De oplossing ligt in wederzijds samengaan. Wij verbinden ons niet alleen met elkaar, met degenen die fysiek bij de Conventie zijn, maar ook met alle vrienden over de hele wereld die virtueel met ons verbonden zijn. Het verlangen van de vrouwen hebben we in ons geïntegreerd en verder zijn alle Kabbalisten die door de eeuwen heen op ons niveau werkzaam zijn bij onze handelingen betrokken en ook nu gaan zij daar mee verder.

Er verdwijnt niets in spiritualiteit, alle krachten blijven werkzaam in het alomvattende, eeuwige systeem. Jullie zullen gaan voelen hoe zij achter ons staan en ons op een realistische wijze volkomen steunen, vergeleken hiermee is onze wereld niet meer dan een mogelijkheid om deze realiteit te leren kennen.

Alles komt voort uit wederzijds samengaan. Als iemand met anderen wil samenwerken en zich de verlangens van de ander wil eigen maken, zal hij innerlijk voelen dat er een groot netwerk aan verbindingen bestaat. Hij moet alle niveaus, alle krachten en alle zielen voelen die in het verleden in dit netwerk werkzaam waren en dat ook nu zijn.

Van daaruit trekken we alle kracht aan die we nodig hebben, we zijn net baby’s die alleen maar een beetje hoeven te huilen en daardoor treedt – net zoals voor de baby – het hele netwerk in werking. De ‘volwassenen’ weten al hoe ze voor ons moeten zorgen en wat voor krachten ze aan ons moeten doorgeven, hoe ze ons sterker moeten maken en hoe ze voor ons moeten zorgen. Er bestaat geen twijfel over dat zij hun werk zullen doen.

Dit wordt het laten opstijgen van MAN genoemd, een gebed, dat ik afhankelijk van mijn niveau kan laten opstijgen. Ik vraag de Hogere om dit werk te doen, maar ik moet Hem laten zien dat ik Hem trouw ben, dat betekent dat ik mezelf aan Zijn Handen toevertrouw zoals een baby, die voelt dat hij in de armen van zijn moeder ligt en zich nergens zorgen over maakt. Hij weet dat dit de veiligste plek is die er bestaat. Er bestaat niets veiligers dan in de armen van de moeder te liggen.

Op dezelfde manier moeten wij op de kracht van de Kabbalisten rekenen, dat zij al het werk zullen verrichten. Het is duidelijk dat wij er de kracht niet voor hebben. Alleen door onze toewijding en verbinding bewijzen wij dat we ons volkomen onderwerpen aan de Hogere Kracht, zodat Hij voor ons zal zorgen.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson 1

Filed under: Conventies, Eenheid, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat is ‘een spirituele geboorte in de woestijn’ eigenlijk? Van de vorige conventies voel ik een soort teleurstelling, want daar bereiken we een speciaal gevoel van eenheid en daarna komt de terugval. Hoe kunnen we dit gevoel van teleurstelling gebruiken als voorbereiding voor deze conventie?

Antwoord: In de woestijn moeten we onze eerste verbinding geboren laten worden. Deze spirituele geboorte is de eerste onthulling van onze verbinding in het hogere systeem, net zoals een mens in deze wereld wordt geboren, maar dan in de spirituele wereld.

Weet je wanneer een mens het eerste niveau bereikt? Als er tegen hem gezegd wordt: “Je zult niets ontvangen” en hij daar blij mee is. Ik begrijp dus niet over wat voor teleurstelling het hier gaat. Spirituele opgang gaat alle menselijke teleurstellingen te boven, het betekent: een niveau van spiritualiteit bereiken. Je moet blij zijn als je niets hebt gekregen, sterker nog: als de anderen alles hebben gekregen en jij niets. Dit wordt ‘staan bij de ingang van het eerste niveau’ genoemd.

Er is dus geen plaats voor teleurstelling!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/8/13, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Wat voor gebed moet er komen van de verenigde vrouw?

Antwoord: Er moet één gemeenschappelijk gebed komen van één verenigde vrouw naar één verenigde man met het doel om tot verdere eenheid te komen! Dit is het enige. Hetzelfde geldt voor de mannen, omdat wij door onze onderlinge eenheid ‘Adam’ zullen bereiken – zoals dat genoemd wordt – en daarin zal de Schepper onthuld worden, zoals er geschreven staat: “De man, de vrouw en de Shechina tussen hen”. Het is nodig dat we een staat bereiken waarin de rechter- en de linkerlijn zich kunnen verenigen in de middellijn, zodat daarin de Schepper onthuld zal worden.

