Vraag: Als mensen zich goed voelen in hun omgeving, kunnen we dan met hen in contact gaan en zeggen: “Vrienden, tussen jullie bestaan heel wat tegenstellingen en verschillen?”

Antwoord: Je hoeft niets ‘regelrecht’ te zeggen. Mensen moeten zelf het probleem ontdekken en tot de diagnose komen dat er onderling tegenstellingen en verschillen zijn, dat er gebrek aan vertrouwen is en dat er nog meer tekortkomingen zijn.

Je mag absoluut niets negatiefs tegen hen zeggen. Houd gewoon elkaars hand vast, zing met elkaar, wissel meningen uit, vul elkaar aan, spreek elkaar niet tegen en dan, door je ogenschijnlijk vanaf de zijlijn met een vraag bezig te houden, zullen mensen er uiteindelijk toe komen om zich met elkaar te verbinden. En juist vanuit dit punt van verbinding, nadat je hen een beetje in een goede stemming hebt gebracht, maak je hen vrij van allerlei soorten Klipot. Plotseling gaan ze voelen dat er iets ontbreekt, ze krijgen een negatief gevoel over zichzelf. Maar dit zeg je niet tegen hen.

Als zij onafhankelijk van anderen tot bijzondere gevolgtrekkingen komen, laat je zien dat je verbaasd bent: “Zijn jullie werkelijk zo?” en als zij zeggen: “Kijk eens waar wij achter zijn gekomen! Zo gaan we eigenlijk met elkaar om!”, antwoord je: “Werkelijk? Weet je, jullie zeiden dat alles in orde was. Wat is er dan gebeurd?”

Dus als je iets negatiefs zegt, doe dat dan alleen door middel van een heel kleine hint en alleen nadat je eerder alleen positieve dingen hebt uitgelegd, zoals een dokter tegen een zieke zegt: “Hier is een medicijn voor een virus dat op het ogenblik heerst. Dit virus hebben we bij u gevonden. Neem deze pil en knap maar gauw weer op.”

Maar het blijft het beste als zij zelf de diagnose stellen doordat zij het medicijn in een mooie verpakking ontvangen en de bitterheid van de ziekte door een zoet smakende capsule ontdekken, door er namelijk voor te zorgen dat zij hun tekortkomingen ontdekken via liefde, door middel van een goede, nieuwe onderlinge verbinding.

From Kab TV’s “Through Time” 10/20/13

Filed under: Disseminatie, Integrale Educatie, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan het externe publiek – waarvoor wij dissemineren – enig spiritueel verlangen krijgen nu mensen zich tegenwoordig met zoveel andere dingen bezig houden? Hoe kunnen wij hun wensen omzetten in een gebed dat wij opwaarts brengen?

Antwoord: Als mensen geen ontevredenheid voelen over hun leven, mogen wij hen niet benaderen. Daarom hebben wij 3500 jaar moeten wachten sinds de uittocht uit Babylon. De behoefte aan verandering treedt nu pas op, nu de crisis zich in de wereld verspreidt.

Hun vragen hebben niets met spiritualiteit te maken. Zelfs Abraham zei daar niets over toen hij de inwoners van Babylon om zich heen verzamelde, hij vertelde hen niet dat zij nu zouden gaan werken voor een speciale, nieuwe God. Hij zei alleen: “Beste vrienden, we zijn in een crisis terecht gekomen. We begrijpen elkaar niet meer, onze samenleving is uit elkaar gevallen en verscheurd doordat wij elkaar haten. Niemand weet meer wat we moeten beginnen. Iedereen heeft zijn eigen god: voor de een is het geld, voor de ander beroemd zijn, voor een derde politiek en voor een vierde wetenschap. Er is totaal niets meer over van ons bestaan: er zij geen gezinnen meer, geen kinderen, er is geen onderwijs meer, geen veiligheid, geen hoop voor de toekomst. Laten we ons leven gaan verbeteren!”

