Vraag: Een conventie is altijd een belangrijke test voor ons. Hoe kunnen we er zeker van zijn dat we ons tussen de conventies in de juiste richting bevinden, zelfs als we negatieve gevoelens hebben?

Antwoord: Ik kan je niet zeggen wanneer je negatieve gevoelens hebt en wanneer niet. Als je met ons verbonden bent, kom je verder en de geografische afstand is daarbij niet van belang.

Ik herhaal het opnieuw, je komt alleen verder als je samen met ons bij al onze gezamenlijke acties bent, want als je een paar lessen mist, mis je veel meer en zul je niet begrijpen wat er in de volgende les gezegd wordt. Je zult de dingen innerlijk niet begrijpen! Je zult de noodzakelijke vervulling en voldoening niet krijgen.

Mijn lessen zijn altijd opwaarts gericht, voortdurend opwaarts. Je denkt misschien dat het om een herhaling gaat of dat het niets met het voorgaande materiaal te maken heeft, maar dat is niet waar! Ik beweeg me altijd voorwaarts! Het kan anders gepresenteerd worden, op een andere manier, in een andere stijl, maar het is altijd op een toenemend hoger niveau.

Je mag dus geen enkele les missen! Als je – om wat voor reden dan ook – een paar dagen geen mogelijkheid hebt gehad om naar de lessen te luisteren, moet je ze later gaan zien. Het probleem is dat veel vrienden niet dagelijks serieus deelnemen aan de lessen terwijl ik mijn studie precies daarop baseer. Een student is iemand die mij op de voet volgt.

Filed under: Conventies, Groepswerk, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Opinie (Joseph E. Stiglitz, Nobelprijswinnaar economie en professor aan de Columbia University): “Kort nadat in 2008 de wereldwijde financiële crisis uitbrak, waarschuwde ik ervoor dat, tenzij het juiste beleid zou worden gevoerd, de malaise Japanse stijl – trage groei en een naderende stagnatie van de inkomens voor de komende jaren – zou kunnen intreden. Hoewel de leiders aan beide zijden van de Atlantische Oceaan beweerden dat zij hadden geleerd van de lessen van Japan, zijn ze onmiddellijk overgegaan tot het herhalen van dezelfde fouten…”

“Het antwoord op de crisis door de ‘beleidsmakers’ faalde door deze kwesties, erger nog, een aantal situaties verergerden en er ontstonden nieuwe problemen – en niet alleen in de VS. Het resultaat is dat de schuldenlast in vele landen is toegenomen, zoals de ineenstorting van het BBP waardoor de overheidsinkomsten ondermijnd worden. Bovendien heeft de onderinvestering in zowel de publieke als de particuliere sector een generatie jonge mensen in het leven geroepen die al jarenlang inactief zijn en steeds meer vervreemd raken van het punt in hun leven waarop ze hun vaardigheden zouden moeten aanscherpen en hun productiviteit zou moeten groeien.”

“In plaats daarvan zijn onze huidige problemen het resultaat van een gebrekkig beleid. Er zijn alternatieven. Maar wij zullen ze niet in de zelfvoldane zelfgenoegzaamheid van de elite vinden, waarvan de inkomens groter worden en het aantal portefeuilles weer toeneemt. Slechts enkele mensen moeten, zo lijkt het, zich aanpassen aan een permanent lagere levensstandaard. Maar helaas zijn dat de meeste mensen.”

Mijn commentaar: Onze natuur, ons egoïsme, overheerst ons verstand en die kracht heeft ons in zijn greep. Wij worden erdoor gedwongen om op een irrationele wijze te handelen, zelfs al worden we bedreigd door onze eigen ondergang. Zoals er staat geschreven: De engel des doods nadert de mens met een zwaard en het zwaard heeft een druppel vergif aan het uiteinde, de mens wordt gedwongen om zijn mond te openen en het vergif door te slikken, om zo te voldoen aan zijn egoïsme, een gevoel van leven, hoewel deze druppel hem doodt. De elite kan zichzelf niet beperken met betrekking tot het uitbuiten van de samenleving, zelfs niet onder de dreiging van onrust, oorlog en zelfvernietiging.

