Vraag: Alle wereldproblemen ontstaan door de verdeeldheid van het volk van Israël. De Bnei Baruch groep is het centrum voor de correctie van de wereld. Wat ontbreekt er aan deze centrale groep voor de verbinding in Israël zelf?

Antwoord: Ik denk niet dat het probleem alleen in onze groep bestaat. Onze groep kan zich niet verbinden en verenigen met de rest van de groepen als ze hen niet helpen en met hen gaan integreren. Dus dit gaat niet alleen over Israël, maar over de ene gezamenlijke wereldgroep.

Als we zeggen dat er in Israël een unieke sfeer is, bedoelen we dat we hier, in deze natie, in dit gebied, allereerst de verplichting hebben om mensen de methode van de wijsheid van verbinding aan te bieden. En hierin is de centrale groep, die de opdracht heeft om het volk Israël te dienen, met elkaar verbonden.

Maar daar omheen zijn er andere groepen die zich bij ons moeten aansluiten om ons te helpen en te pushen.

We moeten van elkaar kracht ontvangen. Allereerst hebben wij echter de steun van de andere groepen nodig om de wijsheid van verbinding onder het volk Israël te kunnen verspreiden. En de andere groepen moeten dat in hun eigen gebied doen.

Dus het belangrijkste is de eenheid van het volk Israël. Als we het idee van eenheid hier actualiseren, zal dit zich dit verder uitbreiden en de hele wereld gaan omvatten.

Want het innerlijke netwerk van verbindingen tussen alle mensen in de wereld is van hier afkomstig: het egoïsme komt uit Babylonië en het altruïsme komt uit Israël. Deze verbinding bestaat nu niet, maar het is onze opdracht om dit te creëren.

From the Daily Kabbalah Lesson 4/24/14, Questions and Answers with Dr. Laitman

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Egoïsme, Geschiedenis, Groepswerk, Israel, Spiritueel Werk, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Vraag: Waar is het zesde zintuig te vinden? Bestaat het ook in mij?

Antwoord: Het zesde zintuig bestaat niet in ons, maar in het centrum van de groep. Een groep is de benaming voor een aantal mensen die bereid zijn om af te zien van hun egoïsme met het doel om zich daardoor met elkaar te verbinden in het centrum van de groep en daar een gemeenschappelijk gevoel en een gemeenschappelijk intellect te ontdekken.

Dit gemeenschappelijke gevoel en dit gemeenschappelijk intellect noemen we een spirituele kli (vat) waar de Schepper wordt onthuld. Dit is ons spirituele niveau, het hogere niet-fysieke leven.

Zelfs als het lichaam sterft, zullen we het niet ervaren als dood omdat we leven hebben gevonden in het gemeenschappelijke hogere systeem.

From the Convention In France “One For All And All For One,” Day One 5/09/14, Lesson 1

Filed under: Collectieve Ziel, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom wordt een Partzuf  ‘verfijnd’ en wordt het Licht erdoor af gestoten wanneer het 20% van het Licht ontvangt en begrijpt dat het niet meer kan ontvangen? Is het niet beter om 20% te ontvangen dan niets?

Antwoord: Er bestaan geen halve maatregelen in spiritualiteit: het is alles of niets. Stel je voor dat je je vrouw zou vertellen dat je voor 20 % van haar houdt. Kun je je voorstellen hoe ze daarop zou reageren?

Zoiets kan gewoon niet. In liefde en dienstbaar zijn, in geven en in het hart, is het onmogelijk om een deel te geven en de rest niet. Er kunnen hier geen compromissen gesloten worden. Compromissen kun je over van alles sluiten, behalve wanneer het over echte haat en ware liefde gaat, namelijk de Achoraim (achterzijde) en de Panim (aangezicht) van dezelfde gehechtheid.

Vraag: Maar we stijgen en groeien geleidelijk. Hoe is dit dan mogelijk?

Antwoord: In je geleidelijke stijging heb je altijd met gebrokenheid te maken. Je werkt niet aan de helft of een kwart, je investeert al je kracht, want anders zul je niet stijgen.

Vraag: Maar ik ken het volgende niveau niet.

