De vraag naar de zin van het leven

Vraag: Wanneer had u voor het eerst een vraag over de zin van het leven?

Antwoord: Ik ben ermee geboren. Deze vraag achtervolgde mij sinds mijn kindertijd. Ik was voortdurend op zoek, maar wist niet waar ik een antwoord zou kunnen vinden. Ik dacht dat ik het misschien in de wetenschap zou kunnen vinden, maar ik ontdekte al heel snel dat, zodra ik daaraan begon, dat voor mij niet de oplossing was.

Er waren jaren waarin ik niet wist waar ik naar op zoek was. Ik voelde me alleen maar leeg, verveeld. Waar diende alles voor? Wat zou het doel van het leven kunnen zijn?

Vraag: Hoe probeerde u die leegte op te vullen?

Antwoord: Allereerst probeerde ik een beroep te vinden. In die tijd waren er niet zoveel mogelijkheden in Rusland. Mijn ouders dwongen me om een medische opleiding te volgen. Ik werd aangenomen maar ik haakte meteen af. Letterlijk binnen een paar maanden, ik realiseerde me dat dit niets voor mij was, want het gaf me geen oplossing voor de pijnlijke kwestie.

Als ik was afgestudeerd aan die school, zou ik chirurg geworden zijn, want dan zie je duidelijk het resultaat van je werk. De patiënt verkeert in een ernstige situatie en kan alleen geholpen worden door een krachtige interventie, je gaat aan het werk en je ziet het resultaat. Maar ook dit was niet waar ik naar op zoek was.

Ik schreef mij in aan de Faculteit voor Automatisering en Computertechniek van het Oeljanov-Lenin Instituut in Leningrad. Daarna stapte ik over naar het Polytechnisch Instituut, op de afdeling van professor Akhutin, biologische medische cybernetica. Ik was voortdurend op zoek. Tegelijkertijd, tijdens mijn laatste jaren in Rusland, deed ik wat werk aan het Instituut voor Bloedtransfusie, de Militaire Medische Academie, en ook bij de SKB, waar ze alfa-gordels voor astronauten maakten. Maar het dit was niet succesvol voor mij.

Wetenschapper worden? Wel, dan word je ‘assistant professor’. En dan? Ik kreeg er al heel gauw een soort teleurgesteld gevoel bij.

Vraag: Je komt aan een soort grens. Als je die bereikt hebt, is er geen verdere ontwikkeling meer. Hield dat u vanaf het begin tegen?

Antwoord: Ja. Dat achtervolgde me voortdurend. In sommige opzichten was ik ongelukkig. Maar, zoals men zegt, tegenslagen helpen en ze leidden mij na vele jaren naar Kabbalah. Ik realiseerde me dat ik niets te zoeken had in de wetenschap en ook in Rusland helemaal niets meer te zoeken had. Toen begon de repatriëring. Een paar jaar lang wiste ik al mijn sporen uit tot ik via mijn geboortestad Vitebsk, via Litouwen, via het stadje Pabradė na twee jaar lang geweigerd te zijn vergunning kreeg en vertrok. In 1974 kwam ik in Israël aan.

Zoektocht in Israël

Na mijn aankomst in Israël bleef ik zoeken naar een antwoord op de vraag naar de zin van het leven. Daarom ging ik dichtbij het Weizmann Instituut wonen. Ik dacht dat ik daar misschien iets zou vinden. Weer niets. Er was een mogelijkheid om me bezig te houden met de ontwikkeling van medische apparatuur, dat lag het dichtst bij mijn vakgebied. Maar ook dat interesseerde me niet. Daar wilde ik niet mijn hele leven aan besteden. Dan kan je beter naar een soort automatische baan gaan en je helemaal vrij voelen.

Daarom ging ik in het leger werken bij het onderhoud van vliegtuigen. En als ik vrij was van mijn werk, ging ik verder met zoeken. Hoe kon ik iets vinden wat het leven waardevol maakte? Deze vraag, deze passie, dit verlangen, de leegte, dreven mij, hoewel ik tegen die tijd al een vrouw en een kind had en ik mij gelukkig voelde in mijn gezinsleven. Tot op de dag van vandaag ben ik blij dat ik al zoveel jaren met deze vrouw samen ben.

