systeem. Zolang wij mensen, met onze eigenschappen en contacten, niet samengaan met de natuur, zal zij ons de ene klap na de andere blijven toedienen en alles wat maar mogelijk is uit ons persen. Hoe vooruitstrevender we zijn, hoe meer zij met ons spot en ons dwingt om correct te reageren en vriendelijke, menselijke relaties te creëren.
Het leven dat wij buiten ons zien, is een reflectie van onze innerlijke verbinding met elkaar. De gewelddadige demonstraties in de Amerikaanse steden, waarbij geprotesteerd wordt tegen racisme en een nieuwe golf van het coronavirus over de hele wereld, dit alles is te wijten aan onze passiviteit en onwil om onze houding naar elkaar te corrigeren.
Het coronavirus barstte in ons leven los en zegt: “Jullie zijn allemaal integraal met elkaar verbonden. Jullie staan samen aan de voet van de berg Sinaï. Als jullie je niet met elkaar verenigen en niet aan de Hoge Kracht vragen of Hij je wil corrigeren, wordt dit de plek van je ondergang.”
Het coronavirus is bedoeld om ons te laten zien hoezeer we afhankelijk zijn van elkaar. Deze afhankelijkheid wordt “wederzijdse garantie” genoemd, dit betekent dat ik niet moet nadenken over mijn eigen bescherming tegen het coronavirus, maar wel over hoe ik anderen kan beschermen tegen ziekten, door mijn vriendelijke, correcte houding ten opzichte van hen.
Maar wat gebeurt er nu? Nu zeg ik, als een echte egoïst, dat ik er genoeg van heb om thuis in quarantaine te zitten, ik wil naar buiten en plezier hebben, ik wil naar een restaurant, een café, een park, en naar de kust. Dit wil ik gewoon! En ik denk niet aan anderen, er is geen sprake van verantwoordelijkheid voor elkaar. Ik houd helemaal geen rekening met anderen, ik doe alleen wat het beste voor mij is.
Als ik zeker wist dat iedereen gezond was en dat ik de enige zieke zou zijn, zou ik met mijn infectie onbezorgd tussen iedereen rondlopen. Ik zou weten dat niemand mij zou kunnen besmetten en ik zou rustig anderen besmetten, waarom zou ik me zorgen maken over anderen? En dit is nu precies wat er in de menselijke samenleving in Amerika, Israël en Europa gebeurt, overal. Iedereen denkt alleen aan zichzelf, er is geen enkel gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar.
We zullen pas de juiste weg inslaan als we thuis zitten zonder onze neus buiten de deur te steken, omdat we bang zijn om anderen te besmetten en niet omdat we aan onszelf denken. Het coronavirus zal ons naar een dergelijke verandering leiden en zal niet verdwijnen voordat die verandering plaatsvindt. Het virus zal ons laten nadenken over de manier waarop we kunnen voorkomen dat onze buren schade oplopen. Ik zal bang zijn om anderen schade te berokkenen, daarom zal ik liever thuisblijven.
Het coronavirus moet ons het gevoel geven dat we in een integrale wereld leven waar je gezond kunt zijn op voorwaarde van wederzijdse garantie. Hiermee is niet alles gezegd, maar het is het eerste begin en het is ook noodzakelijk om hier de correctie mee te beginnen.
Dan zal ik geen beperkingen meer nodig hebben, zoals landsgrenzen, een verplichte afstand van twee meter of een masker, niemand zal iets opgelegd worden. Iedereen zal namelijk voor anderen zorgen en proberen om er alles voor te doen dat anderen gezond blijven.
We moeten dieper op de essentie van dit virus ingaan, want het onthult niet de biologische ziekte in ons, maar onze spirituele conditie: onze onderlinge verhoudingen en het gebrek aan verantwoordelijkheid voor elkaar. Om die verantwoordelijkheid en de zorg voor elkaar te bereiken, hebben wij het Hoge Licht nodig.
Daarom is het coronavirus van Boven naar ons toegekomen en heeft het ons wakker geschud, zodat wij onze aandacht Opwaarts zullen richten en het Hoge Licht zullen vragen om correctie en om een gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar, wat wij niet hebben. Dan zal ik mij bezorgd maken over anderen en hen geen kwaad willen doen, maar juist dienstbaar willen zijn aan hen.