Antwoord: Dit noemen we: met geloof boven de rede gaan, met gesloten ogen. Het kan zijn dat je na een berekening 20% van een situatie zult accepteren, laten we zeggen, Galgalta, maar deze 20% komt overeen met de volle 100% van je krachten. Als je wilt slagen in spirituele vooruitgang, en zelfs in de aardse liefde, moet je zonder twijfel laten zien dat je er al je krachten aan geeft.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/04/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als ik mijn fysieke leven, mijn stoffelijke model, volgens het spirituele model inricht, dus als ik dienstbaar ben aan de samenleving, aan de wereld en betrokken ben bij disseminatie, erover bezorgd ben dat ik de steun krijg die mij zal doen ontwaken, noemen we dit: het transformeren van deze wereld tot een model van spirituele stijging.

Ik werk alleen om de gelegenheid te hebben om te leren. Ik leer alleen om te weten wat ik moet doen om vooruit te komen op weg naar het Doel. Er staat geschreven dat ik in Arvut moet zijn en dat ik vanuit mijn vrije keuze deel van een groep moet uitmaken, dit probeer ik dus uit te voeren. Het is noodzakelijk om te dissemineren, dus ik ga dissemineren. Op deze manier maak ik van deze wereld een spiritueel model.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/20/14, Shamati #59 “About the Rod and Serpent”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Versnellen we de tijd als we Het Boek de Zohar met de juiste intentie lezen?

Antwoord: Hoe sneller we de Reshimot (spirituele genen) verduidelijken, hoe meer we de tijd versnellen: een ieder zijn specifieke Reshimot en met elkaar de collectieve Reshimot. In ons allen zijn er bepaalde Reshimot die ons helpen om de collectieve Reshimot tot leven te brengen. Met de groeps-Reshimot gaat het om een heel ander soort leven dan met elke specifieke Reshimo die in een ieder van ons aanwezig is.

De groeps-Reshimot heet: het volk Israël, de specifieke Reshimot zijn afgestemd op de gezamenlijke situatie die een ieder afzonderlijk beleeft. Onze vooruitgang is in feite afhankelijk van de realisatie van onze collectieve Reshimot. Dit is te vergelijken met een schip waarop sommige mensen nu gaan slapen en een ander gedeelte de wacht gaat houden.

Een ieder van hen bevindt zich in verschillende situaties, maar het belangrijkste is dat het schip vooruit vaart, want de mensen die daarvoor moeten zorgen, hebben dienst om hun werk uit te voeren. Hetzelfde gebeurt in een groep: er zijn mensen die moeten rusten en er zijn mensen die zelfs een beetje lui zijn, want iedereen heeft zijn eigen staat. Maar het is belangrijk dat degenen die nu wakker zijn en de Reshimot realiseren, dit op een verantwoorde manier doen.

We moeten echter goed begrijpen dat een ieder iets te doen heeft om zijn rol in het werk te realiseren. De collectieve Reshimot zijn erg belangrijk, ze zijn het allerbelangrijkste, want het gaat de Schepper niet om een ieder afzonderlijk, maar om het hele schip, met de volledige maat: een Minjan genaamd.

Minder dan dit komt helemaal niet in aanmerking. Als er geen Minjan is, is dit een teken dat er geen verbinding met anderen is bereikt, dat er niet hard genoeg gewerkt is. Al het werk op het schip bestaat uit onafgebroken met elkaar in verbinding zijn, een verbinding die steeds sterker wordt, daardoor vaart het schip steeds verder vooruit over de diepten van de zee. Sommigen gaan slapen en anderen werken, maar zij die dienst hebben moeten zich verantwoordelijk voelen, alert zijn, en betrokken zijn bij het hele schip. En de collectieve Reshimot – namelijk het centrum van de groep, in het hart van het schip – worden geaccepteerd, het Hogere Bestuur werkt dienovereenkomstig aan ons.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/4/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Reshimot, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Is het nodig om voortdurend aan onze omgeving te werken om zo de staf in de hand te kunnen houden en deze niet in een slang te laten veranderen?