Filed under: Crisis, Economie, Nieuws - Geen reacties→

Hoe kunnen we onszelf bevrijden van de impuls om voor onszelf te bidden, om egoïstisch om dingen te vragen omdat we ongelukkig zijn met hoe we in het verleden waren en onszelf de schuld te geven van dingen in het verleden? Als we dit doen geven we immers de Schepper de schuld.

Alles wat in het verleden met ons is gebeurd, moest gebeuren, de Schepper zorgde ervoor dat het gebeurde. Als we ongelukkig zijn met ons verleden nemen wij het dus Hem kwalijk dat Hij ons in die situaties heeft gebracht.

Wanneer we ons uitsluitend op de groep concentreren, helpt deze concentratie ons om onszelf te bevrijden van onze onjuiste houding ten opzichte van het verleden en het heden, ten opzichte van bidden voor onszelf, in onze naam, voor ons eigenbelang. Dit is de enige manier waarop we onszelf tot de juiste intentie kunnen brengen. En op deze manier – wanneer we ons binnen dit net bevinden – blijven we dichtbij het systeem en verwijderen we ons niet in de tegenovergestelde richting. Wanneer we ons op het gebed voor de velen concentreren en constant in deze staat blijven, redt het ons persoonlijk en helpt het om het hele systeem verder te brengen, dankzij ons.

Hoe kunnen we hier altijd naar blijven streven, erin verblijven zodra we ’s morgens onze ogen open doen? Juist hierdoor! Anders zullen al onze gedachten, alle bewegingen in onze verlangens en gedachten negatief zijn en ons van het Doel verwijderen.

Als we op deze manier verder gaan, zullen wij zeker afdalingen en negatieve impulsen ervaren, maar alleen op die manier kunnen we ze met een grotere beweging vooruit vullen. Met andere woorden: als ik voortdurend vorderingen maak door te bidden voor anderen, door hen te helpen zodat ze verder komen, zullen alle negatieve impulsen alleen worden gericht op mijn verdere vooruitgang en begrip van de richting waarin ik moet gaan en hoe ik me moet voortbewegen.

Dit zal de stijl en de vorm van mijn beweging bepalen. Dan zal de Schepper me helpen: een beetje naar links, een beetje naar rechts, aan de ander denken, dit wensen, dat wensen, enz. Als ik op de juiste manier vooruit ga, zal ik Zijn instructies zeker gaan voelen.

From the World Zohar Week “Integral Education Convention” Day Three 2/4/14, Workshop 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Uit de Geschriften van Rabash: “Wat betekent het dat De Beker waarover wij een Zegen uitspreken Vol moet zijn in het Werk”: Er is verschil tussen spreken en zwijgen in het werk. Spreken is namelijk de staat van onthulling, dit betekent dat men in spiritualiteit al de staat van de zuigeling heeft bereikt en hij al voelt dat hij zuigt van Kedusha (Goddelijke Aanwezigheid). De staat van zuigen verwijst naar Hassadim (Genade), want Hessed is de staat van geven, want als men de kelim (vaten) van geven verdient, wanneer namelijk alle daden die men verricht ten behoeve van de Hemel zijn en men zich niet langer bezighoudt met zichzelf, betekent dit dat men de staat van Hessed (geven) heeft bereikt.

Hieraan gaat echter de draagtijd vooraf, namelijk dat de Hogere hem corrigeert. In die periode werkt een mens niet aan zijn eigen correctie. Hij maakt zichzelf alleen ondergeschikt en de Hogere doet al het werk. Iedere keer echter maakt een mens zich echter op een andere manier ondergeschikt met betrekking tot nieuwe waarnemingen. Hij ontmoet nieuwe problemen en verstoringen, toch annuleert hij zichzelf, hij buigt zijn hoofd en accepteert alles.

