De Torah, Vajikra 19:4 (Leviticus): Wendt je niet tot afgoden en maakt geen gegoten afgoden voor jullie zelf: Ik ben de Eeuwige, jullie God. Een afgod is iets wat wij a priori al krijgen, zonder enige uitleg en wat we maar aanvaarden zonder dat we proberen om er iets van te begrijpen. Dit vindt niet plaats op het menselijke niveau.

Een mens moet niveaus van geven en wederzijdse liefde bereiken, ontdekken, bestuderen en ermee werken. Dit systeem moet hij ten volle leren bevatten, begrijpen en voelen, met hart en hoofd. Alleen dan kan hij zeggen dat hij geen afgoden dient en niets zomaar aanneemt.

Ondanks het feit dat dit een heel moeilijke wijze van leven is, geeft de Schepper ons bepaalde problemen om zo het niveau van Adam (de mens) te bereiken en niet op het animale niveau te blijven.

Wij kunnen het ons dus niet veroorloven om ook maar iets als vanzelfsprekend aan te nemen. De Schepper wil dat wij Hem bestuderen: “Leer de God van jullie voorvaderen kennen en dien Hem.” Het hoogste punt van onze opgang bestaat namelijk uit het waarnemen en bereiken van de Schepper.

Commentaar: Soms wil je je van alles losmaken om zo op een gemakkelijke manier verder te kunnen leven.

Antwoord: Zo werkt ons egoïsme in ons. Enerzijds vergezelt het ego ons altijd tijdens de correcte ontwikkeling. Anderzijds is er behoefte aan het bereiken van een duidelijk spiritueel niveau, aan spirituele ontwikkeling en absorptie, anders is het niet mogelijk om onze dorst te lessen en onszelf te voelen.

Geven is de bron van zuiver water die de dorst lest.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/26/14

Filed under: Egoïsme, Geven, Innerlijk Werk, Liefde, Schepper, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: We hebben het gevoel dat er een heel krachtige eenheid is in onze groep van tien, tegelijkertijd hebben we het gevoel dat ons hart bedekt is door een harde laag waar we niet doorheen komen. Hoe moeten we dit aanpakken?

Antwoord: Kus deze staat op dezelfde manier als je de stok kust waarmee je geslagen wordt.

Eigenlijk is het een wonderbaarlijke onthulling, maar een mens ervaart het als een onaangename staat omdat hij daardoor in een stille wanhoop terechtkomt waarin geen enkele verandering waarneembaar is.

Bovendien is het concept Schepper enigszins vaag geworden. Je hebt de indruk dat je wel hoort wat er over Hem gezegd wordt, maar je kunt er niets bij voelen. Het is nu alleen maar iets abstracts voor je, je ervaart geen eigenschappen en krachten. Je kunt Hem met niets meer verbinden omdat de Farao (ego) jullie gemeenschappelijk hart vult.

Ondanks dat is er een klein puntje van waaruit je vaststelt dat je onder de invloed van Farao staat, je bent in een staat van wanhoop en ogenschijnlijk is er geen uitweg. Het is beter om alles maar te vergeten, om ergens in jezelf op een knopje te drukken en dan terecht te komen in een land dat heel ver weg is.

Zulke staten zullen zich steeds weer in je voordoen, ze blijven zich herhalen. Dit gaat na de uittocht uit Egypte door omdat je al deze egoïstische verlangens met jezelf moet verbinden tijdens de veertigjarige tocht door de woestijn, de opgang naar Bina en de verovering van het land Israël, het is werk met de Kelim (vaten) van ontvangen. Deze neergangen zul je steeds weer krijgen en ze zullen steeds dieper gaan.