Antwoord: Dat is juist, het is nodig om aan de omgeving te werken, maar niet met de bedoeling om de staf in de hand te houden, maar omdat ik mijn toekomstige gecorrigeerde staat in de omgeving zie. Dit betekent dat de omgeving geen middel is, maar waarde op zich heeft, het is een hoger systeem.

Binnen de omgeving worden de ‘staf’ en de ‘slang’ geopenbaard en ook de vorm van Bore (de Schepper), die ‘Bo-Re’ (Kom en Zie) wordt genoemd. In de juiste verbinding tussen de vrienden begint het Hogere Licht te schijnen en wordt het onthuld, dan ontdekken we de kli (vat) samen met het Licht.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/20/14, Shamati #59 “About the Rod and Serpent”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Alles hangt af van de berekening, van het besluit dat vanaf het begin werd geaccepteerd. Een mens verschilt van een dier in het feit dat hij een Rosh (hoofd) heeft waarmee hij beslist hoeveel Licht hij kan ontvangen om te geven. De verlangens waarmee ik ontvang worden de Toch (romp) van de spirituele Partzuf (het lichaam) genoemd. Waar ik niets kan ontvangen, heet de Sof (het einde).

Hieruit volgt dat ik door dit besluit mijn werkelijkheid, en alle delen van mij, in drie delen verdeel. Het deel waarin ik een besluit ontvang is de Rosh, het is het belangrijkste deel van mij, hieraan dank ik dat ik mens wordt genoemd en verschil van een dier.

Een dier heeft alleen maar verlangens, zonder de verdeling tussen een hoofd, een romp en een einde. Dit betekent dat het wordt gedomineerd door het Directe Licht dat van invloed is op het dier en het reageert dienovereenkomstig. Temidden van deze invloeden is er geen hoofd, geen restrictie.

Daarom is een dier volkomen instinctief gekoppeld aan de Schepper. Een dier maakt geen fouten, maar voert altijd de opdrachten van de Schepper uit. Engelen behoren daarom tot het dierlijke niveau.

Maar de mens vraagt zich af hoe hij op de Schepper kan lijken en dus maakt hij fouten. Hij heeft een hoofd waardoor hij onafhankelijk wordt! En daardoor gebruikt hij niet heel zijn verlangen maar verdeelt hij het en zo bouwt hij een geestelijke Partzuf.

Eerst hebben we alleen maar een verlangen en wij brengen een restrictie aan over dat verlangen. Op deze manier krijgen we de mogelijkheid om te overwegen hoe we ons verlangen anders kunnen gebruiken, dan werken we met de Rosh.

We werken met de Rosh tegen het verlangen in, niet volgens mijn wensen maar volgens mijn berekening, dit wordt een Masach (scherm) genoemd. Dit betekent dat de Masach bestaat uit: verlangen + restrictie + besluit om op de Schepper te lijken, mijn doel wordt gebouwd met de Rosh en de intentie.

Deze begrippen moeten we ons zo vertrouwd mogelijk maken, omdat wij ons er al in bevinden. We hoeven alleen maar te verhelderen waar de Rosh is, waar de Masach, waar de restrictie en waar de intentie, hoe ik kan ontvangen en hoe ik het verlangen van hier naar daar kan verplaatsen.

Ik ben als het ware op dieet en ik kies een gerecht uit dat bestaat uit wat ik mag eten en hoeveel en ook wat ik niet mag eten. We maken een soortgelijke berekening met de Rosh van de Partzuf en daarna voeren we dit besluit in het lichaam uit. Het is allemaal heel duidelijk, de enige vraag is: voor wie doe ik dit?

Dit is de enige vraag, het gehele verschil tussen het fysieke en het spirituele ligt hierin. In de fysieke wereld zijn we op dieet om er mooi en gezond uit te zien. In de geestelijke wereld doen we dit echter met een heel andere intentie: in de hoop dat wij blijdschap aan de Schepper schenken.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/23/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: U zei dat wij innerlijk het verlangen naar het geschenk, dat de Schepper ons wil geven, moeten stabiliseren. Is dat geen egoïstisch verlangen?

Antwoord: Het is een heel mooi gebed. Ik wil dat mijn verlangens niet aangetrokken worden tot onbelangrijke zaken, maar dat zij gefocust zullen zijn op wat de Schepper ons wil geven.

