Egoïsme heeft geen betrekking op de innerlijke drang van de mens om aan zijn fysieke behoeften (voedsel, seks, gezin) en zijn sociale behoeften (geld, macht en kennis) te voldoen, maar egoïsme is zijn weerstand tegen eenheid, belangeloos geven en liefde voor de medemens. Deze weerstand komt uitsluitend tot uitdrukking als men samen is in een groep voor integrale educatie, men voelt het naarmate men zich inspant om één te worden met de anderen in de groep.

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Wie moet er lesgeven aan een groep vrouwen: een man of een vrouw?

Antwoord: Een man. Een vrouw kan hierin geen lesgeven. Ze kan zijn assistent zijn, maar dat ook niet altijd. In ieder geval is het zo, dat het oerbeeld van de leraar, de instructeur, de leider, een man is.

Vraag: Waaruit moeten de praktische lessen voor de vrouwen bestaan? Moeten de vrouwen over de mannen praten?

Antwoord: Er wordt heel weinig tijd besteed aan praten over de mannen of over zichzelf. Dit bestuderen zij op een objectieve manier.

Wij proberen alleen om lessen voor hen samen te stellen en verder gezamenlijke activiteiten te beperken, zodat we voorkomen dat zij innerlijk met elkaar vermengd raken of dat zij zich daartoe gedwongen of verplicht zouden voelen. Ons hele systeem is integraal, uitsluitend gebaseerd op bewustwording. Zonder bewustwording komt een mens niet verder. Zijn of haar ontwikkeling is uitsluitend afhankelijk van het niveau van verwerkelijking van het eigen verlangen naar innerlijke vooruitgang en persoonlijke verandering.

Daarom beginnen vrouwen langzamerhand innerlijk werk te doen, uitsluitend afhankelijk van wat zij van het materiaal begrijpen, en niet gebaseerd op hun onderlinge contact. Als zij in de groep zijn, gaat het alleen over het bespreken van het materiaal, maar nooit vanuit persoonlijk perspectief, zoals in de mannengroep.

Commentaar: Tegenwoordig hebben wij met vermenging van mannelijke en vrouwelijke rolpatronen te maken. Waar u nu over spreekt, gaat over het verleden dat wij al lang achter ons hebben gelaten.

Antwoord: Nee, de moderne vermenging van rolpatronen is kunstmatig. Het is niet natuurlijk, maar opgelegd. En mensen kunnen zich gemakkelijk leren ontdoen van de dingen, die hen tegenwoordig opgelegd worden. We zien, dat alles wat we tegenwoordig om ons heen zien, oppervlakkig is en buitenkant. Het feit, dat vrouwen op mannen zijn gaan lijken, zowel innerlijk als uiterlijk, is nu juist een uiting van gemuteerd egoïsme.

Ik denk dat wij daar niet mee mogen spelen, wij moeten juist terugkeren naar de natuur. Als wij ons willen ontwikkelen naar harmonie met de natuur, moeten wij onder geen beding de richting opgaan die de maatschappij ons tot nu toe oplegt.

From a “Talk on Integral Education” #10, 12/16/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Ik weet dat u veel aandacht besteedt aan de dagelijkse routine in de groep en aan de manier waarop uw studenten zorg besteden aan hun gezondheid.

Antwoord: Dat is waar. Als de mensen in de groep geen onnodig werk zouden hoeven te doen, dat de omgeving alleen maar vervuilt, maar twee à drie uur per dag zouden kunnen besteden aan werk dat ten goede komt aan de integrale maatschappij, zouden ze veel tijd over hebben per dag en zouden ze zeker gaan sporten en meedoen aan fysieke training.

Een deel van onze fysieke activiteiten zou dan buiten plaatsvinden: in de natuur, aan het strand, picknicken, kamperen en andere meerdaagse activiteiten. Wij doen dit soort dingen al. Wij verwaarlozen het belang van ons fysieke bestaan nooit.

In onze groep hebben wij knappe massagetherapeuten, chiropractoren, dansers, enzovoort. We zien dat er binnen de groep een eigen leven plaatsvindt, met vrienden die elkaar helpen om gezondheidsproblemen op te lossen. Wij besteden hier veel aandacht aan en ik beschouw dit als een onmisbaar deel van het integrale proces.

Naast onze maaltijden en andere activiteiten, besteden we drie maal per dag – als het niet meer is – minimaal een half uur aan fysieke oefeningen. Iedereen kan verder altijd een kop koffie drinken of, als men wil, een sigaret roken. Niemand wordt hierin ook maar op enige manier beperkt. Fysieke oefeningen, hardlopen, snelwandelen, massage, enzovoort, zijn echter absoluut noodzakelijk.