Wat kunnen we dan doen? Ga in zulke gevallen onmiddellijk uit onze bronnen lezen. Ga als het mogelijk is, zo gauw mogelijk naar de groep, dat is het meest effectief. Je kunt ook meedoen aan een vorm van disseminatie, het maakt geen verschil wat, maar het beste van alles is fysiek contact. Probeer te luisteren of iets te lezen als je alleen bent en geen andere opties hebt, maar doe het heel bewust en intens. We moeten ons egoïsme omploegen.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-two-09-20-14/

Filed under: Egoïsme, Groep, Kabbalistische bronnen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 16, vers 18-19: Dan zal hij naar buiten gaan naar het altaar dat vóór de Eeuwige staat en daarover verzoening bewerken; hij neemt wat bloed van de stier en wat bloed van de bok en strijkt dit rondom op de hoornen van het altaar. En hij sprenkelt daarop zeven keer met iets van dat bloed aan zijn vinger en hij zuivert het van de onreinheden van de kinderen Israëls.

Het werk op het niveau van Aäron, de priester, is subliem en heel serieus werk waarbij al onze eigenschappen, verlangens, impulsen, onze mind en ons denken onthuld worden, zodat wij kunnen onderscheiden waarmee wij kunnen werken met liefde voor anderen en geven en waarmee wij dat niet kunnen. Het is allesbehalve eenvoudig om te ontdekken wat zich hierbij afspeelt in een mens.

Ieder van ons moet het niveau van priester bereiken om deze verlangens te kunnen onderscheiden. De Torah spreekt slechts over één mens, want de hele wereld is in één Kracht gevat. Daarom moet ik onderscheid maken tussen de betekenissen die ik toeken aan alle delen van de Torah en ze rangschikken om heel nauwkeurig te gaan begrijpen dat ik langzamerhand alle gecorrigeerde Kelim (vaten) in mij een plek moet gaan geven.

Ik verlaat Babylonië als een mens die de betekenis van het leven wil bereiken en naar het land Kanaän wil gaan en daarbij al mijn verlangens, gedachten en impulsen in mezelf wil ontdekken.

Dan wordt de staat van het land Kanaän in mij wakker en ik word een egoïstisch moeras ingetrokken. Dit betekent dat ik op weg ben naar Egypte waar ik probeer om mij van mezelf te bevrijden door mij voortdurend te richten op “Heb je naaste lief als jezelf.”

Wanneer ik dan tenslotte het gevecht met mezelf aanga, met mijn ego (Farao) en mijn altruïsme (Mozes en Aäron), trek ik de woestijn in (een lege plek). Hier wordt er tegen mij gezegd: “Verzamel alle verlangens waarmee je vooruit kunt komen. Als dat je lukt, ben je in staat om het Hogere Licht daarover te ontvangen en dat Licht zal je voorwaarts leiden en je zult daardoor verder kunnen trekken door de woestijn. Op dit punt aangekomen, trek ik al verder door de woestijn.

Het belangrijkste is het allereerste begin van ontwaken waarvan ik me in Baylonië bewust ben geworden, het werd langzamerhand bedekt door een enorm groot ego dat geleidelijk aan in de woestijn gecorrigeerd wordt. Babylonië is het begin van de gedachte en het Doel. Het ego dat in mij naar boven kwam is de ballingschap in Egypte. In de woestijn werk ik echter met een enorm groot ego dat uit vier fasen bestaat en daardoor in een neutrale staat gebracht kan worden. Ik wil niet meer gebonden zijn aan het ego, ik wil er bovenuit stijgen.

Dit alles gaat over de onthulling van mijn ego, te vergelijken met een enorm grote zwarte bal, ik maak duidelijk voor mezelf wat ik daarvan kan laten oplichten onder de invloed van het Licht, stukje bij beetje, het ene stukje na het andere. Hieruit bestaat de veertigjarige tocht door de woestijn.

Steeds weer ontdek ik allerlei nieuwe dingen en ik besluit dat ik boven al deze nieuwe verlangens die ik heb ontdekt in deze fase in de woestijn, kan uitstijgen, zodat ik geen last meer zal hebben van de egoïstische gevoelens. Geleidelijk aan worden in deze verlangens het Licht en grotere genietingen ontdekt terwijl ik daar bovenuit gestegen ben en alleen vanuit geven werk, los van mijn eigenbelang.