Abraham vertelt de mensen dat hij het geheim van een goed leven bezit, het gaat niet om verheven zaken maar om een eenvoudig leven! Hij zegt: “Jullie voelen dat je ego je leidt naar de erkenning van het kwaad. Kunnen jullie al zien dat jullie ego uit kwaad bestaat en dat het jullie verhindert om een goed leven te leiden en jullie ter dood veroordeelt?”

Sommige mensen waren het met hem eens en met hen ging hij op pad. Anderen zeiden dat zij het zonder hem wilden uitzoeken, zij verdreven hem uit Babylon. Hij had er willen blijven. Maar toen hij zijn groep om zich heen had verzameld en zich meer verdiepte in dit werk, realiseerde hij zich dat hij allereerst met de Galgalta ve Eynaim moest gaan werken en dat hij daarna met de gecorrigeerde GE naar de AHP moest gaan en de AHP moest gaan corrigeren. Zo verliet hij Babylon en ging hij naar het land dat de Schepper hem wees.

Je kunt met iemand alleen in een taal spreken die bij hem past en zijn dringende wensen accepteren. We gaan alleen naar de mensen toe die het gevoel hebben dat ze in een moeilijke situatie zitten. We gaan niet naar de middenklasse die het nu nog goed heeft, maar alleen naar mensen die hulp nodig hebben. Er zijn ook mensen die niet zien dat er problemen zijn, en zelfs als ze het zouden zien, denken ze nog dat het hen persoonlijk niet beïnvloedt. Met hen leggen we ook geen contact.

We leggen alleen contact met mensen die in de crisis zitten. De crisis is zodanig dat zij het gevoel hebben dat zij er niet uit kunnen komen en alle hoop verloren hebben. Zij weten niet waar zij naartoe moeten voor hulp, ze voelen zich wanhopig, ten einde raad en hebben geen hoop meer voor de toekomst

De middenklasse voelt deze problemen op het ogenblik nog niet, maar als we letten op de snelheid waarmee de crisis zich verspreidt, zal de middenklasse over een half jaar in de onderklasse terecht komen. De middenklasse zal helemaal verdwijnen. Dan hebben we alleen de elite nog over en de armoede. Dan kan je ook praten met de mensen die in de onderklasse zijn terecht gekomen.

Over een half jaar, hooguit een jaar, zal de situatie er voor de middenklasse zo uitzien, dat ze helemaal klaar zijn voor onze uitleg. Het is alleen maar afhankelijk van het aantal klappen dat iemand krijgt. Als iemand zijn hoop voor de toekomst gaat verliezen, kunnen we al met hem gaan praten. Het zal allemaal in de nabije toekomst gebeuren.

Nu kunnen zij nog niet naar ons luisteren, het geldt nu alleen voor de mensen met het punt in het hart. Maar er zijn niet zoveel van die mensen en ze zitten meestal in een omgeving die deze vonken in het hart onderdrukt. Deze spirituele vonk van een mens wordt dan onder druk gezet door zijn egoïsme en heeft het zwaar te verduren door het gezin, de kinderen, de mening van de omgeving, verantwoordelijkheden en schuld.

Er wordt met opzet voor gezorgd dat mensen vastzitten aan schuld, dan is er geen ontsnappen mogelijk. De huidige economie stoelt veel meer op schuld dan op winst. Iedereen heeft een schuld van een half miljoen dollar, pas geborenen meegeteld. Hierdoor zitten mensen aan een systeem vast en hebben ze geen vrije keuze meer. Het is buitengewoon moeilijk om je uit deze ketenen te bevrijden.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/6/13, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Educatie, Egoïsme, Evolutie - Geen reacties→

Vraag: Het doel van onze disseminatie is dat wij mensen voorzien van wat zij willen. Maar wat geven wij hen eigenlijk? De miljoen dollar die ze willen verdienen, cadeautjes of is het iets anders?