Wederzijdse garantie is het moeilijkste van alle inspanningen die er zijn, want het is onze belangrijkste correctie. Ik moet aan anderen denken, betrokken zijn bij hun leven, voor hen zorgen, hun verlangens voelen, en begrijpen hoe ik hen kan helpen om dichter bij de hechting aan de Schepper te komen, bij de wijze waarop we met de Hoge Kracht kunnen samensmelten.
Dit zijn heel hoge concepten die verband houden met de correctie van de gebroken ziel van Adam HaRishon. Maar wij komen er van dag tot dag dichterbij in begrijpen en voelen.
De gezondheid van mensen hangt af van hun eenheid en de verantwoordelijkheid voor elkaar. Iedereen moet garant staan voor de gezondheid van zijn naaste en ervoor zorgen dat ieder ander gezond is. Op deze wijze zullen we van het coronavirus afkomen, want door dit te doen, zullen onze handelingen bestaan uit eenwording, wederzijdse garantie en de constructie van een gemeenschappelijke, integrale kli (vat).
Wij zullen een dergelijke stap kunnen maken als iedereen bezorgd is, niet omdat hij zelf niet geïnfecteerd wil worden, maar omdat hij het virus niet aan anderen wil overdragen. Onze denkrichting en onze inzichten moeten dus veranderen.
Wederzijdse garantie betekent dat ik niet over mijzelf hoef na te denken omdat ieder ander aan mij denkt. En ik moet aan hen denken, aan mijn Ten. Zo zullen we allemaal vanuit wederzijdse garantie leven en dit geleidelijk over de hele wereld verspreiden, de Schepper zal tussen ons aanwezig zijn en ons corrigeren.
Deze garantie accepteren we met elkaar, voor nu en altijd. Een garantie die, naar zijn aard, niet kan bestaan als er restricties zijn, want de basis is liefde. En liefde gaat niet samen met restricties.
Ons welzijn hangt van wederzijdse garantie af, want dit is de basiswet van een correct systeem. Om gezond te zijn, moet een mens in een lichaam leven waarvan de delen op de juiste manier met elkaar verbonden zijn. De correcte verbinding tussen alle delen van de menselijke samenleving bestaat uit verantwoordelijkheid voor elkaar, waarbij iedereen aan iedereen denkt, en goeddoet aan iedereen. Op die manier moeten wij al onze gebroken delen verzamelen en ze met elkaar verbinden tot één gezond lichaam.
Als er wederzijdse verantwoordelijkheid is en een toegewijde verbinding tussen alle organen in dit volmaakte lichaam, zullen we voelen dat dit lichaam leeft – in tegenstelling tot het zieke bestaan van vandaag, waarin het hele lichaam verminkt en gefragmenteerd is – want werkelijk leven is daar waar het Hoge Licht door ons lichaam stroomt en elk deel van ons vult. Dit betekent dat wij correctie moeten bereiken, evenals een eeuwig, volmaakt leven.
Antwoord:Nee. Een mens zoekt elke minuut van zijn bestaan naar plezier.
Vraag:Wat voor nieuwe genoegens zullen er, naar uw mening, in de tijd na het coronavirus ontstaan? We zien dat de oude vormen van plezier waarschijnlijk zullen verdwijnen: zoals in cafés en restaurants bij elkaar komen en reizen naar het buitenland maken.
Antwoord: Dit zal langzamerhand verdwijnen, maar niet omdat wij dat wel of niet willen. De natuur is zo geprogrammeerd dat al die genoegens van ons langzamerhand zullen veranderen. Daarom zullen de pleziertjes waar we in de 20e eeuw van genoten in de 21e eeuw geleidelijk verdwijnen. Wat voor genoegens komen ervoor in de plaats? Dat zullen we moeten afwachten.
Ik denk dat ze zullen bestaan uit genieten van echte communicatie met elkaar, waarin wij het volgende niveau van ons bestaan zullen ontdekken en ons denken en voelen gaan vullen met het ervaren van een hoger leven.
Vraag: Denkt u dat bij elkaar zitten, met elkaar praten en de diepere lagen van onze verbinding ontdekken het grootste genoegen is?
Antwoord:In gewone taal gezegd, dit is plezier op psychologisch niveau omdat we voelen hoe de natuur aan ons werkt, met ons communiceert, hoe wij de natuur beïnvloeden en hoe zij ons beïnvloedt.
Vraag:Dus alle problemen kunnen alleen worden opgelost door de verhoudingen tussen mensen te veranderen? Kunnen we dat bewijzen?
Antwoord: We hoeven helemaal niets te bewijzen, we zullen het meemaken. Maar is het nu ook al niet zo? Als er geen problemen tussen mensen zouden zijn, hoeveel beter zou onze wereld er dan wel niet uitzien?