Het is absoluut zeker dat er verlangens zijn die ik niet kan overwinnen. Deze verlangens stuur ik naar de woestijn, dit betekent dat ik van de woestijn, die mij tot nu toe onderdak bood, niet mijn thuis kan maken. Een deel van mijn ego blijft echter in de woestijn.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Een mens gaat tijdens zijn spirituele ontwikkeling door vele stadia heen voordat hij wanhopig is. Vanuit de wanhoop ervaart hij vervolgens allerlei staten totdat hij ontdekt dat alleen de Schepper hem kan helpen.

Als wij deel uitmaken van een groep “Helpt de één de ander”, zoals er geschreven staat in Jesaja 41:6.  We helpen elkaar eraan herinneren dat de Schepper degene is die ons allerlei oefeningen geeft en dat het de bedoeling is dat wij achter elke situatie die plaatsvindt Hem ieder moment ontdekken. We raken echter in de war doordat we bij alles wat er gebeurt steeds weer vergeten dat alles met een bedoeling plaatsvindt, namelijk om te vragen om Zijn Onthulling. Alleen kunnen wij de Schepper niet ontdekken.

Hierover schrijft Baal HaSulam in het artikel ‘Er is geen Ander dan Hij’: Het nut van die afwijzingen bestaat eruit dat de mens daardoor behoefte voelt en een groot verlangen naar de Schepper om door Hem geholpen te worden, want hij ziet dat hij anders verloren is.

Wij moeten dus al onze aandacht richten op de vraag hoe wij de Schepper kunnen ontdekken in alles wat er met ons gebeurt. We moeten nagaan wat de Kabbalisten ons aanraden om te doen als wij studeren, in een groep zijn en dissemineren, zodat al deze activiteiten gericht zullen zijn op de ontdekking van de Schepper in elke gebeurtenis die in het leven van een ieder van ons plaatsvindt en in het leven van ons samen.

De Schepper helpt alleen mensen die werkelijk dichter bij Hem willen komen. Het is voor hen onmogelijk om halverwege hun pad stil te gaan staan en in de bedrieglijke situatie te blijven waarin zij zich nog bevinden.

Als er in hen werkelijk een Reshimo, een verlangen om de Schepper te naderen is ontwaakt, helpt Hij hen door hen in situaties te brengen die nog gecompliceerder zijn, waardoor het zelfs nog moeilijker is om te beseffen, te begrijpen en ermee in te stemmen dat alles van de Schepper afkomstig is. Ofwel Hij laat hen ontspannen, alles is prima in orde, alles is prachtig: ze studeren, ze komen verder, doen aan disseminatie, alles gaat goed en ze hebben nergens behoefte aan.

Maar als een mens zich in elke situatie inspant en probeert om nieuwe verlangens toe te voegen met de hulp van de groep en het werk met het publiek van buitenaf, worden al deze verlangens die hij van de vrienden of uit de buitenwereld ontvangt, delen van zijn eigen ziel als hij deze verlangens van hen, alle behoeften aan vervulling en al hun falen in het leven bijeenbrengt. Hij transformeert ze tot één enkel verlangen, één dringende vraag die hij aan de Schepper stelt. Zo organiseert hij dit alles voor hen. Maar dan kan hij de Schepper niet rechtvaardigen en is hij zo in verwarring, dat hij niet bereid om alles uitsluitend aan de Schepper toe te schrijven; hij denkt dat er nog allerlei andere oorzaken en krachten bestaan.

En als een mens daarmee aan het werk gaat, ontdekt hij plotseling dat hij niet alles met de Schepper verbindt. Daardoor kan hij niet zeggen dat alles wat er gebeurt bedoeld is voor het goede. Dan heeft hij een aanleiding om vooruit te komen, hij voelt dat het hoogst noodzakelijk is om het uit te schreeuwen naar de Schepper en Hem om Hulp te vragen, zodat de Schepper hem de juiste perceptie zal geven en Hij door hem ontdekt kan worden. Maar dit vraagt hij niet omdat hij in verwarring is, want dan zou hij vanuit zijn ego vragen of de dingen beter en aangenamer voor hem zouden kunnen worden, zodat alles weer in orde zou zijn.