Antwoord: Met de mensen in de wereld hebben wij dezelfde verhouding als met kinderen, wij geven hen wat zij nodig hebben, maar niet waar zij om vragen, omdat zij om iets vragen wat hen makkelijk zou kunnen beschadigen en wij proberen hen daarvoor te beschermen en hen daar verre van te houden.

Als wij de wereld in zouden trekken en zouden zeggen: “Vraag maar wat je wilt en wij zullen het aan jullie geven,” zou jullie vraag correct zijn. Maar wij komen naar de wereld en zeggen: “Jullie willen geld, kennis, rijkdom, geluk, gezondheid, veiligheid?” Dit is allemaal beschikbaar als jullie je een klein beetje inspannen om je met elkaar te verbinden.” Wij zeggen niet tegen hen dat zij zomaar krijgen wat zij willen, maar wij reiken de voorwaarden aan die noodzakelijk zijn voor verbinding.

Juist het feit dat zij hun best doen om zich met elkaar te verbinden, wekt het Omringende Licht op dat hen via ons bereikt, en door die invloed gaan hun verlangens veranderen en worden ze meer spiritueel. Ze willen zeker nog de algemene aardse verlangens vervuld zien, zoals voedsel, seks, een normaal gezin en entertainment, maar tegelijkertijd veranderen hun verlangens fundamenteel. Daarom noemen wij wat wij bieden: Integrale Educatie. Men gaat andere vragen stellen.

In feite bieden wij hen gewone dingen aan om te doen, dingen die in onze wereld geaccepteerd zijn. We weten dat mensen meestal slagen in wat zij doen als ze bij elkaar komen en samen iets ondernemen. Maar wij doen meer, het tegenovergestelde. Wij brengen hen niet bij elkaar om samen werk uit te voeren voor het algemeen belang, maar zo, dat zij door middel van een gezamenlijke discussie – die zij hebben voordat zij het gezamenlijke werk gaan uitvoeren – een soort nieuwe kracht gaan voelen; er wordt een nieuwe vorm van samenleven in hen gecreëerd, er wordt een ‘frambozenbol’ tussen hen geschapen.

Tenslotte zullen ze gaan begrijpen dat de verbinding hen niet alleen de oplossing biedt voor al hun dagelijkse problemen, maar hen ook een gevoel van warmte geeft, iets nieuws in hun leven en wat energie. Ze weten niet waar het vandaan komt, maar het is aanwezig.

Wij organiseren ronde tafels waardoor mensen van allerlei afkomst, die elkaar werkelijk haten, bij elkaar komen: Arabieren en Joden, Druzen en Bedoeïenen. En plotseling, na 40 à 50 minuten zijn ze in staat om elkaar te omarmen en samen te zingen. De agressie verdwijnt, want het Hogere Licht stroomt via ons naar hen toe. Dit voelen ze niet. Het Licht werkt aan hen en ze beginnen plotseling te begrijpen dat ze boven hun antagonisme moeten uitstijgen en juist dankzij de haat, ondanks de haat, voelen zij zich tot elkaar aangetrokken en voelen ze zelfs liefde.

Want het ego is geschapen om er bovenuit te stijgen en een tegengestelde eigenschap te bereiken. Van de eigenschap van ontvangen, bereiken we de eigenschap van geven, van haat bereiken we liefde. Zo rechtvaardigen wij de Schepper die het ego schiep. Er staat geschreven: “Ik schiep de neiging tot het kwaad, Ik schiep de Torah als een kruid” neem het aan, corrigeer het en ontvang een eigenschap die compleet tegenovergesteld is, goedheid en liefde.

Daarom is je vraag: ”Wat geven wij hen?” de juiste vraag. Wij geven het Hogere Licht door.