Maar toch, er zat me iets dwars. Ik kreeg het aanbod om het in religie te zoeken. Ik begon wat cursussen te volgen en ging in het weekend naar Yarkhei Kala. Ze leken wel iets te zeggen te hebben, maar het had geen betekenis. En steeds probeerde ik te begrijpen: “Maar dan, wat dan?” Zij stelden zelf geen vragen.

Ik probeerde net zo te worden als zij. Ik vond het mooi wat ze zeiden over de eeuwigheid, de Schepper, de ziel, over de verbinding met het eeuwige. Maar waar is die verbinding? Ze antwoordden: “We lezen en onderwijzen, en dat is de verbinding.” En waar is die verbinding echt? Waar is de connector waarmee je je verbindt met deze verbinding? Waar voel je het duidelijk? Ben je er zelf bij betrokken?” “Nee, het staat in de boeken geschreven.” Dat was genoeg voor hen.

Ik bleef zoeken, totdat Rabbijn Fischer uit Nederland tegen mijn belangenbehartigers, die van mij een eenvoudige religieuze Jood wilden maken, zei: “Hij moet waarschijnlijk worden voorgesteld aan Kabbalisten, aan degenen die zich hier meer in verdiepen. Daar zijn mensen die daar behoefte aan hebben.”

Zij introduceerden me bij Rabbijn Zilberman. Door hem kwam ik erachter dat er Kabbalah bestond, dat er boeken waren die het hier serieus over hadden. Hij begon in het geheim Aramees met mij te studeren. In Kabbalah worden namelijk de primaire bronnen in het Aramees uiteengezet. Aramees is afkomstig uit Babylonië, waar Aramees de spreektaal was.

Maar zijn aanpak bevredigde me ook niet. Gelovigen bestuderen alleen boeken en hij bestudeerde Kabbalah op dezelfde manier. Waar is het contact dan, waar is de verbinding? Dat was ook hierbij afwezig. Hij vond dat lezen om meer te leren genoeg was.

Wat heeft “leren” hiermee te maken? Ik wilde er middenin staan! Wat moest ik doen om de essentie van het leven te ontdekken, van alles wat er om mij heen gebeurt, de schepping te zien van het begin tot het eind? Waarom, hoe, waarom? Wat is het uiteindelijke doel?

Hierop zei Rav Zilberman: “Het is natuurlijk een goede vraag. Dit wordt hier en daar in Kabbalah ook wel begrepen. Wij begrijpen het in de mate waarin wij de Kabbalisten begrijpen.” Ik ging weg bij hem.

Berg

Eens, op zoek naar een Kabbalah leraar, ging ik naar een van de lezingen aan het Berg Instituut, maar ik zag dat dit allemaal niet serieus was. Toen vroeg ik of ik voorgesteld kon worden aan Berg en ik zei zonder omwegen tegen hem: “Ik ben bereid om te betalen wat u wilt, ik heb privélessen nodig.” Financieel gezien was ik rijk en ik gaf hem werkelijk veel geld, maar ik wilde absoluut privélessen.

Dus ik ging bijna elke dag naar zijn huis, om vijf uur ‘s morgens. Na een paar weken besefte ik dat ik verder niets meer aan hem had.

Toch leerde ik van hem iets meer dan van de anderen omdat hij op een gegeven moment bij Rabbijn Brandwein, een leerling van Baal HaSulam had gestudeerd. Berg vertelde mij wat over Baal HaSulam en over Rabbijn Brandwein, hoe hij bij hem gestudeerd had toen hij nog heel jong was. Hij zei dat er nog andere boeken waren, de boeken van Baal HaSulam en dat daaruit ook gestudeerd kon worden. In feite heb ik dit van hem geleerd.

Maar na twee à drie weken, toen ik zag dat ik niets meer van hem te leren had, stopte ik met die studie. En wat toen? Naar wie moest ik op zoek? Ik wist het niet.

Hier is hij, de Ware Leraar!

Op de een of andere manier, letterlijk bij toeval, besloot ik na aankomst in Bnei Brak, om een leraar te gaan zoeken. Het was winter, het was moeilijk om in deze tijd van het jaar naar Jeruzalem te reizen en ik dacht, waarom niet eens in Bnei Brak kijken. Op een van de kruispunten, leunend uit de auto, vroeg ik: “Waar studeren mensen hier Kabbalah?” Een religieuze man die daar stond antwoordde: “Sla linksaf, rij dan naar een bosje, daar vind je een plek waar ze Kabbalah studeren.” Net een engel uit de hemel.

