Vraag: Komt er genoeg Haman (egoïsme) in ons naar boven om de groep in ons hart te blijven dragen en te handelen met het doel om de Schepper vreugde te brengen?

Antwoord: Nee, het is niet genoeg. We moeten nog steeds heel veel egoïsme aan onszelf toevoegen. Het zal toegevoegd worden in de mate waarin wij ons betrokken voelen bij onze onderlinge verbinding en bij disseminatie (verspreiding van Kabbalah), maar het meest bij de verbinding.

Het egoïsme dat we nu nodig hebben is het egoïsme dat we tussen ons zullen onthullen als we aan een ronde tafel zitten. Dit egoïsme zal op een zodanige manier werken, dat we elkaar willen afwijzen. We zullen niet aan gezamenlijke activiteiten willen meedoen, we zullen het niet met elkaar eens zijn, misschien zullen we zelfs van elkaar vervreemden. En dit is nu juist het egoïsme dat we nodig hebben.

Het moet nog groeien. Maar het zal alleen toenemen als we begrijpen hoe we ermee om kunnen gaan en het met vreugde tegemoet treden.

From the Fundamentals Lesson 2/24/13

Filed under: Egoïsme - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik Haman van Mordechai onderscheiden?

Antwoord: Haman is ons eenvoudige, directe egoïsme: “ik wil het, ik heb het nodig. Ik wil de baas over iedereen zijn, ik wil groot zijn… ik… ik … ik….” Het is bovendien niet alleen het egoïsme waarmee we zijn geboren, maar ook het egoïsme dat we in de groep cultiveren.

Als we elkaar binnen de groep op een goede manier gaan behandelen: samen de maaltijden voorbereiden, samen studeren (we zijn goede mensen, we zijn vrienden), breekt er opeens iets onverwachts tussen ons uit: wantrouwen, afkeer, vijandigheid. Dit is het tweede soort egoïsme dat zichtbaar wordt als resultaat van onze pogingen om dichter bij elkaar te komen, en dat wordt ‘Haman’ genoemd. We moeten het zo goed mogelijk onthullen en er niet bang voor zijn.

Daarom is het nodig om onszelf voor te bereiden op het feit dat er heel veel serieuze onthullingen van egoïsme voor ons liggen die onze verbinding van eenheid in één Kli (vat) tegenwerken, de enige plek waar we de Schepper kunnen onthullen. Dit is namelijk egoïsme dat duidelijk tegen de Schepper gericht is.

From the Virtual Lesson 2/24/13

Filed under: Egoïsme, Feestdagen, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik het hele jaar het Licht van Purim vasthouden?

Antwoord: Het is niet nodig om iets vast te houden, dat is verkeerd omdat het een egoïstische vorm is van de wens om vast te grijpen, te bezitten, de baas te zijn. Het maakt me niet uit wat er het volgende moment zal gebeuren!

Als ik me in de eigenschap van geven bevind, zoals Mordechai, heb ik niets anders nodig! Het is het belangrijkste om gelijkvormig aan de Schepper te zijn en alleen dat belangrijk te vinden.

Daarom moet je niet nadenken over hoe je snel vervulling kunt bereiken en als een ballon wordt opgeblazen. Integendeel, je moet erover nadenken hoe je die eigenschap kunt bereiken wanneer geen enkele gebeurtenis je kan beïnvloeden of raken. Je doet voortdurend niets anders dan je van jezelf losmaken en hoger en hoger boven jezelf uit te stijgen om uitsluitend in de eigenschap van geven te zijn.

En het feit dat je zo’n gezonde eetlust hebt: ‘ik wil me de hele tijd goed gevuld voelen’, is ook goed. Het is nuttig, het drijft een mens voorwaarts. Dus, ga door!

Tenslotte zul je alleen nog tevreden kunnen zijn als het Licht van Hassadim en het Licht van Hochma, Malchut op een evenwichtige manier zullen vullen. Dan zul je werkelijk je hele Malchut kunnen vullen, al je wensen, samen met de hele wereld. Maar alleen …. absoluut niet.

