Mijn nieuwe artikel op Linkedin “Is Chanoeka een Joods feest?”
Op Chanoeka, dat donderdagavond 10 december begint, vieren de Joden hun overwinning op het Seleucidische Rijk dat probeerde om het Hellenistische cultuur- en geloofssysteem onder de Joden in het land Israël te verankeren. Zo gaat het verhaal. Toch geeft deze epos niet precies weer wat er is gebeurd. Hoewel iedereen weet dat de opstand van de Makkabeeën, waarvan wij de overwinning vieren tijdens Chanoeka, een burgeroorlog was tussen de Chasmoneese familie en hun aanhangers tegen de Hellenistische Joden, past het ons beter om ons voor te houden dat wij tegen de Grieken (het Seleucidische Rijk praktiseerde en promootte de Griekse, Hellenistische cultuur) vochten. Pas tegen het einde voegden de Seleuciden zich aan de zijde van de Hellenisten, maar het grootste deel van de oorlog was een oorlog tussen de Joden.
De oorlog tussen de Joden gaat over veel meer dan macht, het is een clash tussen idealen, tussen paradigma’s, tussen waarnemingen van de realiteit. Judah Maccabee, de derde zoon in de Chasmoneese familie, was de aanvoerder van de rebellen tegen de Hellenisten, zijn hele familie bezat sleutelposities.
De strijd ging niet over een intern Joods gekibbel, het was een gevecht over de roeping van het Joodse volk: de wereld redden door het voorbeeld te geven. Als de Joden afzien van hun toewijding aan eenheid, wat betekent het doel van het bestaan van het Jodendom dan nog? Het is nog erger, als er geen Joden zijn die zich willen verenigen en een voorbeeld willen zijn, hoe kan de wereld zich dan ooit verenigen? De Chasmoneeën waren diep overtuigd van de profetie van Jesaja (42:6): “En ik zal u stellen tot een verbond met het volk, tot een licht voor de naties,” en van de woorden van Koning Salomo (Spreuken 10:12): “Haat wekt twisten op, maar liefde bedekt alle overtredingen.” Zij zagen het als hun roeping om te laten zien hoe liefde belangrijker is dan haat, hoe zij boven de haat konden uitstijgen in eenheid en vrede.
De Hellenisten die de tegengestelde benadering probeerden in te voeren, waarbij het ego koning is en wij onszelf moeten dienen, waren daarom niet alleen hun ergste vijanden, maar ze zagen ook in dat zij de vijanden van de mensheid waren. De Chasmoneeën verwachtten niet van de Seleuciden dat zij hun geloof en hun principes zouden overnemen, maar ze wilden niet dat hun cultuur overmeesterd zou worden door de Griekse cultuur, want dan zou er niemand meer zijn om de opdracht uit te voeren die aan de Joden aan de voet van de Berg Sinaï was gegeven: om zich te verenigen als “één mens met één hart” en zo een “licht voor de naties” te zijn.
De Chasmoneeën wonnen de oorlog, installeerden hun cultuur opnieuw en tot op de dag van vandaag vieren wij hun overwinning. Hun overwinning was echter maar een kort leven beschoren. Het Hellenisme bleek geen externe vijand te zijn, maar een sluwe slang die innerlijk op de loer lag. Kort na hun overwinning begonnen zij hun morele status te verliezen en hun zonen werden steeds corrupter.
Tenslotte kreeg de Hellenistische cultuur in het hele land Israël de overhand toen de Romeinen, met hun cultuur die van de Grieken afkomstig was, het land veroverden en tweeduizend jaar lang de Joden verdreven. In feite is zelfs nu nog de cultuur van het land Hellenistisch, hoewel de Joden ogenschijnlijk weer soeverein zijn in Israël, is er geen spoor van verantwoordelijkheid voor elkaar of solidariteit. Als het volk Israël niet verandert, zal het dit land opnieuw verliezen, want dan zijn de Joden niet nodig voor het doel van de schepping: “een licht zijn voor de naties.”
Israël heeft van geen enkel land bescherming nodig. De kracht van Israël ligt niet in het leger of de economie, maar in eenheid. Als het Israël aan eenheid ontbreekt, zal de steun van de machten voor een beperkte tijd standhouden. Maar als het volk zich verenigt, zal het geen enkele bescherming nodig hebben, want dan zullen er geen vijanden meer zijn.
In onze tijd is er geen enkel element meer nodig dan eenheid, maar er bestaat ook niets dat schaarser is. De enige producent hiervan is het volk Israël, maar ze hebben het druk met onderlinge gevechten, zowel in Israël als elders in de wereld. Terwijl de wereld wanhopig zoekt naar oplossingen voor de escalerende conflicten, zal zij haar ogen op de Joden richten en vragen: “Waarom zorgen jullie ervoor dat wij vechten?” Als de Joden zich dan niet het convenant herinneren om een licht voor de naties te zijn, zullen ze opnieuw vernietigd worden. Maar als zij zich verenigen, zullen ze over de hele wereld het licht van eenheid laten schijnen en zal de gehele mensheid de vreugde van solidariteit vieren, de overwinning op de Makkabeeën, op de Grieken, op de heerschappij van het ego.
Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/12/is-hanukkah-a-jewish-holiday-linkedin/
In verband met een tweedaags virtueel Congres op 11 en 12 december, verschijnt het volgende blog zondag a.s.
Filed under: Holidays, New Publications | Add Comment / Ask Question →
Filed under: Chanoeka, Feestdagen -
Geen reacties→
Vraag: Wat zijn de kenmerken van een gezonde groei van het ego, zowel op fysiek als op spiritueel gebied?
Abonneren op RRS Feeder