Toen ik daar aankwam zag ik een aantal oude mensen die Kabbalah studeerden. Ik sprak ze aan en zij wezen mij de leraar. Zo begon ik daar te studeren. Het bleek dat hun leider de oudste zoon van Baal HaSulam was. Niemand had mij daar ooit iets over gezegd.

Zo kwam ik bij de belangrijkste persoon terecht, mijns inziens de enige Kabbalist in die tijd. Bovendien was hij de oudste zoon van Baal HaSulam en had hij alles via hem ontvangen. Inderdaad, toen hij met mij begon te studeren, besefte ik dat een week of twee hier niet genoeg zouden zijn.

Ik voelde dit aan het feit dat mijn vragen niet ergens in het luchtledige bleven hangen, maar onmiddellijk in vruchtbare aarde vielen. Ik kreeg rechtstreekse antwoorden. Bovendien waren het geen ontwijkende antwoorden, zoals: Wees maar tevreden met het geloof en enkele geboden, of: Dat zien we later wel.” Het waren absoluut duidelijke, serieuze, rustige antwoorden. Bovendien gingen ze vergezeld van formules, grafieken en logische uitleg, zonder enige concessies.

Zo ben ik gemaakt

Vraag: Wisten uw ouders dat u op zoek was naar de zin van het leven?

Antwoord: Ze wisten altijd dat ik op zoek was. Alles gebeurde voor hun ogen door de jaren heen. Natuurlijk begrepen zij dat ik op geen enkele manier en in geen enkel opzicht zou opgeven, want zonder dat kon ik niet leven, was het leven niet de moeite waard. Daarom hielden ze me niet tegen.

Tegelijkertijd was ik een serieus, weldenkend, zeer realistisch mens, ik was geen dromer. Ik heb een afkeer van mystiek en ik sta heel ver af van religie, van geloof. Ik ben heel realistisch, ik weet dat ik moet zorgen voor mijn gezin en mijn kinderen, ik sta stevig met beide benen op de grond, ik bezwijk voor geen enkele slechte invloed. Dat wisten ze allemaal heel goed. Ze zagen dat ik een heel serieus doel had, dat ik zo geschapen ben, en dat ik doorga.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/07/life-in-search/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Close-up.Generation”

Filed under: Meaning Of Life, Spiritual Teacher, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Baal HaSulam, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Kabbalist dr. Michael Laitman, Religie - Geen reacties→

Michael Laitman op Quora: De Schepper van het leven, wat is dat?

De Schepper is de eigenschap van de Hoge Wereld, het principe dat karakteristiek is voor schenken, geven.

Wij weten niet wie of wat de Schepper op zich is. We kunnen alleen weten hoe wij de Schepper waarnemen. In de mate waarin wij de eigenschap van geven voelen, doordat Hij aan ons geeft, bereiken wij de Schepper. Wij kunnen ook niets zeggen over een object op zich in onze wereld, maar alleen over hoe het ons in onze waarneming toeschijnt.

Daarom is in het Hebreeuws – de taal die de Kabbalisten gebruiken om de Hoge Wereld te beschrijven – het woord voor Schepper “Boreh” dit is samengesteld uit twee woorden: “Bo” (kom) en “Reh” (zie). “Kom” betekent dat we een bepaalde vorm van zelftransformatie ondergaan, waardoor we de eigenschap van geven bereiken, en dan “zien” we. Met andere woorden, we nemen alles via onze ervaringen waar.