Als ik met het publiek werk, voel ik dat er in mij een behoefte aan de Schepper ontstaat. Want ik investeer in mensen, ik beloof hen iets, ik werk met hen. Als het helemaal niet zou lukken, zou dat een ramp betekenen. Dan ben ik een soort dief, een oplichter, ik breng mijzelf in een gevaarlijke situatie en ik wacht af of ik wel of geen succes zal hebben. Als ik geen succes heb, krijg ik klappen of nog erger, ze zullen me voor gek zetten en me vervloeken.

Daarom moet ik – en dit is de beste situatie – me wel tot de Schepper wenden, want uiteindelijk voel ik dat ik Hem nodig heb. Voor de eerste keer in mijn leven heb ik hem echt nodig. Ik voel namelijk mijn ego, mijn trots, de vreselijke schaamte die zeker zal volgen als het mij niet zou lukken is eenvoudigweg ondragelijk. Dat is het ergste gevoel dat ik me kan voorstellen. We hebben geen keus, alleen met de vrienden zijn we bereid alles te doen om het te laten slagen.

We kunnen werkelijk van geluk spreken dat we in onze tijd zo’n kans krijgen. Anders zouden we deze verbindingsketen niet kunnen maken, we zouden niet zo ver zijn dat we ons tot de Schepper zouden kunnen wenden, omdat onze roep tot Hem egoïstisch zou zijn.

Omdat we aan anderen gaan denken, is onze roep tot de Schepper een waarachtig MAN. eigenlijk is het allemaal heel eenvoudig. We moeten alleen gaan beginnen en dan zullen jullie zien hoe de Schepper je de criteria laat zien waardoor je in dit systeem werkzaam kunt zijn: lager, hoger en jij in het midden.

Juist jij bevindt je in het midden, daarom – zonder dat je enige keuze hebt – handel je niet voor jezelf, niet van Boven naar beneden en niet van beneden naar Boven. Uiteindelijk verdien je het dat je de anti-egoïstische delen ontvangt, eerst op niveau 0, daarna op het eerste, tweede en derde niveau. Dit betekent dat je de spirituele werelden gaat voelen: Assiya, Yetzira, Beria, enzovoort.

From the Stockholm Convention “Joy In Unity” 8/31/13, Lesson 4

Filed under: Conventies, Disseminatie, Groepswerk, Integrale Educatie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als iemand zichzelf nog niet in de groep heeft waargemaakt en nog niet de intentie om te geven heeft verkregen, hoe kan hij zich dan tot het grote publiek richten om voor hen te zorgen en zich met hen bezig te houden?

Antwoord: Hier komt het hele punt van de groep aan de orde en wel heel duidelijk. Allereerst moeten we de groep bouwen. En als we naar het grote publiek gaan, doen we dat in de wetenschap dat het helpend is voor de groep.

Zolang ik nog niet de juiste vorm in de groep heb aangenomen, heb ik geen enkele reden om naar het grote publiek te gaan. Zelfs nu, onze massale disseminatie naar buiten toe betekent dat we een nog grotere behoefte voelen om ons innerlijk met elkaar te verbinden.

Kinderen die in een gezin geboren zijn, geven extra kracht aan de huwelijksverbinding, ze noodzaken de ouders om bij elkaar te blijven. Echtparen zonder kinderen scheiden echter gemakkelijker, zonder het gevoel te hebben dat ze bij elkaar horen, zij zien geen enkele reden om bij elkaar te blijven.

Dus als wij ons betrokken voelen bij het grote publiek moeten we allereerst de versteviging van de groep en de eenheid met de vrienden in stand houden. Bij het werk met de het grote publiek hebben wij dan dubbel voordeel: allereerst doen we dit omdat het een gebod van de Schepper is en ten tweede verkrijgen wij de mogelijkheid om innerlijke kracht van Boven te ontvangen doordat we de groep constant verstevigen door alles wat we van de externe factoren ontvangen.

Op deze manier hebben de componenten van deze driehoek wederzijds invloed op elkaar: de groep, het externe publiek en de Schepper. De Schepper oefent Zijn invloed op ons uit via het grote publiek.

