Spiritueel Nest

Vraag: Tegenwoordig is het zo dat mannen en vrouwen plezier beleven aan het feit dat de een de ander domineert. Op wat voor manier kunnen we genieten van onze gelijkwaardigheid en onze wederzijdse aanvulling?

Antwoord: Alleen als we elkaar aanvullen, geeft dat het ware seksuele genot. Als een ieder zich met een partner verbindt boven de animale seksuele gevoelens, veranderen we – in een gecorrigeerde spirituele vereniging – in een spirituele man en vrouw die elkaar aanvullen om daarmee de Hoge Kracht te onthullen en een eeuwig, hemels leven tussen hen.

Deze levenskracht wordt tussen hen beiden onthuld in de mate waarin zij een correctie kunnen maken, genaamd: “Een man en een vrouw en de Goddelijke aanwezigheid (Shechina) tussen hen.” Op deze wijze creëren wij de Hoge Wereld tussen ons en dan leven we in die wereld en die wereld leeft in ons.

Vraag: Wat moet een vrouw doen om zich evenwaardig aan een man te voelen en hun wederzijdse aanvulling mogelijk te maken?

Antwoord: Een vrouw moet een man helpen en een man moet een vrouw helpen, zodat zij zich werkelijk gelijkwaardig voelen aan elkaar met betrekking tot hun correctie en de verbinding met de Hoge Kracht. Op een andere manier kunnen zij nooit gelijkwaardig zijn.

Alleen door de onthulling van de Schepper tussen hen, wanneer alle verlangens van een man en een vrouw elkaar aanvullen, wordt er een eeuwige, complete staat gecreëerd die de “Hof van Eden” wordt genoemd.

Om dit te bereiken, moet de één aan de ander denken en de ander helpen om een correcte spirituele levenshouding te bereiken. Een man moet zijn vrouw hierbij helpen en een vrouw moet haar man helpen. Hierin heeft een vrouw een veel hogere opdracht dan een man. Zij moet hem laten zien dat zij precies dit van hem verlangt, zodat de onthulling van het hoogste spirituele niveau belangrijker voor hem wordt dan zijn vrouw te domineren: op spiritueel, financieel of seksueel gebied.

Een vrouw wil behoren tot een spirituele man. En een man moet de juiste educatie krijgen zodat de onthulling van de spirituele staat het belangrijkste doel voor hem wordt. Omdat hij dit doel niet kan bereiken zonder vrouw, heeft hij haar nodig, haar innerlijke kracht en steun.

Hij heeft een vrouw nodig die hem zal steunen en samen met hem een spiritueel nest bouwt, niet voor een animale paring, maar een spirituele. Spirituele versmelting tussen man en vrouw wordt een Zivug (koppeling) genoemd waarbij een ieder zijn/haar kracht van geven investeert in de kracht van liefde voor hun gezamenlijke eenheid.

Hierbij gaat het niet over macht van de een over de ander en evenmin over het verkrijgen van iets voor zichzelf, maar over een speciale aanvulling van elkaar boven hun persoonlijke en hun gezamenlijke egoïsme. Er is sprake van gezamenlijk egoïsme bij de fysieke seksuele verbinding waar zij elkaar op fysiek niveau complementeren en als één lichaam worden. Dit is echter niet meer dan een fysieke verbinding.

Zij willen zich spiritueel met elkaar verbinden. Als een man en een vrouw zo’n vervulling bereiken, komen zij daadwerkelijk tot een volmaakt leven.

From KabTV’s “A New Life” 3/31/16

Filed under: Eenheid, Huwelijk, Man en vrouw, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is de betekenis van het leven voor een vrouw die geen gezin en geen kinderen heeft? Kan zij de betekenis van het leven misschien ontdekken door vervulling te vinden in de maatschappij?

Antwoord: Tegenwoordig stellen de meeste vrouwen deze vraag niet vaak aan zichzelf. Het is de norm om één kind te hebben en het begrip gezin komt steeds meer op losse schroeven te staan doordat het percentage scheidingen in ontwikkelde landen nu boven de 50% ligt.

We zijn tegenwoordig steeds minder goed in staat om een gezin te onderhouden en voor de kinderen te zorgen. Tegelijkertijd heeft een vrouw nog steeds het moederinstinct en het verlangen om kinderen te hebben, hoewel er volgens de statistieken niet zoveel vrouwen meer zijn die dit voelen. Bovendien, als de staat vrouwen niet meer zou aanmoedigen om kinderen te krijgen, zouden er nog minder kinderen zijn.

