Wij worden in ons leven begeleid door twee tegengestelde verlangens: het verlangen om nieuwe contacten aan te gaan en het verlangen om ons van verbindingen te bevrijden. Alleen door andere mensen en diepgaande contacten met hen ontdekt een mens zichzelf en de omringende wereld. Daarom is de omgeving zo belangrijk.

Vroeg in het leven verwerkt een kind het contact met anderen en later wordt zijn innerlijke wereld hierdoor gevormd. Deze contacten worden onze basis, de norm voor menselijke interacties. Elke nieuwe contact dat we later op ons levenspad tegenkomen, wordt gebouwd en beoordeeld op basis van deze norm.

Conclusie: Als we onze omgeving niet zouden waarnemen, zouden wij onszelf niet zien. Jezelf waarnemen en je omgeving is hetzelfde. De Natuur of de evolutie duwt ons voortdurend in deze richting. Verbindingen groeien en bereiken een kwalitatieve verandering: van de overgang van een lineaire, egoïstische, individuele ontwikkeling naar het integrale, mondiale niveau.

We bevinden ons voortdurend in een net van verbindingen van iedereen met iedereen. Daarnaast ontdekken we dat de hele natuur, elk klein onderdeeltje, door allerlei soorten verbindingen verbonden is met alle andere onderdelen: overeenkomstig het oneindige, volmaakte proces, Schepping genaamd.

Filed under: Eenheid, Verbinding - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Inleiding tot de Studie van de Tien Sefirot’, item 134: Deze wet moet je kennen: er is alleen onthulling waar eerst verborgenheid was. In deze wereld is het hetzelfde: aan het bestaan gaat afwezigheid vooraf, de groei van tarwe wordt alleen zichtbaar waar het gezaaid werd en het zaad verging.

Zo is het ook als het over hogere zaken gaat, waar verborgenheid en onthulling zich tot elkaar verhouden als de lont tot het licht dat zich eraan hecht. Als iets wat verborgen is eenmaal gecorrigeerd is, is er een reden voor de onthulling van het Licht dat behoort tot die vorm van verborgenheid, en het Licht dat zichtbaar wordt hecht zich daaraan zoals een vlam aan een lont. Denk hieraan op al je wegen.

De olie zelf kan niet branden. Om de olie aan te steken hebben we een lont nodig. De lont drukt enerzijds de tegengestelde eigenschap uit en anderzijds de verbinding met het Licht, het vuur dat lucht en olie nodig heeft om te kunnen branden.

De lont verbindt de olie, de brandstof en de lucht met elkaar. De lont zelf heeft geen betekenis. Hij kan van materiaal gemaakt worden dat niet verteert. De lont is alleen de verbinding tussen de olie, die we aan moeten steken, en de lucht die nodig is voor de verbranding. Als er verbinding is tussen Malchut en Bina, de brandstof en de lucht, kan er in de kloof tussen deze eigenschappen vuur komen: het Licht.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/3/13, “The Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Licht, Verbinding - 1 reactie →

Het is heel moeilijk om te begrijpen wat de groep is.

Ik ben altijd een eenling geweest, een individualist, van nature niet communicatief, iemand die aan alleen zijn en boeken de voorkeur gaf boven alle andere dingen: ik had in mijn leven niets anders nodig.

Toen ik 33 was begon ik bij Rabash te studeren. Toen hadden we nog geen groep, alleen zes à zeven oudere mannen, waartussen ik me zo blij voelde als een kind tussen volwassenen. Maar Rabash zei dat ik een groep nodig had en ik dacht: “Wat is er beter dan de mensen die bij Baal HaSulam hebben gestudeerd en hun levenlang bij Rabash hebben doorgebracht?” Bij hen voelde ik me zo veilig als een baby in de armen van een volwassene.

Maar Rabash zei: “Er is niets aan te doen, je hebt een groep nodig.” Toen zorgde ik voor een groep van 40 jonge mannen.

Dit ging volkomen tegen mijn aard in. Zij waren veel betere mensen, vriendelijker, ze voelden zich op gelijk niveau met elkaar. Ik voelde me altijd een outsider; wat er nog bij kwam was dat ik behulpzaam moest zijn en Rabash moest helpen om een groep te vormen, terwijl ik van nature niet in staat was om hier overheen te stappen! Het was heel erg moeilijk om te begrijpen waarom er een groep nodig was. Mijn hart wilde niet accepteren dat dit de voorwaarde was om de Hogere Wereld daarin te ontdekken.

Ik dacht dat ik de Hogere Wereld kon ontdekken met behulp van schetsen, dat ik ze zo kon gaan begrijpen, mijn kennis en gevoelens erover kon verdiepen en kon gaan analyseren. Dit is bekend uit de natuurkunde en ik kon mezelf niet losmaken van zo’n wetenschappelijke benadering. Ik tekende, maakte schetsen en deed dat net zo lang tot ik uiteindelijk een heel ander ontwerp van het universum ging begrijpen, van de andere zijde bezien.