Hoe kunnen wij de eigenschap van geven bereiken? Daarvoor is de Wijsheid van Kabbalah aan ons gegeven. Het is een methode om de Hoge Wereld te bereiken door de eigenschap van geven te verwerven, wij ontdekken de Schepper naar de mate waarin wij de eigenschap van geven voelen. Daarom wordt Kabbalah gedefinieerd als een Wijsheid die ons leidt naar “De Onthulling van de Schepper aan Zijn schepselen in deze wereld” (Kabbalist Yehuda Ashlag [Baal HaSulam]) in “De Essentie van de Wijsheid van Kabbalah“). Door ons te ontwikkelen via deze methode, verkrijgen wij nieuwe tools om mee waar te nemen en te voelen, “Kelim” genaamd (“vaten”, het meervoud van “Kli” [“vat”]) , waarmee wij de Schepper en de Hoge Wereld gaan ervaren.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/06/what-is-the-creator-of-life-quora/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Based on KabTV’s “Spiritual States” with Kabbalist Dr. Michael Laitman.

Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.

Filed under: Q&A, Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Kabbalah Studie, Kabbalisten, Kelim, Schepper, Schepping - Geen reacties→

Michael Laitman op Quora: Wat is dat, op zoek gaan naar spiritualiteit?

Het begint ermee dat we meer of iets anders willen dan wat het alledaagse leven biedt. In de Wijsheid van Kabbalah wordt dit beschreven als het tevoorschijn komen van het verlangen naar spiritualiteit, het “punt in het hart” genaamd. Als dit verlangen waarneembaar wordt, voelen we de behoefte om antwoorden te krijgen op de vraag naar de zin van het leven.

Hoe komen we aan een dergelijk verlangen?

Het komt nadat het zich tijdens vele levens ontwikkeld heeft, levens waarin we eerst op dieren leken, met verlangens die alleen gingen over voedsel, gezin, seks en onderdak, daarna ontwikkelden wij ons verder met verlangens maar geld, eer, controle en kennis.

In de eerste fase van onze ontwikkeling hadden we alleen verlangens naar voedsel, gezin, seks en onderdak. Zulke verlangens hebben we nog steeds, ook als we volkomen geïsoleerd zijn van de maatschappij. De volgende fasen van onze ontwikkeling – verlangens naar geld, eer, controle en kennis – worden gekenmerkt door verlangens die voortkomen uit onze relatie tot de maatschappij.

Later komt het verlangen naar kennis. De wetenschappen bloeiden toen we wilden ontdekken waar alles vandaan komt en we onze oorsprong wilden ontdekken. Een dergelijk verlangen naar kennis gaat echter alleen maar over het framework van onze wereld. 

Alleen in de daaropvolgende fase van de ontwikkeling van ons verlangen krijgen we het verlangen naar kennis over onze ware bron en ons ware doel: de zin van het leven. Dan gaan we ons zorgen maken over vragen over onze oorsprong, onze toekomst en over wie en wat we werkelijk zijn.

Van nature zijn we egoïsten. Het gemeenschappelijke in al onze verlangens is dat zij egocentrisch zijn en vervuld willen worden. Ze zetten ons onder druk en ze oefenen letterlijk controle uit op alles wat we doen. Het ego in onze wereld beperkt ons als het gaat over het verlangen om vervuld te worden met kennis over iets dat hoger is dan wij.

De kern van onze verlangens is lijden. Onder de invloed van lijden bewegen we ons van het ene soort verlangen naar het andere. Als we ons in een evenwichtige staat bevinden, voelen we innerlijke vrede. Als zich een nieuw verlangen voordoet, hebben we het gevoel dat we iets missen en willen we iets nieuws meemaken of krijgen en dan gaan we proberen om te voldoen aan de eisen van ons verlangen … dit proces herhaalt zich door onze levens heen. Kortom, we zijn altijd op vervulling uit en willen geen pijn voelen.

Wij leven onze levens en proberen om onze ontelbare verlangens te vervullen. Na verscheidene levens komen we tot een staat waarin er nog één verlangen is overgebleven: het verlangen om de bron te bereiken, de zin van het leven.

Als dit laatste verlangen zich aandient, lijkt al het andere geen betekenis meer te hebben. Dan raken we gedeprimeerd, we voelen ons emotioneel en spiritueel leeg en het lijkt erop dat er niets meer is dat geluk kan brengen.

Het gevoel dat het leven zinloos is en niet het ware leven, is een uiting van een nieuw verlangen dat in onze tijd begint op te komen: het verlangen naar spiritualiteit. Het is een verlangen dat vraagt naar de wezenlijke betekenis van het leven en het doel ervan: “wat is de zin van het leven?” Zelfs als we het niet als zodanig verwoorden. Daardoor gaan we met behulp van verschillende leringen op zoek om een soort betekenis te vinden en antwoorden .