Ik denk dat niet meer dan 30% van de bevolking het verlangen heeft om kinderen te krijgen. De rest krijgt ze ‘automatisch’ onder de invloed van de sociale druk die ontstaat door de aanname dat het tijd wordt dat ook ik trouw als iedereen kinderen heeft en ik nog niet.

Volgens de wijsheid van Kabbalah moet een mens zich op een normale wijze ontwikkelen: huisvader zijn, kinderen hebben en voor zijn gezin zorgen. Juist vanuit dit framework moet hij spiritueel groeien omdat hij de methode leert van de ware vervulling van alles wat er in deze wereld gegeven wordt.

Vraag: Leidt de wijsheid van Kabbalah niet tot eenzaamheid?

Antwoord: Integendeel, volgens de wijsheid van Kabbalah moet een man getrouwd zijn, kinderen hebben, werken en voor zijn gezin zorgen. De Kabbalistische methode leert hem hoe hij zijn gezin op de juiste manier kan onderhouden en in zijn gezin vele jaren lang vreugde en geluk kan ervaren.

De wijsheid van Kabbalah vertelt ons hoe de wereld zich ontwikkelt en wat door de Natuur bepaald wordt, hoe wij alles op de juiste wijze moeten vervullen, gebruiken en regelen, en ons leven op geen enkele wijze moeten vervormen.

From the Kabbalah Lesson 9/20/15

Filed under: Gezin, Huwelijk, Kinderen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Het is onmogelijk om de verborgen motieven voor de moderne trends te negeren, de ideologische component van het grote menselijke kwaad dat weigert om terug te keren naar de juiste koers van de natuur. De wereldleiders hebben geen gezinnen of nageslacht nodig. Ze zijn niet geïnteresseerd in de groei van de wereldbevolking en hebben geen behoefte aan miljarden mensen “extra”.

Dus dan wordt er een beleid voor de beperking van de wereldbevolking voor de volgende generatie uitgewerkt. De elite over de hele wereld ziet de daling van de wereldbevolking niet als een probleem, zelfs niet als deze tot 50 procent wordt verminderd of zelfs tot 80 à 90 procent wordt gereduceerd. De tien procent die overblijft kan zich van voldoende levensbehoeften voorzien. Het menselijk ego is klaar om de instelling van het huwelijk op te heffen en men laat zich daarbij leiden door de media, onderwijs, cultuur, enzovoort. Deze methoden zijn succesvol bij het verspreiden van een nieuwe wereldorde op grote schaal.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat wij een sterke oppositie zullen ondervinden als we gaan praten over de correctie van de mens, te beginnen met het herstel van het gezin, met inbegrip van de rol van het gezin bij het krijgen van kinderen. Velen zullen een poging doen om ons tegen te houden.

Ik hoop nog steeds dat de vijandige benadering die heeft geleid tot een respectloze houding ten opzichte van het gezin en alles wat daarmee samenhangt, een voorbijgaand fenomeen is. Immers, de groeiende crisis heeft ook een pijnlijke invloed op de elite die deze trend achter de schermen in handen heeft. Dan zal men gaan voelen dat hun benadering moet veranderen.

Op het ogenblik beoordeelt men de ondersteuning van deze trend gunstig, zodat er zo weinig mogelijk gezinnen en kinderen zullen zijn en de wereldbevolking zo spoedig mogelijk zal afnemen. Maar op termijn, als de crisis ook hen bereikt, zullen zij van mening veranderen. Als we over de staat Israël spreken, staat ons echter niets in de weg. Er zijn geen hindernissen en er is openlijk geen negatieve houding. Wij moeten natuurlijk handelen waar wij de kans krijgen.

Ten aanzien van deze kwestie zullen we niet met weerstand geconfronteerd worden. Een deel van de natie gelooft in de waarden van de familie, dit vloeit voort uit gewoonte of een traditionele benadering. We herinneren ons het ouderlijk huis waar alle familieleden onder hetzelfde dak bij elkaar kwamen en wij waarderen dat ook. Wij herinneren ons de buurt, de vrienden uit onze kindertijd en dit alles is een goede basis voor dit onderwerp.