Opmerking: Enerzijds lijkt dat wel zo, maar anderzijds is het voor mensen niet duidelijk dat met elkaar verbonden zijn op de een of andere manier de lagere niveaus van de natuur kunnen beïnvloeden.
Mijn antwoord:Dat moeten we uitleggen. En omdat we in een integrale natuur leven, is het niet zo moeilijk om uit te leggen. De hele kosmos en wij, ons lichaam, onze maatschappij, alles is geordend volgens het principe van een integrale interactie tussen de delen.
De mens is de enige factor in dit globale, integrale systeem die uit dit systeem breekt – niet fysiek maar op morele basis – door zijn houding naar anderen. Hij moet deze houding naar de ander, naar wat “buiten hem” is, op orde brengen.
Vraag: Denkt u dat het mogelijk is om te bewijzen dat mensen, als zij zich nu met elkaar verenigen, onmiddellijk een soort gunstig effect van de natuur op ons zullen zien, en vice versa, dat er, als zij de verbinding verbreken, allerlei grote rampen zullen plaatsvinden? Of zal het niet zo expliciet gebeuren?
Antwoord:Het zal niet zo expliciet gebeuren, maar we kunnen dit proces door onze uitleg versnellen. We hebben die mogelijkheid immers. En allerlei soorten virussen zullen ons daarbij helpen.
Opmerking: Tegenwoordig heeft de mens meer vrijheid dan de slaven in Amerika in de 19e eeuw, of de horigen onder de lijfeigenen.
Mijn antwoord:Dit is geen vrijheid! Trouwens, een slaaf had niet minder vrijheid dan wij in onze tijd. Hij voelde dat hij bij zijn meester hoorde en dit betekende dat hij zich nergens zorgen over hoefde te maken.
Hij wist dat zijn meester voor zijn voedsel zorgde, dat hij zeker was van een slaapplaats en dat er voor zijn gezondheid gezorgd werd, dat hij een gezin kon hebben, enz. Dit betekent dat de meester voor zijn slaaf zorgde, dat er een bepaalde overeenkomst tussen hen bestond.
Er waren bepaalde afspraken over de status van de slaven, waarbij vastgesteld was op welke manier de eigenaar voor hen zou zorgen, voor een medische behandeling zou zorgen, enz. Slaven waren geen mensen zonder rechten. Bovendien was een slaaf aardig duur, dus de eigenaar was zuinig op zijn bezittingen.
In onze tijd is het totaal anders. Je krijgt ontslag en dan heb je niets meer. Er staan 100 mensen bij de deur te wachten om jouw plek in te nemen. Niemand is iets aan jou verschuldigd, want de eigenaar bedenkt alleen maar hoe hij van je af kan komen zonder je ook maar iets te betalen.
Vraag: Denkt u dat er ten aanzien van de waardering voor vrijheid de afgelopen anderhalve eeuw geen doorbraak is geweest op het gebied van de menselijke relaties?
Antwoord: De doorbraak zien we terug in het feit dat een mens in onze tijd in slavernij leeft en zo gebruikt wordt dat hij niet eens weet dat hij een slaaf is.
Vraag:Slavernij betekent een verbod om te reizen, niet voor je gezin kunnen zorgen en de afwezigheid van rechtvaardigheid. Hoe kunnen we de situatie van slaven in de 19e eeuw vergelijken met de moderne, werkende mens?
Antwoord:Ik zie niet zoveel verschil. Hoe dan ook, je gaat niet ergens heen omdat je dat zelf wilt, maar omdat de advertenties op de televisie je dat opleggen. Je kiest niet zelf een beroep, maar onder de invloed van wat je in je jeugd hebt meegekregen. In deze dingen bestaat er geen vrijheid. Praat maar eens met een paar goede psychologen, dan zul je zien dat het zo is.
Natuurlijk bestaat er een relatieve vrijheid, maar dat lijkt op het innemen van een pil, je voelt je gebrek aan vrijheid niet. En daar ben je zelfs trots op: “Kijk, we hebben deze plek bezocht. Kijk, we hebben dat gezien. Kijk, daar waren we.” Waarom waren jullie daar? Jawel, omdat anderen daarheen gaan. Wij volgen in alles, zonder enige uitzondering, onze kuddementaliteit, daarom hebben we geen vrijheid.
Vraag: Hoe leg ik aan mensen uit dat zij moeten veranderen om te overleven en niet te verdwalen in deze wereld?