From the Virtual Lesson 2/24/13

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Licht - Geen reacties→

Vraag: Wat voelt een echtpaar als zij zich in de ‘gezamenlijke ruimte’ bevinden en je partner en jij elkaar begrijpen en aanvoelen?

Antwoord: Een ‘gezamenlijke ruime’ heeft betrekking op compleet wederzijds begrip binnen bepaalde grenzen. Gewoonlijk ontstaat dit in de houding naar de kinderen. Door de gezamenlijke zorg voor hen en doordat de kinderen belangrijk voor hen zijn, raken de partners met elkaar verbonden. Ogenschijnlijk zijn dit uiterlijke factoren en hebben ze niet met ons te maken, maar ze spelen een rol. Als je geen kinderen hebt, is het moeilijker om punten van verbinding te vinden.

We moeten kijken naar de dingen waarover we het eens zijn, naar iets gemeenschappelijks waarin we met elkaar overeenstemmen, elkaar begrijpen en ons met elkaar verbinden, hoewel we in het begin ieder een andere mening hadden. Maar we raken zo gewend aan deze concessies, dat we niet meer zonder kunnen. Zelfs als we de verschillen tussen ons zouden kunnen corrigeren, zouden we het niet eens willen. We voelen dat al deze contrasten een mogelijkheid bieden voor een speciale verbinding. We zijn al zo ver dat we begrijpen dat er zonder die verschillen geen eenheid zou zijn.

Al die ‘ruwe plekken’ helpen ons om ons te verbinden. Dankzij het feit dat ik toegeef en dat mijn partner toegeeft, voelen we onze verbinding. Zonder onze wederzijdse concessies zou er geen verbinding zijn. Als we het vanaf het begin over alles eens zouden zijn, zouden wij het contact niet voelen. We zouden ons als hetzelfde voelen. Als we toegeven, geven we ons ego niet op, maar we bouwen een verbinding die daar bovenuit gaat, zoals er geschreven staat: “Liefde zal alle zonden bedekken.” Daarom blijven deze sterke verbinding en de innerlijke tegenstelling bestaan, maar daarboven groeit de liefde steeds hoger.

De ‘gezamenlijke ruimte’ is ons dubbele, gezamenlijke ego, dankzij het bestaan hiervan verbindt het ons steeds sterker en wordt het voor ons mogelijk om de verbinding tussen ons te voelen. We moeten voortdurend zorg dragen voor deze ‘gezamenlijke ruimte’, ons er bewust van maken en proberen om deze ruimte uit te breiden naar verschillende soorten verbindingen, van het fysieke naar het spirituele.

From a “Talk About a New Life” 7/25/12

Filed under: Egoïsme, Huwelijk - Geen reacties→

In het Nieuws (van BBC News): “De Institution of Mechanical Engineers heeft meegedeeld dat de verspilling wordt veroorzaakt door een slechte opslag, strikte verkoopdata, bulk aanbiedingen en de kieskeurigheid van de consument …

“Volgens het rapport: ‘Wereldvoedsel, verspil het niet, dat moet je niet willen’ van de in het Verenigd Koninkrijk gevestigde instelling, wordt de helft van het voedsel in de wereld, oplopend tot twee miljard ton, verspild. …

“In het rapport staat dat tussen de 30% à 50% van de vier miljard ton voedsel, geproduceerd over de hele wereld, elk jaar wordt weggegooid.

“Er wordt eveneens vermeld dat de helft van het voedsel dat in Europa en de VS wordt gekocht, wordt weggegooid.”

Mijn Commentaar: Van Boven krijgen we alles, genoeg voor elk gebied van ons leven, alleen ons egoïsme verandert al het goede dat van Boven naar ons toekomt, in het kwade, we zien dit op het gebied van gezondheid, onderwijs, voedsel, wapens, cultuur, wetenschap, enz. Alles wat we doen brengt ons schade aan, omdat de kern van wat we doen uit egoïsme bestaat – zoals er in de Torah geschreven staat: “hulp tegen je” – hierdoor keert alles zich steeds tegen ons.