Wij moeten die traditie, die nog niet vergeten is, herstellen en weer deel laten uitmaken van onze cultuur. Pas het toe in de kunst om het concept gezin weer tot leven te brengen. Ik stel voor dat het een soort nationale missie wordt die gaat leiden tot verschillende manieren om deze traditie te ondersteunen, door via kunst, films, boeken of verhalen de waarde van saamhorigheid, liefde en een goed ouderschap te benadrukken. We moeten mensen de schoonheid van familie relaties laten zien waardoor aan iedereen een sterke ondersteuning wordt meegegeven. We moeten deze kwestie zelfbewust aan de regering presenteren, die niet genoeg steun geeft aan jonge paren met betrekking tot huisvesting, zwangerschapsverlof, dagopvang, financiële voordelen, enzovoort. Dit probleem moet een kwestie van nationaal belang worden en moet worden beschouwd als een algemeen nationaal probleem. Wij moeten iedere man en vrouw aanmoedigen om mee te doen met deze missie.

We moeten voorbeelden laten zien van succesvolle paren en Tv-programma’s produceren die dit onderwerp belangrijk maken en informatie verstrekken over deze kwestie. Wij moeten clubs oprichten waar ouders en kinderen samen tijd kunnen doorbrengen en hen aanmoedigen om het weekend buiten in de natuur door te brengen. Het is vooral belangrijk om moeders te helpen op wie de grootste last rust in de eerste jaren van zorg voor de jonge kinderen.

De maatschappij, de staat en de overheid moeten het probleem van algemene steun als een nationaal project zien en rekening houden met alle gevolgen die hieruit kunnen voortvloeien. Zo presenteren we een goed voorbeeld voor de hele wereld waar nu de tegenovergestelde trend duidelijk zichtbaar is

Ik zie hierin niet alleen de correctie van het gezin, maar de correctie van de hele wereld. Op deze manier kunnen we goede familie relaties implementeren waardoor jongeren leren voor elk aspect van het leven. Het embryo wordt omringd door zijn moeder. De baby ligt in een wieg. De peuter wordt omringd door familieleden. Het jonge kind heeft ook nog de ondersteunende omgeving van de kleuterschool en de school. Een jong stel moet dus worden omgeven door een ondersteunende sfeer die hen kracht geeft en hen helpt door middel van speciale toewijding, zelfs meer nog dan tijdens de kindertijd. Dit is immers een moeilijke situatie en elke gezin heeft zijn eigen specifieke problemen.

Ten eerste moeten we een speciale omgeving creëren door te zorgen voor jonge mensen en jonge paren en hen educatie aanbieden. Als we deze richting niet opgaan, zal de situatie verder verslechteren tot er zo weinig mensen zullen overblijven dat wij de natie niet zullen kunnen handhaven en de onderlinge verbinding niet in stand kunnen houden.

Met andere woorden, het onderwerp gezin en familie heeft veel aandacht nodig met betrekking tot de staatsveiligheid, wij moeten de nieuwe mondiale trends ten aanzien van deze kwestie niet volgen. We moeten begrijpen dat wij ons in een bijzondere situatie bevinden, dus onverschilligheid, gebrek aan respect en een beleid van de kant van de overheid dat opzettelijk tot destructie leidt, is eenvoudigweg onaanvaardbaar en leidt tot een heel gevaarlijke situatie.

From the program “A New Life” 7/22/14

Filed under: Gezin, Huwelijk, Kinderen, Maatschappij - Geen reacties→

Filed under: Huwelijk, video - Geen reacties→

Vraag: Hoe weet ik dat ik een vriend geen schade toebreng als ik mijn vreugde en mijn indrukken met hem deel?

Antwoord: Er gelden twee verboden met betrekking tot de vrienden.

Het eerste verbod is dat je met niemand spreekt over je relatie met de Schepper. De enige met wie je hierover kunt praten is je vrouw als ze voortdurend met jou op het pad is. Met de vrienden kan je spreken over alles wat betrekking heeft op je relatie met de groep, de studie en wat er verder nog is, behalve over je relatie met de Schepper.