Zo is het totdat alles één wordt.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 9./22/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is de juiste intentie? Hoe ervaren we dat: in onze gevoelens of in ons denken?

Antwoord: De juiste intentie is een beeld van de gewenste staat, het schilderij waarop ik, de wereld en de Schepper allemaal samen staan. Dit schilderij geeft mijn aspiraties weer. Deze weergave wil ik in de werkelijkheid bereiken, het is de toekomstige staat die ik mijzelf ten doel heb gesteld.

De intentie is geen mantra, geen lege fantasie, maar het beeld van de toekomstige wereld die ik in mijn leven wil realiseren. Het is steeds aan veranderingen onderhevig, maar het belangrijkste is dat iedereen erin gevat is en dat er niets weggelaten of verdoezeld wordt. Ik ben niet de meester van dit majestueuze panorama, ik wil alleen dat alle delen ervan precies op deze manier gerangschikt zijn.

Als ik naar de toekomstige realiteit kijk, wil ik dat iedereen in verbinding met de Schepper leeft. Dit is de idylle, de harmonie, het perfecte doek van de universele eenheid. Iedereen bereikt Hem, iedereen is met Hem verenigd en daarvoor is iedereen met elkaar verenigd. Iedereen als één mens met één hart en samen met de Schepper: Israel, de Torah en de Schepper zijn één. Dit is mijn intentie, zo wil ik het zien, begrijpen en de realiteit voelen, in deze wereld wil ik leven. Dit is mijn droom.

Als ik in het kader van disseminatie met iemand spreek, heb ik een min of meer duidelijk programma in gedachten over de manier waarop ik hem naar dit beeld van mijn intentie kan brengen. Hij zal erin geïntegreerd worden, hij zal er meer of minder actief in zijn, afhankelijk van de mate waarin zijn punt in het hart is ontwaakt. In ieder geval wil ik graag dat hij ook deel van het proces uitmaakt, dat is het doel van mijn disseminatie. Ik weet immers dat het alleen op deze manier goed zal zijn. Daarom wil ik hem toevoegen aan dit beeld.

Onderweg laat ik natuurlijk duidelijk aan hem zien dat dit het enige ware pad is, ik leg hem uit hoe te handelen en laat hem zien dat deze techniek geen enkel gevaar met zich meebrengt, maar alleen goede dingen brengt, voor hem, zijn kinderen, zijn vrienden …

Dit vindt onderweg plaats, maar uiteindelijk wil ik dat hij één wordt met mij om zo het doel te bereiken.

From the 4^th   part of the Daily Kabbalah Lesson 9/22/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Uit het artikel ‘Geloof’ van Rabash: ‘Rabbi Tarfon was gewoon te zeggen: “De dag is kort, het werk is omvangrijk, de werkers zijn lui, maar de beloning is groot en de Meester van het huis is vastberaden.” (Pirkey Avot 2:20) Als men denkt dat er geen kapitaal bestaat zonder een Beheerder en erop vertrouwt dat de Meester bestaat, voelt men de verplichting’.

Wij kunnen niet uit onszelf ontwaken, we ontwaken pas als de Schepper ons wakker maakt want we zijn gevormd uit materie die geen levensgeest bezit. Daarom worden wij schepselen genoemd, dit betekent dat wij door Boven bestuurd worden. Pas nadat de Schepper ons doet ontwaken, zien wij dat het werk omvangrijk is, de werkers lui zijn, maar de beloning groot is en de Meester vastberaden is. Dan gaan wij aan het werk.

Op dit punt treedt onze vrije wil in werking. De Schepper plaatst de hand van de mens op de goede lotsbestemming en zegt: “Pak dit!” Met andere woorden, de actie van de Schepper komt eerst, vervolgens zijn wij aan de beurt om het werk voort te zetten, namelijk aan te pakken wat de Schepper ons geeft. Wij moeten onze omgeving organiseren en studeren zodat elke dag zo gestructureerd is dat wij zowel op het ene gebied als op het andere inspanningen kunnen verrichten.