From a “Talk on Integral Education” #11, 12/16/11

Filed under: Educatie, Gezondheid, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we onszelf beschermen als de Schepper zich aan ons onthult, als onze Reshimot (informatieve genen) en verlangens veranderen en op ieder niveau dat ons gegeven wordt, worden vernieuwd?

Antwoord: Dit is waar, maar we moeten het eerste principe niet over het hoofd zien, dat stelt dat het enige wat we hoeven te doen is werken aan onze verlangens en vragen, het resultaat komt van Boven. Zelfs als we misschien wel voor duizend verwarrende situaties komen te staan, het maakt geen verschil. Alles wat we hebben te doen is een verlangen voorbereiden voor elke staat.

Er is totale verwarring om ons heen, we kunnen niet nagaan wat voor innerlijke verbindingen er zijn en we begrijpen niets. We hoeven ook niets te begrijpen: het enige wat we hoeven te doen is willen. Wij hoeven een situatie niet te begrijpen en de fragmenten van het hele plaatje tot een geheel te maken. Het is onze taak om ertoe bereid te zijn om met de hulp van het corrigerende Licht alles met elkaar te verbinden. Hoe meer verwarring, hoe beter.

Als we op een verkeerde manier naar ons innerlijk werk kijken, lijkt het erop dat we helemaal niet verder komen. We raken steeds meer in de war en gefrustreerd, als we terugkijken worden we bang door gebeurtenissen in de afgelopen jaren en als we vooruit kijken, zien we zelfs geen sprankje hoop. Rabash zei eens tegen me: “Bij het verlaten van een les moet je je leger voelen dan de dag ervoor, anders was de les niet succesvol.”

De les moet eindigen met een gevoel dat we niets hebben.”Wat moet ik doen?” roep ik dan uit. Mijn schreeuw moet hoorbaar zijn.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/26/12, “Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Uncategorized - Geen reacties→

Ongeveer 40 jaar gelden werd een scheiding als iets onfatsoenlijks beschouwd, tegenwoordig is het gebruikelijk geworden. Mensen begrijpen niet waarom ze zouden trouwen, kinderen krijgen en waarom ze met elkaar hun levenspad zouden vervolgen!

Als men het antwoord op deze vraag niet kan vinden, voelt een mens geen behoefte om een gezin te hebben en kinderen te krijgen. Ik kan alleen blijven en zo aangenaam mogelijk leven, wat er later zal gebeuren interesseert me niet. Tegenwoordig is dit de manier waarop het ego zich verhoudt tot het leven.

Als ik echter een hoger Doel ontdek, hoe er deuren geopend kunnen worden naar een andere wereld, naar een eeuwige intentie en hoe dat zelfs in het hier en nu kan plaatsvinden, zal ik mij hierdoor verplicht voelen om een gezin te stichten, hoewel ik weet dat het een grotere verantwoordelijkheid van mij vraagt en een aantal verplichtingen, zoals mijzelf ondergeschikt maken aan het Doel en gaan beseffen hoe belangrijk het Doel is.

Dan trouw ik met een vrouw, niet vanuit mijn dierlijke instinct, maar als resultaat van mijn zoektocht naar een spirituele partner! Mijn vrouw staat altijd naast me en wordt een wegwijzer, door haar onderzoek ik of ik nog op het juiste spoor ben.

En zo bereiken wij het Doel dat ons met elkaar verbindt, in plaats van elkaar alleen maar te verdragen, verbinden wij ons tot één geheel! Hierover staat geschreven: “Een man en een vrouw en de Shechina (de Goddelijke Aanwezigheid) tussen hen”.

Wij beginnen met elkaar om te gaan via de Schepper, omdat wij niet alleen zijn: Hij is altijd tussen ons. Daardoor zie ik mijn vrouw door het prisma van de Schepper, ik zie namelijk beiden, de Schepper en haar. Op dezelfde wijze ziet zij de Schepper en mij.

Als wij de derde factor er niet bij betrekken, zullen we geen driehoek (man, vrouw en het Doel) kunnen bouwen en zullen we evenmin met elkaar kunnen leven. Op het animale niveau is het mogelijk, maar op het ‘sprekende niveau’ is het onmogelijk.

Ik zal de Schepper niet kunnen herkennen, als ik naar mijn man of vrouw niet door dit prisma kijk.

In oorsprong waren wij delen van één gezamenlijke ziel: Adam en Eva. Nu moeten wij deze ‘structuur’ weer tot leven brengen, hoewel de slang (ons enorm grote ego) ons heeft gescheiden. We moeten deze ‘slang’ corrigeren en de Goddelijke Aanwezigheid tussen ons onthullen.