Het tweede verbod: je toont op geen enkele manier, niet door wat je zegt, door geen enkel gebaar, door geen enkele gezichtsuitdrukking, ook maar enige minachting voor het spirituele werk. Doe geen afbreuk aan de verlangens van de vrienden, maar probeer juist voortdurend hun verlangen naar het Doel op te wekken en te ontwikkelen. Veroorzaak geen enkele kortstondige neergang in de vrienden, hoe onbetekenend ook. Zorg ervoor dat je hier niet de aanleiding toe bent, zelfs met geen enkel gebaar: let hier voortdurend op. Tenslotte moet je het gevoel bereiken dat je je voortdurend in een opgang bevindt. Anders nemen zij je neergang van je over.

From the Convention In Krasnoyarsk 6/14/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Groepswerk, Huwelijk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: In de workshop voor echtparen over het onderwerp ‘Integrale Eenheid’ werd de volgende vraag gesteld: “Wat verlangen vrouwen van mannen?” Eén van de vrouwen zei: “Ik wil dat mijn man al mijn staten beleeft.” Wat betekent dat?

Antwoord: Een vrouw verwacht vervulling van haar man. Zij ziet haar man als haar bron van mentale, spirituele en psychologische vervulling. In zekere zin gaat ze de wereld via haar man begrijpen. Dat is iets specifieks wat zij verwacht en waar zij naar verlangt. Als dat er niet is, voelt zij zich niet met de wereld verbonden, met het leven zoals het behoort te zijn. Het is alsof ze geen basispunt heeft, geen steunpunt.

Psychologisch gezien wil een vrouw bij een man zijn die voor haar een bron van innerlijke vervulling is. Hiervoor is ze bereid om alles op te geven, materieel en extern, om van hem te kunnen ontvangen wat zij zelf niet kan creëren, namelijk mentale, spirituele en psychologische vervulling.

De man heeft daarentegen geen mentale, spirituele of psychologische vervulling van de vrouw nodig. Hij heeft haar steun op het dagelijkse fysieke niveau nodig. Zo komen ze met elkaar in contact. Zo heeft de natuur ons geschapen.

From a Talk on Integral Education 4/4/13

Filed under: Huwelijk, Integrale Educatie, Mannen, Vrouwen, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Wat voelt een echtpaar als zij zich in de ‘gezamenlijke ruimte’ bevinden en je partner en jij elkaar begrijpen en aanvoelen?

Antwoord: Een ‘gezamenlijke ruime’ heeft betrekking op compleet wederzijds begrip binnen bepaalde grenzen. Gewoonlijk ontstaat dit in de houding naar de kinderen. Door de gezamenlijke zorg voor hen en doordat de kinderen belangrijk voor hen zijn, raken de partners met elkaar verbonden. Ogenschijnlijk zijn dit uiterlijke factoren en hebben ze niet met ons te maken, maar ze spelen een rol. Als je geen kinderen hebt, is het moeilijker om punten van verbinding te vinden.

We moeten kijken naar de dingen waarover we het eens zijn, naar iets gemeenschappelijks waarin we met elkaar overeenstemmen, elkaar begrijpen en ons met elkaar verbinden, hoewel we in het begin ieder een andere mening hadden. Maar we raken zo gewend aan deze concessies, dat we niet meer zonder kunnen. Zelfs als we de verschillen tussen ons zouden kunnen corrigeren, zouden we het niet eens willen. We voelen dat al deze contrasten een mogelijkheid bieden voor een speciale verbinding. We zijn al zo ver dat we begrijpen dat er zonder die verschillen geen eenheid zou zijn.

Al die ‘ruwe plekken’ helpen ons om ons te verbinden. Dankzij het feit dat ik toegeef en dat mijn partner toegeeft, voelen we onze verbinding. Zonder onze wederzijdse concessies zou er geen verbinding zijn. Als we het vanaf het begin over alles eens zouden zijn, zouden wij het contact niet voelen. We zouden ons als hetzelfde voelen. Als we toegeven, geven we ons ego niet op, maar we bouwen een verbinding die daar bovenuit gaat, zoals er geschreven staat: “Liefde zal alle zonden bedekken.” Daarom blijven deze sterke verbinding en de innerlijke tegenstelling bestaan, maar daarboven groeit de liefde steeds hoger.

De ‘gezamenlijke ruimte’ is ons dubbele, gezamenlijke ego, dankzij het bestaan hiervan verbindt het ons steeds sterker en wordt het voor ons mogelijk om de verbinding tussen ons te voelen. We moeten voortdurend zorg dragen voor deze ‘gezamenlijke ruimte’, ons er bewust van maken en proberen om deze ruimte uit te breiden naar verschillende soorten verbindingen, van het fysieke naar het spirituele.