Antwoord: Er is maar één manier: aan de natuur gelijkvormig worden, dit betekent, dat je zo integraal en correct mogelijk met iedereen verbonden bent of, in ieder geval, met je eigen kleine groep.
Kabbalah stelt voor om je in groepjes van tien te verdelen, en als we de correcte verhoudingen in die tien (Ten) bestuderen, worden we geleidelijk een groep en wordt onze Ten een formatieve unit van de maatschappij. De hele gecorrigeerde mensheid moet gaan bestaan uit deze units.
In de loop van de tijd moeten we dit doen, ofwel dit idee van een integrale, gelijkwaardige verbinding vrijwillig met elkaar verspreiden, of het gebeurt onder de invloed van virussen. Op een andere manier kunnen we niet overleven.
Dit is de taak waar we nu voor staan. Als we dit niet doen, zullen we op onze weg, naast het coronavirus, allerlei virussen zien verschijnen die ons zullen helpen om de maatschappij te veranderen.
Vraag: Kunnen we de volgende fase van onze maatschappij nu introduceren? Of zal dit model vanzelf ontstaan als wij ons ontwikkelen, verder komen en erin gaan integreren? Is dit een proces dat met horten en stoten verloopt of gaat het geleidelijk?
Antwoord: Ik denk dat we dit proces zelf moeten ontwikkelen, want in geschriften van belangrijke mensen wordt dit al beschreven en er is geen reden om af te wijzen wat zij al hebben bereikt. Wij moeten gebruik maken van hun conclusies en van wat zij al bereikt hebben en op basis hiervan voor de hele mensheid een systeem bouwen van educatie en opvoeding.
Vraag: Hoe zal de ontwikkeling van de hele maatschappij verlopen? Sommige mensen voorspellen een dictatuur, anderen het bevorderen van democratie, er gaan stemmen op over nazisme en fascisme, sommigen zien het nut van nogal harde maatregelen en anderen juist van zachtere maatregelen. Maar tot dusver is er nog geen echt model uitgewerkt voor economische, sociale en politieke betrekkingen.
Zal het deel van het leven in de maatschappij dat gaat over deze materiële wereld en de belangen van mensen, langzamerhand duidelijk worden of kunnen we er nu al vorm aan geven, nu we op weg zijn naar de realisatie van een plan dat wij begrijpen?
Antwoord: Er moet een sociale discussie plaatsvinden over wat we werkelijk nodig hebben en wat niet. Door de situatie in onze moderne samenleving kan men dit begrijpen. In hoeverre zijn bepaalde beroepen en consumptiegoederen nodig? We weten hoe we de aarde vervuilen en hoe ook alle oceanen vervuild zijn, etc. We hebben een pauze nodig en heel serieus onderzoek naar onze fouten.
Pas daarna kunnen we onze interventie in de wereld om ons heen verminderen en een systeem creëren dat mensen uitsluitend van de essentiële consumptiegoederen voorziet en van maximale spirituele inhoud.
Vraag: Ik ben de eigenaar van een klein hotel in Quebec. Denkt u dat ik na het coronavirus, als alles normaal wordt, weer klanten krijg?
Antwoord:Dat is mogelijk, want Quebec, waar jij woont, is een fijne plek om te ontspannen en over jezelf na te denken, zowel voor jonge als oudere echtparen. Mensen gaan erheen om speciale dingen bij elkaar te ontdekken en ook wel voor de omringende natuur. Ik zou graag bij je logeren.
Opmerking:Maar op het ogenblik is het moeilijk om de toeristische sector verder uit te breiden.
Mijn antwoord: De afgelopen 20 à 30 jaar heeft het toerisme zich zodanig ontwikkeld dat het een industriesector is geworden. Ik weet dat omdat ik zelf veel gevlogen heb en naar verschillende landen ben gereisd om mijn studenten te ontmoeten, niet omdat ik belangstelling heb voor vliegen, maar ik leer graag nieuwe steden kennen, een nieuwe wereld.
Ik denk niet dat deze industrie zich heel snel zal herstellen, want mensen zullen serieuzer levensbehoeften hebben. Uiteindelijk is toerisme, evenals sport, toch meer een luxe voor ons aardse leven. Natuurlijk hoop ik dat allerlei vormen van industrie zich snel zullen herstellen, maar ik denk dat mensen zullen merken dat ze zich eerst met andere dingen moeten bezighouden.