Daarom is de enige manier om de overal aanwezige ‘misvorming’ te corrigeren: ons egoïsme te vervangen door de eigenschappen die daaraan tegengesteld zijn: geven en liefde. Het is helemaal niet moeilijk als we dat met elkaar doen. Het enige probleem is: ermee beginnen en dat is duidelijk een psychologisch probleem!

Filed under: Egoïsme, Nieuws, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Wanneer je naar het volgende spirituele niveau gaat, wordt het streven naar geld omgezet in een aantal anti-egoïstische eigenschappen, wat we een ‘scherm’ (bedekking) noemen. Waar wordt het seksuele verlangen in getransformeerd?

Antwoord: Er worden geen seksuele verlangens of verlangens naar rijkdom, macht, roem of andere egoïstische verlangens van onze wereld naar een volgend niveau getransformeerd. Het zijn allemaal egoïstische verlangens op het niveau van onze wereld. Daarom beperken we ze eenvoudigweg.

Op het volgende niveau verschijnen nieuwe verlangens: verlangens om dichter bij elkaar te komen en de daaraan tegengestelde verlangens naar afwijzing. Alle verlangens die gericht zijn op afwijzing komen uit egoïsme voort en moeten worden gecorrigeerd. Maar als je twee maaltijden wilt eten of van iets anders wilt genieten, zijn dat verlangens die je niet hoeft te corrigeren.

Vraag: Moeten ze zich maximaal ontwikkelen?

Antwoord: Als je bezig bent met spirituele vooruitgang beperk je ze natuurlijk. Dit betekent dat je ze op de een of andere manier moet vervullen, als ze in je opkomen. Maar ze zijn gewoon het middel voor je ziel om je verder te ontwikkelen, net zoals je lichaam.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 3/11/12

Filed under: Egoïsme, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Vanaf dit punt gaan we weer verder en dat moet op een onafhankelijke manier gebeuren. In dit opzicht is er een interessant punt onthuld. Tot aan een zeker moment voelde ik dat ik mijn studenten voor 100% beïnvloedde. In die tijd onderwees ik mijn studenten volgens het systeem van onze spirituele voorvaders.

Maar onlangs werd er onthuld dat ik hen niet langer kan onderwijzen zonder steun, zonder verbinding en zonder samen te werken. Hiervoor is de inspanning van de studenten nodig, hun hulp en ons gezamenlijk werk. Dit alles is heel essentieel. Als er van hun kant een verlangen aanwezig is, een behoefte, kan ik spreken en op een begrijpelijke manier uitleggen. Overeenkomstig de aanwezige inspanningen, kunnen we verder komen. Dit betekent dat hier een nauwkeurig proces van correctie plaatsvindt. We zijn nu op dit punt aangekomen.

Het blijkt dat we van elkaar afhankelijk zijn. Ik wend mij dus tot de hele wereldgroep, omdat ik niets alleen kan doen. In het verleden pushte ik jullie en kon ik daarmee wat bereiken, nu is dat voorbij. Het algemene verlangen verandert in iets wat werkelijk wederzijds is en daarin worden eenheid en verbinding onthuld.

Zo ver zijn we nog niet, want nu vindt alles plaats zonder dat er enige verbinding is met ons verlangen. Maar we moeten goed begrijpen dat we alleen verder kunnen komen door gezamenlijke, wederzijdse inspanningen, zowel die van jullie als van mij. Er zullen voor ons nieuwe mogelijkheden komen om onze ideeën weer te geven, nieuwe vormen van uitleg, hoewel het systeem hetzelfde blijft, omdat alles afkomstig is van het Licht en de Kli zal er een nieuwe vorm van nederigheid en erkenning zichtbaar worden, het gevoel daarbij.

Dus ik vraag jullie met klem om actiever te zijn, meer met alles mee te doen, je te verbinden met de lessen. De gezamenlijke vooruitgang is uitsluitend afhankelijk van onze gezamenlijke acties! Laten we dit probleem samen oplossen omdat daden van correctie alleen mogelijk zijn door middel van onze inspanningen, gericht op het nemen van verantwoordelijkheid voor ons ego en daar bovenuit stijgen met behulp van een daaraan tegengestelde eigenschap. Als er geen inspanning is, is er ook geen correctie mogelijk.