Ik begon plotseling te voelen dat onze wereld eigenlijk hetzelfde is als de Hogere Wereld, maar dan op het allerlaagste niveau. Deze wereld is nauw verbonden met de andere werelden, die kopieën zijn van weer een hoger niveau, ze dalen steeds lager neer. Als je het zo begrijpt, is alleen de materie anders, die wordt steeds grover en op het allerlaagste niveau wordt deze materie egoïstisch, tegengesteld aan de oorspronkelijk gecreëerde materie.

Maar alles wat we in deze wereld zien is absoluut identiek aan de Hogere Wereld, volgens de verbinding met de wortel in de spirituele wereld en de daaruit voortkomende tak in onze wereld.

Langzamerhand raakte ik gewend aan dit systeem en begreep ik dat het zo in elkaar zit en dat er niets anders bestaat. Daarom is het nodig om te zien wat zich achter onze wereld bevindt en erboven en dat we zonder correctie niet boven deze wereld kunnen uitstijgen. Dit is de enige manier. Alleen kun je de doorbraak naar de spirituele wereld niet maken.

Het blijkt dat je verbonden bent met het hele netwerk van deze wereld en dat je samen daarmee omhoog moet stijgen! Er bestaat geen andere manier. Je moet dit systeem begrijpen en je er op een andere manier mee verbinden om verder te kunnen stijgen, dan pas zul je in staat zijn om jezelf te realiseren. Zo is het van deze kant gezien, als je dit systeem van onderaf bekijkt.

En van de andere kant bezien had ik er veel aan dat ik dit systeem niet van onderaf ging bestuderen, maar van bovenaf, van de Schepper uit bezien, zoals de Schepper van bovenaf naar de wereld kijkt, zoals Hij ons ziet in de gecorrigeerde en ongecorrigeerde vorm en aan ons werkt om ons uit onze egoïstische staat naar Zich toe te trekken.

Dan komen deze twee tegengestelde gezichtspunten bij elkaar en complementeren zij elkaar, van onderaf: hoe we moeten groeien en voortdurend gelijkvormig moeten worden aan het volgende niveau, en van bovenaf: hoe de Schepper naar ons kijkt. Daaraan moeten we werken en het pad van onderaf en het overzicht van bovenaf scherp analyseren.

Toen werden de artikelen van Rabash over de groep duidelijker voor me, hoewel ze op het eerste gezicht wat naïef lijken en zelfs belerend en moralistisch. Maar in werkelijkheid worden er heel duidelijke wetten in beschreven, die strikter en krachtiger zijn dan welke natuurwetten dan ook. Alle wetten die over het gedrag gaan – ik zou ze ‘wetten van herziening’ willen noemen – zijn gebaseerd op steeds meer gelijkvormig worden aan het volgende, hogere niveau, erin binnengaan, er contact mee maken en erin opgenomen worden. Dit is de basis van alle artikelen die over interactie in de groep gaan.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

[97407]

Filed under: Groepswerk, Werelden - Geen reacties→

Filed under: Kabbalah Leraar, Muziek, video - Geen reacties→

Baal HaSulam: ‘Inleiding tot de Studie van de Tien Sefirot’, item 133: Het is te vergelijken met een koning die voor zichzelf de trouwste onderdanen van zijn land wilde uitkiezen en hen naar zijn paleis wilde brengen om daar te werken. Wat deed hij? Hij vaardigde een decreet uit waarin stond dat iedereen die dat wilde, jong en oud, naar zijn paleis mocht komen om in zijn paleis te werken.

Maar hij benoemde veel van zijn dienaren tot wachters om de poort van het paleis te bewaken en ook alle wegen die naar het paleis leidden, en hij gaf hen de opdracht om op een slimme manier iedereen die zijn paleis naderde tegen te houden en hen af te leiden van de weg die naar het paleis voerde …

Alleen de helden met een eindeloos geduld versloegen de bewakers en maakten de poort open. Toen werden zij meteen beloond met het zien van het gezicht van de Koning, die een ieder van hen een aanstelling gaf in een functie die bij hem paste.

De bewakers worden benoemd om een mens te bewaken. Hij mag het paleis van de Koning niet naderen en de plek waar de bewakers staan niet passeren voordat hij een innerlijke bewaker heeft.

De Schepper heeft veel politieagenten en ze bevinden zich op elk van de 125 niveaus om een mens tegen te houden, zodat hij niet naderbij kan komen. Zij laten je zien dat je alleen naar een bepaald niveau mag opstijgen en dat het je op dat moment niet toegestaan wordt om hoger te stijgen. Zij weten namelijk dat je nog niet toe bent aan een hoger niveau. Dit herhaalt zich steeds.