Vraag: Dus het heeft geen zin om te wachten op de ‘prins op het witte paard’? Moeten we op zoek gaan naar de Schepper?

Antwoord: De Schepper staat bovenaan! Later is het belangrijk om je te richten op degene met wie, in jouw ogen, de vervulling met Hem gerealiseerd kan worden.

From a Lecture “About Femininity” 12/14/10

Filed under: Collectieve Ziel, Huwelijk, Lezing, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Als een vrouw een sterk en scherp verstand heeft en een kritische blik en zij ziet, dat er een zekere disbalans in de mannengroep is, kan zij hen er dan iets over zeggen?

Antwoord: Nee, nooit. Maar zij kan het voor zichzelf beschrijven en evalueren. Haar evaluaties kunnen trouwens heel serieus zijn, veel serieuzer dan die van de mannen.

Vrouwen zien dit soort dingen van een afstand: zij zien ze correct. Zij kunnen er verder niets mee doen, maar zij hebben een scherp vermogen om alles te zien wat er bij de mannen plaatsvindt. Van dit vermogen kunnen zij gebruik maken, niet voor de mannengroep, maar voor eduactie.

De mannen moeten dit nooit te weten komen of voelen. Zij moeten alleen een positieve invloed ervaren, een staat die voorafgaat aan hun heldendaad: boven zichzelf uitstijgen.

Vraag: Met wie moeten de vrouwen dan hun kritiek delen, met hun vriendinnen?

Antwoord: De vrouwen moeten innerlijk verlangen naar veranderingen tussen de mannen. Zij kunnen er ook met elkaar over praten, maar die gesprekken moeten positief zijn, zoals bij ‘veel nannies die samen één baby hebben’.

From a “Talk on Integral Education” #10, 12/16/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Vrouwen - Geen reacties→

Mensen zijn tegenwoordig bang voor de toekomst. We weten dat tegenwoordig veel mensen hun baan verliezen, en nog meer mensen zijn er bang voor en maken zich er vooral zorgen over, dat ze geen nieuwe baan meer zullen vinden en dus geen inkomen meer zullen hebben om in hun dagelijkse behoeften te kunnen voorzien. Vele duizenden mensen in de Verenigde Staten zijn hun huis kwijt ten gevolge van de vastgoedcrisis, en we kunnen ons nauwelijks voorstellen in wat voor omstandigheden zij leven en hoe moeilijk hun situatie is.

Als onderdeel van mijn activiteiten op onderwijsgebied, bezoek ik veel landen en zie ik hoe mensen onder druk staan door gebrek aan werk en inkomen. Het gaat hier over twee kwesties.

Ten eerste: Iemand weet niet hoe hij zijn gezin, dat kan bestaan uit een vrouw, kinderen, huis, schulden en bejaarde ouders, moet onderhouden  Misschien is hij dicht bij de pensioengerechtigde leeftijd en moet hij zijn kleinkinderen helpen. Een aantal mensen zijn afhankelijk van het werkende familielid.

De druk wordt steeds groter en dit wordt een gemeenschappelijke kwestie van de hele bevolking. Volgens de berekening van economen en sociologen, kunnen aan het grote aantal werklozen, binnen korte tijd, honderden miljoenen mensen toegevoegd worden, die niets hebben om van te leven. Volgens de statistieken krijgt bijna de helft van de bevolking van de VS een vorm van hulp voor levensonderhoud, dit kunnen voedselbonnen zijn, warme maaltijden, enzovoort.

Ten tweede: Mensen die hun baan kwijt zijn, weten niet wat ze met zichzelf moeten beginnen. De gebieden die door werkloosheid zijn getroffen, zijn veranderd in centra van georganiseerde misdaad, prostitutie, drugsverslaving, enzovoort. Ten gevolge hiervan kost dit de samenleving meer dan de kosten die nodig zouden zijn voor het creëren van banen.

Zoals we weten kan iemand die enkele jaren geen baan heeft gehad, niet meer terugkeren naar de arbeidsmarkt. Zelfs de goed opgeleide middenklasse heeft geen kansen meer om op den duur aan de slag te komen. Men is de juiste werkhouding kwijt. Men voelt niet langer de behoefte om elke dag van huis te gaan en na een werkdag weer naar huis terug te gaan, over het werk te praten, enz.

Het zijn dus geen persoonlijke, individuele problemen, maar het gaat over grote maatschappelijke ellende, die het grote publiek als een boemerang zal treffen, en de maatschappij kan niet met dit probleem omgaan. Bovendien kan er onrust ontstaan, in de vorm van rellen, revoluties en andere problemen die zich voordoen, wanneer honderden miljoenen mensen plotseling in de steek gelaten worden.