Het maakt niet uit of het wel of niet een egoïstische vraag is. De Schepper wil mij een geschenk geven, Hij kan het echter alleen aan mij geven als ik het wil. Maar ik heb er geen verlangen naar.

De Schepper heeft mij met opzet geschapen zoals ik ben, zodat ik Hem zal vragen om in mij een behoefte te scheppen naar Zijn geschenk. Wij verbinden ons namelijk met elkaar door mijn vraag en zo bereik ik hechting aan Hem, begin ik Hem te begrijpen, wend ik me tot Hem en vraag ik Hem om mij te helpen.

“Hoe kan ik je helpen?” Ik heb het gevoel dat Hij met mij gaat spreken en mij duidelijk maakt wat ik werkelijk nodig heb. Ik check dingen. “Nee, dit klopt niet, van het ene heb ik minder nodig en van het andere meer.” De Schepper wordt enigszins onthuld vanuit Zijn verborgen zijde en ik ga een beetje begrijpen wat ik nodig heb en wat niet, om zo de juiste kli (vat) te bereiken.

Zo leer ik Hem kennen, mij met Hem verbinden en begin ik een gesprek met Hem. Wij worden partners. Dit proces van de correctie van de schepping kan ik niet alleen aangaan, namelijk mijn kli voorbereiden voor het ontvangen van het geschenk. Ik heb de Schepper nodig omdat ik werkelijk niets weet.

Het geschenk is op dit moment verborgen en de Schepper speelt met mij zodat ik Hem langzamerhand leer kennen. Omdat ik de Schepper niet kan voelen, leer ik Hem niet kennen. Maar ik leer Hem bereiken door middel van mijn verbinding met de vrienden, omdat ik op zoek ben naar een manier om mij met hen te verbinden.

We trekken erop uit om te dissemineren, we houden workshops en een congres, we verbinden ons met de wereld buiten ons en dit is allemaal bedoeld om duidelijkheid te krijgen over de kli waarin we het geschenk van de Schepper kunnen ontvangen. Alles is daarop gericht.

*In verband met het Congres in Parijs van 9 t/m 11 mei worden er enkele dagen geen nieuwe blogs geplaatst.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom hebben we de hoop op verlossing nodig, is dit onmogelijk zonder onze hoop?

Antwoord: Het is eenvoudigweg nodig om te voelen hoezeer we hier behoefte aan hebben. Zolang we geen behoefte aan iets voelen, is er geen kli (vat), dan zijn we niet gereed voor de gewenste vervulling.

De Schepper is bereid om ons zoveel geschenken te geven als we willen. Hij vraagt van ons slechts één ding: dat we ernaar verlangen, anders voelen we de geschenken niet. Als je een geschenk aan iemand geeft waar hij geen behoefte aan heeft, zal hij de waarde ervan niet voelen.

Dus we moeten het gemis ervan bereiken en dan ontdekken wij dat het geschenk al is gevonden, het is vlakbij ons, in de lucht. De hele ruimte om ons heen is gevuld met geschenken, je ziet het gewoon niet en je kunt je niet voorstellen wat hier gebeurt. Alles is al gevonden, je hebt alleen de behoefte ernaar nodig.

Het is alsof ik mijn bril afzet en niets voor me zie. Hoe is het mogelijk om aan iemand in deze omstandigheden een geschenk te geven? Het Hogere Licht is in absolute rust, maar het geschenk wordt onthuld in een verlangen dat geschikt is voor het Licht. Bereid je verlangen voor en het geschenk zal worden onthuld.

Er is geen behoefte om aan de Schepper te vragen: “Geef me, geef me!” Op het moment dat ik mijn behoefte ga voorbereiden, ontdek ik dat ik niet bereid ben om dit te doen en dan zal ik aan de Schepper vragen: “Help me om vorm te geven aan mijn verlangen naar het geschenk dat U voor mij hebt bereid.” Dan zal de Schepper helpen.