From a “Talk About a New Life” 7/25/12

Filed under: Egoïsme, Huwelijk - Geen reacties→

Vraag: Door welke fases moeten we heen om de relaties in een gezin zo te krijgen dat we een complete eenheid worden?

Antwoord: Allereerst heb ik de hulp van mijn vrouw nodig, dit wordt genoemd ‘hulp tegen mij’, op die manier kan ik mezelf onderzoeken en kunnen we ons met elkaar verenigen en elkaar zo goed mogelijk verkennen. Ik moet tot de ontdekking komen dat ik de ander op een manier zie die door mijn ego vervormd is. We moeten ons deze psychologische houding eigen maken, zo moeten we iedereen opvoeden, zodat mensen kunnen uitgroeien tot rijpe volwassenen die hun eigen gevoelens en hun specifieke eigenschappen kunnen begrijpen. Dan wordt het voor een mens mogelijk om al zijn specifieke eigenschappen correct te gebruiken, in verbinding met zijn of haar partner.

Eerst bouw je een relatie op met je vrouw, je maakt een beeld van haar en van jezelf en je besluit in welke mate je daarin binnen kunt gaan en in welke mate zij jouw beeld kan binnengaan en waar jullie elkaar ontmoeten. Je gaat uit van het basisbegrip dat jullie twee egoïsten zijn die tegenover elkaar staan en door een oneindige afstand van elkaar gescheiden zijn. Nu moet een ieder dit beginpunt verlaten en dichterbij zijn of haar partner gaan komen.

Hoe dichter ik bij de andere kant kom, hoe verder ik verwijderd raak van mijn natuurlijke beginpunt en hoe moeilijker het voor me wordt om vooruit te komen. Het is ook steeds moeilijker voor mijn vrouw als ze bij haar ‘ik’ blijft. We moeten elkaar bedanken voor onze inspanningen. Op die manier zullen we verder komen en steeds dichter bij elkaar komen. Dit gebeurt allemaal doordat wij wederzijds concessies doen, totdat wij de innerlijke verbinding bereiken.

Dit is het punt van contact waarvoor we onze eigen basis willen opgeven en ons met elkaar willen verbinden. Verbinden betekent dat ik van mijn vrouw ontvang wat essentieel voor haar is in verband met haar karakter, zodat het belangrijk wordt voor mij. Zo wordt het contact tussen ons gecreëerd, de verbinding, we worden in elkaar opgenomen. In ieder van ons zijn uitstulpingen en inhammen waardoor we ons met elkaar verbinden.

Wat belangrijk is voor mijn vrouw moet ook voor mij belangrijk zijn en zij doet hetzelfde ten aanzien van mij, zodat er tussen ons een gezamenlijke ruimte gecreëerd wordt. Als we in deze ruimte ons werk doen – dankzij onze inspanningen om in verschillende situaties aan de verbinding vast te houden – helpt dit ons bij onze verbinding. De gezamenlijke ruimte wordt een echtpaar genoemd.

Er bestaan enorm grote ruimten, naast deze gezamenlijke ruimte, die alleen aan mij of aan haar toebehoren. Je kunt het vergelijken met twee elkaar overlappende cirkels met een gemeenschappelijke ruimte waarin ieder de verlangens van de ander zo ontvangt, dat die verlangens belangrijker zijn dan de eigen verlangens.

Ik ontdek dat ik geen andere keuze heb en dat dit de behoeften zijn van mijn vrouw. Wat moet ik doen met de gebieden die nog van elkaar gescheiden zijn Daar moeten we aan werken, er inzicht in krijgen en ons gezamenlijk inspannen om er alles voor doen om van ons beiden één geheel te maken.

Als wij weten hoe we ons in een gezin kunnen verenigen tot één geheel, zal dit ons ook gaan lukken met grotere, externe cirkels en nog grotere externe cirkels, totdat de hele wereld tot één persoon wordt. Dan zal er geen globale crisis meer bestaan. Er is van alles genoeg in de wereld, maar wij hebben ons in de verkeerde richting ontwikkeld. In plaats van alles ten goede van de mens te hebben ontwikkeld, hebben wij kwaad veroorzaakt. Je kunt het vergelijken met een echtpaar dat in een appartement zit opgesloten en niet met elkaar kan omgaan, ze zijn in staat om door de haat die ze voor elkaar voelen alles in brand te steken; hiermee kun je de huidige situatie vergelijken, dit is het probleem.