Hierdoor ontstaat een golf die als een epidemie over de wereld spoelt. We zien tegenwoordig, dat de problemen die in één land ontstaan, per ongeluk of met opzet, worden doorgegeven en andere landen infecteren, zoals een virus.

De problemen met de werklozen beperken zich niet tot de kosten van levensonderhoud, warme maaltijden en tweedehands warme kleding. Geen enkele samenleving kan dit jarenlang volhouden. Er gaan één, hoogstens twee jaar voorbij en dan wordt er tegen iemand gezegd: “Los het nu zelf maar op.” Tot nu toe zijn er niet zoveel van dit soort mensen, maar wat gebeurt er als er massa’s mensen geen werk meer hebben?

Het betreft hier echter niet zozeer een financieel probleem, al zal men geen genoegen nemen met niet meer dan de basisbehoeften. Als er echter heel veel dergelijke mensen zullen komen, zullen ze de macht krijgen bij verkiezingen en eveneens bij demonstraties en rellen. We hebben al gezien wat er zoal kan gebeuren. We hebben genoeg voorbeelden. De “Lente” hoeft niet alleen de Arabische  te zijn, maar kan ook de Europese, de Amerikaanse – en welke verder dan ook – worden.

From KabTV’s “A New Life” Episode 7, 1/13/12

Filed under: Crisis, Economie, Werkloosheid - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent dat: je verenigen met de Schepper?

Antwoord: Met de hulp van de vrienden en de studie en dankzij het omringende Licht, verkrijg ik een sterk verlangen naar de Schepper, verlangen om te geven aan Hem, om in geven te zijn, niet langer verbonden met mijzelf, mijn ‘ik’ bestaat dan niet meer, ik ben helemaal in deze eigenschap van geven. Dan ontdek ik, dat ik gelijk word aan Hem, want Hij is uitsluitend het verlangen om te geven, Hij is geen lichaam, geen object, geen entiteit.

Zo begint de Schepper Zich meer en meer aan mij te onthullen als een eigenschap van gevende Kracht, die het Heelal bestuurt. En wanneer ik boven mijzelf uitstijg en mijn ik loslaat, ontdek ik dat ik in wezen een kracht ben, een verlangen, het grote verlangen zelf. En dan voel ik mijn lichaam niet meer, ik voel ik dat er slechts twee gemeenschappelijke verlangens bestaan: dat van Hem en dat van mij.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/9/12, Shamati #16

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Een mens heeft ook hulp van Boven nodig om tot absolute wanhoop te komen. Als mens alleen zijn wij daar niet toe in staat. Het is iets groots om je grens te voelen: dit ben ‘ik’, en dit is niet langer ‘ik’. Alleen de Schepper kan dit teken geven, deze grens laten voelen, de grens tussen Hem en mij.

Wij doen allerlei dingen met allerlei trucjes erbij, totdat we plotseling wanhopen, we zien er het zogenoemde ‘vonnis van de Hemel’ in, waarvan de betekenis is: een teken van Boven. Baal HaSulam schrijft: “Er is geen gelukkiger staat in de belevingswereld van een mens, dan wanneer hij zich wanhopig voelt over wat hij zelf kan ….” Deze staat komt naar een mens toe van de Schepper, men zit volkomen vast.

Wij waren bezig met het bijeen brengen van onze kleine inspanningen, een voor een, en dan ontvangen wij ze, tegelijkertijd, ze zijn al tot één geheel geworden. Wij stoppen onze inspanningen niet in een of ander doosje, nee, zij verzamelen zich tot één gezamenlijke kli (vat), en het resultaat komt van de Schepper. Niemand weet wanneer het zal gebeuren. Daarom vond de uittocht uit Egypte plaats in haast en duisternis.

Wanneer wij proberen om eenheid te bereiken, beginnen wij er samen aan te werken, en dan ontdekken wij plotseling de kracht van wanhoop, weerzin en machteloosheid. Deze wanhoop brengt ons tot een dringende vraag: wij hebben hulp nodig om ons met elkaar te verbinden. En wij schreeuwen het uit. Deze schreeuw wordt gevolgd door Hulp van Boven.

Het is dus onmogelijk om de Schepper te bereiken, zonder eerst innerlijke wanhoop te voelen en tot een gezamenlijke inspanning te komen. De Schepper is een Kracht, die juist onthuld wordt door gezamenlijke inspanning, gezamenlijk werk. In één enkel mens is de Schepper niet aanwezig. Het hogere Licht kan alleen aanwezig zijn in een kli, die in zekere mate gecorrigeerd is, één enkel mens is een “stukje, gebroken” van het geheel.

From the Arava Convention 2/25/12, Lesson #6

Filed under: Congressen, Eenheid, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Filed under: video, Vrouwen - Geen reacties→