Naast onze gebruikelijke taken en disseminatie verantwoordelijkheden mogen we nooit onze verbinding met de oorspronkelijke bronnen verbreken. Wij zullen alleen het gewenste en verwachte resultaat bereiken als wij ervoor zorgen dat wij voortdurend de verbinding met de bronnen in stand houden. Het werk is omvangrijk, maar de beloning is groot, we moeten onze kelim (vaten) dus zo voorbereiden dat wij deze beloning kunnen ontvangen.

Dit alles vraagt van ons dat wij onze tijd in verschillende onderdelen verdelen: ons gewone leven, studie en disseminatie. We moeten consequent aan alle drie onderdelen aandacht besteden en erop letten dat we nooit één onderdeel verwaarlozen. Als we er maar één onderdeel van verwaarlozen, blijven we niet op de middellijn. Zelfs als we de tijd niet in gelijke delen verdelen, we moeten toch voor alle drie onderdelen zorgen.

We moeten aan deze punten onze bijzondere aandacht geven. Zelfs als iemand een heel belangrijke disseminatie opdracht heeft, moet hij de studie niet vergeten. Er bestaat geen excuus voor het missen van lessen omdat je bezig bent met disseminatie. Dit zou werkelijk heel schadelijk zijn, want er staat geschreven: “Als je Mij één dag in de steek laat, zal Ik twee dagen niet bij je zijn.” Dit is gevaarlijk. Als je de studie niet voortzet vanwege disseminatie, zal alles wat we winnen uiteindelijk in verlies veranderen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 9/10/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Kabbalah Studie, Kabbalistische bronnen, Vrije Wil - Geen reacties→

In het nieuws (van The Washington Post): “Dit weekend was het vijf jaar geleden dat het faillissement van de Lehman Brothers werd uitgesproken, de Federale Financiën Dienst — die antwoord gaf op de mislukte poging om de crisis een halt toe te roepen — heeft een document afgegeven dat verdere informatie geeft over wat er sindsdien is gebeurd. Het bevat enkele buitengewoon goede grafieken die visueel bijdragen aan de geschiedenis van de mondiale financiële hartkloppingen van de afgelopen jaren.”

“Door een aantal maatregelen die sindsdien zijn genomen, is er aanzienlijke vooruitgang in de economie, maar vele belangrijke kwesties zoals werkloosheid, commerciële leningen en het huishoud budget zijn nog niet op het niveau van voor de crisis.”

“Nu zullen we – om enig economisch perspectief te bieden – een paar grafieken van onszelf toevoegen. Ten eerste zien we hier de verhouding tussen werkgelegenheid en bevolking. Zoals de grafiek in de rechter kwadrant hierboven laat zien, is het werkloosheidscijfer sinds ongeveer begin 2010 gestaag gedaald. Maar een groot deel van deze daling hebben we te danken aan de vermindering van de grootte van de beroepsbevolking. Als je kijkt naar het werkelijke aantal mensen met banen in relatie tot de gehele bevolking, komt er een ander patroon naar voren: het aantal kelderde tijdens de recessie en is sindsdien nauwelijks toegenomen.”

Mijn commentaar: Duizenden jaren lang hebben we ons op een egoïstische manier ontwikkeld en we hebben een volwassen samenleving bereikt, onze sociale betrekkingen staan haaks op de natuur die één geheel vormt. Ons egoïsme heeft de limiet bereikt en begint te degenereren. We denken niet na over onze omgang met de planeet waarop we leven. En wij denken dat deze situatie kan blijven bestaan en zich verder kan ontwikkelen, dat wil zeggen dat de maatschappij, het milieu, enz. in een slechtere situatie zullen belanden.