Dit vindt plaats wanneer hij zich als een ongeborene in de baarmoeder van zijn moeder bevindt, waar de ongeborene zich wegcijfert voor zijn moeder en geen eigen mening heeft. Het is dan zoals de wijzen hebben gezegd: “De ongeborene in zijn moeder eet wat zijn moeder eet” en hij heeft geen eigen bestaan, hij stelt geen vragen en doet niets zelf, dit betekent dat hij ‘stom’ is en geen mond heeft om vragen te stellen.

Een mens maakt zichzelf tot iemand die niet spreekt, het is alsof hij helemaal niet bestaat in de Hogere om zo de Hogere niet te storen en zich daar niet te bevinden als een vreemde kracht. Als het embryo een vreemd lichaam is in de moeder, zal haar lichaam onmiddellijk weerstand bieden en het embryo afstoten alsof het iets gevaarlijks is. Maar hier hebben we te maken met het wonder van de natuur, want precies het tegenovergestelde vindt plaats, het hele lichaam van de moeder gaat ten behoeve van het embryo werken in plaats van het af te stoten. Dit gebeurt omdat in de natuur het fysieke embryo zichzelf ook wegcijfert wanneer het zich in de baarmoeder ontwikkelt.

… en dit betekent dat hij stom is en geen mond heeft om vragen te stellen. Dit betekent dat hij zijn mond dichthoudt en niet redetwist, hij cijfert zichzelf weg en accepteert alles. Hij heeft veel vragen en voelt rancune, maar hij geeft toe en argumenteert niet.

En dit is de tijd voor een mens om met gesloten ogen te lopen, boven de rede, en te geloven in de wijsheid van de wijzen en voort te gaan tot aan het einde. Het is niet mogelijk om dit met andere woorden uit te leggen want dit is de periode waarin een mens niets van spiritualiteit begrijpt. Daarom wordt er eenvoudigweg gezegd dat hij zichzelf volkomen moet wegcijferen en vertrouwen op het geloof van de wijzen, namelijk volkomen op hen rekenen. Het doet er niet toe wat ik in mijn hart voel en wat voor twijfels er door mijn gedachten gaan, ik cijfer mezelf weg ten opzichte van de Hogere Voorzienigheid.

Dit wordt de draagtijd genoemd, hij heeft namelijk geen mond om te spreken. Het is de staat van Malchut, de kleinste staat met de grootste restrictie, en het wordt Ibur genoemd, dit komt van de woorden overtreding en oordeel (Dinim), zoals uitgedrukt in de woorden: “De Schepper oordeelde over mij ten behoeve van jou (vanwege jou).”

De kwestie van overtreding en oordeel (Din) moet worden uitgelegd. Omdat men moet lopen met gesloten ogen, boven de rede, verzet het lichaam zich en daardoor moet men dit voortdurend overwinnen, en dit wordt overtreding genoemd, toorn en ellende, want het is zulk moeilijk werk om steeds voort te gaan in een staat van wegcijferen voor de Hogere en de Hogere te laten doen wat Hij van hem wil.

Een mens is bereid om zich op elke mogelijke wijze weg te cijferen. Hij kan de Hogere niet helpen, zoals op de niveaus van gezoogd worden en grootheid. Maar hij is bereid om zichzelf voor de Hogere te annuleren en Hem zijn lichaam en ziel te geven voor correctie. Dit wordt Ibur (draagtijd) genoemd, het is de grootst mogelijke restrictie, het allereerste niveau van spiritueel bestaan. We moeten niet wanhopen, samen zullen wij het bereiken!

From Preparation to the Daily Morning Lesson 2/11/2014

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Ibur, Innerlijk Werk, Niveaus, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als wij van de groep een baarmoeder vormen voor ons spirituele embryo, moeten sommige vrienden zich dan daarin onderscheiden?

Antwoord: Nee, niemand kan zich daarin onderscheiden, verschillend of ongelijk zijn, dit geldt zowel voor het embryo als voor de groep. Iedereen moet gelijk zijn. Juist door onze verschillen vormen we één alomvattende kli (vat): één embryo en één baarmoeder. Door ons met elkaar te verbinden met betrekking tot de grootheid van de eigenschap van geven, vormen we één baarmoeder. In de verbinding en vanuit de erkenning van de laagheid van onze eigen natuur vormen we één embryo.