Nu bereiden zowel de vrouwen als de mannen zich voor: de vrouwen op hun eigen conventie en de mannen op hun eigen conventie aan het einde van dezelfde week. Dan zullen we zien wat we daarna moeten doen. Ik denk dat het mogelijk is om deze verlangens te creëren als de eenheid van de vrouwen ons een verenigd beeld geeft van de ene vrouw, en de eenheid van de mannen een verenigd beeld van de ene man, dan zullen we ons spiritueel kunnen gaan verenigen. We zullen gaan voelen hoe we elkaar in spiritualiteit missen, we zullen dit gaan voelen als de eigenschap van ontvangen en de eigenschap van geven zich met elkaar gaan verbinden en de Schepper tussen ons onthuld zal worden. Dit moeten we bereiken.

Het gezamenlijke verlangen (Hissaron) van de vrouw wordt voelbaar door boven onszelf uit rijzen om ons met de Schepper te verbinden, dan voelen wij dat wij op weg naar de Schepper onze andere helft moeten vinden, het mannelijk deel.

Dit is de ultieme verbinding! Je zult voelen hoe de vervulling hiervan je met vreugde vervult, met de hoogste extase! Dit kan onmogelijk in woorden uitgedrukt worden! Stel je allerlei genoegens van deze wereld voor, verzamel ze van miljoenen jaren en van alle mensen op Aarde, je zult voelen dat dit enorm grote genot miljoenen malen groter is. Het is met niets te vergelijken en het is nog maar het Licht van Nefesh de Nefesh, het kleinste spirituele Licht.

From the Virtual Lesson 1/6/13

Filed under: Conventies, Eenheid, Gebed, Intentie, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Mijn hart schreeuwt om een gebed. U geeft vaak het voorbeeld van de tien Kabbalisten die, voordat zij liefde ontdekten, haat ontdekten. Hun gebed bestond uit de wens om elkaar te vernietigen en in plaats daarvan werd er liefde onthuld. Hoe is dat mogelijk?

Antwoord: Dat was hun gebed niet. De Schepper regelde het zo. In Het Boek de Zohar staat geschreven dat de schrijvers van Het Boek iedere keer, vóór  het gezamenlijke werk, voelden dat zij door de haat geholpen werden. Ze moesten zich met elkaar op de intentie concentreren, boven die haat uitrijzen, de liefde in zichzelf ontdekken en op dit nieuwe niveau Het Boek schrijven. Zo ging het steeds.

Er waren voor hen miljoenen verschillende redenen om zich van de verbinding, van de groep, af te scheiden, en daarbij is de haat op deze niveaus een verschrikkelijke valstrik die door de Schepper geplaatst wordt.

Vraag: Ik begrijp dat ik niet dezelfde haat voel. Maar als ik een grote haat naar een vriend voel, moet ik mezelf dan in de kraag grijpen, ermee stoppen en proberen om boven de haat uit te rijzen om zo tot het inzicht te komen dat de Schepper dit aan mij geeft?

Antwoord: Je moet meteen vaststellen waar het zich in jou bevindt, zo kom je tot de erkenning dat jij het niet zelf bent. Je bent het mechanisme van een radertje waarin nu bepaalde data zijn geplant, dat voel je in jezelf en daardoor denk je dat het van jou is. Waar komt deze implantatie vandaan? Van de Schepper. Hij implanteert deze data in jou, zodat jij in het tegengestelde daarvan zult veranderen en een verbinding met Hem creëert, zodat Hij juist in de groep onthuld zal worden, juist in de haat, in de afkeer.

Als de groep onverschillig is, kun je er heel moeilijk mee werken. Zo’n stadium moet je zo gauw mogelijk beëindigen. Haat geeft je een soort impuls en een staat van onverschilligheid lijkt op een soort mist. Ga werken aan het bouwen van de onderlinge verbinding, dan zul je serieuze krachten van afwijzing ervaren.

From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 6

Filed under: Conventies, Gebed, Groepswerk, Haat, Intentie, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we met elkaar dingen in de groep veranderen zodat wij verder kunnen komen?