Onze oppositie tegen de natuur is te vergelijken met de persoonlijke houding van de natuur tot de mens. Wanneer een mens de grens van zijn egoïstische groei heeft bereikt, ervaart hij een leegte die gevoelens van depressie en zelfs wanhoop veroorzaakt. Een groot deel van de mensheid bevindt zich al in deze staat, hoewel we dit niet willen toegeven.

Veel mensen bevinden zich in een onbewust gevoel van zinloosheid van het bestaan. Zeer weinigen hebben het verlangen om naar de betekenis van het leven op zoek te gaan, dat verlangen wordt veroorzaakt door het ‘punt in het hart’. Wij, die de oorzaak van de crisis en het pad dat de natuur ons toont, hebben gevonden, hebben de plicht om het aan iedereen te onthullen.

Filed under: Crisis, Disseminatie, Economie, Globalisatie, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Hoe kun je de juiste intentie vasthouden als je dissemineert via Internet, als het dus geen fysieke oefening is en een vriend je niet aan de juiste intentie kan herinneren?

Antwoord: Je bent bezig om het juiste materiaal via Internet te verspreiden. Daardoor zit je vanzelf op het goede spoor en in feite is er geen sprake van afleiding, tenzij je met opzet je aandacht laat afleiden.

Elk moment worden er verlangens in je wakker: om te surfen naar andere sites of om van je computer weg te lopen en iets anders te gaan doen. Als dat het geval is, moet je voor jezelf grenzen aangeven. Sluit je af voor alle externe bronnen zoals televisie en radio, zorg ervoor dat je geen toegang hebt tot andere websites zoals nieuwssites, verschillende entertainment sites, enz. Doe alles wat maar mogelijk is om het ‘beest’ beperkingen op te leggen zodat het niet wordt aangetrokken tot een andere plek, want er bestaat gewoon niets om je door aangetrokken te voelen. Sluit hem op in een kooi en dwing hem om te werken.

From the Daily Kabbalah Lesson 8/25/13, Question and Answers with Dr. Laitman

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: U spreekt voortdurend over het belang van disseminatie. Wat kunnen we doen als we er niet zeker van zijn dat onze methode goed is en dat het goed is voor mensen? Ik wil bijvoorbeeld niet dat mensen hetzelfde doormaken als wat ik heb meegemaakt op het spirituele pad. Hoe kan ik van ganser harte dissemineren?

Antwoord: De mensen aan wie we dissemineren zullen niet hetzelfde pad gaan omdat zij geen dubbele natuur hebben: de co-existentie van het spirituele embryo, het punt in het hart, en het ego. Ze zullen al die kronkelwegen niet meemaken, de problemen en het zoeken, alles waar wij doorheen gaan. Ze hebben een simpel onvervuld ego en wij moeten uitleggen hoe zij dat tevreden kunnen stellen. Dat is alles. We brengen hen gewoon een medicijn en zij hoeven het alleen maar in te nemen. Dit medicijn heet eenheid. Dus laten we ons met elkaar verbinden en onze gemeenschappelijke problemen oplossen, daarna zal alles goed en eenvoudig zijn.

“Hoe kan het goed en eenvoudig zijn? We weten hoe het was om in de communistische Sovjet-Unie te leven.” Hierbij leg je aan hen uit dat het over een ander soort eenheid gaat, over hun eigen vrije wil, waarbij we – als we ons verenigen volgens een speciale methode – de kracht van eenheid gaan voelen die boven ons bestaat, omdat dit soort eenheid de volgende fase is, ons volgende niveau, als we één uniek geheel worden dat lijkt op de natuur.

We beginnen de natuur te voelen in de mate waarin we er gelijk aan worden en deze Kracht zal ons helpen om al onze problemen op te lossen, laten we het proberen. Na een half uur zal je je opgetogen voelen en onder de indruk zijn en je zult ook de levenbrengende Kracht voelen in de juiste verbinding tussen ons. Dus, ze zullen zich niet ontmoedigd voelen en niet door de dezelfde pijnlijke fasen heengaan als waar jij doorheen gaat. Jij kunt er ook op een andere manier doorheen gaan als je zou luisteren naar de keuzes die je hebt.