From a “Talk About a New Life” 7/25/12

Filed under: Educatie, Huwelijk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Kan een vrouw aan haar man vertellen wat ze ervaart en op spiritueel gebied bereikt? Kan dit schadelijk zijn voor haar man?

Antwoord: Een man kan aan zijn vrouw alle staten die hij doormaakt vertellen en een vrouw kan aan haar man al haar staten vertellen. Zij worden als één ziel beschouwd en er bestaat niets wat zij voor elkaar hoeven te verbergen. Zij zijn de enige twee mensen die volledig open naar elkaar kunnen zijn.

From the Virtual Lesson 1/20/13

Filed under: Huwelijk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Ieder aspect van het leven van een mens moeten we bezien vanuit de dynamiek van ontwikkeling, die verloopt via de niveaus van stille, plantaardige en dierlijke aard en uitmondt in een nieuw niveau, dat we ’menselijk’ noemen. Hoe ziet u deze dynamiek in de ontwikkeling van de integrale verhouding tussen man en vrouw?

Antwoord: Allereerst is het belangrijk, dat we begrijpen dat een echtpaar, man en vrouw, samen deel moeten nemen aan de studie integrale educatie, hetzelfde lesmateriaal moeten bestuderen, dezelfde processen moeten ervaren en dat ze zich zo de methode van wederzijdse integratie eigen kunnen maken. Net zoals paartjes in de dierenwereld, een mannetje en een vrouwtje, hun jongen, een kudde, enz. elkaar instinctief begrijpen, moeten we aan mensen duidelijk maken wat het betekent om in harmonie met de natuur te leven en in onderlinge harmonie, namelijk tussen de beide partners en hun kinderen, tussen het echtpaar en hun ouders en verdere familie.

Wij leggen er grote nadruk op dat mensen elkaar moeten aanvullen, net zoals in een groep. In feite is het een integrale groep en als een ieder zijn eigen zwakheid inziet en ook hoe hij de ander aanvult, kunnen we de boeiende harmonie in de natuur zien, die we tussen man en vrouw op geen enkele andere manier kunnen ontdekken. Het betekent niet dat ze elkaars systeem ‘binnendringen’, maar ze vullen deze systemen aan, zodat er uiteindelijk een heel interessant grensgebied is, waarin zij zich met veel plezier met elkaar verbinden.

Er wordt een interessant veld gecreëerd volgens het ‘Yin-Yang’model, waarin de wederzijdse completering een harmonieus en wijs karakter heeft. Zo kunnen ze een persoonlijke, kleine, eigen groep vormen. Omdat het hun doel is om een algemene, collectieve harmonie te bereiken, werken zij eraan om een stabiele groep te vormen, want alle andere groepen kunnen aan verandering onderhevig zijn. Wij leggen er de nadruk op dat ze eigenlijk samen moeten studeren en hetzelfde materiaal moeten lezen, in ieder geval iets daarvan, een kwartier per dag, als er tijd voor is. Deze gelegenheid om samen te studeren moeten ze niet laten schieten. Mensen hebben ook tijd nodig om uit te rusten van samenzijn en van met hun groep zijn. Ze moeten het materiaal in zich op kunnen nemen en wat met zichzelf alleen kunnen zijn.

Maar juist daarom moeten ze eerst samen het materiaal bekijken. Het brengt mensen werkelijk dichter bij elkaar. Bovendien is het heel helpend voor de studie en om te leren omgaan met een kind, zodat het ook opgenomen zal worden in het integrale systeem. Later wordt de taakverdeling ingevuld, als voor een ieder het eigen deel duidelijk is en er geen onderlinge conflicten over zijn.

Alles bij elkaar genomen gaan mensen proberen om na te denken over de integrale maatschappij, hoewel de hele maatschappij om hen heen nog niet integraal is. Maar toch, als zij proberen om zich op een integrale manier te gedragen en zoveel mogelijk de taken en kansen verdelen, beginnen ze tenslotte te voelen dat er tussen hen iets gecreëerd wordt, zoals een kind dat uit hen ontstaat, iets gezamenlijks en collectiefs, waaruit dat menselijk wezen ontstond dat zich later splitste in Adam en Eva.

From a Talk on Integral Upbringing 3/5/12

Filed under: Educatie, Huwelijk, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→