Antwoord: Het is onze taak om het besef van de grootheid van de Schepper de hele dag in de vrienden te ontsteken, net zoals het ‘brandende braambos’ dat in vuur en vlam staat, maar niet verbrandt. Daarover moet iedereen nadenken en bezorgd zijn. Zelfs als het je lukt om vandaag een paar minuten langer dan gisteren bezorgd te zijn, is dat al een zinvolle toevoeging. Onderschat de kleine inspanningen niet, de ‘pennies’ die met elkaar oplopen tot een grote som. Juist wat je toevoegt telt.

Laten we veronderstellen dat je, nu je onder de indruk bent, met je hele hart besluit om verder te gaan in de richting van grootheid van de Schepper – hoewel de gedachten die je overdag hebt over wat belangrijk is afhankelijk zijn van de Schepper en van de groep – hiermee noodzaak je de vrienden al om je aan te moedigen: “Ik vraag jullie, maak zoveel mogelijk contact met me, stop er niet mee, zodat de behoefte aan de grootheid van de Schepper in mij zal toenemen.”

En je moet hetzelfde aan Hem vragen. Alleen hierdoor, door middel van de groep, kun je jezelf activeren. Houd deze innerlijke vraag tijdens de les in je gedachten en creëer daardoor een behoefte in jezelf. Het lijkt erop dat de vrienden je alleen zullen helpen als je op hen een beroep hebt gedaan, maar in feite is jouw vraag aan de groep jouw onvolkomenheid die in contrast staat met het Licht. Al het andere is als een ‘illusie’ geschapen. De Schepper is in de groep verborgen en wordt daar geopenbaard, maar eigenlijk gaat het voortdurend om jouw verlangen en jouw werk. De groep leeft ook in je, hoewel je het gevoel hebt dat de groep buiten je is. Je doet een beroep op de vrienden om de externe illusie dichter bij je te brengen, door een kli (vat) te worden waarin de Schepper wordt onthuld.

Vraag: Aan wie moet ik dan om hulp vragen?

Antwoord: Aan de omgeving, omdat je nog niet kunt zeggen dat jij dat bent. Stel je maar voor dat ‘de omgeving uit de kelim (vaten) bestaat, uit mijn verlangens, uit mijn deel dat van mij afgescheiden is’. Er zal een tijd komen dat je zult vragen of de Schepper die omgeving aan je teruggeeft, zoals er geschreven staat: “Het zijn mijn broeders naar wie ik op zoek ben.”

Dus we moeten iedere dag steeds meer inspanningen verrichten, die krachtiger en duidelijker merkbaar moeten zijn. Je weet niet welke fasen je nog door moet, maar je komt verder, totdat je voelt dat deze hele kli van jou is, dat de verlangens van de vrienden jouw essentie zijn, dat het allemaal innerlijk in je aanwezig is. Wanneer je de vrienden niet langer meer buiten je ziet, zul je ze in je gaan voelen, zoals een moeder haar baby voelt, ook al is hij groot.

From the 4^th Daily Kabbalah Lesson 12/20/12, “The Wisdom of Kabbalah and Philosophy”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Hoe werken we in de groep om onze intentie te focussen en het juiste verlangen te bereiken om op te stijgen naar een hoger niveau?

Antwoord: We moeten ons voorstellen dat we van onze wereld naar de wereld Ein Sof (Oneindigheid) opstijgen en dat het iets is dat we nu, op dit moment, kunnen bereiken. In de groep en in de workshops spelen we voortdurend dit spel. We stellen ons steeds voor dat dit de staat is die we wensen. In die staat wil ik voortdurend opgenomen zijn, dit is mijn Doel bij alles wat ik doe. Alleen als we ons een voorstelling maken van dit Doel trekken wij van daaruit de goede, weldoende invloed van het Omgevende Licht naar ons toe.

Het gaat hier over een natuurwet. In de mate waarin ik verlang, trek ik de kracht van het Licht naar mij toe, dan werkt het op me in, beïnvloedt het mij en corrigeert het mij door mij naar een nieuwe staat toe te trekken.

Vraag: Betekent dit dan dat we onze vrienden moeten zien als groot, zelfs als ik het niet met hen eens ben en ik niet kan voelen dat ze dat ook echt zijn?