Je bent er niet zeker van en ook niet vol vertrouwen dat onze weg de juiste weg is omdat je de weg niet kent. Ik wil graag dat het voor jou zo duidelijk mogelijk wordt. Je moet grondig onderzoek doen en dan beslissen of je er zeker van bent en vol vertrouwen of niet. Nu is het goed als je je onzeker voelt over wat je weet en niet onzeker over het huidige pad. Daarom moet je studeren.

From the Daily Kabbalah Lesson 8/25/13, Question and Answers with Dr. Laitman

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik kan via internet dissemineren, maar niet op straat, dat kan ik niet, ik vind dat heel onplezierig.

Antwoord: Ik begrijp je. Op internet heb je je misschien verscholen achter een of ander pseudoniem of zoiets. Maar probeer toch maar de straat op te gaan, zelfs zonder verbinding met een groep of met vrienden, stel je dan voor dat de Schepper bij je is en dat Hij je opdraagt om dit te doen, Hij vraagt het.

Het is niet jouw initiatief om de straat op te gaan, jij hebt hier niets mee. Hij zet je daar gewoon neer om flyers uit te delen zodat iedereen die langs je heenloopt zal voelen dat de Schepper in jou aanwezig is en jij reikt een portie Licht uit en nog een handvol Licht en nog meer Licht, aan iedere voorbijganger.

Het maakt verder niet uit hoe mensen hierop reageren, de Schepper regelt hun reacties. Soms zijn ze goed en soms slecht, voor jou is het nodig om dat allemaal te voelen. Dit is allemaal noodzakelijk om je een beetje te ‘vormen’ en je geschikt te maken voor de spirituele wereld. Dat wil zeggen dat de Schepper in jou en in anderen te vinden is en dat jij de link bent tussen Zijn innerlijke en Zijn uiterlijke deel en dat jij uiteindelijk ook gehechtheid aan Hem bereikt.

Stel je eens het volgende voor: Jij bent alleen, zonder groep, zonder vrienden, helemaal niets. Je hebt een pakje flyers in je hand en die moet je uitdelen. Nu ben je in dienst van Zijne Majesteit de Schepper. Dat is alles. Het is allemaal heel simpel. Jijzelf bestaat niet. Probeer het maar! Plotseling zul je voelen dat je ego hier niets mee te maken heeft en jij ook niet.

Daar staat een soort afbeelding, een poppetje dat door de Schepper geschapen is om flyers uit te delen. De Schepper kan jouw vorm niet aannemen. Daarom nam jij deze vorm aan. Met andere woorden: jij bent in wezen de belichaming van de Schepper. Hij is in jou te vinden, nu handelt Hij via jouw hand, nu spreekt Hij via jouw mond, en dit is de Schepper in de rol van een vreemdeling en Hij wendt zich tot jou.

Op deze manier onderwijst Hij je van twee kanten: van de kant van de wereld buiten jou, de maatschappij, en in je. En jij begint dit allemaal in jezelf te voelen. Hierover staat geschreven (Psalm 139:5): ‘Gij omringt mij van achteren en van voren’. Dit is de onthulling van de Schepper aan de mens, in alles wat er in zijn leven gebeurt.

En jij regelt zo’n experiment als dit. Daarom is het heel interessant! Je gaat voelen waar Hij is en waar jij bent. Elke fractie van een seconde – en zelfs met een nog hogere snelheid – ervaar je in jezelf ontelbaar veel gedachten, emoties, gewaarwordingen, innerlijke gebieden van onderzoek en de analyse van wat er gebeurt.

From the Daily Kabbalah Lesson 8/25/13, Question and Answers with Dr. Laitman

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Licht, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→