Integendeel, hij wil dat de verwarring en de eisen die hij aan de Schepper stelt, blijven. Doordat hij het niet met Hem eens is, geeft hij Hem de schuld voor wat er in de wereld gebeurt en kan hij zichzelf niet in een staat brengen waarin hij ziet dat alles wat er in de wereld gebeurt, zelfs de moeilijkste en meest ernstige situaties, deel uitmaakt van de hogere Genade en dat alles afkomstig is van het Goede dat Goed doet.

De afschuwelijke, vreselijke situaties worden alleen vanuit ons ego zo gezien, met de bedoeling dat wij ons zullen distantiëren van ons ego en ons ervan zullen zuiveren, dan zal alles in het ego achterblijven en tegelijkertijd zullen wij ons ervan losmaken en ons voortbewegen in de richting van de Schepper.

Dit betekent dat de tegenslagen ons alleen maar helpen om ons van ons ego te distantiëren en ons naar de andere zijde te verplaatsen. De tegenslagen gaan niet aan ons voorbij, maar wel aan het ego en dan voelen we hoezeer we met ons ego verbonden zijn. Maar als we er bovenuit stijgen, blijven de tegenslagen daar, in het ego, achter.

Bovendien is het belangrijk dat we door deze tegenslagen begrijpen dat dit het Hogere Licht is dat sterker schijnt dan gewoonlijk, maar Het kan niet in het ego schijnen, dus in het ego ervaren we het als tegengesteld, als duisternis. Deze duisternis in de compactheid van ons verlangen op het minerale, vegetatieve, animale en sprekende niveau, geeft ons het gevoel van een wereld vol lijden.

Als wij in het verlangen van het sprekende niveau een groep bouwen, kunnen wij ons met behulp daarvan losmaken van elk egoïstisch verlangen. Dan stijgen we als een ruimteschip omhoog op weg naar de Schepper.

Zo maken wij ons los van alle slechte gevoelens en zijn we heel gelukkig met dit alles omdat we gaan ontdekken dat ‘Er geen Ander is dan Hij’ en dat ‘Hij Goed is en Goed doet’, nu kunnen wij dat over Hem zeggen en nemen we Hem niets kwalijk. We zien de waarheid en daarom voelen we ons gelukkig, niet dat we nu voelen dat alles goed voor ons is, maar omdat we goede dingen kunnen zeggen over de Schepper.

From the Convention In New Jersey “Day Two” 8/9/14, Lesson 4

Filed under: Ego, Groepswerk, Spiritueel Werk, Zelfonderzoek - Geen reacties→

Vraag: Doordat een mens zich ondergeschikt maakt, annuleert hij zijn ego en zo transformeert hij zijn essentie. Maar dan komt er een verschrikkelijke angst in mij op: als het fysieke ego verdwijnt, wat blijft er dan over? Vervaagt de spiritualiteit dan ook en verhult het zich?

Antwoord: Dit is een heel goed, oprecht gevoel. Als je het op deze manier voelt, is dat een teken dat wat nu in je opkomt een juiste indruk geeft van hoezeer je een primitieve, kleine simpele egoïst bent. Als het ego verdwijnt, wat blijft er dan nog over? Geen ‘ik’ of iets anders?

Alle spirituele perspectieven vinden we aan de andere zijde van het ego. Door het ego te verwerpen, zal je een nieuwe dimensie gaan voelen.

From the Convention In Sochi “Day Two” 7/14/14, Lesson 6

Filed under: Egoïsme, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Het Boek De Zohar, ‘Ki Tazria’ (Wanneer een Vrouw Bevalt), 105: “Omdat het Licht de duisternis overwint.” De weldadigheid van het Licht komt alleen voort uit de duisternis. De correctie van wit is zwart, want zonder het zwart zou het wit geen betekenis hebben. Omdat er zwart is, wordt het wit verhoogd en gerespecteerd. Het is zoals bitter en zoet. Een mens kan de smaak van zoet niet kennen voordat hij het bittere heeft geproefd. Dus het bitter veroorzaakt het zoet.

