Vraag: Waarom vindt de grootste vooruitgang juist plaats tijdens het lezen van het Boek de Zohar, zonder dat we er ook maar iets van begrijpen, alleen maar door de intentie te behouden?

Antwoord: Om Kabbalah te bestuderen heb je geen speciale mentale eigenschappen nodig, omdat het niet met het verstand wordt bestudeerd. Het tegenovergestelde is waar, mensen die zichzelf als intelligent zien en goed kunnen leren, dingen snel oppikken en een helder verstand hebben, ontwikkelen zich in het algemeen niet zo goed in Kabbalah. Dat komt omdat hun verstand en het zich bewust zijn van hun mentale eigenschappen hen afremt, die eigenschappen brengen hen naar het pad van rationele studie van deze wetenschap, in plaats van verder te komen door loyaal te zijn aan de groep. Dit is een probleem.

Ik zou willen zeggen dat het juist de algemene, ”gemiddelde” mensen zijn, die succesvoller zijn in spirituele vooruitgang. De briljante studiehoofden die de wetenschap van Kabbalah gaan studeren, struikelen gewoonlijk meteen. Ik zie dat het lijkt alsof ze met het hoofd eerst in de diepe zee duiken en dan pas na vele jaren ”weer aan de oppervlakte komen”, nadat het water al hun trots, hun gevoel van superioriteit en macht heeft weggespoeld.

Laten we hopen, dat wij behoren tot degenen die succesvol zijn in verwezenlijking, meer dan degenen die een briljant verstand hebben.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Kabbalisten leren ons de weg naar de oorsprong, zodat ieder van ons de wortel van zijn ziel kan bereiken. Ze vertellen ons dat het belangrijkste de intentie is. Er is een kracht van Boven, Die ons wil corrigeren en ons door alle fasen heenleidt naar de uiteindelijke, verheven staat. We moeten onze vooruitgang echter vooraf laten gaan door onze eigen acties in de vorm van ons verzoek of onze wens.

Uiteindelijk moeten we “iets” gaan voelen, dat we nu nog niet kunnen waarnemen. We hebben niets om ons aan vast te houden, geen enkele mogelijkheid. Dat “iets” lijkt onbelangrijk en zonder betekenis. Waarom is dat zo? De reden hiervan is, dat het verschijnsel dat we moeten gaan voelen de kwaliteit van geven is en de liefde voor onze naaste. Dit is de kracht van de Schepper, de eigenschap genaamd “de Schepper”, Die alles omhult en de gehele realiteit vervult.

We begrijpen of voelen het niet en we zijn niet in staat om er dichterbij te komen. We zijn opzettelijk tegenovergesteld geschapen om het Licht vanuit de duisternis te gaan zien en het dan te begrijpen, te voelen en het zichtbaar te laten worden.

Het simpele Licht als zodanig zou ons verblinden. Daarom bestaan we en ontwikkelen we ons in de kwaliteit van ontvangen en geleidelijk aan verwerven we steeds meer details van waarneming. Dan komt er een moment, dat we beginnen te wanhopen over het ontvangen en we een impuls in de richting van het geven bereiken. Deze vonk die in ons ontwaakt is “het punt in het hart”.

Dan worden we dichterbij gebracht om het te bereiken. We worden naar een leraar, boeken en een omgeving gebracht. En nu kunnen we deze vonk ontwikkelen tot de werkelijke eigenschap van geven en voor liefde tot de naaste. Ons werk ligt in het uitvoeren van alle mogelijke acties die ons kunnen helpen om onze waardering voor de leraar, voor de primaire bronnen en de omgeving te laten toenemen. Wanneer we ze boven ons egoïsme verheffen, boven de kwaliteit van ontvangen, wordt de kwaliteit van geven belangrijker voor ons en beginnen we meer respect voor het Licht dan voor de duisternis te krijgen of voor de Schepper dan voor de schepping.

Ik lees hierover in de primaire bronnen en dat betekent, dat ik mij moet inspannen om dit te bereiken. Wanneer ik er echter mee geconfronteerd word, wanneer ik mij voorneem om geven meer te gaan respecteren dan ontvangen, ontdek ik in mezelf, dat ik het nutteloos vind en er geen belangstelling voor heb. Ik voel dat ik helemaal niets geef om de leraar, de groep of de boeken. Alles verliest smaak.

Waardoor? Het komt omdat mijn egoïsme, mijn verlangen naar genot, hier helemaal geen voordeel in ziet. Integendeel, vanaf dat moment voelt het, dat wat in het verschiet ligt verlies is.

Hoe kan ik mezelf iets slechts bezorgen wanneer ik helemaal de wil om te genieten ben?
Ik ben hiertoe eenvoudigweg niet in staat. De mogelijkheid om mezelf pijn aan te doen heb ik niet in me.

Wat moet ik dan doen? Het blijkt, dat mijn vooruitgang richting de Schepper bestaat uit het mij voortdurend afscheiden van wat mij nu lijkt “goed” te zijn. Bovendien benadert het meer “het kwaad”. Is dat wel mogelijk?

Het antwoord op deze vraag kan alleen verkregen worden door de wetenschap van Kabbalah.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Intentie - Geen reacties→