Niemand kan zich onderscheiden van de anderen, hoewel er in het embryo verschillende delen zijn omdat het een menselijke vorm heeft en de baarmoeder heeft eveneens een eigen vorm. Maar deze vormen ontstaan als resultaat van de som van de verbinding tussen ons allen waarin alles verdwijnt en iedereen de vorm van geven aanneemt.

Daarnaast bevindt het embryo zich in het ‘vruchtwater van de baarmoeder’, dat hem gescheiden houdt van de wanden van de baarmoeder. De baarmoeder is niet direct verbonden met het embryo en geeft het embryo geen vorm. Het embryo is Bina, dit is een complete vorm, geen menselijke vorm, maar als het embryo zich helemaal hult in Hassadim, krijgt het zoveel geven van de baarmoeder dat het hem tot een menselijk wezen maakt, hem de vorm van een menselijk wezen geeft: Adam, degene die op de Schepper lijkt (Domeh, dit heeft dezelfde oorsprong in het Hebreeuws).

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/14, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Soms legt u de nadruk op het belang van de groep en soms op het belang van disseminatie. Wat is voor ons de juiste manier om dit te begrijpen om zo het ‘Licht’ binnen te kunnen gaan?

Antwoord: Ieder mens heeft voeding nodig van de hogere en samen moeten zij zich de kracht, die ze hebben ontvangen om te groeien, eigen maken. Dit is de volgende stap nadat er een baarmoeder en een embryo gevormd zijn, onze verdere vooruitgang vindt binnen dit interne en externe systeem plaats: het hogere en het lagere systeem.

Om dit te kunnen doen, moeten we naar de fouten in onszelf kijken, naar onze mogelijkheid om iets toe te voegen voor de groei van onze baarmoeder en de staat van het embryo, met andere woorden: we moeten onszelf verlagen. Als wij hiertoe bereid zijn en wij willen dat de Hogere zo groot mogelijk is, als wij op zoek gaan naar manieren om Hem te laten groeien, maken we in ons slechte, corrupte verlangens wakker, die merkbaar worden in de vorm van protest. Op deze manier versnellen we de tijd ‘door de dageraad te wekken’.

Wij worden een oude man die voorover gebogen loopt en er zeker van wil zijn dat hij niets heeft laten vallen. Zo beginnen we vorderingen te maken in onze situatie door de fouten aan het licht te brengen en we gebruiken ze om het hogere niveau te bouwen en uit te breiden. De baarmoeder wordt groter en nu kan ons embryo daarin ook groeien. De roep komt van beneden, van de lagere, terwijl de groei – de stadia van ontwikkeling – tot ontwikkeling komt door Boven, door de Kracht van de Hogere. Zo bouwen wij onszelf.

En als we eenmaal de negen maanden van onze prenatale ontwikkeling hebben voltooid, worden we in de spirituele wereld geboren, we gaan door de stadia van de kleine staat heen, we bereiken de grote staat en we komen op het punt dat we anderen geboren kunnen laten worden en voor hen net zo kunnen zijn als de hogere voor de lagere. In relatie tot de wereld moeten we in deze staat zijn en de wereld leren om in ons een embryo te zijn.

Vraag: Is de Machsom de lijn waar we onze kwaliteiten vergelijken met de baarmoeder en leren om anderen te voeden?

Antwoord: Een spiritueel embryo is een staat boven de Machsom. Als ik in staat ben om me met anderen te verbinden en ik met hen één enkel lichaam kan creëren met de hulp van het Hogere Licht dat ons beïnvloedt en ons tot één enkel geheel verenigt, ben ik al boven de Machsom. Op dit punt zijn we al in staat om op het minimale niveau te geven en dit kan alleen in de spirituele wereld gedaan worden, boven de Machsom. De Machsom is de grens die bepaalt of ik nog in de staat van egoïstisch ontvangen ben of dat ik al een zekere mate van geven bezit.

De Machsom is een soort restrictie waarbij ik mijzelf bedek zodat er maar een minimale omvang van mij overblijft. Niveaus van grotere restrictie en geven worden hier bovenop gebouwd.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/14, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

In het Nieuws (van The Huffington Post): “Honger wordt door armoede en ongelijkheid veroorzaakt, niet door schaarste. De afgelopen twee decennia is de hoeveelheid mondiale voedselproductie sneller toegenomen dan de groei van de wereldbevolking. De wereld produceert al meer dan 1 ½ keer genoeg voedsel om iedereen op de planeet te voeden. Genoeg om 10 miljard mensen te voeden, dit is de bevolkingspiek die wij tegen 2050 verwachten. Maar mensen die minder dan $2 per dag verdienen – de meeste van hen zijn arme boeren die kleine percelen land cultiveren – kunnen het zich niet veroorloven om dit voedsel te kopen.”

“In werkelijkheid gaat het grootste deel van de industrieel geproduceerde graangewassen naar biobrandstoffen en naar vetmesterijen waar dieren opgesloten zitten, in plaats van naar de 1 miljard hongerlijdende mensen.”

Mijn commentaar: Deze situatie zal niet veranderen totdat de mensheid zich realiseert dat men zelf de ongelijkheid, die door onze egoïstische aard is gecreëerd, moet corrigeren en dat we alleen door het bereiken van gelijkheid, eerst tussen onszelf en vervolgens met de Schepper, welvaart voor iedereen kunnen bereiken.

Filed under: Crisis, Nieuws, Wereld - Geen reacties→

Mozes is het punt in het hart, de functie van de spirituele gids waardoor een mens zich laat leiden. Wanneer deze eigenschap uit het gevoel van de mens verdwijnt, heeft hij een sterke basis nodig, dat is het gouden kalf. Goud, (Zahaf) – “Geef me dit” (Ze Hav), is iets waarvan het bestaan duidelijk is en waar hij controle over heeft. Het is een edel metaal dat de immens grote macht van de Schepper bevat, maar we gebruiken het altijd vanuit ons ego, alleen om iets stevig beet te pakken, om persoonlijke veiligheid te verwerven, materiële zekerheid, enzovoort.

In feite werd dit alles uit Egypte meegenomen. Alle kennis, alles wat het ego vervult en een mens veiligheid geeft, vormt de basis van Farao. Daarom verzette hij zich tegen de Schepper en zei hij tegen Mozes: “Wie zal je voorwaarts leiden op je pad? Dat ben ik of de Schepper.” Met andere woorden: ofwel je gaat voorwaarts ‘binnen de rede’ of je stijgt hoger door geven en liefde, hetzij door ontvangen, hetzij door geven.

Wat betekent het om een beeld van het gouden kalf te maken? Een kalf belichaamt de eigenschap van geven, maar wanneer we het van goud maken, wordt hierdoor de eigenschap zelf veranderd.

Een mens maakt niet voortdurend een gouden kalf. Dit is één keer gebeurd, bij de Shevirat ha Kelim, het breken van de collectieve ziel. En daarna ontdekt de mens er delen van in zichzelf: weer een deel en weer één, enzovoort.

Het breken van de kli (het vat) vond plaats toen er een enorm groot spiritueel ego werd ontdekt. De vorming van het gouden kalf is een activiteit waarbij een mens van dit ego een vorm creëert en hij denkt dat het hem de weg zal wijzen. Hiermee is al duidelijk waaruit zijn spirituele werk bestaat, het is onzuiver geworden, tegengesteld aan de Schepper.

Hier is niets slechts aan, op één ding na: de mens beweegt zich in de tegenovergestelde richting, maar intussen heeft hij nog geen lijden ontmoet dat hem kan laten omkeren op zijn pad. Aanvankelijk spreken we alleen nog maar over de keuze voor een makkelijke, korte en snelle manier waarbij men niet steeds struikelt over tegenslagen waarvan men leert.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 9/9/13

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Het Boek de Zohar, ‘Beha’alotcha’, item 88: En de wijzen die zullen schijnen als de schittering van het ‘firmament’ zijn de schrijvers van Kabbalah. Zij zijn degenen die in deze schittering, Het Boek de Zohar genaamd, hun werk uitoefenen.

Hier wordt gesproken over degenen die ernaar streven om Het Boek de Zohar binnen te gaan, dit boek is voor alle generaties van gelijke waarde omdat het – vergeleken met de overige Kabbalah boeken – werd geschreven vanuit het hoge niveau van de voleinding van de correctie. Baal HaSulam bereikte ook de voleinding van de correctie, daardoor was hij in staat om een volledig commentaar op Het Boek de Zohar te schrijven.

Daarom behoort Het Boek de Zohar tot alle generaties en ieder mens die zich ermee verbindt en eruit leert, wordt ‘een mens van Licht’, dit betekent dat hij gaat schijnen zoals de schittering van het firmament. Met andere woorden: zijn eigenschappen worden veranderd zodat het Hogere Licht door hem heen begint te schijnen.

 From the World Zohar Convention 2/5/14, Lesson 1

Filed under: Baal HaSulam, Conventies, Kabbalisten, Spiritueel Werk, Zohar - Geen reacties→

Wij zijn uitgekozen in die zin dat we van Boven het verlangen hebben ontvangen dat ons roept om te leren, om te hunkeren naar verbinding met de Schepper en naar de openbaring van de Schepper die moet plaatsvinden voor de gehele mensheid.

De mensheid nadert al de behoefte aan de volgende staat, de natuur beweegt de gehele mensheid voorwaarts. Maar mensen hebben geen eigen verlangen en zullen dat ook niet krijgen. Duizenden, misschien een paar miljoen mensen, zullen zich bij ons voegen maar het is slechts een uiterst gering deel van de gehele mensheid. Het zullen er niet meer worden.

Zo is het altijd met het hoofd: het is klein, zoals de microprocessor in een computer, maar het definieert en beslist alles. Door de overige delen wordt dit microdeel uitgevoerd.

Zo zijn wij deze ‘chip’. We moeten ons met de rest van de mensheid verbinden, met mensen gaan werken, hen leren begrijpen, ons met hen verenigen, een geschikte vocabulaire ontwikkelen, een geschikt woordenboek maken, verschillende beelden bedenken, voorbeelden, passende workshops ontwikkelen, enz.

We leren kleine kinderen alles wat volwassenen hebben, alleen op een laag niveau met eenvoudige voorbeelden, simpele handelingen. Om mensen het volgende, wenselijke niveau in hun verbinding te laten voelen, moeten we hen aanmoedigen en hen voortdurend met iets aantrekken.

Wij ervaren neergangen en opgangen en in overeenstemming daarmee moeten we onszelf versterken.

Anderen gaan niet door deze staten. Ze moeten voortdurend worden aangetrokken, omarmd, enthousiast gemaakt en geholpen. We moeten de methode aan hen uitleggen in de mate die zij nodig hebben om deze te kunnen begrijpen, zodat zij met ons verbonden zijn en samen met ons op kunnen stijgen. Wij nemen hen als jonge kinderen mee op weg, we laten hen naast ons plaatsnemen en ze rijden met ons mee. Het kind zit naast je of misschien wel op je schoot, of het loopt onder jouw toezicht in je buurt rond, want het weet de weg niet en hoeft de weg zelfs niet te weten. Je hoeft niets anders van mensen te vragen dan één ding: “Als jullie bij ons zijn, is alles goed.”

Zo behoren we met de massa om te gaan. Als we dat niet doen, kunnen we niet verder komen na de constructie van onze collectieve Kli. Wij zullen het minimale niveau bereiken maar niet verder komen. We hebben een ontwaking gekregen om de mensheid met ons ‘mee te trekken’. Wij moeten hier heel serieus mee omgaan. We zullen spiritueel alleen verder kunnen komen door ons succes met een breder publiek. Als we daar niet in slagen, zal het publiek ons tot ballast zijn en zullen wij daardoor niet verder kunnen stijgen.

Filed under: Disseminatie, Educatie, Groepswerk, Integrale Educatie, Integrale Opvoeding, Spiritueel Werk - Geen reacties→