Maar zolang ik het verlangen niet gevormd heb, zal ik het geschenk niet voelen. Het verlangen moet precies overeenkomen met het geschenk, het Licht. De verlossing komt niet zo lang ik er geen volledig verlangen naar heb, naar een behoefte aan de Schepper, de Koning van de wereld, dan is er geen gevoel van ballingschap. Gescheiden zijn van de Schepper betekent de dood voor mij! Hij moet in mijn wereld ontdekt worden, anders zal ik niet in staat zijn om te krijgen wat ik zozeer nodig heb.

Als ik dit gevoel van ballingschap niet heb, hoe kan de verlossing dan komen? Hoe kan het geschenk worden onthuld als ik er geen behoefte aan heb? Ik moet het gevoel hebben dat ik een groot verlangen heb om te geven en als ik nog niet zover ben gekomen, ben ik wel gedwongen om te vragen of de Schepper mij redt en Zijn grootheid onthult.

Ik heb Zijn onthulling nu niet nodig, anders zou ik op een egoïstische manier van Hem gaan genieten, integendeel, ik heb het gevoel van Zijn Grootheid nodig. Dit is het enige wat ik vraag! Net zoals het belangrijk voor mij is om op vakantie te gaan of me te ontspannen op het strand, moet ik constant aan het verlangen om te geven denken en me ervan bewust zijn dat ik de Grootheid van de Schepper nodig heb om zover te komen.

Mijn verlangen heeft nodig dat het een vorm krijgt die passend is bij de onthulling van de Schepper. Ik wil aan de Schepper geven, in mijn verlangen voelen hoe ik aan Hem geef, dat Hij door mij vreugde ontvangt en op die manier aan mij geeft. Zo zijn wij samen met Hem in deze intentie, in gehechtheid aan elkaar, in wederzijds geven.

Het maakt geen verschil wie geeft en wie ontvangt. De Schepper geeft en ik geef, Hij geeft en ik geef, we zijn gelijk. Het is niet belangrijk wie als eerste en wie als laatste geeft, als er liefde tussen ons is, zijn onze handelingen volkomen gelijk. Dat Hij de Schepper is en ik het schepsel ben, verliest elke betekenis. Is het kind minder belangrijk voor zijn moeder dan zij zichzelf vindt?

Vraag: Volgt hieruit dat de Schepper ook ontvangt?

Antwoord: De Schepper ontvangt vreugde van mij. Maar waarin ontvangt Hij vreugde als Hij geen verlangen om te ontvangen heeft? Hij geniet van mijn verlangens! Je kunt het vergelijken met een moeder die van haar baby geniet omdat het goed met hem gaat. Haar vreugde wordt in het kind gevonden.

Nu kunnen we begrijpen hoe groot ons verlangen naar genot is. In ons is het verlangen al aanwezig om aan de Hogere te geven en zo begint en eindigt alles met ons verlangen.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Grootheid van de Schepper, Spiritueel Werk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Waar ben ik te vinden in de verbinding tussen ons in dat ene punt van wederzijdse verantwoordelijkheid? Ik vind mezelf daar niet! Waar zijn mijn eigenschappen en smaken gebleven? Verdwijnen ze in deze verbinding?

Antwoord: Juist wanneer je verdwijnt, word je gevonden. Je bestaat alleen in deze vorm wanneer je in de verbinding samensmelt. Heeft een moeder nog iets voor zichzelf naast dat wat ze aan haar kinderen geeft?

Heeft ze iets voor zichzelf nodig? Nee, daarom wordt ze een moeder genoemd, ze denkt alleen aan het welzijn van haar kinderen. Bina heeft niets voor zichzelf. Haar bovenste helft behoort tot de Sefirot Keter en Hochma, haar onderste helft behoort tot ZON en wat blijft er nog voor haarzelf over? Ze heeft alleen het punt Chazeh waar Bina berekent hoeveel ze verder kan stijgen en hoeveel ze verder kan dalen.

Hoe hoger een mens op de ladder van de niveaus stijgt, hoe meer hij op Bina zal lijken en zich over de hele werkelijkheid kan uitbreiden. Zijn gehele bovenste deel bereikt de Wereld Ein Sof (Oneindigheid) en zijn gehele onderste deel omvat alle lagere niveaus, tot aan het laagste deel. Op die manier bestrijkt hij de hele schepping.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→