Een mens moet onder geen beding het ego ontkennen. We moeten er bovenuit stijgen. Het ego onderdrukken betekent dat wij het ego niet toestaan om ons aan te sturen, maar we moeten het voelen, ermee leven en er bovenuit stijgen in wat wij doen. Dit werk moet alleen gericht zijn op mijn wereldwijde groep en op de Schepper.

[98080]
From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: As we eenmaal de staat van Gmar Tikkun (de laatste correctie) hebben bereikt, zal het gevoel dat de Schepper het grootst is dan blijven? We zijn dan toch aan Hem gehecht en voelen ons één met Hem, worden aan Hem gelijk?

Antwoord: De speciale methode van Kabbalah leert ons dat ons gevoel dat we tegengesteld zijn aan de Schepper niet verdwijnt als we aan Hem gehecht zijn.

Enerzijds voelen we nog meer dat we tegengesteld zijn aan de Schepper, we raken van Hem verwijderd omdat ons egoïsme toeneemt als we spiritueel groeien. Maar we komen tegelijkertijd dichter bij Hem, boven ons groeiende egoïsme uit en daarom verdwijnt het gevoel dat we aan Hem tegengesteld zijn niet.

Dat wil zeggen dat we in de staat van Gmar Tikkun (de laatste correctie) ontdekken dat we in ons verlangen volkomen tegengesteld zijn aan de Schepper en eveneens volkomen gelijk zijn, in onze hechting aan Hem en onze intentie.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Het verlangen om te ontvangen waar we ons nu in bevinden is slecht. Het is prima als we van het leven willen genieten en voor zover het mogelijk is, is het ook helpend. Het wordt echter slecht en hard als er een verlangen om te ontvangen in ons wakker wordt en het ons niet toestaat om ons met de Schepper te verbinden, met het hogere niveau. Het verlangen om te ontvangen plaatst een Machsom (barrière) tussen de Hogere en ons, een barrière waar we niet voorbij kunnen.

Het punt, de lichtvonk van geven, verlangt er heel sterk naar om zich met de Schepper te verbinden. Hoe sterker het verlangen om te ontvangen deze lichtvonk overheerst, hoe sterker deze vonk naar de Schepper verlangt. Hoe meer de overheersing van het ego zichtbaar wordt, hoe krachtiger de strijd is die dit punt met het ego moet voeren. Op deze manier groeit de intentie naar de Schepper en tegelijkertijd nemen ook de droefheid en de pijn toe door de onmacht om zich met de Schepper te verbinden. Het gevoel van ballingschap wordt steeds groter en bitterder.

De spanning, de druk en het grote verlangen nemen toe en zo worden de kelim (vaten) gevormd. De kelim om dit hogere niveau te bereiken, worden niet bereikt door het verlangen om te ontvangen te veranderen in een verlangen om te geven, maar ze zijn er een afgeleide van. Deze kelim zijn het resultaat van de inspanningen en het lijden, van de strijd tussen de lichtvonk van geven in een mens en zijn verlangen om te ontvangen.

De vonk strijdt om tot de Schepper te behoren, maar hij kan het niet omdat het verlangen om te ontvangen hem bij zijn voeten vasthoudt en hem niet vrij laat. Dan worden de inspanningen – waar het verlangen om te ontvangen verantwoordelijk voor is, want het houdt het ‘punt in het hart’ in zijn greep – tot de kli waarin de eenheid van het volgende niveau wordt onthuld.