De bewakers zorgen ervoor dat een mens niet verder kan komen, dat is trouwens ook onmogelijk, want er gelden strenge wetten van gelijkvormigheid in de spirituele wereld. De bewakers laten een mens gebreken ontdekken, het is een plaats van zelfcontrole. Zij dagen hem uit en laten hem in zijn huidige staat niet met rust door hem allerlei soorten moeilijkheden te bezorgen.

Zij bewaken de mens; het Licht en de Schepper hebben geen bewaking nodig, want zij kunnen niet geschaad worden, omdat je niet op het niveau bent om ze te zien. Dit alles wordt zo gedaan volgens de gelijkheid van vorm: als ik niet geschikt ben voor een hoger niveau, neem ik het ook niet waar.

Wat betekent het dat ik niet verder kan komen? Kan ik zien dat de weg die voor mij ligt is geblokkeerd? Als ik mijzelf nog niet gecorrigeerd heb op het huidige niveau, kan ik nog niet verder om de berg een paar meter hoger op te klimmen, maar de bewakers helpen mij en wijzen voor mij het problematische punt aan. Ze zijn daar om mij te beschermen, om mij aan te sporen, mij naderbij te brengen en mij te helpen om de noodzakelijke inzichten te bereiken. Alles is ten gunste van de mens en bedoeld voor zijn correctie.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/2/13, “The Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Niveaus - Geen reacties→

We moeten een vriend altijd helpen, steunen en respecteren, zelfs als hij nauwelijks werkt aan de correctie van zijn egoïsme, dan moeten we hem aanmoedigen om het spel mee te spelen, zoals een klein kind.

Als we hem accepteren zoals hij is en hem steunen, voelt hij inspiratie en vertrouwen, het resultaat daarvan is dat hij in staat is om een heleboel dingen te doen. Maar als we hem onderdrukken en hem zijn zelfvertrouwen afpakken, lijdt hij daaronder, kwijnt hij weg en verliest hij de mogelijkheid om zichzelf te realiseren.

Daarom moeten we onze vrienden altijd steunen en aanmoedigen.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Arvut, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: As we eenmaal de staat van Gmar Tikkun (de laatste correctie) hebben bereikt, zal het gevoel dat de Schepper het grootst is dan blijven? We zijn dan toch aan Hem gehecht en voelen ons één met Hem, worden aan Hem gelijk?

Antwoord: De speciale methode van Kabbalah leert ons dat ons gevoel dat we tegengesteld zijn aan de Schepper niet verdwijnt als we aan Hem gehecht zijn.

Enerzijds voelen we nog meer dat we tegengesteld zijn aan de Schepper, we raken van Hem verwijderd omdat ons egoïsme toeneemt als we spiritueel groeien. Maar we komen tegelijkertijd dichter bij Hem, boven ons groeiende egoïsme uit en daarom verdwijnt het gevoel dat we aan Hem tegengesteld zijn niet.

Dat wil zeggen dat we in de staat van Gmar Tikkun (de laatste correctie) ontdekken dat we in ons verlangen volkomen tegengesteld zijn aan de Schepper en eveneens volkomen gelijk zijn, in onze hechting aan Hem en onze intentie.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Vraag: Soms zeggen we dat onze wereld een hel is. Wat is het verschil tussen het begrip ‘hel’ in de spirituele wereld en de aardse interpretatie?

Antwoord: In Kabbalah wordt het gevoel van brandende haat naar anderen ‘hel’ genoemd. Het is een gevoel van afwijzing naar de vrienden en de Schepper toe, wat in Malchut (in het verlangen) tot uitdrukking komt, afhankelijk van onze spirituele oorsprong voelt het als vuur.

Nu voelen we nog niet dat: “Ik hem niet wil zien en niet met hem wil praten, dat ik hem niet mag en hem dus afwijs.” Op het ogenblik bevinden we ons dus nog niet in de staat waarin we een hekel hebben aan iemand of haat voelen. ‘Hel’ is een gevoel van haat dat op het spirituele niveau naar boven komt.

Een dieper gevoel van ‘hel’ is echter een staat van afgescheiden zijn van de Schepper. Dit is de ergste straf, maar niet op het niveau waarop we nu zijn.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Groepswerk, Haat - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verband tussen de moeite die we doen om ons met elkaar te verbinden en de reactie van de Schepper naar ons toe? Wat doet Hij meer, helpen of hindernissen plaatsen?

Antwoord: Hoe sterker we zijn, hoe meer hulp we van Hem krijgen in de vorm van hindernissen.

Uiteindelijk, als je sterker bent verdien je grotere en kwalitatief gezien verschillende soorten obstakels, geen verstoringen zoals je ze hebt als je bijvoorbeeld 50 centimeter hoog kunt springen en nu ruim 2 meter moet springen. Nee.

In de spirituele wereld groeien de niveaus op kwalitatief gebied. Je moet daar verschillende taken uitvoeren. Dat is verwarrend voor je omdat je gewend bent aan bepaalde manieren waarop de Schepper zich uit, aan een bepaald soort hindernissen en plotseling zijn ze volkomen anders.

From a Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→