Daar waar tegenstellingen zijn, onthullen zij elkaar, zoals dat geldt voor wit en zwart, licht en duisternis, ziek en gezond.

Duisternis is de belichaming van alle negativiteit die wij in het leven leren kennen: onveiligheid, angst, inhaligheid, trots en minachting. Waarom heeft de Schepper duisternis gecreëerd als de wreedste, laagste vorm, aan Hem tegengesteld? Dit is alleen bedoeld om het Licht te bereiken.

Wij, de schepselen, kunnen alles wat er is alleen maar leren kennen door tegenstellingen. De Schepper is één oneindig Licht. Er zijn geen tegengestelde eigenschappen in Hem aanwezig om vanuit de verschillen te ervaren, voorkeur te hebben of door het een het ander te leren kennen. Wij moeten beseffen dat er voor ons geen eigenschap kan bestaan zonder de tegenstelling daarvan te leren kennen.

Wanneer wij omhoog rijzen, doen wij dit langs de rechter en de linker lijn, met twee benen, met behulp van tegengestelde eigenschappen en tegengestelde gevoelens; hoe meer Licht aanwezig is, hoe duidelijker wij Het voelen in contrast met grotere duisternis. Dit gebeurt voortdurend, overal, in alles wat wij voelen en denken, bij elk besluit dat wij nemen.

Een mens moet over veel geduld beschikken om door dit alles heen te kunnen gaan. Het is echter niet eenvoudig om dit te doen omdat het spirituele pad het pad van zuivering van het ego is en gebaseerd is op innerlijke strijd.

Alleen de juiste steun van de omgeving en de kracht die de omgeving voortdurend geeft, kan ervoor zorgen dat een mens zijn hoofd boven water houdt terwijl hij eigenlijk niets kan en niets betekent. Wanneer tien nullen samenkomen en beseffen dat niemand van hen ook maar iets waard is maar dat zij hun best doen om elkaar te helpen, daalt het Hoge Licht op hen neer en worden zij daardoor veranderd in helden.

Vraag: Hoe kunnen wij de innerlijke beweging van een mens psychologisch verklaren?

Antwoord: Het genot dat een mens ontvangt, is niet gebaseerd op masochisme. Het is het resultaat van zelfcorrectie.

Stel je eens tien mensen voor die elkaar op geen enkele manier kunnen helpen maar het toch met alle macht proberen. Dit veroorzaakt dat er een grote, hogere Kracht op hen neerdaalt omdat ieder van hen vecht met zijn ego om de anderen te helpen. Het resultaat hiervan is een cirkelvormige verantwoordelijkheid voor elkaar en de hogere Kracht verbindt, versterkt en heft hen op naar het volgende niveau.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 2/12/14

Filed under: Ego, Groepswerk, Licht, Spiritueel Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: In de voorbereidingen voor disseminatie gaan we door veel moeilijke fysieke staten heen. Alle gezamenlijke opflakkeringen van het ego laten een diep litteken in ons hart achter, het is alsof je een vaccinatie krijgt zodat je niet meer zo intiem met elkaar omgaat als eerder en je daarmee wilt voorkomen om een nieuwe wond op te lopen.

Waarboven is het de moeite waard om uit te stijgen? Boven de afkeer om je hart te openen zodat we niet te dicht bij elkaar komen, op een afstand waarop we littekens oplopen? Of boven de bezorgdheid over de haatgevoelens die ze achterlaten?

Antwoord: Denk aan niets anders dan aan vooruitgang. Daarom, staat er geschreven: “Liefde bedekt alle overtredingen” (Spreuken 10:12). Ga nooit terug naar het verleden.

Het verleden verschijnt in de mate waarin we het kunnen corrigeren. Tot die tijd is het verboden om er bij stil te staan. Het komt alleen naar boven als we gereed zijn om het te corrigeren. Doe dus alsof er nooit iets gebeurd is. Zo moeten we ons in het leven gedragen.