De Wijsheid van Kabbalah bestaat om nu juist dit verlangen te vervullen. Het is een empirische methode die leidt naar de ontdekking van de zin van het leven, het bereiken van de hogere werkelijkheid, deze Wijsheid staat open voor iedereen die zich hierin wil verdiepen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/06/what-does-it-mean-to-seek-spirituality-quora/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.

Filed under: Q&A, Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Kabbalah Studie, Verlangen, Vragen - Geen reacties→

Michael Laitman op Quora: Wat is het grootste plezier in de wereld?

Er staat geschreven dat er geen groter plezier is dan tegenstellingen verenigen.

Een tegenstelling is een staat van besluiteloosheid, alsof we tussen een tang worden fijngeknepen. We hebben geen idee waar de waarheid of de leugen ligt en evenmin wat we moeten doen. Maar we moeten deze tegenstrijdigheid oplossen.

Wanneer deze opgelost wordt, voelt het als het grootste plezier dat er bestaat.

Er worden aan ons allerlei tegenstellingen en twijfels gegeven met de bedoeling om ons uiteindelijk te brengen tot een vraag om hulp aan de Bron waar alles vandaan komt. Met andere woorden, de natuur bestaat met een bedoeling uit tegenstellingen, om ons naar het gevoel te brengen dat we de oplossing nodig hebben die zich in onze gemeenschappelijke Bron bevindt: de Hoge Kracht van de natuur, een puur altruïstische eigenschap achter alles wat we meemaken.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/what-is-the-greatest-pleasure-in-the-world-quora/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.

Filed under: Q&A, Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Kabbalah Studie - Geen reacties→

Zohar for All, VaYikra, item 80: Wie zag in die tijd de glorie van de koningin en de verzoeken die de koning haar deed? Tenslotte hield de koning haar in zijn armen, hief haar op, en bracht haar naar zijn paleis. En hij zwoer haar dat hij nooit meer van haar zou weggaan en nooit ver van haar zou zijn.

De koningin is de bijeenkomst van alle zielen. Neem beide handen, dit betekent: van de rechter- en de linkerlijn, van de egoïstische en de altruïstische eigenschappen, van alles wat in onze zielen aanwezig is. (Dit citaat wordt niet in bovenstaande tekst vermeld)

Vraag: Moeten wij, om dit te bereiken, naar de staat van stof gebracht worden?

Antwoord: Zeker! Alleen dan zullen wij met de grootheid van de Schepper overeenstemmen, als we Zijn partner kunnen worden. Want het verschil tussen de staten van complete verbinding met Hem en complete afscheiding van Hem is nodig en moet in ons aanwezig blijven. Daarin zullen wij al Zijn eigenschappen voelen, al Zijn kracht, en zij zullen ons gaan toebehoren.

Vraag: Moeten mensen leren dat het noodzakelijk is om te komen tot de staat van in het stof om op die manier de Hoge Kracht te onthullen?

Antwoord: Dat is niet aan ons. Misschien leren zij dit, of niet, maar hoe dan ook, we zullen eens zo ver komen.

Opmerking: Dat klinkt pessimistisch.

Mijn antwoord: Helemaal niet. Als ik van tevoren weet dat er in mij spoedig een staat van niet verbonden zijn naar boven zal komen, zal ik me slecht voelen, maar het is een goede staat en als ik dit heb meegemaakt, zal ik des te hoger opstijgen, naar het Licht, de oneindigheid, perfectie en harmonie, dan zal het vreugde voor me betekenen.

Vraag: Als ik me in het stof bevind, begrijp ik dan wat er met mij gebeurt?

Antwoord: Als je je erop voorbereidt, ja. Hiervoor moet je kabbalistische boeken lezen. Daarin staat alles wat je nodig hebt om je voor te bereiden.

We staan namelijk niet als één mens tegenover de Schepper. We zijn met opzet van elkaar gescheiden en bevinden ons in verschillende staten. Daarom kunnen wij – al voordat we fysiek vallen – als we elkaar op de juiste manier steunen, ons voelen en denken zodanig met elkaar verbinden dat wij ons van tevoren van deze val bewust zijn, dan hebben wij deze val helemaal niet nodig.