Antwoord: Natuurlijk! Wat heeft ermee eens zijn of niet hiermee te maken? Wie ben ik? Ik ben een klein, waardeloos, dom mensje dat de spirituele wereld niet bereikt heeft. Ik bekritiseer mijn vrienden omdat ik me daar goed bij voel, vanuit mijn egoïstische eigenschappen. Ik denk dat zij het allemaal fout hebben en dat ze allemaal slecht zijn. Natuurlijk moet ik wat ik zie en hoor niet opvatten als iets wat zij werkelijk zijn.

Integendeel, ik moet goed begrijpen dat mijn ego tussen mij en de groep in staat. Ik zie hen via mijn ego en via dat ego ontvang ik alles van hen.

Dit betekent dat de vragen over hoe zij zijn en wat ik van hen ontvang niet beantwoord worden voordat ik mijn ego wegcijfer.

Maar als ik dat wegcijfer zal ik kunnen zien wat zich eigenlijk voor me bevindt. Dan zal ik zien dat het de Schepper is! Niet de vrienden en ook niet de groep, maar de Schepper! Ik zie dan een volkomen perfecte staat.

Hoe zou ik ook maar over iemand een oordeel kunnen uitspreken als ik van een ieder afgescheiden ben en in mijn ego zit, in een soort cocon van egoïsme?

From the Novosibirsk Convention 12/7/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Iemand die Kabbalah studeert moet vasthouden aan de groep. Op wat voor manier is iedere groep ook deel van de wereldgroep? Hoe werkt dat?

Antwoord: Iedere groep moet op zichzelf blijven en proberen om met elkaar een groep te creëren. De groep moet uitsluitend gebaseerd zijn op wederzijdse steun. We eisen niets van elkaar! Het belangrijkste is dat wij elkaar steunen. Voorwaarden komen later. Als iemand nergens aan mee wil meedoen, maar wel komt, laat hem komen! Langzamerhand zal hij schaamte gaan voelen en met alles gaan meedoen.

We moeten zo veel mogelijk proberen om mensen aan te trekken en hen de mogelijkheid bieden om het hogere Licht in ieder geval een beetje naar zich toe te trekken. We hebben het nu allemaal zo nodig! Daarna gaan we groepen met elkaar verbinden.

Ik weet niet eens hoe ik het moet zeggen, maar van alle mensen die ik voor me zie zitten, ken ik maar 20 à 30% van naam. De naam van iemand bestaat niet eens voor mij, ik voel zijn innerlijk beeld, als een wolk. Ik herinner me geen gezichten van mensen en ook geen namen, dat bestaat helemaal niet voor mij. Ik voel hun innerlijke structuur.

Ik denk dat we een schitterende toekomst tegemoet gaan. Ik vraag jullie, tot het laatste moment, probeer al het mogelijke te doen om het allerbeste resultaat te halen uit onze evenementen om eenheid te bereiken, zodat de invloed van het Licht op jullie zo groot mogelijk kan zijn.

From a Virtual Lesson 11/18/12

Filed under: Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat voor veranderingen moeten er in mij plaatsvinden om het Corrigerende Licht aan te trekken? Wat kan ik doen om dat Licht aan te trekken?

Antwoord: Dit moet ik nu juist ontdekken, dit is het hele punt. Vanaf nu tot aan het einde van de correctie heb ik niets anders nodig dan het Corrigerende Licht. Dit Licht vult mijn ziel die een geheel vormt met alle andere zielen, als alle verschillen tussen de zielen verdwijnen en het Licht van Ein Sof (Oneindigheid) een ieder 620 maal meer vervult dan in de eerste fase. Hier is de oorsprong van het Licht dat Corrigeert, net zoals iedere MAN (gebed) opstijgt naar Ein Sof en Mad (het antwoord) van daar naar ons afdaalt.

Gedurende de gehele weg, van nu tot aan het einde van de correctie, moet ik me maar om één ding zorgen maken: hoe ik de maximum hoeveelheid Corrigerend Licht kan aantrekken. Je kunt het vergelijken met zonnebaden, dan vraag ik me af: naar welke kant zal ik me omdraaien, hoe lang zal ik in die houding blijven liggen, wanneer zal ik dat doen, enz.? Zo moet ik mijn innerlijke bewegingen helder krijgen: hoe moet ik met mijn verlangens omgaan als ik met de groep werk en met vrienden afzonderlijk, met de leraar, met de studie, thuis, overal.