Vraag: Waar kan ik de Schepper dan om vragen?

Antwoord: Vraag voor de toekomst.

Vraag: Maar ik kan de opflakkeringen van het ego van de vrienden niet vergeten.

Antwoord: Als je ertoe bereid bent, kan je het. Als je er niet toe bereid bent, kan je het niet, dan zie je dat je ego de leiding heeft.

Vraag: Maar de Schepper laat me struikelen en dan rechtvaardig ik alleen mezelf.

Antwoord: Zeker, Hij draait je in de rondte en brengt je in verwarring. Daar kun je niets aan doen. Zo gaan we vooruit en op deze manier leren we.

From the Sochi Convention 6/9/14, Lesson 1

Filed under: Disseminatie, Ego, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Midrash zegt in hoofdstuk ‘Shemini’: En toen was het vuur van de Shechina aanwezig. Alle Joden zagen de vuurkolom neerdalen uit de Hemel, de Mishkan (tabernakel) binnengaan, de offers op het altaar verteren en daar verblijven. Toen zij dit wonder zagen, vielen zij op hun aangezicht en prezen zij de Eeuwige.

De correctie van het krachtigste, slechtste en bitterste kwaad manifesteert zich als het krachtigste Licht, als een verterend vuur. Wederzijdse haat, afkeer, rivaliteit, afscheiding en afwijzing worden door liefde vervangen, hoewel er innerlijk niets verandert. Daarom verschijnt er vuur tussen twee tegengestelde eigenschappen als zij met elkaar in aanraking komen.

Bovendien wordt deze staat permanent, wij kunnen ons er nooit los van maken. In spiritualiteit verdwijnt er niets. Als wij een bepaald niveau hebben bereikt, vallen wij niet terug naar een lager niveau. We krijgen meer egoïsme, dat tot nu toe nog niet onthuld was, we voelen ons erin ondergedompeld. Meestal is hier geen sprake van een neergang maar juist van een opgang langs de linker lijn. Daarom staat er geschreven: “De vuurkolom daalde neer op de trede.”

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 1/15/14

Filed under: Egoïsme, Spiritueel Werk, Thora - Geen reacties→

Vraag: Het innerlijk werk gaat over innerlijke verduidelijkingen die we voortdurend maken. Is het mogelijk om daarvan te houden?

Antwoord: Een goede werknemer noemen we een kunstenaar als hij van zijn werk geniet en niet voor het geld werkt. Hij heeft het geld alleen nodig om te kunnen leven, maar voor hem is het niet het belangrijkste.

Hij doet ook moeilijk en onaangenaam werk, maar hij houdt van zijn werk en het geeft hem plezier, hij kan dat alleen ontdekken door hard te werken en zich in te spannen.

Daarom noemen we dat kunst, anders is het gewoon werken om er iets voor terug te krijgen. Het gaat alleen om de mate waarin je geniet van het werk dat de Schepper je geeft. Daarom moeten we Farao eren.

Alles hangt af van waarmee je je werk identificeert. Het kan zijn dat ik alleen maar een goed gevoel wil hebben en dat de rest me niet interesseert. Of het is juist het tegenovergestelde: het is niet belangrijk wat ik voel, maar ik moet de essentie van de handelingen waar ik nu doorheen ga, leren kennen. En ik wil graag dat dat mij voldoening geeft.

Dit betekent dat ik niet vastzit aan de gevoelens van mijn verlangen om te ontvangen, maar ik ben verbonden met de idee, het Doel en de opdracht, dat geeft mij voldoening. Daarmee krijg ik een andere vorm van vervulling en maak ik mezelf los van het gevoel van moeilijkheden in het werk en van de duisternis, ik verbind mezelf met de grootheid van het Doel. Juist vanuit de grootste duisternis ben ik in staat om het grootste Licht en de grootste voldoening te ervaren.