Het is niet noodzakelijk dat we fysiek in een staat van complete machteloosheid en gebrokenheid terechtkomen. Het is voldoende om het innerlijk te beseffen en te ervaren. Dit betekent dat ik nu, als een normaal mens in dit leven, kan veroorzaken dat de Schepper voor mij op de grootst mogelijke afstand is. Daarom zijn er twee werelden geschapen: de spirituele en de fysieke wereld. 

Wij leven in een lichaam, in de een of andere fysieke vorm die niet verandert. Daarin vinden geen veranderingen plaats, daardoor kunnen wij in onze zielen de laagst mogelijke staat voelen, namelijk afstand van de Schepper, en een gewoon leven leiden waarbij we fysiek niet in het stof liggen en ons niet verlagen tot een comateuze staat; maar mentaal, vanuit inzicht, zijn we ons hiervan innerlijk bewust. En dan zullen wij op een normale, redelijke, verstandig voelende manier alles gaan onderzoeken en afwegen en ons uit deze staat oprichten.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/rise-from-the-dust/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “The Power of The Book of Zohar” #14

Filed under: Spiritual Work, Zohar | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Bewustzijn, Kabbalah Studie, Zohar - Geen reacties→

Opmerking: In de lessen bestuderen we voornamelijk de geschriften van Baal HaSulam en zijn oudste zoon Rabash. Het lijkt erop dat we daardoor de hele opeenvolging van grote Kabbalisten beperken.

Mijn antwoord: De geschriften van de overige Kabbalisten zijn in hen beiden geconcentreerd. Daarom missen we niets als we de geschriften van Baal HaSulam en Rabash bestuderen. Allereerst zijn zij de laatsten en staan ze het dichtst bij ons. Ten tweede zijn zij absoluut de moderne Kabbalisten van de twintigste eeuw.

Ten derde komen alle voorgaande Kabbalisten door de vele generaties heen op de een of andere manier hier samen en zijn zij geconcentreerd aanwezig in de geschriften van Baal HaSulam en Rabash, dus we verliezen niets. 

In hun geschriften baseren Baal HaSulam en Rabash zich op de oude Kabbalistische bronnen, zoals Het Boek De Zohar, de Sefer Yetsirah, etc. Zij hebben ook zelf artikelen geschreven. Voor ons is het gemakkelijker om de geschriften van hen te lezen en te bestuderen.

In feite hebben we geen behoefte aan meer dan dit. Wij kunnen ons dan ook, zonder buiten het kader van hun geschriften te treden, de Wijsheid van Kabbalah ten volle eigen maken en toepassen op een wijze die voor onze correctie noodzakelijk is.

Vraag: Kunnen we Baal HaSulam en Rabash vergelijken met een lens die de zonnestralen concentreert?

Antwoord: Ja, Baal HaSulam heeft alles wat vóór hem geschreven is voor ons samengebracht. Hij heeft Het Boek De Zohar en de geschriften van de ARI (Isaac Luria) uitgelegd. Er is geen enkel belangrijk onderwerp in de Wijsheid van Kabbalah – de Wijsheid die uitlegt hoe de wereld door een systeem van hoger bestuur geleid wordt – dat hij niet verduidelijkt heeft.

Baal HaSulam heeft alles uitgelegd, hij bracht die Wijsheid dichter bij ons en heeft dit in bewoordingen uitgelegd die begrijpelijk zijn voor ons. Als we zijn geschriften niet bestuderen, zijn we in onze tijd niet in staat om ook maar iets van de wereld te begrijpen, hoe het in de wereld toegaat en wat het uiteindelijke doel is.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/the-last-in-the-group-of-great-kabbalists/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah” 3/10/19

Filed under: Baal HaSulam, Kabbalah Study, Spiritual Teacher | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Baal HaSulam, Kabbalah Studie, Rabash - 1 reactie →

Vraag: Er wordt aangenomen dat Christopher Columbus gezegd heeft: “Je kunt de oceaan nooit oversteken als je niet de moed hebt om de kust uit het oog te verliezen.”

Wat betekent het in Kabbalah dat je, om de oceaan over te steken, de kust helemaal uit het oog moet verliezen?