We zijn geschapen om een zo diepe relatie met elkaar te hebben, dat wij de grote innerlijke kracht van de natuur gaan ontdekken, de bron van het leven. Als wij ons op basis van die goede relatie met elkaar verenigen en vanuit een goede intentie bij elkaar komen, ontdekken we een gemeenschappelijke kracht tussen ons die zowel voor jou als voor mij beschikbaar is. Deze gemeenschappelijke kracht, die ons uiterlijk verdeelt in ‘jij’ en ‘ik’, is in ons één. Het is onze Schepper, want Hij brengt ons voort. Als wij dat tussen ons onthullen, gaan we voelen dat wij ons op een hoger niveau bevinden, een spiritueel niveau.
Het is een feit dat alles vanuit het hoogste spirituele niveau naar onze wereld neerdaalt, alles vindt via een eindeloze kettingreactie plaats: van opsplitsing naar opsplitsing naar opsplitsing. Maar als wij ons daarentegen verenigen, verenigen en opnieuw verenigen, zullen wij tenslotte de Ene Hoge Kracht bereiken, de Kracht die ons heeft voortgebracht en ons bestuurt. Dan treden wij de staat van eeuwigheid en perfectie binnen.
Deze staat moeten wij bereiken en ons daarin voorgoed vestigen. Dit zal het hotel worden, de waarachtige, eeuwige, volmaakte woning die wij nodig hebben en waarin wij mogen verblijven.
Het echte nieuws is dat de media het nieuws met goedvinden van de financieringsbronnen van de eigenaars publiceert en uitzendt, dit betekent dat het uiteindelijk fake nieuws is.
Als abonnees de primaire bron van de financiering van de nieuwsmedia zouden zijn, zouden de media hen dank verschuldigd zijn, dat wil zeggen: aan de mensen die het aangeboden nieuws kopen, lezen en bekijken.
Maar toen media-eigenaren de primaire bron van de financiering van de nieuwsmedia werden, waardoor de media voor hun voortbestaan van de adverteerders afhankelijk werden, moesten de media wel buigen voor de belangen van de eigenaren en de adverteerders, en de authenticiteit die ooit bestond in de nieuwsberichtgeving, raakte op de achtergrond.
Tegenwoordig is men zich op grote schaal bewust van fake nieuwsberichtgeving. Steeds meer mensen stellen de betrouwbaarheid en de belangen die gediend worden, ter discussie, maar uit gebrek aan andere mogelijkheden, blijven zij het nieuws uit dezelfde bronnen volgen.
Wij zouden er verstandiger aan doen om, in plaats van met de vinger te wijzen naar de media corruptie die fake nieuws levert, tijd te besteden aan zelfonderzoek, wij allemaal, want wij vormen de samenleving.
De media zijn niet corrupter dan de samenleving die er omheen staat, waar wij allemaal deel van zijn. Het gaat over een product van de waarden, invloeden en gedragingen van de samenleving.
Ons van fake nieuws bewust zijn, is niet voldoende om een niveau te bereiken waar wij eerlijk nieuws kunnen vinden.
Het verkrijgen van eerlijk nieuws hangt af van serieuze introspectie en allereerst van het besef dat de media niet beter of slechter zijn dan de maatschappij die eromheen staat: een samenleving die uit individuen bestaat die persoonlijk welzijn belangrijker vinden dan het welzijn van de maatschappij.
Fake nieuws en corrupte media kunnen we dan zien als een reflectie van wie we eigenlijk zijn: egocentrische wezens die in het leven zoveel mogelijk op ons eigenbelang uit zijn, een dergelijke zelfanalyse moet leiden tot een dringende vraag:
Is dit de maatschappij waarin wij werkelijk willen leven?
Als dat zo is, hoeven we ons niet druk te maken over fake nieuws en media corruptie.
Als wij echter verlangen naar een maatschappij waar geluk, vriendelijkheid, steun, aanmoediging en een alom aanwezige positieve sfeer bloeit, moeten we onze sociale waarden resetten: goed zijn voor anderen in de maatschappij belangrijker vinden dan goed zijn voor onszelf.
Een dergelijke verandering is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het is werkelijk uitvoerbaar.
Het vereist dat wij regelmatig bestuderen hoezeer wij van elkaar afhankelijk zijn, hoezeer wij allemaal met elkaar verbonden zijn en verantwoordelijk zijn voor elkaar.
Wij zouden er goed aan doen als wij onze onderlinge afhankelijkheid vanuit vele verschillende invalshoeken leren begrijpen, als wij leren voelen dat elke beweging die wij maken het leven van anderen beïnvloedt.