Ik verander de innerlijke essentie van de handeling en in plaats van de vreugde die ik in het ego ontvang, ontvang ik vreugde door mijn verbinding met de Schepper. Daarom kan ik alleen vanuit de grootste duisternis – door de Machsom (barrière) die ik niet kan passeren en de Masach (scherm) die tussen mij en de Schepper in staat, terwijl ik dat anders zou wensen – de staat waarin ik ben, rechtvaardigen en mijzelf veranderen om gelijkvormig aan Hem te worden.

Juist hierdoor word ik onafhankelijk in Gmar Tikkun (einde van correctie), doordat ik volkomen anders ben dan de Schepper en mij boven alle verschillen aan Hem vastklamp. Zo verbinden twee tegenpolen zich met elkaar.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/1/14, The Book of Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De mensheid heeft zich, door de gehele geschiedenis heen, dankzij het egoïsme ontwikkeld. 14 miljard jaar geleden staan we aan het begin van deze ontwikkeling, in de tijd van de Big Bang, waarna de materie zich ging ontwikkelen. Later verschenen er planten en dieren op de oppervlakte van de Aarde. Nu, in de 21e eeuw, naderen we het ‘sprekende’ niveau.

Daarom hebben we nu met een grote, integrale crisis te maken die alle gebieden van ons leven omvat. We kunnen niet in vrede leven met onze echtgenoot, onze kinderen, onze baas op het werk, onze buren, met niemand! Zelfs niet met onszelf!

Daarom voelen we ons ellendig. We zijn niet in evenwicht met de rest van de natuur en daarom zullen de slimme, super ingewikkelde systemen die we gebouwd hebben, ons niet helpen.

Er is een kloof tussen de mens en de natuur omdat de natuur integraal is en wij individualisten blijven. Met andere woorden: aan de kant van de natuur is er een ‘plus’, maar aan onze kant is er een ‘min’. Dit verschil is zo enorm groot dat wij niet meer van ons leven kunnen genieten. Hoe we ook ons uiterste best doen, we zullen niet kunnen ontsnappen aan de dramatische problemen die zich uiteindelijk zullen voordoen.

Dat is de reden waarom de wijsheid van Kabbalah in de loop van de geschiedenis voor de mensheid verborgen is gehouden, dit moest duren tot de mensheid het egoïsme tot een zeker niveau had ontwikkeld. Kabbalah was ongeveer 3500 jaar lang een verborgen wetenschap, vanaf het oude Babylonië tot aan onze tijd.

De mensheid ontwikkelde zich zonder ook maar iets van de wijsheid van Kabbalah te weten. Zo moesten we verder leven tot aan onze tijd, want de mensheid in het oude Babylonië faalde, men slaagde er niet in om de Kabbalistische kennis toe te passen. We moesten tot aan onze tijd ons egoïsme verder ontwikkelen. Maar nu is deze wijsheid onthuld. We maken in deze tijd voor de tweede keer de onthulling van Kabbalah mee. Wij zijn de eersten die deze wijsheid bestuderen, zo krijgen we de mogelijkheid om onszelf te corrigeren.

Als dit ons niet lukt, zal onze egoïstische ontwikkeling zich nog enige tijd voortzetten. Dan zal de wijsheid van Kabbalah opnieuw voor een bepaalde periode in de verborgenheid terechtkomen en in die periode zullen er verschrikkelijke catastrofen plaatsvinden, zoals een derde wereldoorlog, vele rampen, enz. Er zal geen oplossing komen voor heel veel leed en grote tragische gebeurtenissen zullen de mensheid er uiteindelijk toe dwingen om deze kennis te implementeren.

Zo staan wij er nu voor. Daarom hebben wij een systeem gebouwd dat het ons mogelijk maakt om deze methodiek te bestuderen, te implementeren en te verspreiden. De hele mensheid vertegenwoordigt nu een nieuw Babylonië. Dit betekent dat wij aan onze correctie moeten werken, want dit is de enige manier om onszelf te veranderen.

From the Convention In France “One For All And All For One,” Day One 5/09/14, Lesson 1

Filed under: Disseminatie, Egoïsme, Evolutie, Geschiedenis, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk, Wereld - Geen reacties→