Dit betekent niet dat het verlangen om te ontvangen zelf  in deze kli verandert, dit verlangen blijft onder restrictie, maar wij werken daar boven, door onze kli erboven te bouwen, met de bouwstenen van onze inspanningen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/25/12, “The Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Geven, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Egoïsme zet ons onder druk, houdt ons in zijn ban en laat ons niet met rust. Van moment tot moment leven we vanuit egoïstische overwegingen en het houdt nooit op. Hoe kunnen we uit deze slavernij ontsnappen? Door alle middelen aan te wenden om de vraag naar geven in ons te versterken: in de groep zijn, studeren, meedoen aan wat er georganiseerd wordt, disseminatie, workshops, samenkomsten met vrienden en feestelijke maaltijden, dit alles alleen om de kracht van geven te verkrijgen. Deze kracht heet: geloof.

Een mens ondergaat het lijden van Job, die symbool staat voor het ondraaglijke lijden van de mens, die tot op het diepste niveau ontdekt dat zijn natuur alleen maar uit egoïsme bestaat en dat hij er niets aan kan veranderen. Het maakt niet uit hoeveel zelfonderzoek hij doet, hij zal totaal niets vinden wat iets goeds zal voortbrengen. Dit wordt het lijden van Job genoemd, dat een mens niet kan overwinnen of enigermate kan genezen, want er is geen enkele aanwijzing in onze eigen natuur te vinden van waaruit de correctie zou kunnen beginnen. Wij hebben namelijk geen kracht om daden van geven uit te kunnen voeren.

Er staat geschreven dat de Schepper de neiging tot het kwaad heeft geschapen en de Torah als een middel tot correctie. Dit betekent dat er een geneesmiddel bestaat: de hogere Kracht, het Corrigerende Licht dat naar een mens toekomt op voorwaarde dat hij om correctie vraagt. Wij hebben alleen nodig dat wij ontdekken dat onze smeekbede noodzakelijk is, dan gaat het Licht Zijn invloed op ons uitoefenen.

Een smeekbede is een verlangen, de noodzaak om gecorrigeerd te worden. Het is niet zomaar een egoïstisch verlangen om te genieten, maar droefheid dat men als egoïst geboren is. Dit vereist voorbereidingswerk dat van generatie naar generatie is overgedragen, de invloed van de omgeving en van het Omringende Licht dat een mens zelfs bereikt als hij er zich niet van bewust is en er geen kennis over heeft.

Zelfs zonder Kabbalah te studeren leert een mens het kwaad in zichzelf kennen. Nu we in een tijd van crisis leven, staat de mensheid op het punt om dit in te zien en te ontdekken dat we allemaal egoïsten zijn, en er is geen oplossing voor. Alles is hierop gericht, we verslinden elkaar, zal dat het einde worden van onze beschaving op aarde? Wat moeten we hieraan gaan doen?

Er is een algemene en een persoonlijke voorbereidingsfase, waarin de kwade natuur van de mens langzaamaan onthuld wordt. Hij voelt dat er geen andere uitweg is dan correctie. Als het punt in het hart in hem ontwaakt, begint hij aan zijn correctie. Maar degenen bij wie het punt in het hart niet ontwaakt is, voelen het diepe lijden van Job en denken niet aan verandering van zichzelf. Elke daad die ons altruïstisch lijkt, elke vorm van liefdadigheid en allerlei nobele impulsen, zullen uiteindelijk toch egoïstisch blijken te zijn. Als een mens bewuster wordt, gaat hij begrijpen dat het egoïsme, namelijk het handelen vanuit eigenbelang, overal in meespeelt. Het maakt geen verschil hoe mooi liefdadigheidsorganisaties en allerlei acties lijken te zijn, ze brengen geen enkele correctie teweeg.

De wereld zit zo in elkaar, dat wij alleen correctie aanbrengen als wij in overeenstemming met de wet van de correctie van onze eigen natuur handelen, met de hulp van het Corrigerende Licht. Als wij deze wet niet opvolgen, veranderen al onze beste handelingen in schadelijke handelingen. En met deze beste intenties veroorzaken we de meeste schade en brengen we niets goeds teweeg. Daarom schrijft Rabash dat hij – als hij kijkt naar al het lijden dat de wereld ondergaat – maar één vorm van hulp heeft: het gebed om correctie.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/18/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Correctie, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Intentie, Wereld - Geen reacties→