Het coronavirus is een voorbeeld van onze onderlinge afhankelijkheid op het gebied van onze gezondheid, wij zien hoe de gezondheid van iemand afhankelijk is van de ander die zich houdt aan verordeningen van de gezondheidszorg, zoals persoonlijke hygiëne, het houden van een bepaalde afstand tot elkaar en het dragen van mondkapjes in het openbaar.
Omdat wij van elkaar afhankelijk zijn, wordt er negativiteit naar anderen verspreid als iemand onverschillig is, zich niet betrokken voelt, een houding van verdeeldheid en antipathie aanneemt, hierdoor ontstaat er een negatieve kettingreactie waardoor de maatschappij negatief beïnvloed wordt.
Als wij echter onze onderlinge afhankelijkheid voelen, ons allemaal deeltjes voelen van een groter geheel, zou de zorg voor ons gezamenlijke bezit ons ervan weerhouden om het te schaden, in plaats daarvan zouden we zoeken naar manieren om alles zo goed mogelijk te laten groeien en bloeien.
Als wij inzien dat fake nieuws en media corruptie veroorzaakt worden door de manier waarop eenieder van ons de voorkeur geeft aan eigenbelang boven het belang van anderen in de maatschappij, kunnen we ook inzien dat er niets effectiefs bereikt wordt als wij het nieuws en degenen die er direct achter zitten, beschuldigen omdat alles fake is.
Integendeel, als wij de media willen veranderen, moeten wij onszelf veranderen en met elkaar willen dat het belang van de samenleving belangrijker is dan ons eigenbelang.
Als wij ons niet inzetten voor het verbeteren van onze relaties, kunnen we meer fake nieuws en media corruptie verwachten, samen met talloze andere problemen in onze maatschappij.
Bovendien komt er dan ook geen oplossing.
Eerlijk nieuws komt alleen als resultaat van zelfonderzoek en de verbetering van menselijke relaties.
Negatieve houdingen waarbij we elkaar uitbuiten, zijn vergelijkbaar met virussen waarmee wij elkaar dagelijks kunnen infecteren.
Een positieve verandering vraagt dus om onze gezamenlijke inspanning om een positief-verbonden maatschappij op te bouwen door betrokkenheid en verantwoordelijkheid voor elkaar.
Als wij ons afstemmen op die gedachte, zullen we een compleet nieuwe, geüpgrade wereld ervaren.
De directeur van de Wereldgezondheidsorganisatie heeft over COVID-19 gezegd: “Fake nieuws verspreidt zich sneller en gemakkelijker dan dit virus. ”Inderdaad, als je op zoek bent naar waarheid in de huidige wereld, is die waarheid dat iedereen liegt. Alle mediakanalen vervormen en manipuleren het nieuws, aangepast aan de agenda van degene die het verspreidt.
We kunnen het oprechte gewetensonderzoek – dat wij nodig moeten doen – blijven vermijden en op het pad blijven dat we al tientallen jaren bewandelen, maar het moge duidelijk zijn dat het ons niets goeds oplevert.
In het verleden, toen de kranten en de televisie gefinancierd werden door abonnees, door mensen die een krant kochten, was de pers wel verplicht om de lezers of de kijkers van betrouwbaar nieuws te voorzien. Nu de media het bezit zijn van mediamagnaten en voor hun bestaan afhankelijk zijn van adverteerders, zijn ze alleen hen wat verschuldigd en is een eerlijke verslaggeving ver te zoeken. Het goede nieuws – als je het zo kunt noemen – is dat tegenwoordig iedereen van tevoren weet dat iedereen liegt.
We laten ons toch nog steeds informeren door het nieuws van de media, want we hebben geen andere nieuwsbronnen, maar we nemen het op zijn minst met een korreltje zout. En nu we het over zout hebben, de media kunnen we vergelijken met ons dagelijks voedsel: het is veel en het ziet er mooi en perfect uit. Maar vanbinnen zit ons voedsel vol hormonen, steroïden en antibiotica. We weten het allemaal, maar we eten het ook allemaal. Wat kunnen we anders?
Maar nu moeten we ook eerlijk zijn naar onszelf. Het is waar dat de media corrupt zijn, maar dat is al lang geen nieuws meer. Dan moeten we ons afvragen: waar komen de journalisten vandaan? Waar zijn ze opgegroeid? Waar hebben ze onderwijs gekregen? Waar hebben ze geleerd om dingen te verdraaien en te manipuleren? Ze hebben het op dezelfde plekken geleerd als wij, waar wij onderwijs hebben gekregen, waar wij hebben geleerd om elkaar te manipuleren. De media zijn niet corrupter dan de omgeving die hen voedt, en dat zijn wij. Ze zijn naar ons beeld gevormd.
Om betrouwbaar nieuws te krijgen is het niet voldoende om hen te veroordelen, zij kunnen niet beter zijn dan het publiek waar zij het resultaat van zijn. In plaats daarvan moeten wij eens in de spiegel kijken naar onszelf en erkennen dat de mensen waar wij – vanuit ons gevoel van zelfgenoegzaamheid – op neerkijken in feite reflecteren wie wij zijn en ons afvragen of dit nu de maatschappij is waarin we willen leven.
Als wij dat doen, hoeven we nergens meer over te klagen. Maar als we dat niet willen, kunnen we er veel aan gaan doen. We kunnen allereerst gaan leren hoe het staat met onze onderlinge verbinding. Net zoals één persoon met het coronavirus tientallen mensen kan infecteren, als het er niet meer zijn, kunnen wij hetzelfde doen door middel van onze handelingen en zelfs onze gedachten. Als de kwade wil naar elkaar hoogtij viert, doen mensen elkaar kwaad, ze brengen naar buiten wat zij innerlijk voelen. Maar als mensen zich met groepen en landen verbonden voelen, als zij voor hun naasten zorgen, doen zij hen ook geen kwaad. De wortel van het probleem, waardoor de slechte pers is ontstaan, is dat wij ons naar elkaar slecht gedragen. Als wij slecht zijn voor elkaar, kunnen wij ons dan beklagen omdat iemand anders ons slecht behandelt?
Wij keren het motto van John F. Kennedy om: “Vraag niet wat jouw land voor jou kan doen, vraag wat jij voor je land kan doen,” en klaag als het niet werkt. In principe zijn we het allemaal met JFK eens, maar we willen allemaal dat iemand anders begint. Met deze houding zullen wij sterven voordat iemand ook maar iets gedaan heeft.
We zitten in de huidige situatie omdat wij onszelf niet aangepakt hebben, ons niet afgevraagd hebben hoe wij met elkaar omgaan en aan wat voor samenleving wij willen bijdragen. We kunnen het oprechte gewetensonderzoek dat wij nodig moeten doen, blijven ontwijken en het pad blijven volgen dat wij al tientallen jaren bewandelen, maar het is duidelijk dat dit tot niets goeds leidt.
We kunnen ook besluiten dat we eindelijk maar eens actie moeten gaan ondernemen en voor elkaar aan het werk moeten gaan. Het vraagt geen radicale veranderingen van ons, we hoeven ons spaargeld niet te doneren, als we dat al hebben, we hoeven niets op te offeren. We hoeven alleen maar bij onszelf te rade te gaan en ons af te vragen hoe wij met elkaar omgaan, want dit is het punt waar wij werkelijk ziek zijn. Dit is het virus dat we elkaar iedere morgen, iedere middag en iedere nacht geven. Als we anders met elkaar om willen gaan, zal dat ook gebeuren, op voorwaarde dat wij dat allemaal willen. Deze denkwijze moeten we promoten, dat wij met elkaar een zorgende samenleving kunnen bouwen, waarin mensen voor elkaar verantwoordelijk zijn. Als wij die kleine verschuiving in onze mentaliteit maken, zullen we een andere wereld zien. Met elkaar kunnen we bergen verzetten.
Ongebruikelijke situaties leveren ongebruikelijke verklaringen op. Dit geldt zeer zeker voor de COVID-19-crisis. Dat is er waarschijnlijk de oorzaak van dat wij ons uit het recente verleden geen enkele crisis kunnen herinneren die meer nepnieuws, samenzweringstheorieën en andere schrikbeelden heeft opgeleverd, en niemand weet wie ze verspreidt en of ze waar of onwaar zijn.
Maar of het coronavirus nu wel of niet in een laboratorium in Wuhan, China, is gemaakt en of het nu wel of niet bedoeld is om ons bang te maken voor de implantatie van een chip die elke beweging van ons controleert, al die theorieën bevatten één grote fout: ze negeren de eigenlijke oorzaak van het virus. Uiteindelijk maakt het niet uit wie het virus heeft gemaakt en met welk doel. Het gaat erom dat het er is en dat het netwerk van de menselijke samenleving erdoor verandert. Niemand was zoiets van plan en geen enkel mens heeft hier controle over.
Het coronavirus laat ons iets zien, iets wat mijn leraren “de erkenning van het kwaad” noemen, het kwaad in de menselijke natuur. Het virus schakelt al onze systemen uit en zet ons aan het denken. Toen wij nog thuis waren, bloeide de natuur op en dieren begonnen vrij rond te zwerven op plekken waar ze tientallen jaren niet geweest waren, dit laat ons zien hoe schadelijk onze invloed op de natuur is.
Toen we nog thuis waren, bang om het virus op te lopen of bang om dierbaren die kwetsbaarder waren dan wij te besmetten, protesteerden er brutale jonge demonstranten tegen de lockdown, zij verzamelden zich en droegen borden mee met de leuzen: “Cuomo beschermt criminelen” en “Cuomovirus is de Werkelijke Bedreiging in de staat New York”.
En terwijl de gewone burgers smeken om federale voordelen, zodat zij hun gezinnen en ondernemingen overeind kunnen houden, maken de tycoons honderden miljarden dollars op, ten koste van vele andere mensen. Zelfs de rijkere ziekenhuizen kregen twee keer zoveel overheidshulp als de armere ziekenhuizen. Hoe kunnen we dit rechtvaardigen? Als dit niet tot erkenning van het kwaad leidt, weet ik niet wat dan wel.
Er is een goede reden waarom ik op al die voorbeelden van menselijke lelijkheid wijs. Het coronavirus heeft die voorbeelden niet veroorzaakt, het heeft ons alleen een spiegel voorgehouden, zodat we kunnen zien wie we zijn, hoe we met elkaar omgaan en hoezeer we van elkaar vervreemd zijn. Als we zo met elkaar omgaan, is het geen wonder dat we op dezelfde manier met de natuur omgaan. Willen we hier naar terug? Willen we dit hervatten? Want dit hebben we in lockdown geplaatst, dus als we onze deuren weer openzetten, komt dit naarbuiten.
We moeten wel leven, maar we moeten het goed doen. Met “goed” bedoel ik dat we alleen bedrijven moeten openen die essentieel zijn en niet, zoals een demonstrant zei, “Alle banen zijn essentieel.” Essentieel voor wie? Voor degenen die ons willen manipuleren, zodat we kopen wat we niet nodig hebben? Niet elk bedrijf is essentieel, en niet alle banen zijn essentieel.
Maar wat wel essentieel is, zijn alle mensen. Mensen die een bedrijf hebben dat een reële bijdrage aan de samenleving levert, bedrijven voor voedsel, kleding, gezondheidszorg, onderwijs, de bouw, enzovoort, moeten open zijn en open blijven. Alle andere mensen moet overstappen naar een heel nieuw vakgebied: “humaan onderwijs”.
Met “humaan onderwijs” bedoel ik: leren hoe we menselijk kunnen zijn, namelijk menselijk naar elkaar toe. We moeten leren dat we allemaal afhankelijk zijn van elkaar, want het is duidelijk dat we ons daar nu niet van bewust zijn. We moeten leren dat wij, als we waarden promoten als aandacht voor elkaar, zorg en belangstelling voor elkaar, en verantwoordelijkheid voor onze leefgemeenschappen en steden, daar het eerst van profiteren. Als we zicht willen hebben op de toekomst, moeten we erkennen dat de kwaliteit van onze toekomst afhankelijk is van de kwaliteit van de samenleving waarin we leven. En als wij geen goede, ondersteunende samenleving voor onszelf opbouwen, wie dan wel?
Activisme is iets belangrijks als het gericht is op het brengen van verbinding in de samenleving, met het doel om het leven van iedereen te verbeteren en niet gericht op het behartigen van belangen van diverse pressiegroepen. Om de problemen in de samenleving op te lossen, moeten alle groeperingen en elementen van de samenleving aan het proces deelnemen, hun behoeften delen en moet er in de samenleving (of met haar vertegenwoordigers) met elkaar beslist worden over de prioriteiten bij het toewijzen van middelen en de inspanningen om behoeften op te lossen.
Als er in de huidige samenleving – waarin we van elkaar afhankelijk zijn – één groepering ontevreden blijft, zal dit de hele samenleving ten val brengen. Als we dit nu niet begrijpen, zullen we het na de tweede of derde golf van het virus hopelijk wel begrijpen. Waarom doen we het dan nu niet, een miljoen slachtoffers eerder?
Vraag: Hoe moet de samenleving eruit gaan zien? Communistisch?
Abonneren op RRS Feeder