Bij alles wat ik ben moet ik voor mezelf duidelijk maken hoe ik elke handeling optimaal kan gebruiken, 24 uur per dag, zodat het Licht elke keer zo efficiënt mogelijk aan mij kan werken. Er zijn geen andere zorgen dan deze. Wat is er nog meer in het leven? Alles is afhankelijk van het Licht, ook mijn fysieke leven.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/14/12, The Zohar

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Intentie, Licht, Zohar - Geen reacties→

Vraag: U sprak over het feit dat we voortdurend wakker gemaakt worden door Boven, maar dat we het niet voelen omdat we een gebrek aan gelijkvormigheid hebben. Wat gebeurt er Boven als we De Zohar lezen, worden we dan krachtiger gewekt of worden we gevoeliger?

 Antwoord: Als je het boek De Zohar alleen maar leest, gebeurt er niets. Dan kun je het wel of niet lezen. Het hangt helemaal van je intentie af. Als je intentie om gelijkvormigheid vraagt, stijg je naar het niveau waaraan je dan gelijk bent en krijg je daar een indruk van. Maar als je geen wens hebt naar gelijkvormigheid, als je daar niet dichterbij wilt komen, schijnt dat niveau niet op jou.

Het hogere niveau is in een onveranderlijke staat en heet Hafetz Hesed (niets voor zichzelf willen ontvangen ). Je kunt het op een zodanige wijze uitnodigen, dat je ervan onder de indruk bent als je je inspant en je verlangen toeneemt. Dan schijnt het hogere niveau op je. Het is niet zo dat het speciaal op jou schijnt, maar het maakt indruk op je, afhankelijk van je kelim (vaten), je nieuwe verlangens.

Maar waar kan je nieuwe kelim en verlangens door krijgen? Als je met vrienden verbonden bent, breng je samen de spirituele kli voort. Niemand van ons is een kli die het Licht kan ontvangen. Er moeten minstens een paar mensen zijn die zich met elkaar willen verbinden, met het doel om zich aan elkaar ondergeschikt te maken, dan word je al gelijkvormig aan de Hogere. Overeenkomstig die gelijkvormigheid kan er dan tussen hen een krachtiger Licht van de Hogere gevoeld worden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/14/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Er bestaat niets belangrijker dan het gebed, MAN. Uiteindelijk is daarin alles samengevat: al onze grote inspanningen om ons te concentreren op het belang van het Doel, op de grootheid van de Schepper en op de kwaliteiten die we willen bereiken om ons ego, de wil om te ontvangen, te overwinnen en te her-vormen.

Om een gebed te kunnen formuleren moeten we er aan werken. Rabash herhaalde steeds weer, dat het hierbij gaat om een oefening waarbij elke penning telt en uiteindelijk tot een groot bedrag wordt. Ik hoorde hem dit tien à twintig keer per dag zeggen.

Dit betekent, dat een mens elk moment van het leven dat hem gegeven wordt, zijn inspanningen bijeenbrengt en ze steeds weer zo fijn mogelijk afstemt op het Doel. Daarom moeten we een systeem bouwen van verantwoordelijkheid voor elkaar, een structuur van gemeenschappelijke meningen en gevoelens, waardoor wij ons steeds weer opnieuw kunnen focussen op wat het belangrijkste en het meest essentiële is, in plaats van ons op minder belangrijke zaken te concentreren.

Dit moet ons helpen om tot de conclusie te komen, dat het meest essentiële voor ons de grootheid van de Schepper is. Als wij Hem ervaren als onmisbaar, wordt Zijn krachtige invloed op ons onmiddellijk groter en her-vormt Hij voortdurend ons verlangen om te ontvangen, ons zelfbewustzijn en hoe wij dingen benaderen.

Nu kijk ik vanuit dit nieuwe gezichtspunt naar het leven, dan komen er nieuwe hindernissen op ons pad en ik verander opnieuw. Zo verzamelen we de penningen. Zoals Baal HaSulam zegt in één van zijn brieven (no. 18): “Er is geen andere weg van zelfcorrectie dan in het leven de momenten van het heden en van de toekomst te verbinden met Zijn grote Naam.” Dat moeten we nooit vergeten te doen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/29/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Grootheid van de Schepper, Intentie - Geen reacties→