Antwoord: Dat je eenvoudigweg je ogen moet sluiten voor al het materiële en alleen verder gaat volgens de richtlijnen die de Kabbalisten ons hebben gegeven, totdat het beloofde land verschijnt. Letterlijk.

De mens moet ervan overtuigd zijn dat het op een keer zichtbaar wordt.

Vraag: En als het niet zichtbaar wordt, niet verschijnt, niet komt …?

Antwoord: Ga gewoon door. Dit is de ultieme romance!

Opmerking: Ja, het heeft iets betoverends.

Mijn antwoord: Maar de fascinatie die je hierbij voelt, moet je zelf voorbereiden. En zelf drinken! Volgens Baal HaSulam is de wetenschap van Kabbalah voorbereid voor degenen die bereid zijn om zich 20, 30 jaar in te spannen. En ook wel 40, 50 jaar!

Vraag: Om de kust helemaal uit het oog te verliezen?

Antwoord: Ja. En je voelt niet dat je verder komt! Columbus kon zich nog laten leiden door de sterren, enz. Voor een Kabbalist is zijn oriëntatie uitsluitend innerlijk.

Opmerking: Betekent dit dat je niet voelt dat je vooruitkomt?

Mijn antwoord: Waar kan je je op focussen? Er zijn geen sterren! Er is niets! Dit is een feit!

Opmerking: Dus je kunt geen markeerpunten plaatsen: “Ik heb 5, 10, 20, enz. kilometer afgelegd?” 

Antwoord: Je kunt elke dag markeerpunten plaatsen. Maar deze markeerpunten worden alleen aangegeven door wat je in de groep bereikt.

Daarin ben je op weg. Dat kan fysiek zijn, het kan spiritueel zijn, het kan de verbinding met je leraar zijn, je vrienden. Als je daar elke dag aan werkt, neemt het 10, 20, misschien wel 30 jaar in beslag, maar tenslotte bereik je het doel. “De Reis van Duizend Mijlen Begint Met een Enkele Stap.”

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/a-journey-of-a-thousand-miles-begins-with-a-single-step/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “News with Dr. Michael Laitman” 4/8/21

Related Material:

The Meaning Of Life Is To Learn It’s Meaning

Don’t Avoid Your True Self-Fulfillment

How Do You Find Your Destiny?

Filed under: News, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Kabbalah Studie - 1 reactie →

Ieder ontwikkelt zich zelfstandig

Vraag: Waar moeten een man en zijn vrouw rekening mee houden als zij samen Kabbalah gaan studeren? Op welke manier moeten zij elkaar helpen en wat moeten ze vermijden?

Antwoord: Ik denk niet dat zij elkaar meteen willen helpen als zij Kabbalah gaan studeren. Ze zullen ieder hun eigen gevoelens willen ervaren.

Het kost heel veel tijd, maanden, zelfs jaren voordat zij gaan inzien dat zij samen kunnen studeren, dat zij samen hun spirituele krachten hieraan kunnen wijden. Het zal jaren duren voordat zij voelen dat zij beiden één ziel hebben. Dit is niet eenvoudig.

Het zal niet in één dag gebeuren. Als we aan het begin van dit pad staan, is het het beste om elkaar niet te storen. In het begin ontwikkelt ieder zich zelfstandig.

Kinderen kunnen bijvoorbeeld tot de leeftijd van drie jaar niet met elkaar spelen. Ze spelen apart, ieder kind met zijn eigen speelgoed en als je een kind vraagt om met een ander kind te spelen, zal hij je niet begrijpen. Ze hebben nog geen besef van hun omgeving.

Zo is het ook als we Kabbalah studeren. Als we aan het begin van de Kabbalah studie staan, voelen we de anderen niet. Het overweldigt ons en dat gebeurt met ieder afzonderlijk. Dus in die periode moeten we elkaar niet storen, maar in plaats daarvan proberen om elkaar de ruimte te geven zodat ieder zich onafhankelijk kan ontwikkelen, totdat we een zekere mate van rijpheid hebben bereikt.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/the-mystery-of-the-unification-of-the-masculine-and-feminine-part-12/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah” 3/3/19

Related Material:

The Mystery Of The Unification Of The Masculine And Feminine, Part 11

The Mystery Of The Unification Of The Masculine And Feminine, Part 10

The Mystery Of The Unification Of The Masculine And Feminine, Part 9

Filed under: Man and Woman, Women’s Spirituality | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Kabbalah Studie, Man en vrouw - Geen reacties→

Vraag: Is er een reden waarom het woord “Evel” soms geven en soms ijdelheid betekent?

Antwoord: Natuurlijk! Dit is de manier waarop ons egoïsme verdeeldheid schept. Dit concept is niet correct vertaald, maar op een egoïstische manier. Elk woord heeft twee betekenissen: één betekenis op spiritueel niveau en de andere op fysiek niveau.

Op ons niveau gaan we met iedereen op een egoïstische manier om, daarom hebben alle woorden alleen een fysieke betekenis, want we kijken naar alles met onze aardse ogen. Als je vanuit het niveau van het hoge Licht kijkt, vanuit het niveau van de Schepper, krijgt alles een volkomen andere betekenis.

Daarom kan je elk woord naar je eigen hand zetten. En de Torah, de Profeten en de Heilige Geschriften zijn drie boeken die zodanig geschreven zijn dat het begrip ervan afhankelijk is van het niveau van de lezer. Voor de een zijn het niet meer dan verhalen die allerlei aardse gebeurtenissen van een oud volk beschrijven. Voor de ander gaat het over spirituele handelingen die plaatsvinden in zielen en niet tussen mensen op deze aarde, in de eigenschap van geven en niet in strijd en oorlogen.  

Als je de Torah leest, denk je dat het voortdurend over de strijd tussen het uitverkoren volk en de Schepper gaat, over eindeloze oorlogen en teleurstellingen, want je bekijkt een verhaal vanuit je aardse, egoïstische eigenschappen.

Als je deze eigenschappen verandert, ga je alles volkomen anders begrijpen. Dat gebeurt vanzelf! Plotseling ga je begrijpen wat er gezegd wordt over de manier waarop we ons met elkaar moeten verbinden en hoe we – als we met elkaar verbonden zijn – gevuld zullen worden met kennis over de Schepper, met het voelen van een eeuwig, volmaakt leven.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/two-levels-of-interpretation-of-the-torah/

From KabTV’s “The Power of The Book of Zohar” #12

Related Material:

Everything Is Vanity Of Vanities

The Plague Of The Century

The Secret Of Happiness

Filed under: Spiritual Work, Torah, Unity, Zohar | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Kabbalah Studie, Torah - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent het dat wij een convenant met de Schepper sluiten? Over wat voor convenant hebben we het?

Antwoord: Een convenant betekent dat wij al gemeenschappelijke voorwaarden hebben waardoor ik wil streven naar mijn commitment om te handelen in het belang van de Schepper, dan vraag ik de Schepper om mij te helpen bij het realiseren van mijn kwaliteiten en mijn verlangens naar geven en liefde, naar gehechtheid aan Hem.

Vraag: Kunnen we zeggen dat een mens dan dingen doet voor verbinding met de groep? Eerst gebeurt dit natuurlijk zonder enig gevoel, maar als een mens de eigenschap van geven verkrijgt, gaat hij al spiritualiteit voelen, wat “wij zullen horen” wordt genoemd, en dan komt hij in een staat van gelijkvormigheid met de Schepper. Wordt dit al een convenant genoemd, op minimumniveau?

Antwoord: Ja. Maar eerst handelt hij eenvoudigweg blindelings, zonder dat hij enige verbintenis voelt, dan bereikt hij een staat waarin dat wat hij voor de Schepper doet de zin van zijn bestaan wordt.

Vraag: Maakt het verschil of hij zich er wel of niet goed bij voelt?

Antwoord: Het maak niet uit wat hij voelt, wat hij veronderstelt of wat hij in de toekomst zal krijgen. Dit betekent dat er geen sprake van tijd of afstand is, helemaal niets! Alleen van de maximale goede invloed van hem naar de Schepper toe via mensen, niet regelrecht naar de Schepper, maar via mensen. Dit wil hij in praktijk brengen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/05/making-a-covenant-with-the-creator/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Spiritual States” 4/9/21

Related Material:

We Shall Do And We Shall Hear!

The Great Assembly At The Foot Of The Mountain

Filed under